Forwarded from اتچ بات
یادی از کاشف #الکل.
این روزها که #الکل یکی از موثرترین عوامل پیشگیری از ویروس کروناست ، بیش از هرزمان دیگری به ارزش واهمیت اکتشاف #محمدزکریای_رازی پی می بریم.حال که نام این دانشمند بزرگ ایرانی به میان آمداین سوال پیش می آید که مزار ومدفن وی کجاست.!
🔸🔹🔸🔹
در جلد چهارم کتاب تاریخ ایران به نوشته #سیدحسین_نصر که در باب علوم زیستی است، محمد بن زکریا این طور معرفی شده: «رازی در سال ٢٥٠ هجری/ ٨٦٤ میلادی درشهر #ری متولد شد و در سال ٣١٣ هجری/ ٩٢٥ میلادی در همین شهر دیده از جهان فروبست.
رازی در ری به تحصیل نجوم، ریاضیات، فلسفه، کیمیا و موسیقی پرداخت و از میانسالی به دانش پزشکی علاقه‌مند شد و رفته‌رفته چنان مهارتی در این علم پیدا کرد که به زودی رئیس بیمارستان ری شد و بعدها همین وظیفه را در بغداد پیدا کرد.
شاهکار او کتاب #الحاوی است. این اثر به عنوان دقیق‌ترین سند موجود درباره پزشکی بالینی در جهان اسلام شناخته می‌شود.
رازی به همراه سه پزشک دیگر، علی‌بن ربن طبری، علی بن عباس مجوسی و #ابن_سینا #عصر_طلایی_پزشکی ایران را در سده سوم تا اواسط سده پنجم هجری رقم زدند و پزشکان برجسته دیگر را تحت‌تأثیر خود قرار دادند.
او بیش از ٥٦کتاب در پزشکی و موضوعات مربوط به آن نوشت که مهم‌ترین آنها در کتاب المنصوری، رساله آبله و سرخک است که بعدها به زبان لاتین هم ترجمه شدند.
رازی از مشاهیری است که پس از مرگ، گم شده، نه ری هشت هزار ساله و نه هیچ شهر دیگری نشانی از آرامگاه او ندارد.
در ری هیچ ردی از «رازی» نیست. انگار نه انگار که زمانی محمد بن زکریا نامی در این شهر می‌زیست و فیلسوف و منجم و کیمیاگر بود و روزگاری دورتر یکی از بزرگان تاریخ پزشکی ایران و جهان. سال‌های سال پس از مرگ رازی، آرامگاه او بی‌نام‌ونشان است.
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
این روزها که #الکل یکی از موثرترین عوامل پیشگیری از ویروس کروناست ، بیش از هرزمان دیگری به ارزش واهمیت اکتشاف #محمدزکریای_رازی پی می بریم.حال که نام این دانشمند بزرگ ایرانی به میان آمداین سوال پیش می آید که مزار ومدفن وی کجاست.!
🔸🔹🔸🔹
در جلد چهارم کتاب تاریخ ایران به نوشته #سیدحسین_نصر که در باب علوم زیستی است، محمد بن زکریا این طور معرفی شده: «رازی در سال ٢٥٠ هجری/ ٨٦٤ میلادی درشهر #ری متولد شد و در سال ٣١٣ هجری/ ٩٢٥ میلادی در همین شهر دیده از جهان فروبست.
رازی در ری به تحصیل نجوم، ریاضیات، فلسفه، کیمیا و موسیقی پرداخت و از میانسالی به دانش پزشکی علاقه‌مند شد و رفته‌رفته چنان مهارتی در این علم پیدا کرد که به زودی رئیس بیمارستان ری شد و بعدها همین وظیفه را در بغداد پیدا کرد.
شاهکار او کتاب #الحاوی است. این اثر به عنوان دقیق‌ترین سند موجود درباره پزشکی بالینی در جهان اسلام شناخته می‌شود.
رازی به همراه سه پزشک دیگر، علی‌بن ربن طبری، علی بن عباس مجوسی و #ابن_سینا #عصر_طلایی_پزشکی ایران را در سده سوم تا اواسط سده پنجم هجری رقم زدند و پزشکان برجسته دیگر را تحت‌تأثیر خود قرار دادند.
او بیش از ٥٦کتاب در پزشکی و موضوعات مربوط به آن نوشت که مهم‌ترین آنها در کتاب المنصوری، رساله آبله و سرخک است که بعدها به زبان لاتین هم ترجمه شدند.
رازی از مشاهیری است که پس از مرگ، گم شده، نه ری هشت هزار ساله و نه هیچ شهر دیگری نشانی از آرامگاه او ندارد.
در ری هیچ ردی از «رازی» نیست. انگار نه انگار که زمانی محمد بن زکریا نامی در این شهر می‌زیست و فیلسوف و منجم و کیمیاگر بود و روزگاری دورتر یکی از بزرگان تاریخ پزشکی ایران و جهان. سال‌های سال پس از مرگ رازی، آرامگاه او بی‌نام‌ونشان است.
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
Telegram
attach 📎