🍃🍃
چرا نسبی‌گرایی اخلاقی جذابیت دارد؟!
نسبی‌گرایی اخلاقی به سه دلیل جذابیت دارد:
اول اینکه با بسیاری از تجربیات اولیه‌ی ما سازگار است. هرودوت نقل می‌کند در جنگ‌های ایران و یونان، روزی داریوش از یونانی‌هایی که در دربارش بودند پرسید: آیا شما حاضرید جسد پدر متوفی خودتان را بخورید؟ گفتند: به هیچ روی، و در همان دربار هندیانی بودند که عادت به خوردن جسد پدر متوفی‌شان داشتند، از آنان پرسید: آیا شما حاضرید جسد پدر متوفی خودتان را نخورید؟ گفتند: به هیچ روی.
دومین دلیل جذابیت نسبی‌گرایی اخلاقی آن است که ما را از زحمت تحلیل و قضاوت درباره‌ی رفتارهای دیگران باز می‌دارد. از آنجایی که قضاوت درباره‌ی رفتارهای دیگران بسیار دشوار است، ترجیح می‌دهیم بگوییم "آنها اینگونه فکر می‌کنند"، "برای آنها به این شکل است و برای ما به شکلی دیگر". در نتیجه، این موضوع ما را از زحمت تفکر اخلاقی که کار نسبتاً دشواری است بی‌نیاز می‌کند.
اما سومین دلیل جذابیت نسبی‌گرایی اخلاقی آن است که گریزگاهی برایمان فراهم می‌کند تا به داوری اخلاقی دیگران تن ندهیم. حتما ماجرای بحث تفاوت‌های فرهنگی را شنیده‌اید که می‌گویند: تفاوت فرهنگی داریم، با یکدیگر فرق داریم، من اینگونه می‌اندیشم و لذا شما حق ندارید درباره‌ی من داوری کنید.
🔰گزیده‌ای از سخنان دکتر سید حسن اسلامی اردکانی با عنوان "اخلاق جهان روا" در ششمین همایش نظام اخلاقی مولانا؛ سروش مولانا، 1396
👉@hassan_eslami
#سروش_مولانا
#نسبیت_اخلاقی
#اخلاق
#اخلاق_جهان‌روا
#همایش_نظام_اخلاقی
#سید_حسن_اسلامی_اردکانی
@sorooshemewlana
چرا نسبی‌گرایی اخلاقی جذابیت دارد؟!
نسبی‌گرایی اخلاقی به سه دلیل جذابیت دارد:
اول اینکه با بسیاری از تجربیات اولیه‌ی ما سازگار است. هرودوت نقل می‌کند در جنگ‌های ایران و یونان، روزی داریوش از یونانی‌هایی که در دربارش بودند پرسید: آیا شما حاضرید جسد پدر متوفی خودتان را بخورید؟ گفتند: به هیچ روی، و در همان دربار هندیانی بودند که عادت به خوردن جسد پدر متوفی‌شان داشتند، از آنان پرسید: آیا شما حاضرید جسد پدر متوفی خودتان را نخورید؟ گفتند: به هیچ روی.
دومین دلیل جذابیت نسبی‌گرایی اخلاقی آن است که ما را از زحمت تحلیل و قضاوت درباره‌ی رفتارهای دیگران باز می‌دارد. از آنجایی که قضاوت درباره‌ی رفتارهای دیگران بسیار دشوار است، ترجیح می‌دهیم بگوییم "آنها اینگونه فکر می‌کنند"، "برای آنها به این شکل است و برای ما به شکلی دیگر". در نتیجه، این موضوع ما را از زحمت تفکر اخلاقی که کار نسبتاً دشواری است بی‌نیاز می‌کند.
اما سومین دلیل جذابیت نسبی‌گرایی اخلاقی آن است که گریزگاهی برایمان فراهم می‌کند تا به داوری اخلاقی دیگران تن ندهیم. حتما ماجرای بحث تفاوت‌های فرهنگی را شنیده‌اید که می‌گویند: تفاوت فرهنگی داریم، با یکدیگر فرق داریم، من اینگونه می‌اندیشم و لذا شما حق ندارید درباره‌ی من داوری کنید.
🔰گزیده‌ای از سخنان دکتر سید حسن اسلامی اردکانی با عنوان "اخلاق جهان روا" در ششمین همایش نظام اخلاقی مولانا؛ سروش مولانا، 1396
👉@hassan_eslami
#سروش_مولانا
#نسبیت_اخلاقی
#اخلاق
#اخلاق_جهان‌روا
#همایش_نظام_اخلاقی
#سید_حسن_اسلامی_اردکانی
@sorooshemewlana
✨ضرورت اخلاقی زیستن و زندگی خوش
فهم من از خوشی و زندگی خوش این است که خوشی یک حالت روانی است. وقتی می‌گوییم من خوش هستم یعنی من خو‌ش‌حال‌ام، حالِ روانیِ خوشی دارم. بنابراین خوشی یک حالت روانی است که ربط وثیقی با لذت دارد.
وقتی می‌گوییم «لذت»، لذت بهمعنای اعم شامل لذت جسمی- روحی و معنوی است. وقتی گفته می‌شود کسی خوش است، بهمعنای وسیع کلمه یعنی لذت می‌برد.
بنابراین راجع‌به آن مفهومی از خوشی صحبت می‌کنیم که حالتی روانی است و با مفهوم لذت ربط وثیقی دارد. البته ادعاهای مختلفی در این‌باره مطرح شده‌اند. مثلا از منظر هدونیست‌ها تنها ارزشی که باید به آن توجه کرد و تنها ارزش جهان که مهم است «لذت» است.
چرا بسیاری از ما فکر می‌کنیم تنها چیزی که برایمان مهم است زندگی خوش یا خوشی و لذت است؟
بسیاری به ما گفته‌اند که انسان موجودی ذاتاً خودخواه است و ما ذاتمان اینگونه است و تنها چیزی که به آن اهمیت می‌دهیم، خودمان هستیم که به آن خودخواهی روان‌شناسانه گویند. اما دیگران و چیزهایی غیر از خودم از جمله مادرم، دوستان‌ام، حقیقت و ... چه می‌شوند؟ مشکل کجاست؟ مشکل این‌جاست که خودخواهی روان‌شناسانه غلط است و ما ذاتاً موجوداتی خودخواه نیستیم.
🔅گزیده‌ای از سخنرانی دکتر امیر صائمی در همایش نظام اخلاقی، سال ۱۳۹۴
#سروش_مولانا
#نظام_اخلاقی
#همایش_نظام_اخلاقی
@sorooshemewlana
فهم من از خوشی و زندگی خوش این است که خوشی یک حالت روانی است. وقتی می‌گوییم من خوش هستم یعنی من خو‌ش‌حال‌ام، حالِ روانیِ خوشی دارم. بنابراین خوشی یک حالت روانی است که ربط وثیقی با لذت دارد.
وقتی می‌گوییم «لذت»، لذت بهمعنای اعم شامل لذت جسمی- روحی و معنوی است. وقتی گفته می‌شود کسی خوش است، بهمعنای وسیع کلمه یعنی لذت می‌برد.
بنابراین راجع‌به آن مفهومی از خوشی صحبت می‌کنیم که حالتی روانی است و با مفهوم لذت ربط وثیقی دارد. البته ادعاهای مختلفی در این‌باره مطرح شده‌اند. مثلا از منظر هدونیست‌ها تنها ارزشی که باید به آن توجه کرد و تنها ارزش جهان که مهم است «لذت» است.
چرا بسیاری از ما فکر می‌کنیم تنها چیزی که برایمان مهم است زندگی خوش یا خوشی و لذت است؟
بسیاری به ما گفته‌اند که انسان موجودی ذاتاً خودخواه است و ما ذاتمان اینگونه است و تنها چیزی که به آن اهمیت می‌دهیم، خودمان هستیم که به آن خودخواهی روان‌شناسانه گویند. اما دیگران و چیزهایی غیر از خودم از جمله مادرم، دوستان‌ام، حقیقت و ... چه می‌شوند؟ مشکل کجاست؟ مشکل این‌جاست که خودخواهی روان‌شناسانه غلط است و ما ذاتاً موجوداتی خودخواه نیستیم.
🔅گزیده‌ای از سخنرانی دکتر امیر صائمی در همایش نظام اخلاقی، سال ۱۳۹۴
#سروش_مولانا
#نظام_اخلاقی
#همایش_نظام_اخلاقی
@sorooshemewlana