🔷🔸«به یاد آزاده، طاهر احمدزاده»
🖋احسان شریعتی
🔹زندهیاد طاهر احمدزاده تاریخ زنده و مجسم ما بود. نام او یادآور آراء و ارزشهایی بود که در دو حوزهٔ نواندیشی دینی معاصر و در نهضت ملی و آزادیخواهی ایران، از دههٔ ۲۰ بدین سو، توسط چهرههایی چون استاد محمدتقی شریعتی و آیت الله طالقانی عرضه شده بود. از تأسیس «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد در سال ۱۳۲۳ گرفته که نام او همراه استاد در مشهد و خراسان و ایران مطرح میشود، تا اوج فعالیت «حسینیه ارشاد» در آغاز دههٔ ۵۰، که حضور او را در کنار دکتر شریعتی میبینیم؛ و از دههٔ ۷۰ که جنبش اصلاحی پس از انقلاب آغاز میشود تا سالهای آخر عمر که پیش از بیماری، همچنان پیگیر سیر تحول تلاشها وپژوهشهای فکری بود در زمینهٔ جهانبینی و هستیشناسی توحیدی، و پیآمد و تضمّن عقیدتی آن در پاسداشت کرامت و آزادی انسان.
🔹و اما بیش از اندیشهورزی، نام احمدزاده (و فرزندانش) در سپهر کُنش و مبارزات سیاسی ملی و مردمی، در راه آرمانهایی چون استقلال و آزادی و عدالت، شناخته شده بود. احمدزاده و یاران کانونی او، در همان دههٔ ۲۰، با پیوستن به صفوف نهضت ملی شدن صنعت نفت به رهبری مصدق (و همسو با گرایش «خداپرستان سوسیالیست» بهرهبری نخشب)، و پس از کودتای ۳۲، با پیوستن به «نهضت مقاومت ملی» بههدایت طالقانی و زنجانی، از چهرههای برجستهٔ این جنبشها به شمار میآمد.
و در خانوادهٔ ما، از دوران کودکی با نام ایشان، بهعنوان یکی از نزدیکترین یاران استاد و دکتر، آشنا بودیم. در آن سالهای سختی که از دههٔ ۴۰ تا ۵۰ و تا زمان انقلاب ۵۷، به جرم همسویی با جنبش انقلابی (که فرزندانش از رهبران آن فراخوان بودند)، سالها حبس را با رشادت تمام تحمل میکرد، و به پدران ما روحیه می داد، و به پایداری فرامیخواند.
🔸پس از انقلاب نیز، احمدزاده با همان روحیهٔ جوان و بیان رسای خود، با خوشبینی و اخلاص خاص خویش، پشنهادات اصلاحی بسیاری را در همهٔ زمینهها به رهبران انقلاب عرضه میداشت؛ و با همین انگیزه در دوران دولت موقت بازرگان، مسئولیت استانداری خراسان را پذیرفت، و در این مقام نیز نمونه و الگویی از همهٔ ارزشهای ملی و مردمی و مُدلی عالی از سلامت اخلاقی و سادگی رفتار را به نمایش میگذارد: با شور و گفتگو، تعامل و تسامح، با دگراندیشان و همفکران، وساطت مدام برای یافتن راه عادلانهٔ آشتی و حل تضادها، در همهٔ تنشهای قومی و مذهبی و سیاسی و اجتماعی...
مخالفانش اما که او را به عوامفریبی متهم میکردند (در کنار اتهامات دیگری چون هواداری از راه مصدق و شریعتی و طالقانی و...)، عاقبت او را به استعفا و انزوا و ..، عقوبتِ حبسی جانکاه در دههٔ ۶۰، مجبور و محکوم ساختند که تا «مرز» ترور نه فقط فیزیکی (رنج و شکنج و..)، که شخصیت مقاوم او پیش رفت.
آزاده، احمدزاده، اما، در پایان از همهٔ این آزمونها و ابتلاءهای تاریخی جان و روان سالم بدر برد و «نام» او برغم همهٔ توطئهها و کژرفتاریهای بدخواهان، به نیکی و بلندی و رفعت در یادها خواهد ماند.
🔸آخرین بار که در مشهد برای دیدار ایشان میرفتم، از پیرمردی در آن محله آدرس خانهٔ ایشان را پرسیدم، گفت: احمدزاده؟ همان استانداری که با دوچرخه به سر کار میرفت؟ یادش به خیر! مرد بزرگی بود...
#نو_اندیشی_دینی
#کانون_نشر_حقایق
#نهضت_مقاومت_ملی
#انقلاب_۵۷
#دولت_بازرگان
#زندان_ایستادگی
#طاهر_احمدزاده
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖋احسان شریعتی
🔹زندهیاد طاهر احمدزاده تاریخ زنده و مجسم ما بود. نام او یادآور آراء و ارزشهایی بود که در دو حوزهٔ نواندیشی دینی معاصر و در نهضت ملی و آزادیخواهی ایران، از دههٔ ۲۰ بدین سو، توسط چهرههایی چون استاد محمدتقی شریعتی و آیت الله طالقانی عرضه شده بود. از تأسیس «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد در سال ۱۳۲۳ گرفته که نام او همراه استاد در مشهد و خراسان و ایران مطرح میشود، تا اوج فعالیت «حسینیه ارشاد» در آغاز دههٔ ۵۰، که حضور او را در کنار دکتر شریعتی میبینیم؛ و از دههٔ ۷۰ که جنبش اصلاحی پس از انقلاب آغاز میشود تا سالهای آخر عمر که پیش از بیماری، همچنان پیگیر سیر تحول تلاشها وپژوهشهای فکری بود در زمینهٔ جهانبینی و هستیشناسی توحیدی، و پیآمد و تضمّن عقیدتی آن در پاسداشت کرامت و آزادی انسان.
🔹و اما بیش از اندیشهورزی، نام احمدزاده (و فرزندانش) در سپهر کُنش و مبارزات سیاسی ملی و مردمی، در راه آرمانهایی چون استقلال و آزادی و عدالت، شناخته شده بود. احمدزاده و یاران کانونی او، در همان دههٔ ۲۰، با پیوستن به صفوف نهضت ملی شدن صنعت نفت به رهبری مصدق (و همسو با گرایش «خداپرستان سوسیالیست» بهرهبری نخشب)، و پس از کودتای ۳۲، با پیوستن به «نهضت مقاومت ملی» بههدایت طالقانی و زنجانی، از چهرههای برجستهٔ این جنبشها به شمار میآمد.
و در خانوادهٔ ما، از دوران کودکی با نام ایشان، بهعنوان یکی از نزدیکترین یاران استاد و دکتر، آشنا بودیم. در آن سالهای سختی که از دههٔ ۴۰ تا ۵۰ و تا زمان انقلاب ۵۷، به جرم همسویی با جنبش انقلابی (که فرزندانش از رهبران آن فراخوان بودند)، سالها حبس را با رشادت تمام تحمل میکرد، و به پدران ما روحیه می داد، و به پایداری فرامیخواند.
🔸پس از انقلاب نیز، احمدزاده با همان روحیهٔ جوان و بیان رسای خود، با خوشبینی و اخلاص خاص خویش، پشنهادات اصلاحی بسیاری را در همهٔ زمینهها به رهبران انقلاب عرضه میداشت؛ و با همین انگیزه در دوران دولت موقت بازرگان، مسئولیت استانداری خراسان را پذیرفت، و در این مقام نیز نمونه و الگویی از همهٔ ارزشهای ملی و مردمی و مُدلی عالی از سلامت اخلاقی و سادگی رفتار را به نمایش میگذارد: با شور و گفتگو، تعامل و تسامح، با دگراندیشان و همفکران، وساطت مدام برای یافتن راه عادلانهٔ آشتی و حل تضادها، در همهٔ تنشهای قومی و مذهبی و سیاسی و اجتماعی...
مخالفانش اما که او را به عوامفریبی متهم میکردند (در کنار اتهامات دیگری چون هواداری از راه مصدق و شریعتی و طالقانی و...)، عاقبت او را به استعفا و انزوا و ..، عقوبتِ حبسی جانکاه در دههٔ ۶۰، مجبور و محکوم ساختند که تا «مرز» ترور نه فقط فیزیکی (رنج و شکنج و..)، که شخصیت مقاوم او پیش رفت.
آزاده، احمدزاده، اما، در پایان از همهٔ این آزمونها و ابتلاءهای تاریخی جان و روان سالم بدر برد و «نام» او برغم همهٔ توطئهها و کژرفتاریهای بدخواهان، به نیکی و بلندی و رفعت در یادها خواهد ماند.
🔸آخرین بار که در مشهد برای دیدار ایشان میرفتم، از پیرمردی در آن محله آدرس خانهٔ ایشان را پرسیدم، گفت: احمدزاده؟ همان استانداری که با دوچرخه به سر کار میرفت؟ یادش به خیر! مرد بزرگی بود...
#نو_اندیشی_دینی
#کانون_نشر_حقایق
#نهضت_مقاومت_ملی
#انقلاب_۵۷
#دولت_بازرگان
#زندان_ایستادگی
#طاهر_احمدزاده
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🔷🔸 بعثت چگونه انقلابی است؟
🖋احسان شریعتی
🔸»... تفاوت دو خط مشیِ انقلاب و اصلاح در عصر جدید، بهمعنای تغییراتِ ریشه ای- دفعتی (نمونۀ انقلاب فرانسه) در برابر تحوّلات تدریجی–تکاملی (در کشورهای شمالی پرتستان)، یک تفاوت کمی است و نه کیفی، زیرا هردو در یک مسیر سیر می کنند:
🔹تحقّقِ آرمانها يا فرا-روایتهای پيشرفت و ترقی، انسانباوری، آزادیخواهی، حق و عدل طلبی اینجهانی، بشری، و شهروندی.
🔸و اما تفاوت «بعثت»، یعنی اصلاحِ انقلابی (خود-)آگاهیبخش، با انقلاب و اصلاحِ مدرن، در بُعدِ فلسفی يا اخلاقی است، که هر دو فاقد آن بارِ ويژۀ قدسانی و معنوی اند. در اینجا، هدف نوسازی برای نوسازی، یا کسبِ قدرت از راه خشونت (re-volu = منقلبشده)، و يا استمرار قدرت به شکلی نو (re-forme = اصلاحشده) نیست، بلکه هدف غایی و نهایی، آفرینش یک تحول (تا مرزِ گسست) عمیقِ معرفتی-بینشی و ارزشی -اخلاقی در افراد و آحادِ جامعه است ...«
#اصلاح
#بعثت
#انقلاب
#دیدگاه
#احسان_شریعتی
📌متن کامل در لینک سایت بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی
http://drshariati.org/?p=6791
✅ @Dr_ehsanshariati
🖋احسان شریعتی
🔸»... تفاوت دو خط مشیِ انقلاب و اصلاح در عصر جدید، بهمعنای تغییراتِ ریشه ای- دفعتی (نمونۀ انقلاب فرانسه) در برابر تحوّلات تدریجی–تکاملی (در کشورهای شمالی پرتستان)، یک تفاوت کمی است و نه کیفی، زیرا هردو در یک مسیر سیر می کنند:
🔹تحقّقِ آرمانها يا فرا-روایتهای پيشرفت و ترقی، انسانباوری، آزادیخواهی، حق و عدل طلبی اینجهانی، بشری، و شهروندی.
🔸و اما تفاوت «بعثت»، یعنی اصلاحِ انقلابی (خود-)آگاهیبخش، با انقلاب و اصلاحِ مدرن، در بُعدِ فلسفی يا اخلاقی است، که هر دو فاقد آن بارِ ويژۀ قدسانی و معنوی اند. در اینجا، هدف نوسازی برای نوسازی، یا کسبِ قدرت از راه خشونت (re-volu = منقلبشده)، و يا استمرار قدرت به شکلی نو (re-forme = اصلاحشده) نیست، بلکه هدف غایی و نهایی، آفرینش یک تحول (تا مرزِ گسست) عمیقِ معرفتی-بینشی و ارزشی -اخلاقی در افراد و آحادِ جامعه است ...«
#اصلاح
#بعثت
#انقلاب
#دیدگاه
#احسان_شریعتی
📌متن کامل در لینک سایت بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی
http://drshariati.org/?p=6791
✅ @Dr_ehsanshariati
🔷🔸 در جستجوی «راه سوم»
🖋احسان شریعتی
🔸«امروزه نه روشهای خشونتآمیز و قهرآلود شبیه انقلاب مسلحانه و جنگ خارجی و فروپاشی جواب میدهد و نه روشهای اصلاحی مصلحتگرا و پراگماتیستی موفق است: بدین معنا که با ورود به سیستم و با اجازه و بهسبک چانهزنی در بالا بدون پشتوانهٔ مردمی، دست به اصلاحات اساسی و ساختاری زد. بلکه «راه سومی» باید دنبال شود که خیلی هم یافتنش سخت است زیرا همیشه در پس ذهن ما فقط دو راه و دوگانهٔ «رفرم و انقلاب» وجود داشته است و متاسفانه راه سوم را هنوز نتوانستهایم بیابیم. راهی که برای نمونه، در تاریخ و در سنت و سیرهٔ پیامبران در پیش گرفته شده بود و دکتر شریعتی آنرا یک «بعثت»، بهمعنای انقلابی فکری و اعتقادی، روانی و رفتاری، مینامید.»
#بعثت
#اصلاحات
#انقلاب
#راه_سوم
#دیدگاه
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖋احسان شریعتی
🔸«امروزه نه روشهای خشونتآمیز و قهرآلود شبیه انقلاب مسلحانه و جنگ خارجی و فروپاشی جواب میدهد و نه روشهای اصلاحی مصلحتگرا و پراگماتیستی موفق است: بدین معنا که با ورود به سیستم و با اجازه و بهسبک چانهزنی در بالا بدون پشتوانهٔ مردمی، دست به اصلاحات اساسی و ساختاری زد. بلکه «راه سومی» باید دنبال شود که خیلی هم یافتنش سخت است زیرا همیشه در پس ذهن ما فقط دو راه و دوگانهٔ «رفرم و انقلاب» وجود داشته است و متاسفانه راه سوم را هنوز نتوانستهایم بیابیم. راهی که برای نمونه، در تاریخ و در سنت و سیرهٔ پیامبران در پیش گرفته شده بود و دکتر شریعتی آنرا یک «بعثت»، بهمعنای انقلابی فکری و اعتقادی، روانی و رفتاری، مینامید.»
#بعثت
#اصلاحات
#انقلاب
#راه_سوم
#دیدگاه
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🔷🔸دیکتاتور وچپ ها/ حاکمیت پارادایم انقلابی
📰 گفتگو مجله کرگدن با احسان شریعتی در مورد دهه چهل
___________
📌دهه 1340 خورشیدی، همزمان با دهه 1960 میلادی، عصر انقلاب ها و بسط و گسترش گفتمان چپ و انقلابی گری در سراسر جهان است. فضای روشنفکری و هنری ایران نیز سخت متاثر از این فضاست و آرمانخواهی و دفاع از هنر متعهد و انقلابی را به وضوح می توان در آثار ادبی و هنری احساس کرد. تازه در اواخر این دهه و اوایل دهه بعدی است که آنچه در عرصه اندیشه و هنر به صورت انتزاعی بیان می شود، تحقق واقعی یابد. احسان شریعتی، فرزند ارشد دکتر علی شریعتی، شاخص ترین روشنفکر دهه پنجاه است که در اوایل دهه چهل پس از چند سال تحصیل در اروپا به ایران بازگشت و نخستین گام هایش برای تبدیل شدن به سرنمون روشنفکری انقلابی را در این دهه پیمود. با احسان شریعتی درباره فضای روشنفکری و هنری ایران در این دهه و رویکرد نوستالژیکی که امروزه در میان برخی نسبت به آن هست، گفتگو کردیم.
بخش هایی از مصاحبه بشرح ذیل می باشد:
🔹 «ترازنامهٔ دهه چهل هم جنبههای مثبت و هم جنبه های منفی دارد که باید همه را با هم دید. جنبهٔ منفی آن اختناق سیاسی است و جنبه مثبتش شکوفایی هنری و مدرنیزاسیون و همین آرمانخواهی جوانان... بهخصوص که بهتدریج در آن دهه نوعی عملزدگی پدید آمد که گرایش بدی بود.»
🔸«در عرصهٔ داخلی دیکتاتوری سیاسی و در عرصهٔ بینالمللی وابستگی (به امپریالیسم و کاپیتالیسم دلال)، دو عامل اصلی اعتراض روشنفکران بود ... »
🔹«نکته مهم این است که این گرایشات مختلف از اقصی نقاط کشور بدون این که با هم ارتباطی داشته باشند، از یک دیدگاه و سرمشق پارایمی دفاع می کنند و صورتبندی معرفتی آن دوران یکی است... »
🔸«جامعه بود که انقلاب کرد، نه روشنفکران و سازمانهای انقلابی. البته این گروه ها زمینهساز ذهنی بودند. اما تأثیر آنها غیرمستقیم بود... پس از سرکوب همهٔ انقلابیون بود که تازه انقلاب شروع شد ... »
#گفتگو
#مجله_کرگدن
#انقلاب
#دیکتاتور
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📎 برای مطالعه کامل مصاحبه به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
https://b2n.ir/34122
📰 گفتگو مجله کرگدن با احسان شریعتی در مورد دهه چهل
___________
📌دهه 1340 خورشیدی، همزمان با دهه 1960 میلادی، عصر انقلاب ها و بسط و گسترش گفتمان چپ و انقلابی گری در سراسر جهان است. فضای روشنفکری و هنری ایران نیز سخت متاثر از این فضاست و آرمانخواهی و دفاع از هنر متعهد و انقلابی را به وضوح می توان در آثار ادبی و هنری احساس کرد. تازه در اواخر این دهه و اوایل دهه بعدی است که آنچه در عرصه اندیشه و هنر به صورت انتزاعی بیان می شود، تحقق واقعی یابد. احسان شریعتی، فرزند ارشد دکتر علی شریعتی، شاخص ترین روشنفکر دهه پنجاه است که در اوایل دهه چهل پس از چند سال تحصیل در اروپا به ایران بازگشت و نخستین گام هایش برای تبدیل شدن به سرنمون روشنفکری انقلابی را در این دهه پیمود. با احسان شریعتی درباره فضای روشنفکری و هنری ایران در این دهه و رویکرد نوستالژیکی که امروزه در میان برخی نسبت به آن هست، گفتگو کردیم.
بخش هایی از مصاحبه بشرح ذیل می باشد:
🔹 «ترازنامهٔ دهه چهل هم جنبههای مثبت و هم جنبه های منفی دارد که باید همه را با هم دید. جنبهٔ منفی آن اختناق سیاسی است و جنبه مثبتش شکوفایی هنری و مدرنیزاسیون و همین آرمانخواهی جوانان... بهخصوص که بهتدریج در آن دهه نوعی عملزدگی پدید آمد که گرایش بدی بود.»
🔸«در عرصهٔ داخلی دیکتاتوری سیاسی و در عرصهٔ بینالمللی وابستگی (به امپریالیسم و کاپیتالیسم دلال)، دو عامل اصلی اعتراض روشنفکران بود ... »
🔹«نکته مهم این است که این گرایشات مختلف از اقصی نقاط کشور بدون این که با هم ارتباطی داشته باشند، از یک دیدگاه و سرمشق پارایمی دفاع می کنند و صورتبندی معرفتی آن دوران یکی است... »
🔸«جامعه بود که انقلاب کرد، نه روشنفکران و سازمانهای انقلابی. البته این گروه ها زمینهساز ذهنی بودند. اما تأثیر آنها غیرمستقیم بود... پس از سرکوب همهٔ انقلابیون بود که تازه انقلاب شروع شد ... »
#گفتگو
#مجله_کرگدن
#انقلاب
#دیکتاتور
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📎 برای مطالعه کامل مصاحبه به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
https://b2n.ir/34122
Telegraph
دیکتاتور وچپ ها/ حاکمیت پارادایم انقلابی
📓📘 گفتگو مجله کرگدن با احسان شریعتی در مورد دهه چهل حاکمیت پارادایم انقلابی دهه 1340 خورشیدی، همزمان با دهه 1960 میلادی، عصر انقلاب ها و بسط و گسترش گفتمان چپ و انقلابی گری در سراسر جهان است. فضای روشنفکری و هنری ایران نیز سخت متاثر از این فضاست و آرمانخواهی…
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆جایگاه شریعتی در انقلاب ایران
🔆گزارش نشست «جایگاه شریعتی در انقلاب ایران»
📌زمان: ۱۷ بهمن ۱۳۹۷
📌مکان: بنیاد شریعتی
🔆نشست «جایگاه شریعتی در انقلاب ایران» در ۱۷ بهمن سال گذشته در بنیاد شریعتی برگزار شد. سکته مغزی پوران شریعت رضوی در روز ۲۲ بهمن و مرگ او در ۲۶ همان ماه، پوشش مطبوعاتی این نشست را تا امروز به تأخیر انداخته است. یک سال از این سخنان می گذرد؛ یکسالی که پر حادثه گذشت. امروز اما این سخنان همچنان مصداق دارد و محل نزاع است.
🔆موضوع این نشست «جایگاه شریعتی در انقلاب ایران» است و نیز این پرسش که تحلیل «نو شریعتی» از انقلاب چیست؟ آیا می شود تکلیف انقلابی که چند صدایی بوده و «انقلاب اسلامی» نام گرفته است را از نظام جدا کرد؟ انقلاب همچون یک کل و امر تام را بی تردید نمی توان به شکل مکانیکی به اجزاء جداگانه تقسیم کرد و در باره آن اظهار نظر نمود، نقد کرد و یا بیلان آن را ارزیابی کرد. در نتیجه موضوع بررسی دیگاه شریعتی در باره مفهوم و یا تجربه انقلاب نیست بلکه به بررسی جایگاه واقعی او در انقلابی که پس از او به دنبال آمده است می پردازد. در این نشست آقایان هاشم آقاجری، غلامرضا جواد کاشی، احسان شریعتی، احمد زید آبادی، علی قاسمی، مسعود فصیحی، محمد نژاد، فرید خاتمی، امیر رضایی، فرید خاتمی، محب کیا، آرمان ذاکری و خانمها سوسن شریعتی و نرگس سوری شرکت داشتند.
🔆مطالعه کامل متن در لینک زیر 👇
http://drshariati.org/?p=24610
#انقلاب_ایران
#علی_شریعتی
#نو_شریعتی
#گزارش
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔆گزارش نشست «جایگاه شریعتی در انقلاب ایران»
📌زمان: ۱۷ بهمن ۱۳۹۷
📌مکان: بنیاد شریعتی
🔆نشست «جایگاه شریعتی در انقلاب ایران» در ۱۷ بهمن سال گذشته در بنیاد شریعتی برگزار شد. سکته مغزی پوران شریعت رضوی در روز ۲۲ بهمن و مرگ او در ۲۶ همان ماه، پوشش مطبوعاتی این نشست را تا امروز به تأخیر انداخته است. یک سال از این سخنان می گذرد؛ یکسالی که پر حادثه گذشت. امروز اما این سخنان همچنان مصداق دارد و محل نزاع است.
🔆موضوع این نشست «جایگاه شریعتی در انقلاب ایران» است و نیز این پرسش که تحلیل «نو شریعتی» از انقلاب چیست؟ آیا می شود تکلیف انقلابی که چند صدایی بوده و «انقلاب اسلامی» نام گرفته است را از نظام جدا کرد؟ انقلاب همچون یک کل و امر تام را بی تردید نمی توان به شکل مکانیکی به اجزاء جداگانه تقسیم کرد و در باره آن اظهار نظر نمود، نقد کرد و یا بیلان آن را ارزیابی کرد. در نتیجه موضوع بررسی دیگاه شریعتی در باره مفهوم و یا تجربه انقلاب نیست بلکه به بررسی جایگاه واقعی او در انقلابی که پس از او به دنبال آمده است می پردازد. در این نشست آقایان هاشم آقاجری، غلامرضا جواد کاشی، احسان شریعتی، احمد زید آبادی، علی قاسمی، مسعود فصیحی، محمد نژاد، فرید خاتمی، امیر رضایی، فرید خاتمی، محب کیا، آرمان ذاکری و خانمها سوسن شریعتی و نرگس سوری شرکت داشتند.
🔆مطالعه کامل متن در لینک زیر 👇
http://drshariati.org/?p=24610
#انقلاب_ایران
#علی_شریعتی
#نو_شریعتی
#گزارش
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔷🔸بیانیه جمعی از فعالان سیاسی- اجتماعی درباره عواقب بحران های کنونی و ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری در آستانه چهل و یکمین سالگرد انقلاب
📌در آستانهی چهل یکمین سالگرد انقلاب ۵۷، جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی٬ طی بیانیهای درباره عواقب بحرانهای کنونی هشدار دادند و بر ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری تاکید ورزیدند. بخش هایی از این بیانیه به شرح زیر می باشد:
🔹امروز با گذشت چهار دهه از وقوع انقلاب، هنگام ارزیابی کارنامهٔ استقرار نظام برخاسته از انقلاب فرا رسیده است. به راستی به رغم تمامی فرازو نشیبها و گردش دولتها در چهار دهۀ گذشته، دستاوردهای این نظام کدامند؟
با انقلاب نظام مستقلی در قیاس با استبداد وابستهٔ گذشته، در صحنهٔ توازن قدرتها در منطقهٔ خاورمیانه، پا به عرصهٔ وجود گذارد که توفیقش را درمقام بدیلی در برابر سیاستهای نواستعماری، توسعهطلبی صهیونیستی و رژیمهای استبدادی-ارتجاعی در منطقه، باید بهمیزان تواناییاش در تحقق آرمانهای آزادی و عدالت و توسعه سنجید.
🔸در یک ارزیابی کلان در شرایط کنونی، کشور با بحرانهای بزرگ و چندوجهی، همچون دالانی تو در تو از مشکلات اقتصادی و اجتماعی، سیاسی و حقوقی، روبهرو است. سیر رخدادهای دو دههٔ گذشته، و بهویژه دو سال گذشته و بهصورتی حادتر در نیمه دوم سال جاری، وخیم شدن این بحران را، بالأخص در بُعد اقتصادی و معیشتی، نشان میدهد. ریشهٔ اصلی بحرانهای اقتصادی و اجتماعی کنونی اما، سیاسی است؛ چنانکه ریشهٔ بحران سیاسی و حقوقی، در تحلیل نهایی، فرهنگی و اعتقادی است.
🔹بحران بهشکل مستقیم بر سلامت و استقلال قوا به ویژه دستگاه قضا تأثیر گذاشته است. صدور احکام سنگین و بلندمدت باورنکردنی است و بهطورکلی نظارت، احضار، بازداشت و تعقیب ــ با هدف ارعاب و انفعال ــ دگراندیشان سیاسی، فعالان اجتماعی منتقد، اعم از دانشجویان، معلمان، کارگران و ..، روزنامهنگاران مستقل، تلاشگران محیط زیست، مدافعان حقوق زنان و..، که از حد گذشته، امیدی به عدالت قضایی باقی نگذاشته است. بحران اجتماعی ملازم با بحران اقتصادی برخاسته از شرایط رکود، بیکاری، فقر و فلاکت، در شیوع و گسترش آسیبهایی چون بزهکاری و جنایت، اعتیاد و فحشا و..، بازتاب مییابد. و بالاخره، اقتصاد نفتی که همچنان در چهل سال پس از انقلاب ادامه یافت، مانع از شکلگیری، رشد و شکوفایی اقتصادی مولد و خودکفا شده است. اکنون نظام حاصل از انقلابی که ادعا داشت فرهنگ و معنویت و صلح و آزادی برای ملت به ارمغان میآورد، کارنامهای غیرقابل دفاع دارد و حاصل پروژه چهل سالۀ آن جامعهای بیمار، مضطرب، ناامید و نگران است.
🔸آشکاراست که راه برونرفت از این بحران چندساحتی «اصلاحات ساختاری» در راستای استقرار کامل «حاکمیت قانونبنیاد» است. برقراری عدالت و کفایت و کاهش نابرابریها و ناکارآمدیها نیارمند بازبینی قوانین اساسی با مراجعۀ مجدد به آرای عمومی است. هدف ومنظور از این بازبینی رفع کلیهٔ تبعیضات و امتیازات به نفع یک جناح، قشر و تفکر است؛ نیز، از میان برداشتن امکان اعمال رویههای فراقانونی، استثنایی، اختیاری و اقتدارگرایانۀ حکومتی؛ گام نهادن به راهی دیگر و آغاز دورانی نو در اصلاحگری اساسی و کنشگری مدنی و تحولطلبی بنیادین در جهت احقاق حقوق شهروندی که یکی از مهمترین آنها حق انتخابات آزاد است، حقی که با تداوم «نظارت استصوابی» برای تصفیهٔ نمایندگان غیرخودی به نقض حاکمیت ملی، تعمیق بحران «مشروعیت»، عدم مشارکت مردم و امتناع مردمسالاری انجامیده است.
🔹مسئولان و تصمیمگیرندگان حاکمیت با مرور تجربۀ انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ باید نیک بدانند که فراخواندن مردم به مشارکت در تعیین سرنوشت ملی خویش نیازمند اعادهٔ اعتماد و افزایش سرمایهٔ اجتماعی است. انقلاب ۵۷ نشان داد بر سر دو راهی انسداد، انفجار و فروپاشی از یک سو و تسلیم شدن به ارادهٔ مردم و حاکمیت قانون از دیگر سو، مسالمت و نرمش در برابر اراده و خواست ملت - پیش از آنکه دیر شود - هزاربار سادهتر و شریفتر از تداوم سرکوب یا سازش با و تسلیم در برابر قدرتهای بیگانه است.
📌امضا کنندگان:
هاشم آقاجری، هادي احتظاظی، مجید الهامی، قربان بهزادیاننژاد، علیرضا بهشتیشیرازی، سیدعلیرضا بهشتی، بهزاد حقپناه، امیر خرم، محمود دردکشان، خسرو دلیرثانی، علیرضا رجایی، بهمن رضاخانی، حسین رفیعی، رضا رییسطوسی، علی ساریخانی، فریدون سحابی، تقی شامخی، احسان شریعتی، فیروزه صابر، كیوان صمیمی، طاهره طالقانی(بستهنگار)، علی طهماسبی، مهدی غنی، ابوالفضل قدیانی، نظامالدین قهاری، محمدرضا کارخانهچین، رحمان کارگشا، فاطمه گوارایی، محمد محمدیاردهالی، سعید مدنی، احمد معصومی، لطفالله میثمی.
#بیانیه
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#فروپاشی
#مشروعیت
✅@Dr_ehsanshariati
📎 برای مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید
https://is.gd/z4aTWt
📌در آستانهی چهل یکمین سالگرد انقلاب ۵۷، جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی٬ طی بیانیهای درباره عواقب بحرانهای کنونی هشدار دادند و بر ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری تاکید ورزیدند. بخش هایی از این بیانیه به شرح زیر می باشد:
🔹امروز با گذشت چهار دهه از وقوع انقلاب، هنگام ارزیابی کارنامهٔ استقرار نظام برخاسته از انقلاب فرا رسیده است. به راستی به رغم تمامی فرازو نشیبها و گردش دولتها در چهار دهۀ گذشته، دستاوردهای این نظام کدامند؟
با انقلاب نظام مستقلی در قیاس با استبداد وابستهٔ گذشته، در صحنهٔ توازن قدرتها در منطقهٔ خاورمیانه، پا به عرصهٔ وجود گذارد که توفیقش را درمقام بدیلی در برابر سیاستهای نواستعماری، توسعهطلبی صهیونیستی و رژیمهای استبدادی-ارتجاعی در منطقه، باید بهمیزان تواناییاش در تحقق آرمانهای آزادی و عدالت و توسعه سنجید.
🔸در یک ارزیابی کلان در شرایط کنونی، کشور با بحرانهای بزرگ و چندوجهی، همچون دالانی تو در تو از مشکلات اقتصادی و اجتماعی، سیاسی و حقوقی، روبهرو است. سیر رخدادهای دو دههٔ گذشته، و بهویژه دو سال گذشته و بهصورتی حادتر در نیمه دوم سال جاری، وخیم شدن این بحران را، بالأخص در بُعد اقتصادی و معیشتی، نشان میدهد. ریشهٔ اصلی بحرانهای اقتصادی و اجتماعی کنونی اما، سیاسی است؛ چنانکه ریشهٔ بحران سیاسی و حقوقی، در تحلیل نهایی، فرهنگی و اعتقادی است.
🔹بحران بهشکل مستقیم بر سلامت و استقلال قوا به ویژه دستگاه قضا تأثیر گذاشته است. صدور احکام سنگین و بلندمدت باورنکردنی است و بهطورکلی نظارت، احضار، بازداشت و تعقیب ــ با هدف ارعاب و انفعال ــ دگراندیشان سیاسی، فعالان اجتماعی منتقد، اعم از دانشجویان، معلمان، کارگران و ..، روزنامهنگاران مستقل، تلاشگران محیط زیست، مدافعان حقوق زنان و..، که از حد گذشته، امیدی به عدالت قضایی باقی نگذاشته است. بحران اجتماعی ملازم با بحران اقتصادی برخاسته از شرایط رکود، بیکاری، فقر و فلاکت، در شیوع و گسترش آسیبهایی چون بزهکاری و جنایت، اعتیاد و فحشا و..، بازتاب مییابد. و بالاخره، اقتصاد نفتی که همچنان در چهل سال پس از انقلاب ادامه یافت، مانع از شکلگیری، رشد و شکوفایی اقتصادی مولد و خودکفا شده است. اکنون نظام حاصل از انقلابی که ادعا داشت فرهنگ و معنویت و صلح و آزادی برای ملت به ارمغان میآورد، کارنامهای غیرقابل دفاع دارد و حاصل پروژه چهل سالۀ آن جامعهای بیمار، مضطرب، ناامید و نگران است.
🔸آشکاراست که راه برونرفت از این بحران چندساحتی «اصلاحات ساختاری» در راستای استقرار کامل «حاکمیت قانونبنیاد» است. برقراری عدالت و کفایت و کاهش نابرابریها و ناکارآمدیها نیارمند بازبینی قوانین اساسی با مراجعۀ مجدد به آرای عمومی است. هدف ومنظور از این بازبینی رفع کلیهٔ تبعیضات و امتیازات به نفع یک جناح، قشر و تفکر است؛ نیز، از میان برداشتن امکان اعمال رویههای فراقانونی، استثنایی، اختیاری و اقتدارگرایانۀ حکومتی؛ گام نهادن به راهی دیگر و آغاز دورانی نو در اصلاحگری اساسی و کنشگری مدنی و تحولطلبی بنیادین در جهت احقاق حقوق شهروندی که یکی از مهمترین آنها حق انتخابات آزاد است، حقی که با تداوم «نظارت استصوابی» برای تصفیهٔ نمایندگان غیرخودی به نقض حاکمیت ملی، تعمیق بحران «مشروعیت»، عدم مشارکت مردم و امتناع مردمسالاری انجامیده است.
🔹مسئولان و تصمیمگیرندگان حاکمیت با مرور تجربۀ انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ باید نیک بدانند که فراخواندن مردم به مشارکت در تعیین سرنوشت ملی خویش نیازمند اعادهٔ اعتماد و افزایش سرمایهٔ اجتماعی است. انقلاب ۵۷ نشان داد بر سر دو راهی انسداد، انفجار و فروپاشی از یک سو و تسلیم شدن به ارادهٔ مردم و حاکمیت قانون از دیگر سو، مسالمت و نرمش در برابر اراده و خواست ملت - پیش از آنکه دیر شود - هزاربار سادهتر و شریفتر از تداوم سرکوب یا سازش با و تسلیم در برابر قدرتهای بیگانه است.
📌امضا کنندگان:
هاشم آقاجری، هادي احتظاظی، مجید الهامی، قربان بهزادیاننژاد، علیرضا بهشتیشیرازی، سیدعلیرضا بهشتی، بهزاد حقپناه، امیر خرم، محمود دردکشان، خسرو دلیرثانی، علیرضا رجایی، بهمن رضاخانی، حسین رفیعی، رضا رییسطوسی، علی ساریخانی، فریدون سحابی، تقی شامخی، احسان شریعتی، فیروزه صابر، كیوان صمیمی، طاهره طالقانی(بستهنگار)، علی طهماسبی، مهدی غنی، ابوالفضل قدیانی، نظامالدین قهاری، محمدرضا کارخانهچین، رحمان کارگشا، فاطمه گوارایی، محمد محمدیاردهالی، سعید مدنی، احمد معصومی، لطفالله میثمی.
#بیانیه
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#فروپاشی
#مشروعیت
✅@Dr_ehsanshariati
📎 برای مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید
https://is.gd/z4aTWt
Telegraph
بیانیه جمعی از فعالان سیاسی- اجتماعی درباره عواقب بحران های کنونی و ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری در آستانه چهل و یکمین سالگرد انقلاب
به نام خدای محرومان مردم آگاه و آزاده ایران 🔸️در آستانهٔ چهل و دومین سالگرد انقلابی هستیم که قرار بود استقلال و آزادی، جمهوری و عدالت و توسعۀ همهجانبهٔ مادی و معنوی را تحقق بخشد. اهدافی که مردم ایران در همهٔ ادوار مبارزاتی سدهٔ اخیر، از صدر مشروطه تا کنون،…
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆«اجبار در حجاب؟!»
🖋پوران شریعترضوی (شریعتی)، ۱۳۵۷
🔆»... اگر امروز من و شما خود را از نو نسازیم هیچ چیز عوض نخواهد شد؛
در اینصورت شاه رفته و دیکتاتوری دیگر جایگزین خواهد شد. چون ما باید ساخته شویم تا خوب و بد را از هم تشخیص دهیم. ما باید «سنت» (و عادات) جامعه را از «مذهب» تفکیک کنیم ...«
🔆»... هیچ کس نمیپرسد که ۵۰۰۰ زن بیکار شدهاند، تکلیفشان چیست در «حکومت اسلامی»؟ ۲۰۰۰ زن خودفروش خانههایشان مصادره شده و الان بیخانه شدهاند، تکلیفشان چیست؟ اما میپرسند نظر شما درباره حجاب چیست! «
#انقلاب_ایران
#پوران_شریعت_رضوی
#حجاب
#هشت_مارس
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
——————————————
🔆 ۸ مارس ( ۱۸ اسفند)، روز جهانی زن گرامی باد🔆
📌برای مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید
🆔 @Shariati_SCF
https://v.gd/ycN0ln
🖋پوران شریعترضوی (شریعتی)، ۱۳۵۷
🔆»... اگر امروز من و شما خود را از نو نسازیم هیچ چیز عوض نخواهد شد؛
در اینصورت شاه رفته و دیکتاتوری دیگر جایگزین خواهد شد. چون ما باید ساخته شویم تا خوب و بد را از هم تشخیص دهیم. ما باید «سنت» (و عادات) جامعه را از «مذهب» تفکیک کنیم ...«
🔆»... هیچ کس نمیپرسد که ۵۰۰۰ زن بیکار شدهاند، تکلیفشان چیست در «حکومت اسلامی»؟ ۲۰۰۰ زن خودفروش خانههایشان مصادره شده و الان بیخانه شدهاند، تکلیفشان چیست؟ اما میپرسند نظر شما درباره حجاب چیست! «
#انقلاب_ایران
#پوران_شریعت_رضوی
#حجاب
#هشت_مارس
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
——————————————
🔆 ۸ مارس ( ۱۸ اسفند)، روز جهانی زن گرامی باد🔆
📌برای مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید
🆔 @Shariati_SCF
https://v.gd/ycN0ln
Telegraph
«اجبار در حجاب؟!»
موضع دکتر پوران شریعترضوی(شریعتی) پیرامون «مسئلهشدن حجاب» در فردای انقلاب -از سخنرانی در اصفهان (مدرسه بهار)، ۱۳۵۸- - » هیچ کس نمیپرسد که ۵۰۰۰ زن بیکار شدهاند، تکلیفشان چیست در «حکومت اسلامی»؟ ۲۰۰۰ زن خودفروش خانههایشان مصادره شده و الان بیخانه شدهاند،…
🔷🔸«درس اول»
بهمناسبت بازگشایی مدارس
🖋احسان شریعتی
🔸امروز اول مهرماه روز بازگشایی رسمی مدرسههاست. یک روز خاطرهانگیز و حسرتآلود (حسرتِ دوری از اصل، «نوستالژیک»، آلگوس: درد + نوستوس: بازگشت) برای همهی ما که هر یک زمانی کودکی «دانشآموز» بودهایم: «همه بزرگسالان اول کودک بودهاند؛ هرچند تعداد کمی از آنها اینرا بهخاطر میآورند!» (سنتاگزوپری، شازدهکوچولو)
🔹کودکی بهترین دوران زندگی است برای آموختنِ «چگونه زیستن» شایستهٔ نام آدمی. زیرا کودک براستی همان «دوستدار (جستجوگر) فرزانگی» است («فیلسوف» بهمعنای لفظی و حقیقی کلمه)، که همه چیز برایش عجیب است و با ذهن کنکاشگرش پیوسته پرسشهای بنیادین درمیافکند. در همین دوران است که شخصیت اصلی انسان شکل میگیرد. و از همینرو بود که فیلسوفان بر این باور بودند که «یک آموزش خوب منشأ همه خوبیها در جهان است... می توانیم انسان را بهروشی کاملاً مکانیکی رام کنیم، شکل دهیم و آموزش دهیم. و یا واقعاً او را روشن سازیم. ما اسبها، سگها را اهلی و دستآموز می سازیم و میتوانیم انسانها را به همینسبک آموزش دهیم...» (کانت، تأملاتی در آموزش ۱۸۰۳)
🔸مشکل ما اما همانیست که زمانی روسو (در کتاب «امیل، درآموزش»، ۱۷۶۲) نوشته بود: «جنونِ تعلیم -و-تربیتی علاّمهمآبانهی ما همواره در این بوده است که به کودکان بیآموزانیم آنچه را خود بهتر یاد میگیرند و فراموش کنیم آنچه را که تنها ما میتوانستهایم به آنها بیآموزیم. آیا کاری احمقانهتر از زحمتی که میکشیم تا به آنها راه رفتن بیآموزیم، وجود دارد؟ مثل اینست که کسی را دیده باشیم که بر اثر غفلت پرستار خود، وقتی بزرگ شده نتوانسته باشد راه برود؟»
براستی چه چیز را معلم میتواند و میبایست بیآموزاند و چه چیز را دانشآموز به نیروی خود بهتر میآموزد؟ پاسخ روسو در آن رساله و در همین مثال اینست که از کلاسهای دربسته خارج شوید و بگذارید کودک «خطر» کند، خود راه برود، صد بار زمین بخورد؛ وظیفهی شما فقط آنست که در مواقع خطر او را همراهی و رهنمایی کنید. خطر زخمیشدن بهای «آزادیِ» عمل و خرسندی و راهیابی خود اوست. باتکیه به نیروی خود اوست که شناخت و توان خودراهبری و «وجدان» در او شکل میگیرد.
🔹مسئولان آموزش-و-پرورش (و دستاندرکاران تدوین و نشر کتابهای درسی مدارس) ما اما به چه میاندیشند؟ چه میآموزانند؟ رسوایی (یا «بیسلیقگی») اخیر حذف تصویر دختران بروز ناخودآگاه و نشانهی طرز فکری بود که تاکنون بر نظام آموزشی ما حاکم بوده است. ارادهی معطوف به امتناع تفکر، هراس از پرسشگری، و... پذیرش تسلیم و تبعیض.
🔸میبینیم که اشتباه ما در این نبود که «انقلاب کردیم»؛ امر البته بر ما مشتبه شده، پس برای رفع شُبهه باید به صدای بلند به این حقیقت اعتراف کرد که: «هنوز انقلاب نکرده ایم!» زیرا انقلاب (علمی یا اجتماعی، گسست معرفتشناختی یا تغییر کیفی ساختارها)، از آموزش-و-پرورش (و اندیشهی رهنمای آن) شروع میشود؛ یعنی از آنهنگام که شعار انقلاب آموزشی این گردد که دانشآموز ما میبایست در مدرسه خطر و دلیری «خود اندیشیدن» را بیآموزد.
#آموزش_و_پرورش
#آزمون_و_خطا
#دانش_تجربی
#انقلاب_آموزشی
#حذف_دختران_از_کتاب_ریاضی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖇متن یادداشت در وبسایت
http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=48
بهمناسبت بازگشایی مدارس
🖋احسان شریعتی
🔸امروز اول مهرماه روز بازگشایی رسمی مدرسههاست. یک روز خاطرهانگیز و حسرتآلود (حسرتِ دوری از اصل، «نوستالژیک»، آلگوس: درد + نوستوس: بازگشت) برای همهی ما که هر یک زمانی کودکی «دانشآموز» بودهایم: «همه بزرگسالان اول کودک بودهاند؛ هرچند تعداد کمی از آنها اینرا بهخاطر میآورند!» (سنتاگزوپری، شازدهکوچولو)
🔹کودکی بهترین دوران زندگی است برای آموختنِ «چگونه زیستن» شایستهٔ نام آدمی. زیرا کودک براستی همان «دوستدار (جستجوگر) فرزانگی» است («فیلسوف» بهمعنای لفظی و حقیقی کلمه)، که همه چیز برایش عجیب است و با ذهن کنکاشگرش پیوسته پرسشهای بنیادین درمیافکند. در همین دوران است که شخصیت اصلی انسان شکل میگیرد. و از همینرو بود که فیلسوفان بر این باور بودند که «یک آموزش خوب منشأ همه خوبیها در جهان است... می توانیم انسان را بهروشی کاملاً مکانیکی رام کنیم، شکل دهیم و آموزش دهیم. و یا واقعاً او را روشن سازیم. ما اسبها، سگها را اهلی و دستآموز می سازیم و میتوانیم انسانها را به همینسبک آموزش دهیم...» (کانت، تأملاتی در آموزش ۱۸۰۳)
🔸مشکل ما اما همانیست که زمانی روسو (در کتاب «امیل، درآموزش»، ۱۷۶۲) نوشته بود: «جنونِ تعلیم -و-تربیتی علاّمهمآبانهی ما همواره در این بوده است که به کودکان بیآموزانیم آنچه را خود بهتر یاد میگیرند و فراموش کنیم آنچه را که تنها ما میتوانستهایم به آنها بیآموزیم. آیا کاری احمقانهتر از زحمتی که میکشیم تا به آنها راه رفتن بیآموزیم، وجود دارد؟ مثل اینست که کسی را دیده باشیم که بر اثر غفلت پرستار خود، وقتی بزرگ شده نتوانسته باشد راه برود؟»
براستی چه چیز را معلم میتواند و میبایست بیآموزاند و چه چیز را دانشآموز به نیروی خود بهتر میآموزد؟ پاسخ روسو در آن رساله و در همین مثال اینست که از کلاسهای دربسته خارج شوید و بگذارید کودک «خطر» کند، خود راه برود، صد بار زمین بخورد؛ وظیفهی شما فقط آنست که در مواقع خطر او را همراهی و رهنمایی کنید. خطر زخمیشدن بهای «آزادیِ» عمل و خرسندی و راهیابی خود اوست. باتکیه به نیروی خود اوست که شناخت و توان خودراهبری و «وجدان» در او شکل میگیرد.
🔹مسئولان آموزش-و-پرورش (و دستاندرکاران تدوین و نشر کتابهای درسی مدارس) ما اما به چه میاندیشند؟ چه میآموزانند؟ رسوایی (یا «بیسلیقگی») اخیر حذف تصویر دختران بروز ناخودآگاه و نشانهی طرز فکری بود که تاکنون بر نظام آموزشی ما حاکم بوده است. ارادهی معطوف به امتناع تفکر، هراس از پرسشگری، و... پذیرش تسلیم و تبعیض.
🔸میبینیم که اشتباه ما در این نبود که «انقلاب کردیم»؛ امر البته بر ما مشتبه شده، پس برای رفع شُبهه باید به صدای بلند به این حقیقت اعتراف کرد که: «هنوز انقلاب نکرده ایم!» زیرا انقلاب (علمی یا اجتماعی، گسست معرفتشناختی یا تغییر کیفی ساختارها)، از آموزش-و-پرورش (و اندیشهی رهنمای آن) شروع میشود؛ یعنی از آنهنگام که شعار انقلاب آموزشی این گردد که دانشآموز ما میبایست در مدرسه خطر و دلیری «خود اندیشیدن» را بیآموزد.
#آموزش_و_پرورش
#آزمون_و_خطا
#دانش_تجربی
#انقلاب_آموزشی
#حذف_دختران_از_کتاب_ریاضی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖇متن یادداشت در وبسایت
http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=48
Forwarded from احسان شريعتی Ehsan Shariati
🔷🔸«به یاد آزاده، طاهر احمدزاده»
🖋احسان شریعتی
🔹زندهیاد طاهر احمدزاده تاریخ زنده و مجسم ما بود. نام او یادآور آراء و ارزشهایی بود که در دو حوزهٔ نواندیشی دینی معاصر و در نهضت ملی و آزادیخواهی ایران، از دههٔ ۲۰ بدین سو، توسط چهرههایی چون استاد محمدتقی شریعتی و آیت الله طالقانی عرضه شده بود. از تأسیس «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد در سال ۱۳۲۳ گرفته که نام او همراه استاد در مشهد و خراسان و ایران مطرح میشود، تا اوج فعالیت «حسینیه ارشاد» در آغاز دههٔ ۵۰، که حضور او را در کنار دکتر شریعتی میبینیم؛ و از دههٔ ۷۰ که جنبش اصلاحی پس از انقلاب آغاز میشود تا سالهای آخر عمر که پیش از بیماری، همچنان پیگیر سیر تحول تلاشها وپژوهشهای فکری بود در زمینهٔ جهانبینی و هستیشناسی توحیدی، و پیآمد و تضمّن عقیدتی آن در پاسداشت کرامت و آزادی انسان.
🔹و اما بیش از اندیشهورزی، نام احمدزاده (و فرزندانش) در سپهر کُنش و مبارزات سیاسی ملی و مردمی، در راه آرمانهایی چون استقلال و آزادی و عدالت، شناخته شده بود. احمدزاده و یاران کانونی او، در همان دههٔ ۲۰، با پیوستن به صفوف نهضت ملی شدن صنعت نفت به رهبری مصدق (و همسو با گرایش «خداپرستان سوسیالیست» بهرهبری نخشب)، و پس از کودتای ۳۲، با پیوستن به «نهضت مقاومت ملی» بههدایت طالقانی و زنجانی، از چهرههای برجستهٔ این جنبشها به شمار میآمد.
و در خانوادهٔ ما، از دوران کودکی با نام ایشان، بهعنوان یکی از نزدیکترین یاران استاد و دکتر، آشنا بودیم. در آن سالهای سختی که از دههٔ ۴۰ تا ۵۰ و تا زمان انقلاب ۵۷، به جرم همسویی با جنبش انقلابی (که فرزندانش از رهبران آن فراخوان بودند)، سالها حبس را با رشادت تمام تحمل میکرد، و به پدران ما روحیه می داد، و به پایداری فرامیخواند.
🔸پس از انقلاب نیز، احمدزاده با همان روحیهٔ جوان و بیان رسای خود، با خوشبینی و اخلاص خاص خویش، پشنهادات اصلاحی بسیاری را در همهٔ زمینهها به رهبران انقلاب عرضه میداشت؛ و با همین انگیزه در دوران دولت موقت بازرگان، مسئولیت استانداری خراسان را پذیرفت، و در این مقام نیز نمونه و الگویی از همهٔ ارزشهای ملی و مردمی و مُدلی عالی از سلامت اخلاقی و سادگی رفتار را به نمایش میگذارد: با شور و گفتگو، تعامل و تسامح، با دگراندیشان و همفکران، وساطت مدام برای یافتن راه عادلانهٔ آشتی و حل تضادها، در همهٔ تنشهای قومی و مذهبی و سیاسی و اجتماعی...
مخالفانش اما که او را به عوامفریبی متهم میکردند (در کنار اتهامات دیگری چون هواداری از راه مصدق و شریعتی و طالقانی و...)، عاقبت او را به استعفا و انزوا و ..، عقوبتِ حبسی جانکاه در دههٔ ۶۰، مجبور و محکوم ساختند که تا «مرز» ترور نه فقط فیزیکی (رنج و شکنج و..)، که شخصیت مقاوم او پیش رفت.
آزاده، احمدزاده، اما، در پایان از همهٔ این آزمونها و ابتلاءهای تاریخی جان و روان سالم بدر برد و «نام» او برغم همهٔ توطئهها و کژرفتاریهای بدخواهان، به نیکی و بلندی و رفعت در یادها خواهد ماند.
🔸آخرین بار که در مشهد برای دیدار ایشان میرفتم، از پیرمردی در آن محله آدرس خانهٔ ایشان را پرسیدم، گفت: احمدزاده؟ همان استانداری که با دوچرخه به سر کار میرفت؟ یادش به خیر! مرد بزرگی بود...
#نو_اندیشی_دینی
#کانون_نشر_حقایق
#نهضت_مقاومت_ملی
#انقلاب_۵۷
#دولت_بازرگان
#زندان_ایستادگی
#طاهر_احمدزاده
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖋احسان شریعتی
🔹زندهیاد طاهر احمدزاده تاریخ زنده و مجسم ما بود. نام او یادآور آراء و ارزشهایی بود که در دو حوزهٔ نواندیشی دینی معاصر و در نهضت ملی و آزادیخواهی ایران، از دههٔ ۲۰ بدین سو، توسط چهرههایی چون استاد محمدتقی شریعتی و آیت الله طالقانی عرضه شده بود. از تأسیس «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد در سال ۱۳۲۳ گرفته که نام او همراه استاد در مشهد و خراسان و ایران مطرح میشود، تا اوج فعالیت «حسینیه ارشاد» در آغاز دههٔ ۵۰، که حضور او را در کنار دکتر شریعتی میبینیم؛ و از دههٔ ۷۰ که جنبش اصلاحی پس از انقلاب آغاز میشود تا سالهای آخر عمر که پیش از بیماری، همچنان پیگیر سیر تحول تلاشها وپژوهشهای فکری بود در زمینهٔ جهانبینی و هستیشناسی توحیدی، و پیآمد و تضمّن عقیدتی آن در پاسداشت کرامت و آزادی انسان.
🔹و اما بیش از اندیشهورزی، نام احمدزاده (و فرزندانش) در سپهر کُنش و مبارزات سیاسی ملی و مردمی، در راه آرمانهایی چون استقلال و آزادی و عدالت، شناخته شده بود. احمدزاده و یاران کانونی او، در همان دههٔ ۲۰، با پیوستن به صفوف نهضت ملی شدن صنعت نفت به رهبری مصدق (و همسو با گرایش «خداپرستان سوسیالیست» بهرهبری نخشب)، و پس از کودتای ۳۲، با پیوستن به «نهضت مقاومت ملی» بههدایت طالقانی و زنجانی، از چهرههای برجستهٔ این جنبشها به شمار میآمد.
و در خانوادهٔ ما، از دوران کودکی با نام ایشان، بهعنوان یکی از نزدیکترین یاران استاد و دکتر، آشنا بودیم. در آن سالهای سختی که از دههٔ ۴۰ تا ۵۰ و تا زمان انقلاب ۵۷، به جرم همسویی با جنبش انقلابی (که فرزندانش از رهبران آن فراخوان بودند)، سالها حبس را با رشادت تمام تحمل میکرد، و به پدران ما روحیه می داد، و به پایداری فرامیخواند.
🔸پس از انقلاب نیز، احمدزاده با همان روحیهٔ جوان و بیان رسای خود، با خوشبینی و اخلاص خاص خویش، پشنهادات اصلاحی بسیاری را در همهٔ زمینهها به رهبران انقلاب عرضه میداشت؛ و با همین انگیزه در دوران دولت موقت بازرگان، مسئولیت استانداری خراسان را پذیرفت، و در این مقام نیز نمونه و الگویی از همهٔ ارزشهای ملی و مردمی و مُدلی عالی از سلامت اخلاقی و سادگی رفتار را به نمایش میگذارد: با شور و گفتگو، تعامل و تسامح، با دگراندیشان و همفکران، وساطت مدام برای یافتن راه عادلانهٔ آشتی و حل تضادها، در همهٔ تنشهای قومی و مذهبی و سیاسی و اجتماعی...
مخالفانش اما که او را به عوامفریبی متهم میکردند (در کنار اتهامات دیگری چون هواداری از راه مصدق و شریعتی و طالقانی و...)، عاقبت او را به استعفا و انزوا و ..، عقوبتِ حبسی جانکاه در دههٔ ۶۰، مجبور و محکوم ساختند که تا «مرز» ترور نه فقط فیزیکی (رنج و شکنج و..)، که شخصیت مقاوم او پیش رفت.
آزاده، احمدزاده، اما، در پایان از همهٔ این آزمونها و ابتلاءهای تاریخی جان و روان سالم بدر برد و «نام» او برغم همهٔ توطئهها و کژرفتاریهای بدخواهان، به نیکی و بلندی و رفعت در یادها خواهد ماند.
🔸آخرین بار که در مشهد برای دیدار ایشان میرفتم، از پیرمردی در آن محله آدرس خانهٔ ایشان را پرسیدم، گفت: احمدزاده؟ همان استانداری که با دوچرخه به سر کار میرفت؟ یادش به خیر! مرد بزرگی بود...
#نو_اندیشی_دینی
#کانون_نشر_حقایق
#نهضت_مقاومت_ملی
#انقلاب_۵۷
#دولت_بازرگان
#زندان_ایستادگی
#طاهر_احمدزاده
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی، همزمان با سالگرد انقلاب ایران، بر آن است که سلسله مقالات و نشست هایی را که طی دهه اخیر به نقد و بررسی نقش و جایگاه شریعتی در انقلاب پرداخته اند را با مخاطبین خود در میان بگذارد.
_____________
🔆ساعات انقلاب و اصلاحات
🎙احسان شریعتی
📌 سخنرانی در مراسم سی و نهمین سالگرد شهادت شریعتی
🔸تاریخ: ۳۰ خرداد ۱۳۹۵
🔆 میدانیم که وجه منفی و خطر رفرمیسم سیاسی اینست که نظم و نظامات نادرست گذشته نیز میتوانند توسط چنین تمهیداتی استمرار یابند و تجدیدتولید شوند. هر نظام هوشمندی میتواند با رفرماسیون مستمر خود را تثبیت کند. در دوران رفرماسیون دینی اروپا مسئولین کاتولیکها جریان «ضدرفرم» را دامن زدند که بنوبه خود اصلاحاتی بود برای حفظ و دوام کلیسا و واتیکان. همین هم البته دستاورد خوبی است اما در کنارش استمرار نظم قدیم را هم دارد.
📌مطالعه کامل متن در وبسایت بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی
https://drshariati.org/?p=22684
#انقلاب
#اصلاحات
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
_____________
🔆ساعات انقلاب و اصلاحات
🎙احسان شریعتی
📌 سخنرانی در مراسم سی و نهمین سالگرد شهادت شریعتی
🔸تاریخ: ۳۰ خرداد ۱۳۹۵
🔆 میدانیم که وجه منفی و خطر رفرمیسم سیاسی اینست که نظم و نظامات نادرست گذشته نیز میتوانند توسط چنین تمهیداتی استمرار یابند و تجدیدتولید شوند. هر نظام هوشمندی میتواند با رفرماسیون مستمر خود را تثبیت کند. در دوران رفرماسیون دینی اروپا مسئولین کاتولیکها جریان «ضدرفرم» را دامن زدند که بنوبه خود اصلاحاتی بود برای حفظ و دوام کلیسا و واتیکان. همین هم البته دستاورد خوبی است اما در کنارش استمرار نظم قدیم را هم دارد.
📌مطالعه کامل متن در وبسایت بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی
https://drshariati.org/?p=22684
#انقلاب
#اصلاحات
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
🔷🔸بیانیه تحلیلی جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی و حقوق بشری از روند تحولات جامعه ایران پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷
🔸حافظهی انقلاب: ضرورت اصلاحات ساختاری
🔹در چهلودوّمین سالگرد انقلاب ۵۷
🔹« آیا گسست از استبداد سلطنتی گذشته و استقلال از وابستگی به قدرتهای بیگانه با تحقق آزادی و عدالت و توسعه نیز همراه بود؟ آیا حقوق بشر و آزادیهای شهروندی در یک جمهوری دموکراتیک و مردمسالار(با صبغهی ایرانی و اسلامی) آنچنان که وعده داده میشد و انتظار میرفت، پاس داشته شد؟ و سرانجام آیا آن جنبش عظیم تودهای، عدالت اجتماعی و پاسخ به مطالبات ملّی و مردمی را به ارمغان آورد؟ »
🔸 «اتّکاءِ مطلقِ نظام پیشین به شخص شاه و سوءِمدیریت مسئولان آن نظام در مهار بحرانهای فزاینده، درکنارِ مجموعه ناکامیهای گذشته در انقلاب مشروطه و نهضت ملی و گرایش به قهرامیزشدنِ مبارزات سیاسیِ پس از کودتا، زمینهساز رشد نوعی رادیکالیسم و استقبال عمومی از چشماندازِ سقوط و واژگونی نظام پادشاهی و گسست قاطع با گذشته.»
🔹«میبایست میان دوران انقلاب و دوران استقرار نظامِ برامده از آن، تمایز قایل شد. پرسشها و خواستهای پیشینیِ انقلاب و مردم یک موضوع است و پاسخها و تصمیمهای پسینی نظام امری دیگر. در همه جای جهان مردم و نیروهای تحولخواه خواستار عدالت و آزادی و اصلاحات اساسی و ساختاریاند.»
🔸 «پاسداشت راستین و اصیل انقلاب و اصول و ارزشها و آرمانهای نخستین، در بازگشت به دامان مام میهن و ملّیسازی سیاست و بازسازی شورایی و مشارکتی جمهوری و مردمسالاری است . گذشتهی انقلاب تنها چراغ راه آیندهی آن است و آیندهی انقلاب اصلاحگر گذشتهی آن. برای پرهیز از فروپاشی و سقوط و گذار از بحرانهای هزارتوی جاری و فرونیفتادن در ورطه «ارتجاع و واپسگرایی» و «بنیادگرایی و محافظهکاریِ قهقرایی»، و برونرفت از بنبست اصلاحاتِ حکومتی(در پوششِ مصلحت و اعتدالگراییِ پراگماتیستی)، در پیشگرفتنِ: ۱.اصلاحگری اساسی و ساختاریِ و ۲.معطوف به گذار از دوگانگی نهادینِ دین- دولت، مردمسالاری-ولایتمداری، انتخابی-انتصابی، متخصص و متعهد، خودی و غیرخودی و…، بهسمت امر ملّی-میهنی و انسانی-مردمی ضروری است؛ و همچنین ۳.در پیش گرفتن راه رشد و توسعهای پایدار،انسانی و متوازن (متناسب با مقتضیات اقلیمی و زیستبومی)، ۴.تولید و دادوستد رو به رونق و شکوفایی اقتصادی و به دور از مداخله نظامی و امنیتی ،۵.تنشزدایی از دیپلماسی خارجی و برقراری روابط متعارف در منطقه و سیاست بینالملل، ۶.و اینهمه با ازسرگیری میراث و نوسازی سنت و فرادهش فرهنگی، و بهویژه نوپیرایی دینی و نوزایی اخلاقی و معنوی میسّر خواهد بود»
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#بیانیه
✅@Dr_ehsanshariati
📌متن کامل در وبسایت احسان شریعتی
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1076
🔸حافظهی انقلاب: ضرورت اصلاحات ساختاری
🔹در چهلودوّمین سالگرد انقلاب ۵۷
🔹« آیا گسست از استبداد سلطنتی گذشته و استقلال از وابستگی به قدرتهای بیگانه با تحقق آزادی و عدالت و توسعه نیز همراه بود؟ آیا حقوق بشر و آزادیهای شهروندی در یک جمهوری دموکراتیک و مردمسالار(با صبغهی ایرانی و اسلامی) آنچنان که وعده داده میشد و انتظار میرفت، پاس داشته شد؟ و سرانجام آیا آن جنبش عظیم تودهای، عدالت اجتماعی و پاسخ به مطالبات ملّی و مردمی را به ارمغان آورد؟ »
🔸 «اتّکاءِ مطلقِ نظام پیشین به شخص شاه و سوءِمدیریت مسئولان آن نظام در مهار بحرانهای فزاینده، درکنارِ مجموعه ناکامیهای گذشته در انقلاب مشروطه و نهضت ملی و گرایش به قهرامیزشدنِ مبارزات سیاسیِ پس از کودتا، زمینهساز رشد نوعی رادیکالیسم و استقبال عمومی از چشماندازِ سقوط و واژگونی نظام پادشاهی و گسست قاطع با گذشته.»
🔹«میبایست میان دوران انقلاب و دوران استقرار نظامِ برامده از آن، تمایز قایل شد. پرسشها و خواستهای پیشینیِ انقلاب و مردم یک موضوع است و پاسخها و تصمیمهای پسینی نظام امری دیگر. در همه جای جهان مردم و نیروهای تحولخواه خواستار عدالت و آزادی و اصلاحات اساسی و ساختاریاند.»
🔸 «پاسداشت راستین و اصیل انقلاب و اصول و ارزشها و آرمانهای نخستین، در بازگشت به دامان مام میهن و ملّیسازی سیاست و بازسازی شورایی و مشارکتی جمهوری و مردمسالاری است . گذشتهی انقلاب تنها چراغ راه آیندهی آن است و آیندهی انقلاب اصلاحگر گذشتهی آن. برای پرهیز از فروپاشی و سقوط و گذار از بحرانهای هزارتوی جاری و فرونیفتادن در ورطه «ارتجاع و واپسگرایی» و «بنیادگرایی و محافظهکاریِ قهقرایی»، و برونرفت از بنبست اصلاحاتِ حکومتی(در پوششِ مصلحت و اعتدالگراییِ پراگماتیستی)، در پیشگرفتنِ: ۱.اصلاحگری اساسی و ساختاریِ و ۲.معطوف به گذار از دوگانگی نهادینِ دین- دولت، مردمسالاری-ولایتمداری، انتخابی-انتصابی، متخصص و متعهد، خودی و غیرخودی و…، بهسمت امر ملّی-میهنی و انسانی-مردمی ضروری است؛ و همچنین ۳.در پیش گرفتن راه رشد و توسعهای پایدار،انسانی و متوازن (متناسب با مقتضیات اقلیمی و زیستبومی)، ۴.تولید و دادوستد رو به رونق و شکوفایی اقتصادی و به دور از مداخله نظامی و امنیتی ،۵.تنشزدایی از دیپلماسی خارجی و برقراری روابط متعارف در منطقه و سیاست بینالملل، ۶.و اینهمه با ازسرگیری میراث و نوسازی سنت و فرادهش فرهنگی، و بهویژه نوپیرایی دینی و نوزایی اخلاقی و معنوی میسّر خواهد بود»
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#بیانیه
✅@Dr_ehsanshariati
📌متن کامل در وبسایت احسان شریعتی
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1076
وب سایت رسمی احسان شریعتی
حافظهی انقلاب: ضرورت اصلاحات ساختاری
چهلودومین سالگرد انقلابِ سال 57 زمان مغتنمی است برای سنجش و بازاندیشی در ترازنامهی آن رخداد تاریخی و خیزش ملّی،با مقیاس قرار دادن چشماندازهای آغازین و ......
🔷🔸«داو بازی»
🔸(انتخاب میان کدامین گزینه ها)؟
📌احسان شریعتی در گفتگو با روزنامه شرق: ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
🔆بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸در ایران ما با سابقه پیش و پس از اسلام تجربه دموکراسی نهادینه نشده است. ما نه در اندیشه و نه در عمل، به شکل نهادینه و ساختاری، دموکراسی را تجربه نکردهایم. لذا هنگامی که دموکراسی میآمده بسیاری از ابهامات حتی برای خود مردم و نیروهای فرهنگی پیشقراول مثل روشنفکران در دوره مشروطه به وجود میآید، با اینکه هرکدام بخشی از ایدههای دموکراسی را میآورند در مجموع میتوان گفت پایه و مایه فلسفی محکمی ندارد. حتی برای روحانیت که یکی از نیروهای اصلی انقلاب مشروطه و انقلابها و نهضتهای بعدی بودند، هم دموکراسی خیلی عمیق تبیین نشده بود.
🔹به طور کلی قرار این بود که پیشنویس قانون اساسی که نظام جمهوری متعارف بود به رأی گذاشته شود. اما این پیش نیامد. اتفاقا بنا بر اصرار برخی از شخصیتهای دموکرات و لیبرال مانند بازرگان و بنیصدر میخواستند ابتدا انتخابات مجلس مؤسسان برای تدوین قانون اساسی برگزار شود. اما در همان جلسه هم برخی مثل آقای هاشمی پیشبینی میکردند که ممکن است از اقصانقاط کشور شخصیتهایی بیایند که از نوع انقلابیِ سیاسی که در انقلاب نقش داشتند نباشند و ممکن بود جور دیگری فکر کنند که البته این اتفاق هم افتاد! در مجلس مؤسسان شخصیتهای ناشناخته و محافظهکارتر آمدند در نتیجه این مجلس محصول دیگری داشت و مورد انتقاد شخصیتهایی چون آیتالله طالقانی هم قرار گرفت.
🔸از زمان بنیصدر تاکنون بهجز شاید دولت مرحوم رجایی… صداوسیما از تقریبا تمام دولتها انتقاد میکند. یعنی صداوسیمای نظام، دولت و وزارت خارجهاش را زیر سؤال میبرد و مُبلغ ناکارآمدی و بیکفایتیهای دولت میشود. بنابراین مردم چه نتیجهای باید بگیرند؟ جمعبندی کلی این میشود که تغییر ساختاری اساسی لازم است.
🔹به زبان قانونی میبایست دیگر از حالت دوگانگی خارج شویم و دولتِ مدرن تأسیس شود. چهارمین تعریف از جمهوری، دولت یکپارچه و «تجزیهناپذیر» است، یعنی دولت به معنای مدرن بهخصوص یعنی حتی دولت از جامعه جدا میشود. یعنی دولت به دیگر نهادهای مدنی پاسخگو نیست و خود استقلال پیدا میکند و نظارت «نامرئی» به قول میشل فوکو پیدا میکند که در گذشته سابقه نداشته، در گذشته شاه را با خدم و حشم میدیدیم که مرئی بودند ولی الان دولت مدرن قدرت و سیادت نامرئی دارد و کاملا بر جامعه حاکم میشود و نظارت دارد. به این معانی و مصادیق ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
📌مطالعه کامل متن در لینک وبسایت احسان شریعتی
🖇http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1090
#انقلاب
#انتخابات
#جمهوری
#دموکراسی
#احسان_شریعتی
🔸(انتخاب میان کدامین گزینه ها)؟
📌احسان شریعتی در گفتگو با روزنامه شرق: ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
🔆بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸در ایران ما با سابقه پیش و پس از اسلام تجربه دموکراسی نهادینه نشده است. ما نه در اندیشه و نه در عمل، به شکل نهادینه و ساختاری، دموکراسی را تجربه نکردهایم. لذا هنگامی که دموکراسی میآمده بسیاری از ابهامات حتی برای خود مردم و نیروهای فرهنگی پیشقراول مثل روشنفکران در دوره مشروطه به وجود میآید، با اینکه هرکدام بخشی از ایدههای دموکراسی را میآورند در مجموع میتوان گفت پایه و مایه فلسفی محکمی ندارد. حتی برای روحانیت که یکی از نیروهای اصلی انقلاب مشروطه و انقلابها و نهضتهای بعدی بودند، هم دموکراسی خیلی عمیق تبیین نشده بود.
🔹به طور کلی قرار این بود که پیشنویس قانون اساسی که نظام جمهوری متعارف بود به رأی گذاشته شود. اما این پیش نیامد. اتفاقا بنا بر اصرار برخی از شخصیتهای دموکرات و لیبرال مانند بازرگان و بنیصدر میخواستند ابتدا انتخابات مجلس مؤسسان برای تدوین قانون اساسی برگزار شود. اما در همان جلسه هم برخی مثل آقای هاشمی پیشبینی میکردند که ممکن است از اقصانقاط کشور شخصیتهایی بیایند که از نوع انقلابیِ سیاسی که در انقلاب نقش داشتند نباشند و ممکن بود جور دیگری فکر کنند که البته این اتفاق هم افتاد! در مجلس مؤسسان شخصیتهای ناشناخته و محافظهکارتر آمدند در نتیجه این مجلس محصول دیگری داشت و مورد انتقاد شخصیتهایی چون آیتالله طالقانی هم قرار گرفت.
🔸از زمان بنیصدر تاکنون بهجز شاید دولت مرحوم رجایی… صداوسیما از تقریبا تمام دولتها انتقاد میکند. یعنی صداوسیمای نظام، دولت و وزارت خارجهاش را زیر سؤال میبرد و مُبلغ ناکارآمدی و بیکفایتیهای دولت میشود. بنابراین مردم چه نتیجهای باید بگیرند؟ جمعبندی کلی این میشود که تغییر ساختاری اساسی لازم است.
🔹به زبان قانونی میبایست دیگر از حالت دوگانگی خارج شویم و دولتِ مدرن تأسیس شود. چهارمین تعریف از جمهوری، دولت یکپارچه و «تجزیهناپذیر» است، یعنی دولت به معنای مدرن بهخصوص یعنی حتی دولت از جامعه جدا میشود. یعنی دولت به دیگر نهادهای مدنی پاسخگو نیست و خود استقلال پیدا میکند و نظارت «نامرئی» به قول میشل فوکو پیدا میکند که در گذشته سابقه نداشته، در گذشته شاه را با خدم و حشم میدیدیم که مرئی بودند ولی الان دولت مدرن قدرت و سیادت نامرئی دارد و کاملا بر جامعه حاکم میشود و نظارت دارد. به این معانی و مصادیق ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
📌مطالعه کامل متن در لینک وبسایت احسان شریعتی
🖇http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1090
#انقلاب
#انتخابات
#جمهوری
#دموکراسی
#احسان_شریعتی
وب سایت رسمی احسان شریعتی
«داو بازی» انتخابات
انتخابکردن همانطور که متفکرانی چون سارتر بدرستی گفتهاند خودویژگی اصلی انسان است. انسان یعنی آزادی و انتخاب، هرچند متعین در یک موقعیت و محصور واقعبودگی که...