Forwarded from بیدار بورس
#بازار
#حقوقی
خالص نقدینگی وارد شده توسط حقوقی ها جهت حمایت از بازار تا ساعت 10:18 دقیقه مبلغی بالغ بر 676 میلیارد تومان می باشد
@bidarnameh
@ebbclub
#حقوقی
خالص نقدینگی وارد شده توسط حقوقی ها جهت حمایت از بازار تا ساعت 10:18 دقیقه مبلغی بالغ بر 676 میلیارد تومان می باشد
@bidarnameh
@ebbclub
#همایش
جلسه هم اندیشی فعالان #حقوقی بازار با حضور استاد گرامی آقای #امیر_صباغ
@commodities 🌺
@validhelalat 😊
جلسه هم اندیشی فعالان #حقوقی بازار با حضور استاد گرامی آقای #امیر_صباغ
@commodities 🌺
@validhelalat 😊
#بازار #حقوقی #ورود_پول #حقیقی
این یک جدال همیشگی خواهد بود بین افرادی که معتقدند سرانه خرید حقیقی و حقوقی مهم است و آن هایی که جور دیگر فکر می کنند اما در این مطلب می خواهم به نکته ای اشاره کنم.
سوابق نشان می دهد که وقتی برآیند خرید در بازار توسط کدهای حقیقی انجام می شود، سهام شرکت های کوچک تر و کمتر نقد شونده، بازده بهتری می دهد و بالعکس زمانی که در اصطلاح خروج پول اتفاق می افتد، بازده نمادهای بزرگ p.e محور مطلوب تر است.
این بازده در روند صعودی یعنی کسب سود بیشتر و در روند نزولی یعنی زیان کمتر. به طور مثال شاهد بودیم که در ماه های اخیر شاخص آزاد شناور با شیب تندتری نسبت به شاخص کل افت می کرد که علت آن حمایت حقوقی از نمادهای p.e محور بود. لذا وقتی خروج پول در بازار هست و قصد سهامداری دارید بهتر است به سمت شرکت هایی متمایل شوید که حقوقی ها به آن علاقه دارند چون ورود پول حقوقی به آن نمادها، سرعت کاهش قیمت را میگیرد.
بازده نمادهای بزرگ و کوچک از بهمن 1400 تاکنون موید همین عرض بنده است. با چنین برداشتی (اگر صحیح باشد) ما باید ببینیم که کدام جناح، می تواند در میان مدت پول بیشتری به بازار تزریق کند.
از یک طرف انتظارات تورمی، بالا ماندن دلار و شرایط بازارهای موازی میل به فروش سهام را کاهش می دهد اما هنوز در مرحله ای نیستیم که سهام را به عنوان یک کالا ببینیم و بگوییم برای فرار از تورم، جامعه ريال را به سهام تبدیل می کند. ما شاهد خروج پول از صندوق های درآمد ثابت هستیم اما در طرف دیگر حداقل 70-80 درصد آن وارد سهام نمی شود. طبعا وارد بازارهای موازی می شود ...
در طرف دیگر، صندوق های سهامی ارزش بازار 62همتی دارند و صندوق های درآمد ثابت 434همتی هستند. اگر 15درصد صندوق های درآمد ثابت در سهام باشد این یعنی درآمد ثابت ها 65همت سهام دارند!
حالا اگر درآمد ثابت ها با شیب 20درصد در سال رشد کنند و هیچ صدور جدیدی نداشته باشیم، یعنی آن ها باید برای رعایت نصاب سرمایه گذاری 1.2همت در هر ماه سهام جدید خریداری کنند و سهام قبلی را هم نگه دارند.
این مساله به این معناست که هرچه صندوق های درآمد ثابت بزرگتر شوند، مبلغ بیشتری جهت خرید سهام از سمت حقوقی تزریق می شود لذا خروج پول حقیقی (ورود پول حقوقی) به معنای تضعیف بازار نیست بلکه یک اجبار است.
برای صندوق های درآمد ثابت که قصد دارند سود بانکی و بالاتر از آن را پوشش دهند، سهام p.e محور و DPS دار جذاب است لذا اصل پرتفوی آن ها روی چنین نمادهایی خواهد بود. آن ها همیشه یک ورود پول دائمی به نمادهای بزرگ خواهند داشت ازین زاویه هرگاه بازار نزولی شود، آن ها از نمادهای تحت سرمایه گذاری خود حمایت می کنند تا NAV کاهش نیابد و البته اجبار به خرید هم دارند.
اما آیا این مساله به ضرر صندوق های درآمد ثابت است؟
میانگین نرخ تورم ایران 28درصد بوده و البته روند صعودی دارد. این نشان می دهد که سپرده بانکی هیچگاه برنده نیست اما سهام در پروسه های بلند مدت، حداقل مانند تورم پیش می رود لذا صندوق های درآمد ثابت از محل سرمایه گذاری درسهام می توانند سود کنند به عبارت بهتر اینکه بخشی از دارایی آن ها در سهام باشد هرچند در کوتاه مدت تلاطم ایجاد می کند اما در بلند مدت برای آن ها پشتوانه است.
مخلص کلام اینکه، برخلاف گذشته، ورود پول حقیقی، پول هوشمند محسوب نمی شود! اتفاقا حقوقی های بخش خصوصی که برای ريال به ريال سرمایه خود ارزش قائلند و تیم های بزرگی دارند، با دید بهتری فضا را می بینند اما به سبب وضعیت نقدشوندگی اجبارا به سمت شرکت های بزرگ می روند لذا به عنوان بخشی از استراتژی معاملاتی، اتفاقا باید به جنس ورود پول نگاه کرد.
در بازارهایی که ورود پول حقوقی صورت میگیرد، نمادهای بزرگ DPS محور بازده بهتری دارند و در بازارهایی که ورود پول حقیقی قدرت میگیرد، طبعا نمادهای متوسط و کوچک بازده بهتر خواهند داشت.
البته این ها برداشت شخصی است که ناشی از هم نشینی با حقیقی ها و حقوقی ها به دست آمده است و هیچ منطق دائمی ندارد.
@validhelalat 🙄
این یک جدال همیشگی خواهد بود بین افرادی که معتقدند سرانه خرید حقیقی و حقوقی مهم است و آن هایی که جور دیگر فکر می کنند اما در این مطلب می خواهم به نکته ای اشاره کنم.
سوابق نشان می دهد که وقتی برآیند خرید در بازار توسط کدهای حقیقی انجام می شود، سهام شرکت های کوچک تر و کمتر نقد شونده، بازده بهتری می دهد و بالعکس زمانی که در اصطلاح خروج پول اتفاق می افتد، بازده نمادهای بزرگ p.e محور مطلوب تر است.
این بازده در روند صعودی یعنی کسب سود بیشتر و در روند نزولی یعنی زیان کمتر. به طور مثال شاهد بودیم که در ماه های اخیر شاخص آزاد شناور با شیب تندتری نسبت به شاخص کل افت می کرد که علت آن حمایت حقوقی از نمادهای p.e محور بود. لذا وقتی خروج پول در بازار هست و قصد سهامداری دارید بهتر است به سمت شرکت هایی متمایل شوید که حقوقی ها به آن علاقه دارند چون ورود پول حقوقی به آن نمادها، سرعت کاهش قیمت را میگیرد.
بازده نمادهای بزرگ و کوچک از بهمن 1400 تاکنون موید همین عرض بنده است. با چنین برداشتی (اگر صحیح باشد) ما باید ببینیم که کدام جناح، می تواند در میان مدت پول بیشتری به بازار تزریق کند.
از یک طرف انتظارات تورمی، بالا ماندن دلار و شرایط بازارهای موازی میل به فروش سهام را کاهش می دهد اما هنوز در مرحله ای نیستیم که سهام را به عنوان یک کالا ببینیم و بگوییم برای فرار از تورم، جامعه ريال را به سهام تبدیل می کند. ما شاهد خروج پول از صندوق های درآمد ثابت هستیم اما در طرف دیگر حداقل 70-80 درصد آن وارد سهام نمی شود. طبعا وارد بازارهای موازی می شود ...
در طرف دیگر، صندوق های سهامی ارزش بازار 62همتی دارند و صندوق های درآمد ثابت 434همتی هستند. اگر 15درصد صندوق های درآمد ثابت در سهام باشد این یعنی درآمد ثابت ها 65همت سهام دارند!
حالا اگر درآمد ثابت ها با شیب 20درصد در سال رشد کنند و هیچ صدور جدیدی نداشته باشیم، یعنی آن ها باید برای رعایت نصاب سرمایه گذاری 1.2همت در هر ماه سهام جدید خریداری کنند و سهام قبلی را هم نگه دارند.
این مساله به این معناست که هرچه صندوق های درآمد ثابت بزرگتر شوند، مبلغ بیشتری جهت خرید سهام از سمت حقوقی تزریق می شود لذا خروج پول حقیقی (ورود پول حقوقی) به معنای تضعیف بازار نیست بلکه یک اجبار است.
برای صندوق های درآمد ثابت که قصد دارند سود بانکی و بالاتر از آن را پوشش دهند، سهام p.e محور و DPS دار جذاب است لذا اصل پرتفوی آن ها روی چنین نمادهایی خواهد بود. آن ها همیشه یک ورود پول دائمی به نمادهای بزرگ خواهند داشت ازین زاویه هرگاه بازار نزولی شود، آن ها از نمادهای تحت سرمایه گذاری خود حمایت می کنند تا NAV کاهش نیابد و البته اجبار به خرید هم دارند.
اما آیا این مساله به ضرر صندوق های درآمد ثابت است؟
میانگین نرخ تورم ایران 28درصد بوده و البته روند صعودی دارد. این نشان می دهد که سپرده بانکی هیچگاه برنده نیست اما سهام در پروسه های بلند مدت، حداقل مانند تورم پیش می رود لذا صندوق های درآمد ثابت از محل سرمایه گذاری درسهام می توانند سود کنند به عبارت بهتر اینکه بخشی از دارایی آن ها در سهام باشد هرچند در کوتاه مدت تلاطم ایجاد می کند اما در بلند مدت برای آن ها پشتوانه است.
مخلص کلام اینکه، برخلاف گذشته، ورود پول حقیقی، پول هوشمند محسوب نمی شود! اتفاقا حقوقی های بخش خصوصی که برای ريال به ريال سرمایه خود ارزش قائلند و تیم های بزرگی دارند، با دید بهتری فضا را می بینند اما به سبب وضعیت نقدشوندگی اجبارا به سمت شرکت های بزرگ می روند لذا به عنوان بخشی از استراتژی معاملاتی، اتفاقا باید به جنس ورود پول نگاه کرد.
در بازارهایی که ورود پول حقوقی صورت میگیرد، نمادهای بزرگ DPS محور بازده بهتری دارند و در بازارهایی که ورود پول حقیقی قدرت میگیرد، طبعا نمادهای متوسط و کوچک بازده بهتر خواهند داشت.
البته این ها برداشت شخصی است که ناشی از هم نشینی با حقیقی ها و حقوقی ها به دست آمده است و هیچ منطق دائمی ندارد.
@validhelalat 🙄