وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
امام زمان عجل الله فرجه به ما نیاز ندارد این ما هستیم که محتاج امام هستیم ●وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِنا غَيْرَنا، فَإِنَّ اسْتِبْدالَكَ بِنا غَيْرَنا عَلَيْكَ يَسِيرٌ، وَ هُوَ عَلَيْنا كَثِيرٌ. ●و ما را با دیگران (برای یاری امام زمان عجل الله فرجه) عوض مکن،…
حرف مردم به درک: تهمت های مردمان به خلفای الهی، حتی بهتان بستن به خداوند عز و جل.
●...قَالَ عَلْقَمَةُ فَقُلْتُ لِلصَّادِقِ (صلوات الله علیه) یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّ النَّاسَ یَنْسُبُونَنَا إِلَی عَظَائِمِ الْأُمُورِ وَ قَدْ ضَاقَتْ بِذَلِكَ صُدُورُنَا فَقَالَ (صلوات الله علیه) یَا عَلْقَمَةُ إِنَّ رِضَا النَّاسِ لَا یُمْلَكُ وَ أَلْسِنَتَهُمْ لَا تُضْبَطُ وَ كَیْفَ تَسْلَمُونَ مِمَّا لَمْ یَسْلَمْ مِنْهُ أَنْبِیَاءُ اللَّهِ وَ رُسُلُهُ وَ حُجَجُ اللَّهِ (صلوات الله علیهم) أَ لَمْ یَنْسُبُوا یُوسُفَ (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ هَمَّ بِالزِّنَا أَ لَمْ یَنْسُبُوا أَیُّوبَ (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ ابْتُلِیَ بِذُنُوبِهِ أَ لَمْ یَنْسُبُوا دَاوُدَ (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ تَبِعَ الطَّیْرَ حَتَّی نَظَرَ إِلَی امْرَأَةِ أُورِیَا فَهَوَاهَا وَ أَنَّهُ قَدَّمَ زَوْجَهَا أَمَامَ التَّابُوتِ حَتَّی قُتِلَ ثُمَّ تَزَوَّجَ بِهَا أَ لَمْ یَنْسُبُوا مُوسَی (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ عِنِّینٌ وَ آذَوْهُ حَتَّی بَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً أَ لَمْ یَنْسُبُوا جَمِیعَ أَنْبِیَاءِ اللَّهِ إِلَی أَنَّهُمْ سَحَرَةٌ طَلَبَةُ الدُّنْیَا أَ لَمْ یَنْسُبُوا مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ (سلام الله علیها) إِلَی أَنَّهَا حَمَلَتْ بِعِیسَی مِنْ رَجُلٍ نَجَّارٍ اسْمُهُ یُوسُفُ؟
أَ لَمْ یَنْسُبُوا نَبِیَّنَا مُحَمَّداً (صلی اللّٰه علیه و آله) إِلَی أَنَّهُ شَاعِرٌ مَجْنُونٌ أَ لَمْ یَنْسُبُوهُ إِلَی أَنَّهُ هَوَی امْرَأَةَ زَیْدِ بْنِ حَارِثَةَ فَلَمْ یَزَلْ بِهَا حَتَّی اسْتَخْلَصَهَا لِنَفْسِهِ أَ لَمْ یَنْسُبُوهُ یَوْمَ بَدْرٍ إِلَی أَنَّهُ أَخَذَ لِنَفْسِهِ مِنَ الْمَغْنَمِ قَطِیفَةً حَمْرَاءَ حَتَّی أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی الْقَطِیفَةِ وَ بَرَّأَ نَبِیَّهُ (صلی الله علیه و آله) مِنَ الْخِیَانَةِ وَ أَنْزَلَ بِذَلِكَ فِی كِتَابِهِ وَ ما كانَ لِنَبِیٍّ أَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ...
●...علقمه گوید به حضرت صادق (صلوات الله علیه) عرضه داشتم: «یا ابن رسول اللَّه! مردم ما را به کارهای زشت نسبت می دهند، به طوری که به خاطر آن سینه ما تنگ شده.» فرمود: «ای علقمه! خشنودی مردم جلب نمی شود و جلوی زبان آنها گرفته نمی شود. و چگونه سالم می مانید از چیزی که انبیای الهی و پیامبرانش و حجت های الهی (صلوات الله علیهم) از آن سالم نماندند؟ آیا به یوسف (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او تصمیم گرفت که زنا کند؟ آیا به ایوب (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او در اثر گناهانش مبتلا (به آن مصائب) گشت؟ آیا به داود (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او پرنده را دنبال کرد تا اینکه چشمش به زن «اوریا» افتاد و دلباخته او شد و به منظور رسیدن به هدف خود، شوهر آن زن را در (جلوی جبهه جنگ) پیشاپیش تابوت قرار داد تا اینکه کشته شد، سپس با آن زن ازدواج کرد؟ آیا به موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او عنین است (قدرت زناشویی ندارد) و او را اذیت و آزار کردند تا اینکه خداوند او را از آنچه که گفتند تبرئه کرد؟ در حالی که نزد خداوند آبرومند بود. آیا به تمام پیامبران الهی نسبت ندادند که اینان جادوگرانی دنیا طلب هستند؟ آیا به مریم بنت عمران (سلام الله علیها) نسبت ندادند که او به عیسی از مرد نجاری به نام یوسف باردار شده؟
آیا به پیامبر ما محمد (صلی الله علیه و آله) نسبت ندادند که او شاعری دیوانه است؟ آیا به او نسبت ندادند که او دلباخته همسر زید بن حارثه شده و همیشه در فکر او بوده تا او را به همسری خود در آورده است؟ آیا در روز بدر به او نسبت ندادند که او یک قطعه پارچه سرخ را از غنائم جنگی برای خود برداشته تا بالاخره خداوند عز و جل آن را برای پیامبرش (صلی الله علیه و آله) آشکار ساخت و پیامبرش (صلی الله علیه و آله) را از خیانت تبرئه کرد و این مطلب را در کتابش (قرآن) نازل فرمود: «وَ ما كانَ لِنَبِیٍّ أَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ»،{و هیچ پیامبری را نسزد که خیانت ورزد، و هر کس خیانت ورزد، روز قیامت با آنچه در آن خیانت کرده بیاید}؟ - . آل عمران / 161 -...
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 67 صفحه 2
#جزء4
صفحه 2️⃣ از 4️⃣
●...قَالَ عَلْقَمَةُ فَقُلْتُ لِلصَّادِقِ (صلوات الله علیه) یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّ النَّاسَ یَنْسُبُونَنَا إِلَی عَظَائِمِ الْأُمُورِ وَ قَدْ ضَاقَتْ بِذَلِكَ صُدُورُنَا فَقَالَ (صلوات الله علیه) یَا عَلْقَمَةُ إِنَّ رِضَا النَّاسِ لَا یُمْلَكُ وَ أَلْسِنَتَهُمْ لَا تُضْبَطُ وَ كَیْفَ تَسْلَمُونَ مِمَّا لَمْ یَسْلَمْ مِنْهُ أَنْبِیَاءُ اللَّهِ وَ رُسُلُهُ وَ حُجَجُ اللَّهِ (صلوات الله علیهم) أَ لَمْ یَنْسُبُوا یُوسُفَ (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ هَمَّ بِالزِّنَا أَ لَمْ یَنْسُبُوا أَیُّوبَ (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ ابْتُلِیَ بِذُنُوبِهِ أَ لَمْ یَنْسُبُوا دَاوُدَ (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ تَبِعَ الطَّیْرَ حَتَّی نَظَرَ إِلَی امْرَأَةِ أُورِیَا فَهَوَاهَا وَ أَنَّهُ قَدَّمَ زَوْجَهَا أَمَامَ التَّابُوتِ حَتَّی قُتِلَ ثُمَّ تَزَوَّجَ بِهَا أَ لَمْ یَنْسُبُوا مُوسَی (علی نبینا و آله و علیه السلام) إِلَی أَنَّهُ عِنِّینٌ وَ آذَوْهُ حَتَّی بَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهاً أَ لَمْ یَنْسُبُوا جَمِیعَ أَنْبِیَاءِ اللَّهِ إِلَی أَنَّهُمْ سَحَرَةٌ طَلَبَةُ الدُّنْیَا أَ لَمْ یَنْسُبُوا مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ (سلام الله علیها) إِلَی أَنَّهَا حَمَلَتْ بِعِیسَی مِنْ رَجُلٍ نَجَّارٍ اسْمُهُ یُوسُفُ؟
أَ لَمْ یَنْسُبُوا نَبِیَّنَا مُحَمَّداً (صلی اللّٰه علیه و آله) إِلَی أَنَّهُ شَاعِرٌ مَجْنُونٌ أَ لَمْ یَنْسُبُوهُ إِلَی أَنَّهُ هَوَی امْرَأَةَ زَیْدِ بْنِ حَارِثَةَ فَلَمْ یَزَلْ بِهَا حَتَّی اسْتَخْلَصَهَا لِنَفْسِهِ أَ لَمْ یَنْسُبُوهُ یَوْمَ بَدْرٍ إِلَی أَنَّهُ أَخَذَ لِنَفْسِهِ مِنَ الْمَغْنَمِ قَطِیفَةً حَمْرَاءَ حَتَّی أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی الْقَطِیفَةِ وَ بَرَّأَ نَبِیَّهُ (صلی الله علیه و آله) مِنَ الْخِیَانَةِ وَ أَنْزَلَ بِذَلِكَ فِی كِتَابِهِ وَ ما كانَ لِنَبِیٍّ أَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ...
●...علقمه گوید به حضرت صادق (صلوات الله علیه) عرضه داشتم: «یا ابن رسول اللَّه! مردم ما را به کارهای زشت نسبت می دهند، به طوری که به خاطر آن سینه ما تنگ شده.» فرمود: «ای علقمه! خشنودی مردم جلب نمی شود و جلوی زبان آنها گرفته نمی شود. و چگونه سالم می مانید از چیزی که انبیای الهی و پیامبرانش و حجت های الهی (صلوات الله علیهم) از آن سالم نماندند؟ آیا به یوسف (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او تصمیم گرفت که زنا کند؟ آیا به ایوب (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او در اثر گناهانش مبتلا (به آن مصائب) گشت؟ آیا به داود (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او پرنده را دنبال کرد تا اینکه چشمش به زن «اوریا» افتاد و دلباخته او شد و به منظور رسیدن به هدف خود، شوهر آن زن را در (جلوی جبهه جنگ) پیشاپیش تابوت قرار داد تا اینکه کشته شد، سپس با آن زن ازدواج کرد؟ آیا به موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام) نسبت ندادند که او عنین است (قدرت زناشویی ندارد) و او را اذیت و آزار کردند تا اینکه خداوند او را از آنچه که گفتند تبرئه کرد؟ در حالی که نزد خداوند آبرومند بود. آیا به تمام پیامبران الهی نسبت ندادند که اینان جادوگرانی دنیا طلب هستند؟ آیا به مریم بنت عمران (سلام الله علیها) نسبت ندادند که او به عیسی از مرد نجاری به نام یوسف باردار شده؟
آیا به پیامبر ما محمد (صلی الله علیه و آله) نسبت ندادند که او شاعری دیوانه است؟ آیا به او نسبت ندادند که او دلباخته همسر زید بن حارثه شده و همیشه در فکر او بوده تا او را به همسری خود در آورده است؟ آیا در روز بدر به او نسبت ندادند که او یک قطعه پارچه سرخ را از غنائم جنگی برای خود برداشته تا بالاخره خداوند عز و جل آن را برای پیامبرش (صلی الله علیه و آله) آشکار ساخت و پیامبرش (صلی الله علیه و آله) را از خیانت تبرئه کرد و این مطلب را در کتابش (قرآن) نازل فرمود: «وَ ما كانَ لِنَبِیٍّ أَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ»،{و هیچ پیامبری را نسزد که خیانت ورزد، و هر کس خیانت ورزد، روز قیامت با آنچه در آن خیانت کرده بیاید}؟ - . آل عمران / 161 -...
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 67 صفحه 2
#جزء4
صفحه 2️⃣ از 4️⃣
روشنفکرهایی که به زینت حرم الهی چشم دوخته بودند و گیر می دادند.
#حکمتهای_علوی #خمس
●و روي انه ذكر عند عمر بن الخطاب في ايامه حلي الكعبة و كثرته، فقال قوم: لو اخذته فجهزت به جيوش المسلمين كان اعظم للأَجر، و ما تصنع الكعبة بالحلي؟ فَهَّمَ عمر بذلك، و سأل اميرالمؤمنين عليه السلام، فقال عليه السلام: إنَّ الْقُرْآنَ أُنْزِلَ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله، وَالْأَمْوَالُ أَرْبَعَةٌ: أَمْوَالُ الْمُسْلِمِينَ فَقَسَّمَهَا بَيْنَ الْوَرَثَةِ فِي الْفَرَائِضِ؛ وَالْفَيْ‌ءُ فَقَسَّمَهُ عَلَى مُسْتَحِقِّيهِ؛ وَالْخُمْسُ فَوَضَعَهُ اللَّهُ حَيْثُ وَضَعَهُ؛ والصَّدَقَاتُ فَجَعَلَهَا اللَّهُ حَيْثُ جَعَلَهَا. وَ كَانَ حَلْيُ الْكَعْبَةِ فِيهَا يَوْمَئِذٍ، فَتَرَكَهُ اللَّهُ عَلَى حَالِهِ، وَ لَمْ يَتْرُكْهُ نِسْيَاناً، وَ لَمْ يَخْفَ عَلَيْه مَكاناً، فَأَقِرَّهُ حَيْثُ أَقَرَّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ. فقال له عمر: لولاك لافتضحنا و ترك الحلي بحاله.
●مى‌گويند: در ايّام خلافت عمر بن خطّاب، در نزد او از زيورهاى كعبه و كثرت آن سخن به ميان آمد، گروهى گفتند: اگر آن را مى‌گرفتى و با آن لشگرهاى مسلمين را مجهّز مى‌ساختى، اجرش بزرگتر بوده، «كعبه» زيور و زينت براى چه مى‌خواهد؟ «عمر» نيز تصميم گرفت كه چنين كند و در اين باره از اميرمؤمنان على عليه السلام سؤال نمود. آن حضرت در پاسخ فرمود: اين قرآن بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد در حالى كه چهار نوع مال وجود داشت: «اموال مسلمانان» كه آنها را از روی حساب (طبق دستور قرآن) بين ورثه تقسيم فرمود، و «فيى‌ء» كه آن را بر مستحقّان آن بخش نمود، و «خمس» كه خداوند آن را در مورد خود قرار داد و «صدقات» كه خداوند آنها را نيز در مواردش صرف كرد، و در آن هنگام زيورهاى «كعبه» بر آن بود و خداوند آن را بر همان حال گذاشت، نه اين كه از روى فراموشى آن را گذاشته باشد و وجودش بر او مخفى باشد. بنابراين تو هم آن را بر همان حال كه خدا و پيامبرش آن را قرار داده اند باقى گذار. «عمر» به حضرت گفت: «اگر تو نبودى رسوا مى‌شديم» و زيورهاى كعبه را به حال خود واگذاشت.
نهج البلاغه حکمت 270
#جزء4 #جزء10
#حکمتهای_علوی #خمس
●و روي انه ذكر عند عمر بن الخطاب في ايامه حلي الكعبة و كثرته، فقال قوم: لو اخذته فجهزت به جيوش المسلمين كان اعظم للأَجر، و ما تصنع الكعبة بالحلي؟ فَهَّمَ عمر بذلك، و سأل اميرالمؤمنين عليه السلام، فقال عليه السلام: إنَّ الْقُرْآنَ أُنْزِلَ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله، وَالْأَمْوَالُ أَرْبَعَةٌ: أَمْوَالُ الْمُسْلِمِينَ فَقَسَّمَهَا بَيْنَ الْوَرَثَةِ فِي الْفَرَائِضِ؛ وَالْفَيْ‌ءُ فَقَسَّمَهُ عَلَى مُسْتَحِقِّيهِ؛ وَالْخُمْسُ فَوَضَعَهُ اللَّهُ حَيْثُ وَضَعَهُ؛ والصَّدَقَاتُ فَجَعَلَهَا اللَّهُ حَيْثُ جَعَلَهَا. وَ كَانَ حَلْيُ الْكَعْبَةِ فِيهَا يَوْمَئِذٍ، فَتَرَكَهُ اللَّهُ عَلَى حَالِهِ، وَ لَمْ يَتْرُكْهُ نِسْيَاناً، وَ لَمْ يَخْفَ عَلَيْه مَكاناً، فَأَقِرَّهُ حَيْثُ أَقَرَّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ. فقال له عمر: لولاك لافتضحنا و ترك الحلي بحاله.
●مى‌گويند: در ايّام خلافت عمر بن خطّاب، در نزد او از زيورهاى كعبه و كثرت آن سخن به ميان آمد، گروهى گفتند: اگر آن را مى‌گرفتى و با آن لشگرهاى مسلمين را مجهّز مى‌ساختى، اجرش بزرگتر بوده، «كعبه» زيور و زينت براى چه مى‌خواهد؟ «عمر» نيز تصميم گرفت كه چنين كند و در اين باره از اميرمؤمنان على عليه السلام سؤال نمود. آن حضرت در پاسخ فرمود: اين قرآن بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد در حالى كه چهار نوع مال وجود داشت: «اموال مسلمانان» كه آنها را از روی حساب (طبق دستور قرآن) بين ورثه تقسيم فرمود، و «فيى‌ء» كه آن را بر مستحقّان آن بخش نمود، و «خمس» كه خداوند آن را در مورد خود قرار داد و «صدقات» كه خداوند آنها را نيز در مواردش صرف كرد، و در آن هنگام زيورهاى «كعبه» بر آن بود و خداوند آن را بر همان حال گذاشت، نه اين كه از روى فراموشى آن را گذاشته باشد و وجودش بر او مخفى باشد. بنابراين تو هم آن را بر همان حال كه خدا و پيامبرش آن را قرار داده اند باقى گذار. «عمر» به حضرت گفت: «اگر تو نبودى رسوا مى‌شديم» و زيورهاى كعبه را به حال خود واگذاشت.
نهج البلاغه حکمت 270
#جزء4 #جزء10
✔️حتی کمک اجنه را نپذیرفت تا اتمام حجت کند
●عن أبي عبد اللّه صلوات الله علیه قال: لمّا سار أبو عبد اللّه (صلوات الله عليه) من المدينة لقيه أفواج من الملائكة المسوّمة في أيديهم الحراب على نجب من نجب الجنة فسلموا عليه و قالوا يا حجّة اللّه على خلقه بعد جده و أبيه و أخيه إنّ اللّه سبحانه أمد جدك بنا في مواطن كثيرة و إن الله أمدك بنا. فقال لهم: الموعد حفرتي و بقعتي التي استشهد فيها و هي كربلا فإذا وردتها فأتوني فقالوا: يا حجّة اللّه مرنا نسمع و نطع فهل تخشى من عدوّ يلقاك فنكون معك؟ فقال: لا سبيل لهم علي و لا يلقوني بكريهة أو أصل إلى بقعتي و أتته أفواج مسلمي الجنّ فقالوا: يا سيدنا نحن شيعتك و أنصارك فمرنا بأمرك و ما تشاء فلو أمرتنا بقتل كل عدو لك و أنت بمكانك لكفيناك ذلك، فجزاهم الحسين (صلوات الله عليه) خيرا و قال لهم: أو ما قرأتم كتاب اللّه المنزل على جدّي رسول اللّه (صلّى اللّه عليه و آله) «أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ» و قال سبحانه و تعالى: «لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِمْ» و إذا أقمت بمكاني فبما ذا يبتلي هذا الخلق المتعوس؟ و بما ذا يختبرون؟ و من ذا يكون ساكن حفرتي بكربلاء؟ و قد اختارها اللّه تعالى يوم دحا الأرض، و جعلها معقلا لشيعتنا، و يكون لهم أمانا في الدنيا و الآخرة، و لكن تحضرون يوم السبت، و هو يوم عاشوراء الذي في آخره اقتل و لا يبقى بعدي مطلوب من أهلي و نسبي و إخوتي و أهل بيتي و يسار برأسي إلى يزيد لعنه اللّه. فقالت الجنّ: نحن و الله يا حبيب الله و ابن حبيبه لو لا أن أمرك طاعة و أنه لا يجوز لنا مخالفتك قتلنا جميع أعدائك قبل أن يصلوا إليك
فقال صلوات اللّه عليه لهم: نحن و الله أقدر عليهم منكم و لكن «لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ»
●امام صادق صلوات الله علیه فرمود: هنگامی که اباعبدالله (امام حسین (صلوات الله علیه) از مدینه حرکت نمود، گروه هایی از ملائکه علامت دار ، با آن حضرت ملاقات نمودند که وسایل جنگی به دست داشتند و بر اسب های بهشتی سوار بودند، به آن حضرت سلام کردند و گفتند: ای کسی که بعد از جد و پدر و برادر خود حجت خدا بر خلقش هستی، خداوندِ سبحان جد تو را در جاهای زیادی به وسیله ما یاری نمود. تو را هم به واسطه ما یاری نموده است. (امام حسین صلوات الله علیه) به آنان فرمود: وعده من و شما در محل قبر و بقعه من باشد که در آن شهید می شوم و آن کربلا است. هنگامی که وارد آنجا شدم نزد من بیایید. ملائکه گفتند: ای حجت خدا! تو به ما دستور بده تا ما بشنویم و اطاعت نماییم. اگر تو از دشمنی که با تو روبرو خواهد شد باکی داری، ما با تو خواهیم بود؟ فرمود: آنان به من دست نخواهند یافت و به من آسیبی نخواهند رساند تا وارد بقعه ام (کربلا) شوم. سپس گروه هایی از جن که مسلمان بودند نزد حضرت آمدند و گفتند: ای سید ما! ما شیعه و انصار تو هستیم. هر امری که داری و هر چه که می خواهی به ما بگو! اگر تو ما را به قتل تمامی دشمنانت مأمور فرمایی و در همین مکان باشی، ما برای تو کافی خواهیم بود. امام حسین (صلوات الله علیه) به آنان جزای خیر داد و فرمود: آیا کتاب خدا (قرآنی) را که بر جدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل کرده نخوانده اید که می فرماید: «أینما تکونوا یدرککم الموت و لو کنتم فی بروج مشیده» (نساء 78) «هر کجا باشید، شما را مرگ در می یابد هر چند در برج های استوار باشید.» و نیز می فرماید: «لبرز الّذین کتب علیهم القتل إلی مضاجعهم» (آل عمران 154) «اگر شما در خانه های خود هم بودید، کسانی که کشته شدن بر آنان نوشته شده، قطعاً [با پای خود] به سوی قتلگاه های خویش می رفتند.» اگر من در مکان خود بمانم، پس این مردم بدبخت چگونه آزمایش خواهند شد؟ و چه کسی در قبر من که در کربلا است ساکن خواهد شد؟ در حالی که خداوند متعال در هنگام گسترش زمین آن بقعه را برای من انتخاب نموده و آن را پناهگاهی برای شیعیان ما قرار داده و در دنیا و آخرت برای ایشان محل امن و امان خواهد بود. شما در روز شنبه که روز عاشورا است و من در آخر آن روز شهید خواهم شد نزد من بیایید. در آن روز احدی از مردان اهل بیت و برادران من باقی نخواهد ماند. آن روز سر من برای یزید لعنه الله فرستاده خواهد شد.
گروه جن گفتند: ای حبیب خدا و پسر حبیب خدا! اگر اطاعت امر تو واجب نبود و جایز بود که ما با دستور تو مخالفت کنیم، به خدا قسم تمام دشمنان تو را قبل اینکه به تو برسند نابود می کردیم. پس (امام حسین صلوات الله علیه) در جواب آنان فرمود: به خدا قسم که ما از شما بر ایشان قدرتمندتر هستیم. ولی هر کس که هلاک و کافر می شود، باید با دلیل و بینه هلاک شود و هر کسی که زنده می گردد، باید با دلیل و بینه باشد
بحار الأنوار ج 44 ص 330
منتهی الآمال
رياض الأبرار ج 1 ص 207
العوالم ص 180
#جزء4 #جزء5
●عن أبي عبد اللّه صلوات الله علیه قال: لمّا سار أبو عبد اللّه (صلوات الله عليه) من المدينة لقيه أفواج من الملائكة المسوّمة في أيديهم الحراب على نجب من نجب الجنة فسلموا عليه و قالوا يا حجّة اللّه على خلقه بعد جده و أبيه و أخيه إنّ اللّه سبحانه أمد جدك بنا في مواطن كثيرة و إن الله أمدك بنا. فقال لهم: الموعد حفرتي و بقعتي التي استشهد فيها و هي كربلا فإذا وردتها فأتوني فقالوا: يا حجّة اللّه مرنا نسمع و نطع فهل تخشى من عدوّ يلقاك فنكون معك؟ فقال: لا سبيل لهم علي و لا يلقوني بكريهة أو أصل إلى بقعتي و أتته أفواج مسلمي الجنّ فقالوا: يا سيدنا نحن شيعتك و أنصارك فمرنا بأمرك و ما تشاء فلو أمرتنا بقتل كل عدو لك و أنت بمكانك لكفيناك ذلك، فجزاهم الحسين (صلوات الله عليه) خيرا و قال لهم: أو ما قرأتم كتاب اللّه المنزل على جدّي رسول اللّه (صلّى اللّه عليه و آله) «أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ» و قال سبحانه و تعالى: «لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِمْ» و إذا أقمت بمكاني فبما ذا يبتلي هذا الخلق المتعوس؟ و بما ذا يختبرون؟ و من ذا يكون ساكن حفرتي بكربلاء؟ و قد اختارها اللّه تعالى يوم دحا الأرض، و جعلها معقلا لشيعتنا، و يكون لهم أمانا في الدنيا و الآخرة، و لكن تحضرون يوم السبت، و هو يوم عاشوراء الذي في آخره اقتل و لا يبقى بعدي مطلوب من أهلي و نسبي و إخوتي و أهل بيتي و يسار برأسي إلى يزيد لعنه اللّه. فقالت الجنّ: نحن و الله يا حبيب الله و ابن حبيبه لو لا أن أمرك طاعة و أنه لا يجوز لنا مخالفتك قتلنا جميع أعدائك قبل أن يصلوا إليك
فقال صلوات اللّه عليه لهم: نحن و الله أقدر عليهم منكم و لكن «لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ»
●امام صادق صلوات الله علیه فرمود: هنگامی که اباعبدالله (امام حسین (صلوات الله علیه) از مدینه حرکت نمود، گروه هایی از ملائکه علامت دار ، با آن حضرت ملاقات نمودند که وسایل جنگی به دست داشتند و بر اسب های بهشتی سوار بودند، به آن حضرت سلام کردند و گفتند: ای کسی که بعد از جد و پدر و برادر خود حجت خدا بر خلقش هستی، خداوندِ سبحان جد تو را در جاهای زیادی به وسیله ما یاری نمود. تو را هم به واسطه ما یاری نموده است. (امام حسین صلوات الله علیه) به آنان فرمود: وعده من و شما در محل قبر و بقعه من باشد که در آن شهید می شوم و آن کربلا است. هنگامی که وارد آنجا شدم نزد من بیایید. ملائکه گفتند: ای حجت خدا! تو به ما دستور بده تا ما بشنویم و اطاعت نماییم. اگر تو از دشمنی که با تو روبرو خواهد شد باکی داری، ما با تو خواهیم بود؟ فرمود: آنان به من دست نخواهند یافت و به من آسیبی نخواهند رساند تا وارد بقعه ام (کربلا) شوم. سپس گروه هایی از جن که مسلمان بودند نزد حضرت آمدند و گفتند: ای سید ما! ما شیعه و انصار تو هستیم. هر امری که داری و هر چه که می خواهی به ما بگو! اگر تو ما را به قتل تمامی دشمنانت مأمور فرمایی و در همین مکان باشی، ما برای تو کافی خواهیم بود. امام حسین (صلوات الله علیه) به آنان جزای خیر داد و فرمود: آیا کتاب خدا (قرآنی) را که بر جدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل کرده نخوانده اید که می فرماید: «أینما تکونوا یدرککم الموت و لو کنتم فی بروج مشیده» (نساء 78) «هر کجا باشید، شما را مرگ در می یابد هر چند در برج های استوار باشید.» و نیز می فرماید: «لبرز الّذین کتب علیهم القتل إلی مضاجعهم» (آل عمران 154) «اگر شما در خانه های خود هم بودید، کسانی که کشته شدن بر آنان نوشته شده، قطعاً [با پای خود] به سوی قتلگاه های خویش می رفتند.» اگر من در مکان خود بمانم، پس این مردم بدبخت چگونه آزمایش خواهند شد؟ و چه کسی در قبر من که در کربلا است ساکن خواهد شد؟ در حالی که خداوند متعال در هنگام گسترش زمین آن بقعه را برای من انتخاب نموده و آن را پناهگاهی برای شیعیان ما قرار داده و در دنیا و آخرت برای ایشان محل امن و امان خواهد بود. شما در روز شنبه که روز عاشورا است و من در آخر آن روز شهید خواهم شد نزد من بیایید. در آن روز احدی از مردان اهل بیت و برادران من باقی نخواهد ماند. آن روز سر من برای یزید لعنه الله فرستاده خواهد شد.
گروه جن گفتند: ای حبیب خدا و پسر حبیب خدا! اگر اطاعت امر تو واجب نبود و جایز بود که ما با دستور تو مخالفت کنیم، به خدا قسم تمام دشمنان تو را قبل اینکه به تو برسند نابود می کردیم. پس (امام حسین صلوات الله علیه) در جواب آنان فرمود: به خدا قسم که ما از شما بر ایشان قدرتمندتر هستیم. ولی هر کس که هلاک و کافر می شود، باید با دلیل و بینه هلاک شود و هر کسی که زنده می گردد، باید با دلیل و بینه باشد
بحار الأنوار ج 44 ص 330
منتهی الآمال
رياض الأبرار ج 1 ص 207
العوالم ص 180
#جزء4 #جزء5
بسم الله الرحمن الرحیم
تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
✅کانال تامل در قرآن کریم با بیش از هزار نکته از قرآن کریم
✅با هشتگ گذاری و تفکیک نکات هر جزء می توانید به آسانی مطالب مرتبط با جزء مورد نظر را پیدا کنید
✅استفاده از تفاسیر روایی
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
لینک کانال:
https://t.me/qoran128
تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
✅کانال تامل در قرآن کریم با بیش از هزار نکته از قرآن کریم
✅با هشتگ گذاری و تفکیک نکات هر جزء می توانید به آسانی مطالب مرتبط با جزء مورد نظر را پیدا کنید
✅استفاده از تفاسیر روایی
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
لینک کانال:
https://t.me/qoran128
Telegram
تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: «مَنْ لَمْ يَعْرِفْ أَمْرَنَا مِنَ الْقُرْآنِ لَمْ يَتَنَكَّبِ الْفِتَنَ»
🔸امام صادق علیه السلام: کسی که امر ما (خلافت و امامت) را از قرآن نشناسد، از فتنه ها، نجات پیدا نمی کند
الكافي- ط الاسلامية/ج1/ص7
🔸امام صادق علیه السلام: کسی که امر ما (خلافت و امامت) را از قرآن نشناسد، از فتنه ها، نجات پیدا نمی کند
الكافي- ط الاسلامية/ج1/ص7
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
✔️جهنم و بهشت جاودانه
❌جهنم و بهشت موقتی
بهشتی ها و جهنمی فقط در یک بازه و مدت کوتاهی در زندگی عمل انجام دادند پس چرا به صورت ابدی در جایگاه خویش قرار می گیرند؟
▪️[علل الشرائع] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الشَّاذَکُونِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ یُونُسَ عَنْ أَبِی هَاشِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْخُلُودِ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّارِ فَقَالَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ النَّارِ فِی النَّارِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ خُلِّدُوا فِیهَا أَنْ یَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ بَقُوا أَنْ یُطِیعُوا اللَّهَ أَبَداً مَا بَقُوا فَالنِّیَّاتُ تُخَلِّدُ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ تَعَالَی قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ قَالَ عَلَی نِیَّتِهِ [اسراء / ۸۴]. قَالَ:«عَلَى نِيَّتِهِ».
▪️ابی هاشم می‌گوید: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام راجع به #خلود اهل بهشت در بهشت و جاودانی بودن اهل دوزخ در دوزخ پرسیدم ؟! حضرت فرمودند: اهل دوزخ به خاطر این در دوزخ مخلّد هستند که #نیتشان این بود که اگر برای همیشه در دنیا باشند عصیان و نافرمانی خداوند را بنمایند. و اهل بهشت به این جهت در بهشت جاودانی هستند که #نیتشان در دنیا این بود که اگر در آن باقی بمانند تا ابد اطاعت خداوند را نمایند. پس #نیت این دو گروه باعث #مخلد بودنشان در بهشت و دوزخ گردیده، سپس آن جناب فرموده خداوند تعالی را تلاوت فرمود: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ» [ای پیامبر تو به خلق بگو که هر کس بر حسب ذات و طبیعت خود عملی انجام خواهد داد] بعد حضرت دنبال آیه فرمودند: یعنی بر حسب #نیت و #قصد خود.
📚 بحارالأنوار ٫ جلد 8 ٫ صفحه 346
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️تَذَاكَرُوا وَ تَلاَقَوْا وَ تَحَدَّثُوا
فَإِنَّ اَلْحَدِيثَ 👈 جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ 👉
➡️ @eteghdate
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
❌جهنم و بهشت موقتی
بهشتی ها و جهنمی فقط در یک بازه و مدت کوتاهی در زندگی عمل انجام دادند پس چرا به صورت ابدی در جایگاه خویش قرار می گیرند؟
▪️[علل الشرائع] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الشَّاذَکُونِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ یُونُسَ عَنْ أَبِی هَاشِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْخُلُودِ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّارِ فَقَالَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ النَّارِ فِی النَّارِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ خُلِّدُوا فِیهَا أَنْ یَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ بَقُوا أَنْ یُطِیعُوا اللَّهَ أَبَداً مَا بَقُوا فَالنِّیَّاتُ تُخَلِّدُ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ تَعَالَی قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ قَالَ عَلَی نِیَّتِهِ [اسراء / ۸۴]. قَالَ:«عَلَى نِيَّتِهِ».
▪️ابی هاشم می‌گوید: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام راجع به #خلود اهل بهشت در بهشت و جاودانی بودن اهل دوزخ در دوزخ پرسیدم ؟! حضرت فرمودند: اهل دوزخ به خاطر این در دوزخ مخلّد هستند که #نیتشان این بود که اگر برای همیشه در دنیا باشند عصیان و نافرمانی خداوند را بنمایند. و اهل بهشت به این جهت در بهشت جاودانی هستند که #نیتشان در دنیا این بود که اگر در آن باقی بمانند تا ابد اطاعت خداوند را نمایند. پس #نیت این دو گروه باعث #مخلد بودنشان در بهشت و دوزخ گردیده، سپس آن جناب فرموده خداوند تعالی را تلاوت فرمود: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ» [ای پیامبر تو به خلق بگو که هر کس بر حسب ذات و طبیعت خود عملی انجام خواهد داد] بعد حضرت دنبال آیه فرمودند: یعنی بر حسب #نیت و #قصد خود.
📚 بحارالأنوار ٫ جلد 8 ٫ صفحه 346
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️تَذَاكَرُوا وَ تَلاَقَوْا وَ تَحَدَّثُوا
فَإِنَّ اَلْحَدِيثَ 👈 جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ 👉
➡️ @eteghdate
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
❌خدا یکی و محبت یکی و یار یکی
سخن فوق، کلام برخی مردانِ زن صفت است که برای خودشیرینی جلوی نسوان آن را بر زبان جاری می کنند.
چند سوال از معتقدین به این جمله داریم:
🔸قرآن کریم جواز به چند همسری و صیغه را داده، شما چرا مخالفت می کنید؟
🔸احادیث اهل بیت صلوات الله علیهم چند همسری و متعه را جایز بیان کردند، شما به چه حقی مخالف هستید؟
🔸سیره اهل بیت صلوات الله علیهم و شیعیان بر چند همسری و انجام ازدواج موقت بوده، شما در حدی هستید که بگویید این بزرگواران اشتباه کردند؟ مرتکب فعل حرامی شدند؟
🔸دنبال رضایت خالق هستید یا مخلوق؟
🔸تقویت افکار فمنیستی چه هدفی را دنبال می کند؟
🔸طبق قرآن و احادیث و فتاوای علما، هر مرد حق دارد چهار همسر دائم و بیشمار صیغه داشته باشد، و در این امر رضایت هیچ مخلوقی هم نیاز نیست، شما طبق کدام آیه و حدیث و دلیل، منکر این امر می شوید؟
✅خدا یکی ، زن هم یکی یکی
تنها کسی که یگانه و یکی است، الله جل جلاله است و بس.
#ازدواج_موقت_سنت_الهی_است
#جزء4
سخن فوق، کلام برخی مردانِ زن صفت است که برای خودشیرینی جلوی نسوان آن را بر زبان جاری می کنند.
چند سوال از معتقدین به این جمله داریم:
🔸قرآن کریم جواز به چند همسری و صیغه را داده، شما چرا مخالفت می کنید؟
🔸احادیث اهل بیت صلوات الله علیهم چند همسری و متعه را جایز بیان کردند، شما به چه حقی مخالف هستید؟
🔸سیره اهل بیت صلوات الله علیهم و شیعیان بر چند همسری و انجام ازدواج موقت بوده، شما در حدی هستید که بگویید این بزرگواران اشتباه کردند؟ مرتکب فعل حرامی شدند؟
🔸دنبال رضایت خالق هستید یا مخلوق؟
🔸تقویت افکار فمنیستی چه هدفی را دنبال می کند؟
🔸طبق قرآن و احادیث و فتاوای علما، هر مرد حق دارد چهار همسر دائم و بیشمار صیغه داشته باشد، و در این امر رضایت هیچ مخلوقی هم نیاز نیست، شما طبق کدام آیه و حدیث و دلیل، منکر این امر می شوید؟
✅خدا یکی ، زن هم یکی یکی
تنها کسی که یگانه و یکی است، الله جل جلاله است و بس.
#ازدواج_موقت_سنت_الهی_است
#جزء4
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
لحظه احتضار و مرگ، دیگر توبه قبول نیست
وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿سورة النساء ١٨﴾
و توبه كسانى كه گناه مى كنند، تا وقتى كه مرگ يكى از ايشان در رسد، مى گويد: «اكنون توبه كردم»، پذيرفته نيست؛ و [نيز توبه] كسانى كه در حال كفر مى ميرند، پذيرفته نخواهد بود، آنانند كه برايشان عذابى دردناك آماده كرده ايم.
وَ سُئِلَ الصَّادِقُ (صلوات الله علیه) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ
قَالَ ذَاكَ إِذَا عَايَنَ أَمْرَ الْآخِرَةِ.
🔸از امام صادق صلوات الله عليه در مورد اين فرمايش خداوند عزّ و جلّ سؤال شد كه مي فرمايد:
توبه براى آن كسانى نيست كه مرتكب گناهان مي شوند تا هنگامى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد آن زمان گويند اكنون من توبه كرده ام. (نساء 18)
آن حضرت فرمود: مراد از وقت مرگ هنگامى است كه شخص امر آخرت را به چشم ببيند.
من لا يحضره الفقيه، ج1، ص: 133
لوامع صاحبقرانى، ج2، ص: 150
وسائل الشيعة، ج16، ص: 89
البرهان في تفسير القرآن، ج2، ص: 45
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج6، ص: 19
#جزء4
وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿سورة النساء ١٨﴾
و توبه كسانى كه گناه مى كنند، تا وقتى كه مرگ يكى از ايشان در رسد، مى گويد: «اكنون توبه كردم»، پذيرفته نيست؛ و [نيز توبه] كسانى كه در حال كفر مى ميرند، پذيرفته نخواهد بود، آنانند كه برايشان عذابى دردناك آماده كرده ايم.
وَ سُئِلَ الصَّادِقُ (صلوات الله علیه) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ
قَالَ ذَاكَ إِذَا عَايَنَ أَمْرَ الْآخِرَةِ.
🔸از امام صادق صلوات الله عليه در مورد اين فرمايش خداوند عزّ و جلّ سؤال شد كه مي فرمايد:
توبه براى آن كسانى نيست كه مرتكب گناهان مي شوند تا هنگامى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد آن زمان گويند اكنون من توبه كرده ام. (نساء 18)
آن حضرت فرمود: مراد از وقت مرگ هنگامى است كه شخص امر آخرت را به چشم ببيند.
من لا يحضره الفقيه، ج1، ص: 133
لوامع صاحبقرانى، ج2، ص: 150
وسائل الشيعة، ج16، ص: 89
البرهان في تفسير القرآن، ج2، ص: 45
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج6، ص: 19
#جزء4
Forwarded from حقیقت دین🚩🚩🚩
توبه فرعون قبول نشد چون لحظه احتضار توبه کرد...
حدثنا إبراهيم بن محمد الهمداني، قال: قلت لأبي الحسن الرضا (عليه السلام): لأي علة أغرق الله عز و جل فرعون و قد آمن به و أقر بتوحيده؟
قال: «لأنه آمن عند رؤية البأس، و الإيمان عند رؤية البأس غير مقبول، و ذلك حكم الله تعالى في السلف و الخلف، قال الله تعالى: فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ* فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا و قال عز و جل: يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً «و هكذا فرعون حَتَّى إِذا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ فقيل له آلْآنَ وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ* فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً و قد كان فرعون من قرنه إلى قدمه في الحديد، و قد لبسه على بدنه، فلما غرق ألقاه الله تعالى على نجوة من الأرض ببدنه، ليكون لمن بعده علامة، فيرونه مع تثقله بالحديد على مرتفع من الأرض، و سبيل الثقيل أن يرسب و لا يرتفع، فكان ذلك آية و علامة.
و لعلة أخرى أغرق الله عز و جل فرعون، و هي أنه استغاث بموسى (عليه السلام) لما أدركه الغرق و لم يستغث بالله، فأوحى الله تعالى إليه: يا موسى، لم تغث فرعون لأنك لم تخلقه، و لو استغاث بي لأغثته».
ابراهيم بن محمّد همدانى روايت كرده كه گفت: از علىّ بن موسى الرضا (صلوات الله عليه) پرسيدم براى چه خداوند عزّ و جلّ فرعون را با اينكه ايمان آورد و به يكتائى او اقرار نمود غرق كرد؟
حضرت فرمود: براى اينكه او هنگامى كه عذاب را با چشم مشاهده كرد ايمان آورد، و ايمان پس از روبرو شدن با كيفر پذيرفته نخواهد بود، و اين حكم خداى تعالى است در باره گذشتگان و آيندگان چنان كه مي فرمايد:
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا (چون عذاب ما را مشاهده كردند گفتند: ما ايمان آورديم به خداى واحد و كافر شديم به آنچه براى او شريك مى آورديم، امّا ايمانشان در اين هنگام كه عذاب را بعينه ديدند سودى به حالشان نبخشيد- غافر: 84 و 85)
و در كلام ديگر خداوند عز و جل فرموده:
يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً (روزى كه پاره اى از عذاب پروردگارت بيايد هيچ كس در آن روز كه عذاب آيد، ايمان آوردنش- در صورتى كه قبلا ايمان نياورده بوده يا در ظرف مدّت ايمانش كار خيرى از او سر نزده- فائده اى به حالش نخواهد داشت- انعام: 158)
و نيز در باره فرعون زمانى كه غرق مىشد:
قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ
(گفت ايمان آوردم به اينكه معبودى نيست مگر همان كه بنو اسرائيل بدان ايمان آورده اند و من از مسلمانان شدم)
به او گفته شد:
آلْآنَ؟! وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ* فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ....
(اكنون اظهار ايمان ميكنى؟! در حالى كه پيش از اين سخت طغيان داشتى و از تبهكاران بودى* ما امروز پيكر بى روحت را نجات ميدهيم تا براى آيندگان موجب عبرتى باشد- يونس 90 الى 92).
با اينكه فرعون از سر تا قدم غرق اسلحه بود، و زره آهنين بر بدن داشت، خداوند متعال او را پس از آنكه غرق شده بود بر زمين بلندى انداخت تا براى آيندگان نشانه اى باشد، و او را با همه سنگينى آهن آلات بر آن زمين مرتفع بنگرند و خاصيّت هر چيز سنگين فرو رفتن در آب است نه بالا آمدن، و اين خود آيه و نشانه اى بود.
و براى علتى ديگر خداوند- عزّ و جلّ- فرعون را غرق ساخت: زيرا فرعون به موسى پناه برد كه از عذاب خدا او را برهاند، و به خود خدا پناه نجست، خداوند متعال به موسى وحى فرستاد كه اى موسى به فرياد فرعون نرسيدى چون او را خلق نكرده بودى، اگر به من پناه برده بود نجاتش مى دادم.
