گفت‌وشنود
4.89K subscribers
3.03K photos
1.16K videos
2 files
1.44K links
در صفحه‌ی «گفت‌وشنود» مطالبی مربوط‌به «رواداری، مدارا و هم‌زیستی بین اعضای جامعه با باورهای مختلف» منتشر می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/
Instagram.com/dialogue1402
Twitter.com/dialogue1402
Facebook.com/1402dialogue
Download Telegram
مولوی عبدالحمید در سخنی دقیق گفته است: «دین در هیچ جای دنیا نباید دولتی باشد»

او در خطبه‌های نماز جمعه در ۱۰ شهریور در زاهدان بر این نکته تاکید کرد و با اشاره به تبعیض مذهبی علیه اهل سنت ایران به این نکته اشاره کرد در حوزه "انتصاب استاندار، معاون وزیر یا سفیر از اهل سنت" وعده‌ها عملی نشده است.

او همچنین با اشاره به پیش از ۵۷، اشاره کرد که «سنی‌ها در دوران پهلوی در رده‌های مختلف ارتش و حتی در فرماندهی نیروهای مسلح حضور داشتند» در حالیکه در دوران جمهوری اسلامی نیروهای اهل سنت در درون نیروهای مسلح نادیده گرفته می‌شوند.

- نکات مولوی عبدالحمید درست هستند؛ وقتی دین دولتی شود و یک مذهب مورد تجلیل رسمی حکومت باشد و در سیاستگذاری‌ها بر اساس آن عمل شود، پست‌های اصلی نیز بین باورمندان به آن مذهب تقسیم می‌شود و از جمله نیروهای مسلح ایران فقط شامل فرماندهان شیعه ۱۲ امامی خواهد بود و اهل سنت و دیگر باورمندان حضور نخواهند داشت.

#گفتگو_توانا #حقوق_دگراندیشان #اهل_سنت #مدارا #مولوی_عبدالحمید

@dialogue1402
مولوی عبدالحمید: در هیچ‌ جای دنیا عبادت اجازه نمی‌خواهد

مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان که از محبوبیت قابل توجهی نزد مردم سیستان و بلوچستان و ملت ایران برخوردار است در یک جمله قابل توجه، نکته مهمی را یادآور شدند.

به گفته او: «در هیچ جای دنیا عبادت اجازه نمی‌خواهد»

او این را زمانی گفت که خبر تعطیلی نمازخانه‌های اهل سنت در تهران و مشهد منتشر شده بود. تهران پایتخت ایران است و علی‌رغم اینکه در ایران چند میلیون ایرانی اهل سنت زندگی می‌کنند، در تهران مسجدی برای اهل سنت وجود ندارد.

نه تنها مسجدی وجود ندارد که حتی اجازه نمی‌دهند نمازخانه‌ای نیز برای این مذهب برقرار باشد.

جمهوری اسلامی چه واکنشی نشان می‌داد اگر در یک کشور اروپایی، نمازخانه‌ها یا مساجد شیعیان را تعطیل می‌کردند؟

#مولوی_عبدالحمید #گفتگو_توانا #اهل_سنت #شهروندان_ایران

@Dialogue1402
اعتراض جمعی به حکم اعدام روحانی اهل سنت؛

حرکت تحسین‌آمیز ۱۴ نفر از نواندیشان دینی ایرانی

به گزارش کانال تلگرامی «زیتون» ۱۴ تن از نواندیشان دینی ایرانی در نامه‌ای به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، حکم اعدام یک روحانی اهل سنت در ایران را محکوم کرده و این حکم را «غیرقانونی» و «نامشروع» دانستند.

متن این اعتراض چنین است:

«جناب آقای عمر زنیبر رییس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد،
بنا به اخبار رسیده ماموستا محمد خضرنژاد، روحانی ۴۵ ساله خوشنام، مردمی و اهلسنت بوکان، در اقدامی امنیتی و به دور از موازین دادرسی و حقوق بشری، از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده است.

ما ضمن محکومیت این اقدام غیرقانونی و نامشروع، و هشدار نسبت به آثار مخرب این احکام امنیتی در وضعیت حقوق بشر ایران، از شما می‌خواهیم در فرصت باقی‌مانده اعتبار و اقتدار خود را به کار گرفته و نسبت به نجات جان یک روحانی اهلسنت، که گناهی جز ایستادن در کنار مردم ندارد، و همچنین دیگر محکومانی که در یک دادرسی غیر قانونی و ناعادلانه محکوم به اعدام شده اند، واکنش مقتضی و مناسب نشان دهید».

این افراد این نامه را امضا کردند:
محمدجواد اکبرین / حسن یوسفی اشکوری / عبدالعلی بازرگان / رضا بهشتی معزّ / سروش دباغ / رضا علیجانی / رحمان لیوانی / علی طهماسبی / احمد علوی / ژیلا موحد شریعت پناهی / صدیقه وسمقی / عبدالله ناصری طاهری / مهدی ممکن / یاسر میردامادی

امیدواریم این حرکت تحسین‌آمیز نواندیشان دینی ایرانی ابعاد گسترده‌تری نیز یابد و آنان از نفوذ و شهرت خود بیشتر استفاده کرده و به نقض گسترده حقوق خداناباوران و دین‌ناباوران در ایران نیز در ابعاد گسترده‌تری اعتراض کنند. گرچه پیش از این نیز مواردی از اعتراض آنان به حکم اعدام دین‌ناباوران منتشر شده بود.

#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #نواندیشان_دینی #اهل_سنت

@Dialogue1402
از دیگر مشخصه‌های احمد کسروی به‌عنوان یک پژوهشگر، توجه او به دانش تاریخ است. او دانسته بود که هر پدیده یا هر واقعیتی را باید در بستر تحولات و تطورات تاریخی بررسی کرد. مفهوم چند لایه‌ یک واقعیت اجتماعی، بدون توجه به پرسپکتیو، یا چشم‌انداز تاریخی آن روشن نخواهد شد.

بر همین اساس است که وقتی فی‌المثل، به جریان‌های شیعه انتقاد وارد می‌کند، از آنچه در زمان خود دیده فراتر می‌رود و گذشته‌ تاریخی را هم پیش چشم دارد. او در ارتباط با خشونت‌گرایی شیعه‌ دوازده امامی و عصبیتی که مردم شیعه در رفتار خود با دیگری دارند، مناسبات سیاسی دوران صفوی با همسایه‌ قدرقدرتش، عثمانی را به خاطر می‌آورد و پس از توصیف تداوم این رفتارها در دوران کودکی خود در آذربایجان می‌نویسد:

«در آن زمان کینه‌ سنی و شیعی بسیار سخت می‌بود. به‌ویژه در آذربایجان که در سایه‌ جنگ‌های ایران و عثمانی در زمان صفویان و کشتارها و تاراج‌هایی که شهرهای آذربایجان در آن پیشامدها دیده بودند، دل‌ها پر از کینه‌های سنیان می‌بود و از برخی، رفتار بسیار زشتی سرزدی. مثلا روز نهم ربیع‌الاولی را به گمان آنکه روز کشته شدن خلیفه‌ دوم [عمر] بوده، جشن گرفتندی و به یک رشته‌ کارهای خنک و سبک‌مغزانه برخاستندی. بیش از همه، طلبه‌های مدرسه‌ها و ملایان، لگام‌گسیختگی کردندی…

از آن سوی، در تبریز لعنت‌چیان می‌بودند که کارشان گردیدن در بازار و نام‌های مردگان هزارساله را بردن و نفرین فرستادن می‌بود و از این راه نان خوردندی. این لعنت‌چیان بازماندگان «تبرائیان» زمان صفوی می‌بودند. در زمان صفوی که آتش کینه در میان شیعی و سنی فروزان می‌بود، یک دسته از درویشان پیدا شده بودند که جلوی اسب امیران و وزیران افتادندی و نام خلیفگان سه‌گانه و دیگران را به زشتی بردندی».

در اپیزود بیستم دیگری‌نامه در وبسایت‌ گفت‌وشنود، درباره احمد کسروی بیشتر بخوانید و بشنوید:
https://dialog.tavaana.org/others-20/

#گفتگو_توانا #احمد_کسروی #اهل_سنت #آذربایجان

@Dialogue1402