#روزانه_ها استاد کزازی در منزل ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ سیزده به در #سیزده_به_در #۱۳به_در #استاد _کزازی #دکتر_کزازی #میرجلال_الدین_کزازی

t.me/DrKazzazi

#فصلنامه_باغ_خبوشان

telegram.me/baghekhabushan

🔹 نگرانی استاد کزازی از آینده طاق بستان
.
“همه ما کرمانشاهیان، بی گمان، دمسازیم با آنکه توانش‌ها و مایه‌های نهفته در کرمانشاه که هم پرشمار است و هم گوناگون، به کردار درآید؛ این شهر همان بشود که می‌تواند شد...
.
اما آنچه مایه نگرانی‌ست این است که ما بخواهیم ابرو را سامان بدهیم، بر پایه‌ی آن دستان دلاویز پارسی، مباد که چشم را که بارها ارزشمندتر از ابروست، آسیب برسانیم...
.
درخواست من از دست‌اندرکاران، چونان مردی از کرمانشاه، آن است که شتابزده رفتار نکنند ...”
،
#کرمانشاه #طاق_بستان #میرجلال_الدین_کزازی#کزازی#دکترکزازی
#استادکزازی#دکتر_کزازی#استاد_کزازی

https://t.me/DrKazzazi/379

#فصلنامه_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan

✅سروده ای نو: بهار بگذشت
🔹
اکنون که بهار گرمِ رفتن شده است،
اکنون که زمانه گرمِ تفتن شده است،
در گلشنِ آسمان هم، آن رخشان گل
شوریده‌ی بیش و بِه شکفتن شده است.
🔹
اکنون که بهار زین نهد بر باره،
بینیم بهارِ رفته، دیگر باره؟
درباره‌ی بره، خوش، درآید خورشید؟
بشکوه، بهار بشکفد در باره؟
🔹
تیر آمد و از پای در افتاد بهار،
از تیر، نگر که در سر افتاد بهار،
باشد که دگرگون شکوفد، خندان،
این بار اگر خوار برافتاد بهار!
🔹
تیر آمد و بر بهار چون شست گشود،
آن در که زمانه اش فروبست، گشود،
بگشود دری به سوی نابودیِ خویش،
هرکس که به خیره، آنچه بسته ست گشود.
🔹
اکنون که رود بهار، بدرودش گوی،
از خسته روانِ اندُه‌اندودش گوی،
آیا به درود می‌رسد این بدرود؟
با بویه‌ی دیدار بسی زودش گوی.
🔹
اکنون که بهار می کشد دامن، چُست،
خاری، به دل شکفته‌ی گلشن، رست
گویید که، رفت با بهاران سرمست
هرکس، نگران، نشانه ای از من جست.
🔹
افسوس! بهار نیز، زَروان! بگذشت،
چون توسنِ پایْ تیز، زَروان! بگذشت
آن بزمِ بهار و باده و سبزه و گل
بشتاب و بگوی، خیز، زَروان! بگذشت
.
میرجلال الدین کزازی (زروان)

کرج – 23/ 03/ 99. #میرجلال_الدین_کزازی#کزازی

https://t.me/DrKazzazi/380

#فصلنامه_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan

🔸جشن تیرگان یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی‌ست که دو خاستگاه دارد:
🔹خاستگاه آیینی و اسطوره‌ای
🔹 خاستگاه افسانه گون ‌ #میرجلال_الدین_کزازی

https://t.me/DrKazzazi/381

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

telegram.me/baghekhabushan

💧🖤

آن کس که از او باغِ هنر بشکُفته است
چون گنجِ گران به خاک، رُخ، بِنْهُفته‌ است
.
بختی است بلند، کان گرامی اکنون
آسوده کنار پیرِ ایران خفته است
.
#میرجلال_‌الدین_کزازی (زروان)

https://t.me/DrKazzazi/407

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan

✅دوگانه گرایی در دیوان #حافظ
سخنرانی استاد کزازی در آیین گشایش یاد‌روز حافظ که نوزدهم مهرماه ۱۳۹۹ برگزار شد.
.
.
#حافظ #حافظ_شیرازی #حافظ_خوانی #حافظ_شناسی #بزرگداشت_حافظ #دکترکزازی #کزازی #استادکزازی #میرجلال_الدین_کزازی #شیراز

https://t.me/DrKazzazi/420

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan

.
چارانه‌های روزانه
.
🔹پایانِ راه

آذر بِـسِـپَــرد تــا بـه پــایــان راهـش
دی بُــرد بـه تـاراج هـمـه بـنـگـاهـش

تـا سـال دگـر مـگــر فــراز آیــد بــاز
پـایـیــز بـرفـت و نــیــز آذرمــاهـش

۹۹/۹/۲۹
استاد بی‌بدیل #میرجلال_الدین_کزازی
.
#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان
.
https://t.me/Baghekhabushan

.
https://www.instagram.com/tv/CMe7becp0EY/?igshid=1urval0sn7xsf
.
چهارشنبه سوری: جشن آتش
.
استاد میرجلال‌الدین کزازی
.
#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان
.
https://t.me/Baghekhabushan

.
پیام استاد #میرجلال_الدین_کزازی به جوانان ایرانی


بکوشند خود را چونان ایرانی بشناسند. با شناختی آزادوار، به دور از هر شورمندی که شناسنده را به بیراهه، می‌تواند درافکند. با اندیشه‌ای گشاده، با نگاهی فراخ، با سنجش، با آگاهی. خود را چونان ایرانی بشناسند و با دیگران بسنجند؛ در منش، در کنش، در اندیشه، در جهان‌بینی.

اگر خود را شناختند، باور من این است که به ایرانی بودن خود خواهند ناخت، خواهند نازید. در جهان، سر برخواهند افراخت که ایرانی‌اند. باور خواهند کرد که ایرانی بودن، بختی است بلند که به آنان ارزانی داشته شده است. از این روی، هرگز نخواهند پذیرفت که این بخت باند پست بشود؛ با زشتی، با پلشتی، با بیراهی و تباهی، با هر رفتاری که با آن بخت بلند ناساز است و در ستیز.



#ایران #ایرانی #جوان #جوانان #فرهنگ #تاریخ #هنر #ادب #شعر #افتخار #میهن #فردوسی #شاهنامه#دکتر_میر_جلال_الدی_کزازی#استادکزازی #کزازی #زروان #مهرشهر

https://www.instagram.com/tv/CYtDGXRIckp/?utm_medium=share_sheet

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan

.

🔷تیرگان جشنی با کاربردی دوگانه

🔷میرجلال‌الدین کزازی‌ _ نویسنده و استاد دانشگاه

جشن تیرگان یکی از جشن‌های باستانی ایرانی است که در شمار جشن‌های آیینی به همان‌سان جشن‌های افسانه‌شناختی و اسطوره‌ای ایران جای می‌گیرد. جشن تیرگان در تیر روز، سیزدهمین روز از ‌ماه تیر برگزار می‌شود. هنجار بنیادین در جشن‌های ایرانی این است که در بسیاری از آنها جشن در روزی برگزار می‌گردد که همنام است با ‌ماه آن روز. جشن تیرگان جشن بزرگداشت تیر یا تشتر است. تشتر ایزد باران بوده است در ایران کهن، به همان سان نام ستاره‌ای است که نشانه برترین این ایزد است؛ ستاره‌ای که پیشینیان بر آن بوده‌اند هر زمان در آسمان پدیدار می‌شود، باران‌های بسیار باریدن خواهد گرفت. در ایران، ابر، باران و آب همواره ارزش آیینی و باورشناختی داشته است، زیرا از نگاهی فراخ، ایران همواره سرزمینی بوده است کم و بیش خشک. از همین روی ایزد تشتر یا تیشتر که سرانجام به تیر فرو کاسته و کوتاهی گرفته‌است، ایزدی شمرده‌ می‌شده است بسیار گرامی و ارجمند، از همین‌روست که جشنی باشکوه را که به نام این ایزد نامیده می‌شده است و می‌شود، به پاس بزرگداشت او برمی‌گزارده‌اند؛ جشن تیرگان. من از این بیش درباره این ایزد سخن نمی‌گویم و به خاستگاه دیگر این جشن که خاستگاه افسانه‌شناختی و اسطوره‌ای است، اندکی می‌پردازم.
از سوی دیگر جشن تیرگان جشنی است که به پاس‌ کاری بزرگ و بی‌مانند و ورجاوند که کماندار نام‌بردار ایران آرش انجام داد، برگزار می‌شود. هفت سال ایرانیان با تورانیان که به ایران تاخته بودند، گرم نبرد بودند. خشکی و تنگ‌سالی هم بر دشواری‌ها و گرفتاری‌های جنگ افزوده بود، به‌گونه‌ای که هم ایرانیان هم تورانیان در رنج افتاده بودند از تُنُک‌توشگی، نبرد هم به فرجام نمی‌آمد و سرانجام بر آن نهادند که به شیوه‌ای دیگر آن کشاکش و نبرد دیریاز را به پایان بیاورند.

