💠 #مولانا_مولوی_رومی در دیوان #شمس بارها از کلمه " #تُرک " در معنای واقعی و مجازی استفاده کرده است :
چه رومی چهرگان دارم چه ترکان نهان دارم
چه عیب است ار هلاوو را نمی‌دانم نمی‌دانم
رها کن حرف هندو را ببین ترکان معنی را
من آن تُرکم که هندو را نمی‌دانم نمی‌دانم
💠 #سعدی_شیرازی شاعر قرن هفتم هم در غزلیات خود از دیگر شاعران فارسی گوی عقب نمانده از کلمه #تُرک در چنین ترکیباتی به کرّات استفاده میکند :
زین سبب خلق جهانند مرید سخنم/
که ریاضت کش محراب دو ابروی توام
تو مپندار کز این در به ملامت بروم/
که گرم تیغ زنی بنده بازوی توام
سعدی از پرده عشاق چه خوش میگوید/
تُرک من پرده برانداز که هندوی توام
💠بکار گیری کلمه " #ترک " بجای #زیبارویی در یکی از ابیات شعر #حافظ_شیرازی شاعر قرن هشتم هجری، مشهور و زبانزد خاص و عام هر ایرانی و فارس دان است :
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را/
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
💠 #حافظ در غزلیات دیگرش به کرّات از کلمه #تُرک به جای زیبارویی و #درخشندگی استفاده کرده است :
آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت/
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت
تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین/
کس واقف ما نیست که از دیده چه‌ها رفت
💠 #انوری شاعر فارسی گوی قرن ششم هجری (583 هجری) هم میگوید :
تُرکِ من ای من سگِ هندوی تو/
دورم از رویِ تو دور از روی تو
بر لبِ و چشمت نهادم دین و دل/
هر دو بر طاقِ خمِ ابروی تو
💠 #حمدالله_مستوفی مورخ قرن هشتم (740 هجری قمری) در هرجا به مردم زیبا روی میرسد آنها را #ترک‌وش می نامد. وی در مورد شهر فرخار که هم اکنون از شهرهای کشور تاجیکستان به حساب می آید و در مرز افغانستان قرار دارد و زبان مردم آن "ترکی ازبکی" است در کتاب "نزهت القلوب" می نویسد؛ فرخار : "مملکتی است از اقلیم ششم و ولایات و توابع بسیار دارد و اهل آنجا در حُسن و خوبی صورت درجه کمال دارند، در حق ایشان گفته اند - بیت:
همه جور من از فرخاریان است/
که مارا هم همی باید کشیدن
گنه فرخاریان را نیز هم نیست/
بگویم گر تو بتوانی شنیدن
خدایا این بلا و فتنه از توست/
ولیکن کس نمی یارد چخیدن
لب و دندان آن ترکان چون ماه/
بدین خوبی نبایست آفریدن"
🔻این در حالیست که در هیچکدام از دیوان شعرای فارسی گوی درمورد زیبا رویی و خوش سیما بودن مردم فارس و یا تاجیک سخنی به میان نیامده است. در این دیوانها بیشتر، از سیمای هندوان و هندو سخن رفته که در معنای واقعی اشاره به تیرگی و رنگ انسان سیاه چهره و در معنای مجازی بجای بردگی، غلامی، تباهی و کلا در معنای منفی در مقابل معنای #مثبت_ترک به کار گرفته شده است!
✍حسن راشدی :8 مرداد 1396
@yurddash
📡 join☞ @TorkAz📚
چه رومی چهرگان دارم چه ترکان نهان دارم
چه عیب است ار هلاوو را نمی‌دانم نمی‌دانم
رها کن حرف هندو را ببین ترکان معنی را
من آن تُرکم که هندو را نمی‌دانم نمی‌دانم
💠 #سعدی_شیرازی شاعر قرن هفتم هم در غزلیات خود از دیگر شاعران فارسی گوی عقب نمانده از کلمه #تُرک در چنین ترکیباتی به کرّات استفاده میکند :
زین سبب خلق جهانند مرید سخنم/
که ریاضت کش محراب دو ابروی توام
تو مپندار کز این در به ملامت بروم/
که گرم تیغ زنی بنده بازوی توام
سعدی از پرده عشاق چه خوش میگوید/
تُرک من پرده برانداز که هندوی توام
💠بکار گیری کلمه " #ترک " بجای #زیبارویی در یکی از ابیات شعر #حافظ_شیرازی شاعر قرن هشتم هجری، مشهور و زبانزد خاص و عام هر ایرانی و فارس دان است :
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را/
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
💠 #حافظ در غزلیات دیگرش به کرّات از کلمه #تُرک به جای زیبارویی و #درخشندگی استفاده کرده است :
آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت/
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت
تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین/
کس واقف ما نیست که از دیده چه‌ها رفت
💠 #انوری شاعر فارسی گوی قرن ششم هجری (583 هجری) هم میگوید :
تُرکِ من ای من سگِ هندوی تو/
دورم از رویِ تو دور از روی تو
بر لبِ و چشمت نهادم دین و دل/
هر دو بر طاقِ خمِ ابروی تو
💠 #حمدالله_مستوفی مورخ قرن هشتم (740 هجری قمری) در هرجا به مردم زیبا روی میرسد آنها را #ترک‌وش می نامد. وی در مورد شهر فرخار که هم اکنون از شهرهای کشور تاجیکستان به حساب می آید و در مرز افغانستان قرار دارد و زبان مردم آن "ترکی ازبکی" است در کتاب "نزهت القلوب" می نویسد؛ فرخار : "مملکتی است از اقلیم ششم و ولایات و توابع بسیار دارد و اهل آنجا در حُسن و خوبی صورت درجه کمال دارند، در حق ایشان گفته اند - بیت:
همه جور من از فرخاریان است/
که مارا هم همی باید کشیدن
گنه فرخاریان را نیز هم نیست/
بگویم گر تو بتوانی شنیدن
خدایا این بلا و فتنه از توست/
ولیکن کس نمی یارد چخیدن
لب و دندان آن ترکان چون ماه/
بدین خوبی نبایست آفریدن"
🔻این در حالیست که در هیچکدام از دیوان شعرای فارسی گوی درمورد زیبا رویی و خوش سیما بودن مردم فارس و یا تاجیک سخنی به میان نیامده است. در این دیوانها بیشتر، از سیمای هندوان و هندو سخن رفته که در معنای واقعی اشاره به تیرگی و رنگ انسان سیاه چهره و در معنای مجازی بجای بردگی، غلامی، تباهی و کلا در معنای منفی در مقابل معنای #مثبت_ترک به کار گرفته شده است!
✍حسن راشدی :8 مرداد 1396
@yurddash
📡 join☞ @TorkAz📚