🎥 #ویدئو: نظر #مرشایمر درباره #کیسینجر

@InternationalRel

✔️ #کیسینجر: #ایران به بزرگترین چالش #خاورمیانه تبدیل شده است

هنری کیسینجر در نشستی با عنوان «چالش‌های جهانی و راهبرد امنیت ملی ایالات متحده» مدعی شد ایران به بزرگترین چالش کلیدی معاصر خاورمیانه تبدیل شده است.

هنری کیسینجر وزیر خارجه پیشین آمریکا در نشست «چالش‌های جهانی و راهبرد امنیت ملی ایالات متحده» کمیته نیروهای مسلح سنا، عنوان کرد: ایران از لحاظ تاریخی و سیاسی بیش از سایر قدرت‌ های این منطقه، قدرتی یکپارچه باقی مانده و توانسته است زبان و فرهنگ خود را حفظ کند.

وی گفت: نحوه تقسیم اراضی بازپس گرفته ‌شده از #داعش یک چالش است. اگر این اراضی تحت کنترل ایران قرار گیرد، این کشور کمربند نفوذی خواهد داشت که از #تهران به #بغداد، سپس به #دمشق و بعد به #بیروت می ‌رسد. در آن صورت نسخه جهادی ایران جایگزین نسخه داعش شده و یک امپراطوری احیا شده ایرانی ظهور می‌کند.

کیسینجر ادامه داد: اثر کنونی این کشور برآمده از تصویری است که از ایران به عنوان یک «کشور در آستانه هسته ‌ای شدن» در چشم بسیاری از رهبران منطقه ترسیم شده است. به نظر می ‌رسد توافق سال ۲۰۱۵ این جایگاه را تائید کرد.

وی مدعی شد: نفوذ ایران با راهبرد نامحسوس و تهاجمی این کشور بیش از پیش تقویت شده است، این کشور از یک سو خود را در چارچوب نظام سازمان ملل با تمام محدودیت‌ هایش تعریف کرده و از سوی دیگر خود را قدرتی انقلابی می ‌شناسد که نظم موجود جهانی را مورد تهاجم قرار می ‌دهد.

کیسینجر اظهار داشت: باید برای مقابله با ایران، راهبردهایی مشابه زمان جنگ سرد اتخاذ شود. وزیر خارجه پیشین #آمریکا مدعی شد: برای مقابله با توسعه ‌طلبی هژمونیک ایران، ایالات متحده و متحدانش باید مشابه نقشی که ایالات متحده در پایان دادن به جنگ سرد ایفا کرد را دنبال کنند.

کیسینجر ادامه داد: پس از جنگ دوم جهانی، تحت رهبری ایالات متحده ائتلافی شکل گرفت که مرزهای محدوده توسعه قابل تحمل نفوذ شوروی را ترسیم کرد. این راهبرد نهایتا به مهار و پایان مسالمت‌ آمیز جنگ سرد منجر شد.

وی گفت: اجرای توافق هسته ‌ای پیش ‌شرط ممانعت از اشاعه تسلیحاتی ‌ای است که اگر در خاورمیانه و آسیا رخ دهد، ساختار بازدارندگی موجود را دچار تحول می ‌کند. ایالات متحده باید به صراحت اعلام کند که فراتر از اجرای برجام، با هرگونه ظهور توانمندی نظامی هسته ‌ای ایران مخالفت می ‌کند.

https://s-i.huffpost.com/gen/2031088/images/n-HENRY-KISSINGER-628x314.jpg

هِنری #کیسینجر:

یک ایرانی میانه‌رو کسی است که مهماتش تمام شده باشد

#تلنگر
@InternationalRel

🔴 #هنری_کیسینجر در #گفتگو با فاینانشال تایمز: دنیا در شرایط بسیار خطرناکی است؛ #ترامپ می‌تواند نشان‌دهنده پایان یک دوران باشد

#کیسینجر که هم به #ترامپ مشاوره داده است و دستکم ۱۷ مرتبه با ولادیمیر #پوتین دیدار کرده است، می‌گوید که نشست #هلسینکی بین سران #آمریکا و #روسیه «باید رخ می‌داد. من برای سال‌ها حامی انجام آن بودم. اما برگزاری این دیدار غرق در مسائل داخلی آمریکا شده بود.»

وزیر خارجه پیشین #آمریکا می‌گوید دنیا در شرایط بسیار خطرناکی به سر می‌برد، وضعیتی که به گفته وی رهبران جهان برای ایجاد و حفظ نظم جهانی کوشش خاصی انجام نمی‌دهند.

هنری کیسینجر وزیر خارجه اسبق آمریکا با مقایسه زمانه کنونی با دوران آغاز جنگ جهانی دوم هشدار می‌دهد که «دنیا در شرایط بسیار، بسیار خطرناکی به سر می‌برد.»

کیسینجر که هم به ترامپ مشاوره داده است و دستکم 17 مرتبه با ولادیمیر پوتین دیدار کرده است، می‌گوید که نشست هلسینکی بین سران آمریکا و روسیه «باید رخ می‌داد. من برای سال‌ها حامی انجام آن بودم. اما برگزاری این دیدار غرق در مسائل داخلی آمریکا شده بود.»

وی می‌گوید که روسیه در یک موقعیت ژئوپولتیک متزلزل قرار دارد و در برابر بی‌ثباتی آسیب‌پذیر هستند. «به سوریه و اوکراین نگاه کنیم. یک ویژگی خاص روسیه است که به‌هم‌ریختگی در هر بخشی از جهان بر آن اثر می‌گذارد، به آن کشور فرصتی می‌دهد و البته به عنوان یک تهدید درک می‌شود. این به‌هم‌ریختگی‌ها ادامه خواهد داشت. من از این ترس دارم که این به‌هم‌ریختگی‌ها تشدید شوند.»

به نوشته نیوزویک، وزیر خارجه اسبق آمریکا می‌گوید که شیوه رهبری و سیاست‌های ترامپ تأیید‌کننده فرضیه‌اش است، مبنی بر اینکه نظم جهانی دچار هرج و مرج شده است؛ «فکر می‌کنم که ترامپ ممکن است یکی از شخصیت‌های تاریخی باشد که نشان دهنده پایان یک دوره است ...»

کیسینجر همچنین می‌گوید که ما رهبرانی را نداریم که به دنبال بحث و بررسی مسئله ایجاد و حفظ نظم جهانی باشند، «امروزه چنین مباحثه‌ای وجود ندارد ... این چیزی است که به آن نیازمندیم.»

🔗 https://www.ft.com/content/926a66b0-8b49-11e8-bf9e-8771d5404543

🔷 #ظریف: در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت نمی‌کنم

🔺وزیر امور خارجه کشورمان در گفت‌وگو با یک رسانه عراقی تاکید کرد که دلیل استعفای او هرگز آمدن رئیس‌جمهور #سوریه به #ایران نبود.

محمدجواد #ظریف، وزیر امور خارجه ایران در گفتگو با شبکه #الفرات #عراق در پاسخ به سوالی درخصوص استعفای اخیر خود اظهار داشت: هدف من از اقدام به استعفا حفظ شأن وزارت امور خارجه بود.

🔺او در پاسخ به سوال مجری برنامه درخصوص اینکه شنیده شده تاکنون ۱۴ بار استعفا داده اید، گفت: نه این تعداد نبوده است. من از ابتدا علاقه ای به مسئولیت وزارت امور خارجه نداشتم و در مراحل مختلف احساس کردم که ممکن است اشخاص دیگری بهتر از من کار را انجام دهند، در آن مراحل با گفتگو موضوع حل شد این بار هم با اقدامات عملی موضوع حل شد.

🔺ظریف همچنین در پاسخ به سوالی درخصوص ارتباط استعفایش با سفر بشار اسد به ایران تصریح کرد: اصلا به این موضوع ربطی نداشت. من چند هفته پیش سوریه بودم و با آقای بشار اسد ملاقات کردم چند هفته پیش آقای ولید معلم در ایران بودند و با ایشان دیدار داشتم ارتباطات بسیار خوبی با مسئولان سوری دارم و در آینده نزدیک نیز به #سوریه سفر میکنم.

🔺ظریف ادامه داد: آقای دکتر #روحانی برای اولین بار در دوره ریاست جمهوری خود به عراق سفر می کنند و ما این سفر را یک نقطه آغاز جدیدی برای روابطمان با عراق می بینیم.

🔺ظریف در ادامه درباره توافقنامه الجزایر توضیح داد: توافق الجزایر رابطه بین ایران و عراق را در حوزه مرزی تنظیم می کند و در حوزه های مختلفی ما نیاز داریم که این قاعده مندی در روابط وجود داشته باشد و لذا یکی از موضوعات حتما نه بحث اصل 75 بلکه بحث اجرای 75 برای لایروبی شط العرب است.
🔺ظریف در خصوص عربستان نیز اظهار داشت: من همواره آمادگی گفتگو با همسایگان را داشتم، متاسفانه همسایگان ما در #عربستان سعودی علاقه ای به گفتگو ندارند....هر وقت آنها آمادگی داشته باشند، ایران را آماده در میدان خواهند دید.

🔺ظریف همچنین در پاسخ به سوال مجری درخصوص کتابی که هنری #کیسینجر به وی اهدا و در ابتدای کتاب وی را مخالف محترم خطاب کرده بود، گفت: من در زمانیکه در سازمان ملل متحد در نیویورک سفیر بودم با جامعه آکادمیک آمریکا ارتباطات زیادی داشتم بحث‌هایی هم در این دیدارها بین من و آقای کیسینجر وجود داشت و وقتی از نیویورک برمیگشتم کتابی را به من هدیه داد که در ابتدای آن با یادداشتی آن را به مخالف محترم خود (ظریف) اهدا کرده بود.
مجری برنامه در ادامه پرسید آیا می توان ظریف را کیسینجر ایران دانشت که ظریف در پاسخ گفت: من برای خودم حساب خاصی باز نکرده‌ام.

🔺وزیر امور خارجه کشورمان همچنین درمورد احتمال کاندیداتوری‌اش در دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری شدن نیز با قطعیت گفت: بنده حتما در چنین انتخاباتی شرکت نخواهم کرد.


🌍 https://t.me/InternationalRel

🔴 #کیسینجر پیامدهای جنگ تجاری آمریکا و چین کیسینجر پیامدهای جنگ تجاری آمریکا و چین را ویرانگر خواند

#هنری_کیسینجر با اعلام اینکه آینده جهان به حل اختلافات میان آمریکا و چین بستگی دارد، هشدار داد که رقابت بین دو اقتصاد بزرگ جهان پایدار است که می تواند از تبعات ویرانگری برخوردار باشد.

کیسینجر که در پکن به عنوان «دوست قدیمی مردم چین» شناخته می شود، ‌سال گذشته با «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین و مقام های ارشد کابینه این کشور دیدار کرد.

این دیپلمات کهنه کار ۹۶ ساله گفت که روابط بین آمریکا و چین به عنوان روابطی استراتژیک و تحت فشار از طرف اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و اختلافاتی در شروع این رابطه وجود داشت، اما ما یاد گرفتیم که طی دهه ها، در کنار هم زندگی کنیم.

کیسینجر با اشاره به اختلافات اساسی در شیوه های مذاکراتی آمریکا و چین، افزود که واشنگتن باید طرز تفکر خود را با چین در حال رشد تغییر دهد.

وی گفت: دیگر نمی توان تصور کرد که یک طرف می تواند بر طرف دیگر مسلط شود. از این رو کشورهایی که به استثنایی و منحصر به فرد بودن عادت دارند، ‌ باید به این واقعیت عادت کنند که رقیب دارند.

وزیر امور خارجه اسبق آمریکا با اشاره به همیشگی بودن رقابت، تاکید کرد که با توجه به وقایع روی داده بین ابرقدرت ها در طول تاریخ، درگیری اجتناب ناپذیر است، هرچند شکست بهبود روابط، بسیار خطرناک است.

وی افزود: ممکن است توافقی کامل حاصل نشود، آنچه ضرورت دارد این است که دو کشور دریابند که درگیری دائمی بین طرفین، ‌ راه به پیروزی ندارد و در صورت منتهی شدن به درگیری پایدار، نتیجه فاجعه بار در بردارد.

کیسینجر هشدار داد که نتیجه این درگیری، بدتر از نتایج جنگ های جهانی است که تمدن اروپایی را نابود کرد.

جنگ تجاری بین چین و آمریکا با اعمال تعرفه های متقابل بر کالاها شدت یافت. چین به تازگی اعلام کرد که آمریکا با کاهش تعرفه ها و عقب نشینی از اعمال تعرفه ها موافقت کرده، اما ترامپ این اخبار را تکذیب کرد، امری که نشان می دهد دو طرف هنوز برای رسیدن به توافق نهایی آماده نیستند.

آمریکا قصد دارد روز ۱۵ دسامبر (۲۴ آذر) نزدیک به ۱۶۰ میلیارد دلار از کالاهای چینی از جمله لپ تاپ و اسباب بازی را مشمول تعرفه های تازه قرار دهد، ‌ ولی چین می خواهد در صورت امضای توافق موقت از چنین کاری خودداری کند.

چین یک ماه قبل با خرید نزدیک به ۵۰ میلیارد دلار از محصولات کشاورزی از آمریکا موافقت کرد.

چین بارها اعلام کرده است هیچ توافقی میان این کشور و آمریکا تا زمانی که همه تعرفه های وضع شده، لغو نشود، امضا نخواهد شد. آمریکا هم تاکنون با این خواست موافقت نکرده است. در چنین شرایطی امضای توافق موقت به منزله یک آتش بس موقت مانند گذشته خواهد بود که با سر رسید آن بار دیگر تنش های تجاری دو طرف اوج خواهد گرفت و شاید زوایای بغرنج تری پیدا کند.


🔗 https://www.marketwatch.com/story/kissinger-says-failure-to-mend-us-china-trade-relations-would-be-worse-than-the-world-wars-that-ruined-european-civilization-2019-11-15

⭕️ #چوئن‌لای معمار #چین‌ نوین: پیروزی تعقل بر تنفّر

‍✍🏻 دکتر #محمود_سریع‌القلم


اینکه کشوری یا فردی به جمع بندی برسد که باید نزاع کند یا تعامل، کنار بیاید یا حتی عقب نشینی، می‌تواند سرنوشت ساز باشد. ملّت ها و اشخاصی که این درجه بندی ها را می آموزند و با حوصله آنها را به کار می گیرند، بهتر از زندگی استفاده می کنند. بعضی تصور می کنند معمارِ چینِ نوین دنگ شائو پینگ است. در حالی که مطالعۀ دقیق ترِ تاریخِ معاصرِ چین مشخص می کند که فکر، شخصیت و عملکرد چوئن لای از ۱۹۴۹ (زمانِ پیروزی انقلاب چین) تا ۱۹۷۶ (زمانِ مرگ او) به مدتِ ۲۷ سال نه تنها مسیرِ اقتصادی و سیاسی چین را تغییر داد بلکه با موقعیتِ فعلی چین، مسیرِ تحولات جهانی را رقم زد. چوئن لای در ۱۷ سالگی برای تحصیلاتِ دانشگاهی به #ژاپن رفت و در آنجا با مارکسیسم آشنا شد. بعد از دو سال عازم فرانسه شد و برای ۵ سال از نزدیک، تحولات فرانسه، آلمان و انگلستان را مشاهده کرد.

#مائو فقط دو بار به سفر رفت و در این دو بار با استالین و خروشچف ملاقات کرد. مائو علاقه ای به یادگیری اصول و متدولوژی آن نداشت و در دورۀ جوانی و میان سالی به یک فردی با ذهن انتزاعی محض تبدیل شده بود. چوئن لای از اول انقلابِ چین، ابتدا وزیر خارجه و سپس نخست وزیر بود و مائو او را در فهمِ جهان، منحصر به فرد می دانست زیرا خودش بومی و روستایی بود. مائو غرق در آرزوهای خود بود و مستقیم و غیر مستقیم باعث مرگ میلیون ها چینی شد.

چوئن لای بدون آنکه با مائو درگیر شود و اعتمادِ او را از دست دهد، با آرامی، قدم به قدم، با حوصله در داخلِ منظومۀ جهان بینی مائو سیر می کرد و نیازهای روانی او برای تمجید و تأیید را تأمین می کرد ولی در عین حال او را متوجه می ساخت که قدرت چین، حزب کمونیست و از همه مهم تر، قدرت مائو در سایۀ مستعد کردن محیطِ بین المللی، حداقل سازی تضادهای خارجی، توازنِ میان نیروهای متخاصم و گفت و گوهای بدون وقفه با همۀ دشمنان است. یکی از ویژگی های چوئن لای که دوست و دشمن، داخلی و خارجی و عموم در مورد او می گویند: ادب، تربیت، عفت کلام، نزاکت و اخلاقی بودن او بود. چوئن لای در شرایطی که در مدیریت و بدنۀ حزب کمونیست چین، عموماً همه شعارهای ضد آمریکایی می دادند، توانست به نوعی آرام آرام اقناع ایجاد کند تا از سال ۱۹۵۵ و آغازِ مشاجراتِ دو قدرتِ کمونیستی چین و شوروی، ۱۳۰ ملاقات بین سفرای چین و آمریکا در لهستان را پیش ببرد.

چوئن‌لای در سفرها و ملاقات های خود هدفِ چین را صنعتی شدن و رشد اقتصادی اعلام می کرد و می گفت که یک جهان صلح آمیز می تواند چنین هدفی را تحقق بخشد. تمام تلاش او این بود که همه را نسبت به پی آمدهای جنگ هشدار دهد. او با ادبیاتِ آرام و توأم با اعتمادِ به نفس رسماً می گفت که چین در پیِ جنگ با هیچ کشور دور و نزدیک نیست. او با آرامش توانست مائو را متقاعد کند که برای در امان ماندن از یک دشمن نزدیک، باید با یک دشمن دورتر به ائتلاف و همکاری رسید. از همین بنیان فکری استفاده کرد تا گفت و گو با آمریکا را به عنوان ضرورتی برای جابجا کردن تنظیمات ذهنِ رهبران کرملین به کار گیرد. کار کردن با ذهن و شخصیت مائو، کار سهلی نبود. مردی که محصور بود. جهان را ندیده بود، عطشِ تمجید داشت. مانند صدام حسین، کسی جرأت نمی کرد حتی در ذهن خود، مائو را نقد کند. او ظاهر می شد و دیگران را توجیه می کرد که چگونه مسایل را تعریف و تحلیل کنند زیرا فقط یک تحلیل وجود داشت! چوئن لای می دانست که مهم ترین قدرت چانه زنی چین در برابر دشمنانِ دور و نزدیک، قدرت تسلیحات هسته ای است که در سال ۱۹۶۴ رسماً به وقوع پیوست. در تمامِ مدتی که چین در پی قدرت هسته ای بود با جهان، ملایم و آرام تعامل کرد و وقتی آن را بدست آورد به روش اتصال و یا مرتبط کردنِ متغیرها به یکدیگر متوسل شد.

#کیسینجر میگوید: مائو در جلسات متکلم وحده بود ولی چوئن لای می گذاشت همه نظر دهند. مائو در پی حذف مخالفین خود بود ولی چوئن لای می خواست آنها را اقناع کند. مائو زبان تلخی داشت ولی چوئن لای با کلماتش نفوذ می کرد. مائو خیلی حالات فیلسوفانه داشت، ولی چوئن لای خود را مذاکره کننده می دانست. مائو می خواست تاریخ را سرعت بخشد، ولی چوئن لای به دنبال بهره برداری از اوضاع فعلی بود.

میراث چوئن‌لای شاید شاهدِ دیگری بر این ضرب المثل اروپایی است که: شخصیت سرنوشت ساز است .بدون شخصیتِ آرام و غیر عصبانی و سنجیده نمی توان افکار خوب و منطقی را بکار بست. چوئن لای یک دشمن را متعادل کرد (شوروی)، با دیگری دوست شد تا از آن بهره گیرد (آمریکا). سومی در همسایگی را هم سرجای خودش نشاند (ژاپن). دعوا کردن هم با اصول باشد بهتراست.

یک ضرب المثل چینی می گوید: به دنبال انتقام گیری از دشمن نباشید. کنار رودخانه بنشینید. آب، جسد او را می آورد.

🔴 #هنری_کیسینجر از #جو_بایدن خواست به سیاست #دونالد_ترامپ در قبال حکومت #ایران ادامه دهد

♦️ هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه پیشین آمریکا در دولت #ریچارد_نیکسون و #جرالد_فورد، سیاست خاورمیانه‌ای دولت #دونالد_ترامپ را تحسین کرده و از دولت بایدن در خواست کرده که به این سیاست در قبال ایران و منطقه خاورمیانه ادامه دهد.

🔻 فرستنده خبری "فاکس‌نیوز" گزارشی از نخستین جلسه سمینار مسائل بین‌الملل بنیاد نیکسون داشته است؛ این جلسه به طور مجازی برگزار شده و به غیر از کیسینجر، #مایک_پمپئو، وزیر امور خارجه دولت ترامپ، #رابرت_اوبراین، مشاور پیشین امنیت ملی دولت ترامپ و #مایک_گالاگر، نماینده جمهوریخواه ایالت #ویسکانسین نیز شرکت داشتند.

⬅️ هنری کیسینجر در این اجلاس رویکرد دونالد ترامپ در قبال مسائل خاورمیانه را با سیاستی که ریچارد نیکسون در قبال #چین در پیش گرفت مقایسه کرده و از آن به عنوان سیاستی موفق یاد کرده است.

🔻 وزیر پیشین امور خارجه آمریکا در این جلسه گفته است که تلاش احتمالی دولت بایدن برای حل موضوع ایران به طور مستقل از مسائل سایر کشورهای منطقه می‌تواند دستاوردهای سیاست خارجی دولت ترامپ در خاورمیانه را به مخاطره بیاندازد.

🔻هنری کیسینجر گفته است که دستاوردهای دونالد ترامپ در خاورمیانه مشابه سیاستی است که نیکسون در سال ۱۹۷۲ در قبال گشایش چین در پیش گرفت. او به دولت بایدن توصیه کرده است که به سیاست قاطع ترامپ در قبال ایران ادامه دهد.

🔻 #کیسینجر گفته است که ترامپ دو موفقیت بزرگ در سایه سیاست خاورمیانه‌ای خود کسب کرده است: نخست اینکه موفق شده موضوع #فلسطین را از سایر مسائل این منطقه جدا کند. چنین امری مانع از آن شده است که هر اقدامی در منطقه با وتوی مخالفان در شورای امنیت روبه‌رو شود و دومین موفقیت ترامپ گرد آوردن کشورهای سنی‌ در منطقه دربرابر دولت شیعی ایران بوده است. او به توافق صلح ابراهیم در منطقه اشاره کرده و عادی‌سازی مناسبات اسرائیل با کشورهای حوزه خلیج فارس و همچنین با کشورهای مراکش و سودان را دستاورد بزرگ دولت ترامپ دانسته است.

🔻 به باور کیسینجر، عادی‌سازی مناسبات اسرائیل با کشورهای یاد شده نه تنها راه را برای همکاری اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بین آن‌ها هموار کرده، بلکه عملا منجر به تقویت پیوند دفاعی آن‌ها در برابر ایران شده است.

🔵 «سیاست درخشان ترامپ»

🔻کیسینجر سیاست خاورمیانه‌ای دونالد ترامپ را "سیاستی درخشان" خوانده و گفته است که این آغاز تحولی بزرگ است. او گفته است که دستاوردهای سیاست ترامپ نمی‌بایست در سایه گفت‌وگوهای شتابزده و پیش‌از موعد دولت بایدن با ایران به مخاطره افتد.

🔻او غیرمستقیم دولت بایدن را از دادن امتیاز به دولت ایران در مذاکرات احتمالی بر سر مناقشه هسته‌ای برحذر داشته است.

🔻 کیسینجر از دولت جو بایدن خواسته است به سیاست اعمال فشار بر ایران ادامه دهد. او همچنین تاکید کرده است که تلاش برای حل معضل ایران مستقل از مسائل حاکم بر خاورمیانه می‌تواند هر دو دستاورد سیاست خارجی دولت ترامپ را به مخاطره اندازد.

🔻 کیسینجر خطاب به بایدن گفته است: «فراموش نکن، تو با دیپلماسی آمریکایی باید در پی کسب صلح باشی و آنچه گفته شد، راهکار آن است.» او همچنین تاکید کرد که دولت آمریکا نباید به هیچ یک از متحدان خود پشت کند.

سمینارهای ناظر بر مسائل بین‌المللی بنیاد نیکسون قرار است در سه‌شنبه اول هر ماه برگزار شود.

🔵 آیا #هنری_کیسینجر واقعاً رئالیست بود؟ (1)

📝 استفن والت، استاد #روابط_بین‌الملل دانشگاه #هاروارد

⬅️ هنری کیسینجر دقیقاً آن چیزی که ادعا می‌کرد، نبود

🔹مرگ هنری کیسینجر در هفته گذشته پیش‌بینی‌پذیر تفسیری را ایجاد کرد که از تحسین ثابت تا انتقاد پرشور را در برمی‌گرفت. من ارزیابی خود را از حرفه او چند ماه پیش به مناسبت صدمین سالگرد تولدش منتشر کردم و بر آن چه در آن زمان نوشتم پایبندم. در اینجا من به یک پرسش محدودتر اما هم چنان برجسته می پردازم: آیا کیسینجر واقعا یک رئالیست (واقع گرا) بود؟

🔹 موضوع صرفاً مربوط به مسائل آکادمیک نیست. اگر جهان بینی کیسینجر، اقدامات او در دولت، و حرفه بعدی او به عنوان یک کارشناس و مشاور پردرآمد مترادف با واقع گرایی سیاست خارجی در نظر گرفته شود، این قضاوت بر نحوه نگرش دیگران به کل سنت رئالیستی (واقع گرایی) تاثیر می گذارد. با این وجود، اگر او یک رئالیست واقعی یا به شدت غیرمعمول نبود بینش اصلی رئالیسم می ‌تواند مستقل از قضاوت در مورد شخص کیسینجر یا دهه های که در انظار عمومی گذرانده باقی بماند.

🔹 مطمئناً سخت نیست که بفهمیم چرا به نظر می‌رسد برچسب رئالیستی به خوبی برای او مناسب است. او از همان آغاز کار خود عمدتاً به روابط بین قدرت‌‌های بزرگ و چالش ایجاد نظم‌های پایدار در غیاب مرجع مرکزی و برخورد اجتناب‌ناپذیر منافع متضاد توجه داشت. او ماهیت تراژیک سیاست را درک کرده بوده و نسبت به ایدئالیسم سادهلوحانه محتاط بود. همان‌طور که بسیاری از منتقدان اشاره کرده‌اند او توجه کمی به ملاحظات بشردوستانه داشت و مطمئناً فکر نمی‌کرد که #حقوق_بشر یا نیاز به حفظ جان بیگناهان یا نکات ظریف قوانین بین‌المللی یا داخلی باید مانع از تعقیب منافع خودخواهانه قدرت بزرگ شود. #کیسینجر همچنین یک جنگجوی بوروکراتیک بی‌رحم و متخصص هنرهای سیاسی تاریک‌تر بود. او به وضوح از آموزه‌های ماکیاولی درس آموخته بود. ماکیاولی نیز بر این باور بود که رهبران موفق «باید ذهنی داشته باشند که خود را مطابق با باد تطبیق دهند» و در مواقع لزوم «تظاهرکننده و متظاهر بزرگ» باشند. چنین ویژگی‌هایی با کیسینجر مطابقت دارد. بنابراین، به‌راحتی می توان فهمید که چرا بسیاری از افراد او را تجسم آمریکایی رئالیسم (واقع گرایی) در سیاست خارجی می دانند.

🔹 با این وجود، نمی‌توان مطمئن بود که کیسینجر در هسته خود واقع‌گرای واقعی بود یا خیر. اگرچه او هزاران صفحه درباره سیاست بین ‌الملل و سیاست خارجی نوشت اما هیچ یک از کتاب ‌هایش نظریه متمایز خود را درباره سیاست بین ‌الملل با جزئیات ارائه نمی ‌کند. شما می ‌توانید از آثار حجیم کیسینجر در مورد نحوه رفتار دولت ‌ها چیزهای زیادی بیاموزید اما نمی ‌توانید بیانیه صریحی بیابید که توضیح دهد چرا آنان برای کسب قدرت رقابت می ‌کنند، چه میزان قدرتی را می ‌خواهند یا این که کدام نیروهای علی در محاسبات رهبران سیاسی بیش ترین اهمیت را دارند.

🔹علاوه بر این، دیدگاه‌های او اغلب با دیدگاه‌‌های برجسته‌‌ترین رئالیست‌‌ها (واقع گرایان) در تضاد بود. اکثر واقع گرایان باور داشتند که تسلیحات هسته‌ای صرفاً برای بازدارندگی مفیدند اما نوشته‌های متنوع (و مسلماً متناقض) کیسینجر دباره استراتژی هسته‌ای، گاهی اوقات تسلیحات هسته‌ای را به‌عنوان ابزاری قابل استفاده برای جنگیدن به تصویر می‌کشد. واقع‌گرایان برجسته‌ای مانند #جورج_کنان، #هانس_مورگنتا ، #کنت_والتز و #والتر_لیپمن با جنگ ایالات متحده در #ویتنام مخالفت کردند و پیش از آن که افکارعمومی علیه جنگ سوق پیدا کنند. این کار را به‌خوبی انجام دادند اما کیسینجر پیش از ورود به دولت از جنگ ویتنام حمایت کرد و در زمان در قدرت بودن باعث طولانی‌ترشدن آن شد؛ حتی در صورتی که تشخیص داد نمی‌تواند در آن جنگ پیروز میدان باشد.

🔹 پس از جنگ سرد واقع‌گرایان از جمله اصلی‌ترین منتقدان گسترش قلمروی ناتو بودند سیاستی که کیسینجر علی‌رغم تاثیر منفی پیش‌بینی‌پذیر آن بر روابط با #روسیه از آن حمایت کرد. اکثر واقع گرایان دریافتند که جنگ با عراق در سال 2003 میلادی به نفع منافع ملی ایالات متحده نیست اما کیسینجر از جنگ پیش از آغاز و چندین سال پس از آن حمایت کرد. واقعیت آن است که کیسینجر در زمانی که لازم بود، واقع‌گرا بود و زمانی که باد تغییر می کرد یک نئومحافظه کار بود.


🌍@InternationalRel