✍️ اگر #رضا_پهلوی در درون سپاه طرفدار نداشته باشد، شهرتش ممکن راه به جایی نبرد!
📍 از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 جالب اینجاست که پسر #محمدرضاشاه_پهلوی امروز از چهره‌های شاخص مخالفان جمهوری اسلامی است.
⭕ بله جالب است. البته نمونه‌هایی از این دست باز هم در تاریخ داریم. بعضی سران خانواده‌های سلطنتی در اروپای غربی هستند که می‌گویند می‌خواهم برگردم کشور خودم، مثلاً بلغارستان یا جای دیگر، و شاه بشوم. خب، کسی هم جدی نمی‌گیردشان. اما نمونه‌هایی هم داریم مثل فیلیپین. رئیس‌جمهور کنونی فیلیپین، فردیناند مارکوس جونیور، پسر همان مارکوسی است که در انقلاب خشونت‌پرهیز سال ۱۹۸۶، که به «انقلاب زرد» معروف است، کنار گذاشته شد. کی فکرش را می‌کرد یک مارکوس دوباره رهبر فیلیپین بشود؟ اما مارکوسِ پسر مدت‌ها با پشتکار داشت با گروه‌های سیاسی داخل فیلیپین ارتباط برقرار می‌کرد. این‌طور نبود که یک‌مرتبه وارد بشود و بگوید من هم هستم. اول نماینده‌ی سنا شد، به کسانی که بعد از پدرش رئیس‌جمهور فیلیپین شده بودند نزدیک شد، از ثروتش استفاده کرد که هوادارانش را بسیج کند و البته کارزار رسانه‌ای راه انداخت. خلاصه اینکه سال‌ها تلاش می‌کرد که اگر فرصتی پیش آمد استفاده کند، و بالاخره کرد. اما نهایتاً یک عامل تعیین‌کننده در ظهور این گزینه‌ها این است که گزینه‌ی دیگری نیست. قطعاً نام پهلوی بین توده‌های مردم شناخته‌تر از بسیاری نام‌هاست، چه مثبت چه منفی. اما درنهایت، اگر در درون سپاه طرفدار نداشته باشد، شهرتش ممکن راه به جایی نبرد.
@zorba1398
📍 از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 جالب اینجاست که پسر #محمدرضاشاه_پهلوی امروز از چهره‌های شاخص مخالفان جمهوری اسلامی است.
⭕ بله جالب است. البته نمونه‌هایی از این دست باز هم در تاریخ داریم. بعضی سران خانواده‌های سلطنتی در اروپای غربی هستند که می‌گویند می‌خواهم برگردم کشور خودم، مثلاً بلغارستان یا جای دیگر، و شاه بشوم. خب، کسی هم جدی نمی‌گیردشان. اما نمونه‌هایی هم داریم مثل فیلیپین. رئیس‌جمهور کنونی فیلیپین، فردیناند مارکوس جونیور، پسر همان مارکوسی است که در انقلاب خشونت‌پرهیز سال ۱۹۸۶، که به «انقلاب زرد» معروف است، کنار گذاشته شد. کی فکرش را می‌کرد یک مارکوس دوباره رهبر فیلیپین بشود؟ اما مارکوسِ پسر مدت‌ها با پشتکار داشت با گروه‌های سیاسی داخل فیلیپین ارتباط برقرار می‌کرد. این‌طور نبود که یک‌مرتبه وارد بشود و بگوید من هم هستم. اول نماینده‌ی سنا شد، به کسانی که بعد از پدرش رئیس‌جمهور فیلیپین شده بودند نزدیک شد، از ثروتش استفاده کرد که هوادارانش را بسیج کند و البته کارزار رسانه‌ای راه انداخت. خلاصه اینکه سال‌ها تلاش می‌کرد که اگر فرصتی پیش آمد استفاده کند، و بالاخره کرد. اما نهایتاً یک عامل تعیین‌کننده در ظهور این گزینه‌ها این است که گزینه‌ی دیگری نیست. قطعاً نام پهلوی بین توده‌های مردم شناخته‌تر از بسیاری نام‌هاست، چه مثبت چه منفی. اما درنهایت، اگر در درون سپاه طرفدار نداشته باشد، شهرتش ممکن راه به جایی نبرد.
@zorba1398
✍️ هیچ قدرت خارجی‌ای اهرم فشار کافی برای‌اینکه به رژیم فعلی بگوید «باید بروی» ندارد!
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 حاکمانی مثل مبارک یا شاه اگر نشانه‌ای می‌دیدند که آمریکا مثل قبل پشتشان نیست، کار را تمام‌شده فرض می‌کردند. مطمئن نیستم این در مورد خامنه‌ای و روسیه (یا چین) صادق باشد. فکر می‌کنید اگر پوتین یا شی پیام صریح یا تلویحی بدهند که «وقت تمام است» چه می‌شود؟
⭕ به نظر من، هیچ قدرت خارجی‌ای اهرم فشار کافی برای‌اینکه به رژیم فعلی بگوید «باید بروی» ندارد. شاید یک علتش این باشد که این نظام دهه‌هاست با همه سرشاخ است و در تحریم است و ناگزیر به خود متکی است. من فکر می‌کنم روسیه اگر ببیند یک حکومت غرب‌گرا دارد شکل می‌گیرد، مداخله می‌کند. فکر نمی‌کنم مداخله در حد سوریه باشد، یعنی آن‌طور که نیروی هوایی هم حمله کند، ولی فکر می‌کنم اگر جنگ قدرت راه بیفتد و مثلاً بخش‌هایی از سپاه در آن درگیر باشند، روسیه هم در حد حمایت مالی یا مشاوره‌ی نظامی دخالت می‌کند.
اما نکته‌ای که نباید از یاد ببریم این است که این رژیم از روز اول جلوی تهدید آمریکا ایستاده. به‌نوعی سرنوشتش دست خودش بوده و سعی می‌کند همین‌طور بماند. یک چیزی هم همین جا از جانب خودم به‌عنوان یک آمریکایی بگویم که ثبت شود. من ایران نرفته‌ام، ولی همیشه به فرهنگ ایرانی علاقه‌مند بوده‌ام. بچه‌هایم که مدرسه می‌رفتند، نزدیک‌ترین دوستانشان ایرانی بودند. به همین خاطر، رفت‌وآمد داشته‌ایم. اغلب نوروز به خانه‌شان می‌رفتیم. از نظر تاریخی هم احترام ویژه‌ای برای نقش ایران در تمدن بشری قائلم. حقیقتاً فکر می‌کنم باید از آنچه ایالات متحده از زمان انقلاب با ایران کرده اعلام انزجار کرد. روی‌هم‌رفته، معتقدم آمریکا آن‌طور که شایسته است با ملت و مردم ایران رفتار نکرده. حساب حکومت جداست، که از اول آمریکا را «دشمن» خوانده. خلاصه می‌خواستم بگویم به‌عنوان یک آمریکایی امیدوارم ایران از وضع فعلی بگذرد و ایرانی‌ها و تمدن ایرانی نقشی را که پیش‌تر در دنیا داشته‌اند دوباره به دست بیاورند. شخصاً متأسفم که ایران منزوی و حکومتش اهل عناد است. این حکومت هم برای صلح در خاورمیانه مضر است هم برای آرامش جهان. ای کاش ایران به سمتی برود که همچنان سرنوشتش را خودش رقم بزند، اما در مواجهه با غرب و روسیه و کشورهای دیگر خاورمیانه متوازن‌تر رفتار کند. البته که به‌عنوان یک خارجی ترجیح می‌دهم حکومت ایران در سیاست خارجی عمل‌گرا باشد نه افراطی. و حکومتی باشد که مردم می‌خواهند، حکومتی که بتواند اقتصاد ایران را سامان بدهد. راستش نمی‌دانم چطور قرار است به آنجا برسید. و متأسفم که این را می‌گویم: به نظرم، راه زیادی تا آنجا مانده. رژیم داروندارش را صرف سپاه و نیروهای سرکوب کرده و فرصت‌های اقتصادی استثنایی به ایشان داده. روشن نیست آن شکاف‌هایی که راه به تغییر بنیادی در یک ساختار می‌دهند از کجا قرار است سر باز کنند.
@zorba1398
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 حاکمانی مثل مبارک یا شاه اگر نشانه‌ای می‌دیدند که آمریکا مثل قبل پشتشان نیست، کار را تمام‌شده فرض می‌کردند. مطمئن نیستم این در مورد خامنه‌ای و روسیه (یا چین) صادق باشد. فکر می‌کنید اگر پوتین یا شی پیام صریح یا تلویحی بدهند که «وقت تمام است» چه می‌شود؟
⭕ به نظر من، هیچ قدرت خارجی‌ای اهرم فشار کافی برای‌اینکه به رژیم فعلی بگوید «باید بروی» ندارد. شاید یک علتش این باشد که این نظام دهه‌هاست با همه سرشاخ است و در تحریم است و ناگزیر به خود متکی است. من فکر می‌کنم روسیه اگر ببیند یک حکومت غرب‌گرا دارد شکل می‌گیرد، مداخله می‌کند. فکر نمی‌کنم مداخله در حد سوریه باشد، یعنی آن‌طور که نیروی هوایی هم حمله کند، ولی فکر می‌کنم اگر جنگ قدرت راه بیفتد و مثلاً بخش‌هایی از سپاه در آن درگیر باشند، روسیه هم در حد حمایت مالی یا مشاوره‌ی نظامی دخالت می‌کند.