آن راه چاره که یافته بودند این بود که کمانداری از ایران تیری بیفکند و مرز میان ایران و توران را با آن تیر نشانه بزند. تورانیان این راه چاره را بسیار پسندیدند، آن را یکسره به سود خود پنداشتند، زیرا بر این باور بودند که تیر به هر پایه پرشتاب باشد و تیزپر پهنه‌ای را هرگز در‌بر‌نخواهد گرفت، کمانداری که برگزیده شد تا بدین کار شگرف دست بیازد، جنگ‌آوری پیر بود به نام آرش. او در روزی بر نهاده بر ستیغ کوه رویان در طبرستان برآمد همه توان و جان خود را در تیری که می‌خواست افکند، در دمید و فرو فشرد، تیر را درانداخت، تیر با نیرویی فراسوی و شگفت‌آور، بیابان‌ها، جنگل‌ها، دریاها، شهرهای گوناگون را درنوردید، در دور جای در کنده گردو بنی فرو رفت، در شهری به نام حلم در فرارود. افراسیاب تیر را نشان زده بود هنگامی که تیر را پس از زمانی دراز از آنجا به نزد وی آوردند، نشان و مهر خویش را بر تیر دید و سخنی بیش نداشت که بر زبان براند مگر آنکه آن مرز را درست‌ و روا بشمارد و سپاه خود را از ایران بیرون بکشد. هنگامی که این تیر افکنده شد و آن مرز نشان گرفت، خشکسال و تُنُک‌توشگی هم به پایان آمد، باران‌های سیل‌آسا باریدن گرفت. این رخداد فرخنده‌بنیاد انگیزه‌ای شد که ایرانیان آن روز را روزی بزرگ بشمارند و آن را جشن بگیرند. به‌گمان بسیار، آمیختگی این دو جشن با یکدیگر: جشن بزرگداشت تشتر و جشن بزرگداشت آرش و تیر او بازمی‌گردد به واژه تیر که در زبان‌های سپسین ایرانی هم در معنی آنچه با کمان می‌افکنند به‌ کار برده می‌شود و هم کوتاه شده نام تشتر است. به هر روی، جشن تیرگان جشنی است با کاربردی دوگانه. من فرارسیدن این جشن بشکوه بهین را به همه ایرانیان فرخ‌باد می‌گویم و آرزو می‌برم که همواره بتوانند در سرزمینی ‌آباد و شکوفان و به دور از هر خشکی و کمی و کاستی و رنج و اندوه بزیند. ایدون باد.



https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh

#فصلنامه
#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#تهران
#ایران
#میرجلال_الدین_کزازی‌
#تیرگان_جشنی_با_کاربردی_دوگانه_فرهنگ
#پژوهش
#پژوهشگر
#محمد_معین_فر
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan