.
#درفش_فردوسی
پیش‌کش ِ روان ِ فردوسی، به یاد بیست و پنجم اردی‌بهشت، روز ِ نکوداشت ِ استاد.
«درفش ِ فردوسی»
غم ِ نان، کرده پژمرده، دل ِ پیر و جوانم را
غبار ِ غم، گرفته آستین و آستانم را
نشسته بر کنار ِ جوی و حسرت می‌برم بر عمر¹
به آتش می کَشَد، باد ِ تأسُف، دودمانم را
نیارد خم به ابرو، تنگ‌چشم ِ سفره‌ی ِ غارت
بسوزد ناله‌ی ِ مظلوم، مغز ِ استخوانم را
نمی‌آید به زیر ِ سایه‌ی ِ بوم ِ زمان، آن‌کس²
که دارد بر سرش شه‌نامه، فرّ ِ باستانم را
نمی‌تابد مَحَبّت، مِهر و ماه از دیده پنهان است
سپاه ِ تیرگی، پوشانده روی آسمانم را
نگرداند سر از بی‌راهگی، این دیو ِ بدآیین
نشانم بر کمانم، تیر ِ تدبیر ِ بیانم را
زبانم، وام‌دار ِ همّت ِ فردوسی ِ توسی است
به میدان آورم شعر و بگردانم زبانم را
به راه افتاده چرم ِ کاوه، چشمش مانده بر راه است³
بگیرم از زمین اینک درفش ِ کاویانم را
به خوناب ِ قلم، پرده کشم از کار ِ بددینان
ببندد گر بدوزد اهرمن، دست و دهانم را
به هردَم می‌کشد فریاد ِ خاموشان، به جانم چنگ
به فریادی بشورانم جوانم را جِهانم را
کنون ایران، به راه ِ رستم و صدکاوه دارد چشم
ز ِ آتش، چون سیاوش بگذرم، بندم میانم را⁴
ز ِ خاکستر دوباره سربرآرد قُقنُسی دیگر⁵
گلستان می‌کنم با شور ِ حافظ بوستانم را
م. فرهنگ ۱۴۰۱/۲/۲۵
ــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- یادآور بیت مشهور حافظ:
بنشین بر لب ِ جوی و گذر ِ عمر ببین
کاین اشارت ز ِ جِهان ِ گذران ما را بس
۲- یادآور بیت سعدی:
کس نیاید به زیرِ سایه‌ی ِ بوم
ور همای، از جهان شود معدوم
گلستان، باب اوّل، حکایت سوم
۳- یادآور شعر زنده‌یاد سیمین بهبهانی:
این چرم ِ رها افتاده
بی‌برگ و نوا افتاده
گویی كه ز خود می‌پرسد:
پس كاوه‌ی آهن‌گر كو؟
مجموعه اشعار سیمین بهبهانی، انتشارات نگاه، چ اول، تهران، ۱۳۸۲، ص ۵۸۵.
۴- سیاوش برای اثبات بی‌گناهی‌اش، از آتش گذشت و به کی‌کاووس، پدر خویش نشان داد که رویین‌تن است.
۵ - ققنوس، پرنده‌ای است افسانه‌ای که چون پس از هزار سال، مرگش فرارسد، به شوری شگفت، آواز می‌خواند و از منقارش، آتش برمی‌آید و سپس در آتش ِ آوازهای خویش می‌سوزد، خاکستر می‌شود و هم‌زمان ققنوسی دیگر را در دل خاکستر خویش، می‌پروراند. روز دیگر که باد برخیزد و خاکستر به کناری رَوَد، ققنوس سربرمی‌دارد و این‌گونه در خویش، زاده می‌شود.
https://t.me/FarhangDoostan/2070
https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh
#فصلنامه
#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#ایران
#حکیم_ابوالقاسم_فردوسی
#نقد
#داستان
#ادبیات
#فرهنگ
#پژوهش
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو
#محمد_معین_فر
#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان
https://t.me/Baghekhabushan
#درفش_فردوسی
پیش‌کش ِ روان ِ فردوسی، به یاد بیست و پنجم اردی‌بهشت، روز ِ نکوداشت ِ استاد.
«درفش ِ فردوسی»
غم ِ نان، کرده پژمرده، دل ِ پیر و جوانم را
غبار ِ غم، گرفته آستین و آستانم را
نشسته بر کنار ِ جوی و حسرت می‌برم بر عمر¹
به آتش می کَشَد، باد ِ تأسُف، دودمانم را
نیارد خم به ابرو، تنگ‌چشم ِ سفره‌ی ِ غارت
بسوزد ناله‌ی ِ مظلوم، مغز ِ استخوانم را
نمی‌آید به زیر ِ سایه‌ی ِ بوم ِ زمان، آن‌کس²
که دارد بر سرش شه‌نامه، فرّ ِ باستانم را
نمی‌تابد مَحَبّت، مِهر و ماه از دیده پنهان است
سپاه ِ تیرگی، پوشانده روی آسمانم را
نگرداند سر از بی‌راهگی، این دیو ِ بدآیین
نشانم بر کمانم، تیر ِ تدبیر ِ بیانم را
زبانم، وام‌دار ِ همّت ِ فردوسی ِ توسی است
به میدان آورم شعر و بگردانم زبانم را
به راه افتاده چرم ِ کاوه، چشمش مانده بر راه است³
بگیرم از زمین اینک درفش ِ کاویانم را
به خوناب ِ قلم، پرده کشم از کار ِ بددینان
ببندد گر بدوزد اهرمن، دست و دهانم را
به هردَم می‌کشد فریاد ِ خاموشان، به جانم چنگ
به فریادی بشورانم جوانم را جِهانم را
کنون ایران، به راه ِ رستم و صدکاوه دارد چشم
ز ِ آتش، چون سیاوش بگذرم، بندم میانم را⁴
ز ِ خاکستر دوباره سربرآرد قُقنُسی دیگر⁵
گلستان می‌کنم با شور ِ حافظ بوستانم را
م. فرهنگ ۱۴۰۱/۲/۲۵
ــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- یادآور بیت مشهور حافظ:
بنشین بر لب ِ جوی و گذر ِ عمر ببین
کاین اشارت ز ِ جِهان ِ گذران ما را بس
۲- یادآور بیت سعدی:
کس نیاید به زیرِ سایه‌ی ِ بوم
ور همای، از جهان شود معدوم
گلستان، باب اوّل، حکایت سوم
۳- یادآور شعر زنده‌یاد سیمین بهبهانی:
این چرم ِ رها افتاده
بی‌برگ و نوا افتاده
گویی كه ز خود می‌پرسد:
پس كاوه‌ی آهن‌گر كو؟
مجموعه اشعار سیمین بهبهانی، انتشارات نگاه، چ اول، تهران، ۱۳۸۲، ص ۵۸۵.
۴- سیاوش برای اثبات بی‌گناهی‌اش، از آتش گذشت و به کی‌کاووس، پدر خویش نشان داد که رویین‌تن است.
۵ - ققنوس، پرنده‌ای است افسانه‌ای که چون پس از هزار سال، مرگش فرارسد، به شوری شگفت، آواز می‌خواند و از منقارش، آتش برمی‌آید و سپس در آتش ِ آوازهای خویش می‌سوزد، خاکستر می‌شود و هم‌زمان ققنوسی دیگر را در دل خاکستر خویش، می‌پروراند. روز دیگر که باد برخیزد و خاکستر به کناری رَوَد، ققنوس سربرمی‌دارد و این‌گونه در خویش، زاده می‌شود.
https://t.me/FarhangDoostan/2070
https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh
#فصلنامه
#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#ایران
#حکیم_ابوالقاسم_فردوسی
#نقد
#داستان
#ادبیات
#فرهنگ
#پژوهش
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو
#محمد_معین_فر
#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان
https://t.me/Baghekhabushan
Telegram
📚 فرهنگ
🌺🍀
🍀
پیش‌کش ِ روان ِ فردوسی، به یاد بیست و پنجم اردی‌بهشت، روز ِ نکوداشت ِ استاد.
«درفش ِ فردوسی»
غم ِ نان، کرده پژمرده، دل ِ پیر و جوانم را
غبار ِ غم، گرفته آستین و آستانم را
نشسته بر کنار ِ جوی و حسرت می‌برم بر عمر¹
به آتش می کَشَد، باد ِ تأسُف، دودمانم…
🍀
پیش‌کش ِ روان ِ فردوسی، به یاد بیست و پنجم اردی‌بهشت، روز ِ نکوداشت ِ استاد.
«درفش ِ فردوسی»
غم ِ نان، کرده پژمرده، دل ِ پیر و جوانم را
غبار ِ غم، گرفته آستین و آستانم را
نشسته بر کنار ِ جوی و حسرت می‌برم بر عمر¹
به آتش می کَشَد، باد ِ تأسُف، دودمانم…