گفت‌وشنود
4.93K subscribers
3.57K photos
1.23K videos
2 files
1.59K links
در صفحه‌ی «گفت‌وشنود» مطالبی مربوط‌به «رواداری، مدارا و هم‌زیستی بین اعضای جامعه با باورهای مختلف» منتشر می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/
Instagram.com/dialogue1402
Twitter.com/dialogue1402
Facebook.com/1402dialogue
Download Telegram
انتشار کتاب «ناباورمندان»

کتاب ناباورمندان با هدف گشایش دری برای شروع یک گفت‌وگوی تازه در عرصه عمومی، به‌ویژه میان باورمندان به سنت‌های رسمی و جاافتاده، با آنان که معنویت‌های نو را جستجو می‌کنند نوشته شده است. به طور گذرا، کوشیده است که نوعی «تمرین» (اتود / مشق) باشد برای کارهای جدی‌تری که از اهل آکادمی در این راستا انتظار می‌رود؛ با تمرکز به جریان‌های حی و حاضر در جامعه ایران.

سخن گفتن در حیطه حیات دینی بی‌آنکه رنگ و بوی جهت‌گیرانه و غرض‌ورزانه داشته باشد، آسان نیست. غناء و تنوع حیات دینی بشر، که به جنگل انبوهی از ایده‌ها و آیین‌ها می‌ماند، گذرکردن از آن را همچون یک تماشاگر محض دشوار کرده است. این در حالی‌ست که نه تنها پژوهش‌های دانشگاهی به حکم وظیفه‌ای که عهده‌دار شده‌اند، یعنی پژوهش بی‌طرفانه، نیاز دارند که اصطلاح‌شناسی خود و نظریه‌های تبیینی خود را در این مورد دائما به‌روز کنند، بلکه در عرصه‌ عمومی نیز برای جلب نظر علاقه‌مندان به امر دینی و معنوی، چاره‌ای نداریم مگر مراعات حداکثری اصل بی‌طرفی.

این در حالی‌ست که پژوهشگران در ارائه یک تعریف ارسطویی از بسیاری از مفاهیم کلیدی این حیطه از حیات انسان، یعنی حتی تعریف خود «دین»، «جادو»، «خرافه»، «معنویت»، «مسیحیت»، «اسلام»، «یهودیت»، «خداوند»، «الوهیت» و «آیین» وامانده‌اند و در بهترین حالت پس از کوشش‌های فکری بسیار و مقدمه‌چینی‌های مفصل، برای چند واژه از واژگان بالا، تعاریفی پیشنهاد کرده‌اند.

این کتاب در هفت بخش می‌پردازد به عناوین «حیات دینی»، «تعریف اصطلاحات»؛ از جمله اصطلاحاتی مانند ادیان رسمی، باورمندان، ادیان غیررسمی و ناباورمندان، «نمونه‌هایی از ادیان غیررسمی (تبارشناسی تاریخی در جهان معاصر ایرانی)، «امکان تئوریک تدوین چشم‌انداز حقوقی»، «علل تعقیب و سرکوب دینی (ادیان غیررسمی) در ایران»، «درباره امکان عملی گفت‌وگو میان ناباورمندان» و همچنین«معرفی کتاب، مقاله، فیلم و بسایت».

نسخه رایگان پی‌دی‌اف این کتاب را دانلود کنید و بخوانید.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
جمهوری اسلامی متولی دین ما نیست!

«درود بر شما. کتاب اخیر شما به نام "ناباورمندان" را تورق کردم. کتاب پر از داده و تحلیل‌های داده‌محور بود. به نویسنده آفرین می‌گویم و به شما بابت انتشار چنین کتابی درود می‌فرستم.

نکته بسیار جالب توجه برای من این بود که در این کتاب تلاش شده بود تنوع دینی در ایران‌زمین به نمایش گذاشته شود و همچنین رواداری در میان افراد مشهور این سرزمین. به عنوان نمونه این دو بیت که از ابوسعید ابوالخیر نقل شده بود بسیار دلچسب بود:

"راه تو به هر روش که پویـــند خـــــوش است
وصل تو به هر جهت که جوینـــــد خوش است
روی تو به هر دیده که بیــــنند نکـــــــوست
نام تو به هــــر زبان که گوینــــد خـوش است"

من چون خود فرد دین‌داری هستم و مسلمانی روادار و مداراجو هستم بسیار مایل بودم این پیام را به شما بدهم و به گوش مسئولان جمهوری اسلامی برسانم که مقابل این تاریخ دور و دراز حیات دینی در کشور ما شما هیچ هستید و حتی در همین زمان هم شما متولی دین ما نیستید»

- از این همراه گرامی بسیار سپاسگزاریم. پیام بسیار دلگرم‌کننده‌ای بود. پیشنهاد می‌کنیم نسخه پی‌دی‌اف کتاب «ناباورمندان» را دانلود کنید. دانلود آن رایگان و آسان است.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

تصویری که در پوستر به کار رفته است برگرفته از خود کتاب است و یکی از مهمترین آثار عیلامیان باستان، در منطقه کول‌فرح در شهرستان ایذه در استان خوزستان را نشان می‌دهد. قدمت آن به بیش از ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد و فردی را در مراسم قربانی کردن در حالی که دستانش به نشانه نیایش بالاست، به نمایش می‌گذارد.