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص: 78
البرهان في تفسير القرآن، ج3، ص: 50
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج13، ص: 130
تفسير نور الثقلين، ج2، ص: 316
تفسير كنز الدقائق، ج6، ص: 92
@shahrbanoo564110〰️〰️〰️
#جزء4 #جزء8 #جزء11 #جزء24
حدثنا إبراهيم بن محمد الهمداني، قال: قلت لأبي الحسن الرضا (عليه السلام): لأي علة أغرق الله عز و جل فرعون و قد آمن به و أقر بتوحيده؟
قال: «لأنه آمن عند رؤية البأس، و الإيمان عند رؤية البأس غير مقبول، و ذلك حكم الله تعالى في السلف و الخلف، قال الله تعالى: فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ* فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا و قال عز و جل: يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً «و هكذا فرعون حَتَّى إِذا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ فقيل له آلْآنَ وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ* فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً و قد كان فرعون من قرنه إلى قدمه في الحديد، و قد لبسه على بدنه، فلما غرق ألقاه الله تعالى على نجوة من الأرض ببدنه، ليكون لمن بعده علامة، فيرونه مع تثقله بالحديد على مرتفع من الأرض، و سبيل الثقيل أن يرسب و لا يرتفع، فكان ذلك آية و علامة.
و لعلة أخرى أغرق الله عز و جل فرعون، و هي أنه استغاث بموسى (عليه السلام) لما أدركه الغرق و لم يستغث بالله، فأوحى الله تعالى إليه: يا موسى، لم تغث فرعون لأنك لم تخلقه، و لو استغاث بي لأغثته».
ابراهيم بن محمّد همدانى روايت كرده كه گفت: از علىّ بن موسى الرضا (صلوات الله عليه) پرسيدم براى چه خداوند عزّ و جلّ فرعون را با اينكه ايمان آورد و به يكتائى او اقرار نمود غرق كرد؟
حضرت فرمود: براى اينكه او هنگامى كه عذاب را با چشم مشاهده كرد ايمان آورد، و ايمان پس از روبرو شدن با كيفر پذيرفته نخواهد بود، و اين حكم خداى تعالى است در باره گذشتگان و آيندگان چنان كه مي فرمايد:
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا (چون عذاب ما را مشاهده كردند گفتند: ما ايمان آورديم به خداى واحد و كافر شديم به آنچه براى او شريك مى آورديم، امّا ايمانشان در اين هنگام كه عذاب را بعينه ديدند سودى به حالشان نبخشيد- غافر: 84 و 85)
و در كلام ديگر خداوند عز و جل فرموده:
يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً (روزى كه پاره اى از عذاب پروردگارت بيايد هيچ كس در آن روز كه عذاب آيد، ايمان آوردنش- در صورتى كه قبلا ايمان نياورده بوده يا در ظرف مدّت ايمانش كار خيرى از او سر نزده- فائده اى به حالش نخواهد داشت- انعام: 158)
و نيز در باره فرعون زمانى كه غرق مىشد:
قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ
(گفت ايمان آوردم به اينكه معبودى نيست مگر همان كه بنو اسرائيل بدان ايمان آورده اند و من از مسلمانان شدم)
به او گفته شد:
آلْآنَ؟! وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ* فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ....
(اكنون اظهار ايمان ميكنى؟! در حالى كه پيش از اين سخت طغيان داشتى و از تبهكاران بودى* ما امروز پيكر بى روحت را نجات ميدهيم تا براى آيندگان موجب عبرتى باشد- يونس 90 الى 92).
با اينكه فرعون از سر تا قدم غرق اسلحه بود، و زره آهنين بر بدن داشت، خداوند متعال او را پس از آنكه غرق شده بود بر زمين بلندى انداخت تا براى آيندگان نشانه اى باشد، و او را با همه سنگينى آهن آلات بر آن زمين مرتفع بنگرند و خاصيّت هر چيز سنگين فرو رفتن در آب است نه بالا آمدن، و اين خود آيه و نشانه اى بود.
و براى علتى ديگر خداوند- عزّ و جلّ- فرعون را غرق ساخت: زيرا فرعون به موسى پناه برد كه از عذاب خدا او را برهاند، و به خود خدا پناه نجست، خداوند متعال به موسى وحى فرستاد كه اى موسى به فرياد فرعون نرسيدى چون او را خلق نكرده بودى، اگر به من پناه برده بود نجاتش مى دادم.
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص: 78
البرهان في تفسير القرآن، ج3، ص: 50
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج13، ص: 130
تفسير نور الثقلين، ج2، ص: 316
تفسير كنز الدقائق، ج6، ص: 92
@shahrbanoo564110〰️〰️〰️
#جزء4 #جزء8 #جزء11 #جزء24
Forwarded from اجتهاد، تقلید، اخباری، اصولی، خمس
لحظه آخر توبه ای وجود ندارد
#مستضعف #علمای_فاسد
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله علیه قَالَ: إِذَا بَلَغَتِ النَّفْسُ هَذِهِ وَ أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى حَلْقِهِ لَمْ يَكُنْ لِلْعَالِمِ تَوْبَةٌ وَ كَانَتْ لِلْجَاهِلِ تَوْبَةٌ.
🔸امام باقر صلوات الله علیه: هنگامى كه جان به اينجا برسد و با دستش اشاره به حلقومش كرد؛ براى شخص دانا و آگاه توبه اى نيست ولى براى شخص بی اطلاع و نادان (هنوز راه) توبه وجود دارد
تفسير العياشي، ج1، ص: 228
الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 440
وسائل الشيعة، ج16، ص: 87
البرهان في تفسير القرآن، ج2، ص: 44
الزهد، النص، ص: 71
#جزء4 #جزء8 #جزء11 #جزء24
#مستضعف #علمای_فاسد
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله علیه قَالَ: إِذَا بَلَغَتِ النَّفْسُ هَذِهِ وَ أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى حَلْقِهِ لَمْ يَكُنْ لِلْعَالِمِ تَوْبَةٌ وَ كَانَتْ لِلْجَاهِلِ تَوْبَةٌ.
🔸امام باقر صلوات الله علیه: هنگامى كه جان به اينجا برسد و با دستش اشاره به حلقومش كرد؛ براى شخص دانا و آگاه توبه اى نيست ولى براى شخص بی اطلاع و نادان (هنوز راه) توبه وجود دارد
تفسير العياشي، ج1، ص: 228
الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 440
وسائل الشيعة، ج16، ص: 87
البرهان في تفسير القرآن، ج2، ص: 44
الزهد، النص، ص: 71
#جزء4 #جزء8 #جزء11 #جزء24