یادبود اولین سالگرد درگذشت
دکتر محمد‌علی اسلامی ندوشن
فردا، چهارشنبه، ساعت ۱۷:۳۰
ورود برای همگان آزاد و رایگان است.

🔅آیین نکوداشت زنده یاد دکتر عماد افروغ چهارشنبه ۶ اردیبهشت در تالار وحدت برگزار می‌شود.

✅ @Shariati_Group

💢 سلسله سخنرانی های موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

◀️ موضوع: تجارب دانشگاه‌های برتر از منظر دانشگاهی خلاق و نوآور

🔸سخنران: دکتر مهتاب پورآتشی عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

⏱️ زمان: دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ساعت ۱۳/۰۰ الی ۱۵/۰۰

◀️ مکان: موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی، سالن شهید سلیمانی

کانال موسسه در ایتا:
http://eitaa.com/moasesepajoohesh

🆔@IRPHE

🔶جامعه شناسی تاریخی دانشگاه!

(از سری درسگفتارهای دانشگاه پژوهی)

شرایط امکان برای تأسیس اجتماعی دانشگاه؛ لحظه تاریخی دانشگاه اروپایی؛ سپیده‌دمان؛ پویایی اجتماعی و تحول گفتمانی...

🔸دکتر محمدحسن علایی
(جامعه‌شناس)

@sociologicalperspectives

‍ 💢«جامعه شناسی علم شناخت واقعیت اجتماعی است»

🌎اتحادیه جامعه شناسان ایرانی در تلگرام (اِجادَت)، فهرست زیر را در حوزه های گوناگون علوم اجتماعی تدارک دیده است. با انتشار آن در کانال های مختلف، به ترویج بینش جامعه شناختی کمک کنیم.

🔹🔹🔹پنجشنبه ۱۴۰۲/۲/۷🔹🔹🔹

✍علی نوری
🔰خانواده ایرانی و مسائل اجتماعی
@iranian_familyy

🔰کانال علمی مطالعات زنان
@womenstudiesisaorg

✍احمد فعال
🔰تحلیل های نظری در جامعه شناسی و سیاست
@bayane_azadi

✍مسعود زمانی مقدم
🔰مقالات و یادداشت‌ها
@masoudzamanimoghadam

✍نعمت الله فاضلی
🔰تحلیل فرهنگی جامعه ایران
@DrNematallahFazeli

✍مسعود زمانی مقدم
🔰روش‌شناسی کیفی
@qualitative_methodology

✍محمدحسن علایی
🔰رویکردهای جامعه‌شناختی؛ گفتمان وفاق
@sociologicalperspectives

✍فریبا نظری
🔰جامعه شناسی گروه‌های اجتماعی
@Sociologyofsocialgroups

✍کاوه فرهادی
🔰جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی یاریگری؛ توسعه پایدار بومی؛ فتوت و زیست‌بوم‌داری
@kaveh_farhadi

✍عادل سجودی
🔰جامعه شناسی گیلان
@GILsociologist

✍حسین شیران
🔰جامعه شناسی شرقی
@OrientalSociology

✍فاطمه موسوی ویایه
🔰زنان و مسائل اجتماعی
@women_socialproblems

✍حسین پرویز اجلالی
🔰جامعه‌ شناس ایرانی
@iransociologista

✍ح.ا.تنهایی
🔰گروه جامعه شناسی تفسیری و نظری و درمانی ایران
@hatanhai

✍حجت اله عباسی
🔰مطالعات رسانه و ارتباطات
@mediaresearches

✍بی تا مدنی
🔰مطالعات فمینیستی تفسیری پرگمتیستی
@sociology_of_sport

✍آرش احدی مطلق
🔰جامعه شناسی و اخلاق
@Sociology_of_Ethics

✍مصلح فتاح پور
🔰آسیب های اجتماعی گیلان
@socialproblemsguilan

✍رضا تسلیمی طهرانی
🔰جامعه‌شناسی عمومی
@taslimi_tehrani

🔰کانال علمی مطالعات زنان
@womenstudiesisaorg

🖌🗣🖌🗣🖌🗣🖌🗣🖌🗣
🔗Click here to join us:

🆔 @madanibita
🆔 @dr_shirinvalipouri
🆔 @Mohamadzeinaliunar

https://t.me/tardidschool/220?single

زیستن در زمانه دشوار
فایل صوتی سخنرانی مقصود فراستخواه در مدرسه تردید
زیستن در زمانه دشوار

دانشگاه پژوهی و زیستن در زمانه دشوار!

سخنران این هفته در مدرسهٔ تردید دکتر مقصود فراستخواه جامعه‌شناس توانمند کشورمان بود که سخنان خویش را با عنوان "زیستن در زمانه دشوار " ارائه کردند. و در این نشست به اهمیت داشتن اهداف شخصی در معنای اسپینوزایی آن برای ارتقای تاب‌آوری تأکید داشتند. تاب آوردن دشواری های زندگی منوط به بهرمندی از حد بالایی از تعقل و خردورزی است و نیازمند تمهید امکان مواجهه حکیمانه با مسائل و معضلات است.
به زعم بنده در مقام دانش آموخته جامعه شناسی نیز اساسا تولد گفتمان های علمی و ظهور دانشگاه و نهاد علم در یک نگاه کلی در جهت تسهیل دشواری‌های زیستن در شرایط خاص تاریخی متناسب با تحولات اجتماعی رخداده است. و از همین منظر دانشگاه پژوهی از اهمیت بالایی برخوردار می‌شود. در بحران های مبتلی به جامعه نیز تبیین و توصیف مساُئل اجتماعی و ارائه راهکارهای برون‌شد از بحران‌ها می بایست کارویژه‌ی آکادمی و نهاد دانشگاه تلقی گردد. انسان دانشگاهی با تکیه بر عقلانیت آکادمیک از تقلیل مسائل اجتماعی-تاریخی به سطح امور صرفا سیاسی سر باز می زند و از ارائه تحلیل‌های روزمره و پیش پا افتاده و جانبدارانه و پوپولیستی پرهیز می کند. و با هدف درک تحولات اجتماعی به ساختارها و عاملیت‌های اجتماعی و فرماسیون های اجتماعی-اقتصادی و ... بر اساس داده‌های تحقیقاتی نظر می کند.

۱۴۰۲/۲/۷
دکتر محمدحسن علایی
(جامعه شناس)
https://www.instagram.com/p/CrjjDEAu7F7/?igshid=MDJmNzVkMjY=

‍ ‍ 🔶️چه باشد آنچه خوانندش "اصالت"؟!

✍دکتر محمد حسن علایی



مسئله ی تحقق تام و تمام خویشتن در قامت نام نامی انسان آن چنان که سزاوار بلندپروازی های کودکی هایش باشد آن هم در دورانی که جهان بی اتوپیا و بی آینده شده است و هر کس و ناکسی تا گردن در گرداب روزمرگی فرو رفته، چندان با مشکل مواجه شده است که موجبات نا امیدی از انسان معاصر را فراهم آورده است.
براستی امروز دیگر هیچ کس تیر شوق را تا دور دست ها پرتاب نمی کند.
با این حساب برای کسی که در چنبره ی تکرار و ملال هر روزه گرفتار آمده است، عالی ترین نحوه تحقق بودن آدمی چه اهمیتی می تواند داشته باشد؟!
جدیت زندگی در جستجوی اصالتی برای آن است که کمر آدم را خم می کند تلاش های بشری در این جستجو به ویژه وقتی به در بسته می خورد پشت انسان را می شکند.
کشیدن بار امانت، زندگی زیر آوار روزمرگی را جدی می کند این امانت جز تکرار بی امان اصالت جویی چه چیز دیگری می تواند باشد؟
ماجرای اصالت جویی به جستجوی خود حقیقی در مقابل خودی که در قید و بند روزمرگی ها به دام افتاده است ختم نمی شود این رشته سر دراز دارد.
زیر فشار روزمرگی دلیلی نداشت که خود را در آینه ی ابدیت باز جوییم اگر می شد خود را در قاب کوچک روزمرگی های هر روزه تکرار کرد و تن در داد به همین دلخوش کنک های ریز و درشت...
اما دست کم باید چیزی بشکوه ما را به زیستن مجاب می کرد چیزی باید ما را از دل این روزمرگی های سیاه بر می کشید.

🔸️از کتاب گفتمان وفاق ارمغان دو دهه زیست آکادمیک
https://www.instagram.com/p/CrmG7p8uVdi/?igshid=MDJmNzVkMjY=

🎶 پوشه شنیداری آیین بزرگداشت اولین سالگرد درگذشت زنده یاد استاد محمد علی اسلامی ندوشن

🗓 چهارشنبه 6 اردیبهشت 1402

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

🆔 @iranianhht

"جهت گیری طبقاتی اسلام" در جهان بالذات سکولار!

شریعتی در "جهت گیری طبقاتی اسلام"، دال مرکزی گفتمان دین اسلام را، برپایی قسط معرفی می کند، و آن را در تجربه ی زیسته ی محمد مصطفی به عنوان بنیانگذار مکتب، و در تجربه ی علی و ابوذر و ... به عنوان اولین رهروان این مکتب دنبال می کند سپس نشان می دهد که چگونه حقیقت پیام محمد در همدستی زر و زور و تزویر به علیه آن مبدل می شود و نهایتاً نتیجه می گیرد که تنها تشیع آن هم تا آغاز عصر صفویه وفادار به آن پیام باقی مانده اند در ادامه شریعتی به تحلیل دوران متاخر و دوره تفوق اصول سرمایه داری بر جهان می پردازد شریعتی در صفحه ۷۸ جهت گیری طبقاتی اسلام، می افزاید:
اقتصاد زیر بنا نیست، زیر بنا می شود، در اقتصادِ سرمایه داری صنعتی است که اقتصاد زیر بنای فرهنگ و هنر و ایمان و اخلاق است. انسان، خود، ساخته و پرداخته آن است. نه چنین بوده است نه باید چنین باشد و با ویران کردن بنای سرمایه داری، نه چنین خواهد بود. در چشم ما بورژوازی پلید است، نه تنها نابود می شود، که "باید" نابود شود... .
ضرورت "باید"ای که شریعتی از آن سخن می گوید امروز هم پس از گذشت سالیان اگر چه هنوز احساس می شود ولی هم چنان ناممکن می نماید، آن هم در وضعیتی که سرمایه داری تقدیر تاریخی مشترک همه جهانیان قلمداد می شود حال در جهانی بالذات سکولار چگونه می توان از پیام قسط محمد سخن به میان آورد؟ چه بدیلی برای سرمایه داری متصور هست؟
در نهایت شریعتی در صفحه۸۳ مجموعه آثار ۱۰ چنین می پرسد: اکنون سوال اساسی این است که شما، اگر فردا رهبری یک جامعه را بدست گرفتید تا یک جامعه بی طبقه ی انقلابی بر اساس این جهان بینی و این ایدئولوژی (اسلام) بیافرینید، با این سرمایه ها چه می کنید؟ با سرمایه داران چگونه رفتار می کنید؟ برای طبقه ی کارگر و دهقان چه ارمغانی بالاتر از مارکسیسم دارید؟
https://www.instagram.com/p/COTS7eMB_Pz/?igshid=qr256uphyfwi

نگاهی هرمنوتیکی به منظومه فکری استاد مرتضی مطهری



دال مرکزی اندیشه مطهری بحث "حرکت" و "تحول" است. پرسش او این بود که چه عواملی موجبات جمود و انجماد فکری در جامعه ایران را ایجاد کرده است.


۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲



@seyedjavadmiri

♦️تعلیق تعلیم!

دکتر محمدحسن علایی (جامعه شناس)

یادداشت همکار محترم و جامعه‌شناس پیش کسوت جناب دکتر نعمت الله فاضلی با عنوان "مرگ معلم" را خواندم؛ با وجود اینکه با فرازهای از آن می توان همداستان بود اما به عنوان کسی که تجربه ی زیسته نسبتا عمیقی از تدریس در مدرسه و دانشگاه دارم باید اضافه کنم متاسفانه یادداشت روشنفکرانه و یک طرفه ی امثال دکتر فاضلی عزیز به بهانه‌ی روز معلم در سال های اخیر؛ علی رغم حظی که از حقیقت دارد و البته از سر درد نگاشته شده است اما متأسفانه آب را گل آلودتر می کند و من به این شرایط عنوان "تعلیق تعلیم" در "وضعیت توسعه نیافتگی" می گذارم و نه به قول ایشان "مرگ معلم"!

در زیر یادداشت دکتر فاضلی جهت تامل دوستان تقدیم می شود:
@Drnematallahfazeli

📝 مرگ معلم 

🔻نعمت الله فاضلی، 12 اردیبهشت 1402

✅ هر سال در اردیبهشت هفته ی معلم با هیاهو برگزار می شود. برخی افراد و دانش آموزان و دانشجویان به معلمان و مدرسان شان عرض ارادت می کنند.  این تنها قسمت شیرین داستان است؛ مابقی آن نمایشی مضحک و تو خالی است.

🔻در کتاب "مساله مدرسه" (۱۴۰۱) قصه معلمی در ایران را روایت کرده ام. باری، در آغاز شکل گیری " مدرسه جدید" در ایران تا سال های ۱۳۴۰ معلمی منزلت و ارج و قربی داشت چنان که بسیاری از خواجگان فرهنگ معاصر ایران در کسوت معلمی بودند و معلمان "فرهنگیان" زمانه شناخته می شدند.

🔻اما، صد دریغ، آن روزگار که آموزگار مقام مربی و مراد جامعه را داشت از دهه ۱۳۴۰ شروع به افول کرد. این افول با انقلاب سال ۱۳۵۷ شتاب گرفت و چنان شد که امروز معلم نه تنها مقام و منزلتی ندارد، بل از دیدگاه نظام رسمی عملا مرده متحرکی است.

✅ این که در لفاظی های ایدیولوژیک معلمی را شغل انبیا بنامند یا در ستایش او شعر و غزل بخوانند، به معنای منزلت راستین فرهنگی و اجتماعی معلم نیست، بل نقاب و سرپوش نهادن بر ستم سختی است که بر معلمان می رود و می کنند.

🔻سویه عریان این ستم فقر و فلاکت فراگیر معلمان است. چنان عریان که محتاج هیچ گواه و گفت و گویی نیست.

🔻اما سویه های دیگر این ستم در گفتمان رسمی حاکم است. معلم در این گفتمان هیچ نیست مگر مبلغ ایدیولوژی رسمی. قوانین جذب معلمان، برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان، آداب و آیین های جاری و ساری در مدارس و انتظارات حکومت از معلمان، بدون هیچ پوشش و پنهان کاری، جایی برای فردیت، خودمختاری و استقلال فکری معلمان نگذاشته است. معلم، در این سیستم، هیچ نیست مگر مطیع و مقلد و مروج سر به زیر ایدیولوژی حاکم. برده ای که بابت مزدی اندک محکوم به بیگاری است.

✅ هفته معلم هم هفته استیضاح ایدیوژیک معلمان است، نه هفته پاسخگویی سیستم به خواسته ها و نیازهای واقعی معلمان. رسانه های رسمی در این هفته انگاره ایده آل و مطلوب حاکمیت از معلمان را ترسیم می کند. در این انگاره، معلم نه پرسشگر و کنشگر است، نه عاملیت و فاعلیتی دارد. او سربازی است در خدمت تحقق فرامین و گزاره های ایدیولوژیک.

🔻انگاره واقعی معلم در ذهن و زبان نظام آموزشی و حکمرانی، انگاره ای ابزاری است؛ انگاره ای عاری و بری از هرگونه استقلال فکری و آزادی بیان و خودبیانگری.

✅ باری، هنوز معلمانی و مدارسی هستند که عاشقانه برای پرورش نسل جدید و فرزندان ایران می کوشند و می جوشند. اما، سخن بر سر جایگاه معلم در کلیت آن در جامعه و نظام حکمرانی است.

🔻قصه تلخ فرودستی و فرودست سازی معلمان، ظلم بر جامعه است. معلم در جامعه امروزی، پرورش دهنده میلیون ها دانش آموز است. فرودست سازی معلم، فرودست سازی ملت است. تحقیر معلم، تحقیر ایرانی و منسوخ کردن حرمت و آبروی انسان ایرانی است.

🔻حق آموزش و برخورداری از معلم شایسته، حق همگانی و حیاتی است. نادیده گرفتن این حق، فراتر از زیرپا گذاشتن حقوق صنفی یک گروه و قشر اجتماعی. هر چند حتی اگر معلمان، قشر کوچک و با کارکردهای محدود هم بودند شایسته و بایسته نبود کرامت و حقوق شان پای مال شود.

✅ گفتن و نوشتن این حرف ها هم برایم دشوار و گران است. هیچ ناگفته ای باقی نمانده. محکوم به تکرار مکرارت شده ایم. هر سال بدتر از پارسال می شود. هر سال می گوییم و می گویند با هیاهو و تبلیغات، منزلت معلم محقق نمی شود. نه گوشی می شنود نه تحولی و نه بهره ای نصیب معلمان می گردد. تا اوضاع چنین آشفته است شایسته است این هفته را تسلیت بگویبم نه تبریک؛ چرا که با تراژدی مرگ معلم و معلمی مواجهه ایم.

‍ 🔊فایل صوتی

♦️وبینار با عنوان "ضرورت ارتقای تاب آوری در سایه ی حس تعلق به وطن"!

مدرس:
دکتر محمد حسن علایی
جامعه شناس
و مولف کتاب "گفتمان وفاق"

۱۷ اسفند ۱۴۰۰

.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @tahkimmelat
🆑کانال سخنرانی ها
🌹

🎧 موضوع:

«امر سیاسی حقیقی چگونه امری است؟ تأملاتی بر فرونسیس ارسطویی»



💠 نشست اول

💠 نشست دوم

💠 نشست سوم

💠 نشست چهارم

💠 نشست پنجم

💠 نشست ششم

💠 نشست هفتم

💠 نشست هشتم

💠 نشست نهم

💠 نشست دهم

💠 نشست یازدهم

💠 نشست دوازدهم

💠 نشست سیزدهم

💠 نشست چهاردهم

💠 نشست پانزدهم

💠 نشست شانزدهم

💠 نشست هفدهم

✅ نشست هجدهم





🔻برگزار شده در نشست‌های مجازی گروه تلگرام دکتر بیژن عبدالکریمی


🗓تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲


فرمت: mp3
حجم:   14.7MB
مدت زمان:۰۰:۴۲:۴۴

#نشست_مجازی
#دکتر_بیژن_عبدالکریمی

گروه تلگرامی دکتر بیژن عبدالکریمی

🔹انجمن علمی فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه تهران برگزار می کند:

🔴عنوان:
واکاوی نیهیلیسم در زیست انسان مدرن

👤‌ سخنران:
دکتر اسدالله رحمان زاده
استاد کالج کانترا کاستا کالیفرنیا

🗓 زمان: دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲
ساعت ۱۰:۰۰ تا ۱۲:۰۰

📍مکان: سالن شهید مدنی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران
لوکیشن

این جلسه همچنین به گفتگو و پرسش و پاسخ درباره معنای زندگی نیز اختصاص خواهد یافت.

@anjoman_elmi_falsafeh_elh

♦️پوپولیسم نخبگانی؛ اتهام زنی اقتصاد خوانده لیبرال علیه متفکر اجتماعی!

✍دکتر محمدحسن علایی
(جامعه شناس)

🔸چگونه باید نتیجه گرفت مسبب تمام مشکلات و مصائب اقتصادی کشور دکتر علی شریعتی فقید است.
شریعتی در "جهت گیری طبقاتی اسلام"، دال مرکزی گفتمان دین اسلام را، برپایی قسط معرفی می کند، و آن را در تجربه ی زیسته ی محمد مصطفی به عنوان  بنیانگذار مکتب، و در تجربه ی علی و ابوذر و ... به عنوان اولین رهروان این مکتب دنبال می کند سپس نشان می دهد که چگونه حقیقت پیام محمد در همدستی زر و زور و تزویر به علیه آن مبدل می شود و نهایتاً نتیجه می گیرد که تنها تشیع آن هم تا آغاز عصر صفویه وفادار به آن پیام باقی مانده اند در ادامه شریعتی به تحلیل دوران متاخر و دوره تفوق اصول سرمایه داری بر جهان می پردازد شریعتی در صفحه ۷۸ جهت گیری طبقاتی اسلام، می افزاید:
اقتصاد زیر بنا نیست، زیر بنا می شود، در اقتصادِ سرمایه داری صنعتی است که اقتصاد زیر بنای فرهنگ و هنر و ایمان و اخلاق است. انسان، خود، ساخته و پرداخته آن است. نه چنین بوده است نه باید چنین باشد و با ویران کردن بنای سرمایه داری، نه چنین خواهد بود. در چشم ما بورژوازی پلید است، نه تنها نابود می شود، که "باید" نابود شود... .
در نهایت شریعتی در صفحه۸۳ مجموعه آثار ۱۰ چنین می پرسد: اکنون سوال اساسی این است که شما، اگر فردا رهبری یک جامعه را بدست گرفتید تا یک جامعه بی طبقه ی انقلابی بر اساس این جهان بینی و این ایدئولوژی (اسلام) بیافرینید، با این سرمایه ها چه می کنید؟ با سرمایه داران چگونه رفتار می کنید؟ برای طبقه ی کارگر و دهقان چه ارمغانی بالاتر از مارکسیسم دارید؟
🔸ارجاعات بسیاری به مجموعه ی آثار دکتر علی شریعتی می توان داد که در آن شریعتی از اتهامی که جناب دکتر موسی غنی نژاد صاحب نظر مدعی لیبرالیسم وارد می کند تبرئه می شود. نه تنها شریعتی که نیم قرن بعد از وی دوستان لیبرال و مخالف خوانان ایشان هنوز به صعوبت و مهابت تدبیر امور در شرایط بیرون افتادگی از تاریخ و وضعیت پروبلماتیک توسعه‌نیافتگی التفات پیدا نکرده اند.
🔸رفاه؛ برخورداری؛ آب و نان کافی و هوای پاک؛ شهرهای آباد و آزاد؛ خیابان های شلوغ و شاد؛ اوضاع گل و بلبل؛ قدرت ملی؛ حکومت عدل؛ جامعه مدنی؛ سرآمدی در علم و دانش و تکنولوژی؛ یک جامعه ی مدرن و اخلاق‌مدار و یک کشور مقتدر و عزتمند...همه ی اینها را شریعتی با وسط کشیدن پای دین به وسط از ما گرفت...اسم این ها را می گذارند نقد شریعتی؛
🔸هیچ تعارضی در هویت ایرانی و اسلامی و جهانی ما نبود؛ می‌دانستیم چقدر ایرانی هستیم چقدر شیعه هستیم؛ چقدر چپ هستیم چقدر مدرن هستیم؛ خدا را با خرما با هم داشتیم؛ بین عوالمات سنتی پیشامدرن خویش و بی خدایی جهان جدید مغاکی صعب العبور در میان نبود؛ مثل اروپا بعد مسیح؛ کانت هگل و کی یرکگور و هایدگر و ..‌داشتیم و مجبور نبودیم یک دفعه بیافتیم به دامن جهان تعلیق ارزش ها و باورها و ...
🔸گذشته ها گذشته! حالا پس از چهل و اندی سال که از شریعتی می گذرد؛ اندیشمندانی داریم که قابل قیاس با او نیستند غول هایی داریم که به راه دشوار ما چراغ می گیرند؛ قرار نیست که برگردیم به عقب، استحمار و استضعاف و ارتجاع رخت بربسته است؛ می دانیم به کجا می خواهیم برویم؛ زبان هم را می فهمیم؛ درد مشترک داریم و درمان را مشترکا با هم تدبیر کرده ایم؛ ...کاش همه چیز به همین سهولت قابل طرح بود اما نیست.
🔸شریعتی کتاب حل المسائل نیست؛ شریعتی مظهر المسائل ماست؛ این ماییم که انبوهی از مسائلیم از ایرانیت و اسلامیت و مدرنیت و مدنیت و ...ما تعارضات و تضادهای فرهنگی و تاریخی داشته و داریم؛ ما در بحران های جهانی هم شریکیم؛ روندهای جهانی بر بحران های ما دامن هم می زند؛ این دفعه غش کنیم به ایرانیت و پشت کنیم به اسلامیت ایران بهشت می شود؛ یا اگر روسری از سر برداریم سر از پاریس در می آوریم؛
...
🔸نه! گاه متفکر مظهر  همه تعارضات تاریخی یک فرهنگ و جامعه می باشد و شریعتی چنین بود...
هر بار به مناسبت های مختلف سیلی از انتقادات به سمت شریعتی سرازیر می شود دریغ از یک سوزن به خودمان در برابر یک جوالدوز به دیگری؛ هر چقدر هم پشت این فرافکنی ها پنهان شویم باز هم ناگزیریم از خودآگاهی به وضعیت وجودی و تاریخی خویش؛ و من در مقام یک دانش آموخته ی جامعه شناسی؛ در مجموعه ی آثار شریعتی امکانات کثیری برای نیل به این خودآگاهی می یابم علی رغم انتقاداتی که به وی وارد است و با وجود تفاوت های که در دوران ما با زمینه و زمانه ی وی بوجود آمده است.‌