#عکس_نجومی_روز
🗓 دوم شهریورماه 1398
🗓 August 24, 2019
📌 "میلیونها ستاره در اُمگا-قِنطورِس"
🔖 #امگا_قنطورس یا NGC5139، یک #خوشهی_ستارهای_کروی است که در فاصلهای معادل 15 هزار #سال_نوری دورتر از ما قرار دارد.
این #خوشه، با قطری معادل 150 #سال _نوری در #فضا، شامل بیش از 10 میلیون #ستاره میباشد.
جالب است بدانید، اکثر این #ستارگان، سنی بیش از #سن_خورشید دارند.
در میان حدود 200 #خوشهی_ستارهای_کروی شناختهشده که در جای جای #کهکشان_راهشیری قرار دارند، #امگا_قنطورس، #بزرگترین و #پرنورترین آنها است.
میدانیم که اکثر خوشههای ستارهای، شامل ستارگانی میشوند که علاوه بر #ترکیب_شیمیایی یکسان، در یک #محدودهی_سنی قرار دارند؛
لکن، #امگا_قنطورس، این #خوشهی_کروی مرموز، میزبان ستارگانی با ترکیبات شیمیایی متنوع و سنهای گوناگون میباشد!
تصور میشود، #امگا_قنطورس، هستهی یک #کهکشان_کوچک بوده که در گذشته با #کهکشان_راهشیری ادغام شده است!
📸 تهیهکنندگان تصویر:
Michael Miller, Jimmy Walker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دوم شهریورماه 1398
🗓 August 24, 2019
📌 "میلیونها ستاره در اُمگا-قِنطورِس"
🔖 #امگا_قنطورس یا NGC5139، یک #خوشهی_ستارهای_کروی است که در فاصلهای معادل 15 هزار #سال_نوری دورتر از ما قرار دارد.
این #خوشه، با قطری معادل 150 #سال _نوری در #فضا، شامل بیش از 10 میلیون #ستاره میباشد.
جالب است بدانید، اکثر این #ستارگان، سنی بیش از #سن_خورشید دارند.
در میان حدود 200 #خوشهی_ستارهای_کروی شناختهشده که در جای جای #کهکشان_راهشیری قرار دارند، #امگا_قنطورس، #بزرگترین و #پرنورترین آنها است.
میدانیم که اکثر خوشههای ستارهای، شامل ستارگانی میشوند که علاوه بر #ترکیب_شیمیایی یکسان، در یک #محدودهی_سنی قرار دارند؛
لکن، #امگا_قنطورس، این #خوشهی_کروی مرموز، میزبان ستارگانی با ترکیبات شیمیایی متنوع و سنهای گوناگون میباشد!
تصور میشود، #امگا_قنطورس، هستهی یک #کهکشان_کوچک بوده که در گذشته با #کهکشان_راهشیری ادغام شده است!
📸 تهیهکنندگان تصویر:
Michael Miller, Jimmy Walker
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بیجان!"
🔖 نظر شما چیست، آنچه میبینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلمموی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بیجان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعهی بینظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته میشود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگهای این #تصویر، هر کدام نمایانگر یک نوع از انواع سحابیها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخشهای #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابیهای_تاریک را میدهند.
بازی جذاب رنگها، فقط به سحابیها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بیجان، اشیای مختلفی دیده میشود، این #نمایهی_کیهانی، شامل بخشهای مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیهی #ستارهساز بسیار #بزرگ نیز، میگردد.
جالب است بدانید، فاصلهی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تکشاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری میباشد.
به نظر میرسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بیجان!"
🔖 نظر شما چیست، آنچه میبینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلمموی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بیجان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعهی بینظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته میشود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگهای این #تصویر، هر کدام نمایانگر یک نوع از انواع سحابیها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخشهای #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابیهای_تاریک را میدهند.
بازی جذاب رنگها، فقط به سحابیها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بیجان، اشیای مختلفی دیده میشود، این #نمایهی_کیهانی، شامل بخشهای مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیهی #ستارهساز بسیار #بزرگ نیز، میگردد.
جالب است بدانید، فاصلهی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تکشاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری میباشد.
به نظر میرسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آنچه میبینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانهی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپهایی کوچک بر روی کرهی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشهی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصلهای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راهشیری، در دستهی #کهکشانهای_مارپیچی_میلهای قرار میگیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکههایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستارهساز #سرخفام، و #خوشههای_ستارهای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده میشوند.
همانطور که میبینید، در این نما که محدودهای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان میدهد، هستهی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمهی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 ششم شهریورماه 1398
🗓 August 28, 2019
📌 "نگاه مسیه61 به دوربین!"
🔖 این شما، و این نمایی تمام-رخ از #مسیه61، یک #کهکشان_مارپیچی زیبا!
آنچه میبینید، ترکیبی از تصاویر #تلسکوپ_فضایی_هابل، #رصدخانهی_جنوبی_اروپا و حتی تلسکوپهایی کوچک بر روی کرهی #زمین است!
#مسیه61 یا NGC4303، یکی از اعضای #خوشهی_کهکشانی_سنبله است، که در فاصلهای معادل 55 میلیون #سال_نوری از ما قرار دارد.
واضح است که #مسیه61 نیز، همانند #کهکشان_راهشیری، در دستهی #کهکشانهای_مارپیچی_میلهای قرار میگیرد.
علاوه بر #بازوهای_مارپیچی، جزئیات دیگری همانند، باریکههایی از #غبار_کیهانی، نواحی #ستارهساز #سرخفام، و #خوشههای_ستارهای_آبی و #جوان، در این تصویر دیده میشوند.
همانطور که میبینید، در این نما که محدودهای به پهنای 50 هزار #سال_نوری را در #فضا نشان میدهد، هستهی #پرنور #کهکشان #مسیه61 به نیمهی سمت چپ تصویر متمایل شده است.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble,
ESO
🖥 پردازش تصویر:
Robert Gendler,
Roberto Colombari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنبالهدار یا یک سحابی سیارهنما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستارهشناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنبالهدارها کاوش مینمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور میشد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنبالهدارها دارند، اما در این دسته قرار نمیگیرند!
آنچه میبینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سالها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیارهنما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابیهای سیارهنما، از دید تلسکوپهای کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچکدام از آنها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیهترین نمونههای ممکن به سرنوشت ستارهی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستارهای در اندازههای #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هستهایاش در مرکز، به تدریج #لایههای_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایههای_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستارهی مردهی خود در محدودهی #فرابنفش، #برانگیخته شده و میتوانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوقالعاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدودهای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش میدهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفتهشده در دو #فیلتر #پهنباند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتمهای #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هالهی کمتر دیدهشده، در اطراف ناحیهی متراکمتر مرکزی و شناختهشدهی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصلهای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنبالهدار یا یک سحابی سیارهنما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستارهشناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنبالهدارها کاوش مینمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور میشد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنبالهدارها دارند، اما در این دسته قرار نمیگیرند!
آنچه میبینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سالها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیارهنما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابیهای سیارهنما، از دید تلسکوپهای کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچکدام از آنها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیهترین نمونههای ممکن به سرنوشت ستارهی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستارهای در اندازههای #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هستهایاش در مرکز، به تدریج #لایههای_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایههای_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستارهی مردهی خود در محدودهی #فرابنفش، #برانگیخته شده و میتوانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوقالعاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدودهای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش میدهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفتهشده در دو #فیلتر #پهنباند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتمهای #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هالهی کمتر دیدهشده، در اطراف ناحیهی متراکمتر مرکزی و شناختهشدهی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصلهای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یکدیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میداندید_باز، به محدودهای در #صورت_فلکی_قیفاووس مینگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستارهای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویهای آنها، تنها نیمدرجهی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی میباشد، در فاصلهای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشهی_ستارهای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصلهای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفتهاند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیشزمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشهی_ستارهای پسزمینه شده و کار را برای بررسیهای نجومی بیشتر سخت کردهاند.
با این وجود، تصور میشود که #ستارگان #خوشهی_ستارهای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوانتر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شدهاند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کردهاند.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یکدیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میداندید_باز، به محدودهای در #صورت_فلکی_قیفاووس مینگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستارهای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویهای آنها، تنها نیمدرجهی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی میباشد، در فاصلهای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشهی_ستارهای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصلهای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفتهاند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیشزمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشهی_ستارهای پسزمینه شده و کار را برای بررسیهای نجومی بیشتر سخت کردهاند.
با این وجود، تصور میشود که #ستارگان #خوشهی_ستارهای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوانتر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شدهاند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کردهاند.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، میتواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آنچه میبینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدودهی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابیها، که با قرصهایی #سیارهساز از جنس #غبار احاطه شدهاند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میانستارهای، در حالی منطقهای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش میدهد، که در فاصلهای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال میگذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانهی تصویر، خوشهای ستارهای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز میباشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور میشد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنککنندهاش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگهای #دوکاناله و غیر واقعیاش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان میدهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، همچنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس میباشد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 نهم شهریورماه 1398
🗓 August 31, 2019
📌 "جبار در نگاه اسپیتزر"
🔖 چه چیزی جز #سحابی_جبار، این #مهد_ستارگان_نوزاد، میتواند تخیل شما را برانگیزاند؟!
آنچه میبینید، نمایی از #سحابی_جبار در محدودهی #فروسرخ است.
#تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، این تصویر را به منظور بررسی میزان #روشنایی #ستارگان_جوان درون سحابیها، که با قرصهایی #سیارهساز از جنس #غبار احاطه شدهاند، تهیه نموده است.
این ابر عظیم #میانستارهای، در حالی منطقهای به وسعت 40 #سال_نوری را در #فضا پوشش میدهد، که در فاصلهای معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارد.
از زمان تشکیل #ستارگان_نهفته_در_سحابی #جبار، چیزی در حدود یک میلیون سال میگذرد؛ و این در حالی است که #خورشید، بیش از 4.5 میلیارد سال #عمر دارد.
در نزدیکی میانهی تصویر، خوشهای ستارهای قرار گرفته که ضمن شباهت بسیار زیادش به شکل یک ذوزنقه، میزبان #داغترین #ستارگان #سحابی_جبار نیز میباشد.
جالب است بدانید، #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر که در تاریخ 25 آگوست 2003 میلادی از #زمین #پرتاب و در مداری به گرد #خورشید قرار گرفته بود، تصور میشد که در ماه می سال 2009، با اتمام موجودی #هلیوم_مایع سیستم خنککنندهاش، به پایان #مأموریت خود رسیده باشد؛
لکن، #مأموریت این #تلسکوپ_فروسرخ تا تاریخ 30 ژانویه سال 2020 تمدید گردید.
این تصویر که با رنگهای #دوکاناله و غیر واقعیاش، در سال 2010 به ثبت رسیده، نشان میدهد که #تلسکوپ، با وجود دمای کاری بالای خود، همچنان به دریافت #نور #فروسرخ حساس میباشد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019
📌 "خواهرانی در فضا!"
🔖 آیا، تا به حال #خوشهی_پروین را دیدهاید؟!
حتی در میان #شبهای_روشن شهرهای بزرگ، #خوشهی_پروین، این #خوشهی_ستارهای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده میشود.
هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هالهی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.
این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشهی_پروین را در خود جای دادهاند.
این نمای فوقالعاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی میباشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش میدهد.
#مسیه45، موسوم به #خوشهی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.
یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نامگذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستارهی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!
لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستارهی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همهچیز علاوه بر چشمان تیزبینتان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 دهم شهریورماه 1398
🗓 September 01, 2019
📌 "خواهرانی در فضا!"
🔖 آیا، تا به حال #خوشهی_پروین را دیدهاید؟!
حتی در میان #شبهای_روشن شهرهای بزرگ، #خوشهی_پروین، این #خوشهی_ستارهای معروف، به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح نیز دیده میشود.
هرچند، شاید چنین تصویر واضحی از آن را ندیده باشید، اما، اگر در زیر یک #آسمان_تاریک، دوربین خود را به سمت آن نشانه رفته و با یک #نوردهی_بلندمدت، سعی در ثبت تصویر از آن را داشته باشید، #هالهی_نورانی اطراف آن به شدت خودنمایی خواهد کرد.
این #هاله، ابرهایی از جنس #غبار هستند که #ستارگان #خوشهی_پروین را در خود جای دادهاند.
این نمای فوقالعاده زیبا، که حاصل 12 ساعت #نوردهی میباشد، چندین برابر #قطر_ظاهری #ماه _بدر را، در #آسمان پوشش میدهد.
#مسیه45، موسوم به #خوشهی_پروین، که به #هفت_خواهران نیز مشهور است، 400 #سال_نوری دورتر از ما و در #صورت_فلکی_ثور قرار دارد.
یک افسانه قدیمی بر این باور است که از زمان نامگذاری این #خوشه به اسم #پروین، یکی از هفت #ستاره، شش ستارهی دیگر را ترک گفته و به تدریج کم نور شده است!
لکن، شاید نتوانید در عمل، تمام هفت ستارهی معروف این #خوشه را با #چشمان_غیر_مسلح ببنید، چرا که همهچیز علاوه بر چشمان تیزبینتان، به #تاریکی و #شفافیت #آسمان #رصدگاه شما نیز بستگی دارد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Marco Lorenzi (Glittering Lights)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمهای دستیافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آنچه در سمت چپ تصویر میبینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطهی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابهی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غولپیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابیها که در فاصلهای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابهران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشههای_ستارهای_باز، و همچنین با وجود #ستارگان #پرنور اطرافشان، میتواند در هر دو دستهی #سحابیهای_بازتابی و #سحابیهای_نشری جای بگیرند.
#رنگآمیزی این تصویر که با توجه به #دادههای_علمی در محدودهی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژهی #نقشهبرداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS میباشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سالگرد #پرتاب موفقیتآمیزش به #فضا را جشن میگیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غولپیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سیزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 04, 2019
📌 "در جست و جوی غذا!"
🔖 آیا این #مگس، طعمهای دستیافتنی برای این #عنکبوت فضایی خواهد بود؟
آنچه در سمت چپ تصویر میبینید، IC417، ابری از جنس #گاز است، که شباهت عجیبی به یک #عنکبوت دارد.
در نقطهی مقابل، NGC1931، این #ابر کوچک، گویی به مثابهی یک #مگس، از دست این #عنکبوت #غولپیکر در حال فرار است.
هر دوی این سحابیها که در فاصلهای معادل 10 هزار #سال_نوری از ما، در #صورت_فلکی_ارابهران قرار دارند، با میزبانی از #ستارگان #جوان و #خوشههای_ستارهای_باز، و همچنین با وجود #ستارگان #پرنور اطرافشان، میتواند در هر دو دستهی #سحابیهای_بازتابی و #سحابیهای_نشری جای بگیرند.
#رنگآمیزی این تصویر که با توجه به #دادههای_علمی در محدودهی #امواج_فروسرخ صورت پذیرفته، تلفیقی از تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر و پروژهی #نقشهبرداری فوق #دقیق #منابع #فروسرخ #آسمان، موسوم به 2MASS میباشد.
این روزها که #تلسکوپ_فضایی_اسپیتزر، در #مدار خود به دور #خورشید، شانزدهمین #سالگرد #پرتاب موفقیتآمیزش به #فضا را جشن میگیرد، باید دید این #مگس فضایی به ابعاد 10 #سال_نوری، سرانجام، غذای لذیذ این #عنکبوت #غولپیکر خواهد شد یا خیر؟
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
JPL-Caltech,
Spitzer Space Telescope,
2MASS
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی میزیست، به همراه خدمهاش در اولین #سفر به گرد #کرهی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیمکرهی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آنها میتوانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیهی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیمکرهی_جنوبی #زمین، به خود معطوف مینماید.
بلی، آنها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راهشیری نیز، شناخته میشوند.
ابعاد آنها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچکتر بوده و در فاصلهای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدودهی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آنچه میبینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدودهای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش میدهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرمترین #قمر_کهکشان_راهشیری بوده و میزبان #نزدیکترین #ابرنواختر شناختهشده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، میباشد.
#پرنورترین ناحیهی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیهای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگترین و #زیباترین نواحی #ستارهساز در #آسمان میباشد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهاردهم شهریورماه 1398
🗓 September 05, 2019
📌 "ابر ماژلانی بزرگ!"
🔖 فردیناند #ماژلان، دریانوردی پرتغالی، که در قرن شانزدهم میلادی میزیست، به همراه خدمهاش در اولین #سفر به گرد #کرهی_زمین، فرصت مناسبی داشتند تا #آسمان #نیمکرهی_جنوبی #سیاره را نیز، مطالعه نمایند.
در نتیجه، آنها میتوانستند، دو چیز عجیب را در #آسمان مشاهده نمایند؛
دو ناحیهی ابرمانند مات، که البته به راحتی و با #چشم_غیر_مسلح، توجه تمام جویندگان #آسمان_شب را در #نیمکرهی_جنوبی #زمین، به خود معطوف مینماید.
بلی، آنها، #ابرهای_ماژلانی هستند، که امروزه به عنوان #قمرهای_کهکشان_راهشیری نیز، شناخته میشوند.
ابعاد آنها نسبت به #کهکشان_مارپیچی ما بسیار کوچکتر بوده و در فاصلهای معادل 160 هزار #سال_نوری در محدودهی #صورت_فلکی_ماهی_طلایی قرار دارند.
آنچه میبینید، نمایی #واضح و رنگین از #ابر_ماژلانی_بزرگ است، که محدودهای به وسعت 15 هزار #سال_نوری در #فضا را پوشش میدهد.
#ابر_ماژلانی_بزرگ، #پرجرمترین #قمر_کهکشان_راهشیری بوده و میزبان #نزدیکترین #ابرنواختر شناختهشده در عصر حاضر، به نام SN1987A نیز، میباشد.
#پرنورترین ناحیهی این تصویر که در قسمت پایینی آن قرار گرفته، متعلق به #سحابی_رتیل، ناحیهای به وسعت 1000 #سال_نوری در #فضا است، که یکی از #بزرگترین و #زیباترین نواحی #ستارهساز در #آسمان میباشد.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alessandro Cipolat Bares
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخهی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع میشود؛
در قلبشان شعلهای عظیم برپا شده و عناصر سنگینتر شکل میگیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میانستارهای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم میکنند.
آنچه میبینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخهی پرمشقت #زندگی این ستارهها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقیماندهی_ابرنواختری موسوم به ذاتالکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگهای غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانهی_اشعهی_ایکس_چاندارا میباشند، نشان از وجود رشتهها و گرههایی همچنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، میتواند نقش مهمی در شناخت #چرخهی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راهشیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدودهی #اشعهی_ایکس، میتوان رنگهای تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نمایندهی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطهی سفیدی که در نزدیکی میانهی تصویر قرار گرفته، ستارهای نوترونی میباشد، که در اثر #رمبش باقیماندهی هستهی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده میشوند.
با فاصلهای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده میشود ناحیهای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیهکنندگان تصویر در اشعهی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیهکنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 پانزدهم شهریورماه 1398
🗓 September 06, 2019
📌 "چرخهی عمر یک چرخ کیهانی!"
🔖 #زندگی #ستارگان_پرجرم در #کهکشان ما، بسیار دیدنی است.
عمرشان با #رمبش ابرهای وسیع کیهانی در یک ناحیه شروع میشود؛
در قلبشان شعلهای عظیم برپا شده و عناصر سنگینتر شکل میگیرد؛
پس از چندین میلیون سال، این مواد غنی، با انفجاری بزرگ، به #فضای_میانستارهای بازگشته و شرایط را برای #تولد #ستارگان جدید فراهم میکنند.
آنچه میبینید، مثالی برای آخرین مرحله از چرخهی پرمشقت #زندگی این ستارهها است.
به احتمال زیاد، #نور این #باقیماندهی_ابرنواختری موسوم به ذاتالکرسی-آ، پس از طی مسافتی در حدود 11 هزار #سال_نوری، در حدود 350 سال پیش، برای اولین در #آسمان #زمین رؤیت شده است.
رنگهای غیر واقعی این تصویر، که ترکیبی از تصاویر گرفتهشده توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل و #رصدخانهی_اشعهی_ایکس_چاندارا میباشند، نشان از وجود رشتهها و گرههایی همچنان #داغ در این #جرم دارند.
بررسی رنگی این تصویر، میتواند نقش مهمی در شناخت #چرخهی_زندگی سایر #ستارگان #کهکشان_راهشیری داشته باشد.
جالب است بدانید، با وجود #انتشار_پرانرژی برخی از #عناصر این #سحابی، در محدودهی #اشعهی_ایکس، میتوان رنگهای تصویر را #کدگذاری نمود:
برای مثال، رنگ #قرمز نمایندهی #سیلیکون بوده، #سولفور به رنگ #زرد دیده شده، رنگ #سبز نشان از #کلسیم داشته و #آهن با رنگ #بنفش مشخص شده است.
نقطهی سفیدی که در نزدیکی میانهی تصویر قرار گرفته، ستارهای نوترونی میباشد، که در اثر #رمبش باقیماندهی هستهی آن #ستاره، به طرز عجیبی #چگال شده است.
نواحی بیرونی این #جرم که در اثر #موج_انفجار، به صورت پیوسته در حال گسترش در #فضا هستند نیز، به رنگ #آبی دیده میشوند.
با فاصلهای که این #جرم از ما دارد، تخمین زده میشود ناحیهای به ابعاد 30 #سال_نوری در #فضا را پوشش بدهد.
📸 تهیهکنندگان تصویر در اشعهی-ایکس:
NASA,
CXC,
SAO
📸 تهیهکنندگان تصویر در نور مرئی:
NASA,
STScI
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