🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
726 subscribers
27.1K photos
15.9K videos
65 files
30.3K links
🌐Teлеграммдаги
Xaётий канал.


✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:

#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤

Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ






Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Download Telegram
"Аллоҳ яхши кўради"

Қуръони каримнинг 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўради", деган жумла ва яна 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўрмайди", деган жумлар келган. Уни қуйидаги тартибда берилган.


✳️ Аввалгиси: Яхши кўрадиганлар:

1. "Аллоҳ эҳсон қилувчиларни яхши кўради" (Бақара сураси, 195‑оят).

2. "Албатта, Аллоҳ тавба қилувчиларни севади ва покланувчиларни севади". (Бақара сураси, 222‑оят).

3. "Бас, Аллоҳ тақводорларни яхши кўради". (Оли Имрон сураси, 76‑оят).

4. "Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 134‑оят).

5. "Аллоҳ сабрлиларни севади". (Оли Имрон сураси, 146‑оят).

6. "Аллоҳ гўзал амал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 148‑оят).

7. "Албатта, Аллоҳ таваккал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 159‑оят).

8. "Албатта, Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Моида сураси, 13‑оят).

9. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни севади". (Моида сураси, 42‑оят).

10. "Зотан, Аллоҳ эҳсон қилувчиларни севади". (Моида сураси, 93‑оят).

11. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 4‑оят).

12. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 7‑оят).

13. "Аллоҳ эса покланувчиларни севади". (Тавба сураси, 108‑оят).

14. "Аллоҳ адолат қилгувчиларни суяди". (Ҳужурот сураси, 9‑оят).

15. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни яхши кўради". (Мумтаҳана сураси, 8‑оят).

16. "Албатта, Аллоҳ Ўз йўлида худди жипс бинодек бўлиб, сафда туриб уруш қиладиганларни яхши кўради" (Саф сураси, 4‑оят).

✳️ Иккинчиси хуш кўрмайдиганлар:

1. "Албатта, Аллоҳ тажовузкор бўлганларни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 190‑оят).

2. "Ва ҳолбуки, Аллоҳ фасодни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 205‑оят).

3. "Ва Аллоҳ ҳар бир кофир, гуноҳкорни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 276‑оят).

4. "Аллоҳ, албатта, кофирларга муҳаббат қилмас" (Оли имрон сураси, 32‑оят).

5. "Ва Аллоҳ золимларни хуш кўрмас" (Оли имрон сураси, 57‑оят).

6. "Ва Аллоҳ золимларни севмайди". (Оли имрон сураси, 140‑оят).

7. "Албатта, Аллоҳ ўзини юқори тутувчи ва одамлар устидан фахр қилувчиларни хуш кўрмас" (Нисо сураси, 36‑оят).

8. "Албатта, Аллоҳ хиёнатчи ва гуноҳкор бўлган кимсани хуш кўрмас". (Нисо сураси, 107‑оят).

9. "Аллоҳ фасод қилгувчиларни севмас" (Моида сураси, 64‑оят).

10. "Албатта, Аллоҳ ҳаддидан ошувчиларни севмас" (Моида сураси, 87‑оят).

11. "Албатта, Аллоҳ хоинларни севмас" (Анфол сураси, 58‑оят).

12. "Албатта, Аллоҳ барча хоин ва кофирларни хуш кўрмас" (Ҳаж сураси, 38‑оят).

13. "Ҳовлиқма, албатта, Аллоҳ ҳовлиққанларни суймас" (Қасос сураси, 76‑оят).

14. "Албатта, Аллоҳ бузғунчиларни суймас" (Қасос сураси, 77‑оят).

15. "Албатта, Аллоҳ ҳеч бир мутакаббир ва мақтанчоқни севмас" (Луқмон сураси, 18‑оят).

16. "Аллоҳ барча димоғдор ва мақтанчоқларни суймайди" (Ҳадид сураси, 23‑оят).

Ўзимизга ўзимиз савол берайлик. Ҳақиқатда биз Аллоҳ севган амалларни бажариб, ёқтирмайдиган амаллардан четланмоқдамизми?

– Аллоҳ севадиган амалларни ўқинг ва уни ҳаётингизга татбиқ қилинг.

– Аллоҳ севмайдиган амалларни ҳам ўқинг ва улардан четланинг.

– Мана шу нарсаларни амалга оширсангиз, демак ахлоқингиз ва ҳаётингизга Қуръонни амалий татбиқ қилибсиз!

T.me/sinovlarihayot
Бу дунёда биргина сўз, биргина ҳаракат ҳам инсоннинг бутун умрига татигулик таъсир кўрсатиши, бир умр ёдида қолиши мумкин. Меҳр, оқибат, яхшилик асло унутилмайди. Қуйида ана шундай меҳрга тўла инсонийлик ҳақидаги ҳикоялар эътиборингизга ҳавола этилмоқда.



*

Укам жониворларни яхши кўради. У йўлида учраган жониворни уйга олиб келади, уларни боқади, даволайди. У 12 ёшда, унинг тенгдошлари компьютер ўйинларига қизиқишади, у эса кун бўйи жониворлар орасида. Ҳаттоки дарс ҳам қилмай қўйди. Ота-онам у агар уйга яна бирорта ҳайвон олиб келадиган бўлса бир ҳафта уйдан чиқармасликларини айтишди. Укам кўчага чиқиб битта қафасга яраланган қуш, кучук ва мушукни олиб келди ва «Даволашимга бир ҳафта етади!» деди.



*


Мен озиқ-овқат магазинида сотувчиман. Районимиз кичкина, шунинг учун ҳамма бир-бирини танийди. Мен ҳам доимий мижозларимни танийман.

Мен 8 ёшли болакайга эътибор қарата бошладим. У оддий, лекин озода кийинади. Магазинга ҳар доим рўйхат билан келиб харид қилиб кетади.

Яқинда билсам, унинг уч нафар ака ва опаси бор экан. У энг кичиги экан. Онаси уни туғаётиб вафот этган. Дадаси эса турмуш қийинчиликларига дош беролмай ичкиликка берилиб кетган. Оила боқиш ташвиши энг катта фарзанд зиммасида. У ишлаб пул топади. 14 ёшли синглиси эса уйларни йиғиштиради, кирларни ювади.

Болакай яқинда хурсанд келди: унга кучук сотиб олиб беришибди. Унга қараб йиғлагим келди. У тенги болалар айфони бошқача рангда эканлигидан хафа бўлишади. У эса кучук олиб беришгани учун ўзини бахтли сезмоқда.



*

Ҳар йили биринчи декабрдан бошлаб янги йил кунигача ҳар куни қизимга пари номидан хат ёзиб почта қутисига ташлайман. Хатда қизим учун кичкинагина вазифа ва совға бўлади. Қизим декабрни орзиқиб кутади.

Хатларни ишдан бўш вақтимда ёзаман, тушлик вақтида магазинга бориб совғачалар сотиб оламан, қизимга вазифалар ўйлаб топаман. Ҳамкасбларим учун мен доим ўйланиб юрадиган, тунд аёлман, аслида эса париман.



*


Университетда тўртинчи курсда ўқийман. Ота-онам билан яшаганим учун жуда камбағал талаба эмасман, лекин улардан пул сўрамасликка, стипендиямга яшашга ҳаракат қиламан. Биринчи курсда ўқиётганимда пулимни тежай олмай ҳаммасини ишлатиб қўйдим. Қорним жуда оч эди. Ошхонага кириб, бир стакан чой сўрадим ва ёнимдаги тангаларни санаб буфетчига узатдим. Буфетчи аёл берган чойни олиб уятдан қулоқларим қизарганча нарироққа бордим ва чой ҳўпладим... Билсам, мен тангаларни санагунча буфетчи чойимга смородинали қиём қўшиб қўйибди. Текинга. Шу воқеани эсласам, қалбимга илиқлик югуради.



***

Мен 10 ёшда, синглим эса 4 ёшда эди. У Қорбобо аслида йўқ деб айтди. Мен эса унга: «Истасанг, ҳозир Қорбобога телефон қиламан. Унинг рақамини биламан», дедим.

Гўшакни олиб, тўғри келган йигирмата рақамни тердим, «Нотўғри рақам тердингиз» деган сўзни эшитиб қолмаслиги учун синглимдан нарироққа турдим ва уни Қорбобо билан суҳбатлашаётганимга ишонтириш учун тайёрландим. Лекин кутилмаганда нариги тарафдан эркак кишининг овози эшитилди: «Алло».

«Алло», қўрққанимдан гапириб юбордим ва синглим менга диққат билан қараб турганини кўрдим. Энди ортга йўл йўқ эди.

«Бу Қорбобоми?» Синглим қўлимдан гўшакни тортиб олди.

— Қорбобо, бу сизми?

— Ҳа.

— Салом, Қорбобо!

— Исминг нима?

— Настя.

— Салом, Настенька! — синглимнинг кўзлари қувончдан порлаб кетди.

— Нима қиляпсиз?

— Совға тайёрлаяпман.

— Менгаям совға опкеласизми?

— Албатта!

— Раҳмат, Қорбобо, кутаман.

— Кўришгунча!

Синглим қувончдан сакраганча йиғлаб мени қучоқлаб олди.

— У ростданам бор экан, Миша!

— Албатта, бор, жиннивой.

Мен ҳам ўзимни тутиб туролмай йиғлаб юбордим.
T.me/sinovlarihayot
Илк марта пул топишга ҳаракат қилганимда мен 10 ёшда эдим. Мен ипдан салфеткалар тўқир ва уларни ижодкорлар уйига топширардим. Салфеткалар сотилгач, менга пулини беришарди. Ҳар сафар меҳнатим учун ҳақ олганимда фахрланар ва қувонардим! Фақат ёшим ўттиздан ўтгандагина мен тўқиган барча салфеткаларни холам сотиб олганини ва уйида асраб олиб қўйганини билдим.



*

Бир куни эскалатордан тушаётгандим. Ёнимдан ҳасса пастга қараб туша бошлади. Эскалатор узун, ҳасса эса тезлик билан думалар, ҳеч ким ушлаб олишга улгурмасди. Ишқилиб, ҳассасини тушириб юборган кишини бирортаси туртиб йиқитиб юбормасин-да деб ўйладим. Бир пайт қарасам, одамлар пастдан тепага қаратиб бояги ҳассани қўлма-қўл узатишяпти. Ҳасса эгасига етиб борди. Хурсанд бўлиб кетдим. Одамлар, қанчалар яхшисизлар!



*


Дўстимнинг тўйига кетаётгандик. Йўлда гул дўконига кириб гул сотиб олдик. Дўкондан чиқиб нарироққа етганимизда 10 ёшли бир бола ортимдан югуриб келди ва қўлимга бир нарса тутқазди: «Мана буни дўкон олдида тушириб қўйдингиз». Қарасам пул, чамаси чўнтагимдан пластик карточкамни олганимда тушириб қўйганман. Пулим 40 мингдан ортиқроқ эди. Мен оғзимни очиб раҳмат айтишга ҳам улгурмадим, бола аллақачон ғойиб бўлганди.



*

Эрталаб кефир сотиб олиш учун магазинга кирдим. Кефир олиб кассага яқинлашдим, кассир саволга кўмиб ташлади: «Акция бўйича товар оласизми?», «Пакет керакми?», «Табассум-чи?». Кассир аёлнинг охирги саволини тушунмай анграйиб қарадим ва беихтиёр табассум қилдим. Аёл эса менга деди: «Яхши. Сотилди». Кунни шундай ажойиб бошлаб бергани учун ўша аёлдан миннатдорман.



*


Уйга кетяпман. Кеч соат 10. Ёмғир ёғяпти. Пулим фақат автобусгагина етади, мен нон ҳам сотиб олишим керак. Кайфиятим жуда ёмон. Ичимда ҳаётнинг гўзаллиги ҳақида қўшиқ айтиб кетяпман. Бекатда бир қари амаки турган экан. Ёмғирда ивиб кетибди, унинг ёнига бориб боши устига соябонимни тутдим. Автобуси келгач, қария кетди. Бир эр-хотин келди. Уларга ҳам соябонимни тутдим. Улар ҳам мен кетадиган автобусга ўтиришди. Эътирозимга қарамай, мен учун ҳам йўлкира тўлашди. Йўлкирамнинг пулига уйга нон сотиб олдим. Жилмайиб қўйдим. Ҳаёт қанчалар гўзал!

T.me/sinovlarihayot
Хомиладор аёларнинг инжиклиги ёхуд мани тентак килаёзган хотиним... Дастлаб хотинимни хеч нимага
зориқтирмасдан, ўзимдан
мингдан-минг розилик рухида
боқишга қарор қилдим ва
бироз уддаладим хам. Лекин
бир кунмас-бир кун белим
синишини кўнглим сезганди.
Ахир, бутун атрофига
қопқонлар қўйилган киши вақт-
соати келиб, барибир илинади-
да!
- Нос чекишни ташланг,
туфлашингизни кўриб, кўнглим
айниб кетаяпти, - деди хотиним
бир куни.
Кўнгил айниши, бу - яхшилик аломати. Яъни у хомиладор! Жуда хурсанд бўлдим. Шу хурсандчилик шарофатига носни ташладим.
-Розимисан? - сўрадим ундан.
-Ташлаганингиз рост бўлсин,
минг бор розиман.
-Лекин ўрнига сигарета чекаяпман. Сигарета носга қараганда «культурний»!
У қовоғини уйди.
Билдимки, дарров норозилик
туйғуси жунбушга келди.
Айтганимдек, бир хафтадан
сўнг деди:
-Қанча пул йўқ қилдингиз?
-Қаерга қанча йўқ қилибман? - илк бор пешанам тиришди.
-Сигаретага! Хар куни
беш-олтита, хафтасига икки
қути, бир ойда саккиз, бир
йилда…
-Бўлди-бўлди, ташладим чекишни!
-Рахмат.
-Никотин болага хам таъсир
қилади!..
-А?! - севинчимдан шифт бўйи сакрадим.
У хомиладор эди. Боламга хавф
солар экан, кечганим бўлсин шу
сигаретадан! Хар куни
«донабай» сотиб олиб,
пулимнинг хам баракаси
учаётган эди. Қолаверса,
эътибор берсангиз, кўчадаги
олибсотарлар сигаретани
доналаб сотганда хеч қандай
қўлқопсиз, яланғоч қўл билан
айнан фильтридан ушлаб олиб
беради. Ювилмаган қўлидан
сигарета чеккандан чекмаган
минг марта маъқул. Ўзимдан
хам, хотинимдан хам мамнун
эдим. Чунки ароқни хам
ташлатиб, бошоғриқлардан
халос этди. Хотинимдан
мингдан-минг эмас,
миллиондан-миллион рози
бўлдим. Ичмайман, чекмайман,
ишдан ўз вақтида қайтаман,
соғломман, маошим хам
рисоладагидек. Бироқ…
-Нега аввалдигдек хушчақчақ
эмассиз? - сўраб қолди бир
куни. - Кимнидир ўйлаб
юрганга ўхшайсиз.
-Ичиш-чекишни ташлаб, энди-энди соғлом хаётга мослашаяпман, - дедим. - Авваллари кайфда турли шўхликлар қилган бўлсам
қилгандирман!
Хотин кўнармиди. Икки оёғини бир калишга тиқиб олгач, эртасига ишдан тиржайиб қайтдим.
Телевизорда «Янгиликлар»
дастури бўлаётган экан,
кўрсатув мусиқасига рақсга
тушиб, қўшиқ хам хиргойи қила
бошладим. Нақ бошимда ўқлов
синаёзди-я!
-Тинчликми? Биронтасини севиб
қолдингизми?! Сиз бекорга
бунчалик севинмайсиз!
-Уф, нима қилай унда, айт, нима
қилай?!
-Эркак деган сал жиддийроқ бўлади. Кўрган одам жинни-пинни, дейди-ку!..
Хақиқатан, бу гапда хам жон
бор эди. Бу хаётда жиддий
бўлмасангиз, ит хам, бит хам
ўзини сизга тенг деб ўйлаб,
шунга яраша муомала қилади,
обрў орттиролмайсиз.
Жиддийликка муккасидан
кетдим. Тўйларда, туғилган
кунларда ўйнамай қўйдим.
«Мазанг йўқми?» деганларга,
«мазам-ку бор, афсус, энди
жиддий бўлишим керак», деб
жавоб бердим. Хотиним эса кўп
ўтмай қулоғимни қоқиб қўлимга
берди:
-Тўйдим! Хаёт зерикарли! На севги бор, на романтика! Бу кишим нуқул хайкалга ўхшаб ўтиради. Юрак-қалб борми ўзи сизда.
Ана шундай гаплар азизларим...

😁😁😁


T.me/sinovlarihayot
Ёш бир жувон ўз қилмишига яраша кўп йиллик қамоқ жазосига маҳкум этилган эди, аммо у умрини бандиликда ўтказишга рози бўлмай, турмадан қочиш йўлларини излай бошлади.
Шу мақсадда у турма
ходимларидан бири билан
дўстлашиб олди. Бу ходимнинг вазифаси вафот этган маҳбусларни турма яқинидаги қабристонга элтиб дафн этишдан иборат эди.
Агар турмадагилардан кимдир ҳаётдан кўз юмса, у дастлаб махсус ўрнатилган катта қўнғироқни чалиб, маҳбусларни ораларидан яна бири жон таслим қилганидан огоҳ этарди. Сўнг марҳумнинг танасини махсус хонага элтиб, тобутга жойлар эди.
Ундан кейин турмахона идорасига бориб, тегишли ҳужжатларни тўлдирар, сўнг қайтиб келиб, тобутни махсус машинасига ортиб, қабристонга олиб бориб кўмар эди. Буларни аниқлаб олган маҳбус аёл турмадан қочишнинг айёрона режасини ўйлаб чиқди ва янги дўстига айтиб, қочишга ёрдам беришини сўради.
Режага кўра, кейинги сафар қўнғироқ чалинганида, аёл дарҳол тобутхонага бориб, жасад солинган тобут ичига кириб олиши, дўсти – турма ходими идорада ҳужатларни тўлдириб келгач, бу тобутни олиб чиқиб дафн этиши лозим эди.
Қабристонга элтиш ва дафн маросимлари бошқа назоратчилар иштирокида
амалга оширилиши сабабли,
аёл бу паллаларда «миқ»
этмай, жон сақлаб ётиши, дўсти эса тунда келиб, тобутни қазиб олиши ва уни озод этиши лозим эди. Турмахона ходими қўрққанидан узоқ вақтгача бунга розилик бермай юрди, аммо аёл қатъият билан сўрайверди ва ниҳоят уни кўндирди. Бу келишувдан
кейин ҳам аёл турмада кимдир ўлишини кутиб, бир неча ҳафтани илинж билан ўтказди.
Ниҳоят, бир куни тушдан
кейин маҳбус аёл ўша салобатли қўнғироқнинг умидбахш бонгини эшитиб, боши осмонга етди.
Сал кутиб туриб, ҳеч кимга сездирмасдан қоронғи тобутхонага йўл олди. Овоз чиқармасликка