Незаконныя работы, якія былі выкананы на царкве Покрыва Прасвятой Багародзіцы ў в. Дварэц Дзятлаўскага раёна, якая з'яўляецца гісторыка-культурнай каштоўнасцю (шыфр 413Г000700) прызнаныя малазначнымі, уласнік вызвалены ад адміністрацыйнай адказнасці.

Малазначныя змены: дах стаў ультрамарынавым, замест бляшаных гранёных главак - лускаватыя цыбуліны з «сіняга золата», не ўся званіца накрыта — кутнія схілы засталіся адкрытыя для ападкаў, аўтэнтычныя крыжы сіратліва стаяць каля агароджы, а на іх месцы ўжо залатыя, ва ўсіх вокнах пастаўлены пластыкавыя вокны замест драўляных (зроблена раней), а вокны званіцы зашыты нейкімі выявамі святых у кананічна маскоўскім стылі.

МАЛАЗНАЧНА, як уся беларуская спадчына

#Дварэц #цэрквы #антырэстаўрацыя

У Ваўкавыску ідзе рамонт на Свята-Мікалаеўскай царкве па вул.Леніна, 43, "аднаўляецца першапачатковы выгляд сцен храма" што б гэта не значыла.

Царква ўзведзена ў 1874 годзе і з'яўляецца гісторыка-культурнай каштоўнасцю. Мяркуючы па залатых купалах, раней святара мала хваляваў ахоўны статус храма.

https://volkovysknews.by/sprashivali-otvechaem/39338-v-svyato-nikolskoj-tserkvi-vremenno-ne-provodyatsya-sluzhby

#Ваўкавыск #цэрквы #антырэстаўрацыя

Сёння ва Украіне згарэў помнік нацыянальнай значэння — драўляная царква ў сяле Сможэ Львоўскай вобласці. Помнік не старажытны, узведзены ў 1874 годзе ў традыцыйным бойкаўскім стылі.

Для навукі храм быў страчаны яшчэ дзесяць гадоў таму, калі яе спідарасілі гіганцкімі залатымі цыбулінамі і іншымі радасцямі калгаснага еўрарамонту. Вось табе і нацыянальны статус...

#Украіна #антырэстаўрацыя #знішчэнне

У Аздамічах Столінскага раёна сёння ацыбулілі золатам драўляную Свята-Троіцкую царкву 1893 года пабудовы.

Ахоўнага статусу царква дагэтуль не мае.

Крыніца

#Аздамічы #цэрквы #антырэстаўрацыя #драўлянаедойлідства

У Клімавічах галоўную славутасць горада, драўляную сядзібу Мяшчэрскіх, да "Дажынак" разабралі разам з падмуркамі. "Рэканструкцыя"! Праект прадугледжваў ўзнаўленне толькі адной унутрай сцяны з аўтэнтычнага матэрыялу, усё астатняе - навабуд. Мусіла быць захаваная шалёўка, разьбяныя элементы і фурнітура, але мы памятаем, як разабралі дамы на Паўночным завулку ў Мінску і ў выніку не змаглі сабраць як было, а ўсе элементы, якія мусілі быць захаваныя, раптам згнілі на складзе.

#Клімавічы #антырэстаўрацыя #драўлянаязабудова

У 2020 годзе рэканструявалі палац Храптовічаў у Бешанковічах, а сёння зноў рамантуюць фасады - "якасць, правераная часам".

Увогуле нейкая дзіцячая размалёўка на фасадах, тыя ж белыя аконныя адкосы - дзіва дзіўнае. Рэстаўрацыяй тут і не пахла. Паглядзіце на гістарычны здымак: парапет быў ніжэйшым, карнізы на франтоне больш магутнымі - іх так іне аднаўлялі. Сандрыкі над вокнамі мелі вертыкальныя кранштэйны. Вокны на другім паверсе мелі выразна акрэсленыя перамычкі. Першы паверх быў руставаны. І дзеры са звычайнымі філёнгамі - і нічога гэтага не адноўлена!

#палацы #Бешанковічы #антырэстаўрацыя

У Мінску па Замкавай вуліцы калісьці цалкам вынішчылі ўсю забудову, а пасля аднавілі "як было". І вось па фота бачна, што так ніколі не было - непадобнае абсалютна ўсё, ад вышыні будынкаў, якія сталі пад адзін карніз, да прапорцый акон і дэкору фасадаў.

#антырэстаўрацыя #мінск #гістарычнаязабудова

«Рэстаўрацыя» Мікольскага манастыра ў Магілёве - суцэльная хлусня і фальсіфікацыя, якую выдаюць за аўтэнтыку. Відаць, папоўская машына ў браму не пралазіла, дык «магілёўскае барока» падкарэктавалі.

#Магілёў #цэрквы #антырэстаўрацыя

Гэта не толькі на ўсходзе так калгасяць тое, што можна і трэба было па заканадаўстве аднавіць нармальна, паводле навукі.

Вось брама кляштара бернадзінак у Слоніме. Быццам бы падобна, калі ідзеш па іншым баку і не прыглядаешся. Як толькі бярэш стары фотаздымак, то разумееш якую садамію тут нагарадзілі. Але не разумееш навошта. Лепш шчыры навабуд, чым бяздарная імітацыя.

Адразу кідаецца ў вочы тое, што прапорцыі не тыя: падрос і звузіўся праём аркі. Над аркай з'явілася нейкая бэлька, але знікла замковая раскрапоўка. Усе тонкапрафіляваныя карнізы і паясочкі сталі проста прамавугольнымі ступенькамі ў таўчыню цагліны. Валюты спачатку пабудавалі, пасля зразумелі, што не той формы, і завіток пусцілі не па контуры. Уверсе праёмы былі лучковымі, а сталі цыркульнымі. Пра каромыслападобны паясок, які агінаў верхні праём таксама нічога добрага не скажаш - проста так нейкі згладжаны "домік".

То бок абсалютна кожная дэталь і прапорцыя ў гэтай браме (як і ў браме ў Магілёве) не адпавядае гістарычным. Каб спраектаваць такое трэба вельмі пастарацца на зло. Або будаваць без праекта, што больш верагодна.

Ініцыятыўны і самаўпэўнены ксёндз/поп у багатай парафіі - заўсёды смерць для помніка.

Мы не такі багаты народ, каб аднаўляць нашу спадчыну так дрэнна, што пасля трэба будзе пераробліваць усё з нуля. Рабі пільна – і тут будзе Вільня

#Слонім #касцёлы #антырэстаўрацыя

У чаце спыталіся калі знеслі браму. Браму разам з агароджай знеслі ў міжваенны час. На нямецкіх фотаздымках аж да самага сабора голае поле.

У 1981 г. скончаны знешнія работы па аднаўленні і рэканструкцыі комплексу паводле праекта, распрацаванага ў Спецыялізаваным навукова-рэстаўрацыйным аб’яднанні «Белрэстаўрацыя». Архітэктарам значыцца Аляксандр Канаваленка, будучы начальнік Упраўлення музеяў і аховы помнікаў Мінкультуры БССР.

Так, гэтую дзіч тварыла сёння паважаная «Белрэстаўрацыя». Тады панавала меркаванне, што можна «аднаўляць» помнікі лепш, чым яны былі. Так прыземістую манастырскую браму зрабілі больш вытанчанай, а на саборы знішчылі дзве больш познія вежы — ці то змагаліся з «расейскім уплывам», ці то шукалі выкшталцоную, незамутную, спрадвечна беларускую архітэктуру.

Падобнае нацыянал-фэнтэзі адбывалася ў той жа час на Траецкім прадмесці. Замест знішчанага фронту забудовы, што выходзіць да моста, намарафецілі ўнутрадваровыя будынкі, надаўшы ім выгляд распіснога перніка.

І вельмі хацелася, каб было як у Еўропе. У губернскім Мінску не было камяніц з дахоўкай? Небяды! Перабудуем дахі і накрыем ёю (бляха і дахоўка патрабуюць рознага ўхілу, таму каб выкарыстаць дахоўку там, дзе ад пачатку была бляха, нарошчвалі франтоны).

Так і зрабілі. Задача была нагнаць і перагнаць Вільню, Рыгу і Талін, а не займацца сапраўднай рэстаўрацыяй.

Дарэчы засталося фота з часоў «рэстаўрацыі» манастыра, на якім бачна, на фэнтэзійнай браме пакідалі выступы цэглы, каб было за што фігурныя калонкі з парэзкай мацаваць. І дзе яны? Нідзе, цэглу збілі і затынкавалі. Затое цыбуліну на канёк упяндзюрылі. Красіва.

#Магілёў #Мінск #антырэстаўрацыя