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری
تلاش برای گفتگوی بین‌ادیانی

در بخشی از کتاب «ناباورمندان» که به تازگی توسط انتشارات «توانا» منتشر شده است درباره تلاش برای گفتگوی بین‌ادیانی چنین آمده است که این گفت‌وگوی بین ادیانی، می‌تواند پتانسیل خشونت را در همه اشکال آن از بین برده و افق مشترکی برای تمامی معنویت‌جویان و دینداران ترسیم کند.

نویسنده مواردی برای امکان‌پذیری این گفتگو لیست می‌کند که از جمله‌ی آن‌ها موارد زیر هستند:

«- علاقه مشترک به زندگی دینی و دیندارانه مبتنی بر معنویت

- وجوه اشتراک انکارناپذیر میان مردم دیندار (اعم از باورمند به ادیان رسمی یا ناباورمند) در مقایسه با مردمی که اعتنایی به امر معنوی و دینی ندارند.

- امکاناتی که رسانه‌های جدید با تکیه بر فناوری‌های جدید در اختیار انسان معاصر قرار داده است امکان تحقق گفتگو در میان لایه‌های بیشتری از مردم را فراهم کرده است».

نظر شما درباره این نگاه نویسنده چیست؟

پیشنهاد می‌کنیم نسخه پی‌دی‌اف کتاب «ناباورمندان» را دانلود کنید. دانلود آن رایگان و آسان است.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
دین مستخدم سیاست نیست

در کتاب «ناباورمندان» که اخیرا توسط انتشارات «توانا» منتشر شده است در راستای تقویت گفتگو بین باورمندان و ناباورمندان است و نیز تقویت گفتگو بین افراد از سنت‌های دینی متفاوت.

نویسنده اما یکی از مسائلی را که بسیار برای تقویت این جنس گفتگوی مسالمت‌آمیز، زیان‌بار می‌داند، این است که دینداری در خدمت سازمان‌های دولتی قرار بگیرد.

او صراحتا می‌نویسد دین نباید: «تحت‌الشعاع جنگ قدرت میان جبهه‌های سیاسی قرار گیرد.
عمر نظام‌های سیاسی همواره کوتاه‌تر از عمر سنت‌های دینی بوده است و لاجرم، دینداران باید بتوانند صادقانه و به طور مستقل، با یکدیگر وارد گفتگو شوند».

نظر شما درباره این نگاه نویسنده چیست؟

پیشنهاد می‌کنیم نسخه پی‌دی‌اف کتاب «ناباورمندان» را دانلود کنید. دانلود آن رایگان و آسان است.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
در این کتاب که از سوی «آموزشکده توانا» منتشر شده است به ابعاد مختلفی از مسئله خداباوری و خداناباوری پرداخته می‌شود.

از جمله در بخشی از این کتاب باورهای دینی و مذهبی غیررسمی در ایران مورد مرور و بازخوانی اجمالی قرار می‌گیرند که هدف از آن این است تا مخاطب نمایی کلی از باورهای مذهبی و دینی غیررسمی را ببیند و بتواند برداشتی کلی از مفهوم دین غیررسمی داشته باشد.

متاسفانه ادیان غیررسمی در ایران مورد سرکوب شدید هستند و جمهوری اسلامی به هیچ عنوان حضور و فعالیت آنان را بر نمی‌تابد.

از این رو شناخت این باورها و ادیان ضروری است؛ شناختی که می‌تواند موجب همدلی بیشتر برای دفاع از حقوق آنان شود.

نسخه رایگان پی‌دی‌اف این کتاب را دانلود کنید و بخوانید.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
اگر به ارزش‌های اخلاقی پایبند نیستید، ایمان خود را رها کنید

مطلبی از خانم دکتر زهره سعیدی

خانم دکتر زهره سعیدی، دکترای فلسفه تطبیقی در در بخشی از یک مطلبی که در کانال تلگرام خود - که «تفکر انتقادی» دارد - قرار داده‌اند و ذیل مطلبی با عنوان «چه کسانی توهم دینداری دارند؟» چنین می‌نویسد:

«اگر به ارزش‌های اخلاقی پایبند نیستید ایمان خود را رها کنید؛ زیرا گرفتار توهم دینداری شده‌اید. دینداریِ واقعی اخلاق‌مدار است. دین مروج ارزش‌های اخلاقی است و برای ارتقای انسانیت بر بشر نازل شده است. به همین خاطر هر نوع دینداری که در تضاد با ارزش‌های اخلاقی باشد، متوهمانه است.

ایمان‌ورزی بدون اخلاق‌مداری، نه تنها هیچ ارزشی ندارد، بلکه به اعمال ضد انسانیت و متعارض با عدالت منجر می‌گردد. مؤمنانِ ناملتزم به ارزش‌های اخلاقی به راحتی حقوق طبیعی انسان‌های دیگر را زیر پا می‌گذارند و رفتارهای غیر انسانی خود را به‌عنوان امری دینی توجیه می‌کنند. حال آنکه دینداریِ واقعی و غیر متوهمانه، حافظ ارزش‌های اخلاقی است. بنابراین هر گفتار یا رفتار یا حتی فتوایی که بر خلاف اصول اخلاقی باشد، غیر دینی و غیر قابل پذیرش است. هر برداشتی از دین که خلاف اصول اخلاقی باشد نادرست و متوهمانه است.

به‌عنوان مثال کسانی که معتقدند برای حفظ نظام اسلامی می‌توان به مردم دروغ گفت، تهمت زد، آنان را فریب داد و تقلب کرد، نه تنها گرفتار توهم دینداری شده‌اند بلکه با عملکردهای ضد اخلاق خود دین را به مسلخ برده‌اند».

صورت کامل این مطلب را می‌توانید در کانال تلگرام ایشان بیابید؛ در لینک زیر:
https://t.me/TeachingCriticalThinking/210

آدرس کانال تلگرام «تفکر انتقادی»:
https://t.me/TeachingCriticalThinking

#گفتگو_توانا #تفکر_انتقادی #دینداری_اخلاقی #جمهوری_اسلامی

@Dialogue1402
دکتر جبار رحمانی در گفتگویی با موسسه «دیدار نیوز» بر این نکته تاکید کرد که جامعه ایران دیگر به راحتی مباحث دینی را نمی‌پذیرد.

او البته این را نه به معنای بی‌دین شدن جامعه ایران بلکه به معنای پرسشگری ایرانیان دانست و گفت: «هر چند جامعه ایران همواره جامعه دیندار بوده و اینکه می‌گویند جامعه ایران بی دین شده، درست نیست اما جامعه پرسشگر شده است و هر تعریفی از دین را به راحتی نمی پذیرد و می گوید به آنچه بیان شده باید فکر کند و درباره آن تحقیق کند».

این استاد جامعه‌شناسی همچنین بر این نکته انگشت گذاشت که دین‌داری معادل اخلاقی‌بودن نیست.

«دیدار نیوز» در توضیح این دیدگاه ایشان چنین آورده است:‌ «رحمانی این موضوع را هم گوشزد می کند که کسی که حجاب ندارد به معنای بی دین بودن آن و آن کسی که حجاب دارد به معنای با دین بودن آن نیست، نکته مهمی که باید به آن هم اشاره کرد بحث اخلاق است و اینکه عده ای تصور می کنند آن کسی که مومن و حجاب دارد آدم بااخلاقی است یا آنکه حجاب ندارد بی اخلاق است، تعریف کاملا اشتباهی است.

این جامعه شناس این را هم اضافه می کند آن کسی که در بالای شهر زندگی می کند می تواند انسان بسیار معتقد و مومنی باشد و این دسته بندی که بالای شهر نشین بی دین است و پایین شهری با دین، تعاریف نادرستی است که چند سالی است در جامعه شنیده می‌شود اما مبنای درستی ندارد».

توضیح تفصیلی این دیدار را در کانال تلگرام «دیدارنیوز» بخوانید:
https://t.me/didarnewsir/331


#گفتگو_توانا #دینداری_ایرانیان #اخلاق_فرادینی #حجاب_اجباری

@Dialogue1402
درباره نسبت دین و اخلاق، سده‌هاست که سخن گفته می‌شود و این شامل مباحث مذهبی و فلسفی و نیز سیاسی در کشور ما هم می‌شود.

به ویژه پس از انقلاب ۵۷ و روی کار آمدن حکومتی که ادعای اسلامی دارد، این بحث ابعاد گسترده‌تری پیدا کرده است.

اما نکته جالب توجه آن است که بسیاری از دین‌داران نیز با مشاهده‌ی رفتار جمهوری اسلامی که رفتاری استبدادی و سرکوبگرانه و مغایر شئون اخلاقی است، دریافته‌اند که نسبت مستقیمی میان دین‌داری و اخلاق‌مداری وجود ندارد و چه دین‌دارانی که خود بزرگترین مروجان بی‌اخلاقی هستند.

از جمله خانم دکتر زهره سعیدی در بخشی از مطلبی که در کانال جناب شهاب‌الدین حائری شیرازی منتشر شده است، اساسا دین‌داری کسانی که اخلاق‌مدار نیستند را «متوهمانه» می‌داند و چنین می‌نویسد:

«اگر به ارزش‌های اخلاقی پایبند نیستید ایمان خود را رها کنید؛ زیرا گرفتار توهم دینداری شده‌اید. دینداریِ واقعی اخلاق‌مدار است. دین مروج ارزش‌های اخلاقی است و برای ارتقای انسانیت بر بشر نازل شده است. به همین خاطر هر نوع دینداری که در تضاد با ارزش‌های اخلاقی باشد، متوهمانه است.

ایمان‌ورزی بدون اخلاق‌مداری، نه تنها هیچ ارزشی ندارد، بلکه به اعمال ضد انسانیت و متعارض با عدالت منجر می‌گردد. مؤمنانِ ناملتزم به ارزش‌های اخلاقی به راحتی حقوق طبیعی انسان‌های دیگر را زیر پا می‌گذارند و رفتارهای غیر انسانی خود را به‌عنوان امری دینی توجیه می‌کنند. حال آنکه دینداریِ واقعی و غیر متوهمانه، حافظ ارزش‌های اخلاقی است. بنابراین هر گفتار یا رفتار یا حتی فتوایی که بر خلاف اصول اخلاقی باشد، غیر دینی و غیر قابل پذیرش است. هر برداشتی از دین که خلاف اصول اخلاقی باشد نادرست و متوهمانه است.

به‌عنوان مثال کسانی که معتقدند برای حفظ نظام اسلامی می‌توان به مردم دروغ گفت، تهمت زد، آنان را فریب داد و تقلب کرد، نه تنها گرفتار توهم دینداری شده‌اند بلکه با عملکردهای ضد اخلاق خود دین را به مسلخ برده‌اند».

برای خواندن کامل این مطلب به کانال تلگرام جناب حائری شیرازی بروید به آدرس زیر:
https://t.me/virayeshe_zehn/5313

صفحه اینستاگرام جناب حائری شیرازی:
https://www.instagram.com/shahabedinhaeri/

#حوزه‌_قم #مراجع_تقلید #اخلاق_مداری #دینداری

@Dialogue1402
در لزوم همنشینی با کسانی که نگاه متفاوتی از ما دارند

پیش از این در قالب یک ویدئو - پادکست در وبسایت گفت‌وشنود این نکته یادآوری شد که اشراف به سیر تاریخی دین و درک این نکته که بسیاری از باورهای ما لازمه دینداری نیستند به ما در درک بهتر دیگران و نوع دین‌داری و یا باورمندی آنان کمک می‌کند.

اکنون نیز یادآوری می‌کنیم که اساسا همین تعامل با دیگران می‌توان دین‌داری ما را مداراجوتر سازد. از دیگرانی که نگاه متفاوتی از ما دارند فرار نکنیم بلکه تلاش کنیم با آنان و دیدگاه‌های آنان آشنا شویم و این لازمه‌ای با تغییر نگاه ما ندارد.

در آنجا گفته بودیم: «رویکرد گشوده در دین‌داری نیازمند این است که دین‌داران و خداباوران خود را در هم‌نشینی و گفت‌وگو با کسانی قرار دهند که سبک زندگی و نگاه دینی متفاوتی دارند. چنین رویکردی، فهم جداگانه‌ای از دین رقم خواهد زد؛ فهمی که قطعا به اخلاقی‌تر شدن جامعه و دورماندن دین‌داری از خطرهای غیراخلاقی یاری خواهد رساند».

آن ویدئو - پادکست را در اینجا ببینید:
https://dialog.tavaana.org/mistakes-religious/

#گفتگو_توانا #دینداری #آزادی_ادیان #مدارا

@DiLogue1402
مساجد در جمهوری اسلامی پایگاه‌های نظامی حکومت هستند

«در قرآن آمده که ساخت مساجد باید بر اساس تقوی باشد؛ در حالی‌که در جمهوری اسلامی ساجد در زمین‌های غصبی و با بودجه حکومتی ساخته شده‌اند، که حتی خواندن نماز در این مساجد از نظر احکام دینی هم درست نیست.» مجید محمدی، جامعه‌شناس، در برنامه بگو-بشنو ۵۲ با موضوع؛ مسجدسازی؟‌! حتی در پارک‌ها؟ چرا؟ می‌گوید: «مساجد در جمهوری اسلامی، پایگاه‌های نظامی حکومت هستند.»

این برنامه ۱۵ فروردین ۱۴۰۳، با حضور درسا جلالیان، کارشناس ارشد طراحی شهری در کانادا، مجید محمدی، جامعه‌شناس و برخی صاحب‌نظران و کنشگران در اتاق کلاب‌هاوس توانا برگزار شد.

لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/mosques-military-bases-iran/

لینک یوتیوب:
https://youtu.be/WHM1SmTUWAU

لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/69PfCfVpcwbcnNtX6

#گفتگو_توانا #مساجد #دینداری #حقوق_خداناباوران

@Dialogue1402
تلاش برای گفتگوی بین‌ادیانی

در بخشی از کتاب «ناباورمندان» که به تازگی توسط انتشارات «توانا» منتشر شده است درباره تلاش برای گفتگوی بین‌ادیانی چنین آمده است که این گفت‌وگوی بین ادیانی، می‌تواند پتانسیل خشونت را در همه اشکال آن از بین برده و افق مشترکی برای تمامی معنویت‌جویان و دینداران ترسیم کند.

نویسنده مواردی برای امکان‌پذیری این گفتگو لیست می‌کند که از جمله‌ی آن‌ها موارد زیر هستند:

«- علاقه مشترک به زندگی دینی و دیندارانه مبتنی بر معنویت

- وجوه اشتراک انکارناپذیر میان مردم دیندار (اعم از باورمند به ادیان رسمی یا ناباورمند) در مقایسه با مردمی که اعتنایی به امر معنوی و دینی ندارند.

- امکاناتی که رسانه‌های جدید با تکیه بر فناوری‌های جدید در اختیار انسان معاصر قرار داده است امکان تحقق گفتگو در میان لایه‌های بیشتری از مردم را فراهم کرده است».

نظر شما درباره این نگاه نویسنده چیست؟

پیشنهاد می‌کنیم نسخه پی‌دی‌اف کتاب «ناباورمندان» را دانلود کنید. دانلود آن رایگان و آسان است.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
دین مستخدم سیاست نیست

در کتاب «ناباورمندان» که اخیرا توسط انتشارات «توانا» منتشر شده است در راستای تقویت گفتگو بین باورمندان و ناباورمندان است و نیز تقویت گفتگو بین افراد از سنت‌های دینی متفاوت.

نویسنده اما یکی از مسائلی را که بسیار برای تقویت این جنس گفتگوی مسالمت‌آمیز، زیان‌بار می‌داند، این است که دینداری در خدمت سازمان‌های دولتی قرار بگیرد.

او صراحتا می‌نویسد دین نباید: «تحت‌الشعاع جنگ قدرت میان جبهه‌های سیاسی قرار گیرد.
عمر نظام‌های سیاسی همواره کوتاه‌تر از عمر سنت‌های دینی بوده است و لاجرم، دینداران باید بتوانند صادقانه و به طور مستقل، با یکدیگر وارد گفتگو شوند».

نظر شما درباره این نگاه نویسنده چیست؟

پیشنهاد می‌کنیم نسخه پی‌دی‌اف کتاب «ناباورمندان» را دانلود کنید. دانلود آن رایگان و آسان است.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
در این کتاب که از سوی «آموزشکده توانا» منتشر شده است به ابعاد مختلفی از مسئله خداباوری و خداناباوری پرداخته می‌شود.

از جمله در بخشی از این کتاب باورهای دینی و مذهبی غیررسمی در ایران مورد مرور و بازخوانی اجمالی قرار می‌گیرند که هدف از آن این است تا مخاطب نمایی کلی از باورهای مذهبی و دینی غیررسمی را ببیند و بتواند برداشتی کلی از مفهوم دین غیررسمی داشته باشد.

متاسفانه ادیان غیررسمی در ایران مورد سرکوب شدید هستند و جمهوری اسلامی به هیچ عنوان حضور و فعالیت آنان را بر نمی‌تابد.

از این رو شناخت این باورها و ادیان ضروری است؛ شناختی که می‌تواند موجب همدلی بیشتر برای دفاع از حقوق آنان شود.

نسخه رایگان پی‌دی‌اف این کتاب را دانلود کنید و بخوانید.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
قدمت «حیات دینی»

یک نگاه کلان به تاریخ نشان می‌دهد که «انسان دینی» (homo religiosus) سایه‌ی سنگینی بر گذشته‌ی بشر انداخته است. اگر «دین» را خیلی عام در نظر بگیریم و تنوع عقاید و آیین‌های بشری را به پای اثبات یک تعریف بخصوص از دین قربانی نکنیم، به سختی می‌توان قسمتی از سیاره یا مقطعی از تاریخ را پیدا کرد که به هیچ معنایی، دینی نبوده باشد.

این نه فقط درباره‌ی گذشته‌ی انسان صادق است، بلکه امروزه هم در اغلب جوامع زنده و پویایی که می‌شناسیم دست‌کم یک یا چند سنت دینی حضور جدی دارند و جریان‌های تازه‌ای هم، الهام‌گرفته از گذشته و پاسخ‌گو به شرایط جدید، ظهور کرده‌اند که شاید دست‌کم بعضی از آنها به جریان‌های مسلط و فراگیر دینی در قرن آینده مبدل شوند. مطالعه‌ی گذشته‌ی دینی بشر مدت‌هاست که موضوع مطالعات دانشگاهی و مرکز علمی بوده است و دهه‌هاست که مطالعه بر ادیان نوظهور با رویکردهای مختلف در دستور کار قرار گرفته است.

حدود یک‌هزار سال پیش، یک روحانی ایرانی به زبان فارسی چنین سرود:

راه تو به هر روش که پویند خوش است
وصل تو به هر جهت که جویند خوش است
روی تو به هر دیده که بینند نکوست
نام تو به هر زبان که گویند خوش است

اما این بزرگواری و بزرگمنشی تنها یک تن، یعنی شیخ ابوسعید ابوالخیر نیست که ما را متوجه گستردگی دین و حیات دینی بر سراسر زمین می‌کند؛ بعضی متون مقدس از جمله قرآن هم اشارات صریحی دارند که تمامی اجزاء طبیعت، حتی موجودات بی‌جان، به نوعی و به معنایی در کار پرستش خداوند هستند.

بعضی حرکات و سکنات (body gestures) انسان پرستنده، در کهن‌ترین نقوشی که از نیاکان ما باقی مانده است قابل ردیابی‌ست. به عنوان نمونه، بلندکردن هر دو دست به سوی آسمان، به نشانه‌ی درخواست از خدا یا خدایان، و یا نیایش و پرستش آنها، به هزاره‌ها پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد.

یکی از مهم‌ترین آثار عیلامیان باستان در منطقه‌ی کول‌فرح شهرستان ایذه (خوزستان) با قدمت ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد، فردی را در مراسم قربانی کردن در حالی که دستانش به نشانه‌ی نیایش بالاست، به نمایش می‌گذارد.

برای مطالعه ادامه متن به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:

https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-1/

این متن برگرفته از کتابچه «ناباورمندان» است که به صورت چاپی و شنیداری در دسترس علاقه‌مندان است.

#ناباورمندان #باورمندان #دین #دینداری #بی_دینی #لامذهبی

@Dialogue1402
@Dialogue1402

جمهوری اسلامی متولی دین ما نیست!

«درود بر شما. کتاب اخیر شما به نام “ناباورمندان” را تورق کردم. کتاب پر از داده و تحلیل‌های داده‌محور بود. به نویسنده آفرین می‌گویم و به شما بابت انتشار چنین کتابی درود می‌فرستم.

نکته بسیار جالب توجه برای من این بود که در این کتاب تلاش شده بود تنوع دینی در ایران‌زمین به نمایش گذاشته شود و همچنین رواداری در میان افراد مشهور این سرزمین. به عنوان نمونه این دو بیت که از ابوسعید ابوالخیر نقل شده بود بسیار دلچسب بود:

“راه تو به هر روش که پویـــند خـــــوش است
وصل تو به هر جهت که جوینـــــد خوش است
روی تو به هر دیده که بیــــنند نکـــــــوست
نام تو به هــــر زبان که گوینــــد خـوش است”

من چون خود فرد دین‌داری هستم و مسلمانی روادار و مداراجو هستم بسیار مایل بودم این پیام را به شما بدهم و به گوش مسئولان جمهوری اسلامی برسانم که مقابل این تاریخ دور و دراز حیات دینی در کشور ما شما هیچ هستید و حتی در همین زمان هم شما متولی دین ما نیستید»

- از این همراه گرامی بسیار سپاسگزاریم. پیام بسیار دلگرم‌کننده‌ای بود. پیشنهاد می‌کنیم نسخه پی‌دی‌اف کتاب «ناباورمندان» را دانلود کنید. دانلود آن رایگان و آسان است.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

تصویری که در پوستر به کار رفته است برگرفته از خود کتاب است و یکی از مهمترین آثار عیلامیان باستان، در منطقه کول‌فرح در شهرستان ایذه در استان خوزستان را نشان می‌دهد. قدمت آن به بیش از ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد و فردی را در مراسم قربانی کردن در حالی که دستانش به نشانه نیایش بالاست، به نمایش می‌گذارد.

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خرافه‌اندیشی؛ توهین به خرد بشری

در دنیای امروز که علم به عنوان ابزار اصلی پیشرفت بشر شناخته می‌شوند، خرافه‌اندیشی نه تنها ابزاری برای دوری از حقیقت است، بلکه توهین به دینداران خردگرا نیز به حساب می‌آید.

وقتی فردی به خرافات تکیه می‌کند، در واقع به این گمان دامن می‌زند که باورهای غیرمنطقی می‌توانند جایگزین عقل و خرد انسانی شوند.

دینداران خردگرا، کسانی هستند که با احترام به دین و اعتقادات خود در حوزه‌ی شخصی خویش، به ارزش‌های علمی و عقلانی برای پیشرفت زندگی بشر نیز بها می‌دهند. آن‌ها بر این باور هستند که دیانت و خرد می‌توانند در همزیستی مسالمت‌آمیز قرار بگیرند و از یکدیگر بهره‌مند شوند.

هرگونه تکیه بر خرافات، نه تنها باعث تضعیف اصول انسانی می‌شود، بلکه به به مثابه‌ی توهین به کسانی است که در جستجوی حقیقت و فهم عمیق‌تری از زندگی هستند.

#گفتگو_توانا #خرافه #خرد #آگاهی #دینداری #علم #فکر_انتقادی

@Dialogue1402
دین مستخدم سیاست نیست

کتاب «ناباورمندان» که توسط انتشارات «توانا» منتشر شده است در راستای تقویت گفتگو بین باورمندان و ناباورمندان است و نیز تقویت گفتگو بین افراد از سنت‌های دینی متفاوت.

نویسنده یکی از مسائلی را که برای تقویت این جنس گفتگوی مسالمت‌آمیز، زیان‌بار می‌داند، این می‌داند که دینداری در خدمت سازمان‌های دولتی قرار بگیرد.

او صراحتا می‌نویسد دین نباید: «تحت‌الشعاع جنگ قدرت میان جبهه‌های سیاسی قرار گیرد.عمر نظام‌های سیاسی همواره کوتاه‌تر از عمر سنت‌های دینی بوده است و لاجرم، دینداران باید بتوانند صادقانه و به طور مستقل، با یکدیگر وارد گفتگو شوند».

نظر شما درباره این نگاه نویسنده چیست؟

پیشنهاد می‌کنیم نسخه پی‌دی‌اف کتاب «ناباورمندان» را دانلود کنید. دانلود آن رایگان و آسان است.

لینک دانلود:
https://dialog.tavaana.org/wp-content/uploads/2024/02/nonbelievers.pdf

#گفتگو_توانا #کتاب_تازه #حقوق_خداناباوران #ناباورمندان #دینداری

@Dialogue1402
آیا می‌توان مسلمان بود ولی فقهی زندگی نکرد؟

دین اسلام، مانند بسیاری از ادیان دیگر، ابعاد گسترده‌ای دارد؛ از ایمان قلبی و اخلاق گرفته تا احکام و فقه. اما آیا مسلمان بودن تنها به معنای پیروی از فقه است؟

فقه به‌عنوان بخشی از دین، قوانین شریعت را ارائه می‌دهد، اما آیا تمام ایمان در فقه خلاصه می‌شود؟

بسیاری از مسلمانان در جهان هستند که ایمان خود را با محوریت اخلاق، نیکوکاری و احترام به حقوق دیگران تعریف می‌کنند، بدون آنکه به طور کامل مطابق با چارچوب فقهی زندگی کنند.

می‌توان به خدا ایمان داشت، نماز خواند، روزه گرفت، اما در عین حال نگاه متفاوتی به سبک زندگی داشت؛ سبکی که بر پایه عقلانیت باشد نه شریعت.

نظر شما چیست؟

#گفتگو_توانا #اسلام #ایمان #فقه #اخلاق #آزادی_انتخاب #دینداری

@Dialogue1402
اگر به ارزش‌های اخلاقی پایبند نیستید، ایمان خود را رها کنید

خانم دکتر زهره سعیدی، دکترای فلسفه تطبیقی در بخشی از یک مطلبی که در کانال تلگرام خود - که «تفکر انتقادی» دارد - قرار داده‌اند، ذیل مطلبی با عنوان «چه کسانی توهم دینداری دارند؟» چنین می‌نویسد:

«اگر به ارزش‌های اخلاقی پایبند نیستید ایمان خود را رها کنید؛ زیرا گرفتار توهم دینداری شده‌اید. دینداریِ واقعی اخلاق‌مدار است. دین مروج ارزش‌های اخلاقی است و برای ارتقای انسانیت بر بشر نازل شده است. به همین خاطر هر نوع دینداری که در تضاد با ارزش‌های اخلاقی باشد، متوهمانه است.

ایمان‌ورزی بدون اخلاق‌مداری، نه تنها هیچ ارزشی ندارد، بلکه به اعمال ضد انسانیت و متعارض با عدالت منجر می‌گردد. مؤمنانِ ناملتزم به ارزش‌های اخلاقی به راحتی حقوق طبیعی انسان‌های دیگر را زیر پا می‌گذارند و رفتارهای غیر انسانی خود را به‌عنوان امری دینی توجیه می‌کنند. حال آنکه دینداریِ واقعی و غیر متوهمانه، حافظ ارزش‌های اخلاقی است. بنابراین هر گفتار یا رفتار یا حتی فتوایی که بر خلاف اصول اخلاقی باشد، غیر دینی و غیر قابل پذیرش است. هر برداشتی از دین که خلاف اصول اخلاقی باشد نادرست و متوهمانه است.

به‌عنوان مثال کسانی که معتقدند برای حفظ نظام اسلامی می‌توان به مردم دروغ گفت، تهمت زد، آنان را فریب داد و تقلب کرد، نه تنها گرفتار توهم دینداری شده‌اند بلکه با عملکردهای ضد اخلاق خود دین را به مسلخ برده‌اند».

صورت کامل این مطلب را می‌توانید در کانال تلگرام ایشان بیابید؛ در لینک زیر:
https://t.me/TeachingCriticalThinking/210

آدرس کانال تلگرام «تفکر انتقادی»:
https://t.me/TeachingCriticalThinking

#گفتگو_توانا #تفکر_انتقادی #دینداری_اخلاقی #جمهوری_اسلامی

@Dialogue1402
قدمت «حیات دینی»

یک نگاه کلان به تاریخ نشان می‌دهد که «انسان دینی» (homo religiosus) سایه‌ی سنگینی بر گذشته‌ی بشر انداخته است. اگر «دین» را خیلی عام در نظر بگیریم و تنوع عقاید و آیین‌های بشری را به پای اثبات یک تعریف بخصوص از دین قربانی نکنیم، به سختی می‌توان قسمتی از سیاره یا مقطعی از تاریخ را پیدا کرد که به هیچ معنایی، دینی نبوده باشد.

این نه فقط درباره‌ی گذشته‌ی انسان صادق است، بلکه امروزه هم در اغلب جوامع زنده و پویایی که می‌شناسیم دست‌کم یک یا چند سنت دینی حضور جدی دارند و جریان‌های تازه‌ای هم، الهام‌گرفته از گذشته و پاسخ‌گو به شرایط جدید، ظهور کرده‌اند که شاید دست‌کم بعضی از آنها به جریان‌های مسلط و فراگیر دینی در قرن آینده مبدل شوند. مطالعه‌ی گذشته‌ی دینی بشر مدت‌هاست که موضوع مطالعات دانشگاهی و مرکز علمی بوده است و دهه‌هاست که مطالعه بر ادیان نوظهور با رویکردهای مختلف در دستور کار قرار گرفته است.

حدود یک‌هزار سال پیش، یک روحانی ایرانی به زبان فارسی چنین سرود:

راه تو به هر روش که پویند خوش است
وصل تو به هر جهت که جویند خوش است
روی تو به هر دیده که بینند نکوست
نام تو به هر زبان که گویند خوش است

اما این بزرگواری و بزرگمنشی تنها یک تن، یعنی شیخ ابوسعید ابوالخیر نیست که ما را متوجه گستردگی دین و حیات دینی بر سراسر زمین می‌کند؛ بعضی متون مقدس از جمله قرآن هم اشارات صریحی دارند که تمامی اجزاء طبیعت، حتی موجودات بی‌جان، به نوعی و به معنایی در کار پرستش خداوند هستند.

بعضی حرکات و سکنات (body gestures) انسان پرستنده، در کهن‌ترین نقوشی که از نیاکان ما باقی مانده است قابل ردیابی‌ست. به عنوان نمونه، بلندکردن هر دو دست به سوی آسمان، به نشانه‌ی درخواست از خدا یا خدایان، و یا نیایش و پرستش آنها، به هزاره‌ها پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد.

یکی از مهم‌ترین آثار عیلامیان باستان در منطقه‌ی کول‌فرح شهرستان ایذه (خوزستان) با قدمت ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد، فردی را در مراسم قربانی کردن در حالی که دستانش به نشانه‌ی نیایش بالاست، به نمایش می‌گذارد.

برای مطالعه ادامه متن به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:

https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-1/

این متن برگرفته از کتابچه «ناباورمندان» است که به صورت چاپی و شنیداری در دسترس علاقه‌مندان است.

#ناباورمندان #باورمندان #دین #دینداری #بی_دینی #لامذهبی

@Dialogue1402