ماه
تنها شبیه خودش بود
و آسمان از سرِ بیکاری
داشت صورتش را باد می‌زد

دوستت نمی‌داشتم، چه می‌کردم؟
دنیا
برای ادامۀ زندگی
توجیه شاعرانه‌ای می‌خواست.


#لیلا_کردبچه

دوستت دارم با صدای بلند
دوستت دارم با صدای آهسته
دوستت دارم...
و خواستنِ تو جنینی است در من
که نه سقط می‌شود،
نه به دنیا می‌آید

#لیلا_کردبچه
#برای_تو

همه‌چیز از جایی شروع شد
که گفتی دوستم داری...

گاهی
برای یک‌ عمر بلاتکلیفی
بهانه‌ای کافی‌ست...!

#لیلا_کردبچه

برقص پیش از آنکه پروانه‌ها
خاطرۀ گل‌های پیراهنت را
برای شکوفه‌های پلاسیده تعریف کنند
و حریر نازکِ دامنت را
دست‌های زبرِ زندگی نخ‌کش‌کند


#لیلا_کردبچه