گفتی بگو که در چه خیالی و حال چیست؟
ما را خیال توست... تو را در خیال چیست؟
جانم به‌لب رسید، چه پرسی ز حال من؟
چون قوت جواب ندارم، سؤال چیست؟!
بی‌ذوق را ز لذت تیغت چه آگهی؟
از حلق تشنه پرس که آب زلال چیست
گفتم: همیشه فکر وصال تو می‌کنم
در خنده شد که: این همه فکر محال چیست؟ :))
دردا! که عمر در شب هجران گذشت و من
آگه نیم هنوز که روز وصال چیست
چون حل نمی‌شود به‌سخن مشکلات عشق
در حیرتم که فایده قیل و قال چیست!
ای دم‌بدم به‌خون هلالی کشیده تیغ
مسکین چه کرد؟ موجب چندین ملال چیست؟
غزل ۷۰
#هلالی_جغتایی
ما را خیال توست... تو را در خیال چیست؟
جانم به‌لب رسید، چه پرسی ز حال من؟
چون قوت جواب ندارم، سؤال چیست؟!
بی‌ذوق را ز لذت تیغت چه آگهی؟
از حلق تشنه پرس که آب زلال چیست
گفتم: همیشه فکر وصال تو می‌کنم
در خنده شد که: این همه فکر محال چیست؟ :))
دردا! که عمر در شب هجران گذشت و من
آگه نیم هنوز که روز وصال چیست
چون حل نمی‌شود به‌سخن مشکلات عشق
در حیرتم که فایده قیل و قال چیست!
ای دم‌بدم به‌خون هلالی کشیده تیغ
مسکین چه کرد؟ موجب چندین ملال چیست؟
غزل ۷۰
#هلالی_جغتایی
تا کی به ناز رفتن و گفتن که: جان بده؟
جان می‌دهم، بیا، به تقاضا چه احتیاج؟
واعظ، ملالت تو به بانگ بلند چیست؟
آهسته باش! این همه غوغا چه احتیاج؟!
غزل ۹۰
#هلالی_جغتایی
جان می‌دهم، بیا، به تقاضا چه احتیاج؟
واعظ، ملالت تو به بانگ بلند چیست؟
آهسته باش! این همه غوغا چه احتیاج؟!
غزل ۹۰
#هلالی_جغتایی
هرکه در کوی تو روزی به هوس پای نهاد
عاقبت هم به سر کوی تو از پا افتد
غزل ۹۷
#هلالی_جغتایی
پ.ن:
هر پسربچه که راهش به خیابان تو خورد
یک‌شبه مرد شد و یکه به میدان زد و مرد
من تو را دیدم و آرام به خاک افتادم
و از آن روز که در بند توام، آزادم
#علیرضا_آذر
عاقبت هم به سر کوی تو از پا افتد
غزل ۹۷
#هلالی_جغتایی
پ.ن:
هر پسربچه که راهش به خیابان تو خورد
یک‌شبه مرد شد و یکه به میدان زد و مرد
من تو را دیدم و آرام به خاک افتادم
و از آن روز که در بند توام، آزادم
#علیرضا_آذر
ز روزگار، مرا خود همیشه دردی بود
غم تو آمد و آن را هزارچندان کرد
بلای هجر تو مشکل بود، خوش آن بی‌دل
که مرد پیش تو و کار بر خود آسان کرد!
جراحت دل ما بر طبیب ظاهر نیست
که تیر غمزه او هر چه کرد پنهان کرد
غزل ۱۰۶
#هلالی_جغتایی
غم تو آمد و آن را هزارچندان کرد
بلای هجر تو مشکل بود، خوش آن بی‌دل
که مرد پیش تو و کار بر خود آسان کرد!
جراحت دل ما بر طبیب ظاهر نیست
که تیر غمزه او هر چه کرد پنهان کرد
غزل ۱۰۶
#هلالی_جغتایی
من عاشق و دیوانه و مستم، چه توان کرد؟
می‌خواره و معشوق‌پرستم، چه توان کرد؟
گر ساغر سی روزه کشیدم، چه توان گفت؟
ور توبه چل ساله شکستم، چه توان کرد؟
گویند که: رندی و خراباتی و بدنام
آری، بخدا، این همه هستم! چه توان کرد؟
برخاستم از صومعه زهد و سلامت
در کوی خرابات نشستم، چه توان کرد؟
عهدم همه با پیر مغانست، هلالی
گر با دگری عهد نبستم، چه توان کرد؟
غزل ۱۰۷
#هلالی_جغتایی
می‌خواره و معشوق‌پرستم، چه توان کرد؟
گر ساغر سی روزه کشیدم، چه توان گفت؟
ور توبه چل ساله شکستم، چه توان کرد؟
گویند که: رندی و خراباتی و بدنام
آری، بخدا، این همه هستم! چه توان کرد؟
برخاستم از صومعه زهد و سلامت
در کوی خرابات نشستم، چه توان کرد؟
عهدم همه با پیر مغانست، هلالی
گر با دگری عهد نبستم، چه توان کرد؟
غزل ۱۰۷
#هلالی_جغتایی