Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
💡مهارت #حل_مسئله
فردی هر شب توسط دوربین مداربسته خود هشدار امنیتی نزدیک شدن شیای به خانه خود را میگیرد؛ او با بررسی تصاویر دوربین درمییابد که یک کودک هر بار در مسیر دوچرخهسواری خود وارد محوطه شده و منشاء اعلام هشدار میشود. صاحبخانه میتوانست با تذکر به کودک یا والدیناش مانع بروز این اتفاق شود اما او راه دیگری را انتخاب میکند.
در واقع اون با به کارگیری تفکر خلاقانه و گونهای «بازیوارسازی» (گیمیفیکیشن) یا بازیانگاری یک مسئله یا مشکل را تبدیل به موضوعی برای رشد و تعامل اجتماعی با کودک و دیگرشهروندان میکند.
منبع
#خلاقیت #خرد #بازیوارسازی
#باهمزی #باحال_باشیم
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
فردی هر شب توسط دوربین مداربسته خود هشدار امنیتی نزدیک شدن شیای به خانه خود را میگیرد؛ او با بررسی تصاویر دوربین درمییابد که یک کودک هر بار در مسیر دوچرخهسواری خود وارد محوطه شده و منشاء اعلام هشدار میشود. صاحبخانه میتوانست با تذکر به کودک یا والدیناش مانع بروز این اتفاق شود اما او راه دیگری را انتخاب میکند.
در واقع اون با به کارگیری تفکر خلاقانه و گونهای «بازیوارسازی» (گیمیفیکیشن) یا بازیانگاری یک مسئله یا مشکل را تبدیل به موضوعی برای رشد و تعامل اجتماعی با کودک و دیگرشهروندان میکند.
منبع
#خلاقیت #خرد #بازیوارسازی
#باهمزی #باحال_باشیم
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
💡در یک تحقیق، برای بررسی میزان کارایی افراد آنها را به سه گروه تقسیم کردند:
از گروه اول خواستند تا صبحها قبل از آغاز کار، اهداف خود را بنویسند.
از گروه دوم خواستند تا علاوه بر آن هدفها، به مشکلات احتمالی هم فکر کنند و آنها را بنویسند.
از گروه سوم خواستند تا برای آن مشکلات راهحلهای ممکن را هم بنویسند.
و در پایان تحقیقات دیدند گروه سوم، در مقایسه با گروههای دیگر، ۱.۵ تا ۳ برابر با احتمال بیشتری به اهداف روزانه خود میرسند. ضمن اینکه این گروه رضایت بسیار بیشتری نسبت به کارایی خود در طول روز نیز داشتند.
در کتاب «عادتهای اتمی» هم به تحقیق مشابهی اشاره شده است.
خلاصه، اگر میخواهید در طول روز کارایی خود را افزایش دهید، هر صبح، دو، سه کاری را که برای شما مهماند، بنویسید؛ به مشکلاتی که ممکن است در راه رسیدن به آنها پیش بیاید بیاندیشید؛ و سرانجام راهحلهایی که به ذهنتان میرسد را بنویسید و روز کاری خود را آغاز کنید.
این نوشته البته نتیجه سادهسازی این تحقیق است. اگر علاقهمند بودید اصل مقاله را بخوانید و یافتههای آن را ببینید.
🔗 منبع
#حل_مسئله
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
از گروه اول خواستند تا صبحها قبل از آغاز کار، اهداف خود را بنویسند.
از گروه دوم خواستند تا علاوه بر آن هدفها، به مشکلات احتمالی هم فکر کنند و آنها را بنویسند.
از گروه سوم خواستند تا برای آن مشکلات راهحلهای ممکن را هم بنویسند.
و در پایان تحقیقات دیدند گروه سوم، در مقایسه با گروههای دیگر، ۱.۵ تا ۳ برابر با احتمال بیشتری به اهداف روزانه خود میرسند. ضمن اینکه این گروه رضایت بسیار بیشتری نسبت به کارایی خود در طول روز نیز داشتند.
در کتاب «عادتهای اتمی» هم به تحقیق مشابهی اشاره شده است.
خلاصه، اگر میخواهید در طول روز کارایی خود را افزایش دهید، هر صبح، دو، سه کاری را که برای شما مهماند، بنویسید؛ به مشکلاتی که ممکن است در راه رسیدن به آنها پیش بیاید بیاندیشید؛ و سرانجام راهحلهایی که به ذهنتان میرسد را بنویسید و روز کاری خود را آغاز کنید.
این نوشته البته نتیجه سادهسازی این تحقیق است. اگر علاقهمند بودید اصل مقاله را بخوانید و یافتههای آن را ببینید.
🔗 منبع
#حل_مسئله
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
⚡️ درسی از یک راننده تاکسی ⚡️
ویدئوی این راننده تاکسی در جشن #چهارشنبهسوری امسال یکی از محلههای تهران، با استقبال کاربران رسانههای اجتماعی مواجه شده است.
در شرایطی که میدانیم این سالها فشارها و مشکلات گوناگون چقدر طاقت افراد را کم کرده، این راننده که قاعدتاً در پایان روز کاری خود خسته و کلافه است، به جمعیتی در حال رقص و شادی در خیابان برمیخورد که راه او را بسته است. او میتوانست مانند بسیاری موارد که دیدهایم دست خود را روی بوق بگذارد یا سر خود را از پنجره بیرون بیاورد و به افراد معترض شود که: چرا خیابان را بند آوردید و مگر وسط خیابان جای ازدحام و رقص است. سپس به احتمال زیاد برخی به او اعتراض میکردند و چه بسا کار به درگیری میکشید و ... اما راننده با درک اینکه حضور مردم به واسط یک جشن ملی و همگانی است و مردم ایران این روزها بیش از همیشه به شادی و همدلی نیاز دارند، تصمیم دیگری میگیرد؛ او خود از ماشین پیاده میشود، به مردم میپیوندد و با استقبال و روی گشوده مردم مواجه میشود، برای لحظاتی همراه آنها میرقصد و سپس به ماشین خود برمیگردد و مردم نیز راه را باز میکنند و او میرود.
این راننده قاعدتاً به سمینارهای مدیریت و موفقیت و کلاسهای کنترل خشم و مانند آن نرفته اما به بهترین وجهی مهارت ذاتی خود در #حل_مسئله را نشان میدهد و هنگامیکه در مسیرش با مانعی مواجه میشود بهجای آنکه از کوره در برود و کام خود را تلخ، و عیش مردم را منغص (ناگوار) سازد، تنها ۱ دقیقه در حرکت خود تأخیر میاندازد و البته در عوض میرقصد، شادی و همراهی میکند و حال خود را خوش، و حال حاضران را خوشتر میکند و در نهایت بدون هیچ درگیری و تنشی به مسیر خود ادامه میدهد؛ در واقع او بهجای آنکه به مقابله با این پیشامد برود و ناراحتی یا دردسری بر ناراحتیها و گرفتاریهای پیشین خود بیافزاید، سبکبالانه از ماشین پیاده میشود و از این پیشامد به عنوان مُسکنی بر ناراحتیها و گرفتارهای خود استفاده میکند. مصداق عالی: #تبدیل_تهدید_به_فرصت
جناب راننده هر کجا هستی، دم شما گرم و کار شما پر رونق باد!
🔻 چند نکته تکمیلی 🔻
۱. همه ما در مسیر کارها و برنامههای خود در زندگی گاهی با پیشامدی مواجه میشویم که چون پیشبینی نکردهایم، نخستین برداشت ذهنیمان این است که آنرا مانع بپنداریم و به مقابله با آن برویم. اما در برابر هر رخداد نامنتظرهای، بهجای واکنش آنی، بهتر است ابتدا به دور از سوگیری و داوریهای پیشین به آن نگریست. گاهی واقعاً آن پیشامد مانعی است که باید به مصافاش رفت و آن را از سر راه برداشت،گاهی یک پیشامد و مانع، موقعیتی برای اصلاح مسیر و گاه، فرصتی برای آموختن است و گاهی در واقع آن پیشامد اساساً «مانع» نیست، «سکویی» برای تغییر سطح و بالا آمدن است. ضمن آنکه گاهی نیز در مواجهه با یک پیشامد یا مانع، تنها باید کمی با آن رقصید و بعد به راه خود ادامه داد.
۲. شهر و خیابان برای خودرو نیست. خیابان و شهر برای مردم است. البته قاعده این است که خیابان برای عبور خودرو است و برای حفظ این قاعده و عدم اخلال در زندگی مردم بهتر است مسیر خیابان را بدون اعلام قبلی، به مدت طولانی و به طور کامل نبست. به طور کلی لازم است که در هر شهری فضاهای عمومی گوناگون و ویژهای برای تجمع مردم و اجرای جشنها و آیینها در نظر گرفته شود. اما متأسفانه چون چنین فضاهایی برای نهادهای متولی شهر (شهرداریها و ...) درآمدزا و سودآور نبوده در بسیاری از شهرهای بزرگ به ویژه تهران، این فضاها به نحوی از چنگ مردم و شهر درآمده و به فروش رفته و شهر پر شده از بزرگراه و پل و برج و مال(!) و تونل و اینها در حالی به عنوان نشانههای توسعه و سازندگی در شهر به مردم قالب شده که شهر بسیاری از ریهها و تنفسگاههای خود و فضاهای مناسب برای آیینهای جمعی را از دست داده است.
۳. ما با اِعمال محدودیت و تحمیل در موسیقی مخالفیم. ذائقه و سلیقه مردم نه با نصیحت و توصیه تغییر میکند و نه با بهکارگیری زور و ممنوعیت. اما کاش در این سالها اولاً موسیقیهای مناسب برای آیینهایی مانند چهارشنبهسوری و نوروز و ثانیاً موسیقیهای شاد با اشعار بهتر و مناسبتری برای کودکان و نوجوانان تولید شود که در این مناسبتها برای جشن و شادی مردم استفاده میشد. از قضا یکی از علل اقبال مردم به آهنگهای شاد اما با اشعار نامناسب برای سنین پایین، واکنش جامعه به همان سیاستهای مبتنی بر اجبار و منع بوده است.
۴. به رفتار توأم با توجه و مراقبت دختر زردپوش دقت کنید وقتی به سوی هموطن دارای معلولیت میآید تا با شادی او همراهی کند.
۵. شادی، آزادی و همزیستی مردم زیباست.
#آموختنی
#مشاهده #حالخوبی #ماایرانیها
🔗 منبع ویدئو
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
ویدئوی این راننده تاکسی در جشن #چهارشنبهسوری امسال یکی از محلههای تهران، با استقبال کاربران رسانههای اجتماعی مواجه شده است.
در شرایطی که میدانیم این سالها فشارها و مشکلات گوناگون چقدر طاقت افراد را کم کرده، این راننده که قاعدتاً در پایان روز کاری خود خسته و کلافه است، به جمعیتی در حال رقص و شادی در خیابان برمیخورد که راه او را بسته است. او میتوانست مانند بسیاری موارد که دیدهایم دست خود را روی بوق بگذارد یا سر خود را از پنجره بیرون بیاورد و به افراد معترض شود که: چرا خیابان را بند آوردید و مگر وسط خیابان جای ازدحام و رقص است. سپس به احتمال زیاد برخی به او اعتراض میکردند و چه بسا کار به درگیری میکشید و ... اما راننده با درک اینکه حضور مردم به واسط یک جشن ملی و همگانی است و مردم ایران این روزها بیش از همیشه به شادی و همدلی نیاز دارند، تصمیم دیگری میگیرد؛ او خود از ماشین پیاده میشود، به مردم میپیوندد و با استقبال و روی گشوده مردم مواجه میشود، برای لحظاتی همراه آنها میرقصد و سپس به ماشین خود برمیگردد و مردم نیز راه را باز میکنند و او میرود.
این راننده قاعدتاً به سمینارهای مدیریت و موفقیت و کلاسهای کنترل خشم و مانند آن نرفته اما به بهترین وجهی مهارت ذاتی خود در #حل_مسئله را نشان میدهد و هنگامیکه در مسیرش با مانعی مواجه میشود بهجای آنکه از کوره در برود و کام خود را تلخ، و عیش مردم را منغص (ناگوار) سازد، تنها ۱ دقیقه در حرکت خود تأخیر میاندازد و البته در عوض میرقصد، شادی و همراهی میکند و حال خود را خوش، و حال حاضران را خوشتر میکند و در نهایت بدون هیچ درگیری و تنشی به مسیر خود ادامه میدهد؛ در واقع او بهجای آنکه به مقابله با این پیشامد برود و ناراحتی یا دردسری بر ناراحتیها و گرفتاریهای پیشین خود بیافزاید، سبکبالانه از ماشین پیاده میشود و از این پیشامد به عنوان مُسکنی بر ناراحتیها و گرفتارهای خود استفاده میکند. مصداق عالی: #تبدیل_تهدید_به_فرصت
جناب راننده هر کجا هستی، دم شما گرم و کار شما پر رونق باد!
🔻 چند نکته تکمیلی 🔻
۱. همه ما در مسیر کارها و برنامههای خود در زندگی گاهی با پیشامدی مواجه میشویم که چون پیشبینی نکردهایم، نخستین برداشت ذهنیمان این است که آنرا مانع بپنداریم و به مقابله با آن برویم. اما در برابر هر رخداد نامنتظرهای، بهجای واکنش آنی، بهتر است ابتدا به دور از سوگیری و داوریهای پیشین به آن نگریست. گاهی واقعاً آن پیشامد مانعی است که باید به مصافاش رفت و آن را از سر راه برداشت،گاهی یک پیشامد و مانع، موقعیتی برای اصلاح مسیر و گاه، فرصتی برای آموختن است و گاهی در واقع آن پیشامد اساساً «مانع» نیست، «سکویی» برای تغییر سطح و بالا آمدن است. ضمن آنکه گاهی نیز در مواجهه با یک پیشامد یا مانع، تنها باید کمی با آن رقصید و بعد به راه خود ادامه داد.
۲. شهر و خیابان برای خودرو نیست. خیابان و شهر برای مردم است. البته قاعده این است که خیابان برای عبور خودرو است و برای حفظ این قاعده و عدم اخلال در زندگی مردم بهتر است مسیر خیابان را بدون اعلام قبلی، به مدت طولانی و به طور کامل نبست. به طور کلی لازم است که در هر شهری فضاهای عمومی گوناگون و ویژهای برای تجمع مردم و اجرای جشنها و آیینها در نظر گرفته شود. اما متأسفانه چون چنین فضاهایی برای نهادهای متولی شهر (شهرداریها و ...) درآمدزا و سودآور نبوده در بسیاری از شهرهای بزرگ به ویژه تهران، این فضاها به نحوی از چنگ مردم و شهر درآمده و به فروش رفته و شهر پر شده از بزرگراه و پل و برج و مال(!) و تونل و اینها در حالی به عنوان نشانههای توسعه و سازندگی در شهر به مردم قالب شده که شهر بسیاری از ریهها و تنفسگاههای خود و فضاهای مناسب برای آیینهای جمعی را از دست داده است.
۳. ما با اِعمال محدودیت و تحمیل در موسیقی مخالفیم. ذائقه و سلیقه مردم نه با نصیحت و توصیه تغییر میکند و نه با بهکارگیری زور و ممنوعیت. اما کاش در این سالها اولاً موسیقیهای مناسب برای آیینهایی مانند چهارشنبهسوری و نوروز و ثانیاً موسیقیهای شاد با اشعار بهتر و مناسبتری برای کودکان و نوجوانان تولید شود که در این مناسبتها برای جشن و شادی مردم استفاده میشد. از قضا یکی از علل اقبال مردم به آهنگهای شاد اما با اشعار نامناسب برای سنین پایین، واکنش جامعه به همان سیاستهای مبتنی بر اجبار و منع بوده است.
۴. به رفتار توأم با توجه و مراقبت دختر زردپوش دقت کنید وقتی به سوی هموطن دارای معلولیت میآید تا با شادی او همراهی کند.
۵. شادی، آزادی و همزیستی مردم زیباست.
#آموختنی
#مشاهده #حالخوبی #ماایرانیها
🔗 منبع ویدئو
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Telegram
.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✨ هنگامی که کودک گمشدۀ آرژانتینی، هراسان در جست وجوی پدر گریه میکند، این مرد او را روی شانههایش مینشاند تا از بلندی آسانتر بتواند پدرش را بیابد و از گروه موسیقی خیابانی میخواهد که پدر کودک را صدا کنند و از مردم نیز میخواهد که همراهی کنند و اینچنین نوازندگان و مردم یک صدا میخوانند: «ادواردو بیا و خوان کروس را بردار.»
🔺اینگونه هراس کودک را به امید، اندوهش را به شادی و حادثۀ تلخ را به خاطرهای شیرین برای او و جشنی همگانی تبدیل میکنند.
🔗 منبع
#آموختنی #حل_مسئله
#تبدیل_تهدید_به_فرصت
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann
🔺اینگونه هراس کودک را به امید، اندوهش را به شادی و حادثۀ تلخ را به خاطرهای شیرین برای او و جشنی همگانی تبدیل میکنند.
🔗 منبع
#آموختنی #حل_مسئله
#تبدیل_تهدید_به_فرصت
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann