Краснасельскі цэментны завод пасля кансервацыі і рэканструкцыі. Ах не, гэта загніваючая польская Лодзь.

#замежжа #Польшча #прамысловаяархітэктура

Як мы і пісалі, на бетонных паліцах каля неКемпінскі мантуюць кавалкі, на якія быў распілаваны адзін з гістарычных неагатычных фасадаў першай мінскай электрастанцыі.

#аднаўленне #мінск #прамысловаяархітэктура

Магілёўскі абласны савета па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны адмовіў у прысваенні ахоўнага статусу першай магілёўскай электрастанцыі па 2-м Крутым завулку, бо «ў выніку ўздзеяння фактараў прыроднага паходжання страчаны адметныя духоўныя і мастацкія вартасці, якія б абумовілі наданне яму статусу гісторыка-культурнай каштоўнасці. Пагоршаны тэхнічны стан і ўмовы ўспрымання аб’екта.»

Насамрэч будынак нават пасля перабудовы 1930-х гадоў у жытло захаваў увесь свой эклектычны дэкор, што з'яўляецца незвычайнай цікавосткай само па сабе, але галоўнай яго вартасцю з'яўляецца не архітэктура, а дакументальнае сведчанне індустрыяльнага развіцця горада і рэгіёна. Ну і ў крытэрыях надання ахоўнага статусу адсутнічаюць хоць які згадкі пра тэхнічны стан (іначай як бы ў Спіс патрапілі кавалкі мура, якія рамантычныя людзі называюць Гальшанскім замкам?), тым больш што будынак хоць і адселены, не мае відавочных страт.

Усё гэта будзе даведзена да ведама выканкама і, спадзяюся, абласнога савета. Але гэта, відаць, гэтак жа бессэнсоўсна, як абскарджваць у Мінкультуры, бо агульны трэнд такі: ствараць перашкоды ў прыняцці прапановы, адшукваючы ўсё новыя малавыканальныя патрабаванні, а калі прапанова ўжо цягне на манаграфію, на савеце, які складаецца невядома з каго, не прымаць, бо «адстутнічае неабходнасць», «не адпавядае [з галавы ўзятым] крытэрыям», «страціла адметнасці».

Улічваючы цэнтральнае размяшчэнне будынка ў горадзе, яму можа пагражаць знос пад ілітнае жыллё ці офісны гмах.

Усе падпісчыкі нашага Patreon могуць азнаёміцца з 43-старонкавай прапановай на статус.

#Магілёў #прамысловаяархітэктура #ахова

Хочацца нагадаць, што ў еўрапейскіх краінах уласнікам, якія бяруцца за рэстаўрацыю сваёй уласнасці, даюцца вельмі выгодныя крэдыты, падатковыя паслабленні, або дзяржава абавязуецца кампенсаваць значную частку выдаткаў.

У Беларусі ўласнікаў гісторыка-культурных каштоўнасцей выкарыстоўваюць выключана як дойную карову.

Які прыклад мусіць паказаць гэты кейс? Што лепш знесці помнік, заплаціць штраф 20 базавых і жыць спакойна не ведаючы праблем?

Абсалютнае шкодніцтва нацыянальным інтарэсам, як і ў выпадку з адабраннем сядзібы ў Падароску, якую паспяхова рэстаўравалі напрацягу дзесяцігоддзя прыватныя асобы.

Наступны раз, калі пабачыце, што недзе выстаўлены на продаж помнік, задумайцеся - а ці вам яно трэба ў сённяшняй сітуацыі?

#Ліда #прамысловаяархітэктура