🔴بازخوانی مانیفیست اصولگرایی..........✍2⃣
✅#اشاره: در شماره قبل به منظور تبیین و روشن شدن درست ماهیت اصولگرایی و بیان شاخصههای آن در ابتداء به بازشناسی اصولگرایی از برخی واژگان و مفاهیم پرداخته شد، این واژگان و مفاهیم عبارت بودند از؛ (خودی و غیرخودی)، (چپ و راست)، (اصولگرایی و محافظهکاری)، (بنیادگرایی)، (واپسگرایی و تحجر)، (افراطگرایی و تندروی)، در ادامه به بررسی اصولگرایی و شاخصههای آن میپردازیم:
✳️ #ماهیت_اصولگرایی_و_شاخصههای_آن
کاملا روشن است که اصولگرایی هم ایدئولوژی، هم راهبرد و هم گفتمان. اصولگرایی، در عین حال که خط تمایز خود را آشکارا با تحجر، واپسگرایی، بنیادگرایی و محافظهکاری اعلام کرده است، پارادایم و خطمشی و الگویی اصلاحطلبانه را که خواهان این است که تغییرات تدریجی به صورت قانونی و مسالمتآمیز انجام شود، در خود جای داده است.
✳️البته بیان این مطالب نباید موجب خطای فاحش در درک و تحلیل مساله اصولگرایی گردد و تصور شود که به دلیل ترکیبی بودن آن فاقد هویت و شناسنامه است، بلکه برعکس، اصولگرایی تلاش میکند با تبیین تفاوتها و افتراقهای خود با سایر مفاهیم و واژگان از مصادره و تفسیر به رای آن جلوگیری کند. در یک نگاه کلی اهم شاخصههای اصولگرایی را میتوان به شرح زیر بیان کرد:
🔸۱) #اعتقاد_به_جامعیت_دین در اداره جامعه
اصولگرایی بر این باور است که اسلام برنامهای جامع و عملی برای اداره جامعه در عصر کنونی دارد. جمهوری اسلامی را بهترین شکل حکومت میداند و معتقد است که اسلام محتوا، و جمهوری شکل و فرم حکومت را بیان کرده است. بر این اساس نه مانند محافظهکاران سنتیخواهان «حکومت اسلامی» است و نه مانند لیبرالها خواستار «جمهوری و دموکراتیک اسلامی»، بلکه براساس همان قرائتی که حضرت امامخمینی فرمودند: «جمهوری اسلامی نه یک کلمه زیاد نه یک کلمه کم. فقط جمهوری اسلامی» را قبول دارد.
🔸۲) #قانونگرایی
اعتقاد و التزام به قانون اساسی به عنوان سند میثاق عمومی ملت و کارکرد قانون در اداره امور را یکی از بایستههای اصولگرایی باید برشمرد. این گفتمان اصل تفکیک قوا را به رسمیت شناخته است و به هیچ وجه اجازه نمیدهد هریک از قوا در کار دیگری مداخله کنند، زیرا نگاه گزینشی به اصول قانون اساسی را به شدت نکوهش مینماید. براساس این اصل است که سلیقهها و گرایشهای شخصی به حاشیه رانده میشود و مهمتر از آن، کشور از سلیقههای فردی نجات مییابد. اصولگرایی بر این باور است که قانون بد از بیقانونی بهتر است.
🔸۳) #مردمسالاری_دینی
هرچند میتوان مردمسالاری دینی را مترادف جمهوری اسلامی دانست، مردمسالاری دینی آشکارا گویای اعتقاد به لوازم مردمسالاری در اداره حکومت است. انتخابات، مشارکت، رقابت، احزاب سیاسی، آزادی، حق اکثریت از جلوههای مهم مردمسالاری است. بنابراین اصولگرایی، که به حق تعیین سرنوشت افراد به دست خودشان معتقد است، با بعضی از افراد و گرایشهایی که به شدت با رای، حق انتخاب کردن، حکومت اکثریت و... مخالفت دارند فاصله دارد و مرزهای خود را روشن میکند.
