مراجع تقلید شیعه در حوزه قم مدعی ناب‌ترین فضیلت‌های انسانی هستند.
آنان تاکید می‌کنند باورهای مذهبی آنان با عقلانیت و منطق پیوندی وثیق دارد و آنچه آنان به عنوان فقیه و در قالب امور شرعی بیان می‌کنند، پیشاپیش توسط عقل و خرد انسانی تایید شده است.
خب پرسش روشن است؛ با چنین باوری به حقانیت و عقلانیت باورهای خویش چرا با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نمی‌کنند؟
این تصویر مکارم شیرازی و وحید خراسانی است؛ دو مرجع تقلید برجسته شیعه. اکنون سن آنان بالا است ولی آنان طی سال‌های مرجعیت خود نیز هیچ‌گاه با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نکردند.
چرا؟ نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
آنان تاکید می‌کنند باورهای مذهبی آنان با عقلانیت و منطق پیوندی وثیق دارد و آنچه آنان به عنوان فقیه و در قالب امور شرعی بیان می‌کنند، پیشاپیش توسط عقل و خرد انسانی تایید شده است.
خب پرسش روشن است؛ با چنین باوری به حقانیت و عقلانیت باورهای خویش چرا با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نمی‌کنند؟
این تصویر مکارم شیرازی و وحید خراسانی است؛ دو مرجع تقلید برجسته شیعه. اکنون سن آنان بالا است ولی آنان طی سال‌های مرجعیت خود نیز هیچ‌گاه با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نکردند.
چرا؟ نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
جنس گفتگو با جنس مناظره یکی نیست!
در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.
مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.
در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.
در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی
@Dialogue1402
در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.
مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.
در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.
در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی
@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
روح‌الله خمینی، اولین رهبر جمهوری اسلامی ایران، در خرداد ۱۳۶۰ گفت: «اگر با اسلام بد هستید تشریف ببرید اروپا و آمریکا»!
این سخن در طی این سال‌ها توسط افراد مختلف تکرار شده است. از جمله زینب ابوطالبی - مجری تلویزیون - که از ایرانیان مخالف و منتقد خواسته بود «جمع کنید از ایران برید»، یا رائفی‌پور از حامیان جمهوری اسلامی هم به افراد مخالف با لحنی بی ادبانه گفته که از ایران گم شوید و بروید بیرون!!
این افراد در واقع میراث‌داران روح‌الله خمینی هستند!
مردم ایران، به صرف ایرانی بودن، ریشه در این آب و خاک دارند و زیستن با عزت و کرامت در سرزمینشان جزو حقوق مسلم آن‌ها است.
.
به نظر شما چگونه می‌توان ایرانی را ساخت که در آن شهروندان از حقوق مدنی برخوردار بوده و اختلاف آرای آن‌ها به رسمیت شناخته شود و آزادانه نظر خود را بیان کنند؟
- برگرفته از توانا
#ایران #حقوق_شهروندی #حقوق_مدنی #ایرانیت #گفتگو_توانا
@dialogue1402
این سخن در طی این سال‌ها توسط افراد مختلف تکرار شده است. از جمله زینب ابوطالبی - مجری تلویزیون - که از ایرانیان مخالف و منتقد خواسته بود «جمع کنید از ایران برید»، یا رائفی‌پور از حامیان جمهوری اسلامی هم به افراد مخالف با لحنی بی ادبانه گفته که از ایران گم شوید و بروید بیرون!!
این افراد در واقع میراث‌داران روح‌الله خمینی هستند!
مردم ایران، به صرف ایرانی بودن، ریشه در این آب و خاک دارند و زیستن با عزت و کرامت در سرزمینشان جزو حقوق مسلم آن‌ها است.
.
به نظر شما چگونه می‌توان ایرانی را ساخت که در آن شهروندان از حقوق مدنی برخوردار بوده و اختلاف آرای آن‌ها به رسمیت شناخته شود و آزادانه نظر خود را بیان کنند؟
- برگرفته از توانا
#ایران #حقوق_شهروندی #حقوق_مدنی #ایرانیت #گفتگو_توانا
@dialogue1402
نگاهی به قانون حجاب اجباری بر اساس تاملات الکسی دو توکویل
بسیاری از هواداران جمهوری اسلامی در دفاع از حجاب اجباری این نکته را به میان می‌آورند که حجاب اجباری یک «قانون» است و شهروندان اگر باور مذهبی به حجاب اجباری ندارند بایستی به آن به چشم قانون بنگرند و آن را رعایت کنند.
