Фота зроблена ў ліпені 1989 года ў вёсцы Ілья Вілейскага раёну. Правядзеньне коннай турыстычнай вандроўкі "Белая грыва". На кані па мянушцы Зэмба Будзёнаўскай пароды гід Міхаіл Радзюкевіч.

Кіраўніком і арганізатарам праекта быў вядомы на Вілейшчыне турыст, краязнаўца, патрыёт, кіраўнік турклубу "Зурбаган" Віталь Міхайлавіч Кастэнка.

Фота са старонкі Міхаіла Радзюкевіча, які на фота: https://vk.com/radmichail

#вилейка #вялейка #вілейка #вілейскі #вілейскіраён #Илья #илия #ілья #ілія #ільля #кастэнка #Радзюкевіч #вилейский #вилейскийрайон #радюкевич #зурбаган #костенко

Мястэчка Ілля небагатае на помнікі мінулага, нягледзячы на сваю даўнюю гісторыю. Няшмат тут і вартых увагі аб’ектаў – хоць пра некаторыя я ўжо пісаў, а пра іншыя яшчэ напішу.

Тым больш крыўдна назіраць, як паступова занепадаюць тыя помнікі, якія засталіся. Напрыклад, вось гэты дом у цэнтры мястэчка з вельмі цікавай архітэктурай. Ён і ў большым горадзе выглядаў бы годна, а ў маштабах Іллі я б уключыў яго ў топ-5.

Крыніца: https://vk.com/wilejka

#вiлейка #вялейка #вилейка #wilejka #vileyka #вiлейшчына #вилейщина #вілейскіраён #вилейскийрайон #ілья #ілія #ільля #краязнаўства #спадчына #ілля #илья #архітэктура #илия

Цікавіцеся гісторыяй Вілейкі і Вілейшчыны?
Вось вілейскія суполкі, дзе вы знойдзіце краязнаўчыя артыкулы, старыя фота Вілейшчыны ды архіўныя дакументы.

Далучайцеся!

У ВК:
https://vk.com/tap_vialejka
https://vk.com/staraja_vilejka
https://vk.com/volatvydannie
https://vk.com/club217039031

У Instagram:
https://www.instagram.com/oldvilejka/

У Facebook:
https://www.facebook.com/groups/wilejka/?ref=share

#Вілейка #Вялейка #Вилейка #краеведение #wilejka #vileyka #viliejka #староефото #фото #вілейшчына #вілейскі #Вілейскіраён #вилейщина #история #гісторыя #ільля #ілія #ілья #илия #илья #краязнаўства #вилейский #вилейскийрайон #даўгінава #касцяневічы #куранец #архіў #музей #архив #архивфото #вязынь #вилия #вяльля #вілія #вялля #мапы #карты

ЗРОБІМ РАЗАМ ПОМНІК НАШАМУ ЗЕМЛЯКУ
збор сродкаў на помнік Змітраку Бядулю набліжаецца да завяршэння

Сябры!

За шэсць месяцаў, цягам якіх доўжыцца збор сродкаў на стварэнне надмагільнага манумента Змітраку Бядулю, на дабрачынным рахунку Літаратурнага музея назбіралася 9,8 тысяч беларускіх рублёў (усяго неабходна сабраць 12,5 тыс.руб.). Гэта азначае, што наша мэта дасягнута амаль на 80 адсоткаў!

Гэта маленькая перамога стала магчымай, дзякуючы спагадлівасці, неабыякавасці і шчыраму патрыятызму нашых дабрачынцаў! Дзякуючы тым добрым людзям, хто непасрэдна ахвяраваў уласныя сродкі, дзякуючы арганізацыям, якія прымалі калектыўныя рашэнні і пераводзілі пасільныя сумы, дзякуючы тым, хто падтрымаў інфармацыйна, паспрыяўшы распаўсюду нашых абвестак.

🙏🏼🙏🏼🙏🏼 ДЗЯКУЙ УСІМ ВЯЛІКІ!

А мы рухаемся далей і звяртаемся да тых, хто хацеў бы далучыцца да збору, каб дапамагчы нам хутчэй давесці добрую і патрэбную справу да канца!

Тлумачым, як гэта можна зрабіць на прыкладзе мабільнага дадатку “M-Belarusbank”.

Абіраеце пункты:
Платежи>Перевод по реквизитам
Запаўняеце палі:
ФИО
УНП плательщика (неабавязкова)
Адрес плательщика (неабавязкова)
Получатель: Дзяржаўны музей гісторыі беларускай літаратуры
УНП получателя: 190269032
Счёт получателя: BY15AKBB36429000005530000000 (літары абавязкова лацінскія)
БИК банка получателя: AKBBBY2X (літары - лацінскія)
Код назначения платежа: 999
Назначение: стварэнне помніка Змітраку Бядулю.

Незалежна ад памеру дапамогі будзем удзячны кожнаму!

Для даведкі:
Беларускі паэт, празаік, публіцыст і мовазнаўца Зьмітрок Бядуля (Самуіл Плаўнік) нарадзіўся ў небагатай яўрэйскай сям’і ў мястэчку Пасадзец Вілейскага павета Віленскай губерні. Вучыўся ў мястэчках Ільля і Даўгінава.
У пачатку Вялікай Айчыннай вайны, 3 лістапада 1941 г., Змітрок Бядуля (сапр. Самуіл Яфімавіч Плаўнік) памёр у эвакуацыі каля г.Уральск (Казахстан), дзе быў пахаваны на гарадскіх могілках. Намаганнямі дзяржавы і грамадскасці, насуперак шматлікім складанасцям, была арганізавана работа па вяртанні яго на Бацькаўшчыну. 3 лістапада 2020 года адбылося перапахаванне парэшткаў класіка на Усходніх могілках у Мінску.

#бядуля #вілейка #вялейка #вілейскіраён #вілейшчына #ілья #ільля #ілія #даўгінава #илия #илья #долгиново #вилейский #вилейскийрайон #вилейщина

Рака Рыбчанка — рака ў Беларусі, у Маладзечанскім і Вілейскім раёнах Мінскай вобласці, левы прытокракі Ілія (басейн Віліі).

Даўжыня ракі 30 км. Плошча вадазбору 518 км².
Сярэднегадавы расход вады ў вусці 3,9 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,7 м/км.

Утвараецца ад зліцця рэк Вязынка і Гуйка ў гарадскім пасёлку Радашковічы, цячэ пераважна на паўночных схілах Мінскага ўзвышша, упадае ў Ілію за 1,4 км на паўночны захад ад вёскі Беражок.

Асноўныя прытокі: Удра, Канатопка (справа), Бервячанка (злева). Даліна ў верхнім і ніжнім цячэнні трапецападобная, яе шырыня 3—4 км, у сярэднім цячэнні не выражана. Пойма на вялікім працягу двухбаковая (шырыня 0,5—1 км), парасла хмызняком, забалочаная.

Рэчышча звілістае, у межах Радашковічаў (1,5 км) каналізаванае, яго шырыня ў межань 15—17 м. У маляўнічай мясціне на рацэ зона адпачынку «Рыбчанка». Каля вёскі Раёўка сажалка плошчай 0,15 км².

Магчымы ператок вады з ракі Баравічанка па канале.

Каля вёскі Удранка на рацэ ў 1980 годзе быў пабудаваны санаторый «Сасновы бор» разам з прылеглым гідрапаркам: фантанамі, каскадамі, 7 выспамі, якія злучаны паміж сабой масткамі.

Фота Алена Алешка

#вілейскіраён #вілейка #вялейка #вілія #вяльля #вилейка #вилейский #вилейскийрайон #рыбчанка #илья #илия #ілья #ільля #вілейшчына #маладзечна #маладэчна #маладзечаншчына #молодеченщина #вилейщина

Адкрыццё пачатковай школы ў в.Калодчына, побач з Ільяй на Вілейшчыне. 1931 год. Жанчына з канём - настаўніцы Анэля Рэйнхардт.

#ілья #ільля #іля #илья #Илия #калодчино #калодчына

Ёсьць праца. Мястэчка Ілья

#ілья #ілія #ілля #ільля #илия #илья

Ёсць у нашай Ільі студня з гісторыяй. Калі праходжу па цэнтральнай местачковай вуліцы, заўсёды гляджу на гэтую студню і тую гісторыю згадваю.

Было лета 1917 года. Ільянскія жанчыны прыйшлі да студні за вадой, стаялі, гутарылі, дзяліліся вясковымі клопатамі. Раптам на вуліцы з'явілася незнаёмка са скрутачкам у руках. Яна падышла да жанчын. У скрутачку, як аказалася, была маленькая дзяўчынка. Незнаёмка пачала прасіць жанчын узяць на нейкі час дзіцёнка да сябе, бо ў яе цяжкая жыццёвая сітуацыя, і яна пакуль не дае рады. Вядома, ахвотных браць на сябе такую адказнасць адразу не аказалася. Але сын адной з жанчын, Юліі Рудніцкай, упрасіў маму ўзяць дзяўчынку. І мама пагадзілася. Незнаёмая жанчына разам з дзяўчынкай пакінула вузельчык, у якім былі дакументы на дзіця і залатыя рэчы. Як вы думаеце, ці вярнулася мама за дачушкай?... Канечне, не.

А ў сям'і Рудніцкіх дзяўчынку Ніну гадавалі як уласную дачку. Дзяўчына скончыла польскую школу. Добра ведала мовы - нямецкую і польскую. У 1938 годзе першы раз выйшла замуж за хлопца з Мядзельшчыны. У чэрвені 1939 года ў пары нарадзіўся першынец, але бацька не пабачыў сына, бо ў самым пачатку Другой сусветнай загінуў пад Варшавай.

Пасля падчас вайны Ніна пазнаёмілася з расейскім вайскоўцам і выйшла замуж другі раз. Так апынулася далёка ад Ільі, на радзіме мужа, у Сібіры.

Там у іх нарадзіліся дзеці. А гэтую гісторыю мне расказала дачка Ніны, Вольга, чатыры гады таму для публікацыі.

Днямі ездзілі на Радаўніцу ў Ілью, зноў праходзіла каля той студні, і зноў узгадалася.

А на фото - тая самая студня з гісторыяй. Ну, дакладней, не прам тая самая, а крыху адноўленая. Бо як я даведалася, у 1917 годзе трубы быць не магло, быў зруб.

Піша Аксана Ярашонак-Камінская

#ілья #ілля #ілія #ільля #илия #илья #вилейский #вилейскийрайон #вілейскі #вілейскіраён #рудніцкія #рудницкие

Касцёл Сэрца Ісуса.
Вёска Ілья, Вілейскі раён. 2016 год.

#Ілья #Ілія #Ільля #Илия #Илья #касцёл #касьцёл #костёл #архитектура #архітэктура #Вілейскі #вілейскіраён #вилейский #вилейскийрайон