🔸۴) #شایسته_سالاری
اصولگرایی با تبارگماری، باندبازی، جناحگرایی، قبیلهگرایی و فامیلبازی به شدت مخالفت دارد. این گفتمان معیار عزل و نصبها و واگذاری مسئولیتها را شایستهسالاری براساس تخصص، دانش، تجربه، کاردانی، مدیریت، اهلیت و صلاحیت میداند. اصولگرایی مسئولیتها را به مثابه امانت و ودیعه الهی برمیشمارد و خود را در قبال وظایف محوله در پیشگاه عدل الهی و مردم و نهادهای ذیربط پاسخگو و مسئول میشناسد.
🔸۵) #پذیرش_نظارت_عمومی
اصولگرایی پرسش مردم از مسئولان و پاسخگویی آنها را نه یک وظیفه بلکه حق میداند. تعمیم نظارت عمومی و نهادینه کردن فرهنگ پرسشگری و پاسخگویی را گامی در جهت عمل به آموزههای قرآنی و دینی مبنی بر فریضه امربهمعروف و نهیازمنکر تلقی میکند. بین نقد عملکرد مسئولان با تخریب و مچگیری تفاوت قائل است و بر نقد درونگفتمانی به مثابه راهبردی برای خلاقیت و پویایی گفتمان اصولگرایی تاکید ویژهای دارد.(۱)
#ادامه_دارد...
🔺#منبع: سایت الف
—---------------------------------------------------------------------------------------------—
🔻#پینوشتها:
(۱)ــ عماد افروغ، گفتارهای انتقادی، تهران، سوره مهر، ۱۳۸۵، صص۶۳ــ۱۹ و نیز صص ۴۷۴ــ۴۳۹
🆔 @behruzfakhr
https://telegram.me/tamadone_novine_islami
✅#اشاره: در شماره قبل به منظور تبیین و روشن شدن درست ماهیت اصولگرایی و بیان شاخصههای آن در ابتداء به بازشناسی اصولگرایی از برخی واژگان و مفاهیم پرداخته شد، این واژگان و مفاهیم عبارت بودند از؛ (خودی و غیرخودی)، (چپ و راست)، (اصولگرایی و محافظهکاری)، (بنیادگرایی)، (واپسگرایی و تحجر)، (افراطگرایی و تندروی)، در ادامه به بررسی اصولگرایی و شاخصههای آن میپردازیم:
✳️ #ماهیت_اصولگرایی_و_شاخصههای_آن
کاملا روشن است که اصولگرایی هم ایدئولوژی، هم راهبرد و هم گفتمان. اصولگرایی، در عین حال که خط تمایز خود را آشکارا با تحجر، واپسگرایی، بنیادگرایی و محافظهکاری اعلام کرده است، پارادایم و خطمشی و الگویی اصلاحطلبانه را که خواهان این است که تغییرات تدریجی به صورت قانونی و مسالمتآمیز انجام شود، در خود جای داده است.
✳️البته بیان این مطالب نباید موجب خطای فاحش در درک و تحلیل مساله اصولگرایی گردد و تصور شود که به دلیل ترکیبی بودن آن فاقد هویت و شناسنامه است، بلکه برعکس، اصولگرایی تلاش میکند با تبیین تفاوتها و افتراقهای خود با سایر مفاهیم و واژگان از مصادره و تفسیر به رای آن جلوگیری کند. در یک نگاه کلی اهم شاخصههای اصولگرایی را میتوان به شرح زیر بیان کرد:
🔸۱) #اعتقاد_به_جامعیت_دین در اداره جامعه
اصولگرایی بر این باور است که اسلام برنامهای جامع و عملی برای اداره جامعه در عصر کنونی دارد. جمهوری اسلامی را بهترین شکل حکومت میداند و معتقد است که اسلام محتوا، و جمهوری شکل و فرم حکومت را بیان کرده است. بر این اساس نه مانند محافظهکاران سنتیخواهان «حکومت اسلامی» است و نه مانند لیبرالها خواستار «جمهوری و دموکراتیک اسلامی»، بلکه براساس همان قرائتی که حضرت امامخمینی فرمودند: «جمهوری اسلامی نه یک کلمه زیاد نه یک کلمه کم. فقط جمهوری اسلامی» را قبول دارد.
🔸۲) #قانونگرایی
اعتقاد و التزام به قانون اساسی به عنوان سند میثاق عمومی ملت و کارکرد قانون در اداره امور را یکی از بایستههای اصولگرایی باید برشمرد. این گفتمان اصل تفکیک قوا را به رسمیت شناخته است و به هیچ وجه اجازه نمیدهد هریک از قوا در کار دیگری مداخله کنند، زیرا نگاه گزینشی به اصول قانون اساسی را به شدت نکوهش مینماید. براساس این اصل است که سلیقهها و گرایشهای شخصی به حاشیه رانده میشود و مهمتر از آن، کشور از سلیقههای فردی نجات مییابد. اصولگرایی بر این باور است که قانون بد از بیقانونی بهتر است.
🔸۳) #مردمسالاری_دینی
هرچند میتوان مردمسالاری دینی را مترادف جمهوری اسلامی دانست، مردمسالاری دینی آشکارا گویای اعتقاد به لوازم مردمسالاری در اداره حکومت است. انتخابات، مشارکت، رقابت، احزاب سیاسی، آزادی، حق اکثریت از جلوههای مهم مردمسالاری است. بنابراین اصولگرایی، که به حق تعیین سرنوشت افراد به دست خودشان معتقد است، با بعضی از افراد و گرایشهایی که به شدت با رای، حق انتخاب کردن، حکومت اکثریت و... مخالفت دارند فاصله دارد و مرزهای خود را روشن میکند.
🔸۴) #شایسته_سالاری
اصولگرایی با تبارگماری، باندبازی، جناحگرایی، قبیلهگرایی و فامیلبازی به شدت مخالفت دارد. این گفتمان معیار عزل و نصبها و واگذاری مسئولیتها را شایستهسالاری براساس تخصص، دانش، تجربه، کاردانی، مدیریت، اهلیت و صلاحیت میداند. اصولگرایی مسئولیتها را به مثابه امانت و ودیعه الهی برمیشمارد و خود را در قبال وظایف محوله در پیشگاه عدل الهی و مردم و نهادهای ذیربط پاسخگو و مسئول میشناسد.
🔸۵) #پذیرش_نظارت_عمومی
اصولگرایی پرسش مردم از مسئولان و پاسخگویی آنها را نه یک وظیفه بلکه حق میداند. تعمیم نظارت عمومی و نهادینه کردن فرهنگ پرسشگری و پاسخگویی را گامی در جهت عمل به آموزههای قرآنی و دینی مبنی بر فریضه امربهمعروف و نهیازمنکر تلقی میکند. بین نقد عملکرد مسئولان با تخریب و مچگیری تفاوت قائل است و بر نقد درونگفتمانی به مثابه راهبردی برای خلاقیت و پویایی گفتمان اصولگرایی تاکید ویژهای دارد.(۱)
#ادامه_دارد...
🔺#منبع: سایت الف
—---------------------------------------------------------------------------------------------—
🔻#پینوشتها:
(۱)ــ عماد افروغ، گفتارهای انتقادی، تهران، سوره مهر، ۱۳۸۵، صص۶۳ــ۱۹ و نیز صص ۴۷۴ــ۴۳۹
🆔 @behruzfakhr
https://telegram.me/tamadone_novine_islami
Telegram
بهسوی تمدن نوین اسلامی
مدیر کانال: جواد بهروزفخر
@javad_behruzfakhr
@javad_behruzfakhr