◽️ #اختصاصی
🗞 #مجله_دفترهای_بنیاد_منتشر_شد

⚪️ مراقبت از نهال امید

🔆 دفترهای بنیاد/ دوره جدید/ سال سوم/ شماره ۷/ اردیبهشت ۱۴۰۲

با گفتارهایی از:

علی قاسمی
فرید خاتمی
آرمان ذاکری
مسلم زمانی
احسان شریعتی
محمدجواد غلامرضا کاشی
عباس منوچهری
هاشم آقاجری
فاطمه گوارایی
سوسن شریعتی
فواد آرام راد
حسین مصباحیان
امیر رضایی

#دفترهای_بنیاد
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati40

◽️ #اختصاصی
🗞 #مجله_دفترهای_بنیاد_منتشر_شد

⚪️ مراقبت از نهال امید
دوره جدید/ سال سوم
شماره ۷/ اردیبهشت ۱۴۰۲

با گفتارهایی از:

علی قاسمی
فرید خاتمی
آرمان ذاکری
مسلم زمانی
احسان شریعتی
محمدجواد غلامرضا کاشی
عباس منوچهری
هاشم آقاجری
فاطمه گوارایی
سوسن شریعتی
فواد آرام راد
حسین مصباحیان
امیر رضایی

#دفترهای_بنیاد
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati40

◻️ نسبت آرمان‌ها، گفتمان عصر ما و خیزش نسل نو
🖋 احسان شریعتی
🗓 ۲۵ آبان ۱۴۰۱

موضوع سخن ما شرایط ویژه‌ای است که امروز در آن به سر می‌بریم. شرایط ملتهبی که ناشی از برخورد نابخردانه و شیوه مواجهه حاکمیت با این جنبش است که با به صحنه آوردن نیروهای لباس شخصی و ضربت لمپنی و سرکوب خشن و تیراندازی (ولو کاچویی) به سوی مرد و زن و جوان؛ به این التهاب ابعاد گسترده‌تری بخشیده است. در این ایام، در ادامه و در واکنش به مرگ مظلومانه‌ی دختری غریب در تهران، ما شاهد کشته شدن ده‌ها و صدها هموطن هستیم. اگر این خشونت گسترش پیدا کند متأسفانه ما در شرایط و موقعیت‌های جدید نامطلوبی برای همگان قرار خواهیم گرفت و ظیفه ما شهروندان، نیروهای سیاسی و روشنفکران و نیز طیف فکری موسوم به ملی‌مذهبی و نوشریعتی در این دوران و در این مرحله و این جنبش ، این است که با این شرایط مسئولانه برخورد کنند و از در حاشیه قرار گرفتن و یا دنباله روی بپرهیزند.

‌ادامه‌ی مطلب

🆔 @Shariati40

🔷🔸فلسفه در صحنه

◾️احسان شریعتی

🔺نقش فلسفه در میدان و در میانه ی موقعیت فجیع فعلی جهان و منطقه و میهن ما چیست؟

#فلسفه
🔆@Dr_ehsanshariati

خیابان مصدق برگزار می کند:
کارنامه مهندس عزت الله سحابی؛ نقدها و پاسخ ها

📌زمان :
آدینه ۸ دی ماه
ساعت ۲۰(به وقت ایران)

📌سخنرانان:
مهندس محمد توسلی
دکتر احسان شریعتی
دکتر مهدی نوربخش
دکتر سروش دباغ
دکتر مصطفی دانشگر
دکتر حسین رفیعی
امیر طیرانی
ایمان فلاح


📌لینک جلسه:
https://www.clubhouse.com/invite/jg0SeXwy9By1n5OZyDvdZwa6zKWnTrznq4:zUIkgSD7BSZuvYfMnv6y0sElpHboI54yW5SMmghCYWI


melimazhabi.com
✅@mellimazzhabi

صفحه اول روزنامه شرق
سه‌شنبه‌ 3 بهمن ۱۴۰۲؛ شماره 4756

شرق را آنلاین ورق بزنید

https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-915821

@sharghdaily
sharghdaily.com

ایدئولوژی علیه ایدئولوژی
https://www.sharghdaily.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D9%88-5/915776-%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D8%A6%D9%88%D9%84%D9%88%DA%98%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D8%A6%D9%88%D9%84%D9%88%DA%98%DB%8C

🔷🔸ما به رویکرد فلسفی به‌معنای اندیشیدن بنیادین و ترازتاریخی، از منظر هستی‌شناختی، نیازمندیم تا برای پرسش‌ها و مسئله‌های مبتلا به اینجایی و اکنونی پاسخ‌ها و راه‌حل‌های بلندمدت، پایدار، و موزون‌تری بیابیم.

🖋احسان شریعتی


#رویکرد_فلسفی
#تراز_تاریخ
#احسان_شریعتی
🔆@Dr_ehsanshariati

🔷🔸 فلسفه‌ورزیدن اندیشیدن یا طرح پرسش‌های اساسی از مسئله‌های وجودی-حیاتی فردی و جمعی است و طرح‌افکنی چشم اندازی نو و راه رشدی دیگر ...
🖋احسان شریعتی


#فلسفه_ورزیدن
#احسان_شریعتی

🔆@Dr_ehsanshariati

🔷🔸شریعتی "معلم انقلاب ۵۷" ؟

🔆انقلاب در نگاه شریعتی

📽 احسان شریعتی

#انقلاب_۵۷
#معلم_انقلاب
#احسان_شریعتی

🔆 @Dr_ehsanshariati

🔴اعدام؛ بازدارندگی از راه ارعاب!

🔷احسان شریعتی

@iranfardamag

1️⃣ چرا اساسا اعدام در ایران از مسئله ی حقوقی به مسئله ای سیاسی تبدیل شده است؟

▪️زیرا هدف از اعدام ها نه الزاما به قصد حقوقی تنبیه فردی یا مجازات اشخاص به جرم جنایتی که خود انجام داده یا نداده اند، بلکه به منظور دادن درس عبرتی به دیگران و با هدف سیاسی بازدارندگی از راه ارعاب صورت می گیرد. در شکل حقوقی هم امروزه هدف و معنای قصاص دیگر نه تکرار همان جرم و جنایت به همان نحو، که جبران مافات، تاوان از دست رفته، ترمیم و جایگزین ساختن ازدست رفته ها، پاسخ گو نمودن مجرمان بالفعل و بالقوه حال و آینده است. و نه پاک کردن صورت مساله با حذف فیزیکی موضوع و نفس!

2️⃣ تداوم اعدام های سیاسی چه تاثیری بر جامعه جنبشی ایران و نیز نوع کنشگری فعالان سیاسی خواهد گذاشت؟

🔸تکرار و تداوم این سیاست، در اساس، امکان هر گونه کنشگری سیاسی و سیاست نه به معنای تنبیه و نظارت یا حفظ قدرت به هر قیمت، بلکه به معنای گفتگو برای مشارکت شهروندان در رقم زدن سرنوشت خویش در شهر را از میان می برد و سایه سهمناک سکوت را بر دولتشهر می گسترد و نفرت و حس انتقام را به تدریج متراکم می کند که در یک گردنه یا بزنگاه تاریخی به شکل انفجار یا انقلاب ناگهان رخ می نماید.


#ایران_فردا
#نه_به_اعدام
#احسان_شریعتی

https://cutt.ly/ewVAL5MM
http://t.me/iranfardamag

🔷🔸"جمهوری، دموکراسی، و نقد روایت کنشگری مرزی"

📽احسان شریعتی

#جمهوری
#دموکراسی
#کنشگری_مرزی
#انتخابات
#احسان_شریعتی

🔆 @Dr_ehsanshariati

#جمهوری_دموکراسی_کنشگری_مرزی🔷🔸"جمهوری، دموکراسی، و نقد روایت کنشگری مرزی"

📽احسان شریعتی

#جمهوری
#دموکراسی
#کنشگری_مرزی
#انتخابات
#احسان_شریعتی

🔆 @Dr_ehsanshariati

#معنای_زندگی_و_ابداع_خویشتن_همچون_اثر_هنری

🔷🔸"معنای زندگی و ابداع خویشتن همچون اثر هنری"

📽احسان شریعتی

#معنای_زندگی
#ابداع_خویشتن
#اثر_هنری
#احسان_شریعتی

🔆 @Dr_ehsanshariati

از عید به عید:
درسِ گسست و نوزایی


🖋 احسان شریعتی

سالِ نو فرارسید؛ نوروزِ باستانی از نو زاد؛ جشنِ جهان برپا شد و ..،
در ‌«ایّامِ گل و یاسمن»، «عیدِ صیام» نیز از راه رسید
(فطر: «گسست» با گذشته و بازگشت به «سرشتِ» طبیعی).

اسطوره‌هایِ ملی و آیین‌هایِ دینی ما همواره ‌آموخته‌اند که از طبیعت بیآموزیم:
درسِ نوآفرینی و ازسرگیریِ مستمر را، تغییر-و- تحول‌خواهی و توسعه‌ و رشدِ موزون و پایدار را.

این آموزه‌ها را ما اما، بدل به فسانه‌هایِ موهوم و خرافه‌ها‌یِ مجزوم می‌سازیم و همواره «نصایح‌الملوک» می‌سرائیم و کهنْ‌حدیثِ‌های اسکندریِ «تقدیر»پندارانه که پیآمدش «بازگشتِ جاودانِ همان»، تکرارِ عاداتِ قدیم و تجدیدِ تولیدِ «سرشت‌هایِ خودکامگی» است («طبایع الإستبداد» به‌تعبیرِ عبدالرحمان کواکبی)؛ و خلاصه چرخیدنِ دربِ (اقتدار) بر همان پاشنه‌ی همیشگی.
و گویی با الهام از فرمولِ مشهورِ نویسنده‌ی ایتالیاییِ (در رمانِ «یوزپلنگ»)، همه چیز باید تغییر می‌یافت تا همه چیز همانطور که بود می‌ماند!
نشانش همین حساسیتی که مقاماتِ و تصمیم‌گیرانِ اطلاعاتی-امنیتیِ کشور و نظام، نسبت به یک جامعه‌شناس، پژوهشگرِ آسیب‌هایِ حادِ اجتماعی، دکتر سعید مدنی، نشان داده‌اند، که علاوه بر محکومیتِ ناعادلانه به تحملِ حبس به‌جرمِ نقدِ وضعِ موجود و دگراندیشی، خانواده‌ی او نیز باید بهای این «تبعید در زندان» را بپردازد!
و یا موردِ شرم‌آورِ دیگر، در شرایطِ خطیری که نغمه‌ی شومِ جغدِ جنگ بر منطقه‌ی خاورمیانه طنین افکنده و کشور (و نظام) از چند سو آماجِ حملات (و تجاوزاتِ) نظامی قرار گرفته‌ و رژیمِ اشغال‌گرِ صهیونیستی دست به «نسل‌کشیِ» کم‌سابقه‌، کشتارِ منظمِ جمعی زده و مشغولِ پاکسازیِ قومی است و تخریب و شخم زدنِ فلسطین و منطقه، دل‌مشغولیِ برخی از آقایانِ قضات، معطوف به مکشوف شدنِ تارِ موی یک مدرسِ دانشگاهیِ اسلام‌پژوه در فقه-و-حقوق‌، سرکار خانمِ دکتر صدیقه وسمقی، است که برغمِ بیماری و مشکلِ بینایی، به این شکل بازداشت و محبوس ‌شده است!

۱۱۸ سال از «پیروزیِ» انقلابِ مشروطه می‌گذرد؛ معضلِ عدالتِ (به‌ویژه سیاسی) و «عدالتخانه» (حکومتِ قانون-بنیاد)، و (تعارضِ) قانونِ اساسی اما، به‌مثابه‌ی مسئله و مطالبه‌یِ اصلیِ انقلاب، همچنان «حل‌»ناشده باقی مانده است.
و ۴۶ سال پس از وقوعِ دومین انقلابِ «پیروز» که خود را گسستِ قاطعِ با سنتِ دیروز و تغییرِ اساسیِ نظامِ سلطنت به جمهوری می‌دانست؛
موضوعاتِ روز و مشکلاتِ جاری امروز ما کدامند؟

آیا همین دو نمونه‌ی فوق، در ارزیابی ترازنامه‌ی توسعه‌ی کشور، نشانگرِ ناکامیِ مردم‌سالاری از پیِ دو انقلابِ معاصرِ نیست؟ و این که این ناکامی‌ها نمی‌بایست مردمِ مبارزِ ما را از پیگیریِ تلاش در راهِ آزادی و عدالت و توسعه نومید سازند؟

نه!
جشنِ جهان (نو-روز) و عیدِ گسست (فطر) به ما می‌آموزند که از طبیعت بیآموزیم که «آفتاب هر روز از نو برمی‌خیزد» (و به تعبیرِ هراکلیت «تازه است»)، و «پای را نتوان دو بار در یک رودخانه نهاد»، پس (به‌تعبیرِ قرآنی) «از جریانِ رودخانه، آبِ زیرین که به‌نفع مردم است خواهد ‌ماند و کف رویِ آب به بیرون پرتاب خواهد شد».
زمان آبستنِ آینده است،
و سرانجام، نور بر تیرگی
و زندگی بر مرگ پیروز خواهند گشت.

***

#نگاه_روز
#انقلاب_اصلاح
#ملی_مذهبی
#استبداد_استحمار

🔆 @Dr_ehsanshariati

به پاسِ معلمانِ «برکنار»

🖋 احسان شریعتی

12 اردیبهشت 1340، یک دبیر فلسفه، دکتر ابوالحسن خانعلی، در جریان تحصن معلمان کشور در برابر مجلس شورای ملی به‌ضرب گلوله‌ی پلیس کشته شد و دو روز بعد معلمان با صدور قطع نامه‌ای، این روز را، به‌مناسبتِ شهادت آن آموزگار و اعتصاب موفقیت‌آمیز خود، "روز معلم" نامیدند.
12 اردیبهشت 1403، هنوز و باز مبارزه‌ی صنفی، تجمع و اعتصاب معلمان برای دفاع از حقوق و کرامت خویش ادامه دارد، و کارزارهای سراسری برای آزادی شماری از معلمان زندانی.
در این میان و میدانِ ارج‌ناشناسی تاریخی و تلاش‌های تحسین و تألم‌انگیز معلم‌ها، تأمل و تأسف‌انگیزتر موقعیت آموزگاران و استادانی است که به‌بهانه‌های سیاسی-اعتقادی، در نظام‌های سابق و لاحق، از ادامه‌ی کار و انجام حرفه‌ی خود محروم و محذوف شده‌، می‌شوند، و خواهند شد.
و از آنجا که این روز در ایران مصادف با روز جهانی کارگر است (هرچند به‌خلاف جهان «جشن کار» تعطیل نیست)، می‌توان میان کارگرانِ «بیکار»شده و معلمانِ از کار «برکنار» گشته مقایسه‌ای «مع‌الفارق» کرد، یعنی با وجود این «تفاوت» که بر دومی ستمی مضاعف روا داشته‌اند: زیرا بیکاری کارگر در «بازارِ کار» امری موقتی، نسبی (وابسته به تخصص)، و به‌تعبیر حکیمان «عارضی» است، اما معنای منع نمودن معلم از تعلیم، دعوت اوست به تغییر ماهیت کار یا «خویشکاری» او!
در زمانه و زمینه‌ای که جنایت جنگی (کشتار جمعی و نسل‌کشی) در منطقه‌ی ما حرف اول را در جهان می‌زند، در کشور ما به‌جای سخن پراکندن از فرهنگِ همبستگی معنوی و مودّتِ ملی، پریشانی مسئولان شریعتمدار، همچنان پنهان‌ساختن تار مو بر سر زنان است، و لذا، آیا «طبیعی» نیست که در همان حال که سرزمین‌های وسیعی در شهرها روحانی‌خواری-و-خصوصی‌سازی می‌شوند، استادان یا دانشجویانی به‌جرم بد-یا-بی‌حجابی از تدریس-یا-تحصیل محروم‌، بازداشت، جریمه، تحقیر، و ... شوند؟!
در سالروز بزرگداشت «شیخ اجل»، استاد سخن(از اول اردیبهشت)، می‌بایست بار دیگر با هم‌او همسرایی کرد که:
سعدی حجاب نیست تو آیینه پاک دار،
زنگارخورده چون بنماید جمال دوست؟!

***
#روز_معلم
#روز_کارگر
#نسل_کشی
#حجاب_اجباری
#احسان_شریعتی

🔆 @Dr_ehsanshariati

چهل‌وهفتمین سالیاد هجرت دکتر علی شریعتی

🔆 " روشنفکر آواره ... "


#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔@Shariati_SCF

• گزارش نشست کربن-هایدگر در دانشگاه «می جی» توکیو:

به دعوتِ دانشگاه «می جی» توکیو، در تاریخ ۹ تیر ماه ۱۴۰۳، کنفرانسی با موضوع "سنجش خوانش کُربن از فلسفۀ هایدگر"، با سخنرانی دکتر احسان شریعتی، مدرس فلسفه، و حضور پژوهشگران و دانشجویان رشته های فلسفه و ایرانشناسی و اسلامشناسی تشکیل شد.
در ابتدا، دکتر بهمن ذکی پور، استاد دانشگاه میجی، تاریخچۀ مختصری از روند ترجمۀ آثار هانری کُربن و علی شریعتی را توسط فرهیختگان ژاپنی ارائه کرد و سپس، جهت آشنایی بیشتر مخاطبین با موضوع جلسه، فیلم «مستشرق» (پرترۀ هانری کربن)، به کارگردانی مسعود طاهری، به نمایش درآمد.
سخنان دکتر بهمن ذکی پور:
مترجمِ تنها اثر ترجمه شدۀ هانری کربن به زبان ژاپنی «تاریخ فلسفه اسلامی» و همین طور نخستین معرف اندیشۀ علی شریعتی به ژاپنی، مرحوم پروفسور توشیو کورودا بوده است. کورودا در سال 1974 به درخواست استاد خود، توشیهیکو ایزوتسو، فیلسوف و اسلام شناس نامدار ژاپنی، تاریخ فلسفه اسلامی هانری کربن را به ژاپنی ترجمه کرده است. علاوه بر این به نظر می آید که کورودا در سال 1980 در کتاب "قلب اسلام" خود، برای نخستین بار اندیشۀ شریعتی را به ژاپن معرفی نموده است. البته باید توجه داشت که نخستین معرف اندیشۀ کربن به ژاپن، ایزوتسو است که تقریبا در تمامی آثار فلسفی او، ارجاع یا بحثی پیرامون نظریات فلسفی کربن وجود دارد.
ذکی پور به این نکته نیز اشاره کرد کۀک سال پس از انتشار کتاب "قلب اسلام" شاگرد دیگر ایزوتسو، پروفسور آکیرو ماتسوموتو، متن سخنرانی "خود سازی انقلابی" شریعتی را به طور کامل از فارسی به ژاپنی ترجمه و در مجله "مطالعات اقتصادی آسیا" منتشر ساخته است. همین طور خانم دکتر هیده کو ساکورایی، با انتشار ترجمۀ ژاپنی گزیده ای از درس های اسلام شناسی تهران و مشهد، در سال 1997، جامع ترین اثر از شریعتی را در زبان ژاپنی فراهم آورد.
در سال های اخیر نیز خانم دکتر کونومی مورایاما با انتشار کتاب "تنهایی و راز" دیدگاه های موسوم به "کویریات" علی شریعتی را به زبان ژاپنی معرفی کرده است.
دکتر احسان شریعتی:
کُربن بواسطۀ ترجمۀ برخی از آثار هایدگر مانند "متافیزیک چیست؟" و گزیده هایی از "هستی و زمان" و ..، پیشگام شناساندن اندیشه و آثار هایدگر در فرانسه به شمار می آید که بر بسیاری روشنفکران و متفکرانی چون ژان-پل سارتر تاثیر گذارده است.
یکی از مهمترین کلید-واژه های برگرفته از هایدگر و برساختۀ کُربن به فرانسوی، "دازاین" است که آن را به "Réalité Humaine" (واقعیت -حقیقی-انسان) ترجمه کرده، و به درکِ او از "حضور" در فلسفۀ "اشراق" سهروردی بازمی گردد. "واقعیت-حقیقت" پدیدۀ انسانی نزد کربن نه تاریخ واقعیتِ انضمامی اینجهانیِ انسان و مردمان، بل مبتنی بر درکی فرا-تاریخی قدسی hiérohistoire و مشابه با ادوارِ «تاریخ مندی تقدیری» هایدگر و یا ظهور ادوار و اسمای الهی (نزدِ ابن عربی) است. از این رو، کربن "حضور" را در پرتو "روشنگاه" وجود Lichtung - Anwesenheitدر «مشرق» معنوی(و نه جغرافیایی)، یا در "اقلیم هشتم" («ناکجاآباد») سهروردی در می یافت.
شریعتی پس از بررسی تأثیرپذیری های کربن از هایدگر، در دو سطح روش شناسی (پدیدارشناختی-هرمنوتیکی، با بهره گیری از معادل آن در سنت عرفانی شرقی، یا روش «تأویل»)، از سویی؛ و نیزدر سطح هستی شناختی-اُنتولوژیک-، از دیگر سو، با الهام از تبیین هایدگری زمان مندی و تراز-تاریخیّت (و برساختن معادل «هیستوریال» در برابر هسیتوریک در زبان فرانسوی)، به تشریح روش و بینش مثالین یا «خیالین»(ایماژینال) هانری کربن، و جهان میانیِ «روان» (عالمِ «ملکوت» در برابر دو جهانِ محسوس «مُلک» و معقولِ «جبروت») و «فلسفۀ نبوی» کربن و اهمیتِ نقشِ میانجی ها، از «فرشته شناسی» مزدایی تا «امام شناسی» شیعی، پرداخت و به این نکته اشاره داشت که کربن این نوع خوانش «از هایدگر تا سهروردی» را در سپهر «تشیع باطنی» یا «اسلام -معنوی- ایرانی» با تبیین زمانِ انفسیِ "انتظارِ ظهورِ" امامِ غایب تفسیری تازه کرده است.
شریعتی در پایان به نقدِ خوانشِ غیرتاریخی-غیراجتماعی کربن از فلسفۀ اگزیستانس و روش پدیدارشناسی از سویی و برداشت وی از «عرفان نظری» و «وحدت وجود» از دیگر سو، و نقد پروژۀ «نوافسون زایی» هانری کربن (در برابر «افسون زداییِ» مدرنیته وبری)، از منظر فلسفه سیاسی و گرایش بازگشت سیادت های سنتی اقتدارگرا (سلطنت و خلافت و..)، و خطر تصرف این گقتمان توسط سنت گرایی های سیاسی شده یا بنیادگرایی های قومی و مذهبی.
بخش پایانی کنفرانس با پاسخ به پرسش های حضار به انجام رسید.

***