اما نکته‌ای که نباید از یاد ببریم این است که این رژیم از روز اول جلوی تهدید آمریکا ایستاده. به‌نوعی سرنوشتش دست خودش بوده و سعی می‌کند همین‌طور بماند. یک چیزی هم همین جا از جانب خودم به‌عنوان یک آمریکایی بگویم که ثبت شود. من ایران نرفته‌ام، ولی همیشه به فرهنگ ایرانی علاقه‌مند بوده‌ام. بچه‌هایم که مدرسه می‌رفتند، نزدیک‌ترین دوستانشان ایرانی بودند. به همین خاطر، رفت‌وآمد داشته‌ایم. اغلب نوروز به خانه‌شان می‌رفتیم. از نظر تاریخی هم احترام ویژه‌ای برای نقش ایران در تمدن بشری قائلم. حقیقتاً فکر می‌کنم باید از آنچه ایالات متحده از زمان انقلاب با ایران کرده اعلام انزجار کرد. روی‌هم‌رفته، معتقدم آمریکا آن‌طور که شایسته است با ملت و مردم ایران رفتار نکرده. حساب حکومت جداست، که از اول آمریکا را «دشمن» خوانده. خلاصه می‌خواستم بگویم به‌عنوان یک آمریکایی امیدوارم ایران از وضع فعلی بگذرد و ایرانی‌ها و تمدن ایرانی نقشی را که پیش‌تر در دنیا داشته‌اند دوباره به دست بیاورند. شخصاً متأسفم که ایران منزوی و حکومتش اهل عناد است. این حکومت هم برای صلح در خاورمیانه مضر است هم برای آرامش جهان. ای کاش ایران به سمتی برود که همچنان سرنوشتش را خودش رقم بزند، اما در مواجهه با غرب و روسیه و کشورهای دیگر خاورمیانه متوازن‌تر رفتار کند. البته که به‌عنوان یک خارجی ترجیح می‌دهم حکومت ایران در سیاست خارجی عمل‌گرا باشد نه افراطی. و حکومتی باشد که مردم می‌خواهند، حکومتی که بتواند اقتصاد ایران را سامان بدهد. راستش نمی‌دانم چطور قرار است به آنجا برسید. و متأسفم که این را می‌گویم: به نظرم، راه زیادی تا آنجا مانده. رژیم داروندارش را صرف سپاه و نیروهای سرکوب کرده و فرصت‌های اقتصادی استثنایی به ایشان داده. روشن نیست آن شکاف‌هایی که راه به تغییر بنیادی در یک ساختار می‌دهند از کجا قرار است سر باز کنند.
@zorba1398
✍️ برای ماندن در قدرت باید نیروی نظامی پشتت را خالی نکند!
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 حالا که حرف انقلاب شد، گاهی به نظر می‌آید خاطره‌ی انقلاب ۱۳۵۷ نه فقط ذهنیت مردم که ذهنیت ــ یا شاید بهتر است بگوییم جهان‌بینی سیاسی ــ حاکمان ایران را هم شکل داده. یعنی انگار همه‌چیز را با آنچه چهل‌واندی سال پیش رخ داد می‌سنجند. فکر می‌کنند اگر یک قدم عقب بنشینند کارشان تمام است. سرنوشت شاه را مایه‌ی عبرت می‌دانند. اما یک حکومت تا کجا می‌تواند به این سیاق ادامه بدهد، با مردم ناراضی، با بحران‌های پرشمار داخلی و بدون مناسبات معنادار و راه‌گشای خارجی؟
⭕ اگر حاضر باشی برای ماندن در قدرت هر کاری بکنی، می‌توانی بمانی، به شرط اینکه نیروی نظامی پشتت را خالی نکند. ماکیاولی به حاکمان می‌گوید اگر می‌خواهید امتیاز بدهید، فقط از موضع قدرت بدهید. برای اینکه اگر وقتی در موضع ضعف هستید امتیاز بدهید، می‌گویند مجبور بود و چاره‌ای نداشت و چیز مثبتی به حساب شما نمی‌نویسند. بنابراین، اگر حکومتی به موقعیتش مطمئن باشد، می‌تواند امتیاز بدهد و آسیب نبیند. اما حکومتی که می‌ترسد به نظر ضعیف بیاید و مردم را جری‌تر کند احتمالاً امتیاز نمی‌دهد. ضمن اینکه اگر پشتش به نظامی‌ها گرم باشد، اگر ابایی از وحشی‌گری نداشته باشد، احتمالاً از یک گفته‌ی معروف دیگر ماکیاولی پیروی می‌کند: «بهتر است از تو بترسند تا دوستت داشته باشند.»
@zorba1398
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 حالا که حرف انقلاب شد، گاهی به نظر می‌آید خاطره‌ی انقلاب ۱۳۵۷ نه فقط ذهنیت مردم که ذهنیت ــ یا شاید بهتر است بگوییم جهان‌بینی سیاسی ــ حاکمان ایران را هم شکل داده. یعنی انگار همه‌چیز را با آنچه چهل‌واندی سال پیش رخ داد می‌سنجند. فکر می‌کنند اگر یک قدم عقب بنشینند کارشان تمام است. سرنوشت شاه را مایه‌ی عبرت می‌دانند. اما یک حکومت تا کجا می‌تواند به این سیاق ادامه بدهد، با مردم ناراضی، با بحران‌های پرشمار داخلی و بدون مناسبات معنادار و راه‌گشای خارجی؟
⭕ اگر حاضر باشی برای ماندن در قدرت هر کاری بکنی، می‌توانی بمانی، به شرط اینکه نیروی نظامی پشتت را خالی نکند. ماکیاولی به حاکمان می‌گوید اگر می‌خواهید امتیاز بدهید، فقط از موضع قدرت بدهید. برای اینکه اگر وقتی در موضع ضعف هستید امتیاز بدهید، می‌گویند مجبور بود و چاره‌ای نداشت و چیز مثبتی به حساب شما نمی‌نویسند. بنابراین، اگر حکومتی به موقعیتش مطمئن باشد، می‌تواند امتیاز بدهد و آسیب نبیند. اما حکومتی که می‌ترسد به نظر ضعیف بیاید و مردم را جری‌تر کند احتمالاً امتیاز نمی‌دهد. ضمن اینکه اگر پشتش به نظامی‌ها گرم باشد، اگر ابایی از وحشی‌گری نداشته باشد، احتمالاً از یک گفته‌ی معروف دیگر ماکیاولی پیروی می‌کند: «بهتر است از تو بترسند تا دوستت داشته باشند.»
@zorba1398
✍️ کشورهای دیگر به منافع خودشان فکر می‌کنند و جمهوری اسلامی را به رسمیت می‌شناسند!
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 واقعیت این است که در ساختار قدرت جمهوری اسلامی صدای مخالف وجود ندارد. ممکن است گاهی یک نقد ملایم یا در لفافه به دستگاه اجرایی بشنوید، ولی چیزی که بشود به آن مخالفت معنادار گفت وجود ندارد.
⭕ آن‌وقت در چنین فضایی بعضی ایرانی‌ها می‌گویند دولت‌های غربی سفرا و نمایندگانشان را از ایران خارج کنند و دارایی‌های خارجی ایران را مصادره کنند. چرا؟ چون این رژیم به‌خاطر رفتاری که با مردم ایران کرده دیگر مشروعیت ندارد. متأسفم، چنین اتفاقی نمی‌افتد. در نگاه کشورهای دیگر ایران همچنان یک کشور بزرگ و خطرناک است. دولت‌ها حاضر نیستند به‌خاطر برخورد وحشتناک با معترضان چنین اقدام‌هایی بکنند. همین حالا هم سخت‌ترین تحریم‌ها را علیه رژیم اعمال کرده‌اند ــ آن‌هم بیشتر به‌خاطر برنامه‌ی هسته‌ای. اینکه انتظار داشته باشید از این هم فراتر بروند، به‌خاطر اینکه رژیم به معترضان شلیک می‌کند، واقع‌بینانه نیست. کشورهای دیگر به منافع خودشان فکر می‌کنند. دقیق حساب‌وکتاب می‌کنند. می‌خواهند همچنان مسیری برای اعمال نفوذ داشته باشند. نمی‌خواهند همه‌ی پل‌ها را خراب کنند. طرفشان، به‌هرحال، یک کشور بزرگ و قدرتمند است. نمی‌شود بگویند ما دیگر با این حکومت حرف نمی‌زنیم. به جایش با کی حرف می‌زنید؟ واقعیت این است که در ایران حکومتی سر کار است، در منطقه‌ای حیاتی و استراتژیک. و به نظر می‌رسد زمام امور را همچنان در دست دارد. تا زمانی که این حکومت برقرار است، طرف‌حساب بقیه دولت‌ها خواهد بود. اگر زمانی به نظر برسد که دارد کنترل اوضاع را از دست می‌دهد و اگر ایرانی‌ها بتوانند دولتی در تبعید تشکیل بدهند که پایگاه گسترده‌ی مردمی داشته باشد، آن‌موقع ممکن است وضع تغییر کند. هرچند که این گزینه را هم آمریکا در ونزوئلا آزمود. دولت ما گفت مادورو در انتخابات تقلب کرده و از نظر ما رئیس‌جمهور نیست، دیکتاتور است و بد است و خلاصه ما به‌جای او رئیس سابق مجلس را، که در تبعید است، به رسمیت می‌شناسیم. چند سال به همین منوال گذشت. چه شد؟ هیچ. به هیچ‌جا نرسیدیم. و حالا دوباره برگشته‌ایم سر خانه‌ی اول و ارتباط با حکومت ونزوئلا. بنابراین، آنچه درعمل در دنیای سیاست رخ می‌دهد این است که دماغشان را می‌گیرند و با اکراه می‌گویند ما از این دولت بیزاریم، آن‌ها هم از ما بیزارند، ولی بعضی مسائل هست که باید بابتش با هم ارتباط داشته باشیم.
@zorba1398
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 واقعیت این است که در ساختار قدرت جمهوری اسلامی صدای مخالف وجود ندارد. ممکن است گاهی یک نقد ملایم یا در لفافه به دستگاه اجرایی بشنوید، ولی چیزی که بشود به آن مخالفت معنادار گفت وجود ندارد.
⭕ آن‌وقت در چنین فضایی بعضی ایرانی‌ها می‌گویند دولت‌های غربی سفرا و نمایندگانشان را از ایران خارج کنند و دارایی‌های خارجی ایران را مصادره کنند. چرا؟ چون این رژیم به‌خاطر رفتاری که با مردم ایران کرده دیگر مشروعیت ندارد. متأسفم، چنین اتفاقی نمی‌افتد. در نگاه کشورهای دیگر ایران همچنان یک کشور بزرگ و خطرناک است. دولت‌ها حاضر نیستند به‌خاطر برخورد وحشتناک با معترضان چنین اقدام‌هایی بکنند. همین حالا هم سخت‌ترین تحریم‌ها را علیه رژیم اعمال کرده‌اند ــ آن‌هم بیشتر به‌خاطر برنامه‌ی هسته‌ای. اینکه انتظار داشته باشید از این هم فراتر بروند، به‌خاطر اینکه رژیم به معترضان شلیک می‌کند، واقع‌بینانه نیست. کشورهای دیگر به منافع خودشان فکر می‌کنند. دقیق حساب‌وکتاب می‌کنند. می‌خواهند همچنان مسیری برای اعمال نفوذ داشته باشند. نمی‌خواهند همه‌ی پل‌ها را خراب کنند. طرفشان، به‌هرحال، یک کشور بزرگ و قدرتمند است. نمی‌شود بگویند ما دیگر با این حکومت حرف نمی‌زنیم. به جایش با کی حرف می‌زنید؟ واقعیت این است که در ایران حکومتی سر کار است، در منطقه‌ای حیاتی و استراتژیک. و به نظر می‌رسد زمام امور را همچنان در دست دارد. تا زمانی که این حکومت برقرار است، طرف‌حساب بقیه دولت‌ها خواهد بود. اگر زمانی به نظر برسد که دارد کنترل اوضاع را از دست می‌دهد و اگر ایرانی‌ها بتوانند دولتی در تبعید تشکیل بدهند که پایگاه گسترده‌ی مردمی داشته باشد، آن‌موقع ممکن است وضع تغییر کند. هرچند که این گزینه را هم آمریکا در ونزوئلا آزمود. دولت ما گفت مادورو در انتخابات تقلب کرده و از نظر ما رئیس‌جمهور نیست، دیکتاتور است و بد است و خلاصه ما به‌جای او رئیس سابق مجلس را، که در تبعید است، به رسمیت می‌شناسیم. چند سال به همین منوال گذشت. چه شد؟ هیچ. به هیچ‌جا نرسیدیم. و حالا دوباره برگشته‌ایم سر خانه‌ی اول و ارتباط با حکومت ونزوئلا. بنابراین، آنچه درعمل در دنیای سیاست رخ می‌دهد این است که دماغشان را می‌گیرند و با اکراه می‌گویند ما از این دولت بیزاریم، آن‌ها هم از ما بیزارند، ولی بعضی مسائل هست که باید بابتش با هم ارتباط داشته باشیم.
@zorba1398
✍️ برای هیچ کشوری، ایالات متحده باشد یا دیگری، معقول نیست که یک شخص یا گروه دیگر را به‌جای رژیم فعلی به رسمیت بشناسد!
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 اگر فعالان سیاسی ایرانی بتوانند دولت‌های خارجی را وادار کنند که موضعی سخت‌تر در قبال جمهوری اسلامی بگیرند، یعنی فشار بیرونی بیشتر شود، آیا می‌شود با اطمینان گفت که این فشار مردم ایران را به آنچه آرزویش را دارند نزدیک‌تر می‌کند؟
⭕ ببینید، آمریکا یک بار همین بیست سال پیش سعی کرد کسی را پیدا کند که بعد از صدام حسین زمام امور عراق را به دست بگیرد. چه شد؟ احمد چلبی همه را رنگ کرد و آن شد که شد. یا نمونه‌ی جدیدتر: سوریه. آمریکا سعی کرد با سران مخالفان اسد بیرون سوریه مذاکره کند، بلکه یک دولت در تبعید شکل بگیرد، اما این آدم‌ها حاضر نبودند با هم در یک اتاق بنشینند. منظورم این است که اینکه بگویید آمریکا یک دولت ایرانی در تبعید را به‌عنوان جایگزین رژیم فعلی به رسمیت بشناسد به این سادگی‌ها نیست. کدام شخص یا گروه را به رسمیت بشناسد؟ ایرانی‌هایی که با آن گزینه موافق نیستند چه؟ موقعیت آینده‌ی آمریکا در ایران چه می‌شود اگر معلوم شود جمعیت بزرگی با آن گزینه موافق نبوده‌اند؟ خلاصه اینکه برای هیچ کشوری، ایالات متحده باشد یا دیگری، معقول نیست که یک شخص یا گروه دیگر را به‌جای رژیم فعلی به رسمیت بشناسد، مگر اینکه آن گزینه یک پشتوانه‌ی روشن و محکم مردمی داشته باشد. متأسفانه در این لحظه چنین گزینه‌ای وجود ندارد.
اما آینده از پیش نوشته نشده، آینده ساخته می‌شود. ممکن است فرصت‌هایی پیش بیاید و رهبرانی بیایند و آینده‌ای بهتر بسازند. من فکر نمی‌کنم امروز و فردا باشد، اما شاید در یکی‌دو سال آینده جنبش جدیدی روی جنبش‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۸ و جنبش اخیر بنا شود و از آن‌ها فراتر رود. پیش‌تر هم گفتم: من فکر می‌کنم با مرگ خامنه‌ای ــ که ممکن است دور نباشد ــ وضعیت دگرگون می‌شود و فرصت‌هایی تازه پدید می‌آید. در آن بزنگاه کسی بیشترین نفع را می‌برد که آماده‌تر از دیگران باشد و برای آن لحظه برنامه‌ریزی و سازماندهی کرده باشد.
@zorba1398
📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب
🔴 اگر فعالان سیاسی ایرانی بتوانند دولت‌های خارجی را وادار کنند که موضعی سخت‌تر در قبال جمهوری اسلامی بگیرند، یعنی فشار بیرونی بیشتر شود، آیا می‌شود با اطمینان گفت که این فشار مردم ایران را به آنچه آرزویش را دارند نزدیک‌تر می‌کند؟
⭕ ببینید، آمریکا یک بار همین بیست سال پیش سعی کرد کسی را پیدا کند که بعد از صدام حسین زمام امور عراق را به دست بگیرد. چه شد؟ احمد چلبی همه را رنگ کرد و آن شد که شد. یا نمونه‌ی جدیدتر: سوریه. آمریکا سعی کرد با سران مخالفان اسد بیرون سوریه مذاکره کند، بلکه یک دولت در تبعید شکل بگیرد، اما این آدم‌ها حاضر نبودند با هم در یک اتاق بنشینند. منظورم این است که اینکه بگویید آمریکا یک دولت ایرانی در تبعید را به‌عنوان جایگزین رژیم فعلی به رسمیت بشناسد به این سادگی‌ها نیست. کدام شخص یا گروه را به رسمیت بشناسد؟ ایرانی‌هایی که با آن گزینه موافق نیستند چه؟ موقعیت آینده‌ی آمریکا در ایران چه می‌شود اگر معلوم شود جمعیت بزرگی با آن گزینه موافق نبوده‌اند؟ خلاصه اینکه برای هیچ کشوری، ایالات متحده باشد یا دیگری، معقول نیست که یک شخص یا گروه دیگر را به‌جای رژیم فعلی به رسمیت بشناسد، مگر اینکه آن گزینه یک پشتوانه‌ی روشن و محکم مردمی داشته باشد. متأسفانه در این لحظه چنین گزینه‌ای وجود ندارد.
اما آینده از پیش نوشته نشده، آینده ساخته می‌شود. ممکن است فرصت‌هایی پیش بیاید و رهبرانی بیایند و آینده‌ای بهتر بسازند. من فکر نمی‌کنم امروز و فردا باشد، اما شاید در یکی‌دو سال آینده جنبش جدیدی روی جنبش‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۸ و جنبش اخیر بنا شود و از آن‌ها فراتر رود. پیش‌تر هم گفتم: من فکر می‌کنم با مرگ خامنه‌ای ــ که ممکن است دور نباشد ــ وضعیت دگرگون می‌شود و فرصت‌هایی تازه پدید می‌آید. در آن بزنگاه کسی بیشترین نفع را می‌برد که آماده‌تر از دیگران باشد و برای آن لحظه برنامه‌ریزی و سازماندهی کرده باشد.
@zorba1398
✍️ دوستانی که از آغاز جنبش اعتراضیِ #مهسا_امینی با بنده همراه بوده‌اند و مطالب ناقابل‌ام را پیگیری کرده‌اند، قطعاً تصدیق می‌فرمایند که بسیاری از سخنان #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس آمریکایی با ادعاهای حقیر تا حدود زیادی هم‌گرا بوده است. همان‌طور که این اندیشمند آمریکایی هم بازمی‌گوید، مردم ایران باید از زانوی خود بگیرند و خود چاره‌ای برای حال و روز نامناسب خود پیدا کنند و چشم‌شان به داخل کشور باشد تا به شوهای تبلیغاتی اپوزیسون‌نمای خارج از کشور. و اما نکته‌ای که گلدستون در این گفت‌وگوی مهم بدان اشاره نمی‌کند، نقش مخرب تحریم در بی‌انگیزگی مردم داخل کشور است. چیزی که نای اعتراض را از بسیاری گرفته است. خلاصه امیدوارم از خواندن این گفت‌وگوی واقع‌بینانه درس بگیریم تا اینکه ناامید بشویم. آینده قطعاً آبستن حوادث بسیاری است و ایران در طول تاریخ پوست‌اندازی سیاسی زیاد داشته است. بنده به شخصه خوش‌بین‌ام!
@zorba1398
@zorba1398
✍️ یک جایی آدم باید بزند روی ترمز و دستی را بکشد و خوب به اطرافش نگاه کند. یک نگاهی هم توی آینه‌ی وسط و آینه‌های بغل بیندازد. در عالم سیاست نمی‌شود همین‌طور گازش را گرفت و رفت. گفت‌وگوی مهم و نسبتاً طولانی #جک_گلدستون، جامعه‌شناس مبرز آمریکاییِ آشنا با دقایق و حقایق ایران، که من آن را قطعه قطعه کردم تا راحت‌تر خوانده شود، یکی از همین بزنگاه‌های مهم است. جایی که باید دست از خواندن مطالب ریز و جویده و اغلب به‌دردنخور تلگرام، اینستاگرام و توئیتر بکشی و چند دقیقه‌ای به خاطر سلطه بر سرنوشت خودت هم که شده، بزنی کنار و خوب روی مسیری که قرار است طی شود، تأمل کنی. خلاصه بگویم، کسی که فرصت یا حوصله‌ی خواندن این گفت‌وگو و مطالبی از این دست را ندارد، نه با سر، که با پا وارد سیاهی و تاریکی می‌شود و خیلی که شانس بیاورد و سَقَط نشود، حتماً به سزارین نیاز خواهد داشت. این گفت‌وگو را، که بنده هیچ نقشی در آن نداشتم، به خاطر اهمیت بالایی که دارد، نه تنها باید خواند، بلکه باید احساس مسئولیت کرد و برای هزاران نفر دیگر هم فرستاد. اینکه فلان بازیگر با گونه و لبش چکار کرد یا فلان بازیکن فوتبال در کدام استخر خصوصی شنا می‌کند و چند تا دوست دختر دارد، اینکه فلان امام‌جمعه‌ی تعطیل چه زری زد و فلان نماینده‌ی انتصابی و آشغال مجلس، چه چیز اضافی خورد، خیلی مهم نیست. مهم این است که برای مثال یک جامعه‌شناس برجسته به ما چه می‌گوید و چه مسیری را برای آینده‌ی ما ترسیم می‌کند!
@zorba1398
@zorba1398
✍️ هر کجا که باد بوزد!
بدون آنکه کسی به مصاحبه‌ی چهار روز پیش #جک_گلدستون، جامعه‌شناس آمریکایی درباره‌ی امکان یا عدم امکان وقوع انقلاب در ایران اشاره کند، مشی خیلی از اپوزیسیون خارج‌نشین همین دو روز اخیر حسابی عوض شده است و آن‌ها که زرنگ‌تر و باهوش‌ترند، زمین بازی خود را خیلی زیرپوستی عوض کرده‌اند و امتیاز را یکسر به مردم داخل داده‌اند. برای نمونه #حامد_اسماعیلیون، که تا شش روز پیش در کنار رضا پهلوی، عبدالله مهتدی، شیرین عبادی و ... «منشور همبستگی و سازماندهی» امضاء و منتشر کرده بود، در نشست دو روز پیش با عنوان «بهار آزادی» در ماینز آلمان، با چرخشی ۵۴۰ درجه‌ای گفته است:
«انتظارات‌مان از کشورهای غربی را باید واقعی کنیم. انقلاب در داخل ایران رخ خواهد داد و مردم تکلیف را روشن خواهند کرد. اینکه از کشورهای غربی بخواهیم به‌خاطر مردم ایران پا بر روی منافع و روابط دیپلماتیک خود بگذارند، خلاف واقع است.»
@zorba1398
بدون آنکه کسی به مصاحبه‌ی چهار روز پیش #جک_گلدستون، جامعه‌شناس آمریکایی درباره‌ی امکان یا عدم امکان وقوع انقلاب در ایران اشاره کند، مشی خیلی از اپوزیسیون خارج‌نشین همین دو روز اخیر حسابی عوض شده است و آن‌ها که زرنگ‌تر و باهوش‌ترند، زمین بازی خود را خیلی زیرپوستی عوض کرده‌اند و امتیاز را یکسر به مردم داخل داده‌اند. برای نمونه #حامد_اسماعیلیون، که تا شش روز پیش در کنار رضا پهلوی، عبدالله مهتدی، شیرین عبادی و ... «منشور همبستگی و سازماندهی» امضاء و منتشر کرده بود، در نشست دو روز پیش با عنوان «بهار آزادی» در ماینز آلمان، با چرخشی ۵۴۰ درجه‌ای گفته است:
«انتظارات‌مان از کشورهای غربی را باید واقعی کنیم. انقلاب در داخل ایران رخ خواهد داد و مردم تکلیف را روشن خواهند کرد. اینکه از کشورهای غربی بخواهیم به‌خاطر مردم ایران پا بر روی منافع و روابط دیپلماتیک خود بگذارند، خلاف واقع است.»
@zorba1398
زوربا
✍️ هیچ قدرت خارجی‌ای اهرم فشار کافی برای‌اینکه به رژیم فعلی بگوید «باید بروی» ندارد! 📍از گفت‌وگوی مهرداد واعظی‌نژاد با #جک_گلدستون، انقلاب‌شناس و مورخ انقلاب 🔴 حاکمانی مثل مبارک یا شاه اگر نشانه‌ای می‌دیدند که آمریکا مثل قبل پشتشان نیست، کار را تمام‌شد…
✍️ یکی از نکات مهم و کلیدی در مصاحبه‌ی اخیر #جک_گلدستون، جامعه‌شناس و انقلاب‌شناس آمریکایی، اشاره به موضع #روسیه در قبال تحولات درونی ایران و حمایت از سپاه پاسداران در صورت وقوع #جنگ_قدرت است. آنجا که می‌گوید:
«من فکر می‌کنم روسیه اگر ببیند یک حکومت غرب‌گرا دارد شکل می‌گیرد، مداخله می‌کند. فکر نمی‌کنم مداخله در حد سوریه باشد، یعنی آن‌طور که نیروی هوایی هم حمله کند، ولی فکر می‌کنم اگر جنگ قدرت راه بیفتد و مثلاً بخش‌هایی از سپاه در آن درگیر باشند، روسیه هم در حد حمایت مالی یا مشاوره‌ی نظامی دخالت می‌کند.»
🔸پ.ن: فکر نمی‌کنم این اشاره‌ی گلدستون به حمایت روسیه از سپاه، بی‌مقدمه و بی‌دلیل باشد. احتمالاً او در این مورد چیزهایی می‌داند که نخواسته آن‌ها را در این مصاحبه کاملاً باز کند و ترجیح داده که سخنش سربسته بماند! وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، نشانه‌هایی از این ارتباط را در فایل صوتی #محمدجواد_ظریف و ملاقات مستقیم ولادیمیر پوتین با #قاسم_سلیمانی می‌بینیم.
@zorba1398
«من فکر می‌کنم روسیه اگر ببیند یک حکومت غرب‌گرا دارد شکل می‌گیرد، مداخله می‌کند. فکر نمی‌کنم مداخله در حد سوریه باشد، یعنی آن‌طور که نیروی هوایی هم حمله کند، ولی فکر می‌کنم اگر جنگ قدرت راه بیفتد و مثلاً بخش‌هایی از سپاه در آن درگیر باشند، روسیه هم در حد حمایت مالی یا مشاوره‌ی نظامی دخالت می‌کند.»
🔸پ.ن: فکر نمی‌کنم این اشاره‌ی گلدستون به حمایت روسیه از سپاه، بی‌مقدمه و بی‌دلیل باشد. احتمالاً او در این مورد چیزهایی می‌داند که نخواسته آن‌ها را در این مصاحبه کاملاً باز کند و ترجیح داده که سخنش سربسته بماند! وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، نشانه‌هایی از این ارتباط را در فایل صوتی #محمدجواد_ظریف و ملاقات مستقیم ولادیمیر پوتین با #قاسم_سلیمانی می‌بینیم.
@zorba1398
✍️ حقیقتِ حمله به پایگاه نیروهای آمریکایی در سوریه!
⭕ #سپاه_پاسداران، این غده‌ی نظامی، امنیتی، اقتصادی، رسانه‌ای و سیاسی، با شبکه‌ی گسترده‌ای از #کاسبان_تحریم (فرماندهان و فرزندان آن‌ها)، بعد از روی کار آمدن #محمود_احمدی‌نژاد و نفوذ نوچه‌های #محمدتقی_مصباح_یزدی در ساختار سیاسی کشور، همواره دو نقش را به طور موازی بازی کرده و برعهده داشته است؛ یکی #تظاهر به تبعیت و اطاعت از #معظم‌له و دیگری، #تلاش برای حفظ منافع #روسیه و #اسرائیل. حمله‌ی اخیر نیروهای نیابتی سپاه به پایگاه نیروهای آمریکایی در سوریه هم، درست در بزنگاه گسترش روابط منطقه‌ای ایران، از همین ناحیه آب می‌خورد.
🔸پ.ن: مگر احمدی‌نژاد لو نداد که چگونه توی جیب فرمانده‌ی کل سپاه و دیگر فرماندهان این نیرو سکه‌ی طلا می‌ریخته است؟! مگر در دیدار سری فرماندهان سپاه با #معظم‌له، یکی از فرماندهان اشاره نکرده بود که نیروهای سپاه در ازای دریافت مبالغ درشت، اطلاعات مملکت را به اسرائیلی‌ها می‌فروشند؟! مگر #علی_شمخانی در همین دیدار، اعتراف نکرد که بیش از ۱۰ هزار نفر از فرزندان فرماندهان سپاه و ارتش و ... در فعالیت‌های اقتصادی دوران تحریم دست دارند؟! مگر #سعید_حجاریان کنایه نزد و نپرسید که روسیه نیروی هوایی ایران در سوریه بود یا ایران نیروی زمینی روسیه؟! مگر #قاسم_سلیمانی با ولادیمیر پوتین دیدار نداشت؟! مگر #حسین_امیر‌عبداللهیان، که حالا وزیر خارجه است، در یک سال قبل از انتخابات ۱۴۰۰، به عنوان نماینده‌ی #محمدباقر_قالیباف، حداقل ۹ بار با سفیر روسیه دیدار و جلسه نداشت؟! و از همه‌ی این‌ها مهم‌تر، مگر #جک_گلدستون، جامعه‌شناس آمریکایی و نظریه‌پرداز انقلاب در مصاحبه‌ی اخیر خود، نگفت که اگر #جنگ_قدرت در ایران دربگیرد، روسیه پشتِ سپاه درمی‌آید؟! این سیاهه‌ی شواهد علیه سپاه پایانی ندارد، اما کسی را قدرت پیگیری آن نیست!
@zorba1398
⭕ #سپاه_پاسداران، این غده‌ی نظامی، امنیتی، اقتصادی، رسانه‌ای و سیاسی، با شبکه‌ی گسترده‌ای از #کاسبان_تحریم (فرماندهان و فرزندان آن‌ها)، بعد از روی کار آمدن #محمود_احمدی‌نژاد و نفوذ نوچه‌های #محمدتقی_مصباح_یزدی در ساختار سیاسی کشور، همواره دو نقش را به طور موازی بازی کرده و برعهده داشته است؛ یکی #تظاهر به تبعیت و اطاعت از #معظم‌له و دیگری، #تلاش برای حفظ منافع #روسیه و #اسرائیل. حمله‌ی اخیر نیروهای نیابتی سپاه به پایگاه نیروهای آمریکایی در سوریه هم، درست در بزنگاه گسترش روابط منطقه‌ای ایران، از همین ناحیه آب می‌خورد.
🔸پ.ن: مگر احمدی‌نژاد لو نداد که چگونه توی جیب فرمانده‌ی کل سپاه و دیگر فرماندهان این نیرو سکه‌ی طلا می‌ریخته است؟! مگر در دیدار سری فرماندهان سپاه با #معظم‌له، یکی از فرماندهان اشاره نکرده بود که نیروهای سپاه در ازای دریافت مبالغ درشت، اطلاعات مملکت را به اسرائیلی‌ها می‌فروشند؟! مگر #علی_شمخانی در همین دیدار، اعتراف نکرد که بیش از ۱۰ هزار نفر از فرزندان فرماندهان سپاه و ارتش و ... در فعالیت‌های اقتصادی دوران تحریم دست دارند؟! مگر #سعید_حجاریان کنایه نزد و نپرسید که روسیه نیروی هوایی ایران در سوریه بود یا ایران نیروی زمینی روسیه؟! مگر #قاسم_سلیمانی با ولادیمیر پوتین دیدار نداشت؟! مگر #حسین_امیر‌عبداللهیان، که حالا وزیر خارجه است، در یک سال قبل از انتخابات ۱۴۰۰، به عنوان نماینده‌ی #محمدباقر_قالیباف، حداقل ۹ بار با سفیر روسیه دیدار و جلسه نداشت؟! و از همه‌ی این‌ها مهم‌تر، مگر #جک_گلدستون، جامعه‌شناس آمریکایی و نظریه‌پرداز انقلاب در مصاحبه‌ی اخیر خود، نگفت که اگر #جنگ_قدرت در ایران دربگیرد، روسیه پشتِ سپاه درمی‌آید؟! این سیاهه‌ی شواهد علیه سپاه پایانی ندارد، اما کسی را قدرت پیگیری آن نیست!
@zorba1398