🔷🔸بیانیه جمعی از فعالان سیاسی- اجتماعی درباره عواقب بحران های کنونی و ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری در آستانه چهل و یکمین سالگرد انقلاب
📌در آستانهی چهل یکمین سالگرد انقلاب ۵۷، جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی٬ طی بیانیهای درباره عواقب بحرانهای کنونی هشدار دادند و بر ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری تاکید ورزیدند. بخش هایی از این بیانیه به شرح زیر می باشد:
🔹امروز با گذشت چهار دهه از وقوع انقلاب، هنگام ارزیابی کارنامهٔ استقرار نظام برخاسته از انقلاب فرا رسیده است. به راستی به رغم تمامی فرازو نشیبها و گردش دولتها در چهار دهۀ گذشته، دستاوردهای این نظام کدامند؟
با انقلاب نظام مستقلی در قیاس با استبداد وابستهٔ گذشته، در صحنهٔ توازن قدرتها در منطقهٔ خاورمیانه، پا به عرصهٔ وجود گذارد که توفیقش را درمقام بدیلی در برابر سیاستهای نواستعماری، توسعهطلبی صهیونیستی و رژیمهای استبدادی-ارتجاعی در منطقه، باید بهمیزان تواناییاش در تحقق آرمانهای آزادی و عدالت و توسعه سنجید.
🔸در یک ارزیابی کلان در شرایط کنونی، کشور با بحرانهای بزرگ و چندوجهی، همچون دالانی تو در تو از مشکلات اقتصادی و اجتماعی، سیاسی و حقوقی، روبهرو است. سیر رخدادهای دو دههٔ گذشته، و بهویژه دو سال گذشته و بهصورتی حادتر در نیمه دوم سال جاری، وخیم شدن این بحران را، بالأخص در بُعد اقتصادی و معیشتی، نشان میدهد. ریشهٔ اصلی بحرانهای اقتصادی و اجتماعی کنونی اما، سیاسی است؛ چنانکه ریشهٔ بحران سیاسی و حقوقی، در تحلیل نهایی، فرهنگی و اعتقادی است.
🔹بحران بهشکل مستقیم بر سلامت و استقلال قوا به ویژه دستگاه قضا تأثیر گذاشته است. صدور احکام سنگین و بلندمدت باورنکردنی است و بهطورکلی نظارت، احضار، بازداشت و تعقیب ــ با هدف ارعاب و انفعال ــ دگراندیشان سیاسی، فعالان اجتماعی منتقد، اعم از دانشجویان، معلمان، کارگران و ..، روزنامهنگاران مستقل، تلاشگران محیط زیست، مدافعان حقوق زنان و..، که از حد گذشته، امیدی به عدالت قضایی باقی نگذاشته است. بحران اجتماعی ملازم با بحران اقتصادی برخاسته از شرایط رکود، بیکاری، فقر و فلاکت، در شیوع و گسترش آسیبهایی چون بزهکاری و جنایت، اعتیاد و فحشا و..، بازتاب مییابد. و بالاخره، اقتصاد نفتی که همچنان در چهل سال پس از انقلاب ادامه یافت، مانع از شکلگیری، رشد و شکوفایی اقتصادی مولد و خودکفا شده است. اکنون نظام حاصل از انقلابی که ادعا داشت فرهنگ و معنویت و صلح و آزادی برای ملت به ارمغان میآورد، کارنامهای غیرقابل دفاع دارد و حاصل پروژه چهل سالۀ آن جامعهای بیمار، مضطرب، ناامید و نگران است.
🔸آشکاراست که راه برونرفت از این بحران چندساحتی «اصلاحات ساختاری» در راستای استقرار کامل «حاکمیت قانونبنیاد» است. برقراری عدالت و کفایت و کاهش نابرابریها و ناکارآمدیها نیارمند بازبینی قوانین اساسی با مراجعۀ مجدد به آرای عمومی است. هدف ومنظور از این بازبینی رفع کلیهٔ تبعیضات و امتیازات به نفع یک جناح، قشر و تفکر است؛ نیز، از میان برداشتن امکان اعمال رویههای فراقانونی، استثنایی، اختیاری و اقتدارگرایانۀ حکومتی؛ گام نهادن به راهی دیگر و آغاز دورانی نو در اصلاحگری اساسی و کنشگری مدنی و تحولطلبی بنیادین در جهت احقاق حقوق شهروندی که یکی از مهمترین آنها حق انتخابات آزاد است، حقی که با تداوم «نظارت استصوابی» برای تصفیهٔ نمایندگان غیرخودی به نقض حاکمیت ملی، تعمیق بحران «مشروعیت»، عدم مشارکت مردم و امتناع مردمسالاری انجامیده است.
🔹مسئولان و تصمیمگیرندگان حاکمیت با مرور تجربۀ انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ باید نیک بدانند که فراخواندن مردم به مشارکت در تعیین سرنوشت ملی خویش نیازمند اعادهٔ اعتماد و افزایش سرمایهٔ اجتماعی است. انقلاب ۵۷ نشان داد بر سر دو راهی انسداد، انفجار و فروپاشی از یک سو و تسلیم شدن به ارادهٔ مردم و حاکمیت قانون از دیگر سو، مسالمت و نرمش در برابر اراده و خواست ملت - پیش از آنکه دیر شود - هزاربار سادهتر و شریفتر از تداوم سرکوب یا سازش با و تسلیم در برابر قدرتهای بیگانه است.
📌امضا کنندگان:
هاشم آقاجری، هادي احتظاظی، مجید الهامی، قربان بهزادیاننژاد، علیرضا بهشتیشیرازی، سیدعلیرضا بهشتی، بهزاد حقپناه، امیر خرم، محمود دردکشان، خسرو دلیرثانی، علیرضا رجایی، بهمن رضاخانی، حسین رفیعی، رضا رییسطوسی، علی ساریخانی، فریدون سحابی، تقی شامخی، احسان شریعتی، فیروزه صابر، كیوان صمیمی، طاهره طالقانی(بستهنگار)، علی طهماسبی، مهدی غنی، ابوالفضل قدیانی، نظامالدین قهاری، محمدرضا کارخانهچین، رحمان کارگشا، فاطمه گوارایی، محمد محمدیاردهالی، سعید مدنی، احمد معصومی، لطفالله میثمی.
#بیانیه
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#فروپاشی
#مشروعیت
✅@Dr_ehsanshariati
📎 برای مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید
https://is.gd/z4aTWt
📌در آستانهی چهل یکمین سالگرد انقلاب ۵۷، جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی٬ طی بیانیهای درباره عواقب بحرانهای کنونی هشدار دادند و بر ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری تاکید ورزیدند. بخش هایی از این بیانیه به شرح زیر می باشد:
🔹امروز با گذشت چهار دهه از وقوع انقلاب، هنگام ارزیابی کارنامهٔ استقرار نظام برخاسته از انقلاب فرا رسیده است. به راستی به رغم تمامی فرازو نشیبها و گردش دولتها در چهار دهۀ گذشته، دستاوردهای این نظام کدامند؟
با انقلاب نظام مستقلی در قیاس با استبداد وابستهٔ گذشته، در صحنهٔ توازن قدرتها در منطقهٔ خاورمیانه، پا به عرصهٔ وجود گذارد که توفیقش را درمقام بدیلی در برابر سیاستهای نواستعماری، توسعهطلبی صهیونیستی و رژیمهای استبدادی-ارتجاعی در منطقه، باید بهمیزان تواناییاش در تحقق آرمانهای آزادی و عدالت و توسعه سنجید.
🔸در یک ارزیابی کلان در شرایط کنونی، کشور با بحرانهای بزرگ و چندوجهی، همچون دالانی تو در تو از مشکلات اقتصادی و اجتماعی، سیاسی و حقوقی، روبهرو است. سیر رخدادهای دو دههٔ گذشته، و بهویژه دو سال گذشته و بهصورتی حادتر در نیمه دوم سال جاری، وخیم شدن این بحران را، بالأخص در بُعد اقتصادی و معیشتی، نشان میدهد. ریشهٔ اصلی بحرانهای اقتصادی و اجتماعی کنونی اما، سیاسی است؛ چنانکه ریشهٔ بحران سیاسی و حقوقی، در تحلیل نهایی، فرهنگی و اعتقادی است.
🔹بحران بهشکل مستقیم بر سلامت و استقلال قوا به ویژه دستگاه قضا تأثیر گذاشته است. صدور احکام سنگین و بلندمدت باورنکردنی است و بهطورکلی نظارت، احضار، بازداشت و تعقیب ــ با هدف ارعاب و انفعال ــ دگراندیشان سیاسی، فعالان اجتماعی منتقد، اعم از دانشجویان، معلمان، کارگران و ..، روزنامهنگاران مستقل، تلاشگران محیط زیست، مدافعان حقوق زنان و..، که از حد گذشته، امیدی به عدالت قضایی باقی نگذاشته است. بحران اجتماعی ملازم با بحران اقتصادی برخاسته از شرایط رکود، بیکاری، فقر و فلاکت، در شیوع و گسترش آسیبهایی چون بزهکاری و جنایت، اعتیاد و فحشا و..، بازتاب مییابد. و بالاخره، اقتصاد نفتی که همچنان در چهل سال پس از انقلاب ادامه یافت، مانع از شکلگیری، رشد و شکوفایی اقتصادی مولد و خودکفا شده است. اکنون نظام حاصل از انقلابی که ادعا داشت فرهنگ و معنویت و صلح و آزادی برای ملت به ارمغان میآورد، کارنامهای غیرقابل دفاع دارد و حاصل پروژه چهل سالۀ آن جامعهای بیمار، مضطرب، ناامید و نگران است.
🔸آشکاراست که راه برونرفت از این بحران چندساحتی «اصلاحات ساختاری» در راستای استقرار کامل «حاکمیت قانونبنیاد» است. برقراری عدالت و کفایت و کاهش نابرابریها و ناکارآمدیها نیارمند بازبینی قوانین اساسی با مراجعۀ مجدد به آرای عمومی است. هدف ومنظور از این بازبینی رفع کلیهٔ تبعیضات و امتیازات به نفع یک جناح، قشر و تفکر است؛ نیز، از میان برداشتن امکان اعمال رویههای فراقانونی، استثنایی، اختیاری و اقتدارگرایانۀ حکومتی؛ گام نهادن به راهی دیگر و آغاز دورانی نو در اصلاحگری اساسی و کنشگری مدنی و تحولطلبی بنیادین در جهت احقاق حقوق شهروندی که یکی از مهمترین آنها حق انتخابات آزاد است، حقی که با تداوم «نظارت استصوابی» برای تصفیهٔ نمایندگان غیرخودی به نقض حاکمیت ملی، تعمیق بحران «مشروعیت»، عدم مشارکت مردم و امتناع مردمسالاری انجامیده است.
🔹مسئولان و تصمیمگیرندگان حاکمیت با مرور تجربۀ انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ باید نیک بدانند که فراخواندن مردم به مشارکت در تعیین سرنوشت ملی خویش نیازمند اعادهٔ اعتماد و افزایش سرمایهٔ اجتماعی است. انقلاب ۵۷ نشان داد بر سر دو راهی انسداد، انفجار و فروپاشی از یک سو و تسلیم شدن به ارادهٔ مردم و حاکمیت قانون از دیگر سو، مسالمت و نرمش در برابر اراده و خواست ملت - پیش از آنکه دیر شود - هزاربار سادهتر و شریفتر از تداوم سرکوب یا سازش با و تسلیم در برابر قدرتهای بیگانه است.
📌امضا کنندگان:
هاشم آقاجری، هادي احتظاظی، مجید الهامی، قربان بهزادیاننژاد، علیرضا بهشتیشیرازی، سیدعلیرضا بهشتی، بهزاد حقپناه، امیر خرم، محمود دردکشان، خسرو دلیرثانی، علیرضا رجایی، بهمن رضاخانی، حسین رفیعی، رضا رییسطوسی، علی ساریخانی، فریدون سحابی، تقی شامخی، احسان شریعتی، فیروزه صابر، كیوان صمیمی، طاهره طالقانی(بستهنگار)، علی طهماسبی، مهدی غنی، ابوالفضل قدیانی، نظامالدین قهاری، محمدرضا کارخانهچین، رحمان کارگشا، فاطمه گوارایی، محمد محمدیاردهالی، سعید مدنی، احمد معصومی، لطفالله میثمی.
#بیانیه
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#فروپاشی
#مشروعیت
✅@Dr_ehsanshariati
📎 برای مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید
https://is.gd/z4aTWt
Telegraph
بیانیه جمعی از فعالان سیاسی- اجتماعی درباره عواقب بحران های کنونی و ضرورت آغاز اصلاحات ساختاری در آستانه چهل و یکمین سالگرد انقلاب
به نام خدای محرومان مردم آگاه و آزاده ایران 🔸️در آستانهٔ چهل و دومین سالگرد انقلابی هستیم که قرار بود استقلال و آزادی، جمهوری و عدالت و توسعۀ همهجانبهٔ مادی و معنوی را تحقق بخشد. اهدافی که مردم ایران در همهٔ ادوار مبارزاتی سدهٔ اخیر، از صدر مشروطه تا کنون،…
🔷🔸بیانیه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی
پاسخ به اعتراضات آبان مشت آهنین بود
🔸در غروب جمعه ۲۴ ابان ۱۳۹۸ مردمِ خسته از گرانی، بیکاری، فساد و غارتگریِ منابع عمومی، وقتی شنیدند نظام حکمرانی، بی اعتنا به همه سختی ها که بر مردم تحمیل شده، با افزایش قیمت بنزین، بقا و ادامه زندگیِ سراسر مرارت آنها را دشوارتر از پیش کرده، با اِشغال خیابانها اعتراض خود را به ظلم، ب ی کفایتی، ناکارامدی و فساد فریاد زدند تا شاید که گوشی شنوا شود و دلی بلرزد؛ انحرافها متوقف شود و به نامردمی و جنگ علیه فقرا و تهیدستان خاتمه داده شود. اما پاسخ به اینهمه در آن هفته سیاه آبان مشت آهنین بود. دامنه این سرکوبِ کم سابقه و آتش خشونت سازمان داده شده حاصلی جز ریختن خون گرسنگان بر زمین و بازداشت تودههای محروم نداشت. با وجود آنکه دامنه خشونت تا آنجا پیش رفت که صدای اعتراض به شدّتِ سرکوب حتی از اندرونی ساختار قدرت بلند شد اما در همان حال و بلافاصله دادگاهها با صدور احکام سنگین علیه بازداشتشدگان نشان دادند که کمترین قباحتی برای ایستادن در برابر خواست و اراده گرسنگان قایل نیستند.
🔹اکنون و در یکسالگی آن جنایتهای فجیع، قدرتمداران، سرمست از پیروزی بر پابرهنگان، باز هم به تهدیدها ادامه میدهند و با وجود هشدارهای فعّالان سیاسی، اجتماعی، دینی و حقوق بشری، حاضر نیستند قدمی به عقب بردارند تا راه تغییر و تحول جامعه ایران از مسیری خالی از خشونت و تخریب گشوده شود. این خطای مکرر همه قدرتمداران مستبد تاریخ است که تصور میکنند با زورِ نامشروع و داغ و درفش میتوان جامعه سراسر بحران را به آرامش و سکون رساند. تا کی میتوان تهیدستان، پابرهنگان، جانبهلبرسیدگان، حاشیهنشینها، جوانان عاصی از بیکاری و زنان شورشکننده بر تبعیض را با ایجاد رعب و ترس و وحشت خاموش ساخت؟ در تاریخ ایران و جهان کدام نظامی را سراغ دارید که با سرکوب به بقا و حیات خود تداوم داده باشد؟ و آیا چند صباحی با سرکوب حکمروایی کردن، چه بر سر ایران و توسعه و آبادی و استقلال و تمامیت ارضی خواهد آورد؟ چه کسی تردید دارد که انسجام و یکپارچگی ملی، سرمایه اجتماعی و احساس تعلق به هویت دینی و ملی در زیر پای استبداد و خودکامگی از دست میرود و چشمانداز آینده را تیره و تار میکند؟ در حالی که تعداد انسانهای مظلومی که خون شان در آبان بر زمین جاری شد حتی بیش از جمع چهار شورش و اعتراض علیه استبداد پیش از انقلاب (قیام گوهر شاد۱۳۱۴، قیام سی تیر۱۳۳۱، قیام خرداد۱۳۴۲ و تظاهرات ۱۷ شهریور۱۳۵۷ )بود، چگونه تعداد قتل و کشتار در اعتراضات چند روزه آبان را توجیه میکنید؟
ما امضاءکنندگان این بیانیه با هشدار نسبت به تداوم سیاستها و شیوه های استیلاجویانه حکمرانی کنونی و با تاکید بر ضرورت شروع تحولات بنیادین، مصرّانه میخواهیم تا خشونتهای ساختاری متوقف، بازداشتشدگان اعتراضهای سالهای اخیر بویژه دی ماه ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ آزاد و پروندههای آنها مختومه و با پذیرش حق دادخواهی برای خانواده های داغدیده، اندکی زخم آنان التیام شود تا راه برای شروع گفت و گوی ملی به منظور اصلاحات ساختاری هموار و از افتادن جامعه ایران در گرداب خشونت جلوگیری شود.
۲۴ آبان ۱۳۹۹
📌هاشم آغاجری- بهمن احمدی امویی- حسن اسدی زید آبادی- پروین اسفندیاری- کمال اطهاری- قربان بهزادیان نژاد- محمود بهشتی لنگرودی- علیرضا بهشتی شیرازی- علیرضا بهشتی- مصطفی تاجزاده- علیرضا جباری- بهزاد حق پناه- امیر خرم- ابراهیم خوش سیرت- معصومه دهقان- صادق ربانی- علیرضا رجایی- بهمن رضاخانی- حسین رفیعی- رضا رییس طوسی- پروانه سلحشوری-سید محمد سیف زاده- احسان شریعتی- گوهر شمیرانی- فیروزه صابر- محمود صدیقی پور- طاهره طالقانی- سیامک طاهری- محسن عمرانی- محمد علی عمویی- احمد فخر عالمی – عزیز قاسم زاده- ابوالفضل قدیانی- نظام الدین قهاری- محمد رضا کارخانه چین– رحمان کارگشا– فاطمه گوارایی- سیاوش لاهوتی- اسکندرلطفی- فخرالسادات محتشمی پور- محمد محمدی اردهالی- مهدی محمودیان- رضا مسلمی- سعید مدنی- احمد معصومی- عبدالله مومنی- صدیقه وسمقی- هادی هادیزاده یزدی
#ایران
#آبان
#اعتراضات
#گرسنگان
#خشنونت
#اصلاحات_ساختاری
✅@Dr_ehsanshariati
🖇http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1056
پاسخ به اعتراضات آبان مشت آهنین بود
🔸در غروب جمعه ۲۴ ابان ۱۳۹۸ مردمِ خسته از گرانی، بیکاری، فساد و غارتگریِ منابع عمومی، وقتی شنیدند نظام حکمرانی، بی اعتنا به همه سختی ها که بر مردم تحمیل شده، با افزایش قیمت بنزین، بقا و ادامه زندگیِ سراسر مرارت آنها را دشوارتر از پیش کرده، با اِشغال خیابانها اعتراض خود را به ظلم، ب ی کفایتی، ناکارامدی و فساد فریاد زدند تا شاید که گوشی شنوا شود و دلی بلرزد؛ انحرافها متوقف شود و به نامردمی و جنگ علیه فقرا و تهیدستان خاتمه داده شود. اما پاسخ به اینهمه در آن هفته سیاه آبان مشت آهنین بود. دامنه این سرکوبِ کم سابقه و آتش خشونت سازمان داده شده حاصلی جز ریختن خون گرسنگان بر زمین و بازداشت تودههای محروم نداشت. با وجود آنکه دامنه خشونت تا آنجا پیش رفت که صدای اعتراض به شدّتِ سرکوب حتی از اندرونی ساختار قدرت بلند شد اما در همان حال و بلافاصله دادگاهها با صدور احکام سنگین علیه بازداشتشدگان نشان دادند که کمترین قباحتی برای ایستادن در برابر خواست و اراده گرسنگان قایل نیستند.
🔹اکنون و در یکسالگی آن جنایتهای فجیع، قدرتمداران، سرمست از پیروزی بر پابرهنگان، باز هم به تهدیدها ادامه میدهند و با وجود هشدارهای فعّالان سیاسی، اجتماعی، دینی و حقوق بشری، حاضر نیستند قدمی به عقب بردارند تا راه تغییر و تحول جامعه ایران از مسیری خالی از خشونت و تخریب گشوده شود. این خطای مکرر همه قدرتمداران مستبد تاریخ است که تصور میکنند با زورِ نامشروع و داغ و درفش میتوان جامعه سراسر بحران را به آرامش و سکون رساند. تا کی میتوان تهیدستان، پابرهنگان، جانبهلبرسیدگان، حاشیهنشینها، جوانان عاصی از بیکاری و زنان شورشکننده بر تبعیض را با ایجاد رعب و ترس و وحشت خاموش ساخت؟ در تاریخ ایران و جهان کدام نظامی را سراغ دارید که با سرکوب به بقا و حیات خود تداوم داده باشد؟ و آیا چند صباحی با سرکوب حکمروایی کردن، چه بر سر ایران و توسعه و آبادی و استقلال و تمامیت ارضی خواهد آورد؟ چه کسی تردید دارد که انسجام و یکپارچگی ملی، سرمایه اجتماعی و احساس تعلق به هویت دینی و ملی در زیر پای استبداد و خودکامگی از دست میرود و چشمانداز آینده را تیره و تار میکند؟ در حالی که تعداد انسانهای مظلومی که خون شان در آبان بر زمین جاری شد حتی بیش از جمع چهار شورش و اعتراض علیه استبداد پیش از انقلاب (قیام گوهر شاد۱۳۱۴، قیام سی تیر۱۳۳۱، قیام خرداد۱۳۴۲ و تظاهرات ۱۷ شهریور۱۳۵۷ )بود، چگونه تعداد قتل و کشتار در اعتراضات چند روزه آبان را توجیه میکنید؟
ما امضاءکنندگان این بیانیه با هشدار نسبت به تداوم سیاستها و شیوه های استیلاجویانه حکمرانی کنونی و با تاکید بر ضرورت شروع تحولات بنیادین، مصرّانه میخواهیم تا خشونتهای ساختاری متوقف، بازداشتشدگان اعتراضهای سالهای اخیر بویژه دی ماه ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ آزاد و پروندههای آنها مختومه و با پذیرش حق دادخواهی برای خانواده های داغدیده، اندکی زخم آنان التیام شود تا راه برای شروع گفت و گوی ملی به منظور اصلاحات ساختاری هموار و از افتادن جامعه ایران در گرداب خشونت جلوگیری شود.
۲۴ آبان ۱۳۹۹
📌هاشم آغاجری- بهمن احمدی امویی- حسن اسدی زید آبادی- پروین اسفندیاری- کمال اطهاری- قربان بهزادیان نژاد- محمود بهشتی لنگرودی- علیرضا بهشتی شیرازی- علیرضا بهشتی- مصطفی تاجزاده- علیرضا جباری- بهزاد حق پناه- امیر خرم- ابراهیم خوش سیرت- معصومه دهقان- صادق ربانی- علیرضا رجایی- بهمن رضاخانی- حسین رفیعی- رضا رییس طوسی- پروانه سلحشوری-سید محمد سیف زاده- احسان شریعتی- گوهر شمیرانی- فیروزه صابر- محمود صدیقی پور- طاهره طالقانی- سیامک طاهری- محسن عمرانی- محمد علی عمویی- احمد فخر عالمی – عزیز قاسم زاده- ابوالفضل قدیانی- نظام الدین قهاری- محمد رضا کارخانه چین– رحمان کارگشا– فاطمه گوارایی- سیاوش لاهوتی- اسکندرلطفی- فخرالسادات محتشمی پور- محمد محمدی اردهالی- مهدی محمودیان- رضا مسلمی- سعید مدنی- احمد معصومی- عبدالله مومنی- صدیقه وسمقی- هادی هادیزاده یزدی
#ایران
#آبان
#اعتراضات
#گرسنگان
#خشنونت
#اصلاحات_ساختاری
✅@Dr_ehsanshariati
🖇http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1056
وب سایت رسمی احسان شریعتی
بیانیه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی
با وجود آنکه دامنه خشونت تا آنجا پیش رفت که صدای اعتراض به شدّتِ سرکوب حتی از اندرونی ساختار قدرت بلند شد اما در همان حال و بلافاصله دادگاهها با صدور احکام....
🔷🔸بیانیه تحلیلی جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی و حقوق بشری از روند تحولات جامعه ایران پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷
🔸حافظهی انقلاب: ضرورت اصلاحات ساختاری
🔹در چهلودوّمین سالگرد انقلاب ۵۷
🔹« آیا گسست از استبداد سلطنتی گذشته و استقلال از وابستگی به قدرتهای بیگانه با تحقق آزادی و عدالت و توسعه نیز همراه بود؟ آیا حقوق بشر و آزادیهای شهروندی در یک جمهوری دموکراتیک و مردمسالار(با صبغهی ایرانی و اسلامی) آنچنان که وعده داده میشد و انتظار میرفت، پاس داشته شد؟ و سرانجام آیا آن جنبش عظیم تودهای، عدالت اجتماعی و پاسخ به مطالبات ملّی و مردمی را به ارمغان آورد؟ »
🔸 «اتّکاءِ مطلقِ نظام پیشین به شخص شاه و سوءِمدیریت مسئولان آن نظام در مهار بحرانهای فزاینده، درکنارِ مجموعه ناکامیهای گذشته در انقلاب مشروطه و نهضت ملی و گرایش به قهرامیزشدنِ مبارزات سیاسیِ پس از کودتا، زمینهساز رشد نوعی رادیکالیسم و استقبال عمومی از چشماندازِ سقوط و واژگونی نظام پادشاهی و گسست قاطع با گذشته.»
🔹«میبایست میان دوران انقلاب و دوران استقرار نظامِ برامده از آن، تمایز قایل شد. پرسشها و خواستهای پیشینیِ انقلاب و مردم یک موضوع است و پاسخها و تصمیمهای پسینی نظام امری دیگر. در همه جای جهان مردم و نیروهای تحولخواه خواستار عدالت و آزادی و اصلاحات اساسی و ساختاریاند.»
🔸 «پاسداشت راستین و اصیل انقلاب و اصول و ارزشها و آرمانهای نخستین، در بازگشت به دامان مام میهن و ملّیسازی سیاست و بازسازی شورایی و مشارکتی جمهوری و مردمسالاری است . گذشتهی انقلاب تنها چراغ راه آیندهی آن است و آیندهی انقلاب اصلاحگر گذشتهی آن. برای پرهیز از فروپاشی و سقوط و گذار از بحرانهای هزارتوی جاری و فرونیفتادن در ورطه «ارتجاع و واپسگرایی» و «بنیادگرایی و محافظهکاریِ قهقرایی»، و برونرفت از بنبست اصلاحاتِ حکومتی(در پوششِ مصلحت و اعتدالگراییِ پراگماتیستی)، در پیشگرفتنِ: ۱.اصلاحگری اساسی و ساختاریِ و ۲.معطوف به گذار از دوگانگی نهادینِ دین- دولت، مردمسالاری-ولایتمداری، انتخابی-انتصابی، متخصص و متعهد، خودی و غیرخودی و…، بهسمت امر ملّی-میهنی و انسانی-مردمی ضروری است؛ و همچنین ۳.در پیش گرفتن راه رشد و توسعهای پایدار،انسانی و متوازن (متناسب با مقتضیات اقلیمی و زیستبومی)، ۴.تولید و دادوستد رو به رونق و شکوفایی اقتصادی و به دور از مداخله نظامی و امنیتی ،۵.تنشزدایی از دیپلماسی خارجی و برقراری روابط متعارف در منطقه و سیاست بینالملل، ۶.و اینهمه با ازسرگیری میراث و نوسازی سنت و فرادهش فرهنگی، و بهویژه نوپیرایی دینی و نوزایی اخلاقی و معنوی میسّر خواهد بود»
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#بیانیه
✅@Dr_ehsanshariati
📌متن کامل در وبسایت احسان شریعتی
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1076
🔸حافظهی انقلاب: ضرورت اصلاحات ساختاری
🔹در چهلودوّمین سالگرد انقلاب ۵۷
🔹« آیا گسست از استبداد سلطنتی گذشته و استقلال از وابستگی به قدرتهای بیگانه با تحقق آزادی و عدالت و توسعه نیز همراه بود؟ آیا حقوق بشر و آزادیهای شهروندی در یک جمهوری دموکراتیک و مردمسالار(با صبغهی ایرانی و اسلامی) آنچنان که وعده داده میشد و انتظار میرفت، پاس داشته شد؟ و سرانجام آیا آن جنبش عظیم تودهای، عدالت اجتماعی و پاسخ به مطالبات ملّی و مردمی را به ارمغان آورد؟ »
🔸 «اتّکاءِ مطلقِ نظام پیشین به شخص شاه و سوءِمدیریت مسئولان آن نظام در مهار بحرانهای فزاینده، درکنارِ مجموعه ناکامیهای گذشته در انقلاب مشروطه و نهضت ملی و گرایش به قهرامیزشدنِ مبارزات سیاسیِ پس از کودتا، زمینهساز رشد نوعی رادیکالیسم و استقبال عمومی از چشماندازِ سقوط و واژگونی نظام پادشاهی و گسست قاطع با گذشته.»
🔹«میبایست میان دوران انقلاب و دوران استقرار نظامِ برامده از آن، تمایز قایل شد. پرسشها و خواستهای پیشینیِ انقلاب و مردم یک موضوع است و پاسخها و تصمیمهای پسینی نظام امری دیگر. در همه جای جهان مردم و نیروهای تحولخواه خواستار عدالت و آزادی و اصلاحات اساسی و ساختاریاند.»
🔸 «پاسداشت راستین و اصیل انقلاب و اصول و ارزشها و آرمانهای نخستین، در بازگشت به دامان مام میهن و ملّیسازی سیاست و بازسازی شورایی و مشارکتی جمهوری و مردمسالاری است . گذشتهی انقلاب تنها چراغ راه آیندهی آن است و آیندهی انقلاب اصلاحگر گذشتهی آن. برای پرهیز از فروپاشی و سقوط و گذار از بحرانهای هزارتوی جاری و فرونیفتادن در ورطه «ارتجاع و واپسگرایی» و «بنیادگرایی و محافظهکاریِ قهقرایی»، و برونرفت از بنبست اصلاحاتِ حکومتی(در پوششِ مصلحت و اعتدالگراییِ پراگماتیستی)، در پیشگرفتنِ: ۱.اصلاحگری اساسی و ساختاریِ و ۲.معطوف به گذار از دوگانگی نهادینِ دین- دولت، مردمسالاری-ولایتمداری، انتخابی-انتصابی، متخصص و متعهد، خودی و غیرخودی و…، بهسمت امر ملّی-میهنی و انسانی-مردمی ضروری است؛ و همچنین ۳.در پیش گرفتن راه رشد و توسعهای پایدار،انسانی و متوازن (متناسب با مقتضیات اقلیمی و زیستبومی)، ۴.تولید و دادوستد رو به رونق و شکوفایی اقتصادی و به دور از مداخله نظامی و امنیتی ،۵.تنشزدایی از دیپلماسی خارجی و برقراری روابط متعارف در منطقه و سیاست بینالملل، ۶.و اینهمه با ازسرگیری میراث و نوسازی سنت و فرادهش فرهنگی، و بهویژه نوپیرایی دینی و نوزایی اخلاقی و معنوی میسّر خواهد بود»
#انقلاب
#اصلاحات_ساختاری
#بیانیه
✅@Dr_ehsanshariati
📌متن کامل در وبسایت احسان شریعتی
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1076
وب سایت رسمی احسان شریعتی
حافظهی انقلاب: ضرورت اصلاحات ساختاری
چهلودومین سالگرد انقلابِ سال 57 زمان مغتنمی است برای سنجش و بازاندیشی در ترازنامهی آن رخداد تاریخی و خیزش ملّی،با مقیاس قرار دادن چشماندازهای آغازین و ......
🔷🔸از احتضار اصلاحطلبی مصلحتگرا تا تولد اصلاحگری اساسی
🎙مصاحبه احسان شریعتی با پایگاه خبری جماران
🔹«...وارد فاز سرنوشتساز نهایی برای کشور شدهایم. بهگونه ای که یا وارد یک راهحل اصلاحگرایانهٔ ساختاری برای برونرفت از وضع فعلی میشویم یا همه چیز بهمعنای بد کلمه از هم میپاشد ...»
🔸«...اقلیت فعال در غیاب اکثریت در بدنهٔ انتخاباتی در رأیگیری شرکت میکند و نمایندگانش به مجلس و دولت راه مییابند...»
🔹«...از مشکلات نظام در دوران پساانقلاب این بود که بخشهای گوناگون و در مقاطع مختلف، اصل «مسئولیت مشترک» را نمیپذیرفتند...»
🔸«...امروز با یک جناح و دولت و نظام مواجهیم و مردم آنرا بهعنوان یک شخصیت واحد «مسئول» امور میدانند...»
🔹 «...آزادی بهمعنای واقعی وجود میداشت، دیگر نباید زندانی «سیاسی» داشته باشیم...»
🔸«...دور از انتظار نیست که شرایط جنگی بهانهای برای بستهتر شدن فضای سیاسی نسبت به گذشته شوند و آزادیهای بیان و رسانه محدودتر شوند...»
🔹 «... پیشتر به دلیل دوگانگی، هم در عرصهٔ بین المللی و هم در داخل، طرفهای مذاکره و همچنین مردم داخل احساس می کردند که میتوان و میبایست به تقویت گرایش اصلاح و اعتدال در درون قدرت در برابر تندروی و افراط و استبداد و ارتجاع پرداخت...»
🔸 «...راهکار مقابله با چنین شرایطی متشکلشدن جامعهٔ مدنی و مطرح ساختن جدیتر مطالبات روشن و ممکن، علمی و عملی در کشور است...»
🔹«...امروز اگر گفتههای شخصیتهای برجستهٔ اصلاحات را در دههٔ ۸۰ با آغاز دههٔ ۶۰ مقایسه کنید، به نتایج قابلتأملی میرسید. آنهنگام این جریان بیشتر در مقابل بهاصطلاح آنروز «لیبرالها» قرار داشتند اما پس از اینکه با همان معضلات عملی و اجرایی مواجه شدند فهمیدند که بسیاری از مواضع گذشته اشتباه و افراط و تفریطی بوده است...»
🔸«...این پرسش اساسی در اپوزیسیون مطرح است که آیا اساسا نظام کنونی اصلاحپذیر است؟ ضعف این موضع اینست که موضوع را ذاتی میکند. در حالیکه بهنظرم این به روابط قوا، تناسب نیروها و موقعیتهای مشخص برمیگردد که امکان اصلاحات به وجود آید یا خیر؟...»
🔹«...در ایران با نوعی روحانیسالاری مواجه هستیم، روحانیت شیعه اما هیچگاه مرجعیتی واحد مانند واتیکان نداشته و همیشه امکان برداشتهای مختلف در عالی ترین سطوح سلسلهمراتب آن وجود داشته و دارد...»
🔸«... پشتوانهٔ تغییرات یا اصلاحات اساسی حتما باید جنبشهای اجتماعی باشند. در سطح اجتماع، جنبشهای مدنی معلمان، کارگران، روزنامهنگاران، زنان و سایر جنبشهای اجتماعی که در زمینههای گوناگون اجتماعی و زیستمحیطی و..، حضور دارند که از سوی نظام بهرسمیت شناخته نشدهاند...»
🔹«...همچنین، باید احزاب مختلف، نظیر احزاب و سازمانهای ملی و آزادیخواه و چپ بهرسمیت شناخته شوند. احزاب و گرایشات سیاسی گوناگون برغم هر مذهب و مسلکی....»
🔸 «...در هر جمهوری دموکراتیک در جهان امروز دین و ایدئولوژی افراد علیالقاعده ملاک گزینش و ترجیح دولتی نیست...»
🔹 «...دلیل درونی اش به خاطر همان سنت دیرین استبدادی ۲۵۰۰ سالهٔ کشور ماست که عرض شد. ما ۲۵۰۰ سال در نظامهای شاهنشاهی و خلافتها و سلطنتهای مطلقه بسر بردهایم ...»
🔸«...امروز دیگر در مرحلهی بهلحاظ کیفی متفاوتی هستیم که خطمشی دیگری فراسوی اصلاحطلبی بهمعنای متدوال پیشین را میطلبد که آنراشاید بتوان نوع تازهای از آگاهی رهایبخش معطوف به اصلاحات ساختاری انقلابی خواند...»
📌متن کامل مصاحبه با پایگاه خبری جماران می توانید در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید.
🖇https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1116
#مصاحبه
#جماران
#اصلاحات_مصلحت_گرا
#اصلاحات_ساختاری
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🎙مصاحبه احسان شریعتی با پایگاه خبری جماران
🔹«...وارد فاز سرنوشتساز نهایی برای کشور شدهایم. بهگونه ای که یا وارد یک راهحل اصلاحگرایانهٔ ساختاری برای برونرفت از وضع فعلی میشویم یا همه چیز بهمعنای بد کلمه از هم میپاشد ...»
🔸«...اقلیت فعال در غیاب اکثریت در بدنهٔ انتخاباتی در رأیگیری شرکت میکند و نمایندگانش به مجلس و دولت راه مییابند...»
🔹«...از مشکلات نظام در دوران پساانقلاب این بود که بخشهای گوناگون و در مقاطع مختلف، اصل «مسئولیت مشترک» را نمیپذیرفتند...»
🔸«...امروز با یک جناح و دولت و نظام مواجهیم و مردم آنرا بهعنوان یک شخصیت واحد «مسئول» امور میدانند...»
🔹 «...آزادی بهمعنای واقعی وجود میداشت، دیگر نباید زندانی «سیاسی» داشته باشیم...»
🔸«...دور از انتظار نیست که شرایط جنگی بهانهای برای بستهتر شدن فضای سیاسی نسبت به گذشته شوند و آزادیهای بیان و رسانه محدودتر شوند...»
🔹 «... پیشتر به دلیل دوگانگی، هم در عرصهٔ بین المللی و هم در داخل، طرفهای مذاکره و همچنین مردم داخل احساس می کردند که میتوان و میبایست به تقویت گرایش اصلاح و اعتدال در درون قدرت در برابر تندروی و افراط و استبداد و ارتجاع پرداخت...»
🔸 «...راهکار مقابله با چنین شرایطی متشکلشدن جامعهٔ مدنی و مطرح ساختن جدیتر مطالبات روشن و ممکن، علمی و عملی در کشور است...»
🔹«...امروز اگر گفتههای شخصیتهای برجستهٔ اصلاحات را در دههٔ ۸۰ با آغاز دههٔ ۶۰ مقایسه کنید، به نتایج قابلتأملی میرسید. آنهنگام این جریان بیشتر در مقابل بهاصطلاح آنروز «لیبرالها» قرار داشتند اما پس از اینکه با همان معضلات عملی و اجرایی مواجه شدند فهمیدند که بسیاری از مواضع گذشته اشتباه و افراط و تفریطی بوده است...»
🔸«...این پرسش اساسی در اپوزیسیون مطرح است که آیا اساسا نظام کنونی اصلاحپذیر است؟ ضعف این موضع اینست که موضوع را ذاتی میکند. در حالیکه بهنظرم این به روابط قوا، تناسب نیروها و موقعیتهای مشخص برمیگردد که امکان اصلاحات به وجود آید یا خیر؟...»
🔹«...در ایران با نوعی روحانیسالاری مواجه هستیم، روحانیت شیعه اما هیچگاه مرجعیتی واحد مانند واتیکان نداشته و همیشه امکان برداشتهای مختلف در عالی ترین سطوح سلسلهمراتب آن وجود داشته و دارد...»
🔸«... پشتوانهٔ تغییرات یا اصلاحات اساسی حتما باید جنبشهای اجتماعی باشند. در سطح اجتماع، جنبشهای مدنی معلمان، کارگران، روزنامهنگاران، زنان و سایر جنبشهای اجتماعی که در زمینههای گوناگون اجتماعی و زیستمحیطی و..، حضور دارند که از سوی نظام بهرسمیت شناخته نشدهاند...»
🔹«...همچنین، باید احزاب مختلف، نظیر احزاب و سازمانهای ملی و آزادیخواه و چپ بهرسمیت شناخته شوند. احزاب و گرایشات سیاسی گوناگون برغم هر مذهب و مسلکی....»
🔸 «...در هر جمهوری دموکراتیک در جهان امروز دین و ایدئولوژی افراد علیالقاعده ملاک گزینش و ترجیح دولتی نیست...»
🔹 «...دلیل درونی اش به خاطر همان سنت دیرین استبدادی ۲۵۰۰ سالهٔ کشور ماست که عرض شد. ما ۲۵۰۰ سال در نظامهای شاهنشاهی و خلافتها و سلطنتهای مطلقه بسر بردهایم ...»
🔸«...امروز دیگر در مرحلهی بهلحاظ کیفی متفاوتی هستیم که خطمشی دیگری فراسوی اصلاحطلبی بهمعنای متدوال پیشین را میطلبد که آنراشاید بتوان نوع تازهای از آگاهی رهایبخش معطوف به اصلاحات ساختاری انقلابی خواند...»
📌متن کامل مصاحبه با پایگاه خبری جماران می توانید در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید.
🖇https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1116
#مصاحبه
#جماران
#اصلاحات_مصلحت_گرا
#اصلاحات_ساختاری
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
وب سایت رسمی احسان شریعتی
از احتضار اصلاحطلبی مصلحتگرا تا تولد اصلاحگری اساسی
در ماههای اخیر شاهد یکدست شدن قوای سهگانه و بهطور کلی یکپارچگی قدرت در ایران بودیم. چه تحلیلی میتوان از شرایط کشور داشت؟ دو انتخابات مجلس سال ۹۸ و انتخابا..