⭕️#ترک_عالم_غربی_شرط_تحقق_تمدن_نوین_اسلامی

🔸موضوع #تمدن_نوین_اسلامی زمانی از میدان علم به میدان عمل منتقل می‎شود که بر اساس تقویت #خودباوری_اسلامی، اولا به یک رویکرد و خواست عمومی تبدیل بشود، و ثانیا مردم تدریجا عالم غربی را ترک کرده و وارد جهان اسلامی بشوند.

🔸البته تغییر عالم در دوران پیش از ظهور منجی نسبی بوده و مطلق نیست و ما منکر نقاط قوت مسائل #تفکر_غرب و دیگر تفکرهای بشری نیستیم بلکه از آن ها هم درس می‌گیریم و نمی‌شود ما پایمان را در #عالم_غربی بگذاریم، و صحبت از تمدن نوین اسلامی داشته باشیم.

🔻#حجت_الاسلام_دکتر_رضا_غلامی
رئیس مرکز پژوهشهای علوم انسانی_اسلامی صدرا

🆔 @behruzfakhr
https://telegram.me/tamadone_novine_islami

🔻#هنر_و_تمدن

⭕️تفاوت جایگاه هنر در تمدن اسلامی و تمدن غرب

🔸#جایگاه_هنر در جهان اسلام و تمدن اسلامی، با جایگاه آن در تفکر غربی تفاوت دارد. تلقی ما از #هنر در #عالم_اسلام نیز خلاف تلقی غربیان است. در حقیقت، با #تفکر_غربی مفهوم خاصی از #هنر پدیدار می‌شود که با خلق اثر هنری همراه است. در این تفکر، #هنرمند به کسی گفته می‌شود که نحوه‌ی حضور و نسبت بی‌واسطه‌ای دارد و او این نسبت بی‌واسطه را در اثر هنری خود به ظهور می‌رساند.

🔸در #تمدن_اسلامی اگر قرار بر #حضور کسی است، این حضور از نوع #حضور_دینی و #معنویت_عرفانی است و اگر آن شخص #اهل_حضور نیست و اهل ساختن و پرداختن و حرفه و پیشه و صنعتگری است، این نیز در زمره متحرفه و پیشه‌وران و صنعتگران قرار می‌گیرد. بنابراین چنین تلقی در #جهان_اسلام وجود نداشته است که کسی در عین ساختن و پرداختن یک #اثر_هنری، حضوری #غیر_دینی را در آن اثر به ظهور برساند. این یک تلقی آتنی و یونانی است.

🔸از این رو لفظی که ما در #جهان_اسلام برای #هنر به کار برده‌ایم، کمتر معنای ساختن و پرداختن دارد. معنایی که از این لفظ برمی‌آید، بیشتر به نیکی و فضیلت باز می‌گردد؛ چنان که #هنر برگرفته از «هونره» زبان پهلوی است. در این زبان «هو» به معنای نیکی و «نره» به معنای مرد دلیر و شجاع است. یعنی در #تمدن_اسلامی، #هنر و #هنرمندی بعد از کسب مقام نیکی و دلاوری و شجاعت است. دلیری و شجاعت نیز وقتی است که شخص از مرتبه اضطراب و ترس و دودلی به در می‌آید و به مرتبه امنیت و قرار و اطمینان می‌رسد. به این ترتیب باید گفت که #هنر در #تمدن_اسلامی، بیشتر یک معنا و فضیلت درونی است؛ فضیلتی که مربوط به قلب و دل آدمی است. این تلقی از #هنر با تلقی مبتنی بر تخنه و ساختن و پرداختن که بیشتر در #عالم_غربی رواج دارد، متفاوت است.

🔹#دکتر_محمدرضا_ریخته‌گران

—-------------------------------—

@behruzfakhr
https://telegram.me/tamadone_novine_islami

⭕️جاذبه‌های علمی و تکنیکی، دلایل هم‌افق شدن با تمدن غرب
مباحث تمدن‌زایی شیعه(45)

🔻#گزیده‌ی_کتاب
🔻#تمدن‌زایی_شیعه
🔻#استاد_اصغر_طاهرزاده

🔸نمی‌توان گفت یک تمدنی مثل #تمدن_غرب صرفاً از طریق علم و یا ابزار تأثیرگذار می‌شود، بلکه باید جامعه‌ای هم که تمدنی را می‌پذیرد یک سنخیتی با آن داشته باشد، چون علم و ابزارهای آن تمدن مربوط به روح و عقل آن تمدن است، اگر روح آن #تمدن با جامعه‌ای که می‌خواهد آن را تحت تأثیر خود قرار دهد، همخوانی داشت قابل پذیرش می‌شود، حال آن پذیرش برای بعضی ممکن است از طریق علم پیش بیاید و به صرف خواندن #علوم_غربی آن علوم را متذکر عالمی بدانند که مطلوب آن‌هاست و لذا از نظر فکری #غرب‌زده شوند و برای بعضی ممکن است حالت پذیرش از طریق ابزارها پیش بیاید و با استفاده از ابزارهای آن تمدن وارد عالمی شوند که آن #ابزارها برای آن عالم ساخته شده و با استفاده از آنها غرب زده شوند، و بعضی هم ممکن است از هر دو راه #علم و #تکنیک جذب غرب شوند.

🔸عمده آن است که آن جامعه در غربزدگی خود یک نحوه هم‌افقی با تمدن غربی در خود احساس کند که برای تبیین موضوع و تقدم و تأخر #عالم_غربی و پذیرش تکنیک آن به بحث بیشتری نیاز داریم. به عنوان مثال؛ اگر روی فرهنگ ژاپن و #مذهب_شینتوی آنها مطالعه کنید. ریشه‌ی شیفتگی آنها نسبت به #تکنولوژی_غرب تا حدی روشن می‌شود زیرا وقتی در آن مذهب چیزی به نام اعتقاد به معاد و قیامت وجود ندارد و شخصی همه‌ی افق زندگی را دنیا می‌داند و قصد دارد هرچه بیشتر از دنیا استفاده کند، پس ابزارهای استفاده‌ی بیشتر از دنیا برایش محبوب می‌شود و نگرانی از دست دادن زیبایی‌های عالم غیب برایش نمی‌ماند.
#ادامه_دارد...

🔹#منبع:
کتاب تمدن‌زایی شیعه، ص 54 و 55؛
تالیف استاد اصغر طاهرزاده.

ا—--------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami

💢 تفاوت جایگاه هنر در تمدن اسلامی و تمدن غرب

#هنر_و_تمدن
#دکتر_محمدرضا_ریخته‌گران

🔸جایگاه هنر در جهان اسلام و تمدن اسلامی، با جایگاه آن در تفکر غربی تفاوت دارد. تلقی ما از #هنر در #عالم_اسلام نیز خلاف تلقی غربیان است. در حقیقت، با #تفکر_غربی مفهوم خاصی از هنر پدیدار می‌شود که با خلق اثر هنری همراه است. در این تفکر، #هنرمند به کسی گفته می‌شود که نحوه‌ی حضور و نسبت بی‌واسطه‌ای دارد و او این نسبت بی‌واسطه را در اثر هنری خود به ظهور می‌رساند.

🔸در #تمدن_اسلامی اگر قرار بر حضور کسی است، این حضور از نوع #حضور_دینی و #معنویت_عرفانی است و اگر آن شخص #اهل_حضور نیست و اهل ساختن و پرداختن و حرفه و پیشه و صنعتگری است، این نیز در زمره متحرفه و پیشه‌وران و صنعتگران قرار می‌گیرد. بنابراین چنین تلقی در #جهان_اسلام وجود نداشته است که کسی در عین ساختن و پرداختن یک اثر هنری، حضوری غیر دینی را در آن اثر به ظهور برساند. این یک تلقی آتنی و یونانی است.

🔸از این رو لفظی که ما در جهان اسلام برای هنر به کار برده‌ایم، کمتر معنای ساختن و پرداختن دارد. معنایی که از این لفظ برمی‌آید، بیشتر به نیکی و فضیلت باز می‌گردد؛ چنان که #هنر برگرفته از «هونره» زبان پهلوی است. در این زبان «هو» به معنای نیکی و «نره» به معنای مرد دلیر و شجاع است. یعنی در #تمدن_اسلامی، هنر و هنرمندی بعد از کسب مقام نیکی و دلاوری و شجاعت است. دلیری و شجاعت نیز وقتی است که شخص از مرتبه اضطراب و ترس و دودلی به در می‌آید و به مرتبه امنیت و قرار و اطمینان می‌رسد. به این ترتیب باید گفت که هنر در تمدن اسلامی، بیشتر یک معنا و فضیلت درونی است؛ فضیلتی که مربوط به قلب و دل آدمی است. این تلقی از هنر با تلقی مبتنی بر تخنه و ساختن و پرداختن که بیشتر در #عالم_غربی رواج دارد، متفاوت است.

ا—-------------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami