✅ نهم اردیبهشت، روز ملی روان‌شناس و مشاور را گرامی‌ بداریم و از تکرار اشتباه خودداری کنیم.
✍️ دکتر حمید پورشریفی، 4 اردیبهشت 1398
https://t.me/DrPoursharifi

💠 ضرورت هویت بخشیدن به روان‌شناسان در ارایه خدمات حرفه‌ای، #انجمن_روان‌شناسی_ایران را در نیمه دوم دهه هفتاد بر آن داشت که پیش‌نویس طرح «تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی» را تهیه نماید. این طرح در سایه پیگیری‌های مجدانه افراد حقیقی و حقوقی زیادی و البته بعد از تغییراتی، در نهم اردیبهشت‌ماه 1382 با عنوان «#قانون_تشکیل_سازمان_نظام روان‌شناسی و مشاوره» در مجلس شورای اسلامی تصویب و نقطه عطفی در #استقلال_روان‌شناسان_و_مشاوران کشور شد.
🔸 بر این اساس، شورای مرکزی #سازمان_نظام‌_روان‌شناسی_و_مشاوره، روز #نهم_اردیبهشت را به عنوان #روز_ملی_روان‌شناس_و_مشاور تصویب نمود و چند سال است که این روز در سراسر کشور توسط روان‌شناسان و مشاوران کشور گرامی داشته می‌شود.
🔸 متاسفانه طی سال‌های گذشته، در برخی پوسترها، سخنرانی‌ها و پیام‌های تبریک، روز نهم اردیبهشت به عنوان روز جهانی روان‌شناس و مشاور ذکر شده است در حالی که گویا، #روز_جهانی ثابتی تحت #روان‌شناس_و_مشاور و یا #روان‌شناسی_و_مشاوره #وجود_ندارد. چه چیزی موجب اشتباه در این حد شده است که حتی امسال نیز در پوستری از عبارت هفته جهانی روان‌شناس و مشاور صحبت شده است؟
🔸 تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، تنها روز جهانی در این خصوص، روزی تحت عنوان « #روز_روان‌شناسی_در_سازمان_ملل_متحد» است که روز ثابت سالانه‌ای نیست و مراسم روز روان‌شناسی هر سال، ماه آوریل، مقارن با فروردین یا اردیبهشت‌ماه در روزهای متغیری در سازمان ملل متحد برگزار می‌شود.
https://www.unpsychologyday.com/
🔸در سال‌های گذشته، «روز روان‌شناسی در سازمان ملل متحد» در تاریخ‌های زیر برگزار شده است:
28 آوریل سال 2016 مقارن با 9 اردیبهشت سال 1395
20 آوریل سال 2017 مقارن با 31 فروردین سال 1396
12 آوریل سال 2018 مقارن با 23 فروردین سال 1397
25 آوریل سال 2019 مقارن با 5 اردیبهشت سال 1398

🔸 به نظر می‌رسد #تقارن_تصادفی روز روان‌شناس و مشاور در سال 1395 با «روز روان‌شناسی در سازمان ملل متحد» در سال 2016 مبنای این سوء تفاهم بوده است. اشتباهی که در سال‌های بعدی با وجود تغییر روز سازمان ملل همچنان ادامه یافته است.
🔸 از روان‌شناسان و مشاوران که خود بانیان سواد رسانه‌ای هستند انتظار می‌رود برای نهم اردیبهشت از عبارت روز جهانی روان‌شناس یا روز جهانی روان‌شناسی استفاده نکنند.
💠 هم‌رشته‌ای‌ها و هم‌حرفه‌ای‌های عزیز، #روان‌شناسان و #مشاوران ارجمند کشور عزیزمان، پیشاپیش #روزتان_مبارک.
@DrPoursharifi

✅ پروانۀ سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره: چی، چرا، چگونه (1)
✍️ دکتر حمید پورشریفی، 26 خردادماه 1398
https://t.me/DrPoursharifi
مخاطب: #روان‌شناسان و #مشاوران

💠 هرچند روان‌شناسی و مشاوره، حرفه‌ای سودمند است،
http://poursharifi.ir/Notes/روانشناسی-در-ایران-رشته-ای-علمی-و-جذاب-حرفه-ای-تخصصی-و-کارآمد
در عین حال، در صورتی که خدمات روان‌شناختی به‌درستی ارایه نشود ممکن است به جای سودمندی، آسیب‌هایی را موجب شود. شاید بر این اساس است که در قانون تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره تاکید شده است که «براي اشتغال در حرفه‌هاي روان‌شناسي و مشاوره، اخذ پروانه از سازمان الزامي است».

💠 چه، متقاضیان دریافت پروانه و چه، صاحب‌نظران حرفه، پرسش‌ها و دغدغه‌هایی در خصوص نحوۀ صدور پروانه دارند. برخی از این پرسش‌ها لازم است توسط مسئولان سازمان نظام پاسخ داده شود، در عین حال دغدغه‌هایی وجود دارند که لازم است از نگاه نقادانه و با هدف بهبود فرایندها، توسط اعضای حرفه مورد بحث قرار گیرند و نوشتۀ حاضر، سرآغازی بر این بحث است که در قالب #پرسش و #پاسخ، از منظر یک عضو حرفه، به نگارش درآمده است.

🔸 چرا برای صدور پروانه، مصاحبه انجام می‌شود و همانند نظام پزشکی، صرفا براساس مدرک دانشگاهی عمل نمی‌شود؟
تنها یک واقعیت، پاسخ این پرسش را روشن می‌سازد و آن اینکه، تنها دانشگاهی مجاز است آموزش پزشکی را راه‎‌اندازی کند که تایید وزارت بهداشت را برای داشتن فضای بالینی، امکانات و از همه مهم‌تر استادان کافی داشته باشد و دانشگاهی می‌تواند دوره آموزشی پزشکی را ادامه دهد که قادر به حفظ استانداردها باشد، در غیر این‌صورت مجوز صادره لغو می‌شود. اما متاسفانه هر دانشگاهی به‌راحتی می‌تواند آموزش روان‌شناسی را حتی در تخصص‌های خاص و در دوره‌های تحصیلات تکمیلی بدون داشتن استاد و امکانات کافی راه‌اندازی کند. بر این اساس، داشتن مدرک به تنهایی نشان‌دهنده صلاحیت حرفه‌ای روان‌شناسان نیست.

🔸 آیا داشتن پروانه، یعنی مجوز روان‌درمانی!؟
روان‌شناسی دارای گرایش‌های متنوع و خدمات متعدد است و روان‌درمانی یکی از خدماتی است که تنها برخی از گرایش‌های روان‌شناسی در آن خصوص آموزش می‌یینند یا بهتر است بگوییم انتظار می‌رود آموزش ببینند. متاسفانه سوءتفاهمی فراگیر در اعضای حرفه، حتی در برخی از دست‌اندرکاران سازمان نظام وجود دارد که هر کسی پروانه بگیرد قادر به انجام روان‌درمانی است.

🔸 در کمیسیون‌های تخصصی، از متقاضیان پروانه چه سئوال‌هایی پرسیده می‌شود؟
به اعتبار سوءتفاهمی که ذکر شد، در حال حاضر در اکثر کمیسیون‌های تخصصی، تاکید خاصی بر ارزیابی، تشخیص و مداخلات روان‌شناختی صورت می‌گیرد و جنس پرسش‌ها نسبتا یکسان است. شواهدی بیانگر این است که به‌عنوان مثال، چه متقاضی در کمیسیون روان‌شناسی بالینی مصاحبه شود چه در کمیسیون روان‌شناسی، خواه روان‌شناس بالینی باشد، خواه روان‌شناس عمومی، ممکن است از وی پرسیده شود که در چه حوزه‌ای و با چه رویکردی، مداخله انجام می‌دهید. فارغ از گرایشی که دارد، اگر به عنوان مثال بگوید رویکردم شناختی- رفتاری است و حوزه عمل‌ام اختلالات خلقی، در این صورت احتمال دارد سمت و سوی پرسش‌ها به ملاک‌های تشخیصی اختلالات خلقی، تشخیص افتراقی و نظایر آن سوق پیدا کند و بعد از فرد خواسته ‌شود که فرمول‌بندی شناختی - رفتاری را به‌طور کلی یا مبتنی بر یک مراجع توضیح دهد، جلساتی را که با یک مراجع داشته است توضیح دهد و یا اینکه فنونی از این رویکرد را تشریح کند. این شباهت نسبی پرسش‌ها در برخی کمیسیون‌ها، مرزهای صلاحیت را با چالش مواجه می‌کند.

🔸 برای رعایت مرزهای صلاحیت، لازم است چه اقداماتی صورت پذیرد؟
در همۀ حرفه‌ها، کم و بیش، اصول و استانداردهای الزام‌آوری مطرح شده‌اند. آسیب‌پذیری مخاطبان روان‌شناسان، ایجاب می‌کند که در این حرفه، اخلاق حرفه‌ای جدی‌تر از دیگر حرفه‌ها رعایت شود. یکی از این استانداردها، رعایت مرزهای صلاحیت حرفه‌ای است که لازم است در خصوص آن گام‌های جدی زیادی برداشته شود و اصلی‌ترین گام، تفکیک حوزۀ عمل دارندگان پروانه از کمیسیون‌های مختلف، ابلاغ آن به دارندگان پروانه و اطلاع‌رسانی آن به مراجعان است.

💠 در هفته‌های آتی، در #بخش_دوم این نوشته، در نظر است به #پرسش‌های زیر #پاسخ داده شود.
🔸 آیا مصاحبه‌های انجام شده در کمیسیون‌های تخصصی، از پایایی و روایی لازم برخوردارند؟
🔸 چه آسیب‌های اداری ممکن است در کمین عملکرد کمیسیون‌های تخصصی باشند؟
🔸 کثرت روزافزون دانش‌آموختگان روان‌شناسی، چه چالش‌هایی را بر کمیسیون‌های تخصصی سازمان تحمیل خواهد کرد؟
🔸 کمیسیون‌های تلفیق استانی، چه چالش‌هایی را مرتفع خواهد ساخت و احتمال دارد بر چه چالش‌هایی دامن زند؟
🔸 چگونه می‌توان در صدور پروانه از فدا شدن کیفیت به کمیت پیشگیری کرد؟

💠 بازنشر در گروه‌های روان‌شناسی و مشاوره بلامانع است.
@DrPoursharifi

🔴 پروانۀ سازمان نظام روان‌شناسی، فرصت یا چالش؟
✅ بخشِ دومِ یادداشت «پروانۀ سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره: چی، چرا، چگونه»
✍️ دکتر حمید پورشریفی، 21 تیرماه 1398
https://t.me/DrPoursharifi
مخاطب: #روان‌شناسان و #مشاوران

💠 در #بخش_اول_یادداشت، که 26 خرداد 1398 منتشر شد، با توجه به قانون تشکیل سازمان نظام، به #ضرورت_پروانه و با توجه به وضعیت آموزشیِ نامناسب روان‌شناسی در اکثر دانشگاه‌های کشور، به #ضرورت_مصاحبه برای صدور پروانه اشاره شد.
http://poursharifi.ir/Notes/پروانۀ-سازمان-نظام-روانشناسی-و-مشاوره-چی-چرا-چگونه-1
هرچند در دانشگاه‌های توسعه‌یافته نیز، آموزش دانشگاهی، الزاماً مساوی صلاحیت حرفه‌ای نیست و لازم است از دانش‌آموختگی تا صدور مجوز فعالیتِ حرفه‌ای مراحلی طی شود.

💠 در #بخش_دومِ_یادداشت، به این امر پرداخته می‌شود که آیا فرایندی که در حال حاضر در سازمان نظام برای صدور پروانه طی می‌شود هدفِ قانون را تامین می‎‌کند، آیا از انتقال ضعفِ آموزشیِ دانشگاه‌ها به عملکرد روان‌شناسان در حرفه پیشگیری می‌کند یا اینکه به دلیل #مشکلاتی نظیر #نحوه_اختصاص_نوبت، #رانت، و #شیوه_مصاحبه، خودِ پروانه و فرایند صدور آن، تبدیل به یک مشکل می‌شود و به جای تامین حقوق مراجعان، هم در تامین حقوق آنها و هم حقوق روان‌شناسان و مشاوران، چالش‌هایی را پدید می‌آورد؟
بر این اساس، در ادامه در نظر است به پرسش‌های زیر پاسخ داده شود.

🔸 آیا #مصاحبه‌ها، از #پایایی و #روایی لازم برخوردارند؟
از منظر اینجانب، به عنوان یک عضو حرفه که هم عضویت در شورای مرکزی و هم معاونت در سازمان را تجربه کرده‌ام و اینک اطلاعات نسبتاً دقیقی از کمیسیون‌های تخصصی سازمان دارم، متاسفانه پاسخ این سئوال منفی است.
به لحاظ روایی (validity) لازم است پرسش‌ها در مصاحبه، با توجه به آموزش دانشگاهیِ متقاضی و حوزۀ عمل کمیسیون، انجام شود؛ امری که در موارد نسبتاً زیادی رعایت نمی‌شود. همچنین آیا با پرسیدن چند سئوال محدود، در زمان کوتاه، حتی اگر مرتبط باشد، امکان احراز صلاحیت حرفه‌ای فرد مقدور خواهد شد؟ در عینِ حال با فرضِ بالینی‌سازی همگانی!، به جرات می‌توان گفت که مصاحبه‌های انجام شده، از «آزمون بالینی ساختاریافته عینی» (Objective Structured Clinical Examination) که آسکی (OSCE) خوانده می شود، فرسنگ‌ها فاصله دارد.
در خصوص پایایی (reliability )، از آنجا که سئوال‌های پرسیده شده در کمیسیون‌های تخصصی سازمان نظام، از چهارچوب مشخصی پیروی نمی‌کند و از عضوی به عضو دیگر و از جلسه‌ای به جلسۀ دیگر فرق می‌کند. بر این اساس، متاسفانه پایایی مصاحبه‌ها نیز مشکلات جدی دارند.

🔸 کثرت روزافزون دانش‌آموختگان روان‌شناسی، چه چالش‌ها را بر کمیسیون‌های تخصصی سازمان تحمیل می‌کند؟
با توجه به #حجم_بالای_پذیرش_روان‌شناسی توسط دانشگاه‌ها و کثرت روزافزون دانش‌‌آموختگان در این رشته، کمیسیون‌ها با حجم بالای مخاطبان مواجه می‌شوند و این امر، سازمان و کمیسیون‌ها را به #سهل‌گیری‌های_احتمالی هدایت می‌کند که به نوبۀ خود موجب افزایش مشکلات در روایی و پایاییِ مصاحبۀ #کمیسیون‌ها خواهد شد. در چنین شرایطی، احتمال دارد کاستی‌های آموزشی دانشگاه‌ها، بدون اینکه اقدام اصلاحی برای آن صورت گرفته باشد، تداوم یافته و دارندگان پروانه‌ها، ظرفیت آسیب به مراجعان را داشته باشند.

🔸 چه #آسیب‌ها ممکن است متوجۀ #کمیسیون‌های_تخصصی و اعضای آنها باشد؟
تایید یا عدم تایید صدور پروانه، برای #اعضای_کمیسیون‌ها و افرادی که کمیسیون‌ها را اداره می‌کنند قدرتی پدید می‌آورد و هرجا که #قدرت هست احتمال #آسیب وجود دارد.
متاسفانه مشکل رانت (تسریع نوبت افراد نزدیک به اداره‌کنندگان و اعضای کمیسیون‌ها و نیز تسهیل دریافت پروانه آنها) که ردپای آن طی سال‌های گذشته وجود داشت، همچنان مشاهده می‌شود.
با تاسف، گاهی اعضای کمیسیون‌ها در کارگاه‌هایی که برگزار می‌کنند، بر خلاف اخلاق حرفه‌ای، عضویت در کمیسیون را در اطلاعیه‌هایشان درج می‌کنند و از عضویت خود در کمیسیون‌ها استفادۀ غیراخلاقی می‌کنند.
متاسفانه، گاهی افرادی به کمیسیون‌های تخصصی معرفی می‌شوند که صلاحیت‌شان، حداقل در آن کمیسیون جای بحث جدی دارد.

💠 بر اساس آنچه به اجمال ذکر شد، به‌نظر می‌رسد پروانۀ سازمان که قرار است مرهمی بوده و احتمال آسیب به مراجعان را کم کند، در صورتی که تمهیدات لازم فراهم نشود، احتمال دارد هم حامل #آسیب_به_مراجعان باشد و هم #چالش هایی را برای #روان‌شناسان و #مشاوران داشته باشد.

💠 در نظر است در هفته‌های #آینده، در #بخش_سوم این نوشته، به #راهکارهای #برون رفت از #آسیب‌های_پروانه پرداخته شود.

💠 بازنشر در گروه‌های روان‌شناسی و مشاوره و نقد نوشتۀ حاضر توسط روان‌شناسان و مشاوران مزید امتنان است.
@DrPoursharifi

🔴 تسهیل کار «سازمان نظام و روان‌شناسان و مشاوران» یا تسهیل «آسیب به مراجعان»؟
✅ یادداشتی پیرامون طرح «جایگزینی توانمندسازی و نظارت بجای مصاحبه»
✍️ دکتر حمید پورشریفی، 5 مهرماه 1398
https://t.me/DrPoursharifi
مخاطب: #روان‌شناسان و #مشاوران

💠 ریاست سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره، چهارم مهرماه، گزارشی از عملکرد شش‌ماهۀ اول سال 1398 ارایه کرده‌اند.
http://www.pcoiran.ir/fa/news/803/رئیس_سازمان_نظام_روان_شناسی_و_مشاوره_کشور_گزارش_عملکرد_۶_ماهه_اول_سال_۱۳۹۸_را_اعلام_کرد

🔸 هرچند انتظار می‌رفت در این گزارش، به مواردی مثل برگزاری مجمع عمومی و پیگیری پرونده‌های قضایی مرتبط با مسائل مالی سازمان نیز اشاره می‌شد که از جملۀ مطالبات جدی منظومه انجمن‌های علمی روان‌شناسی و مشاوره کشور در 4 اسفندماه 1397 بوده است، با وجود این، صرفِ سنت ارایۀ گزارش و مطلع شدن از اقدامات ارزنده‌ای نظیر تقویت استان‌ها مایۀ مسرت است.

💠 در گزارش ارایه شده، به طرح «جایگزینی توانمندسازی و نظارت بجای مصاحبه» اشاره شده است که نیازمند موشکافی توسط صاحب‌نظران حرفۀ روان‌شناسی و مشاوره است.
🔸 در این گزارش مطرح شده است که: «بیش از ۲۰۰ هزار دانشجو وجود دارد که به محض فارغ التحصیلی عضو سازمان می‌شوند و خواستار پروانۀ اشتغال تخصصی هستند» و اینکه «سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور ظرفیت و توان این میزان متقاضی را برای مصاحبه ندارد». در نهایت با این مقدمه، به مباحث توانمندسازی! و نظارت! و طرح جایگزین کردن آنها بجای مصاحبه پرداخته شده است.
🔸 براساس این طرح {البته در صورت تصویب شورای مرکزی} مصاحبه برای اعضای هیئت علمی دانشگاه ها به طور کلی و برای دانش‌آموختگان دکترای تخصصی از طریق صدور پروانۀ موقت، حذف خواهد شد و در مورد کارشناسان ارشد روان‌شناسی و مشاوره، گذراندن موفق یک دوره شش ماهه، ملاک صدور پروانه موقت خواهد بود و پروانه دائمی بر اساس نظارتی که سازمان انجام می دهد صادر خواهد شد!

💠 حال این پرسش‌ها مطرح می‌شود که:
🔸 با توجه به وضعیت اسفناک آموزش روان‌شناسی در برخی از دانشگاه‌ها، آیا صرف دانش‌آموخته شدن از دکترای تخصصی، صلاحیت حرفه‌ای ایجاد می‌کند؟
🔸 سازمانی که ظرفیت پاسخدهی به متقاضیان صدور پروانه را ندارد با چه ظرفیتی توانایی هدایت یا برگزاری دوره‌های شش ماهه را برای ده‌ها هزار متقاضی دارد؟
🔸 سازمانی که حتی در صورت تحقق وعده‌های مسئولان اجرایی کشور، به‌جز در مراکز استان‌ها، در سایر شهرها دفتری برای استقرار سازمان نخواهد داشت و خود را از توان دستگاه‌های حاکمیتی نظیر سازمان بهزیستی برخوردار نمی‌سازد، چگونه و با چه ظرفیتی می‌تواند نظارت را به معنای واقعی عملی سازد؟
🔸 آیا ممکن است مصاحبه، یعنی تنها ابزار نیم‌بند احراز صلاحیت حرفه‌ای، به وعده‌هایی رها شود و نه از توانمندسازی واقعی خبری باشد و نه از نظارت واقعی؟

💠 هرچند مصاحبه‌ها از مشکلاتی جدی در روایی و پایایی برخوردارند و اگر درست اجرا نشوند به جای فرصت به چالش تبدیل می‌شوند.
http://poursharifi.ir/Notes/پروانۀ-سازمان-نظام-روانشناسی-فرصت-یا-چالش
با وجود این، برگزاری مصاحبه حتی به شیوۀ موجود، بهتر از نبودن آن است. آموزش روان‌شناسی در اکثر دانشگاه‌ها قابل مقایسه با آموزش پزشکی نیست و اعطای پروانه در مقابل مدرک، حتی برای دانش‌آموختگان دکتری، ظلم به مراجعان خواهد بود.
http://poursharifi.ir/Notes/پروانۀ-سازمان-نظام-روانشناسی-و-مشاوره-چی-چرا-چگونه-1

💠 البته لازم است برای تعداد روزافزون متقاضیان پروانه فکری کرد. ایدۀ توانمندسازی، فکر ارزنده‌ای است؛ امری که لازم است در درازمدت برای آن بسترسازی لازم صورت پذیرد؛ به گونه‌ای که خودش تبدیل به یک آسیب و زمینۀ رانت نشود. اما در حال حاضر برای مدیریت حجم متقاضیان، لازم است ابتدا غربالی صورت پذیرد و افرادی که حداقل‌ها را اخذ کرده‌اند به مصاحبه دعوت شوند و از افراد دیگر خواسته شود که نسبت به افزایش توانمندی خود اقدام کرده و بعد مجددا در آزمون شرکت کنند. برای غربال، استفاده از طرح مغفول مانده شورای مرکزی با عنوان «آزمون جامع تخصصی روان¬شناسان و مشاوران» مصوب 6 مهرماه 1394، البته با اصلاح‌هایی، راهگشا خواهد بود.

💠 امید اینکه شورای مرکزی در لوای توانمندسازی و نظارت، به حذف «صورت مساله» رای ندهد و ضمن بسترسازی درازمدت برای توانمندسازی و نظارت، در حال حاضر از طریق اقداماتی نظیر اجرای طرح «آزمون جامع تخصصی روان¬شناسان و مشاوران»، اجرای صحیح و اصولی آیین‌نامۀ کمیسیون تلفیق استان‌ها، اعتبارگذاری دانشگاه‌ها، تصریح مرزهای صلاحیت و تعیین حوزۀ عمل دارندگان پروانه، ضمن دفاع از حقوق روان‌شناسان و مشاوران، از آسیب به مراجعان پیشگیری کند.

💠 بازنشر در گروه‌های روان‌شناسی و مشاوره و نقد نوشته توسط روان‌شناسان و مشاوران مزید امتنان است.
@DrPoursharifi

🔴 آیا برای صدور پروانه سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره، مصاحبه حذف می‌شود؟
✅ طرح «توانمندسازی و نظارت به جای مصاحبه»: یادداشت‌ها و مصاحبه‌هایی در خصوص آن
https://t.me/DrPoursharifi
مخاطب: #روان‌شناسان و #مشاوران

💠 چهارم مهرماه 1398، ریاست سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره، طی گزارشی از عملکرد شش‌ماهۀ اول سال 1398، به طرح «جایگزینی توانمندسازی و نظارت بجای مصاحبه» اشاره می‌کنند؛ رونمایی خارج از روال از طرحی که هنوز در شورای مرکزی مطرح نشده است.
http://www.pcoiran.ir/fa/news/803/رئیس_سازمان_نظام_روان_شناسی_و_مشاوره_کشور_گزارش_عملکرد_۶_ماهه_اول_سال_۱۳۹۸_را_اعلام_کرد

💠 پنجم مهرماه 1398، در مورد این طرح عام‌پسند در میان روان‌شناسان و مشاوران، اولین یادداشت انتقادی نوشته می‌شود، با عنوان: تسهیل کار «سازمان نظام و روان‌شناسان و مشاوران» یا تسهیل «آسیب به مراجعان»؟
http://poursharifi.ir/Notes/تسهیل-کار-171سازمان-نظام-و-روانشناسان-و-مشاوران187-یا-تسهیل-171آسیب-به-مراجعان187

💠 سیزدهم مهرماه 1398، مصاحبه رادیو سلامت (برنامۀ نیم نگاه) با دکتر حاتمی و دکتر پورشریفی در مورد طرح جایگزینی توانمندسازی و نظارت به جای مصاحبه، برگزار می‌شود.
http://poursharifi.ir/Notes/مصاحبه-رادیو-سلامت-برنامۀ-نیم-نگاه-با-دکتر-حاتمی-و-دکتر-پورشریفی

💠 هفدهم مهرماه 1398، رئیس شورای مرکزی سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره در مصاحبه با ایسنا در خصوص طرح «توانمندسازی و نظارت به جای مصاحبه» اظهار نظر می‌کند.
https://www.isna.ir/news/98071712942/تسهیل-صدور-پروانه-روانشناسان-مغایر-قانون-تشکیل-سازمان-روانشناسی

💠 بحث و گفتگو در خصوص طرح مطرح شده، نه بر اساس نیازهای شخصی و برداشت‌ها، بلکه با تکیه بر مستندات علمی -حرفه‌ای و روال جهانی، در گروه‌های روان‌شناسی و مشاوره پیشنهاد می‌شود.
@DrPoursharifi