🔴 قانونِ اساسی و تدریسِ زبان‌های محلی
✍️ داود دشتبانی، مدیرمسئولِ ماهنامۀ وطن‌یولی
هر ساله با نزدیک شدن اول مهر و بازگشایی مدارس جریان و افراد قوم‌گرا با استناد غلط به اصل ۱۵ قانون اساسی ادعاها و مطالبی را در رابطه با «تدریسِ زبان‌های محلی» یا «تدریس به زبان‌های محلی» بیان می‌کنند و خواسته‌های غیرقانونی خود را ذیلِ مطالبه اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی بیان می‌کنند.
۱) نخست باید در نظر داشت که در میانۀ این همه مشکلات و مطالبات اقتصادی و اجتماعی طرح چنین موضوعی خواسته و مطالبۀ عمومی ملّت ایران حتی در مناطق قومی نیست. نظرسنجی‌ها و پیمایش‌های علمی نشان داده که خواستۀ برخورداری از «آموزش به زبان‌های قومی»، پایگاه اجتماعی چندانی ندارد و این مطالبه عمومیتی میان «اقوامِ ایرانی» ندارد و تنها برخی فعالانِ سیاسی با نیت‌ها و اهداف دیگر با پروپاگاندا و بزرگنمایی پیگیر چنین مطالبی هستند. فارغ از این موضوع در طرح این ادعاها تعابیر و استناداتی برخلاف قانون اساسی و تعهدات بین‌المللی مطرح می‌شود.
۲) ادعاهای مطرح شده دربارۀ اصل ۱۵ قانون اساسی در محتوای خود دارای ایرادات اساسی هستند. در ابتدای امر باید دانست که تعبیرِ «زبانِ مادری» اصطلاحی غیرحقوقی و کاملاً سیاسی است و با هدفِ تحریکِ احساساتِ قومی مورد استفاده قرار می‌گیرد و تعبیر صحیح و بدون سوگیری استفاده از عبارتِ زبان‌های محلی است. استفاده از تعبیرِ «زبانِ مادری» و انحصار آموزش «به» زبان مادری کاملاً برخلافِ اصل پانزدهم قانون اساسی است که تصریح می‌کند «زبان و خطِّ رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد». براساس متن صریح این اصل قانون اساسی «آموزش زبان مادری» نیز مجاز شمرده نشده است بلکه اصل ۱۵ قانون اساسی در ادامه «استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانههای گروهی و تدریس ادبیات آن‌ها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد» شمرده است. همانگونه در متن اصل ۱۵ به روشنی اشاره شده «تدریس ادبیات زبان‌های محلی و قومی در کنار زبان فارسی» آزاد است؛ قانونگذار به درستی میان تدریس زبان و تدریسِ ادبیات، فرق قائل شده و تنها تدریسِ ادبیاتِ زبان‌های محلی و قومی را آن هم در کنار زبان فارسی مجاز دانسته است یعنی تدریس ادبیات زبان‌های محلی و قومی نیز نمی‌تواند مطلق و بدون استفاده از زبان فارسی باشد.
۳) قوم‌گرایان مدعی گاهی علاوه بر اصل ۱۵ قانون اساسی به مفاد برخی اعلامیه‌ها و اسناد اشاره می‌کنند که یا شکل اعلامیه و غیررسمی دارند و سند الزام‌آور حقوقی برای اعضای جامعه بین‌الملل نیستند و یا اینکه جمهوری اسلامی ایران به این اسناد نپیوسته یا با حق تحفظ، آن‌ها را پذیرفته است و در برخی از این اسناد نیز مضمون سند اساساً برخلاف شرایط ایران است و شامل ایران نمی‌گردد. اساساً می‌توان گفت در سطح جهانی، حتی یک معاهدۀ بین‌المللی نیز وجود ندارد که به طور گسترده به آنچه که حقوق زبانی نامیده می‌شود اختصاص یافته باشد و مقررات مربوط به این مسأله را باید در اسناد و معاهدات پراکند‌ه‌ای یافت که ذیلاً بررسی می‌گردند. اما پیش از آن باید خاطر نشان کرد که برخی افراد از اعلامیۀ جهانی حقوق زبانی یا اعلامیۀ بارسلون به عنوان سندی معتبر و لازم‌الاجرا یاد می‌کنند که حقوق زبانی را تحت پوشش قرار داده است و این درحالی است که این سند، اعلامیۀ غیررسمی از سوی برخی نهادهای مدنی است و در هیچ یک از مجامع بین‌المللی از جمله یونسکو به تصویب نرسیده است و بنابراین محلی از اعراب ندارد.
یکی از مواد مورد استناد قوم‌گرایان ماده ۲۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ۱۹۹۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد است که در مورد جوامع و گروه‌های تحت استعمار و تحت تبعیض است و اشعار می‌دارد: «در کشورهایی که اقلیت‌های نژادی، مذهبی و یا زبانی وجود دارد، افرادی که متعلق به این اقلیت‌ها هستند را نباید از حق تشکیل اجتماعات با اعضای گروه خود و (نیز) بهره‌مندی از فرهنگ و اظهار و انجام فرایض مذهبی و یا کاربرد زبان خودشان، محروم نمود.»
🔴 دنبالۀ یادداشت را در بخشِ «مشاهدۀ فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
🔴 قانونِ اساسی و تدریسِ زبان‌های محلی
✍️ داود دشتبانی، مدیرمسئولِ ماهنامۀ وطن‌یولی
هر ساله با نزدیک شدن اول مهر و بازگشایی مدارس جریان و افراد قوم‌گرا با استناد غلط به اصل ۱۵ قانون اساسی ادعاها و مطالبی را در رابطه با «تدریسِ زبان‌های محلی» یا «تدریس به زبان‌های محلی» بیان می‌کنند و خواسته‌های غیرقانونی خود را ذیلِ مطالبه اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی بیان می‌کنند.
۱) نخست باید در نظر داشت که در میانۀ این همه مشکلات و مطالبات اقتصادی و اجتماعی طرح چنین موضوعی خواسته و مطالبۀ عمومی ملّت ایران حتی در مناطق قومی نیست. نظرسنجی‌ها و پیمایش‌های علمی نشان داده که خواستۀ برخورداری از «آموزش به زبان‌های قومی»، پایگاه اجتماعی چندانی ندارد و این مطالبه عمومیتی میان «اقوامِ ایرانی» ندارد و تنها برخی فعالانِ سیاسی با نیت‌ها و اهداف دیگر با پروپاگاندا و بزرگنمایی پیگیر چنین مطالبی هستند. فارغ از این موضوع در طرح این ادعاها تعابیر و استناداتی برخلاف قانون اساسی و تعهدات بین‌المللی مطرح می‌شود.
۲) ادعاهای مطرح شده دربارۀ اصل ۱۵ قانون اساسی در محتوای خود دارای ایرادات اساسی هستند. در ابتدای امر باید دانست که تعبیرِ «زبانِ مادری» اصطلاحی غیرحقوقی و کاملاً سیاسی است و با هدفِ تحریکِ احساساتِ قومی مورد استفاده قرار می‌گیرد و تعبیر صحیح و بدون سوگیری استفاده از عبارتِ زبان‌های محلی است. استفاده از تعبیرِ «زبانِ مادری» و انحصار آموزش «به» زبان مادری کاملاً برخلافِ اصل پانزدهم قانون اساسی است که تصریح می‌کند «زبان و خطِّ رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد». براساس متن صریح این اصل قانون اساسی «آموزش زبان مادری» نیز مجاز شمرده نشده است بلکه اصل ۱۵ قانون اساسی در ادامه «استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانههای گروهی و تدریس ادبیات آن‌ها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد» شمرده است. همانگونه در متن اصل ۱۵ به روشنی اشاره شده «تدریس ادبیات زبان‌های محلی و قومی در کنار زبان فارسی» آزاد است؛ قانونگذار به درستی میان تدریس زبان و تدریسِ ادبیات، فرق قائل شده و تنها تدریسِ ادبیاتِ زبان‌های محلی و قومی را آن هم در کنار زبان فارسی مجاز دانسته است یعنی تدریس ادبیات زبان‌های محلی و قومی نیز نمی‌تواند مطلق و بدون استفاده از زبان فارسی باشد.
۳) قوم‌گرایان مدعی گاهی علاوه بر اصل ۱۵ قانون اساسی به مفاد برخی اعلامیه‌ها و اسناد اشاره می‌کنند که یا شکل اعلامیه و غیررسمی دارند و سند الزام‌آور حقوقی برای اعضای جامعه بین‌الملل نیستند و یا اینکه جمهوری اسلامی ایران به این اسناد نپیوسته یا با حق تحفظ، آن‌ها را پذیرفته است و در برخی از این اسناد نیز مضمون سند اساساً برخلاف شرایط ایران است و شامل ایران نمی‌گردد. اساساً می‌توان گفت در سطح جهانی، حتی یک معاهدۀ بین‌المللی نیز وجود ندارد که به طور گسترده به آنچه که حقوق زبانی نامیده می‌شود اختصاص یافته باشد و مقررات مربوط به این مسأله را باید در اسناد و معاهدات پراکند‌ه‌ای یافت که ذیلاً بررسی می‌گردند. اما پیش از آن باید خاطر نشان کرد که برخی افراد از اعلامیۀ جهانی حقوق زبانی یا اعلامیۀ بارسلون به عنوان سندی معتبر و لازم‌الاجرا یاد می‌کنند که حقوق زبانی را تحت پوشش قرار داده است و این درحالی است که این سند، اعلامیۀ غیررسمی از سوی برخی نهادهای مدنی است و در هیچ یک از مجامع بین‌المللی از جمله یونسکو به تصویب نرسیده است و بنابراین محلی از اعراب ندارد.
یکی از مواد مورد استناد قوم‌گرایان ماده ۲۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ۱۹۹۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد است که در مورد جوامع و گروه‌های تحت استعمار و تحت تبعیض است و اشعار می‌دارد: «در کشورهایی که اقلیت‌های نژادی، مذهبی و یا زبانی وجود دارد، افرادی که متعلق به این اقلیت‌ها هستند را نباید از حق تشکیل اجتماعات با اعضای گروه خود و (نیز) بهره‌مندی از فرهنگ و اظهار و انجام فرایض مذهبی و یا کاربرد زبان خودشان، محروم نمود.»
🔴 دنبالۀ یادداشت را در بخشِ «مشاهدۀ فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
Telegraph
ایران‌دل | IranDel
🔴 قانونِ اساسی و تدریسِ زبان‌های محلی ✍️ داود دشتبانی، مدیرمسئولِ ماهنامۀ وطن‌یولی هر ساله با نزدیک شدن اول مهر و بازگشایی مدارس جریان و افراد قوم‌گرا با استناد غلط به اصل ۱۵ قانون اساسی ادعاها و مطالبی را در رابطه با «تدریسِ زبان‌های محلی» یا «تدریس به…
🔴 شمارۀ ۶۶ ماهنامۀ وطن‌یولی (راه وطن) منتشر شد
شمارۀ شهریور ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
🔴 در این شماره می‌خوانید:
● قانون اساسی و تدریسِ زبان‌های محلی
(به قلمِ داود دشتبانی)
● باز هم نمایشِ موسیقیایی سی‌صد و باز هم ایران
(به قلمِ احسان هوشمند)
● کریدوری که ژئوپلتیک ایران را تهدید می‌کند:
دالانِ تورانی ناتو ایجاد نخواهد شد
(به قلمِ رسول سلیمی)
● علی عبدالعلی‌زاده، رئیس ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان:
با استاندارِ بومی مخالفم
هر ایرانی در هر نقطۀ ایران، بومی است
● در نشستِ واکاوی حقوقی اصل ۱۵ قانون اساسی در خبرگزاری ایسنا مطرح شد:
دولت، هیچ تکلیفی برای توسعۀ زبان‌های محلی ندارد
متونِ رسمی و تدریس در مدارس، باید به زبان فارسی باشد
● هویتِ تاریخی و ملّی ایران در اندیشۀ محمدحسین شهریار:
جوششِ خونِ ایرانیت
(به قلمِ یلدا رنجبر)
● روزنامه‌ها و مطبوعاتِ فارسی‌زبان در قفقاز:
دربندِ ایران
(به قلمِ سید کریم پورمانی)
● زمینه‌های قرارداد آخال از جنگ هرات تا جنگِ مرو
ایران چگونه حاکمیتِ روسیه بر ماوراءالنهر پذیرفت؟
(به قلمِ داود دشتبانی)
● هویت‌سازی کاذب و میراثِ ادبی نظامی گنجه‌ای:
شاعر دزدی
(به قلمِ نصرالله امامی)
● شیخ محمد خیابانی، مبارزی وطن‌خواه در راه حاکمیّتِ ملی:
هدفِ قیامِ من عظمتِ ایران است
(به قلمِ افشین جعفرزاده)
● نظر سید حسن تقی‌زاده، نمایندۀ مردم تبریز در مجلس شورای ملی دربارۀ پانترکیسم
● تقی رفعت، اولین روزنامه‌نگاری که به کشور خیانت کرد
🔴 برای مطالعۀ ماه‌نامه، می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.
@IranDel_Channel
💢
🔴 شمارۀ ۶۶ ماهنامۀ وطن‌یولی (راه وطن) منتشر شد
شمارۀ شهریور ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
🔴 در این شماره می‌خوانید:
● قانون اساسی و تدریسِ زبان‌های محلی
(به قلمِ داود دشتبانی)
● باز هم نمایشِ موسیقیایی سی‌صد و باز هم ایران
(به قلمِ احسان هوشمند)
● کریدوری که ژئوپلتیک ایران را تهدید می‌کند:
دالانِ تورانی ناتو ایجاد نخواهد شد
(به قلمِ رسول سلیمی)
● علی عبدالعلی‌زاده، رئیس ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان:
با استاندارِ بومی مخالفم
هر ایرانی در هر نقطۀ ایران، بومی است
● در نشستِ واکاوی حقوقی اصل ۱۵ قانون اساسی در خبرگزاری ایسنا مطرح شد:
دولت، هیچ تکلیفی برای توسعۀ زبان‌های محلی ندارد
متونِ رسمی و تدریس در مدارس، باید به زبان فارسی باشد
● هویتِ تاریخی و ملّی ایران در اندیشۀ محمدحسین شهریار:
جوششِ خونِ ایرانیت
(به قلمِ یلدا رنجبر)
● روزنامه‌ها و مطبوعاتِ فارسی‌زبان در قفقاز:
دربندِ ایران
(به قلمِ سید کریم پورمانی)
● زمینه‌های قرارداد آخال از جنگ هرات تا جنگِ مرو
ایران چگونه حاکمیتِ روسیه بر ماوراءالنهر پذیرفت؟
(به قلمِ داود دشتبانی)
● هویت‌سازی کاذب و میراثِ ادبی نظامی گنجه‌ای:
شاعر دزدی
(به قلمِ نصرالله امامی)
● شیخ محمد خیابانی، مبارزی وطن‌خواه در راه حاکمیّتِ ملی:
هدفِ قیامِ من عظمتِ ایران است
(به قلمِ افشین جعفرزاده)
● نظر سید حسن تقی‌زاده، نمایندۀ مردم تبریز در مجلس شورای ملی دربارۀ پانترکیسم
● تقی رفعت، اولین روزنامه‌نگاری که به کشور خیانت کرد
🔴 برای مطالعۀ ماه‌نامه، می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.
@IranDel_Channel
💢
Forwarded from ایران‌دل | IranDel
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 صحبت‌های علی‌اصغر دادبه - استاد فلسفه اسلامی و ادبیات عرفانی - درباره‌ی ایران‌دوستی استاد محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار)
بیست و هفتم شهریورماه، روز ملی شعر و ادب پارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار، یکی از ایران‌دوست‌ترین شاعران معاصر ایران‌زمین
#مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
بیست و هفتم شهریورماه، روز ملی شعر و ادب پارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار، یکی از ایران‌دوست‌ترین شاعران معاصر ایران‌زمین
#مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
ایران‌دل | IranDel
🔴 ۲۷ شهریور روز ملی شعر و ادب فارسی چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی چه شد که شیوه بیگانگی رها کردی به قهر رفتن و جور و جفا شعار تو بود چه شد که بر سر مهر آمدی وفا کردی منم که جور و جفا دیدم و وفا کردم تویی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی بیا که با همه…
🎙 مستند رادیویی «ایران در شعر شهریار»
مستندِ «ایران در شعر شهریار» به مناسبتِ روز ملی شعر و ادب پارسی و بزرگداشتِ استاد شهریار در گروه فرهنگ و تمدنِ رادیو ایران تولید شد.
محمدحسین بهجت تبریزی معروف به شهریار یکی از شاعرانی است که بیشترین شعر را دربارۀ ایران و هویت ایرانی سروده است و ازجهت بسامد بالای سروده‌ها در بین شاعرانِ ایرانی کم‌نظیر است. این شاعرِ ایران‌دوست علاقه ی ویژه‌ای به ادبیات فارسی و بزرگانی چون فردوسی، عطار، مولانا، حافظ و سعدی داشت و فرنام و " تخلص" خویش را هم از دیوان حافظ برگزیده است.
این مستند رادیویی به ویژگی‌های شعر شهریار می‌پردازد و در این راستا از کلام کارشناسان هم بهره می‌برد. جلال محمدی، شاعر و پژوهشگر تبریزی در این اثر به خوبی به ویژگی‌های شعر شهریار اشاره می‌کند و نمونه‌هایی از آثار استاد شهریار ارائه می‌شود.
این مستند را عبدالله علایی ساخته و حسن همایی گویندگی کرده است.
«ایران در شعر شهریار» روز ۲۷ شهریور ۱۴۰۳ خورشیدی، ساعت ۱۳/۳۰ از آنتنِ رادیو ایران پخش شد.
@IranDel_Channel
💢
🎙 مستند رادیویی «ایران در شعر شهریار»
مستندِ «ایران در شعر شهریار» به مناسبتِ روز ملی شعر و ادب پارسی و بزرگداشتِ استاد شهریار در گروه فرهنگ و تمدنِ رادیو ایران تولید شد.
محمدحسین بهجت تبریزی معروف به شهریار یکی از شاعرانی است که بیشترین شعر را دربارۀ ایران و هویت ایرانی سروده است و ازجهت بسامد بالای سروده‌ها در بین شاعرانِ ایرانی کم‌نظیر است. این شاعرِ ایران‌دوست علاقه ی ویژه‌ای به ادبیات فارسی و بزرگانی چون فردوسی، عطار، مولانا، حافظ و سعدی داشت و فرنام و " تخلص" خویش را هم از دیوان حافظ برگزیده است.
این مستند رادیویی به ویژگی‌های شعر شهریار می‌پردازد و در این راستا از کلام کارشناسان هم بهره می‌برد. جلال محمدی، شاعر و پژوهشگر تبریزی در این اثر به خوبی به ویژگی‌های شعر شهریار اشاره می‌کند و نمونه‌هایی از آثار استاد شهریار ارائه می‌شود.
این مستند را عبدالله علایی ساخته و حسن همایی گویندگی کرده است.
«ایران در شعر شهریار» روز ۲۷ شهریور ۱۴۰۳ خورشیدی، ساعت ۱۳/۳۰ از آنتنِ رادیو ایران پخش شد.
@IranDel_Channel
💢
Telegram
ایران‌دل + | + IranDel
🎙 مستند رادیویی «ایران در شعر شهریار»
کانال پیوست:
@IranDel_Plus
@IranDel_Channel
💢
🎙 مستند رادیویی «ایران در شعر شهریار»
کانال پیوست:
@IranDel_Plus
@IranDel_Channel
💢
🔴 بنیاد ایران‌شناسی استان آذربایجان شرقی برگزار می‌کند:
آیین گرامیداشت روز ملی شعر و ادب فارسی و بزرگداشت استاد سید محمدحسین شهریار
سخنرانان:
علی‌اصغر شعردوست
ابوالفضل علی‌محمدی
سعید کریمی
عبدالله باقری حمیدی
ناصرالدین حسن‌زاده
محمد طاهری خسروشاهی
زمان:
پنجشنبه ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۳ خورشیدی، ساعت ۱۷
مکان:
تبریز، خیابان ثقه‌الاسلام، کوی سرخاب، بنیاد ایران‌شناسی استان آذربایجان شرقی
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🔴 بنیاد ایران‌شناسی استان آذربایجان شرقی برگزار می‌کند:
آیین گرامیداشت روز ملی شعر و ادب فارسی و بزرگداشت استاد سید محمدحسین شهریار
سخنرانان:
علی‌اصغر شعردوست
ابوالفضل علی‌محمدی
سعید کریمی
عبدالله باقری حمیدی
ناصرالدین حسن‌زاده
محمد طاهری خسروشاهی
زمان:
پنجشنبه ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۳ خورشیدی، ساعت ۱۷
مکان:
تبریز، خیابان ثقه‌الاسلام، کوی سرخاب، بنیاد ایران‌شناسی استان آذربایجان شرقی
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
🔴 شهریار شیفته‌ی ایران و زبان پارسی؛ و بیزار از فرقه‌ی تجزیه‌طلبِ دموکراتِ آذربایجان
[ به فراخور ۲۷شهریور ماه، روزِ ملّی شعر و ادب پارسی و بزرگداشتِ استاد شهریار تبریزی ]
✍️ نیما عظیمی
اگر بخواهیم در مورد شعرِ استاد شهریار به دو ویژگیِ برجسته بپردازیم: نخست غزلیات عاشقانه‌ی او هستند و دیگری اشعار ایران‌خواهانه‌ی او می‌باشد.
شاید بنابر نگاهی که از استاد شهریار در ذهن و قلب ما ایرانیان هست، او یک شاعر غزل‌گوی نازک‌سرشتِ رنج‌دیده در عشق باشد؛ اما دیگر سویه‌ی همین شخصیت، ایران‌خواهی اوست.
شهریار همان‌اندازه که زیبا و دلنشین غزل‌های عاشقانه نوشت، اشعارِ استوارِ ایران‌خواهانه نیز دارد که برخاسته از شور و غیرتِ فراوانِ این شاعر تبریزی نسبت به سرزمین ارجمند مان «ایران» و «زبان ملی فارسی» هست. شهریار هرگز در دوران خودش آلوده به آن فضای روشن‌فکرنما و ژست‌های مبتذلِ چپ‌زده‌ی ضدملی نشد و در ایران‌دوستی پایدار و استوار ماند؛ و چنان‌که بخواهیم در مورد اشعار ایران‌خواهانه او نمونه بیاوریم، به موارد زیادی می‌توان اشاره نمود.
شهریار ابیاتی دارد که از دلدادگیِ او به آیین ایران‌زمین، از جمله نوروز، خبر می‌دهند:
جشن نوروز از ره آمد شاد
با گل و سرو و لاله و شمشاد
دارد از باستان پیامی خوش
پیک جمشید و بهمن است و قباد
شهریار قدر و ارزش تاریخ ملی ایران را می‌دانست و می‌ستود. برای نمونه، بیت ایشان در ستایش کوروش بزرگ:
تاج تاریخ جهان کوروش اَهخامنشی‌ست
کز قماش و منشی محتشم و اولا بود
منظومه‌ی مشهور او در سوگ و ستایش تخت جمشید، بیان‌گر دلدادگی شهریار به پادشاه ایران‌زمین، داریوش بزرگ، می‌باشد. همچنین اشاره‌ی وی به کتیبه‌ها و خطوطی که سند تمدن بزرگ و انسانی ما ایرانی‌هاست، نقشی چنین در اندیشه‌ی شهریار داشته است.
شهریار قطعه‌ای بلند دارد که نمایان‌گر ملیت کهن ایرانی‌ست و ما در اینجا تنها یک بیت آن را برای نمونه می‌آوریم:
شب ز تشییعِ غروبِ خورشید
بازمی‌گشت به تخت جمشید...
از دوره‌ی بیداری ادبیات ایران تا همین امروز، بی‌شک استاد شهریار یکی از ایران‌پرست‌ترین شاعران و فرهیختگان محسوب می‌شود. چنان‌که بنابر گفته‌ی استاد اصغر دادبه: «شهریار پس‌از ملک‌الشعرای بهار بیشترین اشعار ایران‌گرایانه و ایران‌خواهانه را دارد.»
هم‌زمان با دوران شهریار، قوم‌گرایان داخلی و مزدوران شوروی روی مولفه‌ی زبان حساب ویژه‌ای باز کرده بودند تا از این راه -در خیال خام خود- آذربایجان را جدا از ایران نشان بدهند؛ و این‌گونه در پی تضعیف و پاره‌پاره کردن ایران بودند.
شهریار در همان روزگار و در میانِ التهابات منطقه‌ی قفقاز، در شعری با کنایه‌های تند و بی‌تعارف نسبت به دشمنان ایران و در وصف آذربایجان و پیوندش با ایران می‌گوید:
تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو
پورِ ایرانند و پاک‌آیین نژادِ آریان
اختلاف لهجه ملیت نزاید بَهر کَس
ملتی با یک زبان کمتر به یاد آرد زمان
گر بدین منطق تو را گفتند ایرانی نِه‌ای
صبح را خوانند شام و آسمان را ریسمان
شهریار در جایی دیگر در برابر تفرقه‌اندازی‌های زبانی ایستادگی کرده و به‌درستی به این آگاهی رسیده بود که جریان‌های واگرای قومی و تجزیه‌طلب در پی مصادره هویت وی می‌باشند؛ و البته هنوز هم هستند. ایشان با عزت نفس و هوشیاری کامل، در پاسخ به همه‌ی فرومایگان در روزگار گذشته و امروز و آینده قاطعانه سروده‌اند:
گرچه ترکی بس عزیز است و زبان مادری
لیک اگر ایران نگوید لال بادا این زبان
مرد آن باشد که حق گوید چو باطل رخنه کرد
هم بایستد بر سر پیمانِ حق تا پای جان
حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر ملی ایران‌زمین، همواره مورد ستایش شهریار تبریزی بود:
فلک یک چند ایران را اسیر ترک و تازی کرد
در ایران خانه یغما دید و تازی ترک‌تازی کرد
گدایی بود و با تاج شهان یک چند بازی کرد
فلک این شیرگیر آهو شکار گرگ و تازی کرد
که تا در عهد شاه غزنوی شاه ادب‌موکب
در آفاق ادب تابید آذرگون یکی کوکب
پدید آمد یکی فرزند، فردوسیِ طوسی نام
سَتَروَن از نظیر آوردنِ وی مادر ایام
چو از شهنامه فردوسی چو رعدی در خروش آمد
به تن ایرانیان را خونِ ملیت به جوش آمد
زبانِ پارسی گویا شد و تازی خموش آمد
ز کنج خلوت دل، اهرمن رفت و سروش آمد
الا فردوسیا! سِحرآفرینا، ای بزرگ استاد
چو تو استادِ معنی‌آفرینی، کس ندارد یاد
🔴 دنباله‌ی یادداشت را در بخشِ «مشاهده فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
🔴 شهریار شیفته‌ی ایران و زبان پارسی؛ و بیزار از فرقه‌ی تجزیه‌طلبِ دموکراتِ آذربایجان
[ به فراخور ۲۷شهریور ماه، روزِ ملّی شعر و ادب پارسی و بزرگداشتِ استاد شهریار تبریزی ]
✍️ نیما عظیمی
اگر بخواهیم در مورد شعرِ استاد شهریار به دو ویژگیِ برجسته بپردازیم: نخست غزلیات عاشقانه‌ی او هستند و دیگری اشعار ایران‌خواهانه‌ی او می‌باشد.
شاید بنابر نگاهی که از استاد شهریار در ذهن و قلب ما ایرانیان هست، او یک شاعر غزل‌گوی نازک‌سرشتِ رنج‌دیده در عشق باشد؛ اما دیگر سویه‌ی همین شخصیت، ایران‌خواهی اوست.
شهریار همان‌اندازه که زیبا و دلنشین غزل‌های عاشقانه نوشت، اشعارِ استوارِ ایران‌خواهانه نیز دارد که برخاسته از شور و غیرتِ فراوانِ این شاعر تبریزی نسبت به سرزمین ارجمند مان «ایران» و «زبان ملی فارسی» هست. شهریار هرگز در دوران خودش آلوده به آن فضای روشن‌فکرنما و ژست‌های مبتذلِ چپ‌زده‌ی ضدملی نشد و در ایران‌دوستی پایدار و استوار ماند؛ و چنان‌که بخواهیم در مورد اشعار ایران‌خواهانه او نمونه بیاوریم، به موارد زیادی می‌توان اشاره نمود.
شهریار ابیاتی دارد که از دلدادگیِ او به آیین ایران‌زمین، از جمله نوروز، خبر می‌دهند:
جشن نوروز از ره آمد شاد
با گل و سرو و لاله و شمشاد
دارد از باستان پیامی خوش
پیک جمشید و بهمن است و قباد
شهریار قدر و ارزش تاریخ ملی ایران را می‌دانست و می‌ستود. برای نمونه، بیت ایشان در ستایش کوروش بزرگ:
تاج تاریخ جهان کوروش اَهخامنشی‌ست
کز قماش و منشی محتشم و اولا بود
منظومه‌ی مشهور او در سوگ و ستایش تخت جمشید، بیان‌گر دلدادگی شهریار به پادشاه ایران‌زمین، داریوش بزرگ، می‌باشد. همچنین اشاره‌ی وی به کتیبه‌ها و خطوطی که سند تمدن بزرگ و انسانی ما ایرانی‌هاست، نقشی چنین در اندیشه‌ی شهریار داشته است.
شهریار قطعه‌ای بلند دارد که نمایان‌گر ملیت کهن ایرانی‌ست و ما در اینجا تنها یک بیت آن را برای نمونه می‌آوریم:
شب ز تشییعِ غروبِ خورشید
بازمی‌گشت به تخت جمشید...
از دوره‌ی بیداری ادبیات ایران تا همین امروز، بی‌شک استاد شهریار یکی از ایران‌پرست‌ترین شاعران و فرهیختگان محسوب می‌شود. چنان‌که بنابر گفته‌ی استاد اصغر دادبه: «شهریار پس‌از ملک‌الشعرای بهار بیشترین اشعار ایران‌گرایانه و ایران‌خواهانه را دارد.»
هم‌زمان با دوران شهریار، قوم‌گرایان داخلی و مزدوران شوروی روی مولفه‌ی زبان حساب ویژه‌ای باز کرده بودند تا از این راه -در خیال خام خود- آذربایجان را جدا از ایران نشان بدهند؛ و این‌گونه در پی تضعیف و پاره‌پاره کردن ایران بودند.
شهریار در همان روزگار و در میانِ التهابات منطقه‌ی قفقاز، در شعری با کنایه‌های تند و بی‌تعارف نسبت به دشمنان ایران و در وصف آذربایجان و پیوندش با ایران می‌گوید:
تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو
پورِ ایرانند و پاک‌آیین نژادِ آریان
اختلاف لهجه ملیت نزاید بَهر کَس
ملتی با یک زبان کمتر به یاد آرد زمان
گر بدین منطق تو را گفتند ایرانی نِه‌ای
صبح را خوانند شام و آسمان را ریسمان
شهریار در جایی دیگر در برابر تفرقه‌اندازی‌های زبانی ایستادگی کرده و به‌درستی به این آگاهی رسیده بود که جریان‌های واگرای قومی و تجزیه‌طلب در پی مصادره هویت وی می‌باشند؛ و البته هنوز هم هستند. ایشان با عزت نفس و هوشیاری کامل، در پاسخ به همه‌ی فرومایگان در روزگار گذشته و امروز و آینده قاطعانه سروده‌اند:
گرچه ترکی بس عزیز است و زبان مادری
لیک اگر ایران نگوید لال بادا این زبان
مرد آن باشد که حق گوید چو باطل رخنه کرد
هم بایستد بر سر پیمانِ حق تا پای جان
حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر ملی ایران‌زمین، همواره مورد ستایش شهریار تبریزی بود:
فلک یک چند ایران را اسیر ترک و تازی کرد
در ایران خانه یغما دید و تازی ترک‌تازی کرد
گدایی بود و با تاج شهان یک چند بازی کرد
فلک این شیرگیر آهو شکار گرگ و تازی کرد
که تا در عهد شاه غزنوی شاه ادب‌موکب
در آفاق ادب تابید آذرگون یکی کوکب
پدید آمد یکی فرزند، فردوسیِ طوسی نام
سَتَروَن از نظیر آوردنِ وی مادر ایام
چو از شهنامه فردوسی چو رعدی در خروش آمد
به تن ایرانیان را خونِ ملیت به جوش آمد
زبانِ پارسی گویا شد و تازی خموش آمد
ز کنج خلوت دل، اهرمن رفت و سروش آمد
الا فردوسیا! سِحرآفرینا، ای بزرگ استاد
چو تو استادِ معنی‌آفرینی، کس ندارد یاد
🔴 دنباله‌ی یادداشت را در بخشِ «مشاهده فوری» بخوانید:
👇👇
@IranDel_Channel
💢
Telegraph
IranDel
🔴 شهریار شیفته‌ی ایران و زبان پارسی؛ و بیزار از فرقه‌ی تجزیه‌طلبِ دموکراتِ آذربایجان [ به فراخور ۲۷شهریور ماه، روزِ ملّی شعر و ادب پارسی و بزرگداشتِ استاد شهریار تبریزی ] ✍️ نیما عظیمی اگر بخواهیم در مورد شعرِ استاد شهریار به دو ویژگیِ برجسته بپردازیم:…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 تبریز و آذربایجان در روزِ ملّی شعر و ادب پارسی و بزرگداشتِ استاد شهریار:
«ایران، ای سرای امید...»
تبریز، کوی تاریخی ششگلان، خانۀ قاجار
۱۴۰۳/۰۶/۲۷
@IranDel_Channel
💢
«ایران، ای سرای امید...»
تبریز، کوی تاریخی ششگلان، خانۀ قاجار
۱۴۰۳/۰۶/۲۷
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 تنوع زبانی در بین «کُردها»
آیا می‌توان «کُردها» را ذیلِ یک زبانِ واحد معرفی کرد؟
احسان هوشمند، ایران‌شناس پاسخ می‌دهد
■ کاملِ این گفت‌وگو را از اینجا ببینید
@IranDel_Channel
💢
آیا می‌توان «کُردها» را ذیلِ یک زبانِ واحد معرفی کرد؟
احسان هوشمند، ایران‌شناس پاسخ می‌دهد
■ کاملِ این گفت‌وگو را از اینجا ببینید
@IranDel_Channel
💢
🔴 سالگردِ جنگ داخلی اردن
✍️ آرش رئیسی‌نژاد، دکترای روابط بین‌الملل
پنجاه و سه سال پیش در چنین روزی، جنگ داخلی اردن میان چریک‌های فلسطینی و ارتش اردن آغاز شد. درگیر‌ی‌هایی که به سپتامبر سیاه، مشهور شد و سرانجام به اخراج اعضای سازمان آزادی‌بخش فلطسین (ساف) از اردن در ژوئیه ۱۹۷۱ انجامید. دلیل اصلی جنگ تلاش فلسطینیان برای کنترل اردن بود. اردن یا دقیق‌تر فرا اردن Trans Jordan از دلِ قراردادِ سایکس - پیکو شکل گرفته بود. کشوری با مرزهای مصنوعی و مردمانی از اعرابِ بدوی و فلسطینی بود که از زمان جنگ جهانی نخست بدان فلسطین شرقی نیز می‌گفتند. با هجوم ۲۰۰ هزار آوارۀ ساکن کرانۀ باختری به اردن پس از جنگ شش‌روزه اعراب و اسرائیل و افزودن‌شان به ۶۵۰ هزار فلسطینی که از پیش در این کشور زندگی می‌کردند، توازن جمعیتی و سیاسی میان بدوی‌ها و فلسطینیان برهم‌خورد. کشور [اردن]، امنیت خود را از دست داده بود: نیروهای فلسطینی با مردم عادی برخوردهای بدی داشتند، فتح، مهم‌ترین سازمان مقاومت فلسطینی از خاک اردن، حملات متعددی را علیه اسرائیل انجام می‌داد و اسرائیل نیز اردن را زیر حملات خود قرار می‌داد. با قدرت‌گیری روزافزون فتح پس از به عقب‌راندن اسرائیل در نبرد کرامه (نخستین پیروزی فلسطینیان بر ارتش اسرائیل پس از شکست خُردکننده ارتش‌های عربی در جنگ شش روزه ۱۹۶۷)، چریک‌های فلسطینی دولت مرکزی [اردن] را تضعیف می‌کردند به گونه‌ای که یک دولت در دولت شکل گرفته بود. با شکست طرح ترور ملک حسین هاشمی، توسط چریک‌های فلسطینی، در سپتامبر ۱۹۷۰ حکومت نظامی برقرار و دو روز بعد جنگ داخلی آغاز شد، جنگی که به کشته‌شدن ۳۴۰۰ تا ۲۰ هزار نفر عمدتاً فلسطینی غیرنظامی انجامید و سرانجام چریک‌ها از اردن به سوریه اخراج شدند. چریک‌های فلسطینی سپس به جنوب لبنان رفته و عاملی مهم در شکل‌گیری جنگ داخلی لبنان شدند. این آغاز تنشِ چریک‌های فلسطینی با شیعیان لبنان به رهبری سید موسی صدر بود.
در میانۀ تنش میان اردن و فلسطینیان، [محمدرضا] شاه [پهلوی] در کنار مَلک حسین ایستاد و در سرکوب چریک‌های ساف در سپتامبر سیاه به اَمّان، یاری رساند. بعدها به دلیل پشتیبانی نافرجام عراق از سازمان آزادی‌بخش فلسطین در سپتامبر سیاه، مَلک حسین به جنگ کُردی و زمین‌گیر کردنِ ارتش بعث در شمال عراق علاقمند شد. در نتیجه، مَلک حسین اندرز [محمدرضا] شاه در حمایت از کُردهای عراق را پذیرفت که با واگذاری جنگ‌افزارهای بدست‌آمده از چریک‌های فلسطین در سپتامبر سیاه به یاری کُردهای عراق بشتابد. در سپتامبر سیاه، منصور قدر (سفیر ایران در اردن و سپس لبنان) نقش بسیار مهمی در حمایت از اسرائیل را ایفا کرد و زمانی که فلسطینیان به لبنان منتقل شدند، قدر از اَمّان به بیروت فرستاده شد.
🔴 بُن‌مایه:
از کتابِ شاه و شطرنج قدرت در خاورمیانه
ایران، کردهای عراق و شیعیان لبنان ۱۳۳۷-۱۳۵۷،
نوشتۀ آرش رئیسی‌نژاد
@IranDel_Channel
💢
🔴 سالگردِ جنگ داخلی اردن
✍️ آرش رئیسی‌نژاد، دکترای روابط بین‌الملل
پنجاه و سه سال پیش در چنین روزی، جنگ داخلی اردن میان چریک‌های فلسطینی و ارتش اردن آغاز شد. درگیر‌ی‌هایی که به سپتامبر سیاه، مشهور شد و سرانجام به اخراج اعضای سازمان آزادی‌بخش فلطسین (ساف) از اردن در ژوئیه ۱۹۷۱ انجامید. دلیل اصلی جنگ تلاش فلسطینیان برای کنترل اردن بود. اردن یا دقیق‌تر فرا اردن Trans Jordan از دلِ قراردادِ سایکس - پیکو شکل گرفته بود. کشوری با مرزهای مصنوعی و مردمانی از اعرابِ بدوی و فلسطینی بود که از زمان جنگ جهانی نخست بدان فلسطین شرقی نیز می‌گفتند. با هجوم ۲۰۰ هزار آوارۀ ساکن کرانۀ باختری به اردن پس از جنگ شش‌روزه اعراب و اسرائیل و افزودن‌شان به ۶۵۰ هزار فلسطینی که از پیش در این کشور زندگی می‌کردند، توازن جمعیتی و سیاسی میان بدوی‌ها و فلسطینیان برهم‌خورد. کشور [اردن]، امنیت خود را از دست داده بود: نیروهای فلسطینی با مردم عادی برخوردهای بدی داشتند، فتح، مهم‌ترین سازمان مقاومت فلسطینی از خاک اردن، حملات متعددی را علیه اسرائیل انجام می‌داد و اسرائیل نیز اردن را زیر حملات خود قرار می‌داد. با قدرت‌گیری روزافزون فتح پس از به عقب‌راندن اسرائیل در نبرد کرامه (نخستین پیروزی فلسطینیان بر ارتش اسرائیل پس از شکست خُردکننده ارتش‌های عربی در جنگ شش روزه ۱۹۶۷)، چریک‌های فلسطینی دولت مرکزی [اردن] را تضعیف می‌کردند به گونه‌ای که یک دولت در دولت شکل گرفته بود. با شکست طرح ترور ملک حسین هاشمی، توسط چریک‌های فلسطینی، در سپتامبر ۱۹۷۰ حکومت نظامی برقرار و دو روز بعد جنگ داخلی آغاز شد، جنگی که به کشته‌شدن ۳۴۰۰ تا ۲۰ هزار نفر عمدتاً فلسطینی غیرنظامی انجامید و سرانجام چریک‌ها از اردن به سوریه اخراج شدند. چریک‌های فلسطینی سپس به جنوب لبنان رفته و عاملی مهم در شکل‌گیری جنگ داخلی لبنان شدند. این آغاز تنشِ چریک‌های فلسطینی با شیعیان لبنان به رهبری سید موسی صدر بود.
در میانۀ تنش میان اردن و فلسطینیان، [محمدرضا] شاه [پهلوی] در کنار مَلک حسین ایستاد و در سرکوب چریک‌های ساف در سپتامبر سیاه به اَمّان، یاری رساند. بعدها به دلیل پشتیبانی نافرجام عراق از سازمان آزادی‌بخش فلسطین در سپتامبر سیاه، مَلک حسین به جنگ کُردی و زمین‌گیر کردنِ ارتش بعث در شمال عراق علاقمند شد. در نتیجه، مَلک حسین اندرز [محمدرضا] شاه در حمایت از کُردهای عراق را پذیرفت که با واگذاری جنگ‌افزارهای بدست‌آمده از چریک‌های فلسطین در سپتامبر سیاه به یاری کُردهای عراق بشتابد. در سپتامبر سیاه، منصور قدر (سفیر ایران در اردن و سپس لبنان) نقش بسیار مهمی در حمایت از اسرائیل را ایفا کرد و زمانی که فلسطینیان به لبنان منتقل شدند، قدر از اَمّان به بیروت فرستاده شد.
🔴 بُن‌مایه:
از کتابِ شاه و شطرنج قدرت در خاورمیانه
ایران، کردهای عراق و شیعیان لبنان ۱۳۳۷-۱۳۵۷،
نوشتۀ آرش رئیسی‌نژاد
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
Audio
🎙 اندیشۀ ایرانشهری دکتر جواد طباطبایی
سخنران: ناصر امجد
در یک‌صد و دومین نشستِ کارگاه شاهنامه‌خوانی تبریز
شنبه ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
@IranDel_Channel
💢
سخنران: ناصر امجد
در یک‌صد و دومین نشستِ کارگاه شاهنامه‌خوانی تبریز
شنبه ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 روایتی از مکاتبۀ علامه طباطبایی و استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی در مورد شخصیتِ کورُش بزرگ در قرآن
محمد ابراهیم باستانی پاریزی:
«استاد فقید، علامه طباطبایی، آن وقتی که تفسیر المیزان را می‌نوشتند، وقتی به تفسیر سورۀ کهف رسیدند، خُب متوجه شده بودند که کتاب ابوالکلام را من ترجمه کرده‌ام و منتشر شده است. نامه‌ای مرقوم داشتند به من، و یک نسخه از این کتاب خواستند و من تقدیم کردم خدمت‌شان.
نظری که ایشان در تفسیرِ خودشان داشتند، گفتار «ابوالکلام آزاد» را نقل کردند و گفتارهای دیگر را هم؛ در مجموع نتیجه گرفتند که تا نظریۀ تازۀ دیگری در باب ذوالقرنین داده نشود، می‌شود قبول کرد که ذوالقرنین همان کورُش کبیر است.»
پی‌نوشت:
مولانا ابوالکلام محی‌الدین احمد آزاد (۱۱ نوامبر ۱۸۸۸ – ۲۲ فوریه ۱۹۵۸) شاعر، سخنور، سیاست‌مدار و مفسر قرآن که مدتی رهبری حزب کنگرۀ ملی هند را به عهده داشت. او تفسیری نیز از قرآن به زبان اردو دارد که توسط باستانی پاریزی به فارسی برگردان شده‌است.
@IranDel_Channel
💢
محمد ابراهیم باستانی پاریزی:
«استاد فقید، علامه طباطبایی، آن وقتی که تفسیر المیزان را می‌نوشتند، وقتی به تفسیر سورۀ کهف رسیدند، خُب متوجه شده بودند که کتاب ابوالکلام را من ترجمه کرده‌ام و منتشر شده است. نامه‌ای مرقوم داشتند به من، و یک نسخه از این کتاب خواستند و من تقدیم کردم خدمت‌شان.
نظری که ایشان در تفسیرِ خودشان داشتند، گفتار «ابوالکلام آزاد» را نقل کردند و گفتارهای دیگر را هم؛ در مجموع نتیجه گرفتند که تا نظریۀ تازۀ دیگری در باب ذوالقرنین داده نشود، می‌شود قبول کرد که ذوالقرنین همان کورُش کبیر است.»
پی‌نوشت:
مولانا ابوالکلام محی‌الدین احمد آزاد (۱۱ نوامبر ۱۸۸۸ – ۲۲ فوریه ۱۹۵۸) شاعر، سخنور، سیاست‌مدار و مفسر قرآن که مدتی رهبری حزب کنگرۀ ملی هند را به عهده داشت. او تفسیری نیز از قرآن به زبان اردو دارد که توسط باستانی پاریزی به فارسی برگردان شده‌است.
@IranDel_Channel
💢
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 تنوع قومی، مذهبی و آیینی میان کُردها
آیا می‌توان کُردها را ذیل یک فرهنگ و آیین واحد معرفی کرد؟
احسان هوشمند، ایران‌شناس پاسخ می‌دهد
■ کاملِ این گفت‌وگو را از اینجا ببینید
@IranDel_Channel
💢
آیا می‌توان کُردها را ذیل یک فرهنگ و آیین واحد معرفی کرد؟
احسان هوشمند، ایران‌شناس پاسخ می‌دهد
■ کاملِ این گفت‌وگو را از اینجا ببینید
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 روزی که هشت سال طول کشید
در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ خورشیدی چه گذشت؟
[ یاد و نام شهدای دفاع مقدس میهنی جاوید ]
@IranDel_Channel
💢
در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ خورشیدی چه گذشت؟
[ یاد و نام شهدای دفاع مقدس میهنی جاوید ]
@IranDel_Channel
💢
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 نبرد عقل و عقیده در جنگ!
مناظره آقایان جواد منصوری و جعفر شیرعلی‌نیا!
جواد منصوری:
جنگ خیلی قبل از شهریور ۵۹ آغاز شد./ قذافی صدام را صهیونیست مي‌دانست./ در شورای انقلاب؛ بنی صدر می‌گفت جنگ نمی‌شود. / در باب ادامه جنگ، بین افراد اختلاف نظر وجود داشت و این طبیعی است./ بی‌تجربگی فرماندهان را نباید دست کم گرفت./ هیچ جنگی غیرایدئولوژیک نیست./ عدم‌پذیرش صلح از سوی حماس، غیرعقلانی است؟
جعفر شیرعلی‌نیا:
در دوران جنگ، صلح کلمه‌ای منفور بود./ امام در سال ۶۷ گفت من از هر آنچه گفتم گذشتم و کار به یقه‌گیری از رئیس‌جمهور وقت رسید. / نسل قدیم همچنان در مناصب است و رها نمیکند، برای نسل‌های بعدی فقط پرسش مانده است./ ستاد کل آیین‌نامه‌ای نوشته که نتیجه‌اش نابودی تحقیق می‌شود./ مقدس‌نمایی مانند هاله‌ای باعث شد برخی واقعیت را نبینند./ رضایی بعد از فاو، ۱۸۰ درجه تغییر کرد.
۱۴۰۳/۰۶/۲۵
🔴 فیلم کامل مناظره را می‌توان از طریقِ نشانی‌های زیر مشاهده کرد:
یوتیوب - آپارات
🔴 پی‌نوشت:
بازنشرِ یک مناظره به معنای تأیید تمام مواضع مناظره‌کنندگان نیست.
@IranDel_Channel
💢
مناظره آقایان جواد منصوری و جعفر شیرعلی‌نیا!
جواد منصوری:
جنگ خیلی قبل از شهریور ۵۹ آغاز شد./ قذافی صدام را صهیونیست مي‌دانست./ در شورای انقلاب؛ بنی صدر می‌گفت جنگ نمی‌شود. / در باب ادامه جنگ، بین افراد اختلاف نظر وجود داشت و این طبیعی است./ بی‌تجربگی فرماندهان را نباید دست کم گرفت./ هیچ جنگی غیرایدئولوژیک نیست./ عدم‌پذیرش صلح از سوی حماس، غیرعقلانی است؟
جعفر شیرعلی‌نیا:
در دوران جنگ، صلح کلمه‌ای منفور بود./ امام در سال ۶۷ گفت من از هر آنچه گفتم گذشتم و کار به یقه‌گیری از رئیس‌جمهور وقت رسید. / نسل قدیم همچنان در مناصب است و رها نمیکند، برای نسل‌های بعدی فقط پرسش مانده است./ ستاد کل آیین‌نامه‌ای نوشته که نتیجه‌اش نابودی تحقیق می‌شود./ مقدس‌نمایی مانند هاله‌ای باعث شد برخی واقعیت را نبینند./ رضایی بعد از فاو، ۱۸۰ درجه تغییر کرد.
۱۴۰۳/۰۶/۲۵
🔴 فیلم کامل مناظره را می‌توان از طریقِ نشانی‌های زیر مشاهده کرد:
یوتیوب - آپارات
🔴 پی‌نوشت:
بازنشرِ یک مناظره به معنای تأیید تمام مواضع مناظره‌کنندگان نیست.
@IranDel_Channel
💢
🔴 اندیشکده مطالعات آسیایی ایرانیان برگزار می‌کند:
بررسی ابعاد حقوقی، سیاسی، اقتصادی و ژئوپلیتیک «دالانِ زنگزور»
سخنرانان:
عباس آخوندی، وزیر پیشینِ راه و شهرسازی
امین ترفع، رییس مرکز بین‌الملل وزارت راه و شهرسازی
احمد کاظمی، استاد دانشگاه و پژوهشگر اوراسیا
محمدعلی بهمنی قاجار، وکیل دادگستری
مدیر نشست:
داود دشتبانی
زمان:
یکشنبه اول مهرماه ۱۴۰۳ خورشیدی، ساعت ۱۵
مکان:
تهران، بلوار کشاورز ، خیابان نادری، مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
بررسی ابعاد حقوقی، سیاسی، اقتصادی و ژئوپلیتیک «دالانِ زنگزور»
سخنرانان:
عباس آخوندی، وزیر پیشینِ راه و شهرسازی
امین ترفع، رییس مرکز بین‌الملل وزارت راه و شهرسازی
احمد کاظمی، استاد دانشگاه و پژوهشگر اوراسیا
محمدعلی بهمنی قاجار، وکیل دادگستری
مدیر نشست:
داود دشتبانی
زمان:
یکشنبه اول مهرماه ۱۴۰۳ خورشیدی، ساعت ۱۵
مکان:
تهران، بلوار کشاورز ، خیابان نادری، مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه
#اطلاع_رسانی
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 ماه مهر با نام خسرو آواز ایران گره خورده است:
استاد محمدرضا شجریان
زادۀ یکم مهر ۱۳۱۹ خورشیدی، مشهد
درگذشتۀ ۱۷ مهر ۱۳۹۹ خورشیدی، تهران
و آرام گرفته در جوارِ حکیم فردوسی توسی در توس
محمدرضا شجریان:
صدای من جزیی از فرهنگِ کهن ایران است که می‌خواهد به مردم جهان یادآور شود که ما دارای چه فرهنگی بودیم؛ فرهنگ انسانی، عشق، صلح و صفا. و پیامی جز دوستی، عشق، و زندگی و خوشحالی در زندگی برای مردم نداریم.
🔴 موسیقی پیوست:
به حریمِ خلوت خود شبی، چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنارِ خود بنشانی‌ام
من اگر چه پیرم و ناتوان، تو مرا زِ درگه خود مران
که گذشته در غمت اِی جوان، همه روزگار جوانی‌ام
آواز محمدرضا شجریان
چامه از هاتف اصفهانی
گوشۀ چهارپاره دستگاه ماهور
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
استاد محمدرضا شجریان
زادۀ یکم مهر ۱۳۱۹ خورشیدی، مشهد
درگذشتۀ ۱۷ مهر ۱۳۹۹ خورشیدی، تهران
و آرام گرفته در جوارِ حکیم فردوسی توسی در توس
محمدرضا شجریان:
صدای من جزیی از فرهنگِ کهن ایران است که می‌خواهد به مردم جهان یادآور شود که ما دارای چه فرهنگی بودیم؛ فرهنگ انسانی، عشق، صلح و صفا. و پیامی جز دوستی، عشق، و زندگی و خوشحالی در زندگی برای مردم نداریم.
🔴 موسیقی پیوست:
به حریمِ خلوت خود شبی، چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنارِ خود بنشانی‌ام
من اگر چه پیرم و ناتوان، تو مرا زِ درگه خود مران
که گذشته در غمت اِی جوان، همه روزگار جوانی‌ام
آواز محمدرضا شجریان
چامه از هاتف اصفهانی
گوشۀ چهارپاره دستگاه ماهور
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
⚫️ داغی دیگر بر قلبِ ایران و ایرانی
طبسِ ایران، سرت سلامت باد
⚫️ پی‌نوشت:
حوادث تلخ و ناگوار در معادن کشور، هرچند وقت یکبار تکرار می‌شود و با همدردی شهروندانِ ایرانی و دستور پیگیری مقامات ارشد اجرایی و قضایی، در روزهای نخست همراه است و دریغا که بعد فراموش می‌شود و راهکاری دانشی برای ممانعت از تکرار آن، پیگیری نمی‌شود. انگار صحنه‌ای از یک فیلم سینمایی تاریخی مربوط به قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ میلادی است که در معدن زغال‌سنگی انفجاری رخ داده و کارگران زیر آوار مانده‌اند.!!
ده‌ها خانوادۀ ایرانی در شهر طبس داغدار شده و فرزند، پدر و همسر از دست داده و گذران زندگی‌شان به خطر افتاده است.
حتماً این مرگ‌های دلخراش، داغی بر دلِ تک‌تکِ شهروندان ایرانی‌ست و همدردِ خانواده‌های داغدار این حادثه هستند، ولی مطالبۀ جدیِ اولویت دادن به ایمنی در محیط کار و ارتقای سطحِ کیفی آن به استانداردهای جهانی برای تک‌تک کارگرانِ ایرانی بویژه در مشاغل دشواری چون کار معدن، باید خویش‌کاریِ شهروندیِ ما باشد و بویژه اصحاب رسانه، پیگیر امر باشند.
@IranDel_Channel
💢
طبسِ ایران، سرت سلامت باد
⚫️ پی‌نوشت:
حوادث تلخ و ناگوار در معادن کشور، هرچند وقت یکبار تکرار می‌شود و با همدردی شهروندانِ ایرانی و دستور پیگیری مقامات ارشد اجرایی و قضایی، در روزهای نخست همراه است و دریغا که بعد فراموش می‌شود و راهکاری دانشی برای ممانعت از تکرار آن، پیگیری نمی‌شود. انگار صحنه‌ای از یک فیلم سینمایی تاریخی مربوط به قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ میلادی است که در معدن زغال‌سنگی انفجاری رخ داده و کارگران زیر آوار مانده‌اند.!!
ده‌ها خانوادۀ ایرانی در شهر طبس داغدار شده و فرزند، پدر و همسر از دست داده و گذران زندگی‌شان به خطر افتاده است.
حتماً این مرگ‌های دلخراش، داغی بر دلِ تک‌تکِ شهروندان ایرانی‌ست و همدردِ خانواده‌های داغدار این حادثه هستند، ولی مطالبۀ جدیِ اولویت دادن به ایمنی در محیط کار و ارتقای سطحِ کیفی آن به استانداردهای جهانی برای تک‌تک کارگرانِ ایرانی بویژه در مشاغل دشواری چون کار معدن، باید خویش‌کاریِ شهروندیِ ما باشد و بویژه اصحاب رسانه، پیگیر امر باشند.
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 ایران؛ صدای خسته‌ام را بشنو اِی ایران...
حسین منزوی زنجانی، شاعر و غزل‌سرای شهیرِ معاصر ایران
زادۀ یکم مهر ۱۳۲۵ خورشیدی، زنجان
درگذشتۀ ۱۶ اردببهشت ۱۳۸۳ خورشیدی، تهران
🔴 ویدئوی پیوست:
ویدیو از حسین نبوی
خوانشِ شعر با صدای استاد حسین منزوی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
حسین منزوی زنجانی، شاعر و غزل‌سرای شهیرِ معاصر ایران
زادۀ یکم مهر ۱۳۲۵ خورشیدی، زنجان
درگذشتۀ ۱۶ اردببهشت ۱۳۸۳ خورشیدی، تهران
🔴 ویدئوی پیوست:
ویدیو از حسین نبوی
خوانشِ شعر با صدای استاد حسین منزوی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