کلاس و کتاب توانا

شهروندینگی یا جنگ؟، ۶- بخش ۳ فصل ۱: بخش کانونی؛ لحظه‌ پولیتیک

آموزشکده توانا به تازگی اثری را از «کریستیان فریه» - اندیشمند فرانسوی - با ترجمه آرش جودکی، نویسنده و مترجم، تولید کرده است که پیش از انتشار نسخه کامل، ابتدا این اثر در چند بخش در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

در این بخش از «شهروندینگی یا جنگ؟»، نویسنده به این دغدغه می‌پردازد که چگونه نیروهای اجتماعی، پدیده‌ی پرخاش را هم از سپهر همگانی دور سازند و هم اینکه گرایش به آن را در درون خویش مهار سازند.

نویسنده در بخش پیشین به ناسازگاری مطلق شهروندینه (امر سیاسی) و پرخاش تاکید کرده بود و یادآور شده بود که علی‌رغم تصور غالب، نگارش فرم دیگری از جنگ نیست؛ استدلال جان‌مایه‌ی شهروندینه است و آن چیزی که اساسا در پرخاش و جنگ جایی ندارد دلیل‌ورزی است. پس این دو نمی‌توانند صورت‌های متفاوتی از یک امر واحد باشند.

نویسنده البته باز تاکید می‌کند که نفی پرخاش به معنای نفی کشاکش نست که اساسا و به یک معنا ذات شهروندینه و یا امر سیاسی است. اما او در همان آغاز فصل سوم این کشاکش را اینگونه صورتبندی می‌کند: «این کشاکش، از جنس هم‌چشمی (آگونیستیک) میان کسان و گروه‌هایی است که بر سر قاعده و اصل زندگی اجتماعی توافق اساسی دارند».

بنا به تاکید نویسنده، ایمن‌بودگی پهنه‌ی شهروندین یا همان سپهر سیاسی به هیچ عنوان استثنا بر نمی‌دارد و بر این اساس یادآور می‌شود که در معادلات شهروندینه هر گونه خشونتی ممنوع است و نه تنها هر گونه خشونت ممنوع است بلکه از هر گونه تهدید یا ارعابی که مانع از «تبادل منصفانه‌ی گفتار» شود نیز بایستی جلوگیری شود.

فراموش نکنیم که نویسنده در بخش‌های پیشین این متن تاکید کرده بود که پدیده‌ی «آگورا» اساسا به یاری لوگوس، گفتار و خرد پیش می‌رود. پس بر این اساس بدیهی است که نه تنها از خشونت بایستی جلوگیری شود بلکه بایستی از موادی که عملا درآمد و مقدمات این خشونت هستند نیز بایستی ممانعت به عمل آید. پس «ارعاب» را نمی‌توان در پهنه‌ی شهروندین پذیرفت و آن را جزئی از یک شهروندینه به شمار آورد.

پیشنهاد می‌کنیم خوانش صورت کامل این بخش را از دست ندهید.

https://tavaana.org/guerre-ou-politique-6/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
@Tavaana_TavaanaTech

4.1K views12:45