🍁🍂
🔻🔴 اعتصاب و تجمع کارگران معدن زغال سنگ «نگین»

«با نان خشک اینجا سر می‌کنیم… اما این دیگه آخرشه..» این صدای یکی از کارگران معدن زغال سنگ «نگین» در طبس (استان خراسان جنوبی) است.

کارگرانی که از عدم پرداخت حقوق معوقه‌شان به تنگ آمده‌اند و پس از مدت‌ها نامه‌نگاری در اعتراض به وضعیت بد معیشتی‌شان و عدم پاسخگویی به مطالباتشان، امروز پنجشنبه ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۳، دست از کار کشیدند و تجمع کردند.

کارگران معدن، که در یکی از سخت‌ترین مشاغل موجود کار می‌کنند، نه تنها در تمامی معادن حقوق کمی دریافت می‌کنند بلکه قراردادی شدن اغلب کارگران و نبود ایمنی در کار جدی‌ترین مشکلاتی است که این کارگران با آن دست به گریبان هستند.


#معدن_زغال‌سنگ_نگین
#طبس
#اعتصاب_کارگری
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
sarkhatism

https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍂🍁
🔻سه‌شنبه های نه به اعدام، سیزدهمین #اعتصاب_غذا

سیزدهمین اعتصاب غذا در سه‌شنبه های نه به اعدام در زندان های مختلف ایران

سه‌شنبه ۴ اردیبهشت۱۴۰۳، سه شنبه های نه به اعدام و اعتصاب غذا برای سیزدهمین هفته پیاپی ادامه دارد. 🌹

زندانیان این هفته نیز در اعتراض به افزایش اعدام و سرکوب‌ها، و در همدردی با خانواده های داغ دیده دست به اعتصاب غذا زدند. زندانیان در شرایطی اعتصاب کردند که در ۱۰ روز اخیر بیش از ۲۶ زندانی توسط حکومت اعدام شده اند.
در حالیکه محکومیت های بین المللی بخاطر نقض حقوق بشر در ایران افزایش پیدا کرده. ولی “جمهوری اسلامی” همچنان سرکوبهای خود در جامعه را افزایش میدهد تا جلو قیام و اعتراض مردم را بگیرد.
این اعتصاب غذا از روز سه شنبه ۹ بهمن ماه ۱۴۰۲، در اعتراض به اعدام زندانیان از زندان قزلحصار آغاز شد و تا این تاریخ بدون انقطاع هر سه شنبه ادامه داشته است.
هم اکنون زندانیان از زندان‌های اوین، قزلحصار، مرکزی کرج، مرکزی خرم آباد، نقده، سقز، مشهد و … در این اعتراض جمعی شرکت می کنند.
#از_سه_شنبه_های_اعتصاب_غذا_حمایت_کنیم
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
زن و جامعه
بازنشر
https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍁🍂
🔻🔴 اعتصاب غذای سکینه پروانه به یاد شهید کرد قیام ژینا

سکینه پروانه، زندانی سیاسی کورمانج محبوس در زندان اوین، امروز، جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ در سالروز تولد علی مظفری، شهید قیام ژینا دست به اعتصاب غذای نمادین زد.

علی مظفری، نوجوان ۱۷ ساله کرد و اهل قوچان است که در جریان قیام ژینا توسط نیروهای امنیتی هدف شلیک گلوله و سپس ضرب‌وشتم آنها قرار گرفت و به شهادت رسید.
فروردین سال گذشته نیروهای امنیتی سکینه پروانه را بازداشت و اتهام وی راتبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی و توهین به رهبر جمهوری اسلامی ایران از طریق حضور بر سز مزار این شهید قیام اعلام کردند.

#سکینه_پروانه
#علی_مظفری
#قیام_ژینا
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#اعتصاب_غذا

sarkhatism

https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍁🍂
🔻 تداوم اعتصابات کارگران پروژه‌ای نفت و پتروشیمی

از آخرین روزهای اردیبهشت اعتصابات در شرکت‌های مختلف پیمانکاری یکی پس از دیگری وارد اعتصاب شدند. طبق گزارشات منتشر شده اعتصاب در شرکت‌های «پایندان»، «اکسیر صنعت» و «IPMI» در فاز ۱۴ کنگان همچنان ادامه دارد و کارگران در خوابگاه‌ها باقی ماندند و به محل کار نرفتند. دوم خرداد نیز اخباری مبنی بر اضافه شدن چند شرکت دیگر در گنگان به اعتصاب منتشر شده بود. اصلی‌ترین خواسته‌ی این کارگران افزایش فوری دستمزدها طبق لیست درخواستی کارگران است.

#اعتصاب_کارگری
#کارگران_نفت
#کارگران_پتروشیمی
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
سرخط.

https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍂🍁
🔻با وجود روند آزار و سرکوب زندانیان سیاسی؛ کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» وارد هجدهمین هفته خود شد.

بنا بر اطلاع منابع موثق زندانیان سیاسی در چند زندان کشور برای هجدهمین هفته پیاپی در اعتراض به صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.

امروز سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی در زندان‌های اوین، قزلحصار، کرج، خرم‌آباد و... در ادامه کارزار جمعی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» برای هجدهیمن هفته پیاپی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند.

ادامه این کارزار اعتراضی در حالی است که مقامات زندان در زندان قزلحصار کرج که در یک سال گذشته بزرگترین مرکز اجرای حکم اعدام در کشور بوده؛ هفته گذشته احمدرضا حائری و زرتشت احمدی راغب از جمله زندانیان شرکت‌کننده در این کارزار را به سلول‌های انفرادی واحد سه (محل نگهداری زندانیان زیر حکم اعدام) منتقل کردند.

احمدرضا حائری روز یک‌شنبه شش خرداد پس از یک هفته به بند عمومی بازگردانده شد، اما زرتشت احمدی راغب که شنبه پنج خرداد به سلول انفرادی منتقل شده هنوز به بند عمومی بازگردانده نشده است.

منابع موثق نزدیک به خانواده زندانیان سیاسی از اعلام اعتصاب غذای زرتشت احمدی راغب خبر داده و با توجه به بیماری‌های متعدد این زندانی سیاسی ۶۴ ساله نسبت به در خطر قرار گرفتن سلامتی وی ابراز نگرانی کردند.

شایان ذکر است که در هفته‌های گذشته هم دو نفر از زندانیان سیاسی به نامهای محمد و مهدی خداکرمی در زندان خرم آباد را به دلیل شرکت در همین کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام به انفرادی و بعدا به زندان پارسیلون همین شهر تبعیدکردند.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در شرایطی ادامه دارد که آمار صدور و اجرای احکام اعدام در زندان‌های جمهوری اسلامی در سه ماهه نخست امسال به شدت افزایش یافته است.

#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#اعتصاب_غذا

https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍁🍂
🔻🟣 توهین، تحقیر و تعرض جنسی به همسر یکی از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار

بنا بر اطلاع منابع موثق نزدیک به خانواده‌های زندانیان سیاسی زندان قزلحصار، در ادامه روند آزار و اذیت زندانیان سیاسی در این زندان، روز گذشته ماموران زن زندان به بهانه‌ی بازرسی، همسر یکی از زندانیان سیاسی را به شکلی غیر انسانی مورد آزار، تحقیر و تعرض جنسی قرار دادند.

منابع موثق خبر دادند که ماموران زن زندان قزلحصار طی رفتاری بی‌سابقه، همسر این زندانی سیاسی را به شکلی زننده، با توهین و آزار کاملا برهنه کرده و به این بهانه که: «برای بازرسی از مقامات حفاظت زندان دستور دارند»، همسر این زندانی سیاسی را با دست مورد تعرض جنسی قرار داده‌اند.

به گفته یک از منابع نزدیک به خانواده‌ این زندانی سیاسی: «شدت خشونت ماموران زندان در بازرسی به حدی بوده است که همسر این زندانی سیاسی دچار خونریزی شده و علاوه بر آن آسیب روانی شدیدی به وی وارد شده است».

به گفته این منبع: «همه روزه در زندان قزلحصار، این رفتار غیرانسانی با خانواده زندانیان عمومی انجام می‌شود، اما این برای نخستین‌بار است که به دستور مقامات زندان، با خانواده یکی از زندانیان سیاسی نیز به بهانه بازرسی چنین رفتاری صورت می‌گیرد».

⚪️ لازم به ذکر است که زندانیان سیاسی زندان قزلحصار، پیرو #کارزار_نه_به_اعدام، هر سه‌شنبه #اعتصاب_غذا می‌کنند و طی هفته‌های گذشته نیز فشار بر این زندانیان افزایش یافته است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

bidarzani

https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍁🍂
🔻 #اعتصاب وارد پنجمین روز شد
اعتصاب بیش از بیست هزار کارگر در نزدیک به ۹۰ شرکت نفت و گاز


https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍁🍂
🔻 اولین گام‌های پیروزی برای کارگران اعتصابی در پروژه‌های نفت و گاز
یا تغییر واقعی چگونه رقم می‌خورد؟

کارگران پروژه‌ای نفت و گاز به رسم چند سال گذشته‌ی خود بار دیگر در روزهای ابتدایی تابستان در اعتصاب به سر می‌برند. از اول تیرماه «کمپین» کارگران پروژه‌ای آغاز شده و تا به امروز دستکم ۱۱۵ شرکت و مرکز در اعتصاب به سر می‌برند. برخی برآوردها شمار کارگران اعتصابی را بیش از ۲۰ هزار نفر تخمین می‌زنند. اصلی‌ترین مطالبه‌ی این دور اعتصابات تغییر روند شغلی کارگران پروژه‌ای به ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت به مانند کارکنان شرکت نفت است. کارگران اعتصابی همچنین با توجه به این که افزایش دستمزد سالانه‌ی اعلام شده از سوی وزارت کار (۳۵ درصد) مطابق با رشد تورم نیست، اعلام کردند افزایش ۳۵ درصدی دستمزد نسبت به سال گذشته را برای ۱۴ روز کار درنظر می‌گیرند. مطالبه‌ی حذف پیماکاران نیز یکی دیگر از مطالبات این کمپین محسوب می‌شود.

به یاد داریم که کارگران پروژه‌ای از اولین کمپین‌هایشان در سال ۱۳۹۹ هرساله بر اتحاد خود افزودند و توانستند با تکیه بر آن مطالبات صنفی‌شان را یک به یک به چنگ آورند. کارگرانی که تا همین چند سال پیش مجبور بودند در شیفت‌های ۲۴ روز کار و ۶ روز استراحت‌ و با دستمزدهای پایین و در شرایطی اسف‌بار کار کنند، با آغاز کمپین‌هایشان تواستند از سویی دستمزدهای اعلامی از سوی وزارت کار را بی‌اثر کنند و پیمانکاران را پای امضای قرارداد با دستمزدهای مد نظر کارگران بکشانند و از سوی دیگر با کمپین موفق ۲۰ – ۱۰ قاعده را به بیست روز کار و ۱۰ روز استراحت تغییر دهند و با کمپین‌های بعدی هم افزایش دستمزد و هم قاعده‌ی ۲۰ – ۱۰ را تثبیت کنند. حالا گام بعدی کارگران تبدیل ۲۰ – ۱۰ به ۱۴ – ۱۴ است که فراتر از کم کردن حجم کاری شدید کارگران، پاسخی عینی به بیکاری ناشی از پایان ساخت پروژه‌ها است که کارگران بیشتری بتوانند در دو شیفت مجزا مشغول به کار شوند. حالا بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه‌های کارگران اعتصابی، اولین قرارداد ۱۴ – ۱۴ کارگران با یکی از شرکت‌ها بسته شده است، اما کارگران اعتصابی قویا تاکید کردند که تا به نتیجه رسیدن مطالباتشان برای تمامی کارگران به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.

سال‌هاست که سیاست‌گذاران جمهوری اسلامی طبقه‌ی کارگر و به خصوص کارگران صنایع حساس نفت و گاز را با کمک شرکت‌های پیمانکاری از یکدیگر منفک کردند و با تخصیص امتیازاتی به برخی از آنان تلاش کردن در صف کارگران انشقاق ایجاد کنند، اما کمپین‌های کارگران نفت و گاز نشان داد که می‌توان حتی زیر سایه‌ی فضای امنیتی صنایع حساس و در نبود تشکل‌های رسمی کارگری، پراکنده‌ترین بخش طبقه‌ی کارگر را نیز به اعتصابی سراسری کشاند. کارگران پروژه‌ای توانستند با تیکه بر شبکه‌سازی‌های خود تاحدودی بر موانع موجود فائق آیند و تصاویر اتحادشان را در ترک کارگاه‌ها پروژه‌ها به رخ بکشانند. همزمانی این اعتصاب و انتخابات ریاست جمهوری از این حیث قابل اهمیتی دوچندان است. این کارگران در هر دو دولت روحانی و رئیسی بدون آن که خواست تغییر را از صندوق‌های رای جمهوری اسلامی دنبال کنند، بر اتحاد خود تکیه کردند و با شناسایی قدرتشان، از مبارزات صنفی دست پر بیرون آمدند. از سوی دیگر بخشی از همین کارگران پروژه‌ای بودند که در هنگامه‌ی قیام ژینا دست به اعتصابی سیاسی زدند و نشان دادند که چگونه مبارزات صنفی کارگران مسیر اعتلای مبارزاتی آنان را هموار می‌کند. حال به صف این کارگران پروژه‌ای، کارگران بخش‌های مختلف، معلمان، پرستان، بازنشستگان و بخش اعظم مزدبگیران را بیافزاید که آنان نیز در طول این سال‌ها مبارزات صنفی خود را با افت و خیز ادامه دادند و اگر توانستند تغییری در جهت بهبود وضعیت خود به دست آورند، آن را نه از راه انگشت‌های جوهری و صندوق‌های رای، بلکه از طریق مطالبه‌گری در کف خیابان و محل‌های کار کسب کردند. آمار اعلامی جمهوری اسلامی از انتخابات ریاست جمهوری که از مشارکت حدودا ۴۰ درصدی خبر می‌دهد، نشانی دیگر از این مسئله است که دعواهای زرگری اصلاح‌طلب و اصول‌گرا برای اکثریت به اتمام رسیده و جملگی می‌دانند که تغییر وضعیت موجود از زمین دیگری رقم می‌خورد.

#کمپین_۱۴_۱۴
#اعتصاب_کارگران_پروژه‌ای
#کارگران_پروژه‌ای_نفت_گاز
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
sarkhatism
سرخط
باز نشر گروه اتحاد بازنشستگان


https://t.me/GEtehadbazneshastegan

🍁🍂
🔻 #حافظه‌ی_طبقاتی
🖊 اعتصاب خونین تیر ۱۳۲۵ کارگران حوزه‌‏های نفتی جنوب:


☑️ ۲۳ الی ۲۶ تیر ۱۳۲۵ سراسر حوزه‌‌های نفتی خوزستان به عرصه‌‌ی منازعه‌‌ی میان کارگران و کارفرمایان تبدیل می‌‌شود. این‌‌بار اما مسئله فقط «دستمزد پایین» نبود؛ مطالبات کارگران این موارد را شامل می‌‌شد:

✔️ عزل استاندار
✔️ خلع سلاح عشایر خوزستان (که در مقام چماق‌‌داران و اوباشِ در خدمت
✔️ کارفرمایان به فعالان کارگری حمله‌‌ور می‌‌شدند)
✔️ عدم مداخله‌‌ی شرکت نفت ایران- انگلیس در امور داخلی ایران
✔️ در نهایت اجرای کامل قانون کار

☑️ قلب تپنده‌‌ی اعتراضات آغاجاری بود. روز بعد از کلید خوردن این حرکت، بیش از ۱۰ هزار کارگر پالایشگاه نفت آبادان در جهت اعلام همبستگی با هم‌‌قطاران‌‌شان دست از کار کشیدند. حاکمیت و کارفرمای انگلیسی اما عقب‌‌نشینی نمی‌‌کنند. اعلام حکومت نظامی می‌‌شود و سه ناو نظامی انگلستان راهی شط‌العرب می‌‌گردند.
بار دیگر کمیته‌‌ی مرکزی حزب توده نقش تُرمزکِش را ایفا می‌‌کند و این‌‌بار «حسین جودت» راهی اهواز می‌‌شود تا با برحذر داشتن کارگران از تداوم اعتصاب، غائله را ختم‌‌ به خیر کند. بدنه‌‌ی اعتصابی زیر بار این پا درمیانی نمی‌‌رود و بر خواسته‌‌های خویش اصرار می‌‌ورزد.
مواجهه‌ به نهایت قهرآمیزی طبقاتی‌‌اش می‌‌رسد و ۴۷ کارگر به ضرب گلوله از پا درمی‌‌آیند، ۱۵۰ تن زخمی می‌‌شوند و موجی از دستگیری‌‌ها به راه می‌‌افتد.

☑️ عقبه‌‏ی اعتصاب به اوج‏گیری نارضایتی‌‏ها در تیر ماه برمی‏‌گشت که در جریان آن مدیریت «شرکت نفت» از مذاکره‌‏ی صادقانه با رهبری شورای متحده‌‏ی خوزستان امتناع ورزید. فهرست خواسته‏‌هایی که کارگران آبادان به‏ خاطر آن‏ها دست به اعتصاب زدند نخست در ۱۲ تیر به «شرکت نفت» تسلیم شده بود. مواد عمده‌‏ی فهرست عبارت بود از:

    • پرداخت دستمزد روزهای جمعه؛
    • گماردن نمایندگان کارگران در کارگاه‌‏ها برای حل‌‏وفصل اختلافات میان کارگران و شرکت؛
    • افزایش سالانه‌‏ی دستمزدها؛
    • وسایل نقلیه برای کارگرانی که ناگزیرند از خانه‌‏های‏شان تا محل کار چندین کیلومتر پیاده‌‏روی کنند.

☑️ در همان هنگام، کارگران به «شرکت نفت» اطلاع داده بودند چنانچه تا ساعت ۵ بعدازظهر روز ۱۴ تیر ماه پاسخ رضایت‏‌بخشی دریافت ندارند، برای احقاق حقوق خود از «روش‌‏های قاطع‏» استفاده خواهند کرد. در این میان بار دیگر مذاکراتی میان نمایندگان «شورای متحده‌ی کارگران ایران» با اعضای «شرکت» شکل‏ می‏‌گیرد که «شرکت» به اسم استعلام از «دفتر لندن» پاسخگویی به مطالبات کارگران را طول می‏‌دهد.
اما در این حین با چراغ سبز نخست‌‏وزیر (قوام) به برخورد سخت با کارگران و اعلام حکومت نظامی از یک طرف، و ارتباط مستقیم مدیریت «شرکت» با نظامیان انگلیس در عراق و نیز نیروهای مسلح شیخ‏‌نشین‏‌های عرب پیرامون آبادان از طرف دیگر، زمینه برای یک درگیری تمام عیار میان کارگران خشمگین با نیروهای سرکوبگر مذکور فراهم می‌شود.

☑️ در نهایت پس از اعلام آتش‏‌بس، مقرر شد حداقل دستمزدی به مبلغ روزانه‌‏ی ۳۵ ریال به‌‏اضافه‌‏ی پرداخت دستمزد برای روزهای جمعه به کارگران تعلق گیرد، اما «شرکت» اعلام کرد که به پرداخت دستمزد برای روزهای اعتصاب رضایت نخواهد داد. شورای متحده‌‏ی خوزستان مطالبه می‏‌کرد که دستمزد سه روز اعتصاب پرداخت شود و به کارگرانی که در مشاغل حیاتی باقی مانده بودند دستمزد دو برابر پرداخت گردد.

#مبارزه_طبقاتی
#تاریخ
#طبقه_کارگر
#نفت_جنوب
#انگلستان
#شرکت_نفت
#اعتصاب

sarkhatism

باز نشر گروه اتحاد بازنشستگان


https://t.me/GEtehadbazneshastegan