Arsam Hoordad

✍️آیا این‌که می‌گویند «از مسیر لذت ببر!» حرف درستی است؟

خب من فکر می‌کنم این‌که از مسیر لذت ببری، به معنی خوش‌گذرانی و عیش‌و‌نوش و بی‌هدفی و داشتن یک زندگی هدونیستی (Hedonism) نیست. تو می‌توانی آدمی جدی و هدفمند باشی اما همچنانْ مسیر برایت اولویت بالاتری باشد تا نتیجه. زندگی مدرن اگرچه از خیلی جهات ما را راحت‌ کرده و دسترسی ما به منابع بسیار راحت‌تر شده، اما به همان میزان «حس رقابت‌جویی» و حس بلندپروازی و فتح قله‌های بلند را هم در ما زنده کرده است.

این حس بلندپروازی در نوع خودش باعث می‌شود ما خودمان را با بقیه، با دیگرانی که حس می‌کنیم باید از آن‌ها بهتر باشیم، مقایسه کنیم و افتادن در دام مقایسه یعنی مواجه شدن با اضطرابی فراگیر و وجودی. مدرنیسم هرچقدر مزایا و موهبت‌های ارزشمندی به ما هدیه داده است، از آن طرف هم از ما افرادی «مضطرب» و نگران ساخته است. ما مدام «درگیر» هدفمان هستیم، درگیر «رسیدن» به چیزی هستیم، درگیر به‌دست‌آوردن و فتح کردن و تمام کردن و ایستادن بر قله‌ای بالاتر از دیگران هستیم. و این یعنی اضطراب. این یعنی غمِ پایان‌ناپذیر

به همین دلیل است که از نظر من، لذت بردن از مسیر به معنی بی‌خیالی یا حواس‌پرتی نیست، بلکه انتخابی استراتژیک و آگاهانه برای رهایی از قیدهای اضطراب‌آوری است که خودمان برای خودمان وضع کرده‌ایم.

ما قرار نیست به همه آن‌چه می‌خواهیم برسیم، شاید اصلاً قرار نیست به «چیزی» برسیم، شاید انتهای این مسیر، اصلاً چیزی انتظار ما را نمی‌کشد که ما این‌طور باولع دنبالش هستیم. دنبال چیزی که فقط در ذهنمان وجود دارد. شاید همه ماجرا اصلاً نه در «رسیدن» بلکه در «رفتن» و پاگذاشتن در مسیر باشد، فارغ از این‌که نتیجه چه خواهد بود، آیا موفق می‌شوم یا نه، آیا از فلانی بالاتر می‌روم یا نه، آیا فلان دارایی یا پول یا شخص را به‌دست می‌آورم یا نه... و هزاران سؤال سرسام‌آورِ دیگر درباره «نتیجه»

اصلاً شاید کارِ ما فهمِ نتیجه نباشد! ما، شاید فقط برای این این‌جاییم که «مسیر» را بسازیم و شکل دهیم. شاید اصلاً چیزی آن انتها وجود ندارد که این‌طور ذهنمان را درگیرش کرده‌ایم.

استانداردهای خودت را بساز!

ارادتمند
#آرسام_هورداد
#هنرخوب_زیستن

🧠 @typeshenasi
✅ typeshenasi.com

945 views17:57