#تراس🔸 تجربه چیست؟
تجربه آنچه برایت اتفاق میافتد نیست، تجربه نوع عملکرد تو در قبال آن اتفاق است.
#آلدوس_هاکسلی، نویسنده و فیلسوف بریتانیایی
(۱۸۹۴ - ۱۹۶۳)
Aldous Huxley
@younesshokrkhah
تجربه آنچه برایت اتفاق میافتد نیست، تجربه نوع عملکرد تو در قبال آن اتفاق است.
#آلدوس_هاکسلی، نویسنده و فیلسوف بریتانیایی
(۱۸۹۴ - ۱۹۶۳)
Aldous Huxley
@younesshokrkhah
🔸آینده بازنما شده
▫️#نعمتالله_فاضلی
«مساله آینده» علاوه بر درگیر شدن با زندگی روزمره و حکمرانی، در «فضاهای بازنمایی» نیز دائما درگیری خود را بیشتر میکند. درعرصهی فیلمها، رمانها، سینماها، نقاشیها و مجسمهها، و به طور کلی «فضاهای بازنمایی»، مفهوم آینده تبلور دارد. هنرها و ادبیات همیشه عرصه بازنمایی آرزوها و رویاهای بشر از آینده بوده است. #آلدوس_هاکسلی در رمان تخیلی «دنیای شگفت انگیز نو» در سال ۱۹۳۲ تصویر آینده در سال ۲۵۴۰ را براساس پیشرفتهای علم و فناوری ترسیم میکند. شگفت این که آنچه هاکسلی برای نیمه قرن بیست و ششم ترسیم کرده بود، همین حالا اتفاق افتاده است. در ایران نیز منازعه و تنش میان نیروهایی است که برای مثال در داستانهای #صادق_هدایت تا رمانهای #سیمین_دانشور و سایر نویسندگان میخواهند آیندهای سنتی، مدرن، پست مدرن یا ترکیبی از آنها را ترسیم کنند. همه داستانهایشان عرصه تنش بر سر مفهوم آینده است، درگیری بر سر ایدهآلها و مفهومها و بر سر استقرار بخشیدن «فرهنگ در حال ظهور» است.
بنیانهای تصوری یا مخیله اجتماعی ما توسط ادبیات، فیلم و به طور کلی هنرها روز به روز دستکاری میشود. روز به روز ما تمام آن چیزی که از گذشته روایت میکنیم، نه برای قداست بخشیدن به گذشته، بلکه در خدمت آینده است. از نظر درک و دریافت جامعه، «بازنماییهای تاریخی»، مانند جنگهای صدر اسلام یا قصههای قرآنی، زندگی شخصیتهای تاریخی، اینها همه «تصویرهای آینده» هستند. ممکن است فیلمهایی از تاریخ صدر اسلام، سریال یوسف پیامبر، ایران باستان و چیزهای دیگر بسازیم؛ اما «خوانش جامعه» لزوما «احیای گذشته» نیست، بلکه تلاش جامعه برای ساختن آینده است. حتی آن جایی که سیاست اراده میکند که مُهر گذشته را بر پیشانی تک تک شهروندانش از طریق سریالها بزند، جامعه با «مساله آینده» درگیر است. مساله جامعه، گذشته نیست، بلکه جامعه میخواهد «زمان حال خودش» را از طریق آینده و «تصویر آینده» و از «ایدهی آینده» سرشار کند. به همین دلیل تمام تلاشهای سیاستگذارانه فرهنگی و هنری حتی اگر با ابژهی گذشته باشد، در خدمت سرشار کردن «لحظهی حال» از زمان #آینده است.
نه تنها بازنماییهای هنری و ادبی، بلکه «بازنماییهای علمی و فلسفی» از گذشته هم در خدمت آینده و «تصویرهای آینده» هستند. گفتگو بر سر آینده در جامعه ما از طریق تحقیقات و کتابها بازنما میشود؛ و این بحثها درباره آینده، روز به روز مخیله اجتماعی ما را بیشتر در گیر میکند. زایش دانش مطالعات آینده یا #آینده_پژوهی به عنوان جایگزینی برای الگوی کلاسیک برنامهریزی حاصل همین تنشها بوده است. تلاش #علوم_اجتماعی این بوده است که به لحاظ علمی بفهمد که آینده از منظر جامعه چه میشود. جامعه ایران نیز از این نوع بازنماییها از آینده مشتاقانه استقبال میکند. برای مثال، کتاب «انسان خردمند؛ تاریخ فشرده بشر» از نوشته مورخ اسرائیلی #یووال_نوح_هراری که در سال ۱۳۹۶ به فارسی ترجمه و منتشر شد، بارها تجدید چاپ و با استقبال کم نظیر خوانندگان ایرانی روبرو شد. هراری در کتابهایش مانند آلدوس هاکسلی بر پایه تحولات تکنولوژیک توضیح میدهد که چطور «زمان حال» بسط پیدا میکند و ریشههایش در آینده تا بینهایت وسیع میشود. هراری میگوید «انسان خداگونه» میشود؛ یعنی «آرزوهای ناممکن» و «خیالهای محال» بشر مانند «لذت بردن بینهایت» و «نامیرا شدن انسان» امکانپذیر میشود. به باور هراری با تبدیل شدن انسان به #دیتا و #داده، با ترکیب و تلفیق دیتاها در #دیانای (DNA) ما و در بدن ما، ما در آینده نزدیک نامیرا خواهیم شد.
▫️#نعمتالله_فاضلی
«مساله آینده» علاوه بر درگیر شدن با زندگی روزمره و حکمرانی، در «فضاهای بازنمایی» نیز دائما درگیری خود را بیشتر میکند. درعرصهی فیلمها، رمانها، سینماها، نقاشیها و مجسمهها، و به طور کلی «فضاهای بازنمایی»، مفهوم آینده تبلور دارد. هنرها و ادبیات همیشه عرصه بازنمایی آرزوها و رویاهای بشر از آینده بوده است. #آلدوس_هاکسلی در رمان تخیلی «دنیای شگفت انگیز نو» در سال ۱۹۳۲ تصویر آینده در سال ۲۵۴۰ را براساس پیشرفتهای علم و فناوری ترسیم میکند. شگفت این که آنچه هاکسلی برای نیمه قرن بیست و ششم ترسیم کرده بود، همین حالا اتفاق افتاده است. در ایران نیز منازعه و تنش میان نیروهایی است که برای مثال در داستانهای #صادق_هدایت تا رمانهای #سیمین_دانشور و سایر نویسندگان میخواهند آیندهای سنتی، مدرن، پست مدرن یا ترکیبی از آنها را ترسیم کنند. همه داستانهایشان عرصه تنش بر سر مفهوم آینده است، درگیری بر سر ایدهآلها و مفهومها و بر سر استقرار بخشیدن «فرهنگ در حال ظهور» است.
بنیانهای تصوری یا مخیله اجتماعی ما توسط ادبیات، فیلم و به طور کلی هنرها روز به روز دستکاری میشود. روز به روز ما تمام آن چیزی که از گذشته روایت میکنیم، نه برای قداست بخشیدن به گذشته، بلکه در خدمت آینده است. از نظر درک و دریافت جامعه، «بازنماییهای تاریخی»، مانند جنگهای صدر اسلام یا قصههای قرآنی، زندگی شخصیتهای تاریخی، اینها همه «تصویرهای آینده» هستند. ممکن است فیلمهایی از تاریخ صدر اسلام، سریال یوسف پیامبر، ایران باستان و چیزهای دیگر بسازیم؛ اما «خوانش جامعه» لزوما «احیای گذشته» نیست، بلکه تلاش جامعه برای ساختن آینده است. حتی آن جایی که سیاست اراده میکند که مُهر گذشته را بر پیشانی تک تک شهروندانش از طریق سریالها بزند، جامعه با «مساله آینده» درگیر است. مساله جامعه، گذشته نیست، بلکه جامعه میخواهد «زمان حال خودش» را از طریق آینده و «تصویر آینده» و از «ایدهی آینده» سرشار کند. به همین دلیل تمام تلاشهای سیاستگذارانه فرهنگی و هنری حتی اگر با ابژهی گذشته باشد، در خدمت سرشار کردن «لحظهی حال» از زمان #آینده است.
نه تنها بازنماییهای هنری و ادبی، بلکه «بازنماییهای علمی و فلسفی» از گذشته هم در خدمت آینده و «تصویرهای آینده» هستند. گفتگو بر سر آینده در جامعه ما از طریق تحقیقات و کتابها بازنما میشود؛ و این بحثها درباره آینده، روز به روز مخیله اجتماعی ما را بیشتر در گیر میکند. زایش دانش مطالعات آینده یا #آینده_پژوهی به عنوان جایگزینی برای الگوی کلاسیک برنامهریزی حاصل همین تنشها بوده است. تلاش #علوم_اجتماعی این بوده است که به لحاظ علمی بفهمد که آینده از منظر جامعه چه میشود. جامعه ایران نیز از این نوع بازنماییها از آینده مشتاقانه استقبال میکند. برای مثال، کتاب «انسان خردمند؛ تاریخ فشرده بشر» از نوشته مورخ اسرائیلی #یووال_نوح_هراری که در سال ۱۳۹۶ به فارسی ترجمه و منتشر شد، بارها تجدید چاپ و با استقبال کم نظیر خوانندگان ایرانی روبرو شد. هراری در کتابهایش مانند آلدوس هاکسلی بر پایه تحولات تکنولوژیک توضیح میدهد که چطور «زمان حال» بسط پیدا میکند و ریشههایش در آینده تا بینهایت وسیع میشود. هراری میگوید «انسان خداگونه» میشود؛ یعنی «آرزوهای ناممکن» و «خیالهای محال» بشر مانند «لذت بردن بینهایت» و «نامیرا شدن انسان» امکانپذیر میشود. به باور هراری با تبدیل شدن انسان به #دیتا و #داده، با ترکیب و تلفیق دیتاها در #دیانای (DNA) ما و در بدن ما، ما در آینده نزدیک نامیرا خواهیم شد.
#ارتباطات #شبکهاجتماعی #رسانهاجتماعی
#زوم🔸 اقتصاد توجه چیست؟
درک مفهوم #اقتصاد_توجه با بررسی تطبیقی آرای #جرج_اورول و #آلدوس_هاکسلی، قانون عرضه و تقاضا و دانش دوپامین
https://www.youtube.com/watch?v=50R21mblLb0&feature=share
#زوم🔸 اقتصاد توجه چیست؟
درک مفهوم #اقتصاد_توجه با بررسی تطبیقی آرای #جرج_اورول و #آلدوس_هاکسلی، قانون عرضه و تقاضا و دانش دوپامین
https://www.youtube.com/watch?v=50R21mblLb0&feature=share
YouTube
The Attention Economy - How They Addict Us
Please visit Tristan Harris' project Time Well Spent: http://www.timewellspent.io/ (He is, more than anyone I know, fighting against the unethical practices of Silicon Valley).
Please consider supporting my videos on Patreon: https://www.patreon.com/willschoder…
Please consider supporting my videos on Patreon: https://www.patreon.com/willschoder…
#تراس 🔸 خوشبختی
خوشبختی شاید همین باشد که با خودت نگویی: کاش جای دیگری بودم، کار دیگری داشتم، یک آدم دیگری بودم.
#آلدوس_هاکسلی، نویسنده و فیلسوف بریتانیایی
(۱۸۹۴ - ۱۹۶۳)
Aldous Huxley
خوشبختی شاید همین باشد که با خودت نگویی: کاش جای دیگری بودم، کار دیگری داشتم، یک آدم دیگری بودم.
#آلدوس_هاکسلی، نویسنده و فیلسوف بریتانیایی
(۱۸۹۴ - ۱۹۶۳)
Aldous Huxley
Forwarded from عرصههای ارتباطی
#تراس🔸 تحمل
هیچکس متوجه نمیشـود که برخی از
انسانها چه عذابی را تحمل میکنند تا
آرام و خونسرد به نظر بیایند
▫️#آلدوس_هاکسلی
هیچکس متوجه نمیشـود که برخی از
انسانها چه عذابی را تحمل میکنند تا
آرام و خونسرد به نظر بیایند
▫️#آلدوس_هاکسلی
#تراس 🔸 تجربه
تجربه چیزی نیست که برای یک انسان روی میدهد؛ بلکه چیزی است که انسان با آنچه که برایش روی داده انجام میدهد
#آلدوس_هاکسلی، (۱۸۹۴–۱۹۶۳)
تجربه چیزی نیست که برای یک انسان روی میدهد؛ بلکه چیزی است که انسان با آنچه که برایش روی داده انجام میدهد
#آلدوس_هاکسلی، (۱۸۹۴–۱۹۶۳)
#تراس 🔸 شادی
شادی در نتیجهٔ جستجوی آگاهانه برای آن حاصل نمیشود؛ شادی عموماً محصولِ جانبی فعالیّتهای دیگر است.
#آلدوس_هاکسلی
شادی در نتیجهٔ جستجوی آگاهانه برای آن حاصل نمیشود؛ شادی عموماً محصولِ جانبی فعالیّتهای دیگر است.
#آلدوس_هاکسلی
#ارتباطات🔸مقوله حواسپرتی
در رابطه با تبلیغات، طرفداران اولیه سواد جهانی و مطبوعات آزاد تنها دو احتمال را در نظر گرفتند: #تبلیغات ممکن است درست باشد یا نادرست. آنها آنچه را که در واقع در دموکراسیهای سرمایهداری غربی ما رخ داده است، پیشبینی نکرده بودند و آن توسعه یک صنعت گسترده ارتباطات جمعی بود که در اصل نه به حقیقت و نه باطل، بلکه به یک غیرواقعی کم و بیش کاملاً بیربط، مربوط میشد. در یک کلام، آنها نتوانستند اشتهای تقریبا بینهایت انسان برای حواس پرتی را در نظر بگیرند.
#آلدوس_هاکسلی
در رابطه با تبلیغات، طرفداران اولیه سواد جهانی و مطبوعات آزاد تنها دو احتمال را در نظر گرفتند: #تبلیغات ممکن است درست باشد یا نادرست. آنها آنچه را که در واقع در دموکراسیهای سرمایهداری غربی ما رخ داده است، پیشبینی نکرده بودند و آن توسعه یک صنعت گسترده ارتباطات جمعی بود که در اصل نه به حقیقت و نه باطل، بلکه به یک غیرواقعی کم و بیش کاملاً بیربط، مربوط میشد. در یک کلام، آنها نتوانستند اشتهای تقریبا بینهایت انسان برای حواس پرتی را در نظر بگیرند.
#آلدوس_هاکسلی
#تراس #موسیقی
🔸نزدیکترین چیز به بیان غیرقابل بیان
پس از سکوت، نزدیکترین چیز به بیان غیرقابل بیان؛ موسیقی است.
#آلدوس_هاکسلی
🔸نزدیکترین چیز به بیان غیرقابل بیان
پس از سکوت، نزدیکترین چیز به بیان غیرقابل بیان؛ موسیقی است.
#آلدوس_هاکسلی