🔻#هنر_و_تمدن

⭕️تفاوت جایگاه هنر در تمدن اسلامی و تمدن غرب

🔸#جایگاه_هنر در جهان اسلام و تمدن اسلامی، با جایگاه آن در تفکر غربی تفاوت دارد. تلقی ما از #هنر در #عالم_اسلام نیز خلاف تلقی غربیان است. در حقیقت، با #تفکر_غربی مفهوم خاصی از #هنر پدیدار می‌شود که با خلق اثر هنری همراه است. در این تفکر، #هنرمند به کسی گفته می‌شود که نحوه‌ی حضور و نسبت بی‌واسطه‌ای دارد و او این نسبت بی‌واسطه را در اثر هنری خود به ظهور می‌رساند.

🔸در #تمدن_اسلامی اگر قرار بر #حضور کسی است، این حضور از نوع #حضور_دینی و #معنویت_عرفانی است و اگر آن شخص #اهل_حضور نیست و اهل ساختن و پرداختن و حرفه و پیشه و صنعتگری است، این نیز در زمره متحرفه و پیشه‌وران و صنعتگران قرار می‌گیرد. بنابراین چنین تلقی در #جهان_اسلام وجود نداشته است که کسی در عین ساختن و پرداختن یک #اثر_هنری، حضوری #غیر_دینی را در آن اثر به ظهور برساند. این یک تلقی آتنی و یونانی است.

🔸از این رو لفظی که ما در #جهان_اسلام برای #هنر به کار برده‌ایم، کمتر معنای ساختن و پرداختن دارد. معنایی که از این لفظ برمی‌آید، بیشتر به نیکی و فضیلت باز می‌گردد؛ چنان که #هنر برگرفته از «هونره» زبان پهلوی است. در این زبان «هو» به معنای نیکی و «نره» به معنای مرد دلیر و شجاع است. یعنی در #تمدن_اسلامی، #هنر و #هنرمندی بعد از کسب مقام نیکی و دلاوری و شجاعت است. دلیری و شجاعت نیز وقتی است که شخص از مرتبه اضطراب و ترس و دودلی به در می‌آید و به مرتبه امنیت و قرار و اطمینان می‌رسد. به این ترتیب باید گفت که #هنر در #تمدن_اسلامی، بیشتر یک معنا و فضیلت درونی است؛ فضیلتی که مربوط به قلب و دل آدمی است. این تلقی از #هنر با تلقی مبتنی بر تخنه و ساختن و پرداختن که بیشتر در #عالم_غربی رواج دارد، متفاوت است.

🔹#دکتر_محمدرضا_ریخته‌گران

—-------------------------------—

@behruzfakhr
https://telegram.me/tamadone_novine_islami

💢 تفاوت جایگاه هنر در تمدن اسلامی و تمدن غرب

#هنر_و_تمدن
#دکتر_محمدرضا_ریخته‌گران

🔸جایگاه هنر در جهان اسلام و تمدن اسلامی، با جایگاه آن در تفکر غربی تفاوت دارد. تلقی ما از #هنر در #عالم_اسلام نیز خلاف تلقی غربیان است. در حقیقت، با #تفکر_غربی مفهوم خاصی از هنر پدیدار می‌شود که با خلق اثر هنری همراه است. در این تفکر، #هنرمند به کسی گفته می‌شود که نحوه‌ی حضور و نسبت بی‌واسطه‌ای دارد و او این نسبت بی‌واسطه را در اثر هنری خود به ظهور می‌رساند.

🔸در #تمدن_اسلامی اگر قرار بر حضور کسی است، این حضور از نوع #حضور_دینی و #معنویت_عرفانی است و اگر آن شخص #اهل_حضور نیست و اهل ساختن و پرداختن و حرفه و پیشه و صنعتگری است، این نیز در زمره متحرفه و پیشه‌وران و صنعتگران قرار می‌گیرد. بنابراین چنین تلقی در #جهان_اسلام وجود نداشته است که کسی در عین ساختن و پرداختن یک اثر هنری، حضوری غیر دینی را در آن اثر به ظهور برساند. این یک تلقی آتنی و یونانی است.

🔸از این رو لفظی که ما در جهان اسلام برای هنر به کار برده‌ایم، کمتر معنای ساختن و پرداختن دارد. معنایی که از این لفظ برمی‌آید، بیشتر به نیکی و فضیلت باز می‌گردد؛ چنان که #هنر برگرفته از «هونره» زبان پهلوی است. در این زبان «هو» به معنای نیکی و «نره» به معنای مرد دلیر و شجاع است. یعنی در #تمدن_اسلامی، هنر و هنرمندی بعد از کسب مقام نیکی و دلاوری و شجاعت است. دلیری و شجاعت نیز وقتی است که شخص از مرتبه اضطراب و ترس و دودلی به در می‌آید و به مرتبه امنیت و قرار و اطمینان می‌رسد. به این ترتیب باید گفت که هنر در تمدن اسلامی، بیشتر یک معنا و فضیلت درونی است؛ فضیلتی که مربوط به قلب و دل آدمی است. این تلقی از هنر با تلقی مبتنی بر تخنه و ساختن و پرداختن که بیشتر در #عالم_غربی رواج دارد، متفاوت است.

ا—-------------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami