#МУТОЛАА    

☝️БУЮК САБР

Балки инсондирсан оддий ва камтар,
Балки саркардасан — жангларда ҳодий.
Бировни яккалаб, камситсанг агар,
Лаънатлар айтурман сенга абадий.

Билиб қўй, Аллоҳнинг кенг даргоҳида
Шафқат бўлмагайдир кибрга асло.
Жойинг жаҳаннамнинг туби-чоҳида,
Ҳатто, Иблисга у кўрилмас раво.

Гоҳ ҳайрон қоламан дунёга қараб,
Тавба, деб ёқамни ушлайман бот-бот.
Бир умр маломат комида яшаб,
Ўзгариб қолмаган нечук одамзод?

Бу ҳолга чидамиш ботирлар нега,
Нега даф қилмаган ноҳақни ахир?
Наҳотки, эзгулик қолган беэга,
Наҳот, тирикликнинг ҳамроҳи таҳқир?

Англадик, раҳм этиб ўзи Худойим,
Аршларга кўтарди олий қадрни.
Қўллаб турсин дея ишончин доим,
Бизларга ўргатди буюк сабрни.

✍️ Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири,
Ўзбекистон Қаҳрамони
(2015 йил 29 август, Техас)

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️ЙЎРИҚ

Дунёнинг ибратли йўриқлари бор,
Ўша бошқаради умр кемасин.
Дўстига меҳрини этганда изҳор,
Ҳеч ким кўкрагидан тепки емасин.

Қанча камолотга етмасин одам,
Асло унутмасин Халлоқ - эгасин.
Ўзини гуноҳкор санасин ҳар дам,
Савоб ишни эса қилдим демасин.

✍️ Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири,
Ўзбекистон Қаҳрамони
(2008 йил 10 январь)

❗️Яна бир мунаввар тонг барчамизга муборак бўлсин!

@yangicha_mingbuloq

#МОТИВАЦИЯ

«Болангиз китоб ўқишини хоҳласангиз, аввал ўзингиз ўқинг!»

© Ўзбекистон халқ артисти Гавҳар Зокирова

#Маърифат
#Китоб
#Мутолаа

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️ТАРОЗИ

Тонгда айвонингга чиқасан яйраб,
Тарбият қиласан жисму жонингни.
Тинчлик деган бир қуш тепангда сайраб,
Қўриқлаб туради хонадонингни.

Ҳолбуки, эллар бор, қирқ йилдан буён,
Мотам либосини ечган эмасдир.
Ҳар зум фалокатга маҳкумдир инсон,
Тинчлик деган сўз ҳам, демак, абасдир.

Ювиниб, тараниб жўнайсан ишга,
Кундалик юмушни ўйлайсан фақат.
Ўрганиб қолгансан сокин турмушга,
Ёнингдан оқади осойишта вақт.

Ҳолбуки, дунёда шундай жойлар бор,
Текшириб кўради пайпоғинггача.
Кимлигинг сўрайди такрор ва такрор,
Сўрайди етти пушт— аймоғинггача.

Бу ҳолнинг тагига етганлар борми,
Дарё ҳам ёндошдир саҳролар билан.
Нафратда яшайди дунёнинг ярми,
Ярми эса яшар дуолар билан.

✍ Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири,
Ўзбекистон Қаҳрамони

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️ЯХШИЛАР

Яхши одамлар бор тоғда, чўлда ҳам,
Бордир Парижда ҳам, Истанбулда ҳам.

Улар дуч келади сенга дафъатан,
Римдир ва ё Тошкент уларга ватан.

Шифо истаб борсанг Ҳиндистон томон,
Сира ажабланма, соғайсанг инсон.

Яхши табиблар бор, демак у жойда,
Шукрким, яхшилар учрар ҳар қайда.

Афсус, ёмонларнинг уруғи кўпдир,
Ахтариб юрмагин, улар тўп-тўпдир.

Яхшини изла, топ, савоби катта,
Ёмони ўзингдан чиққай албатта.

✍ Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири,
Ўзбекистон Қаҳрамони
(Истанбул, 2013 йил 7 октябрь)

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️МИННАТДОРЛИК

Миннатдорлик билдиришим зарур бўлиб қолса агар,
Таъзим қилар эдим аввал еру қуёш, юлдузларга.
Нафас олган ҳар бир жонзот раҳмат ҳисси билан яшар,
Тирикликнинг қароргоҳи — кечаларга, кундузларга.

Гарчанд улуғ бу борлиқнинг ҳар жиҳати тўкис эмас,
Ёғини бор, сочини бор, бўрони бор, сурони бор.
У муттасил баҳор эмас, ё қиш эмас, ё куз эмас,
Бизни мудом эркаламас, гоҳи аччиқ қирови бор.

Миннатдорлик билдиришим зарур бўлиб қолса тағин,
Ҳеч шубҳасиз бош эгардим одамларнинг ўзларига.
Яхши кунда, ёмон кунда улар сенга очар бағрин,
Тақдиринг гоҳ боғлиқ бўлар уларнинг бир сўзларига.

Гарчанд улуғ бу башар ҳам шу кунгача номукаммал,
Ёвузи бор, лоқайди бор, бор бераҳм, бағритоши.
Инсон зоти комил бўлиб яралмаган экан азал,
Шунинг учун савдоларга маҳкум бўлган шўрлик боши.

Ҳа, ҳар қалай шукроналик боиси кўп бу дунёда
Мўл-кўл меҳрин аямасдан, замин яшар, қуёш яшар.
Ҳа, ҳар қалай одамларга меҳр ҳисси кўп зиёда,
Бошимизни ўқтин-ўқтин силаб турар она-Башар.

✍ Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири,
Ўзбекистон Қаҳрамони

@yangicha_mingbuloq

#Мутолаа

☝️БИР НИҲОЛ

Юртдошим, боғингга бир ниҳол қада,
Бу ниҳол номини Яхшилик ата.

Ниҳолинг ёнига бир гул экиб қўй,
У гулнинг исмини Гўзаллик деб қўй.

Гулу ниҳолингга бахш этиб ҳаёт,
Сув бер ва бу сувга Меҳр деб қўй от.

Сендан фарзандингга боғ қолсин, эй дўст,
Боғинг Ватан деган ном олсин, эй дўст.

✍️ Эркин ВОҲИДОВ,
Ўзбекистон Қаҳрамони, Ўзбекистон халқ шоири

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️САДОҚАТ

Кекса қарағайнинг
Илдизин очиб,
Тортдилар қўш арқон
солиб белидан.
Лекин у тупроққа
панжасин санчиб,
Сира қўзғалмасди
Унган еридан....

Ниҳоят, гурс этиб ерга
қулади,
Бутаб, сўнг кўтариб
кетдилар, бироқ -
у ўз панжасида олиб жўнади
Яшаган еридан бир
сиқим тупроқ.

✍Эркин ВОҲИДОВ,
Ўзбекистон халқ шоири,
Ўзбекистон Қаҳрамони

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️БАЙРАМ

Токи тирик экан дунёда одам,
Унга ҳамроҳ эрур гоҳ шодлик, гоҳ ғам.
Эртанг не бўлишин билмасман аммо,
Тинч ўтган ҳар кунинг, албатта, байрам.

Ёрдан айри кечса — ҳар лаҳза абас,
Вафосиз дўстни ҳам дўстим дема, бас.
Кенг жаҳон сен учун бўлмасдан қафас,
Тинч ўтган ҳар кунинг, албатта, байрам.

Демагил, чопқирдир омадим маним,
Ҳеч қачон беланмас лойларга шаъним.
Устингдан ёзмасдан бир номард ғаним,
Тинч ўтган ҳар кунинг, албатта, байрам.

Оддий нарсаларни кўзга илмай гоҳ,
Олис юлдузлар деб чекамиз оҳ-воҳ.
Бошингни қотирмай ёнингдаги моҳ,
Тинч ўтган ҳар кунинг, албатга, байрам.

Оламда базму айш учрар аломат,
Беморга бормикан ундан ҳаловат.
Майлига ёвғон ич, лекин саломат,
Тинч ўтган ҳар кунинг, албатта, байрам.

Энг аввал тинч бўлсин кўксингда виждон,
Тинч бўлсин элу юрт, Ватан жонажон.
Ғуборга чулғанмай шу еру осмон,
Тинч ўтган ҳар кунинг, албатга, байрам.

Яшашнинг шавқин сур сира толмасдан,
Шеъринг ёз, пайсалга энди солмасдан.
Фақат қартайганда севиб қолмасдан,
Тинч ўтган ҳар кунинг, албатта, байрам.

✍️ Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири,
Ўзбекистон Қаҳрамони

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️МИЛЛИЙ ФАХР

Темурий ўғлонлар, сизга шараф-шон,
Сизлар бор, юрт донғи дунёга кетар.
Сиз ғолиб юргайсиз марралар томон,
Ўзбегим дўпписи Парижга етар!

Кўрсин аждодга мос ёшлар борлигин,
Ватан учун кўзу қошлар борлигин,
Дўппини остида бошлар борлигин,
Ўзбегим дўпписи Парижга етар!

Бир байроқ узра эл бирлашсак, наф кўп,
Бир ёқа бош етар, чўққида гап кўп,
Ниҳоят англадик, дўппида гап кўп,
Ўзбегим дўпписи Парижга етар!

Миллатим, ҳар жабҳа ёлғонга учма,
Орингдан, юртингдан тилингдан кечма,
Ўзбегим ҳеч қачон дўппингни ечма,
Ўзбегим дўпписи Парижга етар!

Мирзо шоир бўлсам, гапни чўзмайман,
Юрт учун оловман, кулдек тўзмайман,
Шундай халқим билан кимдан ўзмайман,
Ўзбегим дўпписи Парижга етар!

✍ Мирзо КАРИМ

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️ИСЁН ВА ИТОАТ

Тиғ устида юрдириб, томошо қилар Тангрим,
Чўғ устида турдириб, томошо қилар Тангрим.
Тошқинда бир кемадек ночор кетиб борарман,
Мен ҳеч нарса билмайман, барини билар Тангрим.

Олдга юрсам хатар бор, ортга юрсам хатар бор,
Ҳар лаҳза, ҳар сафару, ҳар тун, ҳар саҳар бор.
Бир чумоли мисоли дон учун чиққан эдим,
Донни не қиладию, мени не қилар Тангрим.

Ҳақсизлик учун ёндим, шавқ учун исён қилдим.
Ҳаққимни бер дедиму Ҳақ учун исён қилдим.
Бошимни ҳар ён урдим, бош ёрилгач англадим,
Пойига қўйсамгина бошимни силар Тангрим.

Сабрим етарми билмам, сабримни синайверса,
Ҳар бир синаганида суягим синаверса,
Синиб-синиб охири ўзинг бутла деб борсам,
Суягимни ун қилиб, элакда элар Тангрим.

Майли не бўлса ҳамки, ёруғ юз билан етай,
Дил тўла меҳр билан, ёшли кўз билан етай,
Юрагимни тўлдирар битта таскин бор фақат,
Мен Тангримга борарман, мен томон келар Тангрим.

✍Гулжамол АСҚАРОВА

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️Қадим  замонларда Бағдодга  ўт тушиб, уйлар кетма-кетигa  ёнибди. Бир уйда гўдаклар қолиб кетган экан, валий одам ўтаётиб, ота-онанинг фарёдини эшитибди-ю, ўйлаб ҳам ўтирмай, ўт ичига кириб, болaларни олиб чиқибди. Битта туки ҳам куймабди. Болaларнинг ота-онаси қувониб унга ўн тилла суюнчи узатса, y валий:  «тиллaларни оладиган одам бўлсам, ўтдан соғ чиқмас эдим» деган экан...

✍​Тоҳир МАЛИК,
«Шайтанат» асаридан

❗️Агар ушбу фикрлар мағзини чақмоқчи бўлсангиз, асарни мутолаа қилинг!

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️Бугун, 1 июнь ~ Халқаро болаларни ҳимоя қилиш куни

     ✅ ИҚБОЛИ БУЮКСАН

Аввало раҳматдир Онага,
Сўнг эса албатта Отага.
Бизларга эслатмиш ҳаётни,
Унутманг ҳеч қачон устодни...

Сен ўзбек элининг фарзанди,
Истиқлол юртининг дилбанди...
Ватанинг ғоятда кенг эрур,
Барчага баробар тенг эрур.

Меҳнатда қотса ҳам суягинг,
Ҳеч ерга тегмасин курагинг.
Чиниқтир майлига сен танни,
Унутма ва лекин Ватанни.

Болажон, сен доим суюксан,
Билиб қўй, иқболи буюксан!
     
✍Абдулла ОРИПОВ

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА
#ҲАЁТ_ФАЛСАФАСИ

☝️ТЎРТЛИКЛАР

Эл қўлласа, азизим, омон бўлсак, ажабмас.
Қўлламаса — ранг-рўйи сомон бўлсак, ажабмас.
Элни биздан қизғаниб сўз айтгувчи зотлар бор,
Улар учун бир умр ёмон бўлсак, ажабмас.

※※※※※
Соддадил одамни жуда кам кўрдим,
Борин ҳам шикаста, кўзин нам кўрдим.
Дунёда фирибгар кўп экан, лекин,
Уларнинг барчасин шод-хуррам кўрдим.

※※※※※
Эй, Ажал, мен сендан қўрқмасман ҳеч ҳам,
Рўбарў келмоққа тайёрман ҳар дам.
Сабаби биттадир, сабаби битта:
Сенга дуч келдилар Отам ҳам Онам!

※※※※※
Уринма болакай, уринма ҳарчанд
Бағрингни мен каби тиғлай олмассан.
Мен каби қувониб, куларсан гарчанд,
Лекин мен сингари йиғлай олмассан.

✍ Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА
#ИБРАТЛИ_ҲИКОЯ

☝️АВВАЛ ЎЗИНГГА БОҚ, КЕЙИН НОГОРА ҚОҚ!

Бир бева, камбағал аёл уйида сарёғ тайёрлаб бир дўкончига олиб бориб сотар экан.
Сотувчи аёл олиб келган сарёғни ҳеч тортиб кўрмас экан. Бир куни негадир унинг кўнглига шубҳа тушибди. Навбатдаги олиб келинган сарёғни тортиб, текшириб кўрибди. Бир килоли сарёғ 900 грамм чиқибди. Сотувчи жуда хафа бўлибди.
Эртаси куни келган аёлга шундай дебди:
— Энди мен сиздан сарёғ олмайман.
Шунда аёл:
— Нега энди? Бир хатолик ўтдими мендан?, - дебди.
— Сизнинг бир кило деб берадиган сарёғингиз роппа- роса 900 грамм экан. Уят эмасми?
Шунда аёл дебди:
— Тақсир, менинг уйимда тарози йўқ. Мен сиздан олган бир кило шакарни тош ўрнида ишлатаман...

Сотувчи нима дейишини билмай дудуқлана бошлабди...

❗️Кимгадир қилинган ноҳақлик ҳеч қачон жавобсиз қолмайди!

@yangicha_mingbuloq

#МУТОЛАА

☝️ОЛИЙ НЕЪМАТ

Бир Хожа йўлиқди ногаҳон дардга,
Ҳоли танг, ранги ҳам айланган зардга.

Қилмаган дорию дармон қолмади,
Елиб-югуришдан армон қолмади.

Дунёдан умидин узар бўлди у,
Охират кенгашин тузар бўлди у.

Хуллас, паймонаси тўлганда буткул,
Кирди эшигида ишлаб юрган қул.

Қулнинг табибликка дахли бор эди,
Унга шу аснода омад ёр эди.

Қулдан бўлдимикан, Халлоқданми ё,
Хожа шифо топди, ба ҳаққи худо:

— Аё, қул, сен бўлдинг дардим давоси,
Қилган хизматингнинг йўқдир баҳоси.

Сочайин бошингдан олтин ва кумуш,
Олгин хазинамдан энг катта улуш.

Истасанг, мулкимнинг тенг ярмин берай,
Токи мен қулимни шод, хуррам кўрай.

Қул деди: — Ҳозирман хизматингизга,
Раҳмат ҳам айтурман ҳимматингизга.

Бироқ ҳозиргина дедингиз, Хожам,
Яъни хизматимга баҳо йўқ ҳеч ҳам.

Лекин олтиннинг ҳам баҳоси бор-ку,
Олтиннинг баҳосин берган бозор-ку.

Ҳаттоки хуннинг ҳам нархи бор, Хожам,
Бебаҳонинг бундан фарқи бор, Хожам.

Хожа ўйлаб деди: — Нима экан у?
Қандайин неъмат у? Қандайин инжу?

Айтгин армонингни, бажаргум шу зум,
Ахир, сен туфайли очиқдир кўзим.

Қул деди: — Бир неъмат бордир — бебаҳо,
Унга садқа бўлсин молу мулк, дунё.

Фалаклар бекордир унинг қошида,
Малаклар бекордир унинг қошида.

Унга нисбат берса — қафасдир жаннат,
У шундоқ тансиқ ҳис, тенги йўқ неъмат.

— Унинг номи не деб, қистарди Хожа,
Сирни билмоқликни истарди Хожа.

Қул деди: — Бу неъмат жондан-да тотлик,
Номи Озодликдир, номи Озодлик!

✍Абдулла ОРИПОВ,
Ўзбекистон халқ шоири

@yangicha_mingbuloq