کارل گوستاو یونگ، به تعبیر رایج، یکی از پیامبران معنویت عصر جدید است. او خود از شاگردان مکتب فروید بود که از بستر ماده‌باورانه (ماتریالیستی) روانکاوی فرویدی، پافراتر گذاشت و در نتیجه، ضمن اینکه به غیرعلمی بودن متهم شد، مخاطبان بیشتری هم در میان لایه‌های مختلف اجتماعی به دست آورد.
شیوه خاص او در طرح کردن مضامینی بسیار کهن که در اسطوره‌شناسی، دین‌پژوهی، الهیات و مطالعات دینی هم به نوبه‌ی خود مطرح می‌شد، از محدوده‌های رشته‌های دانشگاهی و مخاطبان آن فراتر رفت و صورتی عامیانه هم پیدا کرد. روانکاوی یونگی جایی میان دانشگاه و عرصه عمومی نشست و در جهان گسترش یافت.
شرح تاریخچه‌ی این گسترش در کتاب «یونگی‌ها: چشم‌اندازی تطبیقی و تاریخی» اثر تامس کیرش آمده است. دیوید تیسی (David Tacey) صاحب اثری به نام «یونگ و عصر جدید» به جایگاه یونگ در موج معنویت‌گرایی جدید در جهان می‌پردازد. تیسی که استاد زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه‌های استرالیاست، با گذراندن دوره‌های روانکاوی یونگی، به تدریس روانکاوی یونگی در استرالیا مشغول شد و در جزوه‌ای به تشریح این واقعیت پرداخت که چگونه مخاطب حتی در محیط‌های دانشگاهی، ناخودآگاهانه به مسیر فرافکنی فیگورهای کهن‌الگویی بر روی تصویر این پژوهشگر سوییسی، کارل یونگ می‌افتد. یونگ پیش از آنکه به عنوان یک پژوهشگر در قلمرو حیات روانی دیده شود، به صورت کهن‌الگوی «حیله‌گر/ چاره‌ساز» (tricker)، «دیونیسوس/ خداوندگار شور و مستی» و یا «جادوگر» (magician) درک می‌شود. شایان توجه است که مدخل کارل گوستاو یونگ در ویکی‌فقه که می‌توان آن را سخنگوی فرهنگ دینی جریان اصلی در ایران دانست، و پدیده‌ها را از منظر فقه اسلامی روایت می‌کند، زبان محتاطانه‌ای در معرفی یونگ در پیش گرفته است که قابل ملاحظه است: «… یونگ دارای افکار، رفتارها و گفتارهای دین‌مدارانه بوده است. او الحاد جزم‌اندیشانه فروید را نمی‌پذیرد بلکه برای تمام ادیان ارزش واقعی قائل است. برخلاف فروید، یونگ مدافع دین است و فکر می‌کند تجربه‌های دینی به یک معنی واقعی‌اند و برای جامعه ضرورت دارد. او رویاها و حقایق ملکوتی دینی را به هم پیوند داده و معتقد بود صور ازلی، قلمرو دین‌اند و در رویاها نمایان می‌شوند. او همچنین مطالعاتی در قرآن کریم داشته و برخی افکار خود را بر سوره مبارکه کهف، تطبیق می‌کند.»
#گفتگو_توانا #مدارا #معنویت_نو #ادیان_غیررسمی
@Dialogue1402
شیوه خاص او در طرح کردن مضامینی بسیار کهن که در اسطوره‌شناسی، دین‌پژوهی، الهیات و مطالعات دینی هم به نوبه‌ی خود مطرح می‌شد، از محدوده‌های رشته‌های دانشگاهی و مخاطبان آن فراتر رفت و صورتی عامیانه هم پیدا کرد. روانکاوی یونگی جایی میان دانشگاه و عرصه عمومی نشست و در جهان گسترش یافت.
شرح تاریخچه‌ی این گسترش در کتاب «یونگی‌ها: چشم‌اندازی تطبیقی و تاریخی» اثر تامس کیرش آمده است. دیوید تیسی (David Tacey) صاحب اثری به نام «یونگ و عصر جدید» به جایگاه یونگ در موج معنویت‌گرایی جدید در جهان می‌پردازد. تیسی که استاد زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه‌های استرالیاست، با گذراندن دوره‌های روانکاوی یونگی، به تدریس روانکاوی یونگی در استرالیا مشغول شد و در جزوه‌ای به تشریح این واقعیت پرداخت که چگونه مخاطب حتی در محیط‌های دانشگاهی، ناخودآگاهانه به مسیر فرافکنی فیگورهای کهن‌الگویی بر روی تصویر این پژوهشگر سوییسی، کارل یونگ می‌افتد. یونگ پیش از آنکه به عنوان یک پژوهشگر در قلمرو حیات روانی دیده شود، به صورت کهن‌الگوی «حیله‌گر/ چاره‌ساز» (tricker)، «دیونیسوس/ خداوندگار شور و مستی» و یا «جادوگر» (magician) درک می‌شود. شایان توجه است که مدخل کارل گوستاو یونگ در ویکی‌فقه که می‌توان آن را سخنگوی فرهنگ دینی جریان اصلی در ایران دانست، و پدیده‌ها را از منظر فقه اسلامی روایت می‌کند، زبان محتاطانه‌ای در معرفی یونگ در پیش گرفته است که قابل ملاحظه است: «… یونگ دارای افکار، رفتارها و گفتارهای دین‌مدارانه بوده است. او الحاد جزم‌اندیشانه فروید را نمی‌پذیرد بلکه برای تمام ادیان ارزش واقعی قائل است. برخلاف فروید، یونگ مدافع دین است و فکر می‌کند تجربه‌های دینی به یک معنی واقعی‌اند و برای جامعه ضرورت دارد. او رویاها و حقایق ملکوتی دینی را به هم پیوند داده و معتقد بود صور ازلی، قلمرو دین‌اند و در رویاها نمایان می‌شوند. او همچنین مطالعاتی در قرآن کریم داشته و برخی افکار خود را بر سوره مبارکه کهف، تطبیق می‌کند.»
#گفتگو_توانا #مدارا #معنویت_نو #ادیان_غیررسمی
@Dialogue1402
در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی، بعضی مشایخ صوفی به طرز مشکوکی کشته شدند و آنها هم مانند اقلیت‌های دینی دیگر غالباً ناگزیر به جلای وطن شده‌اند. صوفیه گنابادی از آن دسته از سازمان‌های صوفیه است که به ماندن در ایران اصرار داشته و هزینه‌های گزافی پرداخته است.