بر این اساس است که برخی کارگزاران و ایدئولوگ‌های جمهوری اسلامی از تعبیر «حجاب قانونی» استفاده می‌کنند.
اما نکته این است که آیا هر اجباری اگر شکل قانون به خود بگیرد شهروندان بایستی آن را رعایت کنند؟
این موضوعی است که اندیشمندان آن را مورد بررسی قرار داده‌اند و از جمله این اندیشمندان بزرگ الکسی دو توکویل بوده است که قانون بد و غیراخلاقی را قابل احترام نمی‌داند حتی اگر اکثریت آن را خواسته باشند.
دو توکویل در بخشی از تاملات خود در کتاب مشهور «درباره دموکراسی در آمریکا» می‌گوید: «مگر اکثریت، در مجموع و کل خود، چیز دیگری است به غیر از جمعی متشکل از تک تک افراد و انسان‌ها، در برابر یک جمع دیگر از افراد و انسان‌ها به نام اقلیت؟ من همچنان که هرگز به کسی چنین حقی را نمی‌دهم تا هر کاری که دلش خواست انجام دهد (حتی به خودم) چنین حق و حقوقی را به اکثریت هم نخواهم داد».
بر این اساس دو توکویل بر این باور است که اگرچه در درون یک نظم دموکراتیک بایستی قانون‌مدار بود و بایستی به قانون عمل کرد اما آن قانون خود باید تابع یک نظم منصفانه و عادل باشد وگرنه شایستگی اطاعت و فرمانبرداری را ندارد. او این نظم منصفانه و عادل را «قانون عمومی و کلی» می‌نامد و بر این اساس می‌نویسد: «قانون عمومی و کلی وجود دارد که نه منتج از اراده اکثریت یک ملت، بلکه منتج از اراده اکثریت انسان‌ها است؛ هرچند که این امر نه نتیجه شمارش آرا آن‌ها، بلکه تنها یک پیش‌فرض باشد. منظور من از این قانون نانوشته عدالت است. حد و مرز و محدوده حقوق هر ملتی، یک نظم منصفانه و عدالت است».
درباره تاملات دو توکویل و نسبت آن با قوانین ظالمانه در جمهوری اسلامی چگونه می‌اندیشید؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
پیش از این آموزشکده توانا گزیده‌ای از این کتاب را ترجمه کرده بود. این گزیده را می‌توانید در لینک زیر که لینک تلگرام یکی از کانال‌های توانا است بیابید و به رایگان و به آسانی دانلود کنید.
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/34390
@Dialogue1402
بسیاری از هواداران جمهوری اسلامی در دفاع از حجاب اجباری این نکته را به میان می‌آورند که حجاب اجباری یک «قانون» است و شهروندان اگر باور مذهبی به حجاب اجباری ندارند بایستی به آن به چشم قانون بنگرند و آن را رعایت کنند.
بر این اساس است که برخی کارگزاران و ایدئولوگ‌های جمهوری اسلامی از تعبیر «حجاب قانونی» استفاده می‌کنند.
اما نکته این است که آیا هر اجباری اگر شکل قانون به خود بگیرد شهروندان بایستی آن را رعایت کنند؟
این موضوعی است که اندیشمندان آن را مورد بررسی قرار داده‌اند و از جمله این اندیشمندان بزرگ الکسی دو توکویل بوده است که قانون بد و غیراخلاقی را قابل احترام نمی‌داند حتی اگر اکثریت آن را خواسته باشند.
دو توکویل در بخشی از تاملات خود در کتاب مشهور «درباره دموکراسی در آمریکا» می‌گوید: «مگر اکثریت، در مجموع و کل خود، چیز دیگری است به غیر از جمعی متشکل از تک تک افراد و انسان‌ها، در برابر یک جمع دیگر از افراد و انسان‌ها به نام اقلیت؟ من همچنان که هرگز به کسی چنین حقی را نمی‌دهم تا هر کاری که دلش خواست انجام دهد (حتی به خودم) چنین حق و حقوقی را به اکثریت هم نخواهم داد».
بر این اساس دو توکویل بر این باور است که اگرچه در درون یک نظم دموکراتیک بایستی قانون‌مدار بود و بایستی به قانون عمل کرد اما آن قانون خود باید تابع یک نظم منصفانه و عادل باشد وگرنه شایستگی اطاعت و فرمانبرداری را ندارد. او این نظم منصفانه و عادل را «قانون عمومی و کلی» می‌نامد و بر این اساس می‌نویسد: «قانون عمومی و کلی وجود دارد که نه منتج از اراده اکثریت یک ملت، بلکه منتج از اراده اکثریت انسان‌ها است؛ هرچند که این امر نه نتیجه شمارش آرا آن‌ها، بلکه تنها یک پیش‌فرض باشد. منظور من از این قانون نانوشته عدالت است. حد و مرز و محدوده حقوق هر ملتی، یک نظم منصفانه و عدالت است».
درباره تاملات دو توکویل و نسبت آن با قوانین ظالمانه در جمهوری اسلامی چگونه می‌اندیشید؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
پیش از این آموزشکده توانا گزیده‌ای از این کتاب را ترجمه کرده بود. این گزیده را می‌توانید در لینک زیر که لینک تلگرام یکی از کانال‌های توانا است بیابید و به رایگان و به آسانی دانلود کنید.
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/34390
@Dialogue1402
آگاهی نوین ایرانیان؛
پایه‌ی یک نظم شهروندسالار
بسیاری از مورخان تاریخ ایران را در درازای تاریخ نظمی پدرسالار معرفی می‌کنند. دست بالای حکمرانان تا پیش از انقلاب مشروطیت و نبود قانون برای محدودیت حکمران، عملا نیز این فرضیه را تایید می‌کند. سلطان نسبت به سرنوشت ایرانیان، اختیار تام و تمام داشت.
اما پس از انقلاب مشروطه داستان عوض شد و دستکم قانونی برای تعریف و تحدید اختیارات حکمرانان تدوین شد. در سال ۵۷ اما قانون مشروطیت کنار گذاشته شد و قانونی جدید برکشیده شد که قانونی مذهب سالار بود؛ بر اساس روایتی خاص از یک مذهب خاص. قانون جدید جای آنکه مانند قانون مشروطیت شاه را محدود به قانون کند، ولی فقیه را دارای اختیارات فراوان کرد بی‌آنکه سیستم‌های نظارتی قدرتمندی بر او بچیند.
این قانون به تنوع مذهبی در ایران نیز بی‌اعتنا و بلکه ظالم بود و صرفا باورمندان به یک مذهب خاص و آن نیز باورمندان به یک روایت خاص از آن مذهب را شایسته تصدی مناصب بالای حکمرانی در ایران دانست. حقوق شهروندی امری غایب در قانون اساسی جمهوری اسلامی است و مذهب و ولی فقیه حامی آن مذهب دست بالای مطلق را دارد. ولایت «مطلقه» فقیه که در قانون قید شده است خود به گویایی گویای آنچه بر ما می‌گذرد، است.
اما واقعیت این است که ما ایرانیان به علت تجاربی که از سر گذرانده‌ایم، سخت به ضروت نظم شهروندسالار اشراف پیدا کرده‌ایم. کافی‌ست به دیوارنوشته‌های ایرانیان در طول این چند سال اعتنای لازم را داشته باشیم. ایرانیان «حق»مدار شده‌اند. حق خود را می‌طلبند و برای بازپس‌گیری آن کوتاه نمی‌آیند. آنان حق خود را در حاکم‌شدن شهروندان بر سرنوشت خود تعریف می‌کنند. به همین علت است که در این چندسال از دی ۹۶ تاکنون مدام شاهد خیزش‌های انقلابی هستیم.
انقلاب «شهروندان» ایرانی برای حقوق شهروندی ایرانیان. انقلابی که شکست نخواهد خورد زیرا مبتنی بر آگاهی نوین است. آگاهی مگر شکست‌خوردنی است؟!
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
پایه‌ی یک نظم شهروندسالار
بسیاری از مورخان تاریخ ایران را در درازای تاریخ نظمی پدرسالار معرفی می‌کنند. دست بالای حکمرانان تا پیش از انقلاب مشروطیت و نبود قانون برای محدودیت حکمران، عملا نیز این فرضیه را تایید می‌کند. سلطان نسبت به سرنوشت ایرانیان، اختیار تام و تمام داشت.
اما پس از انقلاب مشروطه داستان عوض شد و دستکم قانونی برای تعریف و تحدید اختیارات حکمرانان تدوین شد. در سال ۵۷ اما قانون مشروطیت کنار گذاشته شد و قانونی جدید برکشیده شد که قانونی مذهب سالار بود؛ بر اساس روایتی خاص از یک مذهب خاص. قانون جدید جای آنکه مانند قانون مشروطیت شاه را محدود به قانون کند، ولی فقیه را دارای اختیارات فراوان کرد بی‌آنکه سیستم‌های نظارتی قدرتمندی بر او بچیند.
این قانون به تنوع مذهبی در ایران نیز بی‌اعتنا و بلکه ظالم بود و صرفا باورمندان به یک مذهب خاص و آن نیز باورمندان به یک روایت خاص از آن مذهب را شایسته تصدی مناصب بالای حکمرانی در ایران دانست. حقوق شهروندی امری غایب در قانون اساسی جمهوری اسلامی است و مذهب و ولی فقیه حامی آن مذهب دست بالای مطلق را دارد. ولایت «مطلقه» فقیه که در قانون قید شده است خود به گویایی گویای آنچه بر ما می‌گذرد، است.
اما واقعیت این است که ما ایرانیان به علت تجاربی که از سر گذرانده‌ایم، سخت به ضروت نظم شهروندسالار اشراف پیدا کرده‌ایم. کافی‌ست به دیوارنوشته‌های ایرانیان در طول این چند سال اعتنای لازم را داشته باشیم. ایرانیان «حق»مدار شده‌اند. حق خود را می‌طلبند و برای بازپس‌گیری آن کوتاه نمی‌آیند. آنان حق خود را در حاکم‌شدن شهروندان بر سرنوشت خود تعریف می‌کنند. به همین علت است که در این چندسال از دی ۹۶ تاکنون مدام شاهد خیزش‌های انقلابی هستیم.
انقلاب «شهروندان» ایرانی برای حقوق شهروندی ایرانیان. انقلابی که شکست نخواهد خورد زیرا مبتنی بر آگاهی نوین است. آگاهی مگر شکست‌خوردنی است؟!
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جنس گفتگو با جنس مناظره یکی نیست!
در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.
مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.
در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.
در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی
@Dialogue1402
در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.
مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.
در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.
در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی
@Dialogue1402
یک شاخصه‌ی بسیار مهم برای ارزیابی یک قانون اساسی، وجه فراعقیدتی آن است.
یعنی فارغ از اینکه یک شهروند چه باور مذهبی یا غیرمذهبی دارد قانون بایستی به تمامی در خدمت او باشد.
این بحث در کتاب «عناصر دموکراسی» به وجه کافی مورد بحث قرار گرفته است.
این لینک را کپی کنید و ترجمه «عناصر دموکراسی» را به صورت رایگان دریافت کنید:
https://tavaana.org/center-for-civic-ed-elements-of-democracy/
#گفتگو_توانا #کتاب #حقوق_شهروندی #حقوق_بنیادین #آزادی_عقیده
@Dialogue1402
یعنی فارغ از اینکه یک شهروند چه باور مذهبی یا غیرمذهبی دارد قانون بایستی به تمامی در خدمت او باشد.
این بحث در کتاب «عناصر دموکراسی» به وجه کافی مورد بحث قرار گرفته است.
این لینک را کپی کنید و ترجمه «عناصر دموکراسی» را به صورت رایگان دریافت کنید:
https://tavaana.org/center-for-civic-ed-elements-of-democracy/
#گفتگو_توانا #کتاب #حقوق_شهروندی #حقوق_بنیادین #آزادی_عقیده
@Dialogue1402
شهروندی؛ مفهومی ملی و فراعقیدتی
آیا تاکنون به مفهوم Citizenship یا همان شهروندی - که آن را مکررا می‌شنویم - اندیشیده‌ایم و درباره معنای آن دقت کرده‌ایم؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» که توسط موسسه دموکراتیک ملی برای امور بین‌الملل (NDI) تهیه شده است در یک تعریف کوتاه و بسیار دقیق از شهروندی می‌گوید:
«شهروندی حق هویت ملی است که یک دولت به کسانی که در خاکش زاده شده‌اند، می‌بخشد یا به کسانی که درخواست آن را دارند و در برابر، از آنان وفاداری به پیمان شهروندی (allegiance citizen) می‌طلبد».
نکته جالب توجه اما در این تعریف آن است که شهروندی یک تعریف و خاستگاه «ملی» دارد نه مذهبی و عقیدتی و دولت صرفا وظایفی ملی را از شهروند می‌طلبد نه وظایفی مذهبی و عقیدتی.
بر این اساس آیا می‌توان مفهوم شهروندی را در ایران پیدا کرد وقتی می‌بینیم آن دسته از شهروندان ایرانی که با باور حکومت مستقر همخوان نیستند عملا به عنوان شهروندان درجه دوم قلمداد می‌شوند و حتی توان حضور در رقابت‌های سیاسی را ندارند؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» توسط آموزشکده توانا ترجمه شده است. این لینک را کپی کنید و این ترجمه را به رایگان دریافت کنید:
https://tavaana.org/national-democratic-institute-civic-participation-glossary/
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی
@Dialogue1402
آیا تاکنون به مفهوم Citizenship یا همان شهروندی - که آن را مکررا می‌شنویم - اندیشیده‌ایم و درباره معنای آن دقت کرده‌ایم؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» که توسط موسسه دموکراتیک ملی برای امور بین‌الملل (NDI) تهیه شده است در یک تعریف کوتاه و بسیار دقیق از شهروندی می‌گوید:
«شهروندی حق هویت ملی است که یک دولت به کسانی که در خاکش زاده شده‌اند، می‌بخشد یا به کسانی که درخواست آن را دارند و در برابر، از آنان وفاداری به پیمان شهروندی (allegiance citizen) می‌طلبد».
نکته جالب توجه اما در این تعریف آن است که شهروندی یک تعریف و خاستگاه «ملی» دارد نه مذهبی و عقیدتی و دولت صرفا وظایفی ملی را از شهروند می‌طلبد نه وظایفی مذهبی و عقیدتی.
بر این اساس آیا می‌توان مفهوم شهروندی را در ایران پیدا کرد وقتی می‌بینیم آن دسته از شهروندان ایرانی که با باور حکومت مستقر همخوان نیستند عملا به عنوان شهروندان درجه دوم قلمداد می‌شوند و حتی توان حضور در رقابت‌های سیاسی را ندارند؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» توسط آموزشکده توانا ترجمه شده است. این لینک را کپی کنید و این ترجمه را به رایگان دریافت کنید:
https://tavaana.org/national-democratic-institute-civic-participation-glossary/
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی
@Dialogue1402
مراجع تقلید شیعه در حوزه قم مدعی ناب‌ترین فضیلت‌های انسانی هستند.
آنان تاکید می‌کنند باورهای مذهبی آنان با عقلانیت و منطق پیوندی وثیق دارد و آنچه آنان به عنوان فقیه و در قالب امور شرعی بیان می‌کنند، پیشاپیش توسط عقل و خرد انسانی تایید شده است.
خب پرسش روشن است؛ با چنین باوری به حقانیت و عقلانیت باورهای خویش چرا با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نمی‌کنند؟
چرا ترتیبی نمی‌دهند که یک خداناباور یا یک بهایی یا یک زرتشتی یا یک مسیحی و یهودی با آنان در فضایی باز و قابل مشاهده از جانب شهروندان، گفتگو کند و این گفتگو منتشر شود.
قرار نیست در گفتگو، طرفین گفتگو و مناظره باورهای خویش را به دیگری واگذار کنند؛ بلکه هدف این است که جامعه به درکی روشن از مواضع طرفین گفتگو برسد و بتواند آزادانه و آگاهانه انتخاب کند.
این تصویر مکارم شیرازی و وحید خراسانی است؛ دو مرجع تقلید برجسته شیعه. اکنون سن آنان بالا است ولی آنان طی سال‌های مرجعیت خود نیز هیچ‌گاه با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نکردند.
چرا؟ نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
آنان تاکید می‌کنند باورهای مذهبی آنان با عقلانیت و منطق پیوندی وثیق دارد و آنچه آنان به عنوان فقیه و در قالب امور شرعی بیان می‌کنند، پیشاپیش توسط عقل و خرد انسانی تایید شده است.
خب پرسش روشن است؛ با چنین باوری به حقانیت و عقلانیت باورهای خویش چرا با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نمی‌کنند؟
چرا ترتیبی نمی‌دهند که یک خداناباور یا یک بهایی یا یک زرتشتی یا یک مسیحی و یهودی با آنان در فضایی باز و قابل مشاهده از جانب شهروندان، گفتگو کند و این گفتگو منتشر شود.
قرار نیست در گفتگو، طرفین گفتگو و مناظره باورهای خویش را به دیگری واگذار کنند؛ بلکه هدف این است که جامعه به درکی روشن از مواضع طرفین گفتگو برسد و بتواند آزادانه و آگاهانه انتخاب کند.
این تصویر مکارم شیرازی و وحید خراسانی است؛ دو مرجع تقلید برجسته شیعه. اکنون سن آنان بالا است ولی آنان طی سال‌های مرجعیت خود نیز هیچ‌گاه با مخالفان مذهبی خویش گفتگو نکردند.
چرا؟ نظر شما چیست؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
دموکراسی در دنیای مسلمانان
پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت دو متفکر و پژوهشگر برجسته آمریکایی بودند که در سال ۲۰۰۴ پژوهشی به نام «مقدس و سکولار» منتشر کردند.
این دو در این کتاب این ایده را مطرح کردند که میان جوامع اسلامی با جوامع غربی در رابطه با چگونگی اجرای دموکراسی، تفاوت بنیادینی وجود ندارد.
آنان حتی مدعی بودند که در جوامع اسلامی هم ظرفیت پذیرش ارزش‌های دموکراتیک وجود دارد. درواقع نویسندگان استدلال می کنند که در حالی که برخی از کشورهای اسلامی چالش‌هایی را در ایجاد و حفظ نظام های دموکراتیک تجربه کرده‌اند، اما این به معنای تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی نیست.
آنان تأکید می کنند که تفسیر آموزه‌های اسلامی و تأثیر عوامل فرهنگی و تاریخی نقش مهمی در شکل دادن به رابطه بین دین و ارزش‌های دموکراتیک در کشورهای اسلامی دارد.
شما درباره این نکته محوری چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی وجود دارد؟
به نظر شما تفسیر دموکراتیک از آموزه‌های اسلامی می‌تواند به بسط دموکراسی یاری برساند؟
آیا اساسا به نظر شما این ایده به درد وضعیت کنونی ایرانیان می‌خورد؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #نظام_دموکراتیک
@Dialogue1402
دموکراسی در دنیای مسلمانان
پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت دو متفکر و پژوهشگر برجسته آمریکایی بودند که در سال ۲۰۰۴ پژوهشی به نام «مقدس و سکولار» منتشر کردند.
این دو در این کتاب این ایده را مطرح کردند که میان جوامع اسلامی با جوامع غربی در رابطه با چگونگی اجرای دموکراسی، تفاوت بنیادینی وجود ندارد.
آنان حتی مدعی بودند که در جوامع اسلامی هم ظرفیت پذیرش ارزش‌های دموکراتیک وجود دارد. درواقع نویسندگان استدلال می کنند که در حالی که برخی از کشورهای اسلامی چالش‌هایی را در ایجاد و حفظ نظام های دموکراتیک تجربه کرده‌اند، اما این به معنای تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی نیست.
آنان تأکید می کنند که تفسیر آموزه‌های اسلامی و تأثیر عوامل فرهنگی و تاریخی نقش مهمی در شکل دادن به رابطه بین دین و ارزش‌های دموکراتیک در کشورهای اسلامی دارد.
شما درباره این نکته محوری چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی وجود دارد؟
به نظر شما تفسیر دموکراتیک از آموزه‌های اسلامی می‌تواند به بسط دموکراسی یاری برساند؟
آیا اساسا به نظر شما این ایده به درد وضعیت کنونی ایرانیان می‌خورد؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #نظام_دموکراتیک
@Dialogue1402