💠بسمِ‌الله‌ِ‌الرَّحمن‌الرَّحیم💠

🔻#پاورقی
🔻#تمدن_اسلامی‌
🔻#جستارهای_نظری(20)

⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(3)
✔️۱- دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»(2)

تلقی رسمی امروز ما این است که #زبان، یک امرساختنی بوده و افراد بشر، با ایجاد تناظر میان #لفظ و #معنا، قراردادهایی را در زبان جاری می‌کنند. در واقع در نگرش مذکور، نوعی #سوبژکتیویسم(1) در شناخت زبان وجود دارد. این‌ها می‌گویند در حقیقت زبان، ابزاری برای انتقال معانی است و خود این ابزار بودن، امری اعتباری و قراردادی میان بشر است و قابل تحول و تغییر می‌باشد. در این تلقی، زبان به شیء تبدیل شده که فقط وسیله تفهیم وتفاهم محسوب می‌شود. این نگاه می‌گوید زبان مثل هر وسیله دیگری، بی‌اهمیت و امری عرضی بوده و تنها برای بیان مقصود و هدف گوینده است. اینگونه تلقی از زبان، به نوعی به #نومینالیسم(2) نزدیک می‌شود.

🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمد‌حسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 53.

🔻#پی‌نوشت‌های_ادمین
(1) سوبژکتیویسم/Subjectivism معادل ذهن‌گرایی از ریشه Subject به‌معنای فاعل، شخص، سوبژه است. این واژه در برابر Object به‌معنای ابژه و شیء مادی قرار دارد و منظور از آن هر چیز غیرمادی، ناملموس و درونی است.
(2) نومینالیسم/ Nominalism معادل نام‌گرایی و یا اصالت تسمیه، نظر یا آیینی فلسفی است که اعلام می‌کند موجودات دارای ماهیت یا ذات نیستند و تعریف‌ها در کل به گوهر موجودات باز نمی‌گردند و بیان عینی یا بازتاب واقعی نیستند بل برداشت‌هایی هستند که خودمان آن‌ها را در مورد چیزها و امور مطرح کرده‌ایم.


ا—--------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami