#مبانی #ژنتیک #تشخیص #نسبت #فامیلی در #پستاندارانی که بصورت #گروهی به #فرزندانشان #غذا می دهند.
نکات جالب:
1. مجموعه #کدهای ژنتیک در #تشخیص #روابط #نسبی دخیلند.
2. #پستانداران #مونث ترجیح می دهند با #خواهران خود (بدون درنظر گرفتن سایر #اولویت های نسبی) در #سکونتگاه های نزدیک (#بعد #مکانی) زندگی کنند.
3. پستانداران مونث ترجیح می دهند با افرادی که #قرابت #ژنتیکی دارند در #ارتباط نزدیک تری بوده و #سکونتگاه های نزدیکتری (از نظر بعد مکانی) با آنها داشته باشند.
4. زمانی که پستانداران فردی را بعنوان #عضو نسبی خود بشناسند، به #بایومارکرهای ژنتیکی توجهی نمی کنند.
(مقاله ای بسیار جالب در راستای توضیح زیربناهای #کنش ها/ #رفتارهای #خانوادگی و #فامیلی در سطح ژنتیک؛ حوزه #بایوسوسیولوجی)
#Biosociology
The #Genetic #Basis of #Kin #Recognition in a #Cooperatively #Breeding #Mammal
Abstract
Cooperation between relatives yields important fitness benefits, but genetic loci that allow recognition of unfamiliar kin have proven elusive. Sharing of kinship markers must correlate strongly with genome-wide similarity, creating a special challenge to identify specific loci used independently of other shared loci. Two highly polymorphic gene complexes, detected through scent, have been implicated in vertebrates: the major histocompatibility complex (MHC), which could be vertebrate wide, and the major urinary protein (MUP) cluster, which is species specific. Here we use a new approach to independently manipulate sharing of putative genetic kin recognition markers, with the animal itself or known family members, while genome-wide relatedness is controlled. This was applied to wild-stock outbred female house mice, which nest socially and often rear offspring cooperatively with preferred nest partners. Females preferred to nest with sisters, regardless of prior familiarity, confirming the use of phenotype matching. Among unfamiliar relatives, females strongly preferred nest partners that shared their own MUP genotype, though not those with only a partial (single-haplotype) MUP match to themselves or known family. In the absence of MUP sharing, females preferred related partners that shared multiple loci across the genome to unrelated females. However, MHC sharing was not used, even when MHC type completely matched their own or that of known relatives. Our study provides empirical evidence that highly polymorphic species-specific kinship markers can evolve where reliable recognition of close relatives is an advantage. This highlights the potential for identifying other genetic kinship markers in cooperative species and calls for better evidence that MHC can play this role.
@DrAmirMohammadShahsavarani
[امکان دانلود رایگان مقاله]
http://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822%2815%2901016-7
نکات جالب:
1. مجموعه #کدهای ژنتیک در #تشخیص #روابط #نسبی دخیلند.
2. #پستانداران #مونث ترجیح می دهند با #خواهران خود (بدون درنظر گرفتن سایر #اولویت های نسبی) در #سکونتگاه های نزدیک (#بعد #مکانی) زندگی کنند.
3. پستانداران مونث ترجیح می دهند با افرادی که #قرابت #ژنتیکی دارند در #ارتباط نزدیک تری بوده و #سکونتگاه های نزدیکتری (از نظر بعد مکانی) با آنها داشته باشند.
4. زمانی که پستانداران فردی را بعنوان #عضو نسبی خود بشناسند، به #بایومارکرهای ژنتیکی توجهی نمی کنند.
(مقاله ای بسیار جالب در راستای توضیح زیربناهای #کنش ها/ #رفتارهای #خانوادگی و #فامیلی در سطح ژنتیک؛ حوزه #بایوسوسیولوجی)
#Biosociology
The #Genetic #Basis of #Kin #Recognition in a #Cooperatively #Breeding #Mammal
Abstract
Cooperation between relatives yields important fitness benefits, but genetic loci that allow recognition of unfamiliar kin have proven elusive. Sharing of kinship markers must correlate strongly with genome-wide similarity, creating a special challenge to identify specific loci used independently of other shared loci. Two highly polymorphic gene complexes, detected through scent, have been implicated in vertebrates: the major histocompatibility complex (MHC), which could be vertebrate wide, and the major urinary protein (MUP) cluster, which is species specific. Here we use a new approach to independently manipulate sharing of putative genetic kin recognition markers, with the animal itself or known family members, while genome-wide relatedness is controlled. This was applied to wild-stock outbred female house mice, which nest socially and often rear offspring cooperatively with preferred nest partners. Females preferred to nest with sisters, regardless of prior familiarity, confirming the use of phenotype matching. Among unfamiliar relatives, females strongly preferred nest partners that shared their own MUP genotype, though not those with only a partial (single-haplotype) MUP match to themselves or known family. In the absence of MUP sharing, females preferred related partners that shared multiple loci across the genome to unrelated females. However, MHC sharing was not used, even when MHC type completely matched their own or that of known relatives. Our study provides empirical evidence that highly polymorphic species-specific kinship markers can evolve where reliable recognition of close relatives is an advantage. This highlights the potential for identifying other genetic kinship markers in cooperative species and calls for better evidence that MHC can play this role.
@DrAmirMohammadShahsavarani
[امکان دانلود رایگان مقاله]
http://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822%2815%2901016-7
♻️#ژنها مسئول 50% #تحرک #اجتماعی و #پیشرفت افراد هستند
#Genetic #Influence on #Intergenerational #Educational #Attainment
در پژوهشی که به تازگی نتایج آن منتشر شده و توسط تیم محققان #نورساینس و #ژنتیک تحت سرپرستی #رابرت_پلامین در کینگزکالج 🇺🇸 در جریان است، مشخص شد #ژن ها مسئول نیمی از تحرک اجتماعی در #کودکان هستند.
📚تحرک اجتماعی عامل بسیار مهمی در حضور فرد در عرصه های مختلف اجتماعی و #پیشرفت و #موفقیت است. این نتایج اهمیت بسیاری در کاهش #نابرابری های #تحصیلی خواهند داشت. زیرا کودکانی که تحرک اجتماعی بیشتری دارند، بیشتر به #محیط های #آموزشی می روند و در عین حال مشارکت بیشتری در #یادگیری های #گروهی دارند.
🔍برای بررسی حاضر از 6105 زوج #دوقلو و 5825 فرد بدون ارتباط با دیگری (انتخاب تصادفی از نمونه دوقلوها) استفاده شد. در این پژوهش گروهی که تحرک اجتماعی رو به بالا داشتند (افرادی که نمرات الف دریافت نموده اند اما #والدینشان #دانشگاه نرفته اند) با افرادی که تحرک اجتماعی رو به پایین داشتند (کسانی که نمرات الف ندارند اما والدینی با #تحصیلات #دانشگاهی دارند) مقایسه شدند.
📖نتایج نشان دادند که بیشترین میزان تحرک اجتماعی و تاثیرات #ژنتیک در موفقیت در افرادی است که هم خودشان نمرات الف دریافت کرده اند و هم والدینشان تحصیلات دانشگاهی دارند. مهمترین یافته پژوهش حاضر این است که تا پیش از این تحصیلات والدین به عنوان عاملی #محیطی تلقی می شد، اما این یافته ها نشان دهنده مولفه نیرومند ژنتیک در حد اندازه اثر 50% است. این نتایج ثابت می کنند که نیمی از تفاوت بین تحرک اجتماعی در خانواده های مختلف ناشی از تفاوت های ژنتیک بین آنهاست.
Abstract
Using #twin (6,105 twin pairs) and #genomic (5,825 unrelated individuals taken from the twin sample) #analyses, we tested for #genetic #influences on the #parent-offspring #correspondence in #educational #attainment. #Genetics accounted for nearly half of the variance in intergenerational educational attainment. A #genomewide #polygenic score (#GPS) for years of education was also associated with intergenerational educational attainment: The highest and lowest GPS means were found for offspring in stably educated families (i.e., who had taken A Levels and had a university-educated parent; M = 0.43, SD = 0.97) and stably #uneducated families (i.e., who had not taken A Levels and had no #university-educated parent; M = −0.19, SD = 0.97). The average GPSs fell in between for children who were upwardly mobile (i.e., who had taken A Levels but had no university-educated parent; M = 0.05, SD = 0.96) and #children who were downwardly mobile (i.e., who had not taken A Levels but had a university-educated parent; M = 0.28, SD = 1.03). Genetic influences on intergenerational educational attainment can be viewed as an index of #equality of #educational #opportunity.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0956797617707270
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
#Genetic #Influence on #Intergenerational #Educational #Attainment
در پژوهشی که به تازگی نتایج آن منتشر شده و توسط تیم محققان #نورساینس و #ژنتیک تحت سرپرستی #رابرت_پلامین در کینگزکالج 🇺🇸 در جریان است، مشخص شد #ژن ها مسئول نیمی از تحرک اجتماعی در #کودکان هستند.
📚تحرک اجتماعی عامل بسیار مهمی در حضور فرد در عرصه های مختلف اجتماعی و #پیشرفت و #موفقیت است. این نتایج اهمیت بسیاری در کاهش #نابرابری های #تحصیلی خواهند داشت. زیرا کودکانی که تحرک اجتماعی بیشتری دارند، بیشتر به #محیط های #آموزشی می روند و در عین حال مشارکت بیشتری در #یادگیری های #گروهی دارند.
🔍برای بررسی حاضر از 6105 زوج #دوقلو و 5825 فرد بدون ارتباط با دیگری (انتخاب تصادفی از نمونه دوقلوها) استفاده شد. در این پژوهش گروهی که تحرک اجتماعی رو به بالا داشتند (افرادی که نمرات الف دریافت نموده اند اما #والدینشان #دانشگاه نرفته اند) با افرادی که تحرک اجتماعی رو به پایین داشتند (کسانی که نمرات الف ندارند اما والدینی با #تحصیلات #دانشگاهی دارند) مقایسه شدند.
📖نتایج نشان دادند که بیشترین میزان تحرک اجتماعی و تاثیرات #ژنتیک در موفقیت در افرادی است که هم خودشان نمرات الف دریافت کرده اند و هم والدینشان تحصیلات دانشگاهی دارند. مهمترین یافته پژوهش حاضر این است که تا پیش از این تحصیلات والدین به عنوان عاملی #محیطی تلقی می شد، اما این یافته ها نشان دهنده مولفه نیرومند ژنتیک در حد اندازه اثر 50% است. این نتایج ثابت می کنند که نیمی از تفاوت بین تحرک اجتماعی در خانواده های مختلف ناشی از تفاوت های ژنتیک بین آنهاست.
Abstract
Using #twin (6,105 twin pairs) and #genomic (5,825 unrelated individuals taken from the twin sample) #analyses, we tested for #genetic #influences on the #parent-offspring #correspondence in #educational #attainment. #Genetics accounted for nearly half of the variance in intergenerational educational attainment. A #genomewide #polygenic score (#GPS) for years of education was also associated with intergenerational educational attainment: The highest and lowest GPS means were found for offspring in stably educated families (i.e., who had taken A Levels and had a university-educated parent; M = 0.43, SD = 0.97) and stably #uneducated families (i.e., who had not taken A Levels and had no #university-educated parent; M = −0.19, SD = 0.97). The average GPSs fell in between for children who were upwardly mobile (i.e., who had taken A Levels but had no university-educated parent; M = 0.05, SD = 0.96) and #children who were downwardly mobile (i.e., who had not taken A Levels but had a university-educated parent; M = 0.28, SD = 1.03). Genetic influences on intergenerational educational attainment can be viewed as an index of #equality of #educational #opportunity.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0956797617707270
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
SAGE Journals
Genetic Influence on Intergenerational Educational Attainment - Ziada Ayorech, Eva Krapohl, Robert Plomin, Sophie von Stumm, 2017
Using twin (6,105 twin pairs) and genomic (5,825 unrelated individuals taken from the twin sample) analyses, we tested for genetic influences on the parent-offs...
♻️اعمال هماهنگ افراد در #محیط های اجتماعی منجر به تقویت قوای ذهنی می شود.
#Coordinating #bodies and #minds: #Behavioral #synchrony fosters #mentalizing
پژوهشگران دانشگاه بریتیش کلمبیا 🇨🇦 در گزارشی که به تازگی منتشر شده است به تاثیر هماهنگی #رفتاری با دیگران بر تقویت فرآیندهای شناختی پرداختند.
🔬در این پژوهش آزمایشی، 959 داوطلب شرکت نمودند و #همدلی #شناختی و #هیجانی، #مهارت های اجتماعی، دقت در #بازشناسی #هیجانات، #انسجام اجتماعی، #گره های #ارتباطی، #همجوشی #گروهی، #هویت یابی گروهی و #کارکردهای #اجرایی مرتبط با شناخت اجتماعی مورد سنجش قرار گرفت.
📚نتایج نشان دادند، انجام اعمال هماهنگ (همچون #رژه، اجرای هماهنگ #فرم های ورزشی، اجرای حرکات موزون) منجر به افزایش معنادار توانمندی های کارکردهای اجرایی بویژه در حوزه شناخت اجتماعی می شوند. همچنین، این اعمال هماهنگ کمک به درک و همدلی بیشتر در فعالیت های اجتماعی خواهد شد.
🔆بر این اساس، بنظر می رسد رفتارها و اعمال هماهنگ اجتماعی، بویژه اعمال #جسمانی هماهنگ می تواند کمک بزرگی به رشد عقلانیت، همکاری و همبستگی اجتماعی و کاهش آسیب های اجتماعی بنماید.
Abstract
#Behavioral #synchrony, #physically keeping together in time with others, is a widespread feature of #human #cultural #practices. Emerging evidence suggests that the #physical #coordination involved in synchronizing one's behavior with another engages the cognitive systems involved in #reasoning about others' #mental #states (i.e., #mentalizing). In three experiments (N = 959), we demonstrate that physically moving in synchrony with others fosters some features of mentalizing – a core feature of human #social #cognition. In small groups, participants moved synchronously or asynchronously with others in a #musical #performance task. In Experiment 1, we found that synchrony, as compared to asynchrony, increased self-reported tendencies and abilities for considering others' mental states. In Experiment 2, we replicated this finding, but found that this effect did not extend to #accuracy in mental state #recognition. In Experiment 3, we tested synchrony's effects on diverse mentalizing measures and compared performance to both asynchrony and a no-movement control condition. Results indicated that synchrony decreased mental state attribution to socially non-relevant targets, and increased mental state attribution to specifically those with whom participants had synchronized. These results provide novel evidence for how synchrony, a common feature of cultural practices and day-to-day interpersonal coordination, shapes our sociality by engaging mentalizing capacities.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 👇🏻(further reading)👇🏻
https://doi.org/10.1016/j.jesp.2017.10.008
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
#Coordinating #bodies and #minds: #Behavioral #synchrony fosters #mentalizing
پژوهشگران دانشگاه بریتیش کلمبیا 🇨🇦 در گزارشی که به تازگی منتشر شده است به تاثیر هماهنگی #رفتاری با دیگران بر تقویت فرآیندهای شناختی پرداختند.
🔬در این پژوهش آزمایشی، 959 داوطلب شرکت نمودند و #همدلی #شناختی و #هیجانی، #مهارت های اجتماعی، دقت در #بازشناسی #هیجانات، #انسجام اجتماعی، #گره های #ارتباطی، #همجوشی #گروهی، #هویت یابی گروهی و #کارکردهای #اجرایی مرتبط با شناخت اجتماعی مورد سنجش قرار گرفت.
📚نتایج نشان دادند، انجام اعمال هماهنگ (همچون #رژه، اجرای هماهنگ #فرم های ورزشی، اجرای حرکات موزون) منجر به افزایش معنادار توانمندی های کارکردهای اجرایی بویژه در حوزه شناخت اجتماعی می شوند. همچنین، این اعمال هماهنگ کمک به درک و همدلی بیشتر در فعالیت های اجتماعی خواهد شد.
🔆بر این اساس، بنظر می رسد رفتارها و اعمال هماهنگ اجتماعی، بویژه اعمال #جسمانی هماهنگ می تواند کمک بزرگی به رشد عقلانیت، همکاری و همبستگی اجتماعی و کاهش آسیب های اجتماعی بنماید.
Abstract
#Behavioral #synchrony, #physically keeping together in time with others, is a widespread feature of #human #cultural #practices. Emerging evidence suggests that the #physical #coordination involved in synchronizing one's behavior with another engages the cognitive systems involved in #reasoning about others' #mental #states (i.e., #mentalizing). In three experiments (N = 959), we demonstrate that physically moving in synchrony with others fosters some features of mentalizing – a core feature of human #social #cognition. In small groups, participants moved synchronously or asynchronously with others in a #musical #performance task. In Experiment 1, we found that synchrony, as compared to asynchrony, increased self-reported tendencies and abilities for considering others' mental states. In Experiment 2, we replicated this finding, but found that this effect did not extend to #accuracy in mental state #recognition. In Experiment 3, we tested synchrony's effects on diverse mentalizing measures and compared performance to both asynchrony and a no-movement control condition. Results indicated that synchrony decreased mental state attribution to socially non-relevant targets, and increased mental state attribution to specifically those with whom participants had synchronized. These results provide novel evidence for how synchrony, a common feature of cultural practices and day-to-day interpersonal coordination, shapes our sociality by engaging mentalizing capacities.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 👇🏻(further reading)👇🏻
https://doi.org/10.1016/j.jesp.2017.10.008
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
♻️عوامل دخیل در افزایش #همکاری و فعالیت #گروهی در #سازمان‌ها
پژوهشگران دانشگاه نانکای 🇨🇳 و دانشگاه تیلبورگ 🇱🇺 در پژوهشی که گزارش آن به تازگی منتشر شده است به بررسی شرایط و عوامل دخیل در همکاری کارکنان
👇🏻ادامه مطلب در ...👇🏻
https://ipbses.com/oraganizational-cooperation/
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
https://t.me/DrAmirMohammadShahsavarani
پژوهشگران دانشگاه نانکای 🇨🇳 و دانشگاه تیلبورگ 🇱🇺 در پژوهشی که گزارش آن به تازگی منتشر شده است به بررسی شرایط و عوامل دخیل در همکاری کارکنان
👇🏻ادامه مطلب در ...👇🏻
https://ipbses.com/oraganizational-cooperation/
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
https://t.me/DrAmirMohammadShahsavarani
IPBSES
همکاری کارکنان سازمان‌ها تحت تاثیر چه عواملی است؟ - IPBSES
پژوهشگران در پژوهشی که گزارش آن به تازگی منتشر شده است به بررسی شرایط و عوامل دخیل در همکاری کارکنان سازمان‌ها در مقاطع و شرایط مختلف کاری پرداختند.
نقش #نظریه_ذهن در فعالیت های #گروهی و #مشارکتی
#theory_of_mind
لینک مطالعه و دانلود مقاله 📝👇🏼
https://www.ipbses.com/faq/postid/304/
#theory_of_mind
لینک مطالعه و دانلود مقاله 📝👇🏼