.
این کنسرت و تئاتر در کاخ سعد اباد برگزار شد.
در حد یک رویا بود
با توجه به اینکه ۴۵ سال در حال حذف هنر بودند
وهنر چنین ققنوس وار جلوه می کند 🌹

تئاترش
تاریخ ایران بود از شکوه.
و جلال زمان هخامنشی
و حمله اعراب
و حمله مغول
راوی این جریان فردوسی
بود با شعرهای حماسی وفرهنگ شجاعت.
وشادی. ایرانیان

کنسرتش هنرنمایی خانواده
پور ناظری 👏
از مهارتهای سازهای ایرانی.
و صداهای ناب وبی‌نظیر با اشعار مولانا و حافظ
جلوههای ویژه فوق العاده 👍
یک هنرپیشه زن در نقش دختر چنگیز.
با صدای جادویی اپرایی که می‌خواند..

و یک رویا با بازی هنرپیشه های معروف وهنرمند ایران 👍
.
❤️🍃❤️🍃

‏https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh

#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#تهران
#ایران
#پژوهش
#پژوهشگر
#محمد_معین_فر
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو
#هزار_باده_فرهنگ

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan

.
یعنی پوشیدگی و پاک‌دامنی، شرم و آهستگی و خویشکاری‌های او را در برابرِ میهنش به نمایش می‌گذارد. منش و بزرگواری مهرِ سوشیانت، فرزند رهایی بخشِ ناهید نیز هم‌سانِ اوست. مهر ایزدِ آورنده‌ی باران است. هم‌چون مادرش پشتیبان و یاور یلان و جنگ‌جویانِ آریایی و کین‌خواهی سخت از دشمنانِ ایران است. دارنده و بخشنده‌ی فر به ایرانیان است. چونان مادرش بنیان‌گذار مهر و دوستی و شیفتگی است. در بازگفت‌های کهن آمده‌است که مردم ایران به شوقِ ناهید آواز‌های دل‌کشی را هم‌نوایی می‌کردند، و به‌گونه‌ای بنیانِ موسیقی شیفتگانه را پی نهاده‌اند. چرا‌ که او را با ستاره‌ی زُهره، آرامش‌بخش دل‌ها و خنیاگر آسمان یکی انگاشته‌اند. مهر نیز ایزد عشق و پیمان و دل‌دادگی و پیوند‌است، و با پیمان شکنان بسی سرگران است. به‌این شوند گسستن و جدایی در پیشگاهش اهریمنی و نا‌خجسته است. و در هماره‌ی روزگاران حلقه‌ی ازدواج نماد ایزد مهر و نشان یگانگی و به‌هم پیوستن بوده و هست.

در نبیگ‌های ایرانی، آبانگان روزی است که فریدون بر ضحاکِ بیوراسب پیروز می‌گردد. ابوریحان در نبیگِ آثارالباقیه به‌جز پیروزی فریدون از دو روی‌داد دیگر به فشردگی سخن می‌گوید. یکی «حفر و تعمیر انهار» که شوند پیوستگی این روز را با ایزد‌بانوی آب روشن می سازد. گردیزی در نبیگِ زین‌الاخبار کمی روشن‌تر این روی‌داد را باز می‌نماید: «و اندر روز آبانگان به امر زو بن طهماسب، بزرگ آبِ روان کردند در جوی‌ها که افراسیاب بیا‌گنده بود» دیگر روشی که به‌دست ضحاک برچیده شده‌بود، گرفتنِ دارندگی از مردم و به دست گرفتن سرنوشت خویش بود: «مردم را امر کرده که دوباره خانه‌ها و اهل خود را مالک شوند و خود را کدخدا بنامند، یعنی صاحب‌ خانه و خود او نیز به‌خانه و خانواده‌ی خود فرمان‌روا شد...» آیا ضحاک یک روش (مرام) اشتراکی را در هازمان ایران برپا کرده بود که حتا مردم بر زن و فرزندان خویش نیز آزادی و توانی نداشتند؟ سخن شگفتی که ابوریحان در دنباله‌ی بازگفتِ خویش می‌آورد، بازگرداندن نقش زنان در اداره و کدخدایی هازمان است: « و اشتراک مادران را با مردم در کدخدایی اعاده کرد» آیا فریدون دوباره روشِ مادر سالاری و نقش زنان را که به‌دست ضحاکِ انیرانی برافتاده بود، برپای ساخت؟ هرچه هست آبانگان جشن آب و بازگردانیدنِ پایگاه و ارجمندی زنان است. در استوره‌های آریایی- ایرانی، فریدون باران کردار است. او پسر آبتین و خاندانش با برنام «گاو» شهره‌اند. در حماسه‌ی ملی نیز برنام و نشان خانوادگی او در گرز گاوسرش خود‌نمایی می‌کند. در باورهای استوره‌ای، گاو نماد ابرهای باران‌زاست که اژدهای خشکی آنان را زندانی کرده‌، و از ریزش باران باز داشته است. او ابرها را آزاد می‌سازد، و گیتی را از پتیاره‌ی خشکی و پلیدی می‌رهاند. از دیگر نشانه‌های پیوند فریدون با آب، گذر کردن بی‌گزندش از اروند خروشان بدونِ کشتی است. آیینی سپند (ورِ آب) که نشان‌گر فرّهی و شهریاری است. در حماسه‌های ایرانی این باورِ استوره‌ای به‌گونه‌ی نبرد فریدون و ضحاک رخ بر نموده‌است. باید گفت در باورهای استوره‌ای گاو و زن به‌شوند باروری و زایش یکی انگاشته شده‌اند. پس باید خواهران جمشید را که دربند و بندگی ضحاک بودند، نمودِ ابرهای زندانی شده پنداشت. چرا که پس از گرفتنِ کاخِ ضحاکِ اژدها‌فش، فریدون بی‌درنگ فرمان می‌دهد که این دو بانو را در آیینی کهن با آبی سپند شست‌وشو دهند، تا هر پلیدی و ناپاکی و تیرگی از روان و تنِ آنان دور گردد، و به‌دست‌یاری آب، دیگر بار به راه و روشِ ایزدی باز گردند. آیا این آب سپند و پالوده، نمودی از امشاسپند خرداد، یاور ایزد بانوی آب نیست، که خویشکاریش دور کردن و از میان بردن هر پلیدی و آلودگی از درگاهِ آب است:

برون آورید از شبستان اوی
بتان سیه‌موی و خورشید‌روی

بفرمود شستن سرانشان نخست
روانشان از آن تیرگی‌ها بشست

ره داور پاک‌ بنمودشان
ز آلودگی پس بپالودشان

۲ از ۳

.
در بازگفتِ گردیزی نیز با این باور کهن، هرچند در پیکری تازه‌تر روبه‌رو هستیم. در اندیشه‌های مردمان پسین‌تر، افراسیاب این دشمنِ سرسخت ایران جای آژی دهاک را گرفته است. چراکه در بازگفت‌های کهن، افراسیاب نماد و نمودِ دیو خشکی است: «و اندر روز آبانگان‌ به امر زو بن طهماسب، بزرگ آبِ روان کردند در جوی‌ها که افراسیاب بیاگنده بود» در همه‌ی بازگفت‌ها سخن از آب و آبیاری و پیروزی راستی بر ناراستی است.‌
جشنی که از آنِ دُردانه‌ی اهورایی، دوشیزه‌ی پاک و زیبا و برومندِ ایرانی است، شاید در گزارش‌هایی پنهان مانده‌‌ی در غبار نادانی و فراموشی، این جشن بر ارج نهادن به جای‌گاه زن و نقش او در چرخه‌ی هستی بنیاد گرفته بوده، که با همه‌ی کوشش‌ها در زدودنِ آمیغِ برپایی این روز، بازهم به گزارش‌هایی هرچند ناروشن و سربسته از نقش زنان در آبانگان بر می‌خوریم. روزگاری که مردم آناهید را شکوه و جان‌افزای مردم خود می‌دانستند، و او را مادرِ خرد، گستراننده‌ی دانش و بخشنده‌‌ی تیز‌هوشی، دارایی و خوشی و نیکو‌کار همه‌ی مردم می‌خواندند. چرا که در آبان یشت به‌روشنی آمده‌است: اهورامزدا آناهید را از نیروی خویش آفرید، تا فزاینده‌ی گیتی و گله و رمه و دارایی و کشور و درمان بخش باشد، و کشور و خانه و مردم را به نیروی اهورایی‌آش از دشمن بپاید و به‌پروراند. بانویی که به شوند بزرگی‌اش، به اندازه‌ی همه‌ی آب‌های روی زمین است. بانویی که واژگون ایزد بانوان دیگر سرزمین‌ها، بانویی است پارسا و پاک‌دامن، که استوار دارنده‌ی فر و شکوهِ ایرانِ اهورایی است.

آبانگانِ ۱۴۰۳ خورشیدی
#مهدی_رحمانی_قوچانی


یاری‌نامه‌ها:

۱- بیرونی، ابوریحان، آثارالباقیه، به‌کوشش اکبر دانا‌سرشت، انتشارات امیر‌کبیر، ۱۳۶۳

۲- فرنبغ‌دادگی، بندهش، به‌کوشش دکتر مهرداد بهار، انتشارات توس، چ اول، ۱۳۶۹

۳-گردیزی، محمدبن ضحاک، زین‌الاخبار، به‌کوشش دکتر رحیم رضازاده ملک، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چ اول، ۱۳۸۴

۴- پور‌داود، ابراهیم، یشت‌ها، به‌کوشش دکتر بهرام فره‌وشی، انتشارات دانشگاه تهران، چ سوم، ۱۳۵۶

۵- رضی،هاشم، آیین مهر(میترائیسم )،انتشارات بهجت، چ اول، ۱۳۷۱

۶- فردوسی، ابوالقاسم، شاه‌نامه، مسکو، به‌کوشش برتلس، چ دوم، ۱۹۶۶

۷-بهار، مهرداد، اساطیر ایران، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۲

۸- خدادادیان، اردشیر، تاریخ یونان باستان، انتشارات سخن، چ اول، ج یکم، ۱۳۸۵

۳ از ۳

‏https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh

#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#تهران
#ایران
#پژوهش
#پژوهشگر
#محمد_معین_فر
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو
#هزار_باده_فرهنگ

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan