@soltannasir
{جغرافیای علوم غریبه در ایران45}
(ارتباط داوود(ع) با ایران )
از ارتباط سلیمان(ع) با ایران علی الخصوص خاک جغرافیای مورد نظرمان به مرکزیت تخت سلیمان در استان آذرباییجان غربی سخن گفتیم .
و باز سخن خواهیم گفت , زیرا هنوز مهمترین علت حضور این پیامبر عظیم الشأن را در این منطقه بازگو نکردیم .
اما به اعتقاد فقیر بر اساس روایات شفاهی , پیش از سلیمان(ع) داوود(ع) در ایران و خاک استان آذرباییجان حضور یافته است . ( در آینده خواهیم گفت که چرا ?)
پیشتر حدیثی از امام محمد باقرالعلوم (ع) نقل نمودیم که آن حضرت حکومت داوود(ع) را تا حدود منطقه اصطخر در استان فارس دانسته اند .
منتهی حدیث حضرت به دوران پادشاهی داوود(ع) اشاره دارد . ولی بنا به روایت شفاهی داوود(ع) پیش از رسیدن به مقام پادشاهی مدتی هر چند کوتاه به ایران آمده است .
پیش از آنکه به شواهد حضور داوود(ع) در ایران بپردازیم مختصری از داستان زندگی وی را به نقل از منابع کلیمیان نقل می نماییم .
در کتاب تاریخ قوم یهود در ایران نوشته حبیب لوی صفحات 61 الی 64 اینگونه آمده است .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{ شموئیل نبی(ع) که پیشوا و داور بنی اسراییل بود . طبق خواسته قوم , شاول ابن قیش را که از سبط بنیامین کوچکترین اولادان یعقوب(ع)
بود انتخاب و او را مسح نموده به پادشاهی بنی اسرائیل منصوب کرد .
شموئیل از داوران متنفذ و مورد احترام ملت بود و این انتصاب مورد قبول کلیه اسباط واقع گردید و با خوشرویی پذیرفتند.
شاول مردی شجاع و رشید و خوش قیافه بود . اسباط 12 گانه اسرائیل را با هم متحد و متفق ساخت و به تجاوزات عمونیان _ فلسطینیان عمالقیان ; با کمک سردارانی مانند پسرش یوناتان و داوود ابن ایشای(ع) اهل بیت لحم خاتمه داد .
دختر خود میکال را به نکاح داوود(ع) در آورد . داوود(ع) در کلیه جنگ ها شجاعت قابل توجهی از خود ابراز کرد . گلیاد پهلوان فلسطینی را کشته و فتوحات بزرگی بر دشمنان اسراییل نمود .
و چون روز به روز بیشتر مورد محبت ملت واقع می گردید . لذا مورد حسادت شاول واقع و میخواست که او را از میان بردارد . ولی هر مرتبه اقبال و شجاعت او را یاری کرده از مهلکه رهایی می یافت تا بالاخره مجبور به👈 فرار خارج از کشور گردید . 👈عمل تعقیب و مخالفت با داوود(ع) یکی از اشتباهات بزرگ شاول بود که موجب گردید سرداری رشید و شجاع مانند داوود(ع) را از دست بدهد , آنهم در موقعیکه دشمنان خارجی از هر طرف برای جنگ با او صف آرائی می کردند . فلسطینیان بار دیگر با لشکر مجهزتر برای جنگ با شاول تا کوه های گلیبوعه و دشت یزرعل رسیدند و در این واقعه یوناتان و دو پسر دیگر شاول کشته شدند و چون شاول به شکست خود اطمینان یافت در میدان جنگ خودکشی کرد 😳 . مدت سلطنت شاول بر بنی اسرائیل 20 سال بوده است . و در کلیه ایام سلطنت او بنی اسرائیل به دستورات حضرت موسی(ع) رفتار نموده و موحد بوده اند . 😳
داوود(ع) که در شهر صعلغ مقیم بود از کشته شدن شاول و پسر او یوناتان دوست خود باخبر شده ماتم گرفت . داوود(ع) به کشور مراجعت کرد و در حبرون ساکن و روسای قوم او را به سلطنت برگزیدند .
از طرف دیگر سردار شاول , ایشبوشت بن شاول را بر سایر اسباط اسرائیل به سلطنت انتخاب نمود که این سلطنت بیش از دو سال دوام نیافت .
#جغرافیا #داوود(ع) #سلیمان(ع) #ایران #علوم_غریبه #شاول
@soltannasir
⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒
{جغرافیای علوم غریبه در ایران45}
(ارتباط داوود(ع) با ایران )
از ارتباط سلیمان(ع) با ایران علی الخصوص خاک جغرافیای مورد نظرمان به مرکزیت تخت سلیمان در استان آذرباییجان غربی سخن گفتیم .
و باز سخن خواهیم گفت , زیرا هنوز مهمترین علت حضور این پیامبر عظیم الشأن را در این منطقه بازگو نکردیم .
اما به اعتقاد فقیر بر اساس روایات شفاهی , پیش از سلیمان(ع) داوود(ع) در ایران و خاک استان آذرباییجان حضور یافته است . ( در آینده خواهیم گفت که چرا ?)
پیشتر حدیثی از امام محمد باقرالعلوم (ع) نقل نمودیم که آن حضرت حکومت داوود(ع) را تا حدود منطقه اصطخر در استان فارس دانسته اند .
منتهی حدیث حضرت به دوران پادشاهی داوود(ع) اشاره دارد . ولی بنا به روایت شفاهی داوود(ع) پیش از رسیدن به مقام پادشاهی مدتی هر چند کوتاه به ایران آمده است .
پیش از آنکه به شواهد حضور داوود(ع) در ایران بپردازیم مختصری از داستان زندگی وی را به نقل از منابع کلیمیان نقل می نماییم .
در کتاب تاریخ قوم یهود در ایران نوشته حبیب لوی صفحات 61 الی 64 اینگونه آمده است .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{ شموئیل نبی(ع) که پیشوا و داور بنی اسراییل بود . طبق خواسته قوم , شاول ابن قیش را که از سبط بنیامین کوچکترین اولادان یعقوب(ع)
بود انتخاب و او را مسح نموده به پادشاهی بنی اسرائیل منصوب کرد .
شموئیل از داوران متنفذ و مورد احترام ملت بود و این انتصاب مورد قبول کلیه اسباط واقع گردید و با خوشرویی پذیرفتند.
شاول مردی شجاع و رشید و خوش قیافه بود . اسباط 12 گانه اسرائیل را با هم متحد و متفق ساخت و به تجاوزات عمونیان _ فلسطینیان عمالقیان ; با کمک سردارانی مانند پسرش یوناتان و داوود ابن ایشای(ع) اهل بیت لحم خاتمه داد .
دختر خود میکال را به نکاح داوود(ع) در آورد . داوود(ع) در کلیه جنگ ها شجاعت قابل توجهی از خود ابراز کرد . گلیاد پهلوان فلسطینی را کشته و فتوحات بزرگی بر دشمنان اسراییل نمود .
و چون روز به روز بیشتر مورد محبت ملت واقع می گردید . لذا مورد حسادت شاول واقع و میخواست که او را از میان بردارد . ولی هر مرتبه اقبال و شجاعت او را یاری کرده از مهلکه رهایی می یافت تا بالاخره مجبور به👈 فرار خارج از کشور گردید . 👈عمل تعقیب و مخالفت با داوود(ع) یکی از اشتباهات بزرگ شاول بود که موجب گردید سرداری رشید و شجاع مانند داوود(ع) را از دست بدهد , آنهم در موقعیکه دشمنان خارجی از هر طرف برای جنگ با او صف آرائی می کردند . فلسطینیان بار دیگر با لشکر مجهزتر برای جنگ با شاول تا کوه های گلیبوعه و دشت یزرعل رسیدند و در این واقعه یوناتان و دو پسر دیگر شاول کشته شدند و چون شاول به شکست خود اطمینان یافت در میدان جنگ خودکشی کرد 😳 . مدت سلطنت شاول بر بنی اسرائیل 20 سال بوده است . و در کلیه ایام سلطنت او بنی اسرائیل به دستورات حضرت موسی(ع) رفتار نموده و موحد بوده اند . 😳
داوود(ع) که در شهر صعلغ مقیم بود از کشته شدن شاول و پسر او یوناتان دوست خود باخبر شده ماتم گرفت . داوود(ع) به کشور مراجعت کرد و در حبرون ساکن و روسای قوم او را به سلطنت برگزیدند .
از طرف دیگر سردار شاول , ایشبوشت بن شاول را بر سایر اسباط اسرائیل به سلطنت انتخاب نمود که این سلطنت بیش از دو سال دوام نیافت .
#جغرافیا #داوود(ع) #سلیمان(ع) #ایران #علوم_غریبه #شاول
@soltannasir
⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒⚒
@soltannasir
{جغرافیای علوم غریبه در ایران 46}
{ارتباط داوود(ع) با ایران2}
در داستان زندگی حضرت داوود(ع) اشاره شد که وی از دست شاول به خارج کشور گریخت .
و شاول به تعقیب وی پرداخت , در این داستان که در عهد عتیق آمده به امکنه بسیاری اشاره شده است . شهرها و کوه های مختلف و بیابان و جنگل که داوود (ع) در هر کدام از این امکنه مدتی ساکن بوده است .
داوود(ع) گاه به تنهایی و گاه با خانواده و گاه با گروهی حدود 400 الی 600 نفر مدام در فرار بود و شاول هم نمی توانست . به وی دست یابد . در این تعقیب و گریز ها اشاره ای به حضور داوود(ع) در ایران زمین نشده است !
به نظر فقیر داستان این تعقیب و گریز ها تا حد زیادی کودکانه است . و به آن اشکالاتی وارد است . که نیاز به بررسی کامل و بیطرفانه دارد .
که در این مختصر نمی گنجد .
اما شواهد حضور داوود(ع) در ایران زمین :
در قرآن مجید در آیات 17 تا 19 در وصف داوود(ع) اینگونه آمده است .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ(17) إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاقِ (۱۸)وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَهُ أَوَّابٌ(19)} (سوره صاد آیات 17الی19)
{ بر آنچه مى گويند صبر كن و داوود بنده ما را كه داراى امكانات [متعدد] بود به ياد آور آرى او بسيار بازگشت كننده [به سوى خدا] بود (۱۷)
ما كوهها را با او مسخر ساختيم [كه] شامگاهان و بامدادان خداوند را نيايش میکردند (۱۸)
و پرندگان را از هر سو [بر او] گرد [آورديم] همگى [به نواى دلنوازش] به سوى او بازگشت كننده [و خدا را ستايشگر] بودند (۱۹)}
دقت در آیات فوق نشان می دهد که حق تعالی پس از توصیه ای که به صبر کردن به رسول الله (ص) دارند . از داوود(ع) به عنوان بنده ای بازگشت کننده_و صبور_ یاد می نماید .
سپس اشاره به این نکته دارد که همانا ما👈 کوه ها را مسخر وی👉 نمودیم . که شامگاهان و بامدادان خداوند را نیایش می کردند .
و پرندگان را نیز مسخر او ساختیم و آنها در حالی که از هر سو بر گرد او گرد می آمدند . به همراه نوای دل انگیزش خدا را تسبیح می گفتند .
نکته : در علوم غریبه و علم المسخرات هر کوه یک یا چند موکل دارد . که محافظت از کوه را بر عهده دارند . چون جبال مسخر داوود(ع) شد .
پس ایشان موکل کل جبال را مسخر نمودند .
نکته 2: مسخر نمودن پرندگان نیز با تسخیر موکل کل پرندگان ممکن است .
نکته 3: شرط این تسخیرات در سطح بالا_نظیر سطح داوود(ع) _آشنایی با دانش صوت و اصوات و آواشناسی و هجا شناسی وموسیقی و قرائت و تجوید و شعر است . زیرا هم کوه را با انعکاس صدا ارتباط هست و هم پرندگان را با آواز خواندن. 😊
نکته4: داوود(ع) بنا به داستان عهد عتیق نوازنده بود .(عده نسبتا زیادی از علمای اسلام که نواختن موسیقی را حرام می دانند و یا چنین عملی را از یک نبی الهی امری زشت می دانند منکر نواختن موسیقی توسط داوود(ع) هستند و اعتقاد بر این دارند که چون در قرآن کریم اشاره ای بدین موضوع نشده است . این از جعلیات اسرائیلیان می باشد که در ادامه اعمال شنیعی که بنی اسرائیل به انبیای خویش نسبت داده اند می باشد ) و داوود(ع) شعر نیز می گفت . و مزامیر از سروده های داوود(ع) است .
نکته5: بنا به روایت اسلامی خداوند به آن حضرت _داوود (ع) _آوایی دل انگیز و صدایی خوش و دلنواز ارزانی داشته بود ; به گونه ای که هرگاه با آوای دل انگیز خویش آواز می خواند و صدای دلنشین او در کوه ها و دره ها طنین انداز می شد , و آن گاه همان ندای دل انگیز تکرار می شد و باز می گشت . مرغان نیز در اطراف وی جمع می شدند و به صدای وی گوش فرا می دادند .
#جغرافیا #علوم_غریبه #داوود(ع) #مرغان
#کوه #موسیقی
@soltannasir
🎹🎷🎺🎸🎻🎹🎷🎺🎸🎻🎹🎷🎺🎸🎻
{جغرافیای علوم غریبه در ایران 46}
{ارتباط داوود(ع) با ایران2}
در داستان زندگی حضرت داوود(ع) اشاره شد که وی از دست شاول به خارج کشور گریخت .
و شاول به تعقیب وی پرداخت , در این داستان که در عهد عتیق آمده به امکنه بسیاری اشاره شده است . شهرها و کوه های مختلف و بیابان و جنگل که داوود (ع) در هر کدام از این امکنه مدتی ساکن بوده است .
داوود(ع) گاه به تنهایی و گاه با خانواده و گاه با گروهی حدود 400 الی 600 نفر مدام در فرار بود و شاول هم نمی توانست . به وی دست یابد . در این تعقیب و گریز ها اشاره ای به حضور داوود(ع) در ایران زمین نشده است !
به نظر فقیر داستان این تعقیب و گریز ها تا حد زیادی کودکانه است . و به آن اشکالاتی وارد است . که نیاز به بررسی کامل و بیطرفانه دارد .
که در این مختصر نمی گنجد .
اما شواهد حضور داوود(ع) در ایران زمین :
در قرآن مجید در آیات 17 تا 19 در وصف داوود(ع) اینگونه آمده است .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{اصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ(17) إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاقِ (۱۸)وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَهُ أَوَّابٌ(19)} (سوره صاد آیات 17الی19)
{ بر آنچه مى گويند صبر كن و داوود بنده ما را كه داراى امكانات [متعدد] بود به ياد آور آرى او بسيار بازگشت كننده [به سوى خدا] بود (۱۷)
ما كوهها را با او مسخر ساختيم [كه] شامگاهان و بامدادان خداوند را نيايش میکردند (۱۸)
و پرندگان را از هر سو [بر او] گرد [آورديم] همگى [به نواى دلنوازش] به سوى او بازگشت كننده [و خدا را ستايشگر] بودند (۱۹)}
دقت در آیات فوق نشان می دهد که حق تعالی پس از توصیه ای که به صبر کردن به رسول الله (ص) دارند . از داوود(ع) به عنوان بنده ای بازگشت کننده_و صبور_ یاد می نماید .
سپس اشاره به این نکته دارد که همانا ما👈 کوه ها را مسخر وی👉 نمودیم . که شامگاهان و بامدادان خداوند را نیایش می کردند .
و پرندگان را نیز مسخر او ساختیم و آنها در حالی که از هر سو بر گرد او گرد می آمدند . به همراه نوای دل انگیزش خدا را تسبیح می گفتند .
نکته : در علوم غریبه و علم المسخرات هر کوه یک یا چند موکل دارد . که محافظت از کوه را بر عهده دارند . چون جبال مسخر داوود(ع) شد .
پس ایشان موکل کل جبال را مسخر نمودند .
نکته 2: مسخر نمودن پرندگان نیز با تسخیر موکل کل پرندگان ممکن است .
نکته 3: شرط این تسخیرات در سطح بالا_نظیر سطح داوود(ع) _آشنایی با دانش صوت و اصوات و آواشناسی و هجا شناسی وموسیقی و قرائت و تجوید و شعر است . زیرا هم کوه را با انعکاس صدا ارتباط هست و هم پرندگان را با آواز خواندن. 😊
نکته4: داوود(ع) بنا به داستان عهد عتیق نوازنده بود .(عده نسبتا زیادی از علمای اسلام که نواختن موسیقی را حرام می دانند و یا چنین عملی را از یک نبی الهی امری زشت می دانند منکر نواختن موسیقی توسط داوود(ع) هستند و اعتقاد بر این دارند که چون در قرآن کریم اشاره ای بدین موضوع نشده است . این از جعلیات اسرائیلیان می باشد که در ادامه اعمال شنیعی که بنی اسرائیل به انبیای خویش نسبت داده اند می باشد ) و داوود(ع) شعر نیز می گفت . و مزامیر از سروده های داوود(ع) است .
نکته5: بنا به روایت اسلامی خداوند به آن حضرت _داوود (ع) _آوایی دل انگیز و صدایی خوش و دلنواز ارزانی داشته بود ; به گونه ای که هرگاه با آوای دل انگیز خویش آواز می خواند و صدای دلنشین او در کوه ها و دره ها طنین انداز می شد , و آن گاه همان ندای دل انگیز تکرار می شد و باز می گشت . مرغان نیز در اطراف وی جمع می شدند و به صدای وی گوش فرا می دادند .
#جغرافیا #علوم_غریبه #داوود(ع) #مرغان
#کوه #موسیقی
@soltannasir
🎹🎷🎺🎸🎻🎹🎷🎺🎸🎻🎹🎷🎺🎸🎻
@soltannasir
{جغرافیای علوم غریبه در ایران 48}
{ارتباط داوود(ع) با ایران 4}
حال باید به شباهت های روایت زندگی داوود(ع) با فرهنگ ایران زمین و مغان بپردازیم . گفته شد که در زمان داوود(ع) زبان بخش زیادی از مردم ایران زمین زبان اوستایی بوده است .
علی ای حال فارغ از اینکه زرتشت پیش از داوود(ع) در ایران بوده یا پس از آن شواهدی مبنی بر تاثیر پذیری داوود(ع) از فرهنگ آریایی و مغان ایران زمین وجود دارد .
1 سرودن شعر و مناجات با خداوند در قالب اشعار و کلام موزون و آهنگین : داوود(ع) شعر می سروده و مزامیر وی به شکل مناجات و شعر با خداوند می باشد .
گاتاهای زرتشت نیز به شعر است . و زبان اوستایی زبانی آهنگین بوده است . و ایرانیان چه در دوران حکومت دین زرتشیت و چه پیش از آن در دوران مهرپرستی خویش به مناجات های آهنگین می پرداختند . (در فرهنگ و آیین ودایی هندوستان نیز سروده های وداها و بهاگوادا گیتا به زبان آریایی سنسکریت و همچنین شعر گونه و آهنگین است )
نکته : این سنت سرودن اشعار عرفانی تا دوره اسلامی در میان صوفیان و عرفای اسلامی زنده مانده است .
2: مسئله نور و ظلمت : در کتاب دوم شموئیل فصل 22م آیه 29 اینگونه آمده است 👇👇?
{ بدرستی که ای خداوند👈 نور من تویی و خداوند 👈تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهد نمود}
اندیشه اینکه نور بنده از خداوند است و امیدواری به این مسئله که حق تعالی تاریکی من را به روشنایی بدل کند . شباهت زیادی به جایگاه نور و ظلمت در حکمت مغان ایران باستان و اوستای زرتشتیان دارد . اندیشه ای که در مناجات داوود(ع) شکل توحیدی دارد . منتهی در ایران باستان به مرور زمان شکل ثنویت به خود می گیرد .
به هر حال شکل مناجات های زبور شباهت زیادی به بخش های مختلف اوستا نظیر یسنا و گاتاها و...دارد . که این مسئله نیازمند تحقیق و بررسی گسترده دارد . که در این مختصر نمی گنجد.
3 : استفاده از ابزار و آلات موسیقی مشابه.
با مغان مهرپرست توسط داوود(ع) به روایت عهد عتیق و مزامیر :در کتاب مزامیر یا تهیلیم در مزمور هشتاد ویکم اینگونه آمده است 👇👇
{ 1: ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست برای خدای یعقوب آواز و شادمانی دهید
2: سرود را بلند بخوانید و دف را بیاورید , و بربط دلنواز را با رباب بنوازید .}
نکته: خاستگاه بربط با استناد به نگاره‌های کنده شده عیلامی در هزاره سوم پیش از میلاد، جنوب و جنوب غربی ایران است .
نکته2: در فقراتی دیگر از مزامیر صحبت از چنگ نیز شده که آن نیز سازی متعلق به فلات ایران و تمدن ایلامی است .
نکته 3 : همانگونه که گفته شد بسیاری از علما این روایت را در مورد داوود(ع) نمی پذیرند.
4: رقصیدن و وجد و سماع به مانند مغان مهر پرست ایرانی بنا به روایت عهد عتیق و مزامیر 👈نه روایت قرآنی 👉 : { هللویا خداوند را با سرود تازه بسرایید و تسبیح او را در جماعت مقدسان (1) و بنی اسرائیل در پادشاه خويش وجد نمايند و پسران صهیون در پادشاه خویش وجد نمایند( 2 )نام او را با رقص تسبيح بخوانند, با بربط و عود او را بسرايند. (3)
زيرا خداوند از قوم خويش رضايتمندي دارد، مسكينان را به نجات خرسند مي‌سازد. (4)
مقدسان از جلال فخر بنمایند و بر بستر های خود ترنم بکنند .(5)ستایش بلند خدا در دهان ایشان باشد, و شمشیر 👈دو دمه👉در دست ایشان. (6)تا از امت ها انتقام بکشند و تأدیب ها بر طوایف بنمایند(7) و پادشاهان ایشان را به زنجیرها ببندند, و سروران ایشان را به پایبندهای آهنین(8) و داوری را که مکتوب است بر ایشان اجرا دارند , این کرامت است برای همه مقدسان او هللویا}(مزمور 149)
این فقره از مزامیر را بدین خاطر انتخاب نمودم زیرا که به نظر فقیر هم بشارت وجود رسول الله(ص) را در خود مستتر دارد . و هم بشارت عصر ظهور حضرت صاحب الزمان(عجل الله ) را .
و شمشیر دو دم در این فقره می تواند نشانی از شمشیر ذوالفقار باشد.
ادامه دارد ....
#جغرافیا #علوم_غریبه #داوود(ع) #مزامیر
#زرتشت
@soltannasir
💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦
{جغرافیای علوم غریبه در ایران 48}
{ارتباط داوود(ع) با ایران 4}
حال باید به شباهت های روایت زندگی داوود(ع) با فرهنگ ایران زمین و مغان بپردازیم . گفته شد که در زمان داوود(ع) زبان بخش زیادی از مردم ایران زمین زبان اوستایی بوده است .
علی ای حال فارغ از اینکه زرتشت پیش از داوود(ع) در ایران بوده یا پس از آن شواهدی مبنی بر تاثیر پذیری داوود(ع) از فرهنگ آریایی و مغان ایران زمین وجود دارد .
1 سرودن شعر و مناجات با خداوند در قالب اشعار و کلام موزون و آهنگین : داوود(ع) شعر می سروده و مزامیر وی به شکل مناجات و شعر با خداوند می باشد .
گاتاهای زرتشت نیز به شعر است . و زبان اوستایی زبانی آهنگین بوده است . و ایرانیان چه در دوران حکومت دین زرتشیت و چه پیش از آن در دوران مهرپرستی خویش به مناجات های آهنگین می پرداختند . (در فرهنگ و آیین ودایی هندوستان نیز سروده های وداها و بهاگوادا گیتا به زبان آریایی سنسکریت و همچنین شعر گونه و آهنگین است )
نکته : این سنت سرودن اشعار عرفانی تا دوره اسلامی در میان صوفیان و عرفای اسلامی زنده مانده است .
2: مسئله نور و ظلمت : در کتاب دوم شموئیل فصل 22م آیه 29 اینگونه آمده است 👇👇?
{ بدرستی که ای خداوند👈 نور من تویی و خداوند 👈تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهد نمود}
اندیشه اینکه نور بنده از خداوند است و امیدواری به این مسئله که حق تعالی تاریکی من را به روشنایی بدل کند . شباهت زیادی به جایگاه نور و ظلمت در حکمت مغان ایران باستان و اوستای زرتشتیان دارد . اندیشه ای که در مناجات داوود(ع) شکل توحیدی دارد . منتهی در ایران باستان به مرور زمان شکل ثنویت به خود می گیرد .
به هر حال شکل مناجات های زبور شباهت زیادی به بخش های مختلف اوستا نظیر یسنا و گاتاها و...دارد . که این مسئله نیازمند تحقیق و بررسی گسترده دارد . که در این مختصر نمی گنجد.
3 : استفاده از ابزار و آلات موسیقی مشابه.
با مغان مهرپرست توسط داوود(ع) به روایت عهد عتیق و مزامیر :در کتاب مزامیر یا تهیلیم در مزمور هشتاد ویکم اینگونه آمده است 👇👇
{ 1: ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست برای خدای یعقوب آواز و شادمانی دهید
2: سرود را بلند بخوانید و دف را بیاورید , و بربط دلنواز را با رباب بنوازید .}
نکته: خاستگاه بربط با استناد به نگاره‌های کنده شده عیلامی در هزاره سوم پیش از میلاد، جنوب و جنوب غربی ایران است .
نکته2: در فقراتی دیگر از مزامیر صحبت از چنگ نیز شده که آن نیز سازی متعلق به فلات ایران و تمدن ایلامی است .
نکته 3 : همانگونه که گفته شد بسیاری از علما این روایت را در مورد داوود(ع) نمی پذیرند.
4: رقصیدن و وجد و سماع به مانند مغان مهر پرست ایرانی بنا به روایت عهد عتیق و مزامیر 👈نه روایت قرآنی 👉 : { هللویا خداوند را با سرود تازه بسرایید و تسبیح او را در جماعت مقدسان (1) و بنی اسرائیل در پادشاه خويش وجد نمايند و پسران صهیون در پادشاه خویش وجد نمایند( 2 )نام او را با رقص تسبيح بخوانند, با بربط و عود او را بسرايند. (3)
زيرا خداوند از قوم خويش رضايتمندي دارد، مسكينان را به نجات خرسند مي‌سازد. (4)
مقدسان از جلال فخر بنمایند و بر بستر های خود ترنم بکنند .(5)ستایش بلند خدا در دهان ایشان باشد, و شمشیر 👈دو دمه👉در دست ایشان. (6)تا از امت ها انتقام بکشند و تأدیب ها بر طوایف بنمایند(7) و پادشاهان ایشان را به زنجیرها ببندند, و سروران ایشان را به پایبندهای آهنین(8) و داوری را که مکتوب است بر ایشان اجرا دارند , این کرامت است برای همه مقدسان او هللویا}(مزمور 149)
این فقره از مزامیر را بدین خاطر انتخاب نمودم زیرا که به نظر فقیر هم بشارت وجود رسول الله(ص) را در خود مستتر دارد . و هم بشارت عصر ظهور حضرت صاحب الزمان(عجل الله ) را .
و شمشیر دو دم در این فقره می تواند نشانی از شمشیر ذوالفقار باشد.
ادامه دارد ....
#جغرافیا #علوم_غریبه #داوود(ع) #مزامیر
#زرتشت
@soltannasir
💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦
@soltannasir
{ جغرافیای علوم عریبه در ایران50}
{ ارتباط داود(ع) با ایران 7}
{ محراب }
حق تبارک تعالی در قرآن مجید سوره مبارکه «ص» آیه 21 می فرماید : 👇👇👇👇👇👇
{ وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ(21)} سوره «ص» ترجمه👇
{ آيا خبر دادخواهان چون از محراب نمازخانه [او] بالا رفتند به تو رسيد (۲۱)}
عزیزان دقت نمایید آنچه در آیه بالا مد نظر ماست . کلمه« محراب » است .
علامه طباطبایی در تفسیر گرانسنگ المیزان در تفسیر آیه 21 سوره صاد می فرماید : 👇👇
{ کلمه «خصم» مانند کلمه « خصومت» مصدر است و در این جا منظور اشخاصی است که خصومت بینشان افتاده . و کلمه «تسور» به معنای بالا رفتن بر دیوار بلند است , مانند کلمه«تسنم» که به معنای بالا رفتن بر کوهان شتر است . و کلمه «تذری» که به معنای بالا رفتن بر بلندی کوه است . مفسرین کلمه « محراب» را به بالاخانه و شاه نشین معنا کرده اند . و استفهام «هل آتیک» به منظور به شگفتی واداشتن و تشویق به شنیدن خبر است . و معنای آیه این است که : ای محمد(ص) آیا خبر به تو رسیده که قومی متخاصم از دیوار محراب داوود(ع) بالا رفتند ?} (ترجمه تفسیر المیزان جلد 17 ص 290)
شیخ حسن طبرسی در تفسیر مجمع البیان در مورد معنی واژه محراب آورده است . 👇👇👇
{ «محراب» : به مفهوم صدر مجلس و جایگاه بزرگان آمده و به همین جهت به مسجد و قبله و جایگاه نماز نیز گفته می شود }
اما معنی صدر مجلس یا بالانشین برای لغت محراب یک معنی اصطلاحی است نه لغوی .
عده زیادی از مفسرین اسلامی و لغت دانان عرب سعی نمودند . که واژه محراب را از نظر لغوی بر وزن مفعال از ریشه «حرب» (جنگ کردن) بدانند . و این دسته از مفسرین و لغت دانان می گویند چون محراب نماز , محل حرب (جنگ) با شیطان است . بنابراین معنی لغوی کلمه «محراب» به معنای محل حرب یا جنگ می باشد . نظر این دسته از مفسرین و علمای لغت عرب خالی از اشکال نیست .
زیرا
اولا که :نماز را با جنگ چندان قرابتی نیست
ثانیا آنکه: اگر در نماز به پیکار با شیطان بپردازی به واقع از توجه به حق که معبود و مقصود است وا مانده ای و این خود دو بینی و شرک است .
ثالثا آنکه :محل صلوة(نماز) را علی القاعده باید مصلی بنامند نه محراب .
رابعا این که :معنای محل جنگ برای واژه «محراب» , با معنای اصطلاحی آن یعنی صدر مجلس نیز قرابتی ندارد .
خامسا اینکه : محراب بر وزن مفعال است . و از این وزن در زبان عربی بیشتر برای اسم ابزار یا آلت استفاده می نمایند . بنابراین محراب به معنای آلت حرب (جنگ) می شود , نه محل جنگ زیرا در ادبیات عرب اسم محل را بیشتر بر وزن مفعل یا مفعله می سازند . مانند مسجد به معنای محل سجود , یا مصلی محل صلوة و قس علی هذا
بنابراین این نظر علما و مفسرین چندان قابل قبول به نظر نمی رسد .
بهترین نظر در باب واژه محراب آن است که آن را شکل عربی شده واژه مهراب ایرانی بدانیم . که خود از دو واژه مهر+آب تشکیل شده است .
که آب یا آو یا آوه در فارسی باستان و امروزه به معنای سقف ضربی یا گنبدی شکل است .
این کلمه در نام های ساوه (سه آوه =سه گنبدان) و آوه(آوج=گنبد) و در واژه سرداب و سردابه که به زیرزمین های خنک اطلاق می شود . همچنان کاربرد دارد .
بنابراین «مهراب» یا «مهراو» یا «مهراوه» نام معابد آیین مهری بوده است . که این مهراوه ها عمدتا دارای سقفی گنبدی شکل بوده اند . و ساختمان آن بسیار به زورخانه های قدیمی ایران شباهت دارد .
در خود مهراوه ها (معابد مهری) نیز پیکره ایزد «مهر» را در محلی می تراشیدند . و معمولا وی را در حال کشتن گاو حجاری می نمودند .
نقطه ای که پیکره حجاری شده ایزد مهر در آن قرار داشت را مهراوه اصلی می نامیدند . زیرا تمثال ایزد مهر در آن محل قرار داشت .
و مغان مهر پرست به سوی آن محل نیایش های خویش را انجام می دادند .
و داوود(ع) نخستین پیامبری از بنی اسرائیل بود که پس از برخورد با مغان مهر پرست در مهراوه های ایران , برای پرستش «یهوه» از شیوه معماری مهراوه های ایران استفاده نمود .
#داوود(ع) #جغراییا #علوم_غریبه #محراب
#المیزان #مجمع_البیان
@soltannasir
🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌
{ جغرافیای علوم عریبه در ایران50}
{ ارتباط داود(ع) با ایران 7}
{ محراب }
حق تبارک تعالی در قرآن مجید سوره مبارکه «ص» آیه 21 می فرماید : 👇👇👇👇👇👇
{ وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ(21)} سوره «ص» ترجمه👇
{ آيا خبر دادخواهان چون از محراب نمازخانه [او] بالا رفتند به تو رسيد (۲۱)}
عزیزان دقت نمایید آنچه در آیه بالا مد نظر ماست . کلمه« محراب » است .
علامه طباطبایی در تفسیر گرانسنگ المیزان در تفسیر آیه 21 سوره صاد می فرماید : 👇👇
{ کلمه «خصم» مانند کلمه « خصومت» مصدر است و در این جا منظور اشخاصی است که خصومت بینشان افتاده . و کلمه «تسور» به معنای بالا رفتن بر دیوار بلند است , مانند کلمه«تسنم» که به معنای بالا رفتن بر کوهان شتر است . و کلمه «تذری» که به معنای بالا رفتن بر بلندی کوه است . مفسرین کلمه « محراب» را به بالاخانه و شاه نشین معنا کرده اند . و استفهام «هل آتیک» به منظور به شگفتی واداشتن و تشویق به شنیدن خبر است . و معنای آیه این است که : ای محمد(ص) آیا خبر به تو رسیده که قومی متخاصم از دیوار محراب داوود(ع) بالا رفتند ?} (ترجمه تفسیر المیزان جلد 17 ص 290)
شیخ حسن طبرسی در تفسیر مجمع البیان در مورد معنی واژه محراب آورده است . 👇👇👇
{ «محراب» : به مفهوم صدر مجلس و جایگاه بزرگان آمده و به همین جهت به مسجد و قبله و جایگاه نماز نیز گفته می شود }
اما معنی صدر مجلس یا بالانشین برای لغت محراب یک معنی اصطلاحی است نه لغوی .
عده زیادی از مفسرین اسلامی و لغت دانان عرب سعی نمودند . که واژه محراب را از نظر لغوی بر وزن مفعال از ریشه «حرب» (جنگ کردن) بدانند . و این دسته از مفسرین و لغت دانان می گویند چون محراب نماز , محل حرب (جنگ) با شیطان است . بنابراین معنی لغوی کلمه «محراب» به معنای محل حرب یا جنگ می باشد . نظر این دسته از مفسرین و علمای لغت عرب خالی از اشکال نیست .
زیرا
اولا که :نماز را با جنگ چندان قرابتی نیست
ثانیا آنکه: اگر در نماز به پیکار با شیطان بپردازی به واقع از توجه به حق که معبود و مقصود است وا مانده ای و این خود دو بینی و شرک است .
ثالثا آنکه :محل صلوة(نماز) را علی القاعده باید مصلی بنامند نه محراب .
رابعا این که :معنای محل جنگ برای واژه «محراب» , با معنای اصطلاحی آن یعنی صدر مجلس نیز قرابتی ندارد .
خامسا اینکه : محراب بر وزن مفعال است . و از این وزن در زبان عربی بیشتر برای اسم ابزار یا آلت استفاده می نمایند . بنابراین محراب به معنای آلت حرب (جنگ) می شود , نه محل جنگ زیرا در ادبیات عرب اسم محل را بیشتر بر وزن مفعل یا مفعله می سازند . مانند مسجد به معنای محل سجود , یا مصلی محل صلوة و قس علی هذا
بنابراین این نظر علما و مفسرین چندان قابل قبول به نظر نمی رسد .
بهترین نظر در باب واژه محراب آن است که آن را شکل عربی شده واژه مهراب ایرانی بدانیم . که خود از دو واژه مهر+آب تشکیل شده است .
که آب یا آو یا آوه در فارسی باستان و امروزه به معنای سقف ضربی یا گنبدی شکل است .
این کلمه در نام های ساوه (سه آوه =سه گنبدان) و آوه(آوج=گنبد) و در واژه سرداب و سردابه که به زیرزمین های خنک اطلاق می شود . همچنان کاربرد دارد .
بنابراین «مهراب» یا «مهراو» یا «مهراوه» نام معابد آیین مهری بوده است . که این مهراوه ها عمدتا دارای سقفی گنبدی شکل بوده اند . و ساختمان آن بسیار به زورخانه های قدیمی ایران شباهت دارد .
در خود مهراوه ها (معابد مهری) نیز پیکره ایزد «مهر» را در محلی می تراشیدند . و معمولا وی را در حال کشتن گاو حجاری می نمودند .
نقطه ای که پیکره حجاری شده ایزد مهر در آن قرار داشت را مهراوه اصلی می نامیدند . زیرا تمثال ایزد مهر در آن محل قرار داشت .
و مغان مهر پرست به سوی آن محل نیایش های خویش را انجام می دادند .
و داوود(ع) نخستین پیامبری از بنی اسرائیل بود که پس از برخورد با مغان مهر پرست در مهراوه های ایران , برای پرستش «یهوه» از شیوه معماری مهراوه های ایران استفاده نمود .
#داوود(ع) #جغراییا #علوم_غریبه #محراب
#المیزان #مجمع_البیان
@soltannasir
🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌
@sotannasir
{جغرافیای علوم غریبه در ایران51}
{ ارتباط داوود(ع) با ایران8}
{ محراب 2}
عده ای از اساتید ایرانشناس و پژوهندگان تاریخ معماری نظر بر این دارند که کلمه محراب پس از حمله تازیان به خاک ایران وارد فرهنگ واژگان مسلمین شده است . و این کلمه همان مهراب یا مهراوه ایرانی است .
به نظر فقیر شق دوم نظر آنان درست است . منتهی اگر این اساتید کمی با قرآن مجید آشنایی داشتند . متوجه این نکته می شدند .که واژه محراب پیش از حمله تازیان به ایران در قرآن مجید بکار رفته است . بنابراین حداقل می توان گفت که اعراب با این واژه یک آشنایی اولیه داشته اند .
همانگونه که گفته شد فقیر را نظر بر این است که داوود(ع) پس از آشنایی با مهرپرستان و گذراندن دوره های سلوکی در نزد مغان مهری (بنا به روایت شفاهی) در منطقه آذرباییجان از شیوه معماری مهراوه اصلی که در آن مغان مهر پرست ایرانی به سوی پیکره ایزد مهر نیایش می نمودند . تاثیر گرفت و برای پرستش یهوه «خدای یکتا» محراب(مهراب) ساخت . منتهی در مهرابه های آیین مهر پرستی به سوی پیکره ایزد مهر نیایش می شد و در محرابی که داوود(ع) ساخت «یهوه» خدای یکتا پرستش می شد . چنانچه امروزه در محراب مساجد اسلامی «الله» تبارک تعالی(خدای یکتا) عبادت می شود .
اما مهمترین دلیل بر ساخت اولین محراب(مهراب) توسط داوود(ع) خود قرآن مجید است .
آیاتی از قرآن که کلمه محراب به صورت مفرد در آن آمده به این ترتیب می باشد .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{ فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ(آیه 37 سوره آل عمران )
{پس پروردگارش وى [=مريم] را با حسن قبول پذيرا شد و او را نيكو بار آورد و زكريا را سرپرست وى قرار داد زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مى شد نزد او [نوعى] خوراكى مى يافت [مى]گفت اى مريم اين از كجا براى تو [آمده است او در پاسخ مى]گفت اين از جانب خداست كه خدا به هر كس بخواهد بى شمار روزى مى دهد }
و 👇👇👇👇👇👇
{ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ(آیه 39سوره آل عمران )
{پس در حالى كه وى ايستاده [و] در محراب [خود] دعا میکرد فرشتگان او را ندا دردادند كه خداوند تو را به [ولادت] يحيى كه تصديق كننده [حقانيت] كلمة الله [=عيسى] است و بزرگوار و خويشتندار [=پرهيزنده از آنان] و پيامبرى از شايستگان است مژده مى دهد( آیه39آل عمران) }
و 👇👇👇👇👇👇
{ فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (آیه 11 سوره مریم)
{ پس(زکریا ع) از محراب بر قوم خويش درآمد و ايشان را آگاه گردانيد كه روز و شب به نيايش بپردازيد (آیه 11سوره آل عمران)}
و واژه محراب به شکل جمع(محاریب) مهرابه ها 👇👇👇👇👇
{ يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِنْ مَحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ (آیه 13 سوره سبأ)
{[آن متخصصان] براى او هر چه مى خواست از نمازخانه ها و مجسمه ها و ظروف بزرگ مانند حوضچه ها و ديگهاى چسبيده به زمين مى ساختند اى خاندان داوود شكرگزار باشيد و از بندگان من اندكى سپاسگزارند}
دقت در این آیات و البته آیه «21 سوره صاد » که پیشتر گذشت نشان می دهد که داوود(ع) قدیمی ترین شخصیت تاریخی قرآن است که الله تبارک تعالی در کتاب خویش کلمه محراب عبادت را برای وی بکار می برد . و سلیمان(ع) فرزند وی و زکریا(ع) و مریم(س) همگی بعد از دوران داوود(ع) زندگی می نمودند . بنابراین سنت ساختن محراب(مهرابه) اولین بار توسط داوود(ع) وارد معماری عبرانیان شده است . و این پس از آشنایی داوود(ع) با مغان مهر پرست ایرانی در مهرابه های ایران بوده است . زیرا انبیای بنی اسرائیل را بنا به گزارش عهد عتیق رسم بر این بوده که یهوه در خیمه اجتماع بر آنان تجلی نماید و بقول راویان عهد عتیق ظاهر شود .
#محراب #داوود(ع) #ایران #جغرافیا #علوم_غریبه
@soltannasir
🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷
{جغرافیای علوم غریبه در ایران51}
{ ارتباط داوود(ع) با ایران8}
{ محراب 2}
عده ای از اساتید ایرانشناس و پژوهندگان تاریخ معماری نظر بر این دارند که کلمه محراب پس از حمله تازیان به خاک ایران وارد فرهنگ واژگان مسلمین شده است . و این کلمه همان مهراب یا مهراوه ایرانی است .
به نظر فقیر شق دوم نظر آنان درست است . منتهی اگر این اساتید کمی با قرآن مجید آشنایی داشتند . متوجه این نکته می شدند .که واژه محراب پیش از حمله تازیان به ایران در قرآن مجید بکار رفته است . بنابراین حداقل می توان گفت که اعراب با این واژه یک آشنایی اولیه داشته اند .
همانگونه که گفته شد فقیر را نظر بر این است که داوود(ع) پس از آشنایی با مهرپرستان و گذراندن دوره های سلوکی در نزد مغان مهری (بنا به روایت شفاهی) در منطقه آذرباییجان از شیوه معماری مهراوه اصلی که در آن مغان مهر پرست ایرانی به سوی پیکره ایزد مهر نیایش می نمودند . تاثیر گرفت و برای پرستش یهوه «خدای یکتا» محراب(مهراب) ساخت . منتهی در مهرابه های آیین مهر پرستی به سوی پیکره ایزد مهر نیایش می شد و در محرابی که داوود(ع) ساخت «یهوه» خدای یکتا پرستش می شد . چنانچه امروزه در محراب مساجد اسلامی «الله» تبارک تعالی(خدای یکتا) عبادت می شود .
اما مهمترین دلیل بر ساخت اولین محراب(مهراب) توسط داوود(ع) خود قرآن مجید است .
آیاتی از قرآن که کلمه محراب به صورت مفرد در آن آمده به این ترتیب می باشد .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{ فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ(آیه 37 سوره آل عمران )
{پس پروردگارش وى [=مريم] را با حسن قبول پذيرا شد و او را نيكو بار آورد و زكريا را سرپرست وى قرار داد زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مى شد نزد او [نوعى] خوراكى مى يافت [مى]گفت اى مريم اين از كجا براى تو [آمده است او در پاسخ مى]گفت اين از جانب خداست كه خدا به هر كس بخواهد بى شمار روزى مى دهد }
و 👇👇👇👇👇👇
{ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ(آیه 39سوره آل عمران )
{پس در حالى كه وى ايستاده [و] در محراب [خود] دعا میکرد فرشتگان او را ندا دردادند كه خداوند تو را به [ولادت] يحيى كه تصديق كننده [حقانيت] كلمة الله [=عيسى] است و بزرگوار و خويشتندار [=پرهيزنده از آنان] و پيامبرى از شايستگان است مژده مى دهد( آیه39آل عمران) }
و 👇👇👇👇👇👇
{ فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (آیه 11 سوره مریم)
{ پس(زکریا ع) از محراب بر قوم خويش درآمد و ايشان را آگاه گردانيد كه روز و شب به نيايش بپردازيد (آیه 11سوره آل عمران)}
و واژه محراب به شکل جمع(محاریب) مهرابه ها 👇👇👇👇👇
{ يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِنْ مَحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ (آیه 13 سوره سبأ)
{[آن متخصصان] براى او هر چه مى خواست از نمازخانه ها و مجسمه ها و ظروف بزرگ مانند حوضچه ها و ديگهاى چسبيده به زمين مى ساختند اى خاندان داوود شكرگزار باشيد و از بندگان من اندكى سپاسگزارند}
دقت در این آیات و البته آیه «21 سوره صاد » که پیشتر گذشت نشان می دهد که داوود(ع) قدیمی ترین شخصیت تاریخی قرآن است که الله تبارک تعالی در کتاب خویش کلمه محراب عبادت را برای وی بکار می برد . و سلیمان(ع) فرزند وی و زکریا(ع) و مریم(س) همگی بعد از دوران داوود(ع) زندگی می نمودند . بنابراین سنت ساختن محراب(مهرابه) اولین بار توسط داوود(ع) وارد معماری عبرانیان شده است . و این پس از آشنایی داوود(ع) با مغان مهر پرست ایرانی در مهرابه های ایران بوده است . زیرا انبیای بنی اسرائیل را بنا به گزارش عهد عتیق رسم بر این بوده که یهوه در خیمه اجتماع بر آنان تجلی نماید و بقول راویان عهد عتیق ظاهر شود .
#محراب #داوود(ع) #ایران #جغرافیا #علوم_غریبه
@soltannasir
🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷🌹🌷
@soltannasir
{ جغرافیای علوم غریبه در ایران55}
{ مقدمه ای بر داستان فریدون و ضحاک و درفش کاویانی}
{ نگاهی به آنچه تا کنون گفته شد}
پیش از شروع داستان فریدون یک مقدمه کوتاه در باب دوره تاریخی زندگی فریدون را نقل می نماییم:
پیشتر از شباهت های شخصیت طهمورث با سلیمان(ع) گفتیم . عده ای از محققین نظر بر این دارند که طهمورث با داوود(ع) همسان است . و جمشید با سلیمان(ع) و بر طبق همین نظر فریدون کوروش کبیر است . و آژی دهاک همان ایشتوویگو یا آستیاگ آخرین پادشاه ماد است .
داستان فریدون بدون شک با داستان کوروش کبیر و آستیاگ آخرین پادشاه ماد تشابهاتی دارد.
اما ما در ادامه دروس ثابت خواهیم کرد که داستان فریدون و آژی دهاک داستانی تاریخی است . و بازه زمانی فریدون پیش از دوران کوروش کبیر بوده است .
و ایرانیان به دلیل اینکه در تاریخ خود آژی دهاک را مظهر ظلم و ستم می دانستتد . آستیاگ پادشاه ماد را که شخصی بی کفایت بود . را به آژی دهاک باستانی شبیه می دیدند و شاید کوروش چون بر آستیاگ غلبه یافت برای آنان نشانی از فریدون باستانی داشت .
به نظر شخص فقیر نه داوود (ع) و نه سلیمان(ع) هیچ کدام طهمورث باستانی نیستند . و جمشید نیز سلیمان(ع) نیست .
و شخصیت طهمورث و جمشید بسیار کهن تر از بازه زمانی 3000سال پیش می باشد .
چنانچه در متون تاریخی دوره اسلامی طهمورث را بر دین ادریس (ع) می دانند .
یعنی بازه تاریخی که وی در آن دوران زندگی می نمود پیش از طوفان نوح بوده است .(البته چنین داستان هایی دارای سند تاریخی معتبر نیست بلکه روایات شفاهی است که مورخین آن را نوشته اند )
همانگونه که گفته شد عده ای از معاصرین ما را نظر بر این است که داوود(ع) با طهمورث و سلیمان (ع) را با جمشید نسبتی هست .
این دسته از محققین چون در متونی مانند شاهنامه این ابیات را دیده اند :👇👇👇👇
{گرانمایه جمشید فرزند او (طهمورث)
کمر بست یکدل پر از پند او
بر آمد بر آن تخت فرخ پدر
به رسم کیان بر سرش تاج زر
کمر بست با فر شاهنشهی
جهان گشت سر تاسر او را رهی
زمانه بر آسود از داوری
به فرمان او دیو و مرغ و پری }
(ملاحظه می کنید که در ابیات بالا جمشید جانشین طهمورث می شود و بر مرغ و دیو و پری فرمان می راند . و این دسته از محققین را نظر بر این است که چون بر طبق آیات قرآن{ وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ ...} (16سوره نمل)
و سلیمان (ع) وارث ملک داوود(ع) شد .
پس جمشید , سلیمان (ع) است و طهمورث داوود(ع) می باشد .
حال آنکه بر طبق متون باستانی طهمورث دیو بند بود و ایزد باد (وای) را مسخر خویش نمود که تطابق کامل با سلیمان (ع) در قرآن دارد .
و داوود(ع) فقط کوه و مرغان مسخر وی شدند . و سلیمان(ع) ملک داوود(ع) را به ارث برد چه مادی و چه معنوی .
پس کوه هاو مرغان مسخر شده و دانش تسخیر آنان از داوود(ع) به سلیمان(ع) ارث رسید والباقی را سلیمان خود مسخر نمود .
از این ماجرا چون بگذریم . به این ابیات شاهنامه در باب جمشید می رسیم .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{ به فر کیانی یکی تخت ساخت
چه مایه بدو گوهر اندر نشاخت(نشاخت: نشاندن نصب کردن )
که چون خواستی دیو برداشتی
ز هامون به گردون بر افراشتی
چو خورشید تابان میان هوا
نشسته برو شاه فرمان روا
جهان انجمن شد بر آن تخت او
شگفتی فرو مانده از بخت او }
بنابراین جمشید جانشین طهمورث تختی داشت که بر هوا حرکت می نمود . که این ویژگی در قرآن مجید برای سلیمان(ع) روایت شده است .
و این شباهت باعث شده که عده ای گمان بر این داشته باشند که طهمورث , داوود(ع) و جمشید سلیمان(ع) می باشد .
البته اسطوره شناسان و مورخین در جامعه دانشگاهی نظر بر این دارند که یک شخصیت یا چند شخصیت تاریخی وجود داشته است و ایرانیان در باب وی افسانه ها ساخته اند . و این شخصیت های افسانه ای را طهمورث و جمشید و غیره نامیدند . و عبرانیان و اعراب آنان را نوح (ع) و داوود(ع) و سلیمان(ع) نامیدند .
(در آینده به شباهت روایت ور جم با کشتی «نوح ع»خواهیم پرداخت )
نظریه ای که اسطوره های ملل از یکدیگر گرفته شده است . و با خرافات در آمیخته است .
حتی اساتید ایرانشناس و عاشق و آشنا به تاریخ ایران باستان نیز , برای رفت و روب داستان های اوستا و بندهش و شاهنامه و سایر متون دست به تفاسیری بر خلاف متون می زنند .
تا بقول خویش متون با دانش امروز منطبق شود و خدشه ای به نیاکان باستانی وارد نشود .
چنانچه یکی از اساتید فقیر , در نوشته های خویش اژدهای باستانی را به معنای آتشفشان گرفته است . زیرا از نظر ایشان موجودی به نام اژدها وجود خارجی ندارد . (فقیر عمیقا به وجود اژدها ایمان دارم امروزه در سینمای هالیوود نیز بر روی بازگشت این موجود اسطوره ای بسیار مانور می دهند )
ادامه 👇👇👇
#سلیمان(ع) #داوود(ع) #طهمورث #جمشید
#فریدون #ضحاک #ادریس(ع)
@soltannasir
❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜
{ جغرافیای علوم غریبه در ایران55}
{ مقدمه ای بر داستان فریدون و ضحاک و درفش کاویانی}
{ نگاهی به آنچه تا کنون گفته شد}
پیش از شروع داستان فریدون یک مقدمه کوتاه در باب دوره تاریخی زندگی فریدون را نقل می نماییم:
پیشتر از شباهت های شخصیت طهمورث با سلیمان(ع) گفتیم . عده ای از محققین نظر بر این دارند که طهمورث با داوود(ع) همسان است . و جمشید با سلیمان(ع) و بر طبق همین نظر فریدون کوروش کبیر است . و آژی دهاک همان ایشتوویگو یا آستیاگ آخرین پادشاه ماد است .
داستان فریدون بدون شک با داستان کوروش کبیر و آستیاگ آخرین پادشاه ماد تشابهاتی دارد.
اما ما در ادامه دروس ثابت خواهیم کرد که داستان فریدون و آژی دهاک داستانی تاریخی است . و بازه زمانی فریدون پیش از دوران کوروش کبیر بوده است .
و ایرانیان به دلیل اینکه در تاریخ خود آژی دهاک را مظهر ظلم و ستم می دانستتد . آستیاگ پادشاه ماد را که شخصی بی کفایت بود . را به آژی دهاک باستانی شبیه می دیدند و شاید کوروش چون بر آستیاگ غلبه یافت برای آنان نشانی از فریدون باستانی داشت .
به نظر شخص فقیر نه داوود (ع) و نه سلیمان(ع) هیچ کدام طهمورث باستانی نیستند . و جمشید نیز سلیمان(ع) نیست .
و شخصیت طهمورث و جمشید بسیار کهن تر از بازه زمانی 3000سال پیش می باشد .
چنانچه در متون تاریخی دوره اسلامی طهمورث را بر دین ادریس (ع) می دانند .
یعنی بازه تاریخی که وی در آن دوران زندگی می نمود پیش از طوفان نوح بوده است .(البته چنین داستان هایی دارای سند تاریخی معتبر نیست بلکه روایات شفاهی است که مورخین آن را نوشته اند )
همانگونه که گفته شد عده ای از معاصرین ما را نظر بر این است که داوود(ع) با طهمورث و سلیمان (ع) را با جمشید نسبتی هست .
این دسته از محققین چون در متونی مانند شاهنامه این ابیات را دیده اند :👇👇👇👇
{گرانمایه جمشید فرزند او (طهمورث)
کمر بست یکدل پر از پند او
بر آمد بر آن تخت فرخ پدر
به رسم کیان بر سرش تاج زر
کمر بست با فر شاهنشهی
جهان گشت سر تاسر او را رهی
زمانه بر آسود از داوری
به فرمان او دیو و مرغ و پری }
(ملاحظه می کنید که در ابیات بالا جمشید جانشین طهمورث می شود و بر مرغ و دیو و پری فرمان می راند . و این دسته از محققین را نظر بر این است که چون بر طبق آیات قرآن{ وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ ...} (16سوره نمل)
و سلیمان (ع) وارث ملک داوود(ع) شد .
پس جمشید , سلیمان (ع) است و طهمورث داوود(ع) می باشد .
حال آنکه بر طبق متون باستانی طهمورث دیو بند بود و ایزد باد (وای) را مسخر خویش نمود که تطابق کامل با سلیمان (ع) در قرآن دارد .
و داوود(ع) فقط کوه و مرغان مسخر وی شدند . و سلیمان(ع) ملک داوود(ع) را به ارث برد چه مادی و چه معنوی .
پس کوه هاو مرغان مسخر شده و دانش تسخیر آنان از داوود(ع) به سلیمان(ع) ارث رسید والباقی را سلیمان خود مسخر نمود .
از این ماجرا چون بگذریم . به این ابیات شاهنامه در باب جمشید می رسیم .
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
{ به فر کیانی یکی تخت ساخت
چه مایه بدو گوهر اندر نشاخت(نشاخت: نشاندن نصب کردن )
که چون خواستی دیو برداشتی
ز هامون به گردون بر افراشتی
چو خورشید تابان میان هوا
نشسته برو شاه فرمان روا
جهان انجمن شد بر آن تخت او
شگفتی فرو مانده از بخت او }
بنابراین جمشید جانشین طهمورث تختی داشت که بر هوا حرکت می نمود . که این ویژگی در قرآن مجید برای سلیمان(ع) روایت شده است .
و این شباهت باعث شده که عده ای گمان بر این داشته باشند که طهمورث , داوود(ع) و جمشید سلیمان(ع) می باشد .
البته اسطوره شناسان و مورخین در جامعه دانشگاهی نظر بر این دارند که یک شخصیت یا چند شخصیت تاریخی وجود داشته است و ایرانیان در باب وی افسانه ها ساخته اند . و این شخصیت های افسانه ای را طهمورث و جمشید و غیره نامیدند . و عبرانیان و اعراب آنان را نوح (ع) و داوود(ع) و سلیمان(ع) نامیدند .
(در آینده به شباهت روایت ور جم با کشتی «نوح ع»خواهیم پرداخت )
نظریه ای که اسطوره های ملل از یکدیگر گرفته شده است . و با خرافات در آمیخته است .
حتی اساتید ایرانشناس و عاشق و آشنا به تاریخ ایران باستان نیز , برای رفت و روب داستان های اوستا و بندهش و شاهنامه و سایر متون دست به تفاسیری بر خلاف متون می زنند .
تا بقول خویش متون با دانش امروز منطبق شود و خدشه ای به نیاکان باستانی وارد نشود .
چنانچه یکی از اساتید فقیر , در نوشته های خویش اژدهای باستانی را به معنای آتشفشان گرفته است . زیرا از نظر ایشان موجودی به نام اژدها وجود خارجی ندارد . (فقیر عمیقا به وجود اژدها ایمان دارم امروزه در سینمای هالیوود نیز بر روی بازگشت این موجود اسطوره ای بسیار مانور می دهند )
ادامه 👇👇👇
#سلیمان(ع) #داوود(ع) #طهمورث #جمشید
#فریدون #ضحاک #ادریس(ع)
@soltannasir
❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜
@soltannasir
{ جغرافیای علوم غریبه در ایران 56}
{ مقدمه ای بر داستان فریدون وضحاک و درفش کاویانی2}
ادامه ...👇👇👇
از نظر ایشان دوران هزار ساله ای حکومت آژی دهاک بر خاک ایران (بنا به نقل بعضی متون نظیر شاهنامه ) .همان دوران هزار ساله فوران آتشفشان دماوند است که از 7000سال پیش شروع و در حدود 6000سال پیش پایان یافته است . که هنوز این مسئله از نظر دانش زمین شناسی به اثبات نرسیده است .
اما فقیر برخلاف اسطوره شناسان و اساتید تاریخ باستان و ایرانشناس , داوود(ع) و سلیمان (ع) را اشخاص حقیقی و تاریخی می دانم .
و اساسا شاکله فکری فقیر در باب مسائل تاریخی و ماوراء با آقایان متقاوت است .
اما در باب ماجرای سلیمان (ع) , آنچه که ما از روایت شفاهی در وادی این موجودات در اختیار داریم .
پس از وفات سلیمان (ع) در بنی اسرائیل پسر وی رهبعام جانشین سلیمان (ع) شد .
اما سلیمان(ع) همسر و فرزندی در ایران نیز داشته است . فرزندی که وارث بخشی از دانش وی شد . و حکومت وی نیز بر بخشی از خاک ایران علی الظاهر مانند برادرش در فلسطین چندان دوام نیاورد . و وی بدست گروهی از مغان سیاه کار (جادو گران سیاه ) و همکاران جحودشان که به دنبال یافتن امانات سلیمان(ع) بودند . به قتل رسید .
این فرزند , به قالیچه پرنده و تخت پرنده دسترسی داشته , که در شاهنامه بخشی از داستان زندگی وی با جمشید باستانی خلط شده و در هم آمیخته شده است .
بعضی را گمان بر این است که مغان ایرانی هنگام حضور سلیمان(ع) به وی قالیچه پرنده اهدا نمودند . و یا دانش بافتن قالیچه پرنده را به سلیمان (ع) آموختند .
اما در روایت شفاهی از این موجودات اینگونه نقل است که قالیچه با نقش ستاره ایرانی شش پر با تمام ریزه کاری ها توسط سلیمان (ع) طراحی شد .
و جنیان این قالیچه را برای وی بافتند . قالیچه ای که تاکنون در کف دریاچه تخت سلیمان مدفون است .
از این دوران به بعد ظاهرا سنت وجود قالیچه پرنده در ایران زمین سنتی ادامه دار بوده است زیرا در داستان های هزار و یک شب و سایر افسانه های ایرانی به وجود چنین قالیچه هایی اشاره شده است .
نکته : مهمترین امانات سلیمان(ع) انگشترین سلیمانی است که شامل انگشتری نرینگی و انگشتری مادگی می باشد .
و همچنین مهر جداگانه سلیمانی که با انگشترین متفاوت است . و همچنین گردنبند سلیمان(ع)
که همگی توسط سلیمان (ع) به مغان مهری ایرانی(نحله مغان سفیدرنگ و الهی) تحویل داده شد . و این امانات در عوالم خاص حفظ می شده تا از دست اندازی تشنگان قدرت محفوظ بماند . جحودان از همان دوران بخوبی از این نکته اطلاع دارند . که امانات سلیمان هرگز حتی به انبیای بنی اسرائیل نرسید .
جحودان برای بدست آوردن این امانات با مغان سیاه کار ایرانی وارد معامله شدند . و بر سر اهداف مشترک به توافق رسیدند و با یکدیگر همکاری نمودند . در واقع یهودیان به سرزمین ایران پس از وفات سلیمان (ع) وارد شدند .
به طمع یافتن امانات وی و بدست آوردن قدرت در جهان ماوراء .
شاید اکنون پاسخ این سوال که در تمام دوران پس از سلیمان(ع) انگشتری وی کجا بوده و چه سرنوشتی داشته تا حدودی روشن شود . ان شاء الله در آینده بیشتر بدان خواهیم پرداخت.
نکته2: در باب روایت شفاهی باید بگویم تعدادی از جنیان و پریان عصر سلیمان(ع) هنوز زنده می باشند . و تعداد زیادی نیز با یک واسطه عصر وی را درک نموده اند .
چنانچه ملکه قیطون , ملکه خاندان خدام مسکنیة , از جنیان شیعه , که 42 سال پیش به رحمت حق رفت . و 17 سال هم همسر سلمان فارسی بوده است . مادر وی ملکه قنطونه از همسران سلیمان(ع) بوده است .
نکته3 : در کتاب اسوه عارفان صفحه 111 آمده 👇👇
علامه طباطبائی می‌فرماید؛ برادر ما به وسیله شاگردش از حضرت قاضی سوال کرده بود که: قالیچه حضرت سلیمان که آن حضرت روی آن می‌نشست و به مشرق و مغرب عالم می‌رفت؛ آیا روی اسباب ظاهریه و چیز ساخته شده‌ای بود؟ و یا از مُبدعات الهیّه بود و هیچ گونه با اسباب ظاهریه ربطی نداشت؟
آن شاگرد چون از مرحوم قاضی سوال می‌کند، ایشان فرموده بودند: فعلا چیزی در نظرم نمی‌آید و لیکن یکی از موجوداتی که در زمان حضرت سلیمان بودند و در این کار تصدّی داشتند الان زنده‌اند، می‌روم و از او می‌پرسم.
در این حال مرحوم قاضی روانه شدند و مقداری راه رفتند، تا آنکه منظره کوهی نمایان شد چون به دامنه کوه رسیدند یک شبحی در وسط کوه که شباهت به انسان داشت دیده شد. آن شاگرد از مکالماتشان هیچ نفهمید، ولی چون مرحوم قاضی برگشتند، گفتند: می‌گوید از مبدعات الهیه بود و هیچ‌گونه اسباب ظاهریه در آن دخالتی نداشته است.
نکته :نظر فقیر همان است که در بالا گفته شد و این که قالیچه بدون هر نوع دخالت اسباب ظاهری ایجاد شده برخلاف ممشای الهی و روایت شفاهی است . 😊
#جغرافیا #علوم_غریبه #سلیمان #داوود #انگشترین #مغان #قالیچه
@soltannasir
❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜
{ جغرافیای علوم غریبه در ایران 56}
{ مقدمه ای بر داستان فریدون وضحاک و درفش کاویانی2}
ادامه ...👇👇👇
از نظر ایشان دوران هزار ساله ای حکومت آژی دهاک بر خاک ایران (بنا به نقل بعضی متون نظیر شاهنامه ) .همان دوران هزار ساله فوران آتشفشان دماوند است که از 7000سال پیش شروع و در حدود 6000سال پیش پایان یافته است . که هنوز این مسئله از نظر دانش زمین شناسی به اثبات نرسیده است .
اما فقیر برخلاف اسطوره شناسان و اساتید تاریخ باستان و ایرانشناس , داوود(ع) و سلیمان (ع) را اشخاص حقیقی و تاریخی می دانم .
و اساسا شاکله فکری فقیر در باب مسائل تاریخی و ماوراء با آقایان متقاوت است .
اما در باب ماجرای سلیمان (ع) , آنچه که ما از روایت شفاهی در وادی این موجودات در اختیار داریم .
پس از وفات سلیمان (ع) در بنی اسرائیل پسر وی رهبعام جانشین سلیمان (ع) شد .
اما سلیمان(ع) همسر و فرزندی در ایران نیز داشته است . فرزندی که وارث بخشی از دانش وی شد . و حکومت وی نیز بر بخشی از خاک ایران علی الظاهر مانند برادرش در فلسطین چندان دوام نیاورد . و وی بدست گروهی از مغان سیاه کار (جادو گران سیاه ) و همکاران جحودشان که به دنبال یافتن امانات سلیمان(ع) بودند . به قتل رسید .
این فرزند , به قالیچه پرنده و تخت پرنده دسترسی داشته , که در شاهنامه بخشی از داستان زندگی وی با جمشید باستانی خلط شده و در هم آمیخته شده است .
بعضی را گمان بر این است که مغان ایرانی هنگام حضور سلیمان(ع) به وی قالیچه پرنده اهدا نمودند . و یا دانش بافتن قالیچه پرنده را به سلیمان (ع) آموختند .
اما در روایت شفاهی از این موجودات اینگونه نقل است که قالیچه با نقش ستاره ایرانی شش پر با تمام ریزه کاری ها توسط سلیمان (ع) طراحی شد .
و جنیان این قالیچه را برای وی بافتند . قالیچه ای که تاکنون در کف دریاچه تخت سلیمان مدفون است .
از این دوران به بعد ظاهرا سنت وجود قالیچه پرنده در ایران زمین سنتی ادامه دار بوده است زیرا در داستان های هزار و یک شب و سایر افسانه های ایرانی به وجود چنین قالیچه هایی اشاره شده است .
نکته : مهمترین امانات سلیمان(ع) انگشترین سلیمانی است که شامل انگشتری نرینگی و انگشتری مادگی می باشد .
و همچنین مهر جداگانه سلیمانی که با انگشترین متفاوت است . و همچنین گردنبند سلیمان(ع)
که همگی توسط سلیمان (ع) به مغان مهری ایرانی(نحله مغان سفیدرنگ و الهی) تحویل داده شد . و این امانات در عوالم خاص حفظ می شده تا از دست اندازی تشنگان قدرت محفوظ بماند . جحودان از همان دوران بخوبی از این نکته اطلاع دارند . که امانات سلیمان هرگز حتی به انبیای بنی اسرائیل نرسید .
جحودان برای بدست آوردن این امانات با مغان سیاه کار ایرانی وارد معامله شدند . و بر سر اهداف مشترک به توافق رسیدند و با یکدیگر همکاری نمودند . در واقع یهودیان به سرزمین ایران پس از وفات سلیمان (ع) وارد شدند .
به طمع یافتن امانات وی و بدست آوردن قدرت در جهان ماوراء .
شاید اکنون پاسخ این سوال که در تمام دوران پس از سلیمان(ع) انگشتری وی کجا بوده و چه سرنوشتی داشته تا حدودی روشن شود . ان شاء الله در آینده بیشتر بدان خواهیم پرداخت.
نکته2: در باب روایت شفاهی باید بگویم تعدادی از جنیان و پریان عصر سلیمان(ع) هنوز زنده می باشند . و تعداد زیادی نیز با یک واسطه عصر وی را درک نموده اند .
چنانچه ملکه قیطون , ملکه خاندان خدام مسکنیة , از جنیان شیعه , که 42 سال پیش به رحمت حق رفت . و 17 سال هم همسر سلمان فارسی بوده است . مادر وی ملکه قنطونه از همسران سلیمان(ع) بوده است .
نکته3 : در کتاب اسوه عارفان صفحه 111 آمده 👇👇
علامه طباطبائی می‌فرماید؛ برادر ما به وسیله شاگردش از حضرت قاضی سوال کرده بود که: قالیچه حضرت سلیمان که آن حضرت روی آن می‌نشست و به مشرق و مغرب عالم می‌رفت؛ آیا روی اسباب ظاهریه و چیز ساخته شده‌ای بود؟ و یا از مُبدعات الهیّه بود و هیچ گونه با اسباب ظاهریه ربطی نداشت؟
آن شاگرد چون از مرحوم قاضی سوال می‌کند، ایشان فرموده بودند: فعلا چیزی در نظرم نمی‌آید و لیکن یکی از موجوداتی که در زمان حضرت سلیمان بودند و در این کار تصدّی داشتند الان زنده‌اند، می‌روم و از او می‌پرسم.
در این حال مرحوم قاضی روانه شدند و مقداری راه رفتند، تا آنکه منظره کوهی نمایان شد چون به دامنه کوه رسیدند یک شبحی در وسط کوه که شباهت به انسان داشت دیده شد. آن شاگرد از مکالماتشان هیچ نفهمید، ولی چون مرحوم قاضی برگشتند، گفتند: می‌گوید از مبدعات الهیه بود و هیچ‌گونه اسباب ظاهریه در آن دخالتی نداشته است.
نکته :نظر فقیر همان است که در بالا گفته شد و این که قالیچه بدون هر نوع دخالت اسباب ظاهری ایجاد شده برخلاف ممشای الهی و روایت شفاهی است . 😊
#جغرافیا #علوم_غریبه #سلیمان #داوود #انگشترین #مغان #قالیچه
@soltannasir
❤️💛💜❤️💛💜❤️💛💜