#پاسخ_به_شبهات_وهابیت
#نکته_های_ناب
#نقد_وهابیت

🔷🔶 #گنبد_بزرگی_که_بنی_امیه_بر_روی_قبر_عثمان_ساختند

👈🏼👈🏼 قابل توجه #وهابیانی که ما را مشرک می‌دانند:
#ابن_کثیر_دمشقی، شاگرد #ابن_تیمیه_حرانی در کتاب #البداية_و_النهاية که نزد مورخین عامه دارای اعتبار است، می‌نویسد:
وأما موضع قبره، فلا خلاف أنه دفن بحش كوكب شرقي البقيع.
وقد بنى عليه زمان بني‌أمية قبة عظيمة وهي باقية إلى اليوم.
قال الإمام مالك رضي الله عنه:
بلغني أن عثمان رضي الله عنه كان يمر بمكان قبره من حش كوكب فيقول:
إنه سيدفن ههنا رجل صالح.

📝 امّا جای قبر عثمان. شکی نیست که او در حش کوکب در شرق قبرستان بقیع دفن شده.
و از زمان #بنی‌_امیه قبه بزرگی بر قبر او بنا شده است که تاکنون (قرن هشتم) باقی است. امام مالک گفته: به من خبر رسیده است که عثمان از مکان قبر خود در #حش_کوکب عبور می‌کرد و می‌گفت: به‌زودی در این جا مرد صالحی دفن خواهد شد!!!

➖ این مطلب ثابت می‌کند که بنی‌امیه همگی مشرک بوده‌اند؛ چون بر روی قبر عثمان، #گنبد_بزرگی ساخته‌اند و از دیدگاه وهابی‌ها این کار شرک اکبر است.
صحابه و تابعینی که این قضیه را دیده‌اند و اعتراض نکرده‌اند، آن‌ها هم مشرک شده‌اند. مسلمانانی که تا قرن هشتم این گنبد را سالم نگه داشته‌اند، همگی مشرک بوده‌اند.
خود ابن کثیر که این مطلب را نقل کرده و رد نکرده است، مشرک و اشاعه دهنده شرک بوده است.

➖ همچنین طبق این روایت، عثمان #علم_غیب داشته و می‌دانسته که به زودی شخص صالحی (خودش) در آن جا دفن خواهد شد!
سوال اینجاست که:
پس چرا نتوانست زودتر عوامل زوال حکومتش را مهیا کند و مانع شورش مردم و خیانت برخی اطرافیان بر ضد حکومتش شود؟

📚 البداية والنهاية، ابن کثیر دمشقی، ج۱۰، ص۳۲۴

🔆 کانال #مطالب‌ناب‌درمنبر
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @matalebe_nab_dar_menbar

#ماه_مبارک_رمضان
#نکته_های_ناب
#ماه_رمضان
#شبهای_قدر

🔷🔶 #در_این_شبهای_استغفار_و_دعا_باید_گمان_نیک_به_خداوند_داشت

👈🏼👈🏼 عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ‌بْنِ‌الْحَجَّاجِ عَنْ أَبِی‌عَبْدِالله علیه‌السلام قَالَ:
إِنَّ آخِرَ عَبْدٍ یُؤْمَرُ بِهِ إِلَی النَّارِ فَیَلْتَفِتُ فَیَقُولُ الله جَلَّ جَلَالُهُ أَعْجِلُوهُ،
فَإِذَا أُتِیَ بِهِ قَالَ لَهُ: عَبْدِی! لِمَ الْتَفَتَّ؟!
فَیَقُولُ: یَا رَبِّ! مَا کَانَ ظَنِّی بِك هَذَا.
فَیَقُولُ الله جَلَّ جَلَالُهُ: عَبْدِی مَا کَانَ ظَنُّك بِی.
فَیَقُولُ: یَا رَبِّ! کَانَ ظَنِّی بِك أَنْ تَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی وَتُدْخِلَنِی جَنَّتَك.

قَالَ فَیَقُولُ الله جَلَّ جَلَالُهُ مَلَائِکَتِی وَعِزَّتِی وَجَلَالِی وَآلَائِی وَارْتِفَاعِ مَکَانِی مَا ظَنَّ بِی هَذَا سَاعَهًًْ مِنْ حَیَاتِهِ خَیْراً قَطُّ وَلَوْ ظَنَّ بِی سَاعَهًًْ مِنْ حَیَاتِهِ خَیْراً مَا رَوَّعْتُهُ بِالنَّارِ أَجِیزُوا لَهُ کَذِبَهُ وَأَدْخِلُوهُ الْجَنَّهًْ.

ثُمَّ قَالَ أَبُوعَبْدِ‌الله علیه‌السلام:
مَا ظَنَّ عَبْدٌ بِالله خَیْراً إِلَّا کَانَ لَهُ عِنْدَ ظَنِّهِ وَمَا ظَنَّ بِهِ سُوءاً إِلَّا کَانَ الله عِنْدَ ظَنِّهِ بِهِ وَذَلِك قَوْلُ الله عَزَّوجَلَّ وَذلِکُمْ "ظَنُّکُمُ الَّذِی ظَنَنْتُمْ بِرَبِّکُمْ أَرْداکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرِینَ".

📝 #عبدالرحمان‌_بن‌_حجاج از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده است که فرمود:
آخرین بنده‌ای که امر شود او را به دوزخ ببرند، بازگشته و نگاهی می‌کند.
خدای گرامی و بزرگ می‌فرماید:
«او را باز گردانید»،
پس هنگامی‌که او را نزد خدا می‌برند خداوند می‌فرماید:
«ای بنده‌ی من! چرا روی برگرداندی و نگاه کردی»؟
بنده عرض کند:
«پروردگارا! گمان من به تو این‌گونه نبود».

خداوند فرماید:
«ای بنده‌ی من! درباره‌ی من چه گمانی داشتی»؟
بنده عرض می‌کند:
«پروردگارا! گمان می‌کردم که گناهم را می‌بخشی و مرا در بهشت خویش جای می‌دهی».

خداوند فرماید:
«ای فرشتگان من به عزّت و بزرگی و نعمت‌ها و بلاها و بلند مرتبتی خویش سوگند که هرگز در طول عمرش این گمان نیک را به من نداشت و اگر ساعتی در عمرش به من نیک گمان بود او را به آتش دوزخ نمی‌ترساندم. دروغ او را بپذیرید و به بهشت وارد کنید».

سپس امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«هیچ بنده‌ای به خداوند نیک گمان نباشد جز آنکه خداوند نیز با او همان‌طور رفتار کند و هیچ بنده‌ای به او بدگمان نباشد جز آنکه خدا نیز با او همان‌طور رفتار نماید و این سخن همان فرموده خدای گرامی و بزرگ است: وَذلِکُمْ ظَنُّکُمُ الَّذِی ظَنَنْتُمْ بِرَبِّکُمْ أَرْداکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرِینَ». (فصلت ۲۳)
و این گمانتان بود که به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاک کرد، در نتیجه از زیانکاران شدید.

📚 منابع:
۱. وسایل الشیعة، ج۱۵، ص۲۳۱
۲. بحارالأنوار، ج۷، ص۲۸۷
۳. بحارالأنوار، ج۶۷، ص۳۸۴
۴. تفسیر قمی، ج۲، ص۲۶۴
۵. جامع الأخبار، ص۹۹
۶. الزهد، ص۹۷؛ «تفاوت لفظی»
۷. ثواب الأعمال، ص۱۷۳
۸. تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام، ج۱۳، ص۵۱۸

🔆 کانال #مطالب‌ناب‌درمنبر
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @matalebe_nab_dar_menbar

#جزء24

#با_مهدی_علیه_السلام
#با_علما_و_فرزانگان
#در_محضر_علما
#نکته_های_ناب

🔷🔶 #نيابت_عامه_و_نیابت_خاصه_در_بیان _مرحوم_آیت_الله_العظمی_حاج_آقا_تقی_قمی

👈🏼👈🏼 بر زبان‌ها جاري است كه نيابت بر دو قسم است:
نيابت خاصه و نيابت عامه و گفته مي شود كه در زمان غيبت كبري علما و فقها نيابت عامه دارند. من لازم ميدانم كه درباره اين موضوع سخني داشته باشم و براي روشن شدن مطلب بايستي نيابت را معنا كنيم و شرح دهيم و لذا ميگوييم كه معناي نيابت اين است: شخصي به جاي ديگري كاري را انجام دهد و معلوم است كه اگر كسي ديگري را براي انجام كاري به‌جاي خود منصوب نكند نيابت درست نمي‌شود مگر در بعضي از عبادات كه از شارع مقدس جواز آن به دست ما رسيده است مانند زيارت ائمه صلوات الله عليهم به نيابت از زنده‌ها و مرده‌ها كه جواز آن از روايات استفاده مي‌شود و بعضي عبادات ديگر.

در غير از موارد منصوصه نيابت بر خلاف قاعده است و جايز نيست. روي اين جهت اگر كسي ادعاي نيابت از امام زمان عليه السلام بنمايد بايستي برهاني بر صدق ادعاي خويش ارائه دهد كه بر نيابت خاصه چهار نائب در زمان غيبت صغري دليل موجود است ولي نيابت عامه‌اي كه درباره فقها ادعا مي‌شود دليلي ندارد و نادرست است البته اين موضوع ارتباطي با جواز تقليد ندارد و ما در جاي خود جواز تقليد را اثبات كرده‌ايم و آنچه بر زبان‌هاست كه مي‌گويند: "علما، نيابت عامه دارند، دليل ندارد".

📗مجالس شب هاي شنبه ج٥ ص١١٩

👈 #نشر_دهید

🔆 کانال #مطالب‌ناب‌درمنبر
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @matalebe_nab_dar_menbar