آخرین نمونه از برخورد خشن حکومت، حصر دکتر نورعلی تابنده، قطب درویشان سلسله‌ی گنابادی در شمال تهران در خیابان گلستان هفتم بود که به زد و خورد خشونت‌آمیز منجر شد. وبسایت «مجذوبان نور» پایگاه خبری درویشان گنابادی‌ست که در توضیح علت فعالیت خود، در بخش «درباره‌ی ما» می‌آورد:
«… به طور حتم اگر مطبوعات، جراید و بنگاه‌های اطلاع‌رسانی در داخل مملکت، اخبار دراویش را در حد شهروندان غیرایرانی در خارج از مرزهای کشور منتشر می‌نمودند و اجازه داده می‌شد که اخبار دراویش را آزادانه و بدون سانسور به گوش مردم برسانند، این سایت تأسیس نمی‌شد؛ به بیان دیگر، این فشارها و تبلیغات مسموم و بایکوت خبری است که جامعه درویشی را وادار به فعالیت در فضای مجازی برای انعکاس ستم‌های رفته بر خویش و بیان دیدگاه‌های خود می‌نماید.»
پایگاه خبری- تحلیلی فرقه‌نیوز دو تن از چهره‌های رسانه‌ای و دانشگاهی کشور را به نامهای آقایان دکتر شهرام پازوکی و دکتر مصطفی آزمایش به عنوان مبلغان آیین درویشی و تصوف معرفی کرده و آنها را محکوم می‌کند. این یادداشت ادعا می‌کند که «… پازوکی علت تلاش خود را برای احیاء‌صوفیه قدیم این چنین بیان می‌کند: «باید برادران و خواهران ایمانی را روشن کرد تا فریب دام‌ها و سم‌پاشی‌ها را نخورند و به جای دشمنی با دشمن و کینه استعمارگر، دشمنی با دوست و کینه برادران شیعی را در دل‌های خود راه ندهند.»
محتوای نقل‌شده - به فرض صحت - نشان می‌دهد که دکتر پازوکی، استاد دانشگاه تهران، برای تدارک حاشیه امن برای صوفیان در برابر برخوردهای امنیتی حکومت فقها، به گفتمان مرسوم متوسل می‌شود و ضرورت اتحاد میان مسلمانان و به ویژه برادران شیعی در برابر استعمارگران خارجی را طرح می‌کند.
در همین گزارش در توصیف مصطفی آزمایش آمده است: «رویکرد خاص مصطفی آزمایش و کشف حجاب همسرش گواه بر آن است که وی دین اسلام را قبول نکرده بود تا بتواند در کشورهای غربی اقامت بگیرد و و فعالیت‌های ضداسلامی را در قالب ترویج صوفیه، در پیش بگیرد.» («پازوکی یا آزمایش مسأله این است» ۳ بهمن ۱۴۰۰)
درویشان از قدیمی‌ترین گروه‌های اجتماعی ایرانند. به امید آنکه روزی ایران برای همه ایرانیان باشد.
#گفتگو_توانا #ادیان_غیررسمی #درویشان #صوفیه #مدارا
@Dialogue1402
Telegraph
درویشان و حکومت فقها
در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی، بعضی مشایخ صوفی به طرز مشکوکی کشته شدند و آنها هم مانند اقلیت‌های دینی دیگر غالباً ناگزیر به جلای وطن شده‌اند. صوفیه گنابادی از آن دسته از سازمان‌های صوفیه است که به ماندن در ایران اصرار داشته و هزینه‌های گزافی پرداخته…
پیمان فتاحی مشهور به ایلیا میم. رام‌الله تا پیش از ۱۳۸۴ از طریق سخنرانی‌هایی که در فرهنگسراها و تالارهای رسمی ایراد می‌کرد، علاقه‌مندان به معنویت و عرفان را به خود جلب می‌نمود. مخاطبان او در قالب جمعیتی به نام آل‌یاسین و به عنوان یک مردم‌نهاد (NGO) ثبت شده بودند.
پس از روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد و تشکیل دایره‌ای برای مبارزه با فرق و مذاهب در وزارت اطلاعات، برخورد با این جمعیت آغاز شد و پیمان فتاحی به عنوان بنیان‌گذار یک فرقه جدید، دو نوبت در سال‌های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ بازداشت گردید. اتهام او ترویج «پلورالیسم دینی» بوده است.
رویکرد کلی‌نگرانه پیمان فتاحی درباره ادیان و مذاهب موجود (multi faith approach) از یک سو، و واکنش دولت وقت به مباحثی که اصلاح‌طلبان درباره مدارا و تکثرگرایی دینی در جامعه طرح کرده بودند از سوی دیگر، زمینه‌ساز طرح این اتهام علیه او شد. این جمعیت انتشاراتی به نام «تعالیم حق» داشت که بستری برای انتشار آثار پیمان فتاحی بود. در جلد اول کتاب «آمین» صراحتاً فرقه بودن جمعیت آل‌یاسین رد شده و در جهت خلاف آن استدلال شده است. نویسنده یا نویسندگان کتاب «آمین» معتقدند جمعیت آل‌یاسین از ابتدا یک رویکرد ضدفرقه‌ای داشته و همواره از تفرقه پرهیخته و به وحدت «الهیون» تأکید داشته است.
در حال حاضر، یک پایگاه اینترنتی به نام استاد ایلیا میم. رام‌الله وجود دارد که توسط شاگردان پیمان فتاحی از خارج ایران اداره می‌شود. پست‌های این پایگاه اینترنتی تاریخ ندارند و بنابراین نمی‌توان با اطمینان گفت که تا چه حد این پایگاه اینترنتی هنوز فعال است. درباره علت تأسیس چنین پایگاهی در بخش «درباره ما»، علاوه بر ضرورت معرفی مستند استاد ایلیا چنین توضیحی آمده است: «… از طرفی بعضی از افراد فرصت‌طلب از چنین شرایطی در جهت منافع شخصی خود استفاده کرده و بعضی از پیروان را مورد سوءاستفاده قرار می‌دهند یا نظرات و تمایلات خود را از این طریق اعلام می‌کنند. بعضی افراد هم از سر محبت یا مغرضانه، اخبار مبهم یا نادرستی را بین دوستان پخش می‌کنند.»
در مواضع پیمان فتاحی، انتقاد از خشونت‌گرایی در اسلام رسمی دیده می‌شود. او منتقد اسلام سیاسی‌ست و همچنین برخی احکام اسلامی مانند اعدام، ارث و سنگسار را نکوهش کرده و عدم تطابق قوانین اسلامی در مسائل زنان با هنجارهای روز را نادرست ارزیابی می کند. فتاحی مشخصاً از حق طلاق زنان دفاع می‌کند. اولین حملات به او در ۱۳۸۳ و توسط روزنامه حکومتی کیهان انجام شده است.
#گفتگو_توانا #مدارا #ادیان_غیررسمی #معنویت_نو
@Dialogue1402
پس از روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد و تشکیل دایره‌ای برای مبارزه با فرق و مذاهب در وزارت اطلاعات، برخورد با این جمعیت آغاز شد و پیمان فتاحی به عنوان بنیان‌گذار یک فرقه جدید، دو نوبت در سال‌های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ بازداشت گردید. اتهام او ترویج «پلورالیسم دینی» بوده است.
رویکرد کلی‌نگرانه پیمان فتاحی درباره ادیان و مذاهب موجود (multi faith approach) از یک سو، و واکنش دولت وقت به مباحثی که اصلاح‌طلبان درباره مدارا و تکثرگرایی دینی در جامعه طرح کرده بودند از سوی دیگر، زمینه‌ساز طرح این اتهام علیه او شد. این جمعیت انتشاراتی به نام «تعالیم حق» داشت که بستری برای انتشار آثار پیمان فتاحی بود. در جلد اول کتاب «آمین» صراحتاً فرقه بودن جمعیت آل‌یاسین رد شده و در جهت خلاف آن استدلال شده است. نویسنده یا نویسندگان کتاب «آمین» معتقدند جمعیت آل‌یاسین از ابتدا یک رویکرد ضدفرقه‌ای داشته و همواره از تفرقه پرهیخته و به وحدت «الهیون» تأکید داشته است.
در حال حاضر، یک پایگاه اینترنتی به نام استاد ایلیا میم. رام‌الله وجود دارد که توسط شاگردان پیمان فتاحی از خارج ایران اداره می‌شود. پست‌های این پایگاه اینترنتی تاریخ ندارند و بنابراین نمی‌توان با اطمینان گفت که تا چه حد این پایگاه اینترنتی هنوز فعال است. درباره علت تأسیس چنین پایگاهی در بخش «درباره ما»، علاوه بر ضرورت معرفی مستند استاد ایلیا چنین توضیحی آمده است: «… از طرفی بعضی از افراد فرصت‌طلب از چنین شرایطی در جهت منافع شخصی خود استفاده کرده و بعضی از پیروان را مورد سوءاستفاده قرار می‌دهند یا نظرات و تمایلات خود را از این طریق اعلام می‌کنند. بعضی افراد هم از سر محبت یا مغرضانه، اخبار مبهم یا نادرستی را بین دوستان پخش می‌کنند.»
در مواضع پیمان فتاحی، انتقاد از خشونت‌گرایی در اسلام رسمی دیده می‌شود. او منتقد اسلام سیاسی‌ست و همچنین برخی احکام اسلامی مانند اعدام، ارث و سنگسار را نکوهش کرده و عدم تطابق قوانین اسلامی در مسائل زنان با هنجارهای روز را نادرست ارزیابی می کند. فتاحی مشخصاً از حق طلاق زنان دفاع می‌کند. اولین حملات به او در ۱۳۸۳ و توسط روزنامه حکومتی کیهان انجام شده است.
#گفتگو_توانا #مدارا #ادیان_غیررسمی #معنویت_نو
@Dialogue1402
Telegraph
جمعیت آل‌یاسین؛ معنویتی نو
پیمان فتاحی مشهور به ایلیا میم. رام‌الله تا پیش از ۱۳۸۴ از طریق سخنرانی‌هایی که در فرهنگسراها و تالارهای رسمی ایراد می‌کرد، علاقه‌مندان به معنویت و عرفان را به خود جلب می‌نمود. مخاطبان او در قالب جمعیتی به نام آل‌یاسین و به عنوان یک مردم‌نهاد (NGO) ثبت شده…
در دفاع از بلندنظری
تجربه‌ی فعالیت مدارس دینی در کشورهای توسعه‌یافته‌ی سکولار نشان از این دارد که تدارک یک عرصه‌ی عمومی که حداکثر تنوع (Diversity) و تکثرگرایی (Pluralism) را در خود بگنجاند، یک بُرد دو جانبه است؛
هم برای باورمندانی که به ادیان رسمی تعلق دارند و به لحاظ جمعیت پیروان، در اکثریت‌اند، و هم برای باورمندانی که در اقلیت‌اند.
این نکته هم شایان توجه است که برخی روحانیون جریان اصلی در ایران، یعنی روحانیون شیعه هم به ایفاء نقشی فراتر از نمایندگی یک دین مسلط رسمی روی خوش نشان داده‌آند.
ادامه متن را در اینجا بخوانید.
#گفتگو_توانا #مدارا #ادیان_غیررسمی #ایزدی #بهایی #مسیحی
@Dialogue1402
تجربه‌ی فعالیت مدارس دینی در کشورهای توسعه‌یافته‌ی سکولار نشان از این دارد که تدارک یک عرصه‌ی عمومی که حداکثر تنوع (Diversity) و تکثرگرایی (Pluralism) را در خود بگنجاند، یک بُرد دو جانبه است؛
هم برای باورمندانی که به ادیان رسمی تعلق دارند و به لحاظ جمعیت پیروان، در اکثریت‌اند، و هم برای باورمندانی که در اقلیت‌اند.
این نکته هم شایان توجه است که برخی روحانیون جریان اصلی در ایران، یعنی روحانیون شیعه هم به ایفاء نقشی فراتر از نمایندگی یک دین مسلط رسمی روی خوش نشان داده‌آند.
ادامه متن را در اینجا بخوانید.
#گفتگو_توانا #مدارا #ادیان_غیررسمی #ایزدی #بهایی #مسیحی
@Dialogue1402
تاملی در هزینه‌های عاطفی نقض حقوق خداناباوران
«حتی در برابر افراد نزدیک به خودم که نه مذهبی هستند نه سیاست‌های نظام حاکم را ذره‌ای قبول دارند، وقتی از خداناباوری من مطلع می‌شوند، وارد فاز نصیحت می‌شوند. بنابراین من جایی حرف می‌زنم که خیلی هزینه‌ای برایم نداشته باشد».
این سخن دختری به نام «شعله» است که در اصفهان زندگی می‌کند و در گفتوگو با یک وبسایت فارسی‌زبان از تجربه خود به عنوان خداناباور در جمع شهروندان و اطرافیان خود می‌گوید.
او در این گفتوگو که در خرداد ۱۴۰۱ انجام گرفت در توضیح اینکه منظورش از «هزینه» چیست، آن را بیش‌تر هزینه‌های عاطفی ارزیابی می‌کند و تاکید می‌کند از اینکه سخن بگوید ولی به رسمیت شناخته نشود، احساس ناگواری به او دست می‌دهد به گونه‌ای که برای او «غیرقابل تحمل» است.
این مطلب را در اینجا بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/mental_non_believers/
#گفتگو_توانا #ادیان_غیررسمی #حقوق_خداناباوران #غیرمسلمانان_ایران
@Dialogue1402
«حتی در برابر افراد نزدیک به خودم که نه مذهبی هستند نه سیاست‌های نظام حاکم را ذره‌ای قبول دارند، وقتی از خداناباوری من مطلع می‌شوند، وارد فاز نصیحت می‌شوند. بنابراین من جایی حرف می‌زنم که خیلی هزینه‌ای برایم نداشته باشد».
این سخن دختری به نام «شعله» است که در اصفهان زندگی می‌کند و در گفتوگو با یک وبسایت فارسی‌زبان از تجربه خود به عنوان خداناباور در جمع شهروندان و اطرافیان خود می‌گوید.
او در این گفتوگو که در خرداد ۱۴۰۱ انجام گرفت در توضیح اینکه منظورش از «هزینه» چیست، آن را بیش‌تر هزینه‌های عاطفی ارزیابی می‌کند و تاکید می‌کند از اینکه سخن بگوید ولی به رسمیت شناخته نشود، احساس ناگواری به او دست می‌دهد به گونه‌ای که برای او «غیرقابل تحمل» است.
این مطلب را در اینجا بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/mental_non_believers/
#گفتگو_توانا #ادیان_غیررسمی #حقوق_خداناباوران #غیرمسلمانان_ایران
@Dialogue1402
یک– بهترین بستر (platform) برای ممکن‌کردن گفت‌وگوی میان ادیان، بسترهای مجازی گفتوگو و گردهمایی (virtual forums) است. یک نمونه از این بسترها که وابسته به موسسه گفت‌وگوی ادیان (مستقر در تهران) بود این امکان را داشت که از فضای فیزیکی و واقعی نیز برای روبه‌روکردن نمایندگان و علاقه‌مندان ادیان استفاده کند.
بنا بر یک پژوهش که پژوهشگران دانشکده مطالعات دینی زوریخ با تمرکز بر یک نمونه اروپایی انجام داده‌اند، فضای باز فرهنگی سبب می‌شود که گروه‌های معنویت‌گرا (با گرایش به نهان‌گرایی و باطنی‌گروی) به مرور به سازمان‌های خدمات اجتماعی مبدل شوند. طبق محصول این پژوهش که در کتابی به نام دین سیال در دسترس است، فضای باز و غیرنهان‌گرای جوامع غربی، اثر خود را بر گروه‌های معنویت‌گرای نهان‌گرا می‌گذارد و آنها به مرور از مدعیات متافیزیکی و برخورداری از رازهای نهان دست کشیده و رو به فعالیت‌های اجتماعی و عقلانی می‌آورند.
برای خواندن متن کامل رجوع کنید به:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-6/
#گفتگو #مدارا #ادیان_رسمی #ادیان_غیررسمی #دین
@Dialogue1402
بنا بر یک پژوهش که پژوهشگران دانشکده مطالعات دینی زوریخ با تمرکز بر یک نمونه اروپایی انجام داده‌اند، فضای باز فرهنگی سبب می‌شود که گروه‌های معنویت‌گرا (با گرایش به نهان‌گرایی و باطنی‌گروی) به مرور به سازمان‌های خدمات اجتماعی مبدل شوند. طبق محصول این پژوهش که در کتابی به نام دین سیال در دسترس است، فضای باز و غیرنهان‌گرای جوامع غربی، اثر خود را بر گروه‌های معنویت‌گرای نهان‌گرا می‌گذارد و آنها به مرور از مدعیات متافیزیکی و برخورداری از رازهای نهان دست کشیده و رو به فعالیت‌های اجتماعی و عقلانی می‌آورند.
برای خواندن متن کامل رجوع کنید به:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-6/
#گفتگو #مدارا #ادیان_رسمی #ادیان_غیررسمی #دین
@Dialogue1402
در وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی دایره‌ای با نام فرق و مذاهب وجود دارد که مسئول برخورد و کنترل جریان‌های دینی در متن جامعه است. این دایره در سال‌های گذشته حتی برخورد با سخنرانان جلسات و حلقه‌های یونگی (روانشناس سوئیسی کارل گوستاو یونگ) را در دستور کار داشته تا برخورد با پیروان پیمان فتاحی (مشهور به ایلیا رام‌الله) و رهبران عرفان حلقه و مشایخ صوفی به ویژه صوفیه گنابادی.
گزارش تعقیب این گروه‌ها و رهبران‌شان در تلویزیون‌ها و خبرگزاری‌های معمول به صورت جسته و گریخته و به منزله بخشی از سرکوب سیاسی حاکمیت بازتاب پیدا می‌کند. اما هیچ خبرگزاری مستقلی برای پوشش سرکوب دینی در ایران به طور تخصصی کار نمی‌کند. چنین خبرگزاری مفروضی می‌تواند علاوه بر ارائه گزارش تعقیب و سرکوب و آرشیوکردن این اخبار، از رهبران و نمایندگان دین‌های غیررسمی برای گفتوگو و مصاحبه دعوت به عمل بیاورد...
درباره «علل تعقیب و سرکوب دینی (ادیان غیررسمی) در ایران» در وبسایت «گفت‌وشنود» بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-5/
#گفتگو_توانا #حلقه_های_یونگی #پیمان_فتاحی #ادیان_غیررسمی. @dialogue1402
گزارش تعقیب این گروه‌ها و رهبران‌شان در تلویزیون‌ها و خبرگزاری‌های معمول به صورت جسته و گریخته و به منزله بخشی از سرکوب سیاسی حاکمیت بازتاب پیدا می‌کند. اما هیچ خبرگزاری مستقلی برای پوشش سرکوب دینی در ایران به طور تخصصی کار نمی‌کند. چنین خبرگزاری مفروضی می‌تواند علاوه بر ارائه گزارش تعقیب و سرکوب و آرشیوکردن این اخبار، از رهبران و نمایندگان دین‌های غیررسمی برای گفتوگو و مصاحبه دعوت به عمل بیاورد...
درباره «علل تعقیب و سرکوب دینی (ادیان غیررسمی) در ایران» در وبسایت «گفت‌وشنود» بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-5/
#گفتگو_توانا #حلقه_های_یونگی #پیمان_فتاحی #ادیان_غیررسمی. @dialogue1402
یونگ در ایران و فشار جمهوری اسلامی بر حلقه‌های یونگی
یونگ از جمله متفکران و روانکاوان دوران‌ساز قرن بیستم است. تاملات او در حوزه‌های مختلف برای او در سطح جهان، هواداران زیادی آورده است.
از جمله کشورهایی که یونگ در آن طرفداران زیادی دارد، ایران است. اما جمهوری اسلامی حلقه‌های یونگی ایران را نیز از فشار و سرکوب خود بی‌‌نصیب نگذاشته است.
در این مطلب در وبسایت «گفت‌وشنود» با نمونه‌هایی از ادیان غیررسمی در ایران و از جمله «حلقه‌های یونگی» آشنا می‌شوید.
این مطلب را در وبسایت «گفت‌وشنود» بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-3/
#گفتگو_توانا #حلقه_های_یونگی #وزارت_اطلاعات #ادیان_غیررسمی
یونگ از جمله متفکران و روانکاوان دوران‌ساز قرن بیستم است. تاملات او در حوزه‌های مختلف برای او در سطح جهان، هواداران زیادی آورده است.
از جمله کشورهایی که یونگ در آن طرفداران زیادی دارد، ایران است. اما جمهوری اسلامی حلقه‌های یونگی ایران را نیز از فشار و سرکوب خود بی‌‌نصیب نگذاشته است.
در این مطلب در وبسایت «گفت‌وشنود» با نمونه‌هایی از ادیان غیررسمی در ایران و از جمله «حلقه‌های یونگی» آشنا می‌شوید.
این مطلب را در وبسایت «گفت‌وشنود» بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-3/
#گفتگو_توانا #حلقه_های_یونگی #وزارت_اطلاعات #ادیان_غیررسمی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
«تفاوت مهمی وجود دارد بین اینکه یک کشوری دین رسمی داشته باشد یا نداشته باشد و یا اینکه در آن کشور حکومت دینی وجود داشته باشد. پس باید بین این دو تمیز قائل شویم برای اینکه این دو هر کدام نتایج و عواقب متاوتی در بردارند.»
بخشی از سخنان محمد ماشین‌چیان، پژوهشگر.
در این برنامه در این باره بشنویم که چرا حذف دین رسمی از قوانین کشور‌ها، موفقیت‌آمیز بوده است؟
این برنامه قسمتی از بگو-بشنو -۴۱ با عنوان «بگو-بشنو، ۴۱: دین رسمی در کشورهای غربی چیست؟» است که ۴ بهمن ۱۴۰۲ در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.
لینک یوتیوب
https://youtu.be/avN4IiXJl1g
لینک ساندکلاد
https://soundcloud.com/tavaana/n060yjmblhmy
لینک وبسایت
https://dialog.tavaana.org/removal-state-religion/
#ادیان_غیررسمی #گفتگو_توانا #دین_رسمی #جمهوری_اسلامی
@Dialogue1402
بخشی از سخنان محمد ماشین‌چیان، پژوهشگر.
در این برنامه در این باره بشنویم که چرا حذف دین رسمی از قوانین کشور‌ها، موفقیت‌آمیز بوده است؟
این برنامه قسمتی از بگو-بشنو -۴۱ با عنوان «بگو-بشنو، ۴۱: دین رسمی در کشورهای غربی چیست؟» است که ۴ بهمن ۱۴۰۲ در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.
لینک یوتیوب
https://youtu.be/avN4IiXJl1g
لینک ساندکلاد
https://soundcloud.com/tavaana/n060yjmblhmy
لینک وبسایت
https://dialog.tavaana.org/removal-state-religion/
#ادیان_غیررسمی #گفتگو_توانا #دین_رسمی #جمهوری_اسلامی
@Dialogue1402
کارل گوستاو یونگ، به تعبیر رایج، یکی از پیامبران معنویت عصر جدید است. او خود از شاگردان مکتب فروید بود که از بستر ماده‌باورانه (ماتریالیستی) روانکاوی فرویدی، پافراتر گذاشت و در نتیجه، ضمن اینکه به غیرعلمی بودن متهم شد، مخاطبان بیشتری هم در میان لایه‌های مختلف اجتماعی به دست آورد.
شیوه خاص او در طرح کردن مضامینی بسیار کهن که در اسطوره‌شناسی، دین‌پژوهی، الهیات و مطالعات دینی هم به نوبه‌ی خود مطرح می‌شد، از محدوده‌های رشته‌های دانشگاهی و مخاطبان آن فراتر رفت و صورتی عامیانه هم پیدا کرد. روانکاوی یونگی جایی میان دانشگاه و عرصه عمومی نشست و در جهان گسترش یافت. شرح تاریخچه‌ی این گسترش در کتاب «یونگی‌ها: چشم‌اندازی تطبیقی و تاریخی» اثر تامس کیرش آمده است.
دیوید تیسی (David Tacey) صاحب اثری به نام «یونگ و عصر جدید» به جایگاه یونگ در موج معنویت‌گرایی جدید در جهان می‌پردازد. تیسی که استاد زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه‌های استرالیاست، با گذراندن دوره‌های روانکاوی یونگی، به تدریس روانکاوی یونگی در استرالیا مشغول شد و در جزوه‌ای به تشریح این واقعیت پرداخت که چگونه مخاطب حتی در محیط‌های دانشگاهی، ناخودآگاهانه به مسیر فرافکنی فیگورهای کهن‌الگویی بر روی تصویر این پژوهشگر سوییسی، کارل یونگ می‌افتد.
یونگ پیش از آنکه به عنوان یک پژوهشگر در قلمرو حیات روانی دیده شود، به صورت کهن‌الگوی «حیله‌گر/ چاره‌ساز» (tricker)، «دیونیسوس/ خداوندگار شور و مستی» و یا «جادوگر» (magician) درک می‌شود.
شایان توجه است که مدخل کارل گوستاو یونگ در ویکی‌فقه که می‌توان آن را سخنگوی فرهنگ دینی جریان اصلی در ایران دانست، و پدیده‌ها را از منظر فقه اسلامی روایت می‌کند، زبان محتاطانه‌ای در معرفی یونگ در پیش گرفته است که قابل ملاحظه است:
«… یونگ دارای افکار، رفتارها و گفتارهای دین‌مدارانه بوده است. او الحاد جزم‌اندیشانه فروید را نمی‌پذیرد بلکه برای تمام ادیان ارزش واقعی قائل است. برخلاف فروید، یونگ مدافع دین است و فکر می‌کند تجربه‌های دینی به یک معنی واقعی‌اند و برای جامعه ضرورت دارد…
برای مطالعه‌ی ادامه‌ی متن و مطالعه‌ی نمونه‌های دیگری از جریان‌ها و ادیان غیررسمی در ایران امروز به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
dialog.tavaana.org/nonbelievers-3/
#گفتگو_توانا #مدارا #معنویت_نو #ادیان_غیررسمی
@Dialogue1402
شیوه خاص او در طرح کردن مضامینی بسیار کهن که در اسطوره‌شناسی، دین‌پژوهی، الهیات و مطالعات دینی هم به نوبه‌ی خود مطرح می‌شد، از محدوده‌های رشته‌های دانشگاهی و مخاطبان آن فراتر رفت و صورتی عامیانه هم پیدا کرد. روانکاوی یونگی جایی میان دانشگاه و عرصه عمومی نشست و در جهان گسترش یافت. شرح تاریخچه‌ی این گسترش در کتاب «یونگی‌ها: چشم‌اندازی تطبیقی و تاریخی» اثر تامس کیرش آمده است.
دیوید تیسی (David Tacey) صاحب اثری به نام «یونگ و عصر جدید» به جایگاه یونگ در موج معنویت‌گرایی جدید در جهان می‌پردازد. تیسی که استاد زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه‌های استرالیاست، با گذراندن دوره‌های روانکاوی یونگی، به تدریس روانکاوی یونگی در استرالیا مشغول شد و در جزوه‌ای به تشریح این واقعیت پرداخت که چگونه مخاطب حتی در محیط‌های دانشگاهی، ناخودآگاهانه به مسیر فرافکنی فیگورهای کهن‌الگویی بر روی تصویر این پژوهشگر سوییسی، کارل یونگ می‌افتد.
یونگ پیش از آنکه به عنوان یک پژوهشگر در قلمرو حیات روانی دیده شود، به صورت کهن‌الگوی «حیله‌گر/ چاره‌ساز» (tricker)، «دیونیسوس/ خداوندگار شور و مستی» و یا «جادوگر» (magician) درک می‌شود.
شایان توجه است که مدخل کارل گوستاو یونگ در ویکی‌فقه که می‌توان آن را سخنگوی فرهنگ دینی جریان اصلی در ایران دانست، و پدیده‌ها را از منظر فقه اسلامی روایت می‌کند، زبان محتاطانه‌ای در معرفی یونگ در پیش گرفته است که قابل ملاحظه است:
«… یونگ دارای افکار، رفتارها و گفتارهای دین‌مدارانه بوده است. او الحاد جزم‌اندیشانه فروید را نمی‌پذیرد بلکه برای تمام ادیان ارزش واقعی قائل است. برخلاف فروید، یونگ مدافع دین است و فکر می‌کند تجربه‌های دینی به یک معنی واقعی‌اند و برای جامعه ضرورت دارد…
برای مطالعه‌ی ادامه‌ی متن و مطالعه‌ی نمونه‌های دیگری از جریان‌ها و ادیان غیررسمی در ایران امروز به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
dialog.tavaana.org/nonbelievers-3/
#گفتگو_توانا #مدارا #معنویت_نو #ادیان_غیررسمی
@Dialogue1402
کتاب ناباورمندان
نسخه شنیداری
کتاب ناباورمندان با هدف گشایش دری برای شروع یک گفت‌وگوی تازه در عرصه عمومی، به‌ویژه میان باورمندان به سنت‌های رسمی و جاافتاده، با آنان که معنویت‌های نو را جستجو می‌کنند نوشته شده است.
به طور گذرا، کوشیده است که نوعی «تمرین» (اتود / مشق) باشد برای کارهای جدی‌تری که از اهل آکادمی در این راستا انتظار می‌رود؛ با تمرکز به جریان‌های حی و حاضر در جامعه ایران. سخن گفتن در حیطه حیات دینی بی‌آنکه رنگ و بوی جهت‌گیرانه و غرض‌ورزانه داشته باشد، آسان نیست. غناء و تنوع حیات دینی بشر، که به جنگل انبوهی از ایده‌ها و آیین‌ها می‌ماند، گذرکردن از آن را همچون یک تماشاگر محض دشوار کرده است.
این در حالی‌ست که نه تنها پژوهش‌های دانشگاهی به حکم وظیفه‌ای که عهده‌دار شده‌اند، یعنی پژوهش بی‌طرفانه، نیاز دارند که اصطلاح‌شناسی خود و نظریه‌های تبیینی خود را در این مورد دائما به‌روز کنند، بلکه در عرصه عمومی نیز برای جلب نظر علاقه‌مندان به امر دینی و معنوی، چاره‌ای نداریم مگر مراعات حداکثری اصل بی‌طرفی.
این در حالی‌ست که پژوهشگران در ارائه یک تعریف ارسطویی از بسیاری از مفاهیم کلیدی این حیطه از حیات انسان، یعنی حتی تعریف خود «دین»، «جادو»، «خرافه»، «معنویت»، «مسیحیت»، «اسلام»، «یهودیت»، «خداوند»، «الوهیت» و «آیین» وامانده‌اند و در بهترین حالت پس از کوشش‌های فکری بسیار و مقدمه‌چینی‌های مفصل، برای چند واژه از واژگان بالا، تعاریفی پیشنهاد کرده‌اند.
این کتاب در هفت بخش می‌پردازد به عناوین:
- «حیات دینی»،
- «تعریف اصطلاحات»؛ از جمله اصطلاحاتی مانند ادیان رسمی، باورمندان، ادیان غیررسمی و ناباورمندان،
- «نمونه‌هایی از ادیان غیررسمی (تبارشناسی تاریخی در جهان معاصر ایرانی)،
- «امکان تئوریک تدوین چشم‌انداز حقوقی»،
- «علل تعقیب و سرکوب دینی (ادیان غیررسمی) در ایران»،
- «درباره امکان عملی گفتوگو میان ناباورمندان»
- «معرفی کتاب، مقاله، فیلم و بسایت».
برای دریافت نسخه‌ی نوشتاری رجوع کنید به:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-audiobook/
و برای شنیدن این کتاب در کست‌باکس به:
https://castbox.fm/vb/699763290
و برای شنیدن این کتاب در ساندکلود به:
https://on.soundcloud.com/4P8fUNPr17szfWE9A
و برای شنیدن این کتاب در یوتیوب به:
https://youtu.be/E6sXkwBSQTM?si=3mwS-LBZnYgNpXJp
مراجعه کنید.
#باورمندان #ناباورمندان #خداباوران #خداناباوران #ادیان_رسمی #ادیان_غیررسمی #دگردینی #گفتگو #رواداری
@Dialogue1402
نسخه شنیداری
کتاب ناباورمندان با هدف گشایش دری برای شروع یک گفت‌وگوی تازه در عرصه عمومی، به‌ویژه میان باورمندان به سنت‌های رسمی و جاافتاده، با آنان که معنویت‌های نو را جستجو می‌کنند نوشته شده است.
به طور گذرا، کوشیده است که نوعی «تمرین» (اتود / مشق) باشد برای کارهای جدی‌تری که از اهل آکادمی در این راستا انتظار می‌رود؛ با تمرکز به جریان‌های حی و حاضر در جامعه ایران. سخن گفتن در حیطه حیات دینی بی‌آنکه رنگ و بوی جهت‌گیرانه و غرض‌ورزانه داشته باشد، آسان نیست. غناء و تنوع حیات دینی بشر، که به جنگل انبوهی از ایده‌ها و آیین‌ها می‌ماند، گذرکردن از آن را همچون یک تماشاگر محض دشوار کرده است.
این در حالی‌ست که نه تنها پژوهش‌های دانشگاهی به حکم وظیفه‌ای که عهده‌دار شده‌اند، یعنی پژوهش بی‌طرفانه، نیاز دارند که اصطلاح‌شناسی خود و نظریه‌های تبیینی خود را در این مورد دائما به‌روز کنند، بلکه در عرصه عمومی نیز برای جلب نظر علاقه‌مندان به امر دینی و معنوی، چاره‌ای نداریم مگر مراعات حداکثری اصل بی‌طرفی.
این در حالی‌ست که پژوهشگران در ارائه یک تعریف ارسطویی از بسیاری از مفاهیم کلیدی این حیطه از حیات انسان، یعنی حتی تعریف خود «دین»، «جادو»، «خرافه»، «معنویت»، «مسیحیت»، «اسلام»، «یهودیت»، «خداوند»، «الوهیت» و «آیین» وامانده‌اند و در بهترین حالت پس از کوشش‌های فکری بسیار و مقدمه‌چینی‌های مفصل، برای چند واژه از واژگان بالا، تعاریفی پیشنهاد کرده‌اند.
این کتاب در هفت بخش می‌پردازد به عناوین:
- «حیات دینی»،
- «تعریف اصطلاحات»؛ از جمله اصطلاحاتی مانند ادیان رسمی، باورمندان، ادیان غیررسمی و ناباورمندان،
- «نمونه‌هایی از ادیان غیررسمی (تبارشناسی تاریخی در جهان معاصر ایرانی)،
- «امکان تئوریک تدوین چشم‌انداز حقوقی»،
- «علل تعقیب و سرکوب دینی (ادیان غیررسمی) در ایران»،
- «درباره امکان عملی گفتوگو میان ناباورمندان»
- «معرفی کتاب، مقاله، فیلم و بسایت».
برای دریافت نسخه‌ی نوشتاری رجوع کنید به:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-audiobook/
و برای شنیدن این کتاب در کست‌باکس به:
https://castbox.fm/vb/699763290
و برای شنیدن این کتاب در ساندکلود به:
https://on.soundcloud.com/4P8fUNPr17szfWE9A
و برای شنیدن این کتاب در یوتیوب به:
https://youtu.be/E6sXkwBSQTM?si=3mwS-LBZnYgNpXJp
مراجعه کنید.
#باورمندان #ناباورمندان #خداباوران #خداناباوران #ادیان_رسمی #ادیان_غیررسمی #دگردینی #گفتگو #رواداری
@Dialogue1402
Dialog Project
ناباورمندان (کتاب شنیداری) - Dialog Project
کتاب ناباورمندان با هدف گشایش دری برای شروع یک گفت‌وگوی تازه در عرصه عمومی، به‌ویژه میان باورمندان به سنت‌های رسمی و جاافتاده، با آنان که معنویت‌های نو را جستجو می‌کنند نوشته شده است. به طور گذرا، کوشیده است که نوعی «تمرین» (اتود / مشق) باشد برای کارهای جدی‌تری…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سالروز اعدام محمد ثلاث
درویش مظلوم گنابادی
۳۰ بهمن ۱۳۹۶ وقتی درویشان برای آزادی یکی از همکیشان خود مقابل پاسگاه ۱۰۲ خیابان پاسداران تهران تجمع کرده بودند، ماموران اطلاعات سپاه به همراهی نیروهای انتظامی به آنها حمله‌ور شده و اقدام به شلیک کردند. در حین درگیری‌ها، اتوبوسی حرکت کرد و خود را به محل تجمع چند نفر دژخیم رسانیده و سه نفر از آنها را کشت.
ماموران اطلاعات سپاه، درویشی به نام محمد ثلاث را به اتهام قتل سه مأمور بازداشت کرده و در بازداشتگاه بدون د سترسی به وکیل، زیر شکنجه‌های جسمی گرفتند. این درویش که در آن زمان ۵۰ ساله و پدر دو فرزند بود، ابتدا اتهام وارد شده را پذیرفت؛ و سپس موکداً اعلام کرد که زیر شکنجه وادار به این کار شده است.
حکومت جمهوری اسلامی، بی توجه به اعتراضات جهانی به سرکوب درویشان و بی‌توجه به اشکالات عدیده‌ی حقوقی وارد به پرونده، در ۲۸ خردادماه ۱۳۹۷، محمد ثلاث را اعدام کرد. خبر اعدام این درویش مظلوم، موجی از خشم در داخل و خارج ایران به وجود آورد.
سرکوب تنوع دینی، آن هم به شکل خشن، روش همیشگی حکومت اسلامی از زمان تصدی قدرت در ایران بوده است. در کتابچه‌ی «ناباورمندان» در بخش «علل تعقیب و سرکوب دینی در ایران» ضمن گزارش مختصر این سرکوب سیستماتیک، به تعلیل و تبیین آن پرداخته شده و از جمله آمده است:
«سرکوب دینی پس از ۵۷ در ایران شدت گرفت و به یک برنامه حکومتی سیستماتیک تبدیل شد. بهاییان پیش از ۵۷ هم گاهی مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند؛ اما این برنامه‌ای از ناحیه حکومت وقت نبود. به همین ترتیب می‌توان دید که رهبران بسیاری از فرقه‌های صوفیه، به علت قتل‌های مشکوکی که رخ داد، پس از ۵۷ ایران را ترک کردند و از میان آنها تنها مشایخ صوفیه گنابادی اصرار به ماندن در ایران نشان دادند. کم‌ترین علتی که برای تشدید سرکوب‌های دینی پس از ۵۷ به ذهن متبادر می‌شود، حاکمیت ذهنیت جزمیت‌اندیش روحانیت شیعه است؛ ذهنیتی که خود را حقیقت مطلق می‌داند و مدعیان رقیب را تحمل نمی‌کند.»
برای دسترسی به این گزارش رجوع کنید به:
dialog.tavaana.org/nonbelievers-5/
#ناباورمندان #ادیان_غیررسمی #درویش #درویش_گنابادی #تصوف #صوفی #محمد_ثلاث #نه_به_اعدام
https://t.me/majzooban_org
@Dialogue1402
درویش مظلوم گنابادی
۳۰ بهمن ۱۳۹۶ وقتی درویشان برای آزادی یکی از همکیشان خود مقابل پاسگاه ۱۰۲ خیابان پاسداران تهران تجمع کرده بودند، ماموران اطلاعات سپاه به همراهی نیروهای انتظامی به آنها حمله‌ور شده و اقدام به شلیک کردند. در حین درگیری‌ها، اتوبوسی حرکت کرد و خود را به محل تجمع چند نفر دژخیم رسانیده و سه نفر از آنها را کشت.
ماموران اطلاعات سپاه، درویشی به نام محمد ثلاث را به اتهام قتل سه مأمور بازداشت کرده و در بازداشتگاه بدون د سترسی به وکیل، زیر شکنجه‌های جسمی گرفتند. این درویش که در آن زمان ۵۰ ساله و پدر دو فرزند بود، ابتدا اتهام وارد شده را پذیرفت؛ و سپس موکداً اعلام کرد که زیر شکنجه وادار به این کار شده است.
حکومت جمهوری اسلامی، بی توجه به اعتراضات جهانی به سرکوب درویشان و بی‌توجه به اشکالات عدیده‌ی حقوقی وارد به پرونده، در ۲۸ خردادماه ۱۳۹۷، محمد ثلاث را اعدام کرد. خبر اعدام این درویش مظلوم، موجی از خشم در داخل و خارج ایران به وجود آورد.
سرکوب تنوع دینی، آن هم به شکل خشن، روش همیشگی حکومت اسلامی از زمان تصدی قدرت در ایران بوده است. در کتابچه‌ی «ناباورمندان» در بخش «علل تعقیب و سرکوب دینی در ایران» ضمن گزارش مختصر این سرکوب سیستماتیک، به تعلیل و تبیین آن پرداخته شده و از جمله آمده است:
«سرکوب دینی پس از ۵۷ در ایران شدت گرفت و به یک برنامه حکومتی سیستماتیک تبدیل شد. بهاییان پیش از ۵۷ هم گاهی مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند؛ اما این برنامه‌ای از ناحیه حکومت وقت نبود. به همین ترتیب می‌توان دید که رهبران بسیاری از فرقه‌های صوفیه، به علت قتل‌های مشکوکی که رخ داد، پس از ۵۷ ایران را ترک کردند و از میان آنها تنها مشایخ صوفیه گنابادی اصرار به ماندن در ایران نشان دادند. کم‌ترین علتی که برای تشدید سرکوب‌های دینی پس از ۵۷ به ذهن متبادر می‌شود، حاکمیت ذهنیت جزمیت‌اندیش روحانیت شیعه است؛ ذهنیتی که خود را حقیقت مطلق می‌داند و مدعیان رقیب را تحمل نمی‌کند.»
برای دسترسی به این گزارش رجوع کنید به:
dialog.tavaana.org/nonbelievers-5/
#ناباورمندان #ادیان_غیررسمی #درویش #درویش_گنابادی #تصوف #صوفی #محمد_ثلاث #نه_به_اعدام
https://t.me/majzooban_org
@Dialogue1402
خبرگزاری هه‌نگاو، سه‌شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ گزارش می‌کند که پنج ایرانی خوزستانی با نامهای نصرالله موسوی، بیژن قلی‌زاده، حمید افضلی، ایمان صالحی و ظهراب شهبازی در مجموع به ۲۵ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده‌اند. جرم آنها باور به مسیحیت و تبلیغ آن است. در میان این نوکیشان مسیحی که پیداست برای دفاع از حقیقتی که به جان دریافته‌اند، از جان گذشته‌اند، حمید افضلی سنگین‌ترین حکم، یعنی ده سال حبس را گرفته است. دادگاه انقلاب شهر اهواز که چنین حکم شرم‌آوری صادر کرده، اخیراً برای یاسین موسوی، ایرانی مسیحی، پانزده سال حبس بریده بود.
حکومت اسلامی بیش از چهل سال است که با استناد به قرآن مدعی‌ست که در پذیرش دین، اکراهی نیست و در ایران آزادی میان پیروان ادیان مختلف وجود دارد. این حکم صریح قانون اساسی جمهوری اسلامی دست‌کم در مورد ادیان اهل کتاب است. اما در عین حال، سابقه‌ی دراز سرکوب گرایش‌های معنوی، حتی آنها که مطابق با قرآن از ادیان معتبر، مشروع و الهی محسوب می‌شوند، نام جمهوری اسلامی را در کنار مفاسد و تبهکاری‌های دیگر، در دنیا مطرح کرده است.
جذابیت ادیان دیگر غیر از اسلام، و به ویژه مسیحیت در میان ایرانیان، داستانی طولانی دارد. تا آنجا که به مسیحیت مربوط است، حتی پیش از فتح شدن سرزمین‌های ایرانی توسط سرداران عرب‌تبار، جمعی از ایرانیان به مسیحیت گرویده بودند که در میان آنها ارمنی‌ها، پیشگام بودند و بنابراین قدیمی‌ترین کلیسای جهان، کلیسای ارتدکس ارمنی‌ست. در مورد استقبال ارمنی‌ها از مسیحیت، در اپیزود یازدهم از دیگری‌نامه با نام «مسیح در ارمنستان» مطالبی شنیدی خواهید یافت. برای دسترسی به این اپیزود به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/podcast_others_11/
این خود جای پژوهش دارد که آیا بعد از تجربه‌ی جمهوری اسلامی و با کنار رفتن داغ و درفش در مسلمان نگه‌داشتن مردم، آیا شاهد ریزش گسترده‌ی رسمی و علنی از اسلام به نفع ادیان دیگر نخواهیم بود؟
مشاهدات و ملاحظات خود را در این مورد با ما در میان بگذارید.
#رواداری #آزادی_دین #آزادی_ادیان #دگردینی #ادیان_غیررسمی #ادیان_رسمی #گفتگو
@Dialogue1402
حکومت اسلامی بیش از چهل سال است که با استناد به قرآن مدعی‌ست که در پذیرش دین، اکراهی نیست و در ایران آزادی میان پیروان ادیان مختلف وجود دارد. این حکم صریح قانون اساسی جمهوری اسلامی دست‌کم در مورد ادیان اهل کتاب است. اما در عین حال، سابقه‌ی دراز سرکوب گرایش‌های معنوی، حتی آنها که مطابق با قرآن از ادیان معتبر، مشروع و الهی محسوب می‌شوند، نام جمهوری اسلامی را در کنار مفاسد و تبهکاری‌های دیگر، در دنیا مطرح کرده است.
جذابیت ادیان دیگر غیر از اسلام، و به ویژه مسیحیت در میان ایرانیان، داستانی طولانی دارد. تا آنجا که به مسیحیت مربوط است، حتی پیش از فتح شدن سرزمین‌های ایرانی توسط سرداران عرب‌تبار، جمعی از ایرانیان به مسیحیت گرویده بودند که در میان آنها ارمنی‌ها، پیشگام بودند و بنابراین قدیمی‌ترین کلیسای جهان، کلیسای ارتدکس ارمنی‌ست. در مورد استقبال ارمنی‌ها از مسیحیت، در اپیزود یازدهم از دیگری‌نامه با نام «مسیح در ارمنستان» مطالبی شنیدی خواهید یافت. برای دسترسی به این اپیزود به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/podcast_others_11/
این خود جای پژوهش دارد که آیا بعد از تجربه‌ی جمهوری اسلامی و با کنار رفتن داغ و درفش در مسلمان نگه‌داشتن مردم، آیا شاهد ریزش گسترده‌ی رسمی و علنی از اسلام به نفع ادیان دیگر نخواهیم بود؟
مشاهدات و ملاحظات خود را در این مورد با ما در میان بگذارید.
#رواداری #آزادی_دین #آزادی_ادیان #دگردینی #ادیان_غیررسمی #ادیان_رسمی #گفتگو
@Dialogue1402