📝КАМБАҒАЛ ҚАРИНДОШ....
(воқийлик асосида ёзилди)(1-қисм)
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм...
Ассалому алейкум соғ саломатмисизлар....
Мени унитиб юбормадингизларми ўзи
Ҳикояларимни доимий ўқиб бораётган инсонларга ўз миннатдорчилигимни билдираман.....
Бу ҳикоям Аля холамни ҳаётий суҳбати асосида ёзилди....
-- Ассалому алейкум дадажон.... хайрли тонг... биз сизни кутаётгандик. - келин қайнотасига эрталаб маккарона салом бериб кутиб олди.
Отахонни аравачада хизматчи ҳам шифокор аёл эрталабки нонуштага олиб чиқди.
-- Ассалому алейкум отажон...келинг ёрдам бераман...- Вагиз тезгина бориб отасини қўлларидан тутиб аравачадан туриши ва стол ёнидаги стулга ўтиришига ёрдам бермоқчи бўлди.
-- Қоч наригаей..... нима мен сенга аёлманми қўлимдан тутасан. - дея жиркиб берди ўғлига.
Отахон билардики ўғли ҳам мана шу айёр келинининг гапига кириб отасини фақат мероси учунгина сохта меҳрибончилик қилаётганлигини.
Стол устида нонушта учунгина эмас.... ҳатто бир кичикроқ тадбирнинг дастурхони ёзилган эди. Стол атрофида сохта меҳрибонлари.... келини Зарина, ўғли Вагиз... ва мутлақо беайб набираси Темур ўтиришарди. Отахон (Руслан Алекперович) ҳам қўшилди.
Руслан ота катта бизнес эгаси.... унинг шаҳарда катта катта гипермаркет ва супермаркетлари кўп бўлиб, катта ишбилармон ақлли инсон ҳам. Бойлик ҳам кўп бўлса ташвиш экан. Отахон бир йил олдин микро инсультни ўтказиб, пулнинг зўри билан.... албатта Худонинг марҳамати билан жони сақланиб қолди. Оёғи бироз оқсаб босгани учун ҳам.... аравачага кўпроқ ўтирарди.
-- Ишлар қандай?- сўради ўғлидан отахон.
-- Раҳмат ҳаммаси яхши кетяпти отажон.
-- Ҳаммаси яхши эмиш.... Машани топишдими?
-- Ҳозирча йўқ ота.... излашяпти.
-- Уч нафар набирам бўлса бор йўғии... бири ватан учун урушда бўлса.... бири дом дараксизз.... яхшиям Темур ёнимда. Ёмон излаяпсилар.
-- Отажон излаяпмиз.... бошқа давлат барибир, шароити баъзида тўғри келмаяпти.
-- Ёшим ҳам ўтяпти , соғлигим ҳам ёмонлашаяпти.... мободо ўлиб қолсам набирамни кўрмай кетиб қолсамчи. Айтиб қўяй , агар Машани топмасанг меросдан умидингни узавер.!
-- Отажон ҳали кўп яшайсиз ундай деманг. Жиянимни албатта топаман.
Энди ўғил ва маккора келиннинг ичига ғул ғула тушиб қолди. Мероссиз қолиш бу улар учун фожеа эди.
Театр бу энг буюк даргоҳ. Киноданам кўра ҳеч қанақа дубляжсиз фонаграммасиз рол ўйнаш фақат театр саҳнасида бажариларди холос. Навбатдаги спектакльдан кейин гримхонага кирган актриса Римма жудаям хурсанд эди. Чунки унинг ижросидаги спектаклдаги роли зўр олқишларга сазовор бўлди. Томошабинларга жудаям маъқул бўлди.
-- Чарчамадингми азизам.....- сўради спектаклдаги шериги Рафик.
-- Раҳмат ҳаммаси яхши.
Улар бир бирларини севишар, танишиб бирга яшашаётганига бугун бир йил бўлганди. Ҳали тўй қилмасдан никоҳдан ўтишганди роппа роса бир йил олдин.
Худди шу пайт хонага драм театрнинг кассири кириб келди. Ведимостга имзо чектириб иш ҳаққини бериб чиқиб кетди.
-- Бизни пулимиз анча йиғилди. Яна бироз йиғсак....кейин сен уйингни гаровга қўйиб банкдан кредит олсанг....мен кино оламан ва қарабсанки таниқли ва бой бўлиб кетаман. - дея Рафик Риммани елкасидан қучиб қўйди.
(воқийлик асосида ёзилди)(1-қисм)
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм...
Ассалому алейкум соғ саломатмисизлар....
Мени унитиб юбормадингизларми ўзи
Ҳикояларимни доимий ўқиб бораётган инсонларга ўз миннатдорчилигимни билдираман.....
Бу ҳикоям Аля холамни ҳаётий суҳбати асосида ёзилди....
-- Ассалому алейкум дадажон.... хайрли тонг... биз сизни кутаётгандик. - келин қайнотасига эрталаб маккарона салом бериб кутиб олди.
Отахонни аравачада хизматчи ҳам шифокор аёл эрталабки нонуштага олиб чиқди.
-- Ассалому алейкум отажон...келинг ёрдам бераман...- Вагиз тезгина бориб отасини қўлларидан тутиб аравачадан туриши ва стол ёнидаги стулга ўтиришига ёрдам бермоқчи бўлди.
-- Қоч наригаей..... нима мен сенга аёлманми қўлимдан тутасан. - дея жиркиб берди ўғлига.
Отахон билардики ўғли ҳам мана шу айёр келинининг гапига кириб отасини фақат мероси учунгина сохта меҳрибончилик қилаётганлигини.
Стол устида нонушта учунгина эмас.... ҳатто бир кичикроқ тадбирнинг дастурхони ёзилган эди. Стол атрофида сохта меҳрибонлари.... келини Зарина, ўғли Вагиз... ва мутлақо беайб набираси Темур ўтиришарди. Отахон (Руслан Алекперович) ҳам қўшилди.
Руслан ота катта бизнес эгаси.... унинг шаҳарда катта катта гипермаркет ва супермаркетлари кўп бўлиб, катта ишбилармон ақлли инсон ҳам. Бойлик ҳам кўп бўлса ташвиш экан. Отахон бир йил олдин микро инсультни ўтказиб, пулнинг зўри билан.... албатта Худонинг марҳамати билан жони сақланиб қолди. Оёғи бироз оқсаб босгани учун ҳам.... аравачага кўпроқ ўтирарди.
-- Ишлар қандай?- сўради ўғлидан отахон.
-- Раҳмат ҳаммаси яхши кетяпти отажон.
-- Ҳаммаси яхши эмиш.... Машани топишдими?
-- Ҳозирча йўқ ота.... излашяпти.
-- Уч нафар набирам бўлса бор йўғии... бири ватан учун урушда бўлса.... бири дом дараксизз.... яхшиям Темур ёнимда. Ёмон излаяпсилар.
-- Отажон излаяпмиз.... бошқа давлат барибир, шароити баъзида тўғри келмаяпти.
-- Ёшим ҳам ўтяпти , соғлигим ҳам ёмонлашаяпти.... мободо ўлиб қолсам набирамни кўрмай кетиб қолсамчи. Айтиб қўяй , агар Машани топмасанг меросдан умидингни узавер.!
-- Отажон ҳали кўп яшайсиз ундай деманг. Жиянимни албатта топаман.
Энди ўғил ва маккора келиннинг ичига ғул ғула тушиб қолди. Мероссиз қолиш бу улар учун фожеа эди.
Театр бу энг буюк даргоҳ. Киноданам кўра ҳеч қанақа дубляжсиз фонаграммасиз рол ўйнаш фақат театр саҳнасида бажариларди холос. Навбатдаги спектакльдан кейин гримхонага кирган актриса Римма жудаям хурсанд эди. Чунки унинг ижросидаги спектаклдаги роли зўр олқишларга сазовор бўлди. Томошабинларга жудаям маъқул бўлди.
-- Чарчамадингми азизам.....- сўради спектаклдаги шериги Рафик.
-- Раҳмат ҳаммаси яхши.
Улар бир бирларини севишар, танишиб бирга яшашаётганига бугун бир йил бўлганди. Ҳали тўй қилмасдан никоҳдан ўтишганди роппа роса бир йил олдин.
Худди шу пайт хонага драм театрнинг кассири кириб келди. Ведимостга имзо чектириб иш ҳаққини бериб чиқиб кетди.
-- Бизни пулимиз анча йиғилди. Яна бироз йиғсак....кейин сен уйингни гаровга қўйиб банкдан кредит олсанг....мен кино оламан ва қарабсанки таниқли ва бой бўлиб кетаман. - дея Рафик Риммани елкасидан қучиб қўйди.
-- Мени кечиринг, мен давлат берган уйни гаровга қўёлмайман. Мана иккаламиз ишлаяпмиз, пул йиғаяпмиз....яна бироз йиғсак сизни тасвирга оладиган фильмингизга ҳам етиб қолади.- деди Римма
Рафик бироз хафсаласи пир бўлганидан индамасдан бир нарсаларни баҳона қилиб чиқиб кетди. Аслида унинг нияти содда хотинидан фойдаланиш эди. Римма ҳам турмуш ўртоғини ранжитиб қўйганидан бироз хижолат булиб, курткасини кийиб гримхонадан чиқди. Театрнинг ичкарига кираверишдаги катта залида, доимий меҳрибон таниши Рита холани учратди. Рита хола шу театрда фаррош бўлиб ишларди. Ҳам уларга қўшни эди. Тепада осилиб турган шаффоф люстраларни чангини ўзи тик турадиган нарвонга чиққан ҳолда артарди.
-- Рита хола ассалому алейкум....ҳорманг
-- Воалейкум ассалом қизим....яхшимисиз.- дея нарвондан пастга тушиб келиб қучоқлашиб сўрашди.
-- Холажон беринг менга ўзим артаман.... бироз вақтим бор.- дея Римма латтани олиб нарвонга чиқиб арта бошлади.
-- Айтмоқчи....хола, менга бугун бирорта пишириқ ёки мазали таомни рецептини айтсангиз......бугун бизда юбилей.
-- Қизим ўзимни......албатта бераман, йиллик юбилей бу нишонлайдиган ажойиб тантанаку.
-- Холажон....фақат кам харжли бўлсин, пулимиз камроқ эди. - дея бироз тортинди Римма.
Рита хола сўмкачасидан мингталик пулни олдида Риммага узатди.
-- Қизим мана бу пулни олинг.
-- Э холажон пул керакмас борини бозор айлаймиз.- дея пулини олмади хижолат бўлиб.
-- Олинг қизим.....менга қанча кўп ёрдамингиз тегди....бир томондан қўшничилик, мен бетоб бўлганимда укол дори қилиб даволадингиз, мингдан минг розиман олинг.
-- Холажон.....фақат қарз сифатида оламан. Ишлаяпман пулимни олсам қайтиб бериш шарти билан оламан. Раҳмат сизга холажон. - дея Римма Рита холани қучиб миннатдорчилик билдириб қўйди.
Шаҳар унчалик катта бўлмаса ҳам Вагиз чет эллик ҳамкорлари билан шу шаҳардан яна битта савдо маркази қурлираётганди. Айнан бугун шу гипермаркетни очилиш маросими. Машинасида ҳамкорлари билан суҳбатлашиб ўша манзил томон келаверишда телефони жиринглаб қолди.
-- Алоо.....мени эшитяпсизми, отангиз уйга натариусни чақирди мерос масаласи бўйича. Тезроқ ўша Маша борасида бирон нарса қилиш керак. Бўлмаса мероссиз қолиб кетамиз. Тез топинг ўша жиянингизни!- деди хотини Вагизга хавотир олиб.
-- Бўлди ҳал қиламиз кейинроқ ўзим қўнғироқ қиламан.- дея Вагиз телефонини ўчирди.
-- Бирор муаммо борми?- сўради ёнида кетаётган чет эллик ҳамкори.
-- Йўқ ҳаммаси жойида....оилавий муаммо.
Супермаркет очилиши учун ҳамма нарса тайёр эди. Бу шаҳарчада Вагизни яхши танишар, шу сабабли очилиш маросимига шаҳарчада жойлашган драма театрини актриса ва актиёрларини миллий либосларда кийинтиришиб қўлида нон туз билан кутиб туришарди. Вагиз чет эллик ҳамкори билан машинадан тушиб тадбир иштирокчиларига яқинлашиб келавергач бир иштирокчи уни эътиборини тортди.
-- Хуш келибсизлар.....- дея қзлида патнисда нон туз билан бир аёл чиройли табассум билан турарди. Бу ўша актриса Римма эди.
Вагиз унга анча тикилиб қараб қолди. Рўпарасида турган аёл жияни Машани ўзгинаси...худди қуйиб қўйгандек эди. Тадбир чиройли ўтди, ҳамма хурсанд. Шунда Вагиз секин тадбир ташкилотчиларидан бири шаҳар ҳокимининг ўринбосарини ёнига чорлаб.
Рафик бироз хафсаласи пир бўлганидан индамасдан бир нарсаларни баҳона қилиб чиқиб кетди. Аслида унинг нияти содда хотинидан фойдаланиш эди. Римма ҳам турмуш ўртоғини ранжитиб қўйганидан бироз хижолат булиб, курткасини кийиб гримхонадан чиқди. Театрнинг ичкарига кираверишдаги катта залида, доимий меҳрибон таниши Рита холани учратди. Рита хола шу театрда фаррош бўлиб ишларди. Ҳам уларга қўшни эди. Тепада осилиб турган шаффоф люстраларни чангини ўзи тик турадиган нарвонга чиққан ҳолда артарди.
-- Рита хола ассалому алейкум....ҳорманг
-- Воалейкум ассалом қизим....яхшимисиз.- дея нарвондан пастга тушиб келиб қучоқлашиб сўрашди.
-- Холажон беринг менга ўзим артаман.... бироз вақтим бор.- дея Римма латтани олиб нарвонга чиқиб арта бошлади.
-- Айтмоқчи....хола, менга бугун бирорта пишириқ ёки мазали таомни рецептини айтсангиз......бугун бизда юбилей.
-- Қизим ўзимни......албатта бераман, йиллик юбилей бу нишонлайдиган ажойиб тантанаку.
-- Холажон....фақат кам харжли бўлсин, пулимиз камроқ эди. - дея бироз тортинди Римма.
Рита хола сўмкачасидан мингталик пулни олдида Риммага узатди.
-- Қизим мана бу пулни олинг.
-- Э холажон пул керакмас борини бозор айлаймиз.- дея пулини олмади хижолат бўлиб.
-- Олинг қизим.....менга қанча кўп ёрдамингиз тегди....бир томондан қўшничилик, мен бетоб бўлганимда укол дори қилиб даволадингиз, мингдан минг розиман олинг.
-- Холажон.....фақат қарз сифатида оламан. Ишлаяпман пулимни олсам қайтиб бериш шарти билан оламан. Раҳмат сизга холажон. - дея Римма Рита холани қучиб миннатдорчилик билдириб қўйди.
Шаҳар унчалик катта бўлмаса ҳам Вагиз чет эллик ҳамкорлари билан шу шаҳардан яна битта савдо маркази қурлираётганди. Айнан бугун шу гипермаркетни очилиш маросими. Машинасида ҳамкорлари билан суҳбатлашиб ўша манзил томон келаверишда телефони жиринглаб қолди.
-- Алоо.....мени эшитяпсизми, отангиз уйга натариусни чақирди мерос масаласи бўйича. Тезроқ ўша Маша борасида бирон нарса қилиш керак. Бўлмаса мероссиз қолиб кетамиз. Тез топинг ўша жиянингизни!- деди хотини Вагизга хавотир олиб.
-- Бўлди ҳал қиламиз кейинроқ ўзим қўнғироқ қиламан.- дея Вагиз телефонини ўчирди.
-- Бирор муаммо борми?- сўради ёнида кетаётган чет эллик ҳамкори.
-- Йўқ ҳаммаси жойида....оилавий муаммо.
Супермаркет очилиши учун ҳамма нарса тайёр эди. Бу шаҳарчада Вагизни яхши танишар, шу сабабли очилиш маросимига шаҳарчада жойлашган драма театрини актриса ва актиёрларини миллий либосларда кийинтиришиб қўлида нон туз билан кутиб туришарди. Вагиз чет эллик ҳамкори билан машинадан тушиб тадбир иштирокчиларига яқинлашиб келавергач бир иштирокчи уни эътиборини тортди.
-- Хуш келибсизлар.....- дея қзлида патнисда нон туз билан бир аёл чиройли табассум билан турарди. Бу ўша актриса Римма эди.
Вагиз унга анча тикилиб қараб қолди. Рўпарасида турган аёл жияни Машани ўзгинаси...худди қуйиб қўйгандек эди. Тадбир чиройли ўтди, ҳамма хурсанд. Шунда Вагиз секин тадбир ташкилотчиларидан бири шаҳар ҳокимининг ўринбосарини ёнига чорлаб.
-- Анави қиз ким?-сўради ундан.
-- Ҳа уми....бизнинг драм театр актрисаси... тинчликми бирор муаммо борми?
-- Йўқ....ҳаммаси яхши.
Тадбир тугагач ҳамма тарқалди. Вагиз эса гул дўконидан катта бир гулдастани олиб драм театр томон машинасида жўнади. Тўғри ичкарига гримхонага эшикни таққиллатиб кириб борди. Киргач ортидан хонага Рафик ҳам кирмоқчи бўлганида, Вагиз уни ташқарига итариб чиқариб хона эшигини ичкаридан қулфлаб қўйди.
-- Мумкинми......мана бу гуллар сизга.-дея стулда ўтирган Риммага узатди.
-- Вагиз Русланович а адашмасам? Раҳмат... гуллар нима сабабдан? - ҳайрон бўлиб сўради Римма.
Гулни бергач....бирданига мақсадга ўтиб қўя қолди Вагиз.
-- Биласизми....сизни ёрдамингиз керак менга.
-- Қанақа ёрдам....сиздан обрўли бой одамга мендай одддий одамни қандай ёрдами керак бўлиши мумкин.
-- Сиз актрисасиз....мени жиянимни маълум бир вақт ўйнаб беришингиз керак. Отам яъни сиз ўйнайдиган ролда у киши бобонгиз бўлиб нафақат уни қолганларни ҳам ишонтиришингиз керак.
Эшикдан ичкарига киролмаган Рафик, эшик ортидан уларнинг суҳбатини диққат билан тинглаб турарди худди айғоқчиларга ўхшаб.
-- Кечирасиз мен фақат саҳнада рол ўйнай оламан. Бировларни ҳаётида эмас.
-- Сизни ёрдамингиз керак.... қанча пул сўрасангиз бераман....илтимос йўқ деманг.
-- Кечирасиз хонадан чиқиб кетинг бўлмаса қўриқчиларни чақираман.- деди Римма.
-- Майли....мана бу мени телефон рақамим.... яна бир ўйлаб кўринг.- дея стол устига ташриф қоғозини қўйиб секин эшикни очиб ташқарига чиқди. Эшик ортида қулоқларини эшикка қўйиб гап пойлаб турган Рафикка кўзи тушди.
-- Хайрр.....- деди беписанд қараб.
Ташқарига чиқиб машинасига ўтирди. Машинасини юргазиб энди жўнамоқчи бўлганида, ортидан чопқиллаб келган Рафик йўловчи томон ойнасини таққиллатди. Вагиз уни нима демоқчилигини билиш учун ойнани туширди.
-- Салом.....мен ҳамма гапларингизни эшитдим......хўп десангиз мен Риммани сиз айтган ишга кўндираман.- деди.
Ҳаётда ҳар хил инсонлар бор. Ҳар хил вазиятда ўз фойдаси учун ҳатто ўз яқинидан кечиб кетадиган инсонлар ҳам учраб туришини аста секин билиб борар экансиз. Рафик худди шундақа инсонлар тоифасидан бўлса.....Вагиз ҳам ундан ўтса ўтар аммо қолишмасди.
(давоми бор)
Крикдуши Шухрат
🌸🌼🌺
http://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
-- Ҳа уми....бизнинг драм театр актрисаси... тинчликми бирор муаммо борми?
-- Йўқ....ҳаммаси яхши.
Тадбир тугагач ҳамма тарқалди. Вагиз эса гул дўконидан катта бир гулдастани олиб драм театр томон машинасида жўнади. Тўғри ичкарига гримхонага эшикни таққиллатиб кириб борди. Киргач ортидан хонага Рафик ҳам кирмоқчи бўлганида, Вагиз уни ташқарига итариб чиқариб хона эшигини ичкаридан қулфлаб қўйди.
-- Мумкинми......мана бу гуллар сизга.-дея стулда ўтирган Риммага узатди.
-- Вагиз Русланович а адашмасам? Раҳмат... гуллар нима сабабдан? - ҳайрон бўлиб сўради Римма.
Гулни бергач....бирданига мақсадга ўтиб қўя қолди Вагиз.
-- Биласизми....сизни ёрдамингиз керак менга.
-- Қанақа ёрдам....сиздан обрўли бой одамга мендай одддий одамни қандай ёрдами керак бўлиши мумкин.
-- Сиз актрисасиз....мени жиянимни маълум бир вақт ўйнаб беришингиз керак. Отам яъни сиз ўйнайдиган ролда у киши бобонгиз бўлиб нафақат уни қолганларни ҳам ишонтиришингиз керак.
Эшикдан ичкарига киролмаган Рафик, эшик ортидан уларнинг суҳбатини диққат билан тинглаб турарди худди айғоқчиларга ўхшаб.
-- Кечирасиз мен фақат саҳнада рол ўйнай оламан. Бировларни ҳаётида эмас.
-- Сизни ёрдамингиз керак.... қанча пул сўрасангиз бераман....илтимос йўқ деманг.
-- Кечирасиз хонадан чиқиб кетинг бўлмаса қўриқчиларни чақираман.- деди Римма.
-- Майли....мана бу мени телефон рақамим.... яна бир ўйлаб кўринг.- дея стол устига ташриф қоғозини қўйиб секин эшикни очиб ташқарига чиқди. Эшик ортида қулоқларини эшикка қўйиб гап пойлаб турган Рафикка кўзи тушди.
-- Хайрр.....- деди беписанд қараб.
Ташқарига чиқиб машинасига ўтирди. Машинасини юргазиб энди жўнамоқчи бўлганида, ортидан чопқиллаб келган Рафик йўловчи томон ойнасини таққиллатди. Вагиз уни нима демоқчилигини билиш учун ойнани туширди.
-- Салом.....мен ҳамма гапларингизни эшитдим......хўп десангиз мен Риммани сиз айтган ишга кўндираман.- деди.
Ҳаётда ҳар хил инсонлар бор. Ҳар хил вазиятда ўз фойдаси учун ҳатто ўз яқинидан кечиб кетадиган инсонлар ҳам учраб туришини аста секин билиб борар экансиз. Рафик худди шундақа инсонлар тоифасидан бўлса.....Вагиз ҳам ундан ўтса ўтар аммо қолишмасди.
(давоми бор)
Крикдуши Шухрат
🌸🌼🌺
http://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
📝КАМБАҒАЛ ҚАРИНДОШ....
(воқийлик асосида ёзилди)(2-қисм)
Ҳаётда ҳар хил инсонлар бор. Ҳар хил вазиятда ўз фойдаси учун ҳатто ўз яқинидан кечиб кетадиган инсонлар ҳам учраб туришини аста секин билиб борар экансиз. Рафик худди шундақа инсонлар тоифасидан бўлса.....Вагиз ҳам ундан ўтса ўтар аммо қолишмасди.
Рафик кўчадан уйга бир аҳволда кириб келди.... бурнини олди, оғзиларини атрофи, қулоқларини ёнлари қип қизил қон эди.
-- Э сизга нима бўлди....ким сизга бунчалик жароҳат етказди....диванга ётинг ҳозир дори қўяман.-дея Римма эҳтиётлабгина Рафикни диванга ётқизди.
-- Бир танишимдан бироз пул олгандим қарзга...кўчада келавериб безори болалар ҳужум қилиб, барча пулларимни олиб кетишди. Ўзимни ҳам шу аҳволга солишди. Энди пул ҳам йўқ.....қарзни ҳам тўлаш керак. -деди куюниб Рафик.
Биласизми....Римма ўзи жудаям содда очиқ кўнгил беғубор қиз. Бўш пайти уйларига яқин жойда жойлашган меҳрибонлик уйида ҳам қонуний ишламаса ҳам кўп уларга ёрдамга бориб туради. Худди шундай кунлардан бирида дугонаси Зарифа қўнғироқ қилиб қолди. Албатта унга ёрдамга боришини илтимос қилганди. Хўп дея тез етиб борди.
-- Дугонажон яхшиям сен борсан. Тарбиячиларимизни ҳаммасини иши чиқиб қолди. Биттасини мазаси йўқ. Аксига олгандай мениям онам қўнғироқ қилиб чақиряпти. Ўгай отам билан тортишиб қолган шекилли.
-- Бўш вақтим бўлса албатта ёрдам бераман. Бу ширин болачаларни жудаям яхши кўраман. Нечта янгилари келишди.?
-- Яна тўрт нафар келишди. Дугонажон қарая бундай чиройли ёқимтой болачаларни оналари қандай кўзи қийдийканааа?
-- Меҳр деган тушунча кўпчиликда ҳозир қомаган. Сен борақол кеч қолма. Мен ўзим буларга қарайман.....ҳаммаларингга оила топамиза болажонлариммм.- дея Римма меҳрга ташна болачаларни навбатма навбат қучиб эркалатарди.
Рафикни бу гапи Риммага жудаям ўтиб кетди. Унга раҳми келди ва гап бошлади.
-- Сиз хавотир олманг. Пул топамиз...икки кишимизку.
-- Йўқ мен ўзим қарзга ботиб пулларниям олдирдимми ўзим топиб тўлашим керак.- деди Рафик.
-- Ундай деманг ахир биз бир оиламизку. Менга бир киши яхши иш таклиф қилди. Катта пул беришга ҳам рози. Эртага мен унга қўнғироқ қилиб рози эканимни айтаман.- деди Римма.
Айёр Рафикга ҳам шу гапи керак эдида. Чунки у кеча Вагизга сўз бергандида уни кўндиришга. Юзидаги жароҳатлар, қон излари ҳам аслида сохта бўлиб, Риммани раҳмини келтириш учун ўйлаб топилган навбатдаги найрангларидан бири эди.
Эртаси куни Римма Вагиз Руслановичга қўнғироқ қилди. Улар шаҳардаги кийим кечаклар магазинида учрашишди. Унга мос кийим танлашди. Кейин Риммага Вагиз жияни Машани одатлари, тарихи билан таништирди.
-- Сени қачон чет элга олиб кетишган?
-- Беш ёшимда....биринчи Италияга...онам отам билан ажрашгач Францияга кўчиб келганмиз.....шундай қилиб иккинчи уйимиз Франция бўлиб қолган.
-- Баракаллаа....энди эслаб қолдинг.
Бобосига нима дейишини ҳам ўргатди. Хаммаси режадагидек кетаётганди. Асосийси мақсад........ меросни қўлдан чиқармаслик эди.
(воқийлик асосида ёзилди)(2-қисм)
Ҳаётда ҳар хил инсонлар бор. Ҳар хил вазиятда ўз фойдаси учун ҳатто ўз яқинидан кечиб кетадиган инсонлар ҳам учраб туришини аста секин билиб борар экансиз. Рафик худди шундақа инсонлар тоифасидан бўлса.....Вагиз ҳам ундан ўтса ўтар аммо қолишмасди.
Рафик кўчадан уйга бир аҳволда кириб келди.... бурнини олди, оғзиларини атрофи, қулоқларини ёнлари қип қизил қон эди.
-- Э сизга нима бўлди....ким сизга бунчалик жароҳат етказди....диванга ётинг ҳозир дори қўяман.-дея Римма эҳтиётлабгина Рафикни диванга ётқизди.
-- Бир танишимдан бироз пул олгандим қарзга...кўчада келавериб безори болалар ҳужум қилиб, барча пулларимни олиб кетишди. Ўзимни ҳам шу аҳволга солишди. Энди пул ҳам йўқ.....қарзни ҳам тўлаш керак. -деди куюниб Рафик.
Биласизми....Римма ўзи жудаям содда очиқ кўнгил беғубор қиз. Бўш пайти уйларига яқин жойда жойлашган меҳрибонлик уйида ҳам қонуний ишламаса ҳам кўп уларга ёрдамга бориб туради. Худди шундай кунлардан бирида дугонаси Зарифа қўнғироқ қилиб қолди. Албатта унга ёрдамга боришини илтимос қилганди. Хўп дея тез етиб борди.
-- Дугонажон яхшиям сен борсан. Тарбиячиларимизни ҳаммасини иши чиқиб қолди. Биттасини мазаси йўқ. Аксига олгандай мениям онам қўнғироқ қилиб чақиряпти. Ўгай отам билан тортишиб қолган шекилли.
-- Бўш вақтим бўлса албатта ёрдам бераман. Бу ширин болачаларни жудаям яхши кўраман. Нечта янгилари келишди.?
-- Яна тўрт нафар келишди. Дугонажон қарая бундай чиройли ёқимтой болачаларни оналари қандай кўзи қийдийканааа?
-- Меҳр деган тушунча кўпчиликда ҳозир қомаган. Сен борақол кеч қолма. Мен ўзим буларга қарайман.....ҳаммаларингга оила топамиза болажонлариммм.- дея Римма меҳрга ташна болачаларни навбатма навбат қучиб эркалатарди.
Рафикни бу гапи Риммага жудаям ўтиб кетди. Унга раҳми келди ва гап бошлади.
-- Сиз хавотир олманг. Пул топамиз...икки кишимизку.
-- Йўқ мен ўзим қарзга ботиб пулларниям олдирдимми ўзим топиб тўлашим керак.- деди Рафик.
-- Ундай деманг ахир биз бир оиламизку. Менга бир киши яхши иш таклиф қилди. Катта пул беришга ҳам рози. Эртага мен унга қўнғироқ қилиб рози эканимни айтаман.- деди Римма.
Айёр Рафикга ҳам шу гапи керак эдида. Чунки у кеча Вагизга сўз бергандида уни кўндиришга. Юзидаги жароҳатлар, қон излари ҳам аслида сохта бўлиб, Риммани раҳмини келтириш учун ўйлаб топилган навбатдаги найрангларидан бири эди.
Эртаси куни Римма Вагиз Руслановичга қўнғироқ қилди. Улар шаҳардаги кийим кечаклар магазинида учрашишди. Унга мос кийим танлашди. Кейин Риммага Вагиз жияни Машани одатлари, тарихи билан таништирди.
-- Сени қачон чет элга олиб кетишган?
-- Беш ёшимда....биринчи Италияга...онам отам билан ажрашгач Францияга кўчиб келганмиз.....шундай қилиб иккинчи уйимиз Франция бўлиб қолган.
-- Баракаллаа....энди эслаб қолдинг.
Бобосига нима дейишини ҳам ўргатди. Хаммаси режадагидек кетаётганди. Асосийси мақсад........ меросни қўлдан чиқармаслик эди.
Бир кун аввал Вагиз хотинига шу хуш хабарни етказганди.
-- Тушунмадим.....дадаси демак сиз айтмоқчисизки жиянингиз Машани топдингиз шундайми?
-- Йўқ уни топмадим.....худди унга қуйиб қўйгандек ўхшаш актриса қизни учратдим. Биласанми уни отам кўрса борми... ҳеч қанақа ҳужжат пужжат ҳам суриштирмайди.
-- Лекин отангиз билиб қолсачиии ?
-- Сезмайди.....энг асосийси меросни қўлга киритишимиз керак ....тушуняпсанми азизаммм.....
Эртаси куни Вагиз келишилган манзилда Римма билан учрашиб, уни машинасида уйига олиб келди. Римма Вагиз хотинига кўрсатган расмдаги опасининг копияси эди. Улар бир бирига худди сув томчисидек ўхшашарди. Уйига келган пайт айни тушлик вақти бўлиб, ҳамма стол атрофида уй ичкарисида ўтиришарди. Вагиз биринчи бўлиб уйга кирди ва эшикдан кирганда пойгада ўтирган Отасини келиб елкасидан қучиб гап бошлади. (пойгада ўтиришни ёқтирар....баъзиларга ўхшаб даврани тўрида ўтиришни ёқтирмасди отахон)
-- Отажоннн.....сизга сюрпризим бор.
Отахон қўлидаги қошиқ ва санчқини стол устига қуйиб, овқатланишдан тўхтади.
-- Отажон кутиб олинг набирангиз Машани топдим. Қани кириб келавер даврамизга жиян!- дея Машани таклиф қилди.
-- Бобожон....ҳар доим сизни ёнингизга келишни ҳоҳлардим. Умид қиламанки мени қабул қиласиз.
-- Қизим Онангни ўзисан....яқинроқ келчи.....кўзларинг худди бувингникига ўхшаркан. - дея набирасини қучиб бироз кўзига ёш келди.
Бобосини таклифи билан набираси аравачада суриб ҳовлига чиқишди.
Сен эслайсанми болалигингда сени елкамга кўтариб юрардим....энди сен мени аравачамда суриб юрибсан.
-- Бобожон мана шундоққина кўриниб турибдики биз ҳақиқатдан ҳам қондошмиз.
-- Демак мендан хафа эмассанаа...
-- Йўқ бобожон хафамасман....
-- Онангчи мени эслармиди?
-- Албатта эсларди... хафа ҳам эмасди. биласизми биз онам билан доим сизни интернет орқали кузатардик. Бетоблигингизни ҳам интернетдан билдик.
-- Раҳминг келиб кейин ёнимга келдингми......
-- Йўқ доим ёнингизга келишни ҳоҳлардим. Мен тушундим ва сизни кўришни ҳоҳладим... Биласизми онам ҳам келишни ҳоҳларди. Аммо негадир бир нарсалар тўсқинлик қиларди. Балким ғурури йўл қўймагандир....онам сизни жудаям яхши кўрарди.
-- Бобожон бу расмдаги ҳарбий кийимда сизмисиз? Ярашибди форма.
-- Ҳа бу менман.....мени жудаям ажойиб аёл севиб қолган. Горнизон бўйлаб иккаламиз кўп сайр қилардик.
-- Бувимми.... шундан кейин бой бўлишни ва данғиллама уйингизни ўзингиз қуришни истаб бизнесга ўтиб кетдингизми?
-- Йўқ бу учун эмас... Собиқ иттифоқ тарқаб кетгандан кейин армия ҳам бардак бўлиб кетди. Ҳарбийларни ҳам обруйи қолмади. Кейин касбимни алиштирдим.
-- Бобожон қаранг мана бу расмда уй қурилишида тушганмисиз. Негадир жахлдор тушибсиз.
-- Кимгадир иш буюраётгандирман.... биласан характерим унчалик ширин эмас.
-- Шу учун ҳам онам билан тортишиб қолганмидингиз?
-- Йўқ онанг чет элликга турмушга чиққанлиги ёқмаган....шу учун тортишиб юз кўрмас бўлиб кетгандик.
-- Тушунмадим.....дадаси демак сиз айтмоқчисизки жиянингиз Машани топдингиз шундайми?
-- Йўқ уни топмадим.....худди унга қуйиб қўйгандек ўхшаш актриса қизни учратдим. Биласанми уни отам кўрса борми... ҳеч қанақа ҳужжат пужжат ҳам суриштирмайди.
-- Лекин отангиз билиб қолсачиии ?
-- Сезмайди.....энг асосийси меросни қўлга киритишимиз керак ....тушуняпсанми азизаммм.....
Эртаси куни Вагиз келишилган манзилда Римма билан учрашиб, уни машинасида уйига олиб келди. Римма Вагиз хотинига кўрсатган расмдаги опасининг копияси эди. Улар бир бирига худди сув томчисидек ўхшашарди. Уйига келган пайт айни тушлик вақти бўлиб, ҳамма стол атрофида уй ичкарисида ўтиришарди. Вагиз биринчи бўлиб уйга кирди ва эшикдан кирганда пойгада ўтирган Отасини келиб елкасидан қучиб гап бошлади. (пойгада ўтиришни ёқтирар....баъзиларга ўхшаб даврани тўрида ўтиришни ёқтирмасди отахон)
-- Отажоннн.....сизга сюрпризим бор.
Отахон қўлидаги қошиқ ва санчқини стол устига қуйиб, овқатланишдан тўхтади.
-- Отажон кутиб олинг набирангиз Машани топдим. Қани кириб келавер даврамизга жиян!- дея Машани таклиф қилди.
-- Бобожон....ҳар доим сизни ёнингизга келишни ҳоҳлардим. Умид қиламанки мени қабул қиласиз.
-- Қизим Онангни ўзисан....яқинроқ келчи.....кўзларинг худди бувингникига ўхшаркан. - дея набирасини қучиб бироз кўзига ёш келди.
Бобосини таклифи билан набираси аравачада суриб ҳовлига чиқишди.
Сен эслайсанми болалигингда сени елкамга кўтариб юрардим....энди сен мени аравачамда суриб юрибсан.
-- Бобожон мана шундоққина кўриниб турибдики биз ҳақиқатдан ҳам қондошмиз.
-- Демак мендан хафа эмассанаа...
-- Йўқ бобожон хафамасман....
-- Онангчи мени эслармиди?
-- Албатта эсларди... хафа ҳам эмасди. биласизми биз онам билан доим сизни интернет орқали кузатардик. Бетоблигингизни ҳам интернетдан билдик.
-- Раҳминг келиб кейин ёнимга келдингми......
-- Йўқ доим ёнингизга келишни ҳоҳлардим. Мен тушундим ва сизни кўришни ҳоҳладим... Биласизми онам ҳам келишни ҳоҳларди. Аммо негадир бир нарсалар тўсқинлик қиларди. Балким ғурури йўл қўймагандир....онам сизни жудаям яхши кўрарди.
-- Бобожон бу расмдаги ҳарбий кийимда сизмисиз? Ярашибди форма.
-- Ҳа бу менман.....мени жудаям ажойиб аёл севиб қолган. Горнизон бўйлаб иккаламиз кўп сайр қилардик.
-- Бувимми.... шундан кейин бой бўлишни ва данғиллама уйингизни ўзингиз қуришни истаб бизнесга ўтиб кетдингизми?
-- Йўқ бу учун эмас... Собиқ иттифоқ тарқаб кетгандан кейин армия ҳам бардак бўлиб кетди. Ҳарбийларни ҳам обруйи қолмади. Кейин касбимни алиштирдим.
-- Бобожон қаранг мана бу расмда уй қурилишида тушганмисиз. Негадир жахлдор тушибсиз.
-- Кимгадир иш буюраётгандирман.... биласан характерим унчалик ширин эмас.
-- Шу учун ҳам онам билан тортишиб қолганмидингиз?
-- Йўқ онанг чет элликга турмушга чиққанлиги ёқмаган....шу учун тортишиб юз кўрмас бўлиб кетгандик.
-- Лекин бобожон....ахир
-- Қара мана бу расмда бувинг... Мана бу расмда бувинг сени чўмилтиряпти. Бувинг жудаям ажойиб инсон эди. Унинг вафотидан кейин бизнесга ўтиб кетдим. Бизнесимни кўтардим лекин болаларимдан алоқа узилиб қолди.
-- Ҳаммаси билан эмаску....
-- Катта ўғлим ҳарбий бўлган...уни кам кўрардим.... у хизматда вафот этган.....қизимни эса ўзим қувиб юбордим.....кичиги эса ...яхшию лекин қандайдир менга тортмаган....
-- Бобожон барибир сиз негадир кўпроқ сўкиниб муомила қилар экансиз.....
-- Ўзимни қизим....шунақа ақиллилигинг кимга тортган....
-- Сизгада бобожонннн
Улар бир бирлари билан жудаям иноқ бўлиб мириқиб суҳбатлашишар.... кўрган одам ҳақиқатдан ҳам қондошлар деб ўйлашарди.
-- Кечирасизлар....сизларга ҳалақит бермадимми?- дея Вагиз кириб келди бобо набираларни олдига.
-- Кел ўғлим....нима гап.?
-- Мана квартал ҳисоботлари тайёр...
-- Раҳмат сенга ўғлиммм.
-- Отажон....сиз бугун бошқачасиз....ҳечам менга раҳмат айтмагансиз.
-- Ўғлим ҳамма бизнесни юргизаяпсан....Ҳечдан кўра кеч.... баракат топ ўғлим.....қани қизим кетдик.....
Бобосини ётоғига ётқизиб ухлагач, Римма ҳовлига чиқди. Ҳаво салқин ёмғир майдалаб ёғарди. Қўлида зонтик тутган ҳолда ўз уйига турмуш ўртоғи Рафикка телефон қилди.
-- Алооо...бобожон ухлади. Сиз билан гаплашиш учун ҳовлига чиқдим.
-- Жудаям яхши..... ролингни яхши ўйнаётганинган хурсандман .....
-- Билмасам бегона уйда ўзимни ноқулай ҳис қилаяпман.....уни устига бобом жудаям яхши инсон экан.....негадир алдаётганимга виждоним қийналяпти....
-- Давом этавер.....бизга ўша пуллар ҳаводек зарур.- дея гўшакни қўйиб қўйди.
Аммо унинг ёнида бегона аёл ўтирар..... Рафик хотинига хиёнат қилаётганди.... Бояқишни эса бундан хабари йўқ уни ўйлаб пул ишлаш мақсадида рол ўйнашга мажбур эди.
Телефонни ўчиргач ҳовлидан энди ичкарига кирмоқчи бўлганида....ҳовлига оддий рюкзак ҳовли девори устидан ошиб пастга тушди. Римма қўрқиб кетиб дарахт панасига яширинди. Кейин эса капушонлар кийиб олган бир киши девордан ошиб тушди. Римма девор ёнида турган белкуракни олиб ўша одамни ортидан келиб бир тушурганди, ҳушини йўқотиб ерга йиқилди......
Эххххх.....бу қиз нима қилиб қўйдияяя.... кимни ўлдириб қўйдиии....шу ўйлар энди Риммани даҳшатга солиб қўйгандиииии.....
(давоми бор)
Крикдуши Шухрат
🌸🌼🌺
http://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
-- Қара мана бу расмда бувинг... Мана бу расмда бувинг сени чўмилтиряпти. Бувинг жудаям ажойиб инсон эди. Унинг вафотидан кейин бизнесга ўтиб кетдим. Бизнесимни кўтардим лекин болаларимдан алоқа узилиб қолди.
-- Ҳаммаси билан эмаску....
-- Катта ўғлим ҳарбий бўлган...уни кам кўрардим.... у хизматда вафот этган.....қизимни эса ўзим қувиб юбордим.....кичиги эса ...яхшию лекин қандайдир менга тортмаган....
-- Бобожон барибир сиз негадир кўпроқ сўкиниб муомила қилар экансиз.....
-- Ўзимни қизим....шунақа ақиллилигинг кимга тортган....
-- Сизгада бобожонннн
Улар бир бирлари билан жудаям иноқ бўлиб мириқиб суҳбатлашишар.... кўрган одам ҳақиқатдан ҳам қондошлар деб ўйлашарди.
-- Кечирасизлар....сизларга ҳалақит бермадимми?- дея Вагиз кириб келди бобо набираларни олдига.
-- Кел ўғлим....нима гап.?
-- Мана квартал ҳисоботлари тайёр...
-- Раҳмат сенга ўғлиммм.
-- Отажон....сиз бугун бошқачасиз....ҳечам менга раҳмат айтмагансиз.
-- Ўғлим ҳамма бизнесни юргизаяпсан....Ҳечдан кўра кеч.... баракат топ ўғлим.....қани қизим кетдик.....
Бобосини ётоғига ётқизиб ухлагач, Римма ҳовлига чиқди. Ҳаво салқин ёмғир майдалаб ёғарди. Қўлида зонтик тутган ҳолда ўз уйига турмуш ўртоғи Рафикка телефон қилди.
-- Алооо...бобожон ухлади. Сиз билан гаплашиш учун ҳовлига чиқдим.
-- Жудаям яхши..... ролингни яхши ўйнаётганинган хурсандман .....
-- Билмасам бегона уйда ўзимни ноқулай ҳис қилаяпман.....уни устига бобом жудаям яхши инсон экан.....негадир алдаётганимга виждоним қийналяпти....
-- Давом этавер.....бизга ўша пуллар ҳаводек зарур.- дея гўшакни қўйиб қўйди.
Аммо унинг ёнида бегона аёл ўтирар..... Рафик хотинига хиёнат қилаётганди.... Бояқишни эса бундан хабари йўқ уни ўйлаб пул ишлаш мақсадида рол ўйнашга мажбур эди.
Телефонни ўчиргач ҳовлидан энди ичкарига кирмоқчи бўлганида....ҳовлига оддий рюкзак ҳовли девори устидан ошиб пастга тушди. Римма қўрқиб кетиб дарахт панасига яширинди. Кейин эса капушонлар кийиб олган бир киши девордан ошиб тушди. Римма девор ёнида турган белкуракни олиб ўша одамни ортидан келиб бир тушурганди, ҳушини йўқотиб ерга йиқилди......
Эххххх.....бу қиз нима қилиб қўйдияяя.... кимни ўлдириб қўйдиии....шу ўйлар энди Риммани даҳшатга солиб қўйгандиииии.....
(давоми бор)
Крикдуши Шухрат
🌸🌼🌺
http://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
РАСТУШОВКА ҚИЛДИРИШ
Қошимни тердириб, татуаж қилдирганман... Айтингчи, мен дўзахийманми?
❓Савол: Ассалому алайкум, саволим бор эди. Турмушга чиққанман, қошимни тердириб, татуаж қилдирганман. Булар гуноҳлигини билдим, энди Аллоҳга ширк келтириб, Аллоҳ лаънатлаган ишни қилдим, деб гуноҳимдан афсусдаман. Айтингчи, мен дўзахийманми? Неча кундан бери уйқум йўқ, қўрқиб яшаяпман😞
#Жавоб👇
Қошимни тердириб, татуаж қилдирганман... Айтингчи, мен дўзахийманми?
❓Савол: Ассалому алайкум, саволим бор эди. Турмушга чиққанман, қошимни тердириб, татуаж қилдирганман. Булар гуноҳлигини билдим, энди Аллоҳга ширк келтириб, Аллоҳ лаънатлаган ишни қилдим, деб гуноҳимдан афсусдаман. Айтингчи, мен дўзахийманми? Неча кундан бери уйқум йўқ, қўрқиб яшаяпман😞
#Жавоб👇
💥Дилхирож.
- Менга қара, ука, сен ўзи ҳақиқий қўшиқчи бўлмоқчимисан ёки қишлоқдаги тўйларда чиқиб икки- учта ашула айтиш билан кифояланиб юрмоқчимисан? — сўраб қолди поччам бир куни.
- Қўшиқчи бўлмоқчиман, — дедим ва қарорим қатъийлигини билдириш учун шоша- пиша орзуларимни ҳам санаб ташладим. — Катта- катта тўйларни ўтказсам, дейман, байрамларда чиқиб қўшиқларим билан минг- минглаб одамларни қойил қилсам, дейман. Мен ҳам катта санъаткорлардай Тошкентга бориб телевизорларга чиқсам, дейман. “Халқлар дўстлиги” саройида концерт берсам, дейман.
- “Халқлар дўстлиги”ни қўйиб тур, — деди поччам. — Телевизор, радиога чиқиш ҳам қийин иш эмас. Ўзим ёрдам бераман. Қароринг қатъий бўлса ҳаммасига эришасан. Аммо энг қийини тўй. “Халқлар дўстлиги”да концерт берганинг билан, радио- телевидениега ҳар куни чиққанинг билан одамлар тўйига айтмаса бир пулда, ука. Ана, ҳалиги семиз йигит, оти нимайди? Ҳа, ўша. Қачон телевизорни қўйсанг шу чиқади. Ҳар байрамда шу чиқади. Аммо бировнинг тўйида кўрдингми? Баракалла! Халқ тан олмаса қийин-да, ука.
- Нима қил дейсиз, почча?
- Халққа ёқадиган қўшиқларни ўрган. Халқ дегани бу фақат жаласойлик дегани эмас. Жаласойни тўйи “Энажон қаранг- қаранг» билан, нари борса “Ёрам биё” билан ўтади. Аммо туманимизнинг марказига ёки ўўс, Камангарон, Вағашти сингари энг катта қишлоқларига бориб бу қўшиқларни айтсанг уриб ўлдиришади. Улар “Мақом”ни эшитишади. Қадимги ашулаларни эшитишади. Енгил- елпи ашулаларни эшитишмайди. “Муножот”ни, “Ушшоқ“ни сўрашади. “Куйгай”ни, “Гиря”ни сўрашади. ўўсга борсанг “Бебоқча”ю “Насруллойи”ни сўрашади. Саксонга кирган чоллари ҳам сен айтган, телевизордан тушмайдиган ҳофизларингдан кўп билади “Мақом”ни. Яхшироқ айтадиям.
- Тўйларида шўх қўшиқлар айтиб рақсгаям тушишадими ёки фақат мақом эшитишадими?
- Энди, ука, улар санъат деб “Мақом”ни тан олишади. Ўйин- кулгу қилишларига келсак, ўйин- кулгу, базм қилишади. Аёлларининг тўйи алоҳида, эркакларники алоҳида. Тўйда аёллар ўйнамайди. Раққосаям бўлмайди. Эркаклар ашула айтади. Эркаклар ўйнайди. Ашулаям эркакча, рақс ҳам эркакча. Улар қарсак чалиб, ашула айтиб ҳаммани ўйнатиб юборадиган “Бешқарсак” деган ансамблни тузганда ҳозир чет элма- чет эл юрган ансамблларингдаги фолклорчиларингнинг оталари ҳам туғилмаган эди.
- Ҳа, ишқилиб шўх ашула ҳам эшитар экан- ку, — дедим енгил нафас олиб.
- Шўх ашуланинг ҳам ашуласи бор, ука, — деди поччам. — Шўх ашулада ҳам маъно- матра бўлиши керак. “Лазги”нинг сўзларини бир қара, қандай улуғ сўзлар. “Жонон бўламан деб”, “Мустаҳзод”ларнинг сўзини қара, қандай пурмаъно сўзлар. Аммо ҳақиқий эркаклар ўйнайдиган қўшиқ қайси, айтайми? “Дилхирож”! Ашуланинг эркагиям “Дилхирож”, эркакнинг ашуласиям “Дилхирож”! сўзни қара:
Давр жавридан тану жонимда роҳат қолмади,
Сурати ҳолимда осори фароғат қолмади.
Меҳнату ғам чекмакка минбаъд тоқат қолмади,
Раҳм қил, давлатли султоним, мурувват чоғидур.
Поччам тўйларда санъаткорлардан доим “Дилхирож”ни сўраши бежиз эмас экан-да. “Дилхирож” куйланган тўйларда поччамнинг эшилиб рақсга тушганлари, “Дилхирож”ни қойил қилиб айтган ҳофизларга чўнтагидаги бор пулини қистириб юборганлари кўз олдимга келди. “Дилхирож” айтганлар ичида Хайрулла Лутфуллаевнигина тан оларди. Кейин “Бешқарсак”чиларни, Мажидхонни, Турсунхонни.
“Шуҳратни уйлантирсам Хайрулла Лутфуллаевни олиб келаман, ўшанда кўрасизлар ҳақиқий “Дилхирож”ни, ўшанда кўрасизлар менинг қандай рақсга тушишимни”, дерди суҳбатларда.
- Хуллас, гап шу, мақомдан ўн бешта, Шерали Жўраевдан йигирмата, Комилжон Отаниёзов, Жўрахон Султонов, Маъмуржон Узоқовлардан бештадан ашула ёдлайсан. “Дилхирож”ни айтиб берасан, бўлди. Ўзим сени тўйларга олиб чиқаман!
* * *
Поччам ваъдасида турди. Мени ўз “имтиҳони”дан ўтказиб олгач, қишлоғимиздаги Қурбон исмли доирачини ва Абдуназар исмли гармончини олиб, бир ўртоғиникига тўйга олиб борди. Ўртоғи ҳам, тўйхонадагилар ҳам хурсанд бўлишди. Поччамнинг ҳам кўнгли тўлди. Биз ҳам хурсанд эдик. Йигирма беш сўмдан пул олганимизга эмас, бизнинг қўшиқларимизни эшитишганига.
Поччамнинг ўртоқлари жудаям кўп эди. Биз кетма-
- Менга қара, ука, сен ўзи ҳақиқий қўшиқчи бўлмоқчимисан ёки қишлоқдаги тўйларда чиқиб икки- учта ашула айтиш билан кифояланиб юрмоқчимисан? — сўраб қолди поччам бир куни.
- Қўшиқчи бўлмоқчиман, — дедим ва қарорим қатъийлигини билдириш учун шоша- пиша орзуларимни ҳам санаб ташладим. — Катта- катта тўйларни ўтказсам, дейман, байрамларда чиқиб қўшиқларим билан минг- минглаб одамларни қойил қилсам, дейман. Мен ҳам катта санъаткорлардай Тошкентга бориб телевизорларга чиқсам, дейман. “Халқлар дўстлиги” саройида концерт берсам, дейман.
- “Халқлар дўстлиги”ни қўйиб тур, — деди поччам. — Телевизор, радиога чиқиш ҳам қийин иш эмас. Ўзим ёрдам бераман. Қароринг қатъий бўлса ҳаммасига эришасан. Аммо энг қийини тўй. “Халқлар дўстлиги”да концерт берганинг билан, радио- телевидениега ҳар куни чиққанинг билан одамлар тўйига айтмаса бир пулда, ука. Ана, ҳалиги семиз йигит, оти нимайди? Ҳа, ўша. Қачон телевизорни қўйсанг шу чиқади. Ҳар байрамда шу чиқади. Аммо бировнинг тўйида кўрдингми? Баракалла! Халқ тан олмаса қийин-да, ука.
- Нима қил дейсиз, почча?
- Халққа ёқадиган қўшиқларни ўрган. Халқ дегани бу фақат жаласойлик дегани эмас. Жаласойни тўйи “Энажон қаранг- қаранг» билан, нари борса “Ёрам биё” билан ўтади. Аммо туманимизнинг марказига ёки ўўс, Камангарон, Вағашти сингари энг катта қишлоқларига бориб бу қўшиқларни айтсанг уриб ўлдиришади. Улар “Мақом”ни эшитишади. Қадимги ашулаларни эшитишади. Енгил- елпи ашулаларни эшитишмайди. “Муножот”ни, “Ушшоқ“ни сўрашади. “Куйгай”ни, “Гиря”ни сўрашади. ўўсга борсанг “Бебоқча”ю “Насруллойи”ни сўрашади. Саксонга кирган чоллари ҳам сен айтган, телевизордан тушмайдиган ҳофизларингдан кўп билади “Мақом”ни. Яхшироқ айтадиям.
- Тўйларида шўх қўшиқлар айтиб рақсгаям тушишадими ёки фақат мақом эшитишадими?
- Энди, ука, улар санъат деб “Мақом”ни тан олишади. Ўйин- кулгу қилишларига келсак, ўйин- кулгу, базм қилишади. Аёлларининг тўйи алоҳида, эркакларники алоҳида. Тўйда аёллар ўйнамайди. Раққосаям бўлмайди. Эркаклар ашула айтади. Эркаклар ўйнайди. Ашулаям эркакча, рақс ҳам эркакча. Улар қарсак чалиб, ашула айтиб ҳаммани ўйнатиб юборадиган “Бешқарсак” деган ансамблни тузганда ҳозир чет элма- чет эл юрган ансамблларингдаги фолклорчиларингнинг оталари ҳам туғилмаган эди.
- Ҳа, ишқилиб шўх ашула ҳам эшитар экан- ку, — дедим енгил нафас олиб.
- Шўх ашуланинг ҳам ашуласи бор, ука, — деди поччам. — Шўх ашулада ҳам маъно- матра бўлиши керак. “Лазги”нинг сўзларини бир қара, қандай улуғ сўзлар. “Жонон бўламан деб”, “Мустаҳзод”ларнинг сўзини қара, қандай пурмаъно сўзлар. Аммо ҳақиқий эркаклар ўйнайдиган қўшиқ қайси, айтайми? “Дилхирож”! Ашуланинг эркагиям “Дилхирож”, эркакнинг ашуласиям “Дилхирож”! сўзни қара:
Давр жавридан тану жонимда роҳат қолмади,
Сурати ҳолимда осори фароғат қолмади.
Меҳнату ғам чекмакка минбаъд тоқат қолмади,
Раҳм қил, давлатли султоним, мурувват чоғидур.
Поччам тўйларда санъаткорлардан доим “Дилхирож”ни сўраши бежиз эмас экан-да. “Дилхирож” куйланган тўйларда поччамнинг эшилиб рақсга тушганлари, “Дилхирож”ни қойил қилиб айтган ҳофизларга чўнтагидаги бор пулини қистириб юборганлари кўз олдимга келди. “Дилхирож” айтганлар ичида Хайрулла Лутфуллаевнигина тан оларди. Кейин “Бешқарсак”чиларни, Мажидхонни, Турсунхонни.
“Шуҳратни уйлантирсам Хайрулла Лутфуллаевни олиб келаман, ўшанда кўрасизлар ҳақиқий “Дилхирож”ни, ўшанда кўрасизлар менинг қандай рақсга тушишимни”, дерди суҳбатларда.
- Хуллас, гап шу, мақомдан ўн бешта, Шерали Жўраевдан йигирмата, Комилжон Отаниёзов, Жўрахон Султонов, Маъмуржон Узоқовлардан бештадан ашула ёдлайсан. “Дилхирож”ни айтиб берасан, бўлди. Ўзим сени тўйларга олиб чиқаман!
* * *
Поччам ваъдасида турди. Мени ўз “имтиҳони”дан ўтказиб олгач, қишлоғимиздаги Қурбон исмли доирачини ва Абдуназар исмли гармончини олиб, бир ўртоғиникига тўйга олиб борди. Ўртоғи ҳам, тўйхонадагилар ҳам хурсанд бўлишди. Поччамнинг ҳам кўнгли тўлди. Биз ҳам хурсанд эдик. Йигирма беш сўмдан пул олганимизга эмас, бизнинг қўшиқларимизни эшитишганига.
Поччамнинг ўртоқлари жудаям кўп эди. Биз кетма-
кет тўйларга чиқа бошладик. Кейинчалик хизмат доирамиз кенгайиб, қўшни туманлар, ҳатто бошқа вилоятларга ҳам ҳафталаб тўйларга бора бошладик. Менга маза эди, бошқа ҳофизларга ўхшаб созанда ё раққоса излаб юрмас эдим. Ҳаммасини поччам ҳал қиларди. Яхшироқ созанда чиқибди, деб эшитса топиб тўйга олиб келарди. Санъати, одоби ёқса биз билан бирга юраверарди.
Тўй қилувчилар ҳам аксарият ҳолларда поччам билан келишиб, тўй кунини у кишининг ён дафтарига ёздириб кетишаверарди. Қолганини поччамнинг ўзи ҳал қиларди.
Хуллас, тўйларгаям бордик, орада радиога, телевизоргаям чиқдик. “Халқлар дўстлиги”да чиқиш эса армон бўлиб қолди. Ундан бошқа армонлар ҳам кам эмасди.
* * *
Поччам кутилмаганда озиб кета бошлади. Аввалига ўқтин-ўқтин ўқчийдиган поччам кейинчалик овқат еса қайт қиладиган бўлиб қолди.
Самарқанддаги энг номдор касалхонада узоқ даволанди. Ҳар гал борсам касалликдан, дори-дармондан, ҳатто турмуш икир-чикирларидан ҳам деярли гаплашмасдик. Суҳбатларимиз санъат ҳақида, қўшиқчилик ҳақида бўларди. Улар узоқ, мени ҳамшира чиқариб юборгунича давом этарди.
- Ҳалиги “Тойбола”ни айтган йигит яхши ашула қипти- я, ука, “Ўғил бола” деган. Кеча радиодан эшитдим. Зўр қўшиқ бўпти. Одамнинг ўйнагиси келади. Ётган жойимда ўйнадим. Шўх ашула қилсанг ана шунақа қил!
- Раиснинг тўйи эсингдами, — деб қолди бир гал. — Аммо санъаткорларини ёмон уялтирувдим, эсингдами? Тошкентдан келган ҳофизи “Дилхирож”ни айтолмас экан. Уч-тўрт марта бориб “Дилхирож”ни айтинг, ҳофиз, илтимос”, деб пул қистириб келдим. Охири, “Ака, у қўшиқни айтолмайман, билмайман, замонавийроқларидан сўранг”, деди. Аччиғим чиқиб кетди. Шартта микрофонни олиб, “Раис бобо, “Дилхирож”ни билмайдиган артистни Тошкентдай жойдан олиб келдингизми? Ундан кўра Қамариддинни хизматга айтсангиз дуруст эмасмиди”, дедим. Кейин “Э, сизга беш кетмадим”, деб бир даста пулни Тошкентдан келган артистнинг устидан сочиб, тўйхонадан чиқиб кетувдим.
- Аммо сенинг тўйингда яйровдик, — деди поччам пича ўйлаб ётиб. — Шерали ўғлингнинг суннат тўйида ҳофизман дегани келувди. Аммо кечқурун “Бешқарсак”чилар келишди. Ўзиям “Дилхирож”ни беш марта айттирдикми, олти марта айттирдикми, эсимда йўқ. Ана ўшанда рақсга тушишнинг хуморидан чиққанмиз- а? Кун бўйи чарчаганларимиз ҳам чиқиб кетувди ўшанда. Опангга “Ҳақиқий қўшиқ “Дилхирож”, ўйнасанг “Дилхирож”га ўйна”, деб униям роса рақсга туширганман. Бир опкеб видеосини қўйиб берасан-да.
Бир сафар борсам “Уйга олиб кетинглар”, деб қолди.
- Ҳали соғайиб кетмадингизку, — дедим жудаям озиб кетган поччамнинг сўлғин юзларига қараб.
- Энди бўлди, — деди поччам. — Ўз уйимда, бола- чақамнинг олдида жон берай.
- Нега унақа дейсиз, нафасингизни иссиқ қилинг, — дедим хафа бўлиб.
- Ука, хафа бўлишнинг, ғамга ботишнинг ҳожати йўқ. Худога шукр, эркак бўлиб дунёга келдим, эркакдай яшадим. Энди ўлимни ҳам эркакдай қарши олиш керак. Менинг дардим бедаво, келганимдаёқ билганман ошқозоним рак бўлганини. Уйга борганда опангга “Поччам рак экан”, деб айтиб қўйма. “Бирор ҳафта дам олиб кетгани келди”, деб қўявер. Рак десанг опанг бу ғамни кўтаролмайди.
Поччамни уйга олиб бордик. Кечқурун олдига кираётсам опам енгимдан тортиб тайинлади:
- Тағин поччангга дўхтирлар “Бу киши рак, тузалмайди, бир ҳафталик умри қолган”, деганини айтиб қўйма. Раклигини билса умидсизликка тушади, бу дарднинг ғамини кўтара олмайди.
Ўшанда ўзимни тутолмадим. Ана ўшанда йиғладим. Узоқ йиғладим. Поччамнинг рак эканига эмас, кўз олдимизда поччамизнинг эриб бораётган шамдек умр нури сўнаётганига ҳам эмас, поччамнинг ўзи билган дардини опамга айтмай уни аяётганига, опам ҳам ҳаммага аён ҳақиқатни эрига айтмай уни ўзича аяётганига йиғладим. “Оллоҳ бунча иродани одамзотга қаердан берди” деб йиғладим. “Сўнгги нафасларида ҳам опамни авайлаш, аяш учун поччам кучни қаердан олди”, деб йиғладим. “Меҳр- муҳаббатнинг чеки- чегараси қаерда”, деб йиғладим.
* * *
“Бир ҳафталик умри қолганмиш”.
Бу гап ҳамма ёққа тарқалди. Тез тарқалди. Ёшу-қари, эркагу-аёл, қариндошу бегона касални кўргани, аслида поччам билан видолашгани кела бошлашди. Зеро, поччам қишлоқнинг эркаси эди. Уни ҳамма яхши кў
Тўй қилувчилар ҳам аксарият ҳолларда поччам билан келишиб, тўй кунини у кишининг ён дафтарига ёздириб кетишаверарди. Қолганини поччамнинг ўзи ҳал қиларди.
Хуллас, тўйларгаям бордик, орада радиога, телевизоргаям чиқдик. “Халқлар дўстлиги”да чиқиш эса армон бўлиб қолди. Ундан бошқа армонлар ҳам кам эмасди.
* * *
Поччам кутилмаганда озиб кета бошлади. Аввалига ўқтин-ўқтин ўқчийдиган поччам кейинчалик овқат еса қайт қиладиган бўлиб қолди.
Самарқанддаги энг номдор касалхонада узоқ даволанди. Ҳар гал борсам касалликдан, дори-дармондан, ҳатто турмуш икир-чикирларидан ҳам деярли гаплашмасдик. Суҳбатларимиз санъат ҳақида, қўшиқчилик ҳақида бўларди. Улар узоқ, мени ҳамшира чиқариб юборгунича давом этарди.
- Ҳалиги “Тойбола”ни айтган йигит яхши ашула қипти- я, ука, “Ўғил бола” деган. Кеча радиодан эшитдим. Зўр қўшиқ бўпти. Одамнинг ўйнагиси келади. Ётган жойимда ўйнадим. Шўх ашула қилсанг ана шунақа қил!
- Раиснинг тўйи эсингдами, — деб қолди бир гал. — Аммо санъаткорларини ёмон уялтирувдим, эсингдами? Тошкентдан келган ҳофизи “Дилхирож”ни айтолмас экан. Уч-тўрт марта бориб “Дилхирож”ни айтинг, ҳофиз, илтимос”, деб пул қистириб келдим. Охири, “Ака, у қўшиқни айтолмайман, билмайман, замонавийроқларидан сўранг”, деди. Аччиғим чиқиб кетди. Шартта микрофонни олиб, “Раис бобо, “Дилхирож”ни билмайдиган артистни Тошкентдай жойдан олиб келдингизми? Ундан кўра Қамариддинни хизматга айтсангиз дуруст эмасмиди”, дедим. Кейин “Э, сизга беш кетмадим”, деб бир даста пулни Тошкентдан келган артистнинг устидан сочиб, тўйхонадан чиқиб кетувдим.
- Аммо сенинг тўйингда яйровдик, — деди поччам пича ўйлаб ётиб. — Шерали ўғлингнинг суннат тўйида ҳофизман дегани келувди. Аммо кечқурун “Бешқарсак”чилар келишди. Ўзиям “Дилхирож”ни беш марта айттирдикми, олти марта айттирдикми, эсимда йўқ. Ана ўшанда рақсга тушишнинг хуморидан чиққанмиз- а? Кун бўйи чарчаганларимиз ҳам чиқиб кетувди ўшанда. Опангга “Ҳақиқий қўшиқ “Дилхирож”, ўйнасанг “Дилхирож”га ўйна”, деб униям роса рақсга туширганман. Бир опкеб видеосини қўйиб берасан-да.
Бир сафар борсам “Уйга олиб кетинглар”, деб қолди.
- Ҳали соғайиб кетмадингизку, — дедим жудаям озиб кетган поччамнинг сўлғин юзларига қараб.
- Энди бўлди, — деди поччам. — Ўз уйимда, бола- чақамнинг олдида жон берай.
- Нега унақа дейсиз, нафасингизни иссиқ қилинг, — дедим хафа бўлиб.
- Ука, хафа бўлишнинг, ғамга ботишнинг ҳожати йўқ. Худога шукр, эркак бўлиб дунёга келдим, эркакдай яшадим. Энди ўлимни ҳам эркакдай қарши олиш керак. Менинг дардим бедаво, келганимдаёқ билганман ошқозоним рак бўлганини. Уйга борганда опангга “Поччам рак экан”, деб айтиб қўйма. “Бирор ҳафта дам олиб кетгани келди”, деб қўявер. Рак десанг опанг бу ғамни кўтаролмайди.
Поччамни уйга олиб бордик. Кечқурун олдига кираётсам опам енгимдан тортиб тайинлади:
- Тағин поччангга дўхтирлар “Бу киши рак, тузалмайди, бир ҳафталик умри қолган”, деганини айтиб қўйма. Раклигини билса умидсизликка тушади, бу дарднинг ғамини кўтара олмайди.
Ўшанда ўзимни тутолмадим. Ана ўшанда йиғладим. Узоқ йиғладим. Поччамнинг рак эканига эмас, кўз олдимизда поччамизнинг эриб бораётган шамдек умр нури сўнаётганига ҳам эмас, поччамнинг ўзи билган дардини опамга айтмай уни аяётганига, опам ҳам ҳаммага аён ҳақиқатни эрига айтмай уни ўзича аяётганига йиғладим. “Оллоҳ бунча иродани одамзотга қаердан берди” деб йиғладим. “Сўнгги нафасларида ҳам опамни авайлаш, аяш учун поччам кучни қаердан олди”, деб йиғладим. “Меҳр- муҳаббатнинг чеки- чегараси қаерда”, деб йиғладим.
* * *
“Бир ҳафталик умри қолганмиш”.
Бу гап ҳамма ёққа тарқалди. Тез тарқалди. Ёшу-қари, эркагу-аёл, қариндошу бегона касални кўргани, аслида поччам билан видолашгани кела бошлашди. Зеро, поччам қишлоқнинг эркаси эди. Уни ҳамма яхши кў
рарди. Поччам ҳам элга хизмати сингган йигит эди. Ёшу қарининг хизматини беминнат қиларди.
Оқсоқоллар кенгашди. Мулла Сафар бобонинг гапи жўяли келди. Поччамнинг фотиҳали қизини узатишга қарор қилишди.
“Қиз бола бировнинг омонати. Отасининг кўзи очиқлигида олиб кетишсин. Қизини келинлик либосида кўриб кўнгли хотиржам бўлсин”.
Поччам чиқолмади. Оёғига бош қўйган қизини ётган жойида дуо қилди.
Уч кун ўтиб биз томонда талбон дейиладиган чарларни ҳам ўтказишга қарор қилишди.
“Хурсандчиликларни кўргани ғанимат. Қизиям талбондан кейин эмин-эркин келиб кетаверади”
- Даврани ўзинг олиб борасан, — тайинлади поччам. — Мен ҳақимда кўп гапириб ётма. Опангни мақта. Опанг тилло аёл. Опангнинг ўрнида тош бўлса эриб кетарди. Опангни мақтайвер. Ўйнаб кулсин, бечора. Менга қарайвериб сиқилиб кетди ўзиям. Хизматга Қамариддинни чақиринглар, “Дилхирож”ни яхши айтади.
Чарлар барибир чарлар-да. Ёшлар ўйин-кулгуни ёқтиришади. Куй-қўшиқ авжида эди…
Оллоҳ поччамга қаердан куч берди, билмайман.
- Мени тўйхонага олиб чиқинглар, — деди поччам. — Қани, қизим қандай келин бўпти?
Икки киши икки ёнидан суяб ёш болани юргизгандек авайлаб озиб, қуруқ суяги қолган поччамни даврага олиб чиқдик. Поччам тўғри келин-куёвнинг рўпарасига борди. Келин ҳам, куёв ҳам поччамга пешвоз чиқиб таъзим қилишди.
- Барака топ, қизим, баракалла, — деди поччам уларга. — Илоё бахтли бўлинглар, қўша қаринглар!
Поччамнинг кўзларидан икки томчи ёш думалади. Балки улар севинч ёшларидир, аммо қараб турганлар буни ўзларича тушундилар. Чекка-чеккадан пиқиллаган йиғи товушлари эшитила бошлади. Йиғлаганларни кўриб бошқалар ҳам қўшилдилар.
- Тўй тўйдай бўлсин-да, жўралар, — деди поччам. — Қамариддинга айт, “Дилхирож”ни айтсин!
Қамариддин ҳам бир имодан тушунди. “Дилхирож” чалинди. Сўзлари айтила бошлаган дамда “Мени қўйиб юборинглар!”, деди поччам. Биз қўрқиб-қўрқиб қўлларимизни поччамнинг қўлтиғидан олдик. Поччам қўлларини кўтарди. Оёқларини “қайчи” қилиб рақс туша бошлади.
Ё қудратингдан! Поччам худди навқирон пайтларидагидек, соппа- соғ вақтларидагидек, тўй-ҳашамларни гулдиратиб юрган дамларидагидек кенг қулоч ёзиб, эркакчасига рақс тушарди.
Қамариддин бир қўлида микрофон, бир қўли билан кўз ёшларини артиб куйларди:
Ҳосилим барқи ҳаводисдан маломат доғидур,
Маснадим кўйи маломатда фано тупроғидур…
Қайтар дунё экан. Бир вақтлар “Дилхирож”ни қойил қилган ҳофизнинг бошидан бор пулини сочган поччамнинг, “Дилхирож”га эркакча қилиб ўйнаган йигитлар бошидан бор пулини сочган поччамнинг бошидан пуллар сочилди, беармон сочилди.
Ана ўшанда ёмон йиғладим.
Ана ўшанда томоғимга бир нарса ёмон тиқилди.
Поччам қизини ва куёвини дуо қилди.
Биз келин-куёвни кузатиб, ичкарига кирдик. Опам поччамнинг бошини тиззалари устида ушлаганча жимгина кўз ёш тўкарди.
Поччам нимтабассум қилиб ётар, у ўзи айтгандек, ўлимни ҳам мардона, яъни, эркакчасига қарши олган эди.
Каримберди Тўрамурод.
🌸🌼🌺
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Оқсоқоллар кенгашди. Мулла Сафар бобонинг гапи жўяли келди. Поччамнинг фотиҳали қизини узатишга қарор қилишди.
“Қиз бола бировнинг омонати. Отасининг кўзи очиқлигида олиб кетишсин. Қизини келинлик либосида кўриб кўнгли хотиржам бўлсин”.
Поччам чиқолмади. Оёғига бош қўйган қизини ётган жойида дуо қилди.
Уч кун ўтиб биз томонда талбон дейиладиган чарларни ҳам ўтказишга қарор қилишди.
“Хурсандчиликларни кўргани ғанимат. Қизиям талбондан кейин эмин-эркин келиб кетаверади”
- Даврани ўзинг олиб борасан, — тайинлади поччам. — Мен ҳақимда кўп гапириб ётма. Опангни мақта. Опанг тилло аёл. Опангнинг ўрнида тош бўлса эриб кетарди. Опангни мақтайвер. Ўйнаб кулсин, бечора. Менга қарайвериб сиқилиб кетди ўзиям. Хизматга Қамариддинни чақиринглар, “Дилхирож”ни яхши айтади.
Чарлар барибир чарлар-да. Ёшлар ўйин-кулгуни ёқтиришади. Куй-қўшиқ авжида эди…
Оллоҳ поччамга қаердан куч берди, билмайман.
- Мени тўйхонага олиб чиқинглар, — деди поччам. — Қани, қизим қандай келин бўпти?
Икки киши икки ёнидан суяб ёш болани юргизгандек авайлаб озиб, қуруқ суяги қолган поччамни даврага олиб чиқдик. Поччам тўғри келин-куёвнинг рўпарасига борди. Келин ҳам, куёв ҳам поччамга пешвоз чиқиб таъзим қилишди.
- Барака топ, қизим, баракалла, — деди поччам уларга. — Илоё бахтли бўлинглар, қўша қаринглар!
Поччамнинг кўзларидан икки томчи ёш думалади. Балки улар севинч ёшларидир, аммо қараб турганлар буни ўзларича тушундилар. Чекка-чеккадан пиқиллаган йиғи товушлари эшитила бошлади. Йиғлаганларни кўриб бошқалар ҳам қўшилдилар.
- Тўй тўйдай бўлсин-да, жўралар, — деди поччам. — Қамариддинга айт, “Дилхирож”ни айтсин!
Қамариддин ҳам бир имодан тушунди. “Дилхирож” чалинди. Сўзлари айтила бошлаган дамда “Мени қўйиб юборинглар!”, деди поччам. Биз қўрқиб-қўрқиб қўлларимизни поччамнинг қўлтиғидан олдик. Поччам қўлларини кўтарди. Оёқларини “қайчи” қилиб рақс туша бошлади.
Ё қудратингдан! Поччам худди навқирон пайтларидагидек, соппа- соғ вақтларидагидек, тўй-ҳашамларни гулдиратиб юрган дамларидагидек кенг қулоч ёзиб, эркакчасига рақс тушарди.
Қамариддин бир қўлида микрофон, бир қўли билан кўз ёшларини артиб куйларди:
Ҳосилим барқи ҳаводисдан маломат доғидур,
Маснадим кўйи маломатда фано тупроғидур…
Қайтар дунё экан. Бир вақтлар “Дилхирож”ни қойил қилган ҳофизнинг бошидан бор пулини сочган поччамнинг, “Дилхирож”га эркакча қилиб ўйнаган йигитлар бошидан бор пулини сочган поччамнинг бошидан пуллар сочилди, беармон сочилди.
Ана ўшанда ёмон йиғладим.
Ана ўшанда томоғимга бир нарса ёмон тиқилди.
Поччам қизини ва куёвини дуо қилди.
Биз келин-куёвни кузатиб, ичкарига кирдик. Опам поччамнинг бошини тиззалари устида ушлаганча жимгина кўз ёш тўкарди.
Поччам нимтабассум қилиб ётар, у ўзи айтгандек, ўлимни ҳам мардона, яъни, эркакчасига қарши олган эди.
Каримберди Тўрамурод.
🌸🌼🌺
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
💥Қисматнинг қинғир ҳазили
гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Самира қизи айтган совчиларни унча хушламади:
- Қўй, қизим, ҳеч кўнглим бўй бермаяпти. Ўзимиз томондан ҳам яхши йигитларга сўрашяпти. Узоқнинг донидан, яқиннинг сомони яхши, дейдилар. Уларингни ҳали бир марта ҳам кўрмаганману, негадир ҳар сафар айтганингда юрагимни алланечук ғашлик қоплайди. Болам, ўшалар келмай қўяверишсин-а?..
- Ойижон, нега унақа дейсиз? Элбек ака жуда ҳам яхши инсон. Шундай яхши йигитнинг оиласи ёмон бўлармиди? Ойижоним, илтимос, йўқ деманг. Улар келишсин, ойилари билан танишинг, кейин бирорта холам билан бориб Элбек акамларнинг маҳалласидан сўраб-суриштиринг, ана ундан кейин бирор гап айтарсиз. Балки, фикрингиз ўзгарар... Ахир мен ҳар қанақа одамни ёқтириб, ҳар қанақа одам билан етаклашиб кетавермайман. Сизнинг, дадамнинг орзулари билан ўйнашишга ҳаққим йўқ менинг, буни яхши биламан.- Самодил онасига илтижоли тикилди. Самира чуқур “уҳ” тортди:
- Майли, қизим, келаверишсин-чи, қолгани бир гап бўлар. Биласан-а, мен сенга мен учун ҳам бахтли бўлишни уқтирганман, мен учун ҳам бахтли бўлишга ваъда бергансан. Шу ваъдангни, қулоғингга қуйганларимни унутмасанг, кимни севсанг ҳам, энг аввало онангни эсингдан чиқармасанг, бўлгани.
- Хавотирланманг, дедим-ку, ойижон. Кўнглингиз тўқ бўлсин, ҳамма айтганларингиз эсимда.- Самира қизининг гапларига ишонишни астойдил истаса-да, кўнглидаги ғуборлар аримас, аллақандай тушуниксиз ҳиссиётлар чангалида қийналар, ҳатто ярим тунда ҳам қизининг ётоғига кириб, унга узоқ термулиб ўтирар, сочларини силаб, бахтини сўраганча дуо қиларди.
Совчилар келадиган куни қизининг елиб-югураётгани, ҳали эшик-деразаларнинг ромларини қайта-қайта артса, бир қараса ойналарни артади. Дам қўли қўли тегмай яхна овқатларни дастурхонга мос ликопчаларга қўйса, дам соатдан кўз узмай ширинликлар пиширар, унинг жонсараклиги бир томондан Самиранинг ғашини келтирса, бир томондан қизининг улғайгани, янги ҳаётга қадам қўйишни астойдил истаётгани, юрагини орзиқтирарди. Қизи улғайибди, турмуш қуришни, оилали бўлишни хоҳлаяпти. Бунинг нимаси ёмон? Ҳар бир қиз вақти келиб оила қуриши, ота уйини тарк этиши керак. Бу- табиат қонуни, ҳаёт ҳақиқати. Бунда ҳеч қанақасига ғайритабиийлик йўқ, инсон бахт учун яратилган. Бахт эса – сени тушунадиган, ардоқлайдиган инсон билан яшаганингда. Бироқ ҳаётнинг ўзига хос мезонлари бўлади. Баъзан сени мени тушунади, деб ўйлаганинг бутунлай бегона, кўнглим талпинади, деганинг юрагингга терс бўлиб чиқиши ҳам мумкин. Шунинг учун, тақдирни тақдир қилган Яратганга таваккал қилганларнинг кўпчилиги бахтли яшайди. Ҳаёт – қарама қаршиликлар майдони, шахмат ўйинига ўхшайди. Бир томонда оқ доналар, бир томонда қора. Баъзан кетма кет қора доналар ўйинига дуч келинади, айримларнинг ҳаётида эса, аввал яхши кунлар нашъу намоси, сўнг эса қора кунларнинг имтиҳони бошланади. Энди Самиранинг қизига бахт кулиб боқсин-да. Бу дунёда уни боғлаб турган ягона инсон- қизи. Ҳамма орзу-умидлари, келажагининг истиқболи шу қизига боғлиқ. Яраланган юрагининг яккаю ягона малҳами. Ғамлардан, дунё ташвишларидан чарчаганида ҳаётга умид, муҳаббат уйғотадиган, уни яхши кунлар олдиндалигига астойдил ишонтирадиган шу- қизи. Мана шу қизи улғайиб, янги ҳаёт остонасида турибди энди. Боланг кўз ўнгингда тез катта бўларкан, билмай, уни бола хаёл қилиб юрар экансан...
- Ая, чиқинг, келишди, шекилли.- Самодил ташқаридан шундай деб овоз берди-ю, лип этиб ичкари уйга кириб яширинди. Самиранинг оёқ-қўли титраб, ҳаяжондан талмовсираган куйи дарвозахонага чиқди. Оппоқ машинани тўлдириб келган совчи хотинлар бирин-кетин тоғорасини қўлтиқлаб тушиб келаверишди. Тамойилига кўра, Самира уларни кўриб ҳайрон бўлгандай бўлди. Аммо... Меҳмонлар яқинлашиб, кўришишга икки-уч қадам қолганида ҳайратдан тош қотди. Аёлнинг боши айланиб, мияси ғувиллар, совчиларнинг бири-ёши кекса кампир Самиранинг ўтмишдан қолган юрак доғларини тирналишига сабаб бўлди. Бир оздан кейин, Самира ҳай-ҳайлашаётган хотинларни ичкарига бошлади-ю, ҳалиги кампирга қарамасликка уриниб тилини аранг калимага келтирди:
- Қани, уйга марҳамат қилинглар-чи, йўлда уриниб қолмадиларингизми?..- Аёлнинг ли ўзига бўйсунм
гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Самира қизи айтган совчиларни унча хушламади:
- Қўй, қизим, ҳеч кўнглим бўй бермаяпти. Ўзимиз томондан ҳам яхши йигитларга сўрашяпти. Узоқнинг донидан, яқиннинг сомони яхши, дейдилар. Уларингни ҳали бир марта ҳам кўрмаганману, негадир ҳар сафар айтганингда юрагимни алланечук ғашлик қоплайди. Болам, ўшалар келмай қўяверишсин-а?..
- Ойижон, нега унақа дейсиз? Элбек ака жуда ҳам яхши инсон. Шундай яхши йигитнинг оиласи ёмон бўлармиди? Ойижоним, илтимос, йўқ деманг. Улар келишсин, ойилари билан танишинг, кейин бирорта холам билан бориб Элбек акамларнинг маҳалласидан сўраб-суриштиринг, ана ундан кейин бирор гап айтарсиз. Балки, фикрингиз ўзгарар... Ахир мен ҳар қанақа одамни ёқтириб, ҳар қанақа одам билан етаклашиб кетавермайман. Сизнинг, дадамнинг орзулари билан ўйнашишга ҳаққим йўқ менинг, буни яхши биламан.- Самодил онасига илтижоли тикилди. Самира чуқур “уҳ” тортди:
- Майли, қизим, келаверишсин-чи, қолгани бир гап бўлар. Биласан-а, мен сенга мен учун ҳам бахтли бўлишни уқтирганман, мен учун ҳам бахтли бўлишга ваъда бергансан. Шу ваъдангни, қулоғингга қуйганларимни унутмасанг, кимни севсанг ҳам, энг аввало онангни эсингдан чиқармасанг, бўлгани.
- Хавотирланманг, дедим-ку, ойижон. Кўнглингиз тўқ бўлсин, ҳамма айтганларингиз эсимда.- Самира қизининг гапларига ишонишни астойдил истаса-да, кўнглидаги ғуборлар аримас, аллақандай тушуниксиз ҳиссиётлар чангалида қийналар, ҳатто ярим тунда ҳам қизининг ётоғига кириб, унга узоқ термулиб ўтирар, сочларини силаб, бахтини сўраганча дуо қиларди.
Совчилар келадиган куни қизининг елиб-югураётгани, ҳали эшик-деразаларнинг ромларини қайта-қайта артса, бир қараса ойналарни артади. Дам қўли қўли тегмай яхна овқатларни дастурхонга мос ликопчаларга қўйса, дам соатдан кўз узмай ширинликлар пиширар, унинг жонсараклиги бир томондан Самиранинг ғашини келтирса, бир томондан қизининг улғайгани, янги ҳаётга қадам қўйишни астойдил истаётгани, юрагини орзиқтирарди. Қизи улғайибди, турмуш қуришни, оилали бўлишни хоҳлаяпти. Бунинг нимаси ёмон? Ҳар бир қиз вақти келиб оила қуриши, ота уйини тарк этиши керак. Бу- табиат қонуни, ҳаёт ҳақиқати. Бунда ҳеч қанақасига ғайритабиийлик йўқ, инсон бахт учун яратилган. Бахт эса – сени тушунадиган, ардоқлайдиган инсон билан яшаганингда. Бироқ ҳаётнинг ўзига хос мезонлари бўлади. Баъзан сени мени тушунади, деб ўйлаганинг бутунлай бегона, кўнглим талпинади, деганинг юрагингга терс бўлиб чиқиши ҳам мумкин. Шунинг учун, тақдирни тақдир қилган Яратганга таваккал қилганларнинг кўпчилиги бахтли яшайди. Ҳаёт – қарама қаршиликлар майдони, шахмат ўйинига ўхшайди. Бир томонда оқ доналар, бир томонда қора. Баъзан кетма кет қора доналар ўйинига дуч келинади, айримларнинг ҳаётида эса, аввал яхши кунлар нашъу намоси, сўнг эса қора кунларнинг имтиҳони бошланади. Энди Самиранинг қизига бахт кулиб боқсин-да. Бу дунёда уни боғлаб турган ягона инсон- қизи. Ҳамма орзу-умидлари, келажагининг истиқболи шу қизига боғлиқ. Яраланган юрагининг яккаю ягона малҳами. Ғамлардан, дунё ташвишларидан чарчаганида ҳаётга умид, муҳаббат уйғотадиган, уни яхши кунлар олдиндалигига астойдил ишонтирадиган шу- қизи. Мана шу қизи улғайиб, янги ҳаёт остонасида турибди энди. Боланг кўз ўнгингда тез катта бўларкан, билмай, уни бола хаёл қилиб юрар экансан...
- Ая, чиқинг, келишди, шекилли.- Самодил ташқаридан шундай деб овоз берди-ю, лип этиб ичкари уйга кириб яширинди. Самиранинг оёқ-қўли титраб, ҳаяжондан талмовсираган куйи дарвозахонага чиқди. Оппоқ машинани тўлдириб келган совчи хотинлар бирин-кетин тоғорасини қўлтиқлаб тушиб келаверишди. Тамойилига кўра, Самира уларни кўриб ҳайрон бўлгандай бўлди. Аммо... Меҳмонлар яқинлашиб, кўришишга икки-уч қадам қолганида ҳайратдан тош қотди. Аёлнинг боши айланиб, мияси ғувиллар, совчиларнинг бири-ёши кекса кампир Самиранинг ўтмишдан қолган юрак доғларини тирналишига сабаб бўлди. Бир оздан кейин, Самира ҳай-ҳайлашаётган хотинларни ичкарига бошлади-ю, ҳалиги кампирга қарамасликка уриниб тилини аранг калимага келтирди:
- Қани, уйга марҳамат қилинглар-чи, йўлда уриниб қолмадиларингизми?..- Аёлнинг ли ўзига бўйсунм
ас, ўзига тобора итоат этмаётган кўзлари ҳалиги кампирга тортиб кетар, афтидан совчиларнинг каттаси ҳам уни таниди шекилли, ранг-рўйи ўзгариб, лаблари титрар, ниманидир сўрашга чоғланардию, гап бошламоқчи бўлганида дами ичига тушиб кетарди. Самира бир оз ўтиб ўзини ўнглади, шекилли, бу ёқимсиз меҳмондорчиликни тугатиш учун, қовоқ-тумшуғини очмай, совчиларни атай ясатиб қўйилган уйга эмас, ўзлари ўтириб овқатланадиган хонага чорлади:
- Қани, киринглар.- Бир бурчакда йиғиб қўйилган кўрпачаларни тўшай бошлади. Меҳмонлар ўрнашиб ўтиришгач, одатдагидек салом-алик, ҳол сўрашлар такрорланди. Самира чой опкелиш учун ташқарига чиққан эди, ошхонада қизига тўқнаш келди:
- Ойижон, нега меҳмонхонага эмас, ўзимизнинг уйга киргиздингиз? Тинчликми? Чойни мен киргизмайманми?..- Самира ғазабдан титраб қизига ўқрайди ва биринчи марта овозини баландлатди:
- Улар меҳмонхонага киргизадиган меҳмонлар эмас экан. Чойни ўзим олиб кираман, сен индамай хонангга кириб ўтир, кейин гаплашамиз!
Чой қайтариб қуйилгандан кейин, меҳмонлар бир-бирининг оғзига термулишар, ҳеч кимдан садо чиқмагач, ҳаммаси биргаликда кекса ҳамроҳларининг оғзини пойлашди.
- Биз остонангизга қулчиликка келдик, айланай...- Самира Худодан ўзига сабр, жаҳлига тўзим сўраб гап бошлади:
- Қаранг-а, тоғ тоғ билан учрашмайди, одам одам билан учрашади, деган гаплар қанчалик тўғри экан-а?! Биз сиз билан яна учрашиб турибмиз. Қизиқ, бу сафар кимга совчи бўлиб келдингиз? Ҳар ҳолда, неварангизга бўлса керак. Яна келинликка номзод қизнинг таг-тугини суриштирмай, келаверибсиз-да. Кимлигини билиб қолсангиз, тўйга бир ҳафта қолганда, ҳаммасини тўхтатасиз-да. Хуллас, омин Аллоҳу акбар. Мени узатадиган, сизларга берадиган қизим йўқ. Яхши боринглар.- Самира шундай деб, дастурхон чеккасини қайириб, аввал ўзи ўрнида қўзғалди-да, сўнг унга ҳайрон тикилаётганларга, ердан бош кўтаролмай ўтирган кампирга қаради. Самира йиғлаб юбормаслик учун ўзида куч топди. Меҳмонлар қайтганидан кейин алла-паллагача хонасида қамалиб ўтириб,оқшомда, ошхонада чироқни ҳам ёқмай, онасининг бугунги ишини тушунмай абгор ўтирган қизини ёнига чақирди:
- Самош, Самодил, буёққа кел, қизим. Ошхонада нега чироқни ёқмай ўтирибсан? Кел-чи, она бола бир гурунглашайлик.- Қиз қўрқа писа онасининг ёнига келиб ўтирди. Кўринишидан бир оғиз ортиқча гап гапирилса, йиғлаб юборадиган алпозда эди.
- Ҳайрон бўлиб ўтирибсанми, нега ойим совчиларга бунақанги қўполлик қилдилар, деб? Ўзим айбдорман, аввал бошдан ҳаммасини сенга айтиб беришим, тақдиримдан сени хабардор этишим керак эди...- Самира қизининг сочларини силаган куйи хаёл уммонига ғарқ бўлди...
Самира талабалик таҳсилини тамомлаган йили узатилди. Куёв бўлмишнинг обрўли даргоҳда ишлаши, қудаларнинг бой-бадавлатлиги ҳақидаги мақтовлар келинчакни ҳам, ота-онаси, амма-холаларни ҳам кўзини қувнатди. Қудалар қўшалоқ тўй қилиб, катта ўғлини қудағайнинг синглисининг қизига, кичик ўғлини Самирага уйлаб, орзу –ҳавасини элга намойиш этишди. Никоҳ оқшомидан олдин Самиранинг бошини қотириб ташлаган янгалар, қуда томоннинг эпчил аёлларининг саъй-ҳаракатлари натижасида, келиннинг ўзини қолдириб кетадиган бўлишди. Никоҳ оқшоми ясатиғлиқ гўшангада ёлғиз қолиб кетган Самира, ана шу ёлғизлик исканжасида нақ олтмиш куну тунни ўтказди. То куёвнинг биринчи – ўзидан беш-олти ёш катта хотини келиб, тўполон қилгунича. Икки ойлик келинчак- бутасидан узилиб, бир марта ҳидланган гул бўлиб ота уйига қайтган Самира, иш билан ўзини овутиш учун шаҳарда ишлай бошлади. Одамларнинг гап-сўзлари, ҳали элликка кирганидан, ҳали олтмишга тўлганидан келаётган совчилар икки ойгина турмуш қурган жувоннинг юрагига ханжар бўлиб ботар, ўзи тортаётган ранжу изтироблар устига устак бўларди. Охири, таниш одамларнинг кўзидан четроқда бўлиш учун пойтахтга келди. Бир газетага ишга кириб, ўзи билан ўзи овора бўлиб юраверди.Шундай кунларнинг бирида ҳаётига у кириб келди. Ижара уйининг биринчи қаватидаги дўкондан кунда кунора егулик харид қиладиган қиз, одатий навбатчи мулоқотлардан бошлаган танишуви оқибатида йигирма беш йил ҳеч кимга ишонмаган кўнглини, дўкон эгасига ишониб топширди. Акбарали исмли асли келиб чиқиши водийлик, ота-о
- Қани, киринглар.- Бир бурчакда йиғиб қўйилган кўрпачаларни тўшай бошлади. Меҳмонлар ўрнашиб ўтиришгач, одатдагидек салом-алик, ҳол сўрашлар такрорланди. Самира чой опкелиш учун ташқарига чиққан эди, ошхонада қизига тўқнаш келди:
- Ойижон, нега меҳмонхонага эмас, ўзимизнинг уйга киргиздингиз? Тинчликми? Чойни мен киргизмайманми?..- Самира ғазабдан титраб қизига ўқрайди ва биринчи марта овозини баландлатди:
- Улар меҳмонхонага киргизадиган меҳмонлар эмас экан. Чойни ўзим олиб кираман, сен индамай хонангга кириб ўтир, кейин гаплашамиз!
Чой қайтариб қуйилгандан кейин, меҳмонлар бир-бирининг оғзига термулишар, ҳеч кимдан садо чиқмагач, ҳаммаси биргаликда кекса ҳамроҳларининг оғзини пойлашди.
- Биз остонангизга қулчиликка келдик, айланай...- Самира Худодан ўзига сабр, жаҳлига тўзим сўраб гап бошлади:
- Қаранг-а, тоғ тоғ билан учрашмайди, одам одам билан учрашади, деган гаплар қанчалик тўғри экан-а?! Биз сиз билан яна учрашиб турибмиз. Қизиқ, бу сафар кимга совчи бўлиб келдингиз? Ҳар ҳолда, неварангизга бўлса керак. Яна келинликка номзод қизнинг таг-тугини суриштирмай, келаверибсиз-да. Кимлигини билиб қолсангиз, тўйга бир ҳафта қолганда, ҳаммасини тўхтатасиз-да. Хуллас, омин Аллоҳу акбар. Мени узатадиган, сизларга берадиган қизим йўқ. Яхши боринглар.- Самира шундай деб, дастурхон чеккасини қайириб, аввал ўзи ўрнида қўзғалди-да, сўнг унга ҳайрон тикилаётганларга, ердан бош кўтаролмай ўтирган кампирга қаради. Самира йиғлаб юбормаслик учун ўзида куч топди. Меҳмонлар қайтганидан кейин алла-паллагача хонасида қамалиб ўтириб,оқшомда, ошхонада чироқни ҳам ёқмай, онасининг бугунги ишини тушунмай абгор ўтирган қизини ёнига чақирди:
- Самош, Самодил, буёққа кел, қизим. Ошхонада нега чироқни ёқмай ўтирибсан? Кел-чи, она бола бир гурунглашайлик.- Қиз қўрқа писа онасининг ёнига келиб ўтирди. Кўринишидан бир оғиз ортиқча гап гапирилса, йиғлаб юборадиган алпозда эди.
- Ҳайрон бўлиб ўтирибсанми, нега ойим совчиларга бунақанги қўполлик қилдилар, деб? Ўзим айбдорман, аввал бошдан ҳаммасини сенга айтиб беришим, тақдиримдан сени хабардор этишим керак эди...- Самира қизининг сочларини силаган куйи хаёл уммонига ғарқ бўлди...
Самира талабалик таҳсилини тамомлаган йили узатилди. Куёв бўлмишнинг обрўли даргоҳда ишлаши, қудаларнинг бой-бадавлатлиги ҳақидаги мақтовлар келинчакни ҳам, ота-онаси, амма-холаларни ҳам кўзини қувнатди. Қудалар қўшалоқ тўй қилиб, катта ўғлини қудағайнинг синглисининг қизига, кичик ўғлини Самирага уйлаб, орзу –ҳавасини элга намойиш этишди. Никоҳ оқшомидан олдин Самиранинг бошини қотириб ташлаган янгалар, қуда томоннинг эпчил аёлларининг саъй-ҳаракатлари натижасида, келиннинг ўзини қолдириб кетадиган бўлишди. Никоҳ оқшоми ясатиғлиқ гўшангада ёлғиз қолиб кетган Самира, ана шу ёлғизлик исканжасида нақ олтмиш куну тунни ўтказди. То куёвнинг биринчи – ўзидан беш-олти ёш катта хотини келиб, тўполон қилгунича. Икки ойлик келинчак- бутасидан узилиб, бир марта ҳидланган гул бўлиб ота уйига қайтган Самира, иш билан ўзини овутиш учун шаҳарда ишлай бошлади. Одамларнинг гап-сўзлари, ҳали элликка кирганидан, ҳали олтмишга тўлганидан келаётган совчилар икки ойгина турмуш қурган жувоннинг юрагига ханжар бўлиб ботар, ўзи тортаётган ранжу изтироблар устига устак бўларди. Охири, таниш одамларнинг кўзидан четроқда бўлиш учун пойтахтга келди. Бир газетага ишга кириб, ўзи билан ўзи овора бўлиб юраверди.Шундай кунларнинг бирида ҳаётига у кириб келди. Ижара уйининг биринчи қаватидаги дўкондан кунда кунора егулик харид қиладиган қиз, одатий навбатчи мулоқотлардан бошлаган танишуви оқибатида йигирма беш йил ҳеч кимга ишонмаган кўнглини, дўкон эгасига ишониб топширди. Акбарали исмли асли келиб чиқиши водийлик, ота-о
наси пойтахтда ишлаб қолиб кетгану учун шу ерлик бўлиб қолган йигит билан аҳду паймон қилди. Тўғрироғи, йигит қизнинг ўтмишидан хабардор бўлса-да, ўша “камчилик”ни қабул қилиб, унга уйланишни астойдил истаган эди.
- Қарор қабул қилишингиздан аввал, ота-онангиз билан маслаҳат қилинг. Менинг ўтмишимни уларга маълум қилинг, бусиз бўлмайди,- деб ҳарчанд йигитга уқтирмасин, Акбарали:
-Кейин айтамиз. Ҳаёт меники, бизники, ўзимизнинг сиримиз ўзимиз билан қолгани маъқул. Вақти келганда, ўзлари билиб олишади. Мени режам бўйича улар бундан бир умр хабар топишмайди. Бу сир фақат иккимизгагина тегишли бўлиб қолаверади!..- Ана шу қатъий ваъдадан сўнг, Самиранинг ота-онаси қизлари айтган совчиларни кутиб олишди. Худди қиз истагандай, уқтириб қўйганидай ота-она бояқишлар ҳам лом-мим дейишмади. Унаштирув бўлди, кетидан кўп ўтмай дабдабали фотиҳа тўй бўлиб ўтди. Тўй куни белгиланиб, тўйхоналарга буюртма берилган, бўлажак келин-куёв никоҳ оқшомида кийиладиган либосларни танлаб юрган пайтларида, кутилмаган қўнғироқ Самиранинг ҳаётини яна бир маротаба чилпарчин қилди. Куёв бўлмишнинг онаси, Самиранинг ўтмишидан хабар топиб, тўйни тўхтатишни айтди.
- Ёшлар-ку, ёш ҳиссиётга берилган десам, сиз катталарнинг кўзингиз қаёқда эди?! Бизни алдаб, бева, суюқоёқ қизингизни тиқиштирмоқчи бўлибсиз-да?! Ким билади, аввалги эри ҳам нима сабабдан ҳайдаворган экан?..- Қудағай оғзига келган ҳақоратни қайтармади. Самиранинг ота-онаси, совчиликка келишингиздан олдин, ўғлингиз келиб, қизимизнинг ўтмиши ҳақида сизларга оғиз-очмаслигимизни қаттиқ тайинлаган эди, аслида бу никоҳни биз ҳам хоҳламаган эдик, дейишолмади. Йигит томон унаштирув ва фотиҳа тўйга кетган пулларни тийин-тийини билан ҳисоблаб олишди. Ҳатто буюртма қилинган тўйхоналар учун ҳам жарима тўлаган, Самиранинг ота-онаси уят ва исноддан бош кўтаролмай қолишди. Шундан кейин Самира бошқа қишлоғига қадам босмади. Орадан уч-тўрт йил ўтиб, ёши каттароқ, бойвачча бир кишининг никоҳига кирди. Эри уй-жой, бошпана қилиб берди, оҳлари Аллоҳга етиб, ширингина қизалоқ кўрди. Бахтига эрининг биринчи никоҳидан фақат ўғил болалар туғилгани учун, қизчасининг туғилиши икки томонни ҳам бирдай қувонтирди. Самира кундоши билан худди опа-сингилдек бўлиб кетди. Кейин эшитишича, эри кундошига, агар Самирага кундошлик қилсанг, кун бермасанг, ўзингга қийин бўлади, сени ташлаб кетаман, агар бир-бирингни тушуниб, келишиб кетсаларинг, икковингга ҳам бирдек муносабатда бўламан, деб шарт қўйган экан. Самира кўпда эридан пул сўрайвермайди, муҳими, мени уй-жой билан таъминлаб қўйгани, қўлимда дипломим бор, ишлай оламан, ўзимдан қўймасин, деб меҳнатдан тортинмайди. Қизи бу йил Университетни тамомлаш арафасида. Самодилни сўраб келган совчилар- уни бир пайтлар аввал осмонга кўтариб, бахт ваъда қилиб, сўнг ерпарчин қилиб, абгор ҳолда ташлаб кетган кишининг ўғлига сўраб келишган эди. Совчиларнинг ёши кексаси-бир пайтлари Самирани оғзига келган ҳақоратлар билан «тақдирлаган» аёл эди...
...- Мени кечиринг, ойижон... Нега шунча қийинчилик кўрганингизни айтмадингиз?
- Қўявер болам, сенда нима айб? Айтганим билан, у йигитнинг айнан ўшаларга тегишли эканини қаердан ҳам билардинг. Фақат сўз бер, куйинма, энди у билан ҳеч қачон учрашма. Сени бахтли қиладиган йигит-ҳали олдинда! Сен менга ҳам аталган бахтни кўришинг керак!
- Албатта, ойижон...- Самира қизини бағрига босди. Аёлнинг юраги ҳапқириб, чеҳрасида қувонч балқди...
Рухшона ФАРРУХ
🌸🌼🌺
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
- Қарор қабул қилишингиздан аввал, ота-онангиз билан маслаҳат қилинг. Менинг ўтмишимни уларга маълум қилинг, бусиз бўлмайди,- деб ҳарчанд йигитга уқтирмасин, Акбарали:
-Кейин айтамиз. Ҳаёт меники, бизники, ўзимизнинг сиримиз ўзимиз билан қолгани маъқул. Вақти келганда, ўзлари билиб олишади. Мени режам бўйича улар бундан бир умр хабар топишмайди. Бу сир фақат иккимизгагина тегишли бўлиб қолаверади!..- Ана шу қатъий ваъдадан сўнг, Самиранинг ота-онаси қизлари айтган совчиларни кутиб олишди. Худди қиз истагандай, уқтириб қўйганидай ота-она бояқишлар ҳам лом-мим дейишмади. Унаштирув бўлди, кетидан кўп ўтмай дабдабали фотиҳа тўй бўлиб ўтди. Тўй куни белгиланиб, тўйхоналарга буюртма берилган, бўлажак келин-куёв никоҳ оқшомида кийиладиган либосларни танлаб юрган пайтларида, кутилмаган қўнғироқ Самиранинг ҳаётини яна бир маротаба чилпарчин қилди. Куёв бўлмишнинг онаси, Самиранинг ўтмишидан хабар топиб, тўйни тўхтатишни айтди.
- Ёшлар-ку, ёш ҳиссиётга берилган десам, сиз катталарнинг кўзингиз қаёқда эди?! Бизни алдаб, бева, суюқоёқ қизингизни тиқиштирмоқчи бўлибсиз-да?! Ким билади, аввалги эри ҳам нима сабабдан ҳайдаворган экан?..- Қудағай оғзига келган ҳақоратни қайтармади. Самиранинг ота-онаси, совчиликка келишингиздан олдин, ўғлингиз келиб, қизимизнинг ўтмиши ҳақида сизларга оғиз-очмаслигимизни қаттиқ тайинлаган эди, аслида бу никоҳни биз ҳам хоҳламаган эдик, дейишолмади. Йигит томон унаштирув ва фотиҳа тўйга кетган пулларни тийин-тийини билан ҳисоблаб олишди. Ҳатто буюртма қилинган тўйхоналар учун ҳам жарима тўлаган, Самиранинг ота-онаси уят ва исноддан бош кўтаролмай қолишди. Шундан кейин Самира бошқа қишлоғига қадам босмади. Орадан уч-тўрт йил ўтиб, ёши каттароқ, бойвачча бир кишининг никоҳига кирди. Эри уй-жой, бошпана қилиб берди, оҳлари Аллоҳга етиб, ширингина қизалоқ кўрди. Бахтига эрининг биринчи никоҳидан фақат ўғил болалар туғилгани учун, қизчасининг туғилиши икки томонни ҳам бирдай қувонтирди. Самира кундоши билан худди опа-сингилдек бўлиб кетди. Кейин эшитишича, эри кундошига, агар Самирага кундошлик қилсанг, кун бермасанг, ўзингга қийин бўлади, сени ташлаб кетаман, агар бир-бирингни тушуниб, келишиб кетсаларинг, икковингга ҳам бирдек муносабатда бўламан, деб шарт қўйган экан. Самира кўпда эридан пул сўрайвермайди, муҳими, мени уй-жой билан таъминлаб қўйгани, қўлимда дипломим бор, ишлай оламан, ўзимдан қўймасин, деб меҳнатдан тортинмайди. Қизи бу йил Университетни тамомлаш арафасида. Самодилни сўраб келган совчилар- уни бир пайтлар аввал осмонга кўтариб, бахт ваъда қилиб, сўнг ерпарчин қилиб, абгор ҳолда ташлаб кетган кишининг ўғлига сўраб келишган эди. Совчиларнинг ёши кексаси-бир пайтлари Самирани оғзига келган ҳақоратлар билан «тақдирлаган» аёл эди...
...- Мени кечиринг, ойижон... Нега шунча қийинчилик кўрганингизни айтмадингиз?
- Қўявер болам, сенда нима айб? Айтганим билан, у йигитнинг айнан ўшаларга тегишли эканини қаердан ҳам билардинг. Фақат сўз бер, куйинма, энди у билан ҳеч қачон учрашма. Сени бахтли қиладиган йигит-ҳали олдинда! Сен менга ҳам аталган бахтни кўришинг керак!
- Албатта, ойижон...- Самира қизини бағрига босди. Аёлнинг юраги ҳапқириб, чеҳрасида қувонч балқди...
Рухшона ФАРРУХ
🌸🌼🌺
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#президент_cовғаси
❗️Ота оналар учун ҳам мухим
🔴 1-синфга борадиган ўқувчилар учун «Президент совғаси» жамланмасини мактабларга етказиб бериш бошланди
Бу йил 1-синфга чиқиши режалаштирилган 732 960 нафар болалар учун “Президент совғаси“ хариди амалга оширилиб, туман бўлимлари орқали ҳудудларга етказилмоқда.
1- синф ўқувчиларига бериладиган «Президент совғаси» таркибида 12 турдаги ўқув қуроллари мавжуд:
— Ўқувчи сумкаси
— 12 дона дафтар
— Расм дафтари
— Акварель бўёқлари
— Рангли қоғоз
— Қаламдон
— Шарикли ручка
— Рангли қалам
— 2 дона оддий қалам
— Пластилин
— Елим
— 2 дона ўчирғич
❗️«Президент совғаси» жорий йилнинг 25-августига қадар Вазирликнинг adm.maktab.uz электрон базасига киритилган болалар сонига мос равишда умумтаълим мактабларига етказилади.
┅অঠই 🌸 ইঠঅ┅
👑 МАКТАБ ЯҚИН
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг 👆🎁
❗️Ота оналар учун ҳам мухим
🔴 1-синфга борадиган ўқувчилар учун «Президент совғаси» жамланмасини мактабларга етказиб бериш бошланди
Бу йил 1-синфга чиқиши режалаштирилган 732 960 нафар болалар учун “Президент совғаси“ хариди амалга оширилиб, туман бўлимлари орқали ҳудудларга етказилмоқда.
1- синф ўқувчиларига бериладиган «Президент совғаси» таркибида 12 турдаги ўқув қуроллари мавжуд:
— Ўқувчи сумкаси
— 12 дона дафтар
— Расм дафтари
— Акварель бўёқлари
— Рангли қоғоз
— Қаламдон
— Шарикли ручка
— Рангли қалам
— 2 дона оддий қалам
— Пластилин
— Елим
— 2 дона ўчирғич
❗️«Президент совғаси» жорий йилнинг 25-августига қадар Вазирликнинг adm.maktab.uz электрон базасига киритилган болалар сонига мос равишда умумтаълим мактабларига етказилади.
┅অঠই 🌸 ইঠঅ┅
👑 МАКТАБ ЯҚИН
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг 👆🎁
#ТЕЗКОР
‼️ҲАЛИМАНИ МАШИНА УРИБ КЕТГАНИ АЙТИЛМОҚДА 😱
Ижтимоий тармоқларда йўлни четида турган қизиқчи Ҳалимахонимни машина уриб кетди, деган хабарлар тарқалмоқда.
Аҳволи ҳақида маълумот йўқ.
┅অঠই 🌸 ইঠঅ┅
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг 👆🎁
‼️ҲАЛИМАНИ МАШИНА УРИБ КЕТГАНИ АЙТИЛМОҚДА 😱
Ижтимоий тармоқларда йўлни четида турган қизиқчи Ҳалимахонимни машина уриб кетди, деган хабарлар тарқалмоқда.
Аҳволи ҳақида маълумот йўқ.
┅অঠই 🌸 ইঠঅ┅
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг 👆🎁
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Умар ибн Абдилазиз
Ибратли фильм
36 ➖қисми.
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА СЕРИАЛ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/ozbegoyimkanali
Ибратли фильм
36 ➖қисми.
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА СЕРИАЛ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/ozbegoyimkanali
Бир инсонни қалбидан
тутмадизми у қўлингиздан чиқиб кетади.
🌸🌼🌺
Яхши дам олинг азиз
ЗАМОНДОШИМ!!!
Эртагача ҲАЙР.
АЛЛОҲНИНГ панохига
топширдим.
Бизлардан узоқлашманг
Каналмиз СИЗ билан файзли💐
┄┅অঠই 🌙 ইঠঅ┅┄
🏚🏘 ФАЙЗЛИ КЕЧА
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг👆🎁
тутмадизми у қўлингиздан чиқиб кетади.
🌸🌼🌺
Яхши дам олинг азиз
ЗАМОНДОШИМ!!!
Эртагача ҲАЙР.
АЛЛОҲНИНГ панохига
топширдим.
Бизлардан узоқлашманг
Каналмиз СИЗ билан файзли💐
┄┅অঠই 🌙 ইঠঅ┅┄
🏚🏘 ФАЙЗЛИ КЕЧА
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг👆🎁
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
.۞ بِسْـــــــــــمِ الل
بِسْـــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِـــــــــــيم
13.08.2023y. 26.Muharram.1445y
Yakshanba. Toshkent vaqti bilan.
Sollallohu 'alayka yaa Rosulalloh!
04:01 TONG Saharlik tugashi.
04:45 BOMDOD
05:29 QUYOSH
12:33 PESHIN
17:23 ASR
19:28 SHOM Iftorlik vaqti.
20:52 XUFTON
«Намозни тўкис адо этинглар. Албатта, намоз мўминларга вақтида фарз қилингандир» (Нисо: 103)
НАМОЗ ВАҚТЛАРИ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/+vCCretz5FHIxOTU6
Фойдамиз тегса, сиздан бир дуо умид қилдик.!🎁🕊
بِسْـــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِـــــــــــيم
13.08.2023y. 26.Muharram.1445y
Yakshanba. Toshkent vaqti bilan.
Sollallohu 'alayka yaa Rosulalloh!
04:01 TONG Saharlik tugashi.
04:45 BOMDOD
05:29 QUYOSH
12:33 PESHIN
17:23 ASR
19:28 SHOM Iftorlik vaqti.
20:52 XUFTON
«Намозни тўкис адо этинглар. Албатта, намоз мўминларга вақтида фарз қилингандир» (Нисо: 103)
НАМОЗ ВАҚТЛАРИ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/+vCCretz5FHIxOTU6
Фойдамиз тегса, сиздан бир дуо умид қилдик.!🎁🕊