🔴 ادای دین به استاد خالقی مطلق
[به بهانۀ بیستم شهریور ماه، زادروزِ استاد جلال خالقی مطلق]
✍️ جواد رنجبر درخشی‌لر، دکترای علوم سیاسی و شاهنامه‌پژوه
تک‌تک آدم‌هایی که در هزار و صد سال گذشته شاهنامه خوانده، نوشته، پژوهیده و ترویج کرده‌اند، ارجمند و دوست داشتنی و بزرگ‌اند.
شاهنامه اغلب، نانی بر سفره نمی‌آورده، که نان از سفره می‌بُرده. سفرۀ خالی حضرت استاد فردوسی هشداری بوده برای همه کسانی که در این راه گام برمی‌دارند. قرار نبوده، شاهنامه، نان‌دانی باشد. با عشق بر آستانِ آن باید سر گذاشت و او می‌راند تا خلوص‌نیتِ شاهنامه‌دوست را بیازماید.
شاهنامه‌دوستی ما، فخری بر شاهنامه نیست. فخر بر ماست که شاهنامه را به زبان اصلی آن می‌خوانیم و از چشمۀ حکمت آن سیراب می‌شویم.
صفِ شاهنامه‌خوانان تاریخ، صفی دراز است و همه مفتخر به شاهنامه‌دانی. در این میان برخی کسان، قله‌های بلندی هستند [و] یکی از قله‌های شاهنامه‌شناسی معاصر ما، استاد دکتر جلال خالقی مطلق.
اگر بگوییم شاهنامه را ایشان با بهره‌گیری از روش علمی دقیق خود زنده گرداندند و به شاهنامه فردوسی نزدیک‌تر، بیراه نگفته‌ایم.
در صف شاهنامه، زنان و مردانی بوده‌اند و هستند که گاه فقط عشق داشته‌اند و علم نه. شرح‌ها و توصیف‌ها و تصحیح کرده‌اند بی‌آنکه به ژرفای شاهنامه‌شناسی دست یافته باشند. بیراه رفته‌اند.
استاد خالقی مطلق همیشه در راه درست گام برداشته‌اند که، خود راهی را کوبیده و هموار کرده‌اند. این راه، نه تنها به شاهنامه‌شناسی درست‌تر می‌رسد بلکه کمک بزرگی است به سایر حوزه‌های پژوهش در ادبیات فارسی که به ندرت روش‌شناسی علمی را تجربه کرده است. همچنین روش استاد می‌تواند در علوم انسانیِ سخت بیراه ما هم، کمکی باشد. شاید ما را از نظریاتِ چپ و جامعه‌شناسی بازی‌های مارکسیستی رها کند.
این به معنای فقدان اشتباه در نظریات و تصحیحِ استاد خالقی نیست. اما این اشتباهات هم در پرتو روش علمیی که استاد به کار برده‌اند به باز شدن راه‌های نو در شاهنامه‌پژوهی انجامیده است.
ادعای بزرگی نیست که اگر شاهنامه‌شناسی را امروز پیشروترین علم در ایران بدانیم، بدون کم‌ترین آمیختگی با علوم انسانی مارکسیستی و ایران‌شناسی از نوع غلط‌انداز آن.
زادروز استاد خالقی مطلق روز مبارکی است برای همه ما و کوشندگان علوم انسانی و فرهنگ و ادبِ ایرانشهری. خجسته باد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 ادای دین به استاد خالقی مطلق
[به بهانۀ بیستم شهریور ماه، زادروزِ استاد جلال خالقی مطلق]
✍️ جواد رنجبر درخشی‌لر، دکترای علوم سیاسی و شاهنامه‌پژوه
تک‌تک آدم‌هایی که در هزار و صد سال گذشته شاهنامه خوانده، نوشته، پژوهیده و ترویج کرده‌اند، ارجمند و دوست داشتنی و بزرگ‌اند.
شاهنامه اغلب، نانی بر سفره نمی‌آورده، که نان از سفره می‌بُرده. سفرۀ خالی حضرت استاد فردوسی هشداری بوده برای همه کسانی که در این راه گام برمی‌دارند. قرار نبوده، شاهنامه، نان‌دانی باشد. با عشق بر آستانِ آن باید سر گذاشت و او می‌راند تا خلوص‌نیتِ شاهنامه‌دوست را بیازماید.
شاهنامه‌دوستی ما، فخری بر شاهنامه نیست. فخر بر ماست که شاهنامه را به زبان اصلی آن می‌خوانیم و از چشمۀ حکمت آن سیراب می‌شویم.
صفِ شاهنامه‌خوانان تاریخ، صفی دراز است و همه مفتخر به شاهنامه‌دانی. در این میان برخی کسان، قله‌های بلندی هستند [و] یکی از قله‌های شاهنامه‌شناسی معاصر ما، استاد دکتر جلال خالقی مطلق.
اگر بگوییم شاهنامه را ایشان با بهره‌گیری از روش علمی دقیق خود زنده گرداندند و به شاهنامه فردوسی نزدیک‌تر، بیراه نگفته‌ایم.
در صف شاهنامه، زنان و مردانی بوده‌اند و هستند که گاه فقط عشق داشته‌اند و علم نه. شرح‌ها و توصیف‌ها و تصحیح کرده‌اند بی‌آنکه به ژرفای شاهنامه‌شناسی دست یافته باشند. بیراه رفته‌اند.
استاد خالقی مطلق همیشه در راه درست گام برداشته‌اند که، خود راهی را کوبیده و هموار کرده‌اند. این راه، نه تنها به شاهنامه‌شناسی درست‌تر می‌رسد بلکه کمک بزرگی است به سایر حوزه‌های پژوهش در ادبیات فارسی که به ندرت روش‌شناسی علمی را تجربه کرده است. همچنین روش استاد می‌تواند در علوم انسانیِ سخت بیراه ما هم، کمکی باشد. شاید ما را از نظریاتِ چپ و جامعه‌شناسی بازی‌های مارکسیستی رها کند.
این به معنای فقدان اشتباه در نظریات و تصحیحِ استاد خالقی نیست. اما این اشتباهات هم در پرتو روش علمیی که استاد به کار برده‌اند به باز شدن راه‌های نو در شاهنامه‌پژوهی انجامیده است.
ادعای بزرگی نیست که اگر شاهنامه‌شناسی را امروز پیشروترین علم در ایران بدانیم، بدون کم‌ترین آمیختگی با علوم انسانی مارکسیستی و ایران‌شناسی از نوع غلط‌انداز آن.
زادروز استاد خالقی مطلق روز مبارکی است برای همه ما و کوشندگان علوم انسانی و فرهنگ و ادبِ ایرانشهری. خجسته باد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 ماه مهر با نام خسرو آواز ایران گره خورده است:
استاد محمدرضا شجریان
زادۀ یکم مهر ۱۳۱۹ خورشیدی، مشهد
درگذشتۀ ۱۷ مهر ۱۳۹۹ خورشیدی، تهران
و آرام گرفته در جوارِ حکیم فردوسی توسی در توس
محمدرضا شجریان:
صدای من جزیی از فرهنگِ کهن ایران است که می‌خواهد به مردم جهان یادآور شود که ما دارای چه فرهنگی بودیم؛ فرهنگ انسانی، عشق، صلح و صفا. و پیامی جز دوستی، عشق، و زندگی و خوشحالی در زندگی برای مردم نداریم.
🔴 موسیقی پیوست:
به حریمِ خلوت خود شبی، چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنارِ خود بنشانی‌ام
من اگر چه پیرم و ناتوان، تو مرا زِ درگه خود مران
که گذشته در غمت اِی جوان، همه روزگار جوانی‌ام
آواز محمدرضا شجریان
چامه از هاتف اصفهانی
گوشۀ چهارپاره دستگاه ماهور
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
استاد محمدرضا شجریان
زادۀ یکم مهر ۱۳۱۹ خورشیدی، مشهد
درگذشتۀ ۱۷ مهر ۱۳۹۹ خورشیدی، تهران
و آرام گرفته در جوارِ حکیم فردوسی توسی در توس
محمدرضا شجریان:
صدای من جزیی از فرهنگِ کهن ایران است که می‌خواهد به مردم جهان یادآور شود که ما دارای چه فرهنگی بودیم؛ فرهنگ انسانی، عشق، صلح و صفا. و پیامی جز دوستی، عشق، و زندگی و خوشحالی در زندگی برای مردم نداریم.
🔴 موسیقی پیوست:
به حریمِ خلوت خود شبی، چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنارِ خود بنشانی‌ام
من اگر چه پیرم و ناتوان، تو مرا زِ درگه خود مران
که گذشته در غمت اِی جوان، همه روزگار جوانی‌ام
آواز محمدرضا شجریان
چامه از هاتف اصفهانی
گوشۀ چهارپاره دستگاه ماهور
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 ایران؛ صدای خسته‌ام را بشنو اِی ایران...
حسین منزوی زنجانی، شاعر و غزل‌سرای شهیرِ معاصر ایران
زادۀ یکم مهر ۱۳۲۵ خورشیدی، زنجان
درگذشتۀ ۱۶ اردببهشت ۱۳۸۳ خورشیدی، تهران
🔴 ویدئوی پیوست:
ویدیو از حسین نبوی
خوانشِ شعر با صدای استاد حسین منزوی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
حسین منزوی زنجانی، شاعر و غزل‌سرای شهیرِ معاصر ایران
زادۀ یکم مهر ۱۳۲۵ خورشیدی، زنجان
درگذشتۀ ۱۶ اردببهشت ۱۳۸۳ خورشیدی، تهران
🔴 ویدئوی پیوست:
ویدیو از حسین نبوی
خوانشِ شعر با صدای استاد حسین منزوی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🎥 سید حسن تقی‌زاده تبریزی: در حیاتِ سیاسی و زندگی خصوصی من، دو چیز برایم مقدس است؛ اول رنگ‌های سه‌گانۀ سبز و سپید و قرمز و دیگر همسرم
✍️ برگرفته از صفحه «آذربایجان، جزء لاینفک ایران»
امروز پنجم مهر ماه، صد و چهل و ششمین سالروز تولد سید حسن تقی‌زاده از رهبران ملی‌گرای نهضت مشروطه در سال ۱۲۵۷ [خورشیدی] است.
اگر مروری بر زندگی طوفانی تقی‌زاده داشته باشیم، او تا پایان عمر درگیر با میراث مشروطیت و نوگرایی جامعه ایران از طریق گام برداشتن در مسیر ترقی و تجددخواهی بود. برای تقی‌زاده مشروطیت یعنی خواستِ قانون که تأسیس مجلس به همراه داشت، تا پایان عمر نیز به ضروتِ حفظ مجلس قانون‌گذاری و تأثیرگذاری آن در ساختار قدرت سیاسی تأکید می‌کرد.
تقی‌زاده از همان آغاز جنبش مشروطه‌خواهی به دنبال آزادی سیاسی و اجتماعی بود. او اعتقاد داشت نباید ملتی را به این بهانه که رشد ندارد و ممکن است از آزادی سوءاستفاده کند و هرج و مرج برپا سازد، از آزادی محروم کرد.
در کنار آزادی او به برابری اعتقاد داشت، تأکید بر خواست قانون، تحقق برابری را امکان‌پذیر می‌کرد و این برابری در باور تقی‌زاده یعنی همه فارغ از ویژگی‌ها از ملیت تا قومیت و ایدئولوژی در برابر قانون یکسان هستند.
در آخر مشروطیت برای تقی‌زاده نفی استبداد بود؛ استبدادی که هر شکلی از تداوم آن، امکان جمهوریتِ مردم را با تمامِ تکثر آن در سازوکار قدرت ناممکن می‌کند.
همه آنچه که تقی‌زاده در طول ۹۱ سال زندگی خود بر اهمیت دست‌یابی به آنها برای انسان ایرانی و جامعه ایران پافشاری می‌کرد، دقیقاً امروز نیز اهمیت خود را نه تنها از دست نداده‌اند، بلکه تلاش برای دست‌یابی به آنها بیش از پیش جانانه پررنگ شده است.
ما امروز نیز همچنان در نظم مشروطیت به سر می‌بریم؛ به دنبال آزادی و برابری و حاکمیت قانون مبتنی بر بازیگری و تآثیرگذاری عموم مردم در آن هستیم و بنا داریم با حرکت در مسیر ترقی، امکان زیست بهتر و متفاوت با آنچه که تا به امروز تجربه کرده‌ایم را متحقق سازیم.
زندگی طوفانی تقی‌زاده به درستی زندگی جامعه ایران از مشروطیت تا به امروز است، که پستی و بلندی‌های بسیاری را پشت سرگذاشته و می‌گذارد تا در نهایت به آنچه که تقی‌زاده نیز به آن باور داشت یعنی «زندگانی نو انسان ایرانی در عقلانیت و آزادی و برابری» دست یابد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
✍️ برگرفته از صفحه «آذربایجان، جزء لاینفک ایران»
امروز پنجم مهر ماه، صد و چهل و ششمین سالروز تولد سید حسن تقی‌زاده از رهبران ملی‌گرای نهضت مشروطه در سال ۱۲۵۷ [خورشیدی] است.
اگر مروری بر زندگی طوفانی تقی‌زاده داشته باشیم، او تا پایان عمر درگیر با میراث مشروطیت و نوگرایی جامعه ایران از طریق گام برداشتن در مسیر ترقی و تجددخواهی بود. برای تقی‌زاده مشروطیت یعنی خواستِ قانون که تأسیس مجلس به همراه داشت، تا پایان عمر نیز به ضروتِ حفظ مجلس قانون‌گذاری و تأثیرگذاری آن در ساختار قدرت سیاسی تأکید می‌کرد.
تقی‌زاده از همان آغاز جنبش مشروطه‌خواهی به دنبال آزادی سیاسی و اجتماعی بود. او اعتقاد داشت نباید ملتی را به این بهانه که رشد ندارد و ممکن است از آزادی سوءاستفاده کند و هرج و مرج برپا سازد، از آزادی محروم کرد.
در کنار آزادی او به برابری اعتقاد داشت، تأکید بر خواست قانون، تحقق برابری را امکان‌پذیر می‌کرد و این برابری در باور تقی‌زاده یعنی همه فارغ از ویژگی‌ها از ملیت تا قومیت و ایدئولوژی در برابر قانون یکسان هستند.
در آخر مشروطیت برای تقی‌زاده نفی استبداد بود؛ استبدادی که هر شکلی از تداوم آن، امکان جمهوریتِ مردم را با تمامِ تکثر آن در سازوکار قدرت ناممکن می‌کند.
همه آنچه که تقی‌زاده در طول ۹۱ سال زندگی خود بر اهمیت دست‌یابی به آنها برای انسان ایرانی و جامعه ایران پافشاری می‌کرد، دقیقاً امروز نیز اهمیت خود را نه تنها از دست نداده‌اند، بلکه تلاش برای دست‌یابی به آنها بیش از پیش جانانه پررنگ شده است.
ما امروز نیز همچنان در نظم مشروطیت به سر می‌بریم؛ به دنبال آزادی و برابری و حاکمیت قانون مبتنی بر بازیگری و تآثیرگذاری عموم مردم در آن هستیم و بنا داریم با حرکت در مسیر ترقی، امکان زیست بهتر و متفاوت با آنچه که تا به امروز تجربه کرده‌ایم را متحقق سازیم.
زندگی طوفانی تقی‌زاده به درستی زندگی جامعه ایران از مشروطیت تا به امروز است، که پستی و بلندی‌های بسیاری را پشت سرگذاشته و می‌گذارد تا در نهایت به آنچه که تقی‌زاده نیز به آن باور داشت یعنی «زندگانی نو انسان ایرانی در عقلانیت و آزادی و برابری» دست یابد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 شاهنامه حکیم فردوسی از منظرِ زنده‌یاد ایرج افشار
[شانزدهم مهر ماه، زادروز استاد ایرج افشار است.]
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
[شانزدهم مهر ماه، زادروز استاد ایرج افشار است.]
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 چهارمین سالگرد درگذشتِ استاد محمدرضا شجریان، فخرِ هنر ایران
این محفل خصوصی با صدای استاد محمدرضا شجریان اولین بار در صفحۀ اینستاگرامِ محمد صراف‌بانک منتشر شده است، امروز این برنامه را به مناسبت چهارمین سال درگذشت استاد با تصویر و تدوینی از مهرداد معصوم‌زاده مشاهده می‌نمایید.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
این محفل خصوصی با صدای استاد محمدرضا شجریان اولین بار در صفحۀ اینستاگرامِ محمد صراف‌بانک منتشر شده است، امروز این برنامه را به مناسبت چهارمین سال درگذشت استاد با تصویر و تدوینی از مهرداد معصوم‌زاده مشاهده می‌نمایید.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 شعر پارسی
ای سرود نغز کامشب آتش اندر من زدی
خانه‌ات روشن که برقم باز در خرمن زدی
از تو بال و پر گرفتم، بر شدم، دیگر شدم
تا تو اندر پرده زین‌سان راهم از مَکمَن زدی
خود ندانستم چه‌ها بود، این قدر دانم که تو
ناگهانم شعله در جان و تن و گفتن زدی
نام تو باد و شکوه ای شور شعر پارسی
کآتش اندر بنگه سودای مرد و زن زدی...
از در فرغانه تا اقصای روم و حدّ شام
رایت معنی به فرّ ایزد ذوالمن زدی
از حلب تا کاشغر میدان فرمان تو شد
وز مداین سکّۀ خود تا در مَدیَن زدی...
در شب بی‌آسمانِ آهَریمن‌چهرگان
بر سپهر آرزوها همچو مه خرمن زدی...
گر سخن از داد و دین شد، جمله جان «آری» شدی
چون سخن از تازیان شد، دم ز «لا و لن» زدی
هرچه بود از داد و دانش برگزیدی با خرد
وآنچه بود از تازیان یک‌یک به پرویزن زدی
چون ز خیل تازیان خاک وطن شد بیمناک
از «نبیذ و آب» تیزابش به هر برزن زدی
شست‌وشو دادی وطن در رود شعر رودکی
وان پلشتی‌ها به یک سوی از رخ میهن زدی...
رام شد لفظ دری در پنجۀ استاد طوس
کز کفش تازانه بر آن بارۀ توسن زدی...
وز خُم خیّام در زیر سپهر کوزه‌گر
جام خود بر ساغر ناهید بربط‌زن زدی
از حکیم غزنویّ و از سنای شعر او
خوش سنابرقی سزای وادی ایمن زدی...
از دم خاقانی و آفاقِ صبحِ شعرِ او
صبح گشتیّ و نفس چون صبح در گلشن زدی...
وز نظامی تار و پود تو نظامی تازه یافت
تا ز شعرش گام بر این قبّۀ ادکن زدی...
تافت نور ایزدی از فرّ و از سیمای تو
تا دم از عطّار، آن شوریدۀ کدکن زدی...
وآنگه از منظومۀ شمسیّ دیوان کبیر
آب را بستی گره، در آتش روشن زدی...
هیچ سلطان بی‌سپه فرمان نرانْد آن‌سان که تو
از دم سعدی قدم در جان مرد و زن زدی...
با صدای شعر حافظ زارغنون‌‌ساز سپهر
راه دل‌ها با نوای نغمۀ ارغن زدی...
فکر صائب تا عیان از جانب تبریز شد
رای روشن در شب هندو ازین روزن زدی
وز فروغ بامدادان امید پیر یوش
در سپهر تار میهن آتش بهمن زدی
تا برآید صبح و از وحشت گریزد آن دروج
کوبۀ دروازۀ خورشید نورافکن زدی
گرچه همچون آذرخشی روشن و کوتاه بود
لحظه‌ای کاندر فضایش خنده در شیون زدی
وینک اندر این شب عفریت نفریت پلید
با سکوت خویش فریادی به توفیدن زدی
خواست تا بستایی‌اش خاموش ماندی صخره‌وار
دست رد بر سینۀ اهریمن ریمن زدی
کوچه‌باغان نشابورت پر از آواز باد
کز درونش نقبی از این‌سان به بالیدن زدی
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
فروردین ۱۳۵۶
🔴 بُن‌مایه:
ای زبان پارسی...، به کوشش دکتر میلاد عظیمی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰، ج ۳، ص ۱۵۲۲-۱۵۲۸
🔴 نوزدهم مهرماه زادروز استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و ادیب ایرانی است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 شعر پارسی
ای سرود نغز کامشب آتش اندر من زدی
خانه‌ات روشن که برقم باز در خرمن زدی
از تو بال و پر گرفتم، بر شدم، دیگر شدم
تا تو اندر پرده زین‌سان راهم از مَکمَن زدی
خود ندانستم چه‌ها بود، این قدر دانم که تو
ناگهانم شعله در جان و تن و گفتن زدی
نام تو باد و شکوه ای شور شعر پارسی
کآتش اندر بنگه سودای مرد و زن زدی...
از در فرغانه تا اقصای روم و حدّ شام
رایت معنی به فرّ ایزد ذوالمن زدی
از حلب تا کاشغر میدان فرمان تو شد
وز مداین سکّۀ خود تا در مَدیَن زدی...
در شب بی‌آسمانِ آهَریمن‌چهرگان
بر سپهر آرزوها همچو مه خرمن زدی...
گر سخن از داد و دین شد، جمله جان «آری» شدی
چون سخن از تازیان شد، دم ز «لا و لن» زدی
هرچه بود از داد و دانش برگزیدی با خرد
وآنچه بود از تازیان یک‌یک به پرویزن زدی
چون ز خیل تازیان خاک وطن شد بیمناک
از «نبیذ و آب» تیزابش به هر برزن زدی
شست‌وشو دادی وطن در رود شعر رودکی
وان پلشتی‌ها به یک سوی از رخ میهن زدی...
رام شد لفظ دری در پنجۀ استاد طوس
کز کفش تازانه بر آن بارۀ توسن زدی...
وز خُم خیّام در زیر سپهر کوزه‌گر
جام خود بر ساغر ناهید بربط‌زن زدی
از حکیم غزنویّ و از سنای شعر او
خوش سنابرقی سزای وادی ایمن زدی...
از دم خاقانی و آفاقِ صبحِ شعرِ او
صبح گشتیّ و نفس چون صبح در گلشن زدی...
وز نظامی تار و پود تو نظامی تازه یافت
تا ز شعرش گام بر این قبّۀ ادکن زدی...
تافت نور ایزدی از فرّ و از سیمای تو
تا دم از عطّار، آن شوریدۀ کدکن زدی...
وآنگه از منظومۀ شمسیّ دیوان کبیر
آب را بستی گره، در آتش روشن زدی...
هیچ سلطان بی‌سپه فرمان نرانْد آن‌سان که تو
از دم سعدی قدم در جان مرد و زن زدی...
با صدای شعر حافظ زارغنون‌‌ساز سپهر
راه دل‌ها با نوای نغمۀ ارغن زدی...
فکر صائب تا عیان از جانب تبریز شد
رای روشن در شب هندو ازین روزن زدی
وز فروغ بامدادان امید پیر یوش
در سپهر تار میهن آتش بهمن زدی
تا برآید صبح و از وحشت گریزد آن دروج
کوبۀ دروازۀ خورشید نورافکن زدی
گرچه همچون آذرخشی روشن و کوتاه بود
لحظه‌ای کاندر فضایش خنده در شیون زدی
وینک اندر این شب عفریت نفریت پلید
با سکوت خویش فریادی به توفیدن زدی
خواست تا بستایی‌اش خاموش ماندی صخره‌وار
دست رد بر سینۀ اهریمن ریمن زدی
کوچه‌باغان نشابورت پر از آواز باد
کز درونش نقبی از این‌سان به بالیدن زدی
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
فروردین ۱۳۵۶
🔴 بُن‌مایه:
ای زبان پارسی...، به کوشش دکتر میلاد عظیمی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰، ج ۳، ص ۱۵۲۲-۱۵۲۸
🔴 نوزدهم مهرماه زادروز استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و ادیب ایرانی است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 ۲۸ مهر، زادروزِ اسطورۀ ایستادگی و میهن‌دوستی، «ستارخان»
تو سردارِ قلبِ اسیران شدی
تو سوز نفس‌های ایران شدی
چه کردی تو با غیرتِ خون خود
تو جان دادی و جان‌جانان شدی
ستّارخان، سردارِ ملّی ایران:
«من می‌خواهم هفت دولت، زیر سایۀ بیرقِ ایران باشد.»
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
تو سردارِ قلبِ اسیران شدی
تو سوز نفس‌های ایران شدی
چه کردی تو با غیرتِ خون خود
تو جان دادی و جان‌جانان شدی
ستّارخان، سردارِ ملّی ایران:
«من می‌خواهم هفت دولت، زیر سایۀ بیرقِ ایران باشد.»
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚫️ سربازانِ مدافعِ ایران
سرگرد حمزه جهان‌دیده و استوار محمد شاهرخی‌فر و شهدای حادثۀ تروریستی در استان‌وبلوچستان، نام و یادتان جاوید
اسامی شهدای حمله تروریستی شهرستان تفتان استان سیستان و بلوچستان
شهید سرباز علیزاده
شهید سرباز پریشانی
شهید سرباز نور بخش
شهید سرباز صالحی
شهید کادر ایمان درویشی
شهید کادر علیرضا اقاجانی
شهید کادر مهدی خموشی
شهید کادر نعمت نوری
شهید کادر هادی زارع
#یادها
@IranDel_Channel
💢
سرگرد حمزه جهان‌دیده و استوار محمد شاهرخی‌فر و شهدای حادثۀ تروریستی در استان‌وبلوچستان، نام و یادتان جاوید
اسامی شهدای حمله تروریستی شهرستان تفتان استان سیستان و بلوچستان
شهید سرباز علیزاده
شهید سرباز پریشانی
شهید سرباز نور بخش
شهید سرباز صالحی
شهید کادر ایمان درویشی
شهید کادر علیرضا اقاجانی
شهید کادر مهدی خموشی
شهید کادر نعمت نوری
شهید کادر هادی زارع
#یادها
@IranDel_Channel
💢
🎥 به‌یاد زنده‌یاد فرزین غفــوری
سخنانِ سجاد آیدنلو، استاد زبان و ادبیات فارسی و شاهنامه‌پژوه
مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب - چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳ خورشیدی
فرزین غفوری متولد سال ۱۳۵۳ خورشیدی در تهران بود. او کارشناسی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل را با طرح تحقیقی «تاریخ اسماعیلیه و جامعه‌شناسی سیاسی دوره سلجوقی» دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران دریافت کرد. کارشناسی ارشد خود را نیز در رشتۀ تاریخ ایران باستان در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران با پایان‌نامه «بررسی تطبیقی شاهنامۀ فردوسی (دورۀ خسروانوشیروان) و منابع تاریخی» گذراند و در سال۱۳۹۴ خورشیدی، دکتری تاریخ باستان خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد. «سنجش منابع تاریخی شاهنامۀ فردوسی دربارۀ پادشاهی خسروانوشیروان» عنوان تز دکتری او بود.
از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۷ خورشیدی پژوهشگر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود و از سال ۱۳۹۷ عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی شده بود.
غفوری برای کتاب «سنجش منابع تاریخی شاهنامه در پادشاهی خسروانوشیروان» برگزیده هفدهمین دورۀ جایزۀ قلم زرّین (پژوهش برگزیده در حوزۀ نقد و پژوهش ادبی)، برندۀ پانزدهمین دورۀ جایزۀ پژوهش فرهنگی سال (پژوهش برگزیده در حوزۀ مطالعات ادبی و زبان فارسی) و برندۀ ششمین دورۀ جایزۀ استاد دکتر فتح‌الله مجتبایی (یکی از دو رسالۀ دکتری برگزیدۀ سال ۱۳۹۴ در حوزۀ ادبیات، عرفان و فلسفه) شد.
فرزین غفوری، نویسنده ، پژوهشگر و عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ۵۰ سالگی از دنیا رفت و ۸ آبان ۱۴۰۳ خورشیدی به خاک سپرده شد.
یادشان مانا
#یادها
@IranDel_Channel
💢
سخنانِ سجاد آیدنلو، استاد زبان و ادبیات فارسی و شاهنامه‌پژوه
مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب - چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳ خورشیدی
فرزین غفوری متولد سال ۱۳۵۳ خورشیدی در تهران بود. او کارشناسی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل را با طرح تحقیقی «تاریخ اسماعیلیه و جامعه‌شناسی سیاسی دوره سلجوقی» دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران دریافت کرد. کارشناسی ارشد خود را نیز در رشتۀ تاریخ ایران باستان در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران با پایان‌نامه «بررسی تطبیقی شاهنامۀ فردوسی (دورۀ خسروانوشیروان) و منابع تاریخی» گذراند و در سال۱۳۹۴ خورشیدی، دکتری تاریخ باستان خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد. «سنجش منابع تاریخی شاهنامۀ فردوسی دربارۀ پادشاهی خسروانوشیروان» عنوان تز دکتری او بود.
از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۷ خورشیدی پژوهشگر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود و از سال ۱۳۹۷ عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی شده بود.
غفوری برای کتاب «سنجش منابع تاریخی شاهنامه در پادشاهی خسروانوشیروان» برگزیده هفدهمین دورۀ جایزۀ قلم زرّین (پژوهش برگزیده در حوزۀ نقد و پژوهش ادبی)، برندۀ پانزدهمین دورۀ جایزۀ پژوهش فرهنگی سال (پژوهش برگزیده در حوزۀ مطالعات ادبی و زبان فارسی) و برندۀ ششمین دورۀ جایزۀ استاد دکتر فتح‌الله مجتبایی (یکی از دو رسالۀ دکتری برگزیدۀ سال ۱۳۹۴ در حوزۀ ادبیات، عرفان و فلسفه) شد.
فرزین غفوری، نویسنده ، پژوهشگر و عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ۵۰ سالگی از دنیا رفت و ۸ آبان ۱۴۰۳ خورشیدی به خاک سپرده شد.
یادشان مانا
#یادها
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
ایران‌دل | IranDel
🔴 بیست و سوم آذر ماه، زادروز استاد دکتر سید جواد طباطبایی تبریزی، فیلسوف سیاسی ایران تقدیم بیادِ جاودانِ استاد ارجمند، دکتر سید جواد طباطبایی تبریزی که یک سالی‌ست دیگر در میان ما نیستند، تا در خجسته زادروزشان، شادمان باشیم. اما پیمان ما با ایشان پابرجاست،…
🔴 میدان جاذبۀ ایران
بیست و سوم آذرماه، زادروز استاد جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایران است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
بیست و سوم آذرماه، زادروز استاد جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایران است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 به مناسبت ۲۳ آذر، زادروز فیلسوف ایرانشهر
دکتر جواد طباطبایی در حاشیۀ درسگفتار ایده‌آلیسم آلمانی در مؤسسه بهاران در ۲۳ آذر ۱۳۹۵ خورشیدی، از مقارن شدن زادروزش با روزهای اشغالِ شمال غرب ایران توسط شوروی و ماجراهای فرقۀ دموکرات آذربایجان می‌گوید:
برتولوت برشت شعری دارد با این مضمون که، "من در جنگل‌های سیاه به دنیا آمده‌ام و سردی این جنگل‌های سیاه تا پایانِ عمرم در جانِ من، همچنان خواهد ماند". من هم در شبی متولد شدم در تبریز سردی که شوروی، آذربایجان را تجزیه کرده بود و این خاطره همچنان موضوعی در افقِ دیدِ من، هست و کوشش می‌کنم آن را در خودم زنده نگهدارم.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 به مناسبت ۲۳ آذر، زادروز فیلسوف ایرانشهر
دکتر جواد طباطبایی در حاشیۀ درسگفتار ایده‌آلیسم آلمانی در مؤسسه بهاران در ۲۳ آذر ۱۳۹۵ خورشیدی، از مقارن شدن زادروزش با روزهای اشغالِ شمال غرب ایران توسط شوروی و ماجراهای فرقۀ دموکرات آذربایجان می‌گوید:
برتولوت برشت شعری دارد با این مضمون که، "من در جنگل‌های سیاه به دنیا آمده‌ام و سردی این جنگل‌های سیاه تا پایانِ عمرم در جانِ من، همچنان خواهد ماند". من هم در شبی متولد شدم در تبریز سردی که شوروی، آذربایجان را تجزیه کرده بود و این خاطره همچنان موضوعی در افقِ دیدِ من، هست و کوشش می‌کنم آن را در خودم زنده نگهدارم.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 در سوگِ استاد ژاله علو
استاد ژاله علو؛
گویندۀ رادیو، صداپیشه و هنرپیشۀ تئاتر، سینما و تلویزیون ایران
۱۴ اَمُرداد ۱۳۰۶ خورشیدی - تهران
۳ دی ۱۴۰۳ خورشیدی - تهران
یاد و نام‌شان در دفتر فرهنگ و هنر ایران، مانا و سبز
#یادها
@IranDel_Channel
💢
استاد ژاله علو؛
گویندۀ رادیو، صداپیشه و هنرپیشۀ تئاتر، سینما و تلویزیون ایران
۱۴ اَمُرداد ۱۳۰۶ خورشیدی - تهران
۳ دی ۱۴۰۳ خورشیدی - تهران
یاد و نام‌شان در دفتر فرهنگ و هنر ایران، مانا و سبز
#یادها
@IranDel_Channel
💢
🔴 چهارم دی ماه، روز بزرگداشتِ رودکی سمرقندی، شاعر بزرگ ایران‌زمین
هرکه را ایزدْش، لختی هوش داد
روزگار، او را بسنده اوستاد
هرکه نامُخت از گُذشتِ روزگار
نیز ناموزد زِ هیچ آموزگار
رودکی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
هرکه را ایزدْش، لختی هوش داد
روزگار، او را بسنده اوستاد
هرکه نامُخت از گُذشتِ روزگار
نیز ناموزد زِ هیچ آموزگار
رودکی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
Forwarded from ایران‌دل | IranDel
🔴 پندی از استاد بهرام بیضایی
✍️ مهدی تدینی
به مناسبتِ زادروز بهرام بیضایی این سخنرانی کم‌نظیرش را گوش دهید. (ویدئوی پیوست)
«بیضایی در این سخنرانی دو تقسیم‌بندی ارائه می‌دهد: «روشنفکران دورۀ بیداری» و «روشنفکران چپ». گروه اول کسانی‌اند که کوشیدند مفاخر این سرزمین را پیدا و زنده کنند ــ از جمله و به ویژه فردوسی و شاهنامه‌اش.
بیضایی با معیار قرار دادن شاهنامه، شرح می‌دهد روشنفکران چپ چگونه عناصر ملیت و هویتِ ایرانی را خوار می‌شُمردند. در واقع، چون امور ملی و فرهنگی ایرانی از سوی حاکمیت مطرح شده بود، روشنفکری چپ آنها را خوار می‌شُمرد. بیضایی مثال‌هایی از گلستان و شاملو و آل‌احمد می‌آورد.
این خطای بزرگِ روشنفکری چپ بود که از سرِ ستیز با حاکمیت با «ایرانیت» هم رهِ ستیز جُست. چون حاکمیت برای اعتبار دادن به خود به امورِ ملی رجوع می‌کرد، اینان چشم‌بسته و کورکورانه و از لجِ حاکم، به عناصر ملی می‌تاختند. این آن آفتِ ایدئولوژی‌زدگی و سیاست‌زدگی است.
اگر هم قرار است ما درسی برای امروز بگیریم، همین است: اندیشۀ سیاسی در «سلب» نیست؛ بلکه در «ایجاب» است؛ در «نه» نیست، بلکه در «آری» است؛ یعنی اینکه ما چه چیز را «نمی‌خواهیم» مهم نیست، بلکه باید بدانیم و بگوییم چه چیز «می‌خواهیم».
وقتی ما بدانیم چه چیز می‌خواهیم، آن‌گاه دیگر مانند این دست، روشنفکران، کورکورانه عمل نمی‌کنیم. به همین دلیل است که برای کسی چون من، معیار و ملاک یک شخصیت و یک اندیشه این است که دقیقاً بگوید «چه می‌خواهد»؛ نه اینکه دیگران را با «چه نمی‌خواهد» به سیاهی‌لشکرِ کور و کَر خود بدل کند.»
@IranDel_Channel
💢
🔴 پندی از استاد بهرام بیضایی
✍️ مهدی تدینی
به مناسبتِ زادروز بهرام بیضایی این سخنرانی کم‌نظیرش را گوش دهید. (ویدئوی پیوست)
«بیضایی در این سخنرانی دو تقسیم‌بندی ارائه می‌دهد: «روشنفکران دورۀ بیداری» و «روشنفکران چپ». گروه اول کسانی‌اند که کوشیدند مفاخر این سرزمین را پیدا و زنده کنند ــ از جمله و به ویژه فردوسی و شاهنامه‌اش.
بیضایی با معیار قرار دادن شاهنامه، شرح می‌دهد روشنفکران چپ چگونه عناصر ملیت و هویتِ ایرانی را خوار می‌شُمردند. در واقع، چون امور ملی و فرهنگی ایرانی از سوی حاکمیت مطرح شده بود، روشنفکری چپ آنها را خوار می‌شُمرد. بیضایی مثال‌هایی از گلستان و شاملو و آل‌احمد می‌آورد.
این خطای بزرگِ روشنفکری چپ بود که از سرِ ستیز با حاکمیت با «ایرانیت» هم رهِ ستیز جُست. چون حاکمیت برای اعتبار دادن به خود به امورِ ملی رجوع می‌کرد، اینان چشم‌بسته و کورکورانه و از لجِ حاکم، به عناصر ملی می‌تاختند. این آن آفتِ ایدئولوژی‌زدگی و سیاست‌زدگی است.
اگر هم قرار است ما درسی برای امروز بگیریم، همین است: اندیشۀ سیاسی در «سلب» نیست؛ بلکه در «ایجاب» است؛ در «نه» نیست، بلکه در «آری» است؛ یعنی اینکه ما چه چیز را «نمی‌خواهیم» مهم نیست، بلکه باید بدانیم و بگوییم چه چیز «می‌خواهیم».
وقتی ما بدانیم چه چیز می‌خواهیم، آن‌گاه دیگر مانند این دست، روشنفکران، کورکورانه عمل نمی‌کنیم. به همین دلیل است که برای کسی چون من، معیار و ملاک یک شخصیت و یک اندیشه این است که دقیقاً بگوید «چه می‌خواهد»؛ نه اینکه دیگران را با «چه نمی‌خواهد» به سیاهی‌لشکرِ کور و کَر خود بدل کند.»
@IranDel_Channel
💢
Telegram
ایران‌دل | IranDel
🎥 سخنرانی بهرام بیضایی، پیرامونِ
شاهنامه فردوسی، روشنفکری ایرانی و شاهرخ مسکوب
🔴 پنجم دی ماه، زادروز استاد بهرام بیضایی، کارگردان و نمایشنامه‌نویس نامدار ایرانی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
شاهنامه فردوسی، روشنفکری ایرانی و شاهرخ مسکوب
🔴 پنجم دی ماه، زادروز استاد بهرام بیضایی، کارگردان و نمایشنامه‌نویس نامدار ایرانی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 یادکردی از استاد سلیم نیساری، حافظ‌شناس
سلیم نیساری
۱۲۹۹ خورشیدی، تبریز
۱۳۹۷ خورشیدی، پاریس
استاد زبان و ادبیات فارسی، حافظ‌شناس برجسته و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
سلیم نیساری
۱۲۹۹ خورشیدی، تبریز
۱۳۹۷ خورشیدی، پاریس
استاد زبان و ادبیات فارسی، حافظ‌شناس برجسته و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚫️ استاد فریدون شهبازیان
موسیقی‌دان، آهنگسازِ و رهبر ارکستر ایرانی
۲۱ خرداد ۱۳۲۱ خورشیدی، تهران
۲۲ دی ۱۴۰۳ خورشیدی، تهران
روانش مینُوی باد
⚫️ ویدئوی پیوست:
ترانه‌ای با صدای بانو الهه و به آهنگسازی استاد فریدون شهبازیان
#یادها
@IranDel_Channel
💢
موسیقی‌دان، آهنگسازِ و رهبر ارکستر ایرانی
۲۱ خرداد ۱۳۲۱ خورشیدی، تهران
۲۲ دی ۱۴۰۳ خورشیدی، تهران
روانش مینُوی باد
⚫️ ویدئوی پیوست:
ترانه‌ای با صدای بانو الهه و به آهنگسازی استاد فریدون شهبازیان
#یادها
@IranDel_Channel
💢
⚫️ جلال متینی
آه از آن رفتگان بی‌برگشت...
✍️ بهروز حسینی
خبر تلخ بود و جانکاه. استاد دکتر جلال متینی با هفت هزارسالگان سر به سر شد. دکتر متینی یکی از آخرین افراد نسلی بود که هر کدام به تنهایی آبرو و اعتبار ایران بودند. جلال متینی در مشهد زاده شد. تحصیلات لیسانس تا دکتری را در رشتۀ ادبیات فارسی در دانشگاه تهران در نزد بزرگانی چون ملک‌الشعرا بهار، جلال‌الدین همایی و عبدالعظیم خان قریب با درجۀ عالی به اتمام رساند. مدتی در دبیرستان البرز مشغول به کار شد و مدتی هم در دانشکده نفت آبادان. درسال ۳۹ به مشهد رفت و استاد تمام وقت دانشگاه فردوسی شد. تا سال ۵۷ که مجبور به مهاجرت اجباری شد سمت‌هایی چون معاونت و ریاست دانشگاه را برعهده داشت. پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت نمود که به تدریس تاریخ و فرهنگ ایران در دانشگاه برکلی مشغول شد. دکتر متینی ایران‌شناس و ادیبی برجسته بود. بنیانگذار و سردبیر دو نشریۀ ایران‌شناسی و ایران‌نامه در خارج از کشور بود که هر دو از پربارترین نشریات ایران‌شناسی سدۀ اخیر بودند. شاگردان بسیاری تربیت نمود، چون شفیعی کدکنی و سعیدی سیرجانی. نثری پاکیزه و تمیز داشت و در راه ایران و دفاع از کیان آن، جانانه قلم می‌زد. یکی از اولین کسانی بود که به خطر پان‌تُرکیسم اشاره کرد و با مقالاتی حکیمانه و مستند و مستدل به مهملات جواد هیئت و دیگر حضرات پانتُرک جواب میداد. بهترین و جامع‌ترین اثر تحقیقی دربارۀ شخصیت مصدق را نگاشت و برای اولین بار او بود که اسطوره‌پردازی‌ها دربارۀ مصدق را به چالش کشید. در سال‌های غربت کتابی کوچک و کم‌حجم دربارۀ شریعتی نگاشت و پنبۀ این شخصیت پوشالی تاریخ معاصر زد! اگرچه پس از انقلاب مورد بی‌مهری قرار گرفت ولی در یکایک سرمقاله‌های ایران‌شناسی درد وطنش هویداست و پیرامون خطرات پیرامونی ایران هشدار میداد. نثر وی نمونه اعلای نثر فارسی معاصر است گو اینکه خودش کتابی به همین نام منتشر کرده است در میانۀ دهه ۳۰. آبرو و اعتبار ایران بود در محافل دانشگاهی و با نوشته‌هایش هماره نام مقدس ایران را زنده نگاه می‌داشت ولی مافیای آکادمیک دراین چند دهه ترجیح میداد کمتر نامی از وی در میان باشد! خواندن یک به یک شماره‌های ایران‌شناسی به زعم‌من بر هر دوستدار ایران واجب است. فقدانش ضایعه‌ای است جبران ناپذیر.
یادش گرامی و راهش پر رهرو.
#یادها
@IranDel_Channel
💢
⚫️ جلال متینی
آه از آن رفتگان بی‌برگشت...
✍️ بهروز حسینی
خبر تلخ بود و جانکاه. استاد دکتر جلال متینی با هفت هزارسالگان سر به سر شد. دکتر متینی یکی از آخرین افراد نسلی بود که هر کدام به تنهایی آبرو و اعتبار ایران بودند. جلال متینی در مشهد زاده شد. تحصیلات لیسانس تا دکتری را در رشتۀ ادبیات فارسی در دانشگاه تهران در نزد بزرگانی چون ملک‌الشعرا بهار، جلال‌الدین همایی و عبدالعظیم خان قریب با درجۀ عالی به اتمام رساند. مدتی در دبیرستان البرز مشغول به کار شد و مدتی هم در دانشکده نفت آبادان. درسال ۳۹ به مشهد رفت و استاد تمام وقت دانشگاه فردوسی شد. تا سال ۵۷ که مجبور به مهاجرت اجباری شد سمت‌هایی چون معاونت و ریاست دانشگاه را برعهده داشت. پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت نمود که به تدریس تاریخ و فرهنگ ایران در دانشگاه برکلی مشغول شد. دکتر متینی ایران‌شناس و ادیبی برجسته بود. بنیانگذار و سردبیر دو نشریۀ ایران‌شناسی و ایران‌نامه در خارج از کشور بود که هر دو از پربارترین نشریات ایران‌شناسی سدۀ اخیر بودند. شاگردان بسیاری تربیت نمود، چون شفیعی کدکنی و سعیدی سیرجانی. نثری پاکیزه و تمیز داشت و در راه ایران و دفاع از کیان آن، جانانه قلم می‌زد. یکی از اولین کسانی بود که به خطر پان‌تُرکیسم اشاره کرد و با مقالاتی حکیمانه و مستند و مستدل به مهملات جواد هیئت و دیگر حضرات پانتُرک جواب میداد. بهترین و جامع‌ترین اثر تحقیقی دربارۀ شخصیت مصدق را نگاشت و برای اولین بار او بود که اسطوره‌پردازی‌ها دربارۀ مصدق را به چالش کشید. در سال‌های غربت کتابی کوچک و کم‌حجم دربارۀ شریعتی نگاشت و پنبۀ این شخصیت پوشالی تاریخ معاصر زد! اگرچه پس از انقلاب مورد بی‌مهری قرار گرفت ولی در یکایک سرمقاله‌های ایران‌شناسی درد وطنش هویداست و پیرامون خطرات پیرامونی ایران هشدار میداد. نثر وی نمونه اعلای نثر فارسی معاصر است گو اینکه خودش کتابی به همین نام منتشر کرده است در میانۀ دهه ۳۰. آبرو و اعتبار ایران بود در محافل دانشگاهی و با نوشته‌هایش هماره نام مقدس ایران را زنده نگاه می‌داشت ولی مافیای آکادمیک دراین چند دهه ترجیح میداد کمتر نامی از وی در میان باشد! خواندن یک به یک شماره‌های ایران‌شناسی به زعم‌من بر هر دوستدار ایران واجب است. فقدانش ضایعه‌ای است جبران ناپذیر.
یادش گرامی و راهش پر رهرو.
#یادها
@IranDel_Channel
💢
🔴 به یادِ عارف قزوینی
نسیمِ صبحدم خیز، بگو به مردمِ تبریز
که نیست خلوتِ زرتشت، جای صحبتِ چنگیز
✍️ آرسام محمودی، کنشگر مدنی و ملّی تبریزی، با انتشار ویدئوی بالا در صفحۀ مجازی خود نوشت:
امشب به یاد عارف و آذربایجان، برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ را گوش کنید. این تصنیفی است که عارف در زمان حضورش در اسلامبول سروده بود.
ماجرا از این قرار است که عارف به اسلامبول می‌رود. در آنجا با مشروطه‌خواهانِ آذربایجانی که تعدادی از آنها از دستِ محمدعلی‌سلطان فرار کرده بودند و تعدادی دیگر در جریانِ اشغالِ تبریز بدست روس‌ها به عثمانی گریخته بودند، همکلام و همنشین می‌شود و در جریانِ این همنشینی با تبلیغات و توطئه‌های «تُرک اوجاقی» آشنا می‌شود. تشکیلات نژادپرست «تُرک اوجاقی» سازمانی بود متعلق به تُرکان عثمانی که در نشریات و تبلیغات خود، علناً خواستار اشغال تبریز بدست ترکانِ عثمانی بود و سودای الحاق آذربایجان [ایران] به خاک عثمانی را در سر می‌پروراندند. همین باعث خشمِ مشروطه‌خواهان آذربایجانی ساکن در اسلامبول می‌شود. فارغ از پاسخ‌هایی که خود وطن‌خواهانِ آذربایجانی ساکن در استانبول به جراید اسلامبول می‌دهند، از عارف می‌خواهند تا چند تصنیف برای آذربایجان بسازد. عارف هم تصنیف «چه شورها» (تصنیف شمارۀ ۱۶ دیوانش) را در اسلامبول می‌سازد. عارف بعدها با دعوت دوستان تبریزی‌اش به تبریز می‌رود و این تصنیف را در خود تبریز اجرا می‌کند. اجرایی که با شور و حرارت در جراید وقت تبریز و نشریاتی که توسط روشن‌اندیشانِ آذربایجانی در اروپا منتشر می‌شد، انعکاس یافت و خشم جراید نژادپرستِ عثمانی را برانگیخت. این تصنیف توسط اقبال‌آذر و بنان هم اجرا شده است.
عکسی هم که ملاحظه می‌کنید متعلق به ابوالحسن‌خان اقبال آذر (استاد آذربایجانی موسیقی ردیفی و دستگاهی ایران) بوده و از میان عکس‌ها و مدارک او در تبریز پیدا شده و در کتاب «اخبار عارف قزوینی در مطبوعات» نوشته مهدی نورمحمدی منتشر شده است.
نمی‌توانم با اطمینان بگویم اما گفته می‌شود اصالت عارف قزوینی هم به آذربایجان و مراغه می‌رسد.
نوایی که می‌شنوید اورتور یا پیش‌درآمد همان تصنیف «چه شورها» است که در برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ نواخته شد و یکی از زیباترین اورتورهای موسیقی ایرانی است. به علت محدودیت اینستاگرام نتوانستم کل برنامه را قرار دهم. اگر توانستید امشب که سالروز درگذشت عارف است، از طریق اینترنت، برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ را به یاد او گوش کنید.
🔴 برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ را از «اینجا» بشنوید.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 به یادِ عارف قزوینی
نسیمِ صبحدم خیز، بگو به مردمِ تبریز
که نیست خلوتِ زرتشت، جای صحبتِ چنگیز
✍️ آرسام محمودی، کنشگر مدنی و ملّی تبریزی، با انتشار ویدئوی بالا در صفحۀ مجازی خود نوشت:
امشب به یاد عارف و آذربایجان، برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ را گوش کنید. این تصنیفی است که عارف در زمان حضورش در اسلامبول سروده بود.
ماجرا از این قرار است که عارف به اسلامبول می‌رود. در آنجا با مشروطه‌خواهانِ آذربایجانی که تعدادی از آنها از دستِ محمدعلی‌سلطان فرار کرده بودند و تعدادی دیگر در جریانِ اشغالِ تبریز بدست روس‌ها به عثمانی گریخته بودند، همکلام و همنشین می‌شود و در جریانِ این همنشینی با تبلیغات و توطئه‌های «تُرک اوجاقی» آشنا می‌شود. تشکیلات نژادپرست «تُرک اوجاقی» سازمانی بود متعلق به تُرکان عثمانی که در نشریات و تبلیغات خود، علناً خواستار اشغال تبریز بدست ترکانِ عثمانی بود و سودای الحاق آذربایجان [ایران] به خاک عثمانی را در سر می‌پروراندند. همین باعث خشمِ مشروطه‌خواهان آذربایجانی ساکن در اسلامبول می‌شود. فارغ از پاسخ‌هایی که خود وطن‌خواهانِ آذربایجانی ساکن در استانبول به جراید اسلامبول می‌دهند، از عارف می‌خواهند تا چند تصنیف برای آذربایجان بسازد. عارف هم تصنیف «چه شورها» (تصنیف شمارۀ ۱۶ دیوانش) را در اسلامبول می‌سازد. عارف بعدها با دعوت دوستان تبریزی‌اش به تبریز می‌رود و این تصنیف را در خود تبریز اجرا می‌کند. اجرایی که با شور و حرارت در جراید وقت تبریز و نشریاتی که توسط روشن‌اندیشانِ آذربایجانی در اروپا منتشر می‌شد، انعکاس یافت و خشم جراید نژادپرستِ عثمانی را برانگیخت. این تصنیف توسط اقبال‌آذر و بنان هم اجرا شده است.
عکسی هم که ملاحظه می‌کنید متعلق به ابوالحسن‌خان اقبال آذر (استاد آذربایجانی موسیقی ردیفی و دستگاهی ایران) بوده و از میان عکس‌ها و مدارک او در تبریز پیدا شده و در کتاب «اخبار عارف قزوینی در مطبوعات» نوشته مهدی نورمحمدی منتشر شده است.
نمی‌توانم با اطمینان بگویم اما گفته می‌شود اصالت عارف قزوینی هم به آذربایجان و مراغه می‌رسد.
نوایی که می‌شنوید اورتور یا پیش‌درآمد همان تصنیف «چه شورها» است که در برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ نواخته شد و یکی از زیباترین اورتورهای موسیقی ایرانی است. به علت محدودیت اینستاگرام نتوانستم کل برنامه را قرار دهم. اگر توانستید امشب که سالروز درگذشت عارف است، از طریق اینترنت، برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ را به یاد او گوش کنید.
🔴 برنامۀ شمارۀ ۲۴۹ گلهای رنگارنگ را از «اینجا» بشنوید.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 علتِ اهمیت شاهنامه فردوسی برای ملت ایران از منظر زنده‌یاد استاد مجتبی مینُوی
🔴 ششم بهمن‌ماه، سالروز درگذشتِ استاد مجتبی مینوی طهرانی (۱۲۸۲ - ۱۳۵۵ خورشیدی)، ادیب، نویسنده، مصحح، مورخ و مترجم برجستۀ ایرانی است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 ششم بهمن‌ماه، سالروز درگذشتِ استاد مجتبی مینوی طهرانی (۱۲۸۲ - ۱۳۵۵ خورشیدی)، ادیب، نویسنده، مصحح، مورخ و مترجم برجستۀ ایرانی است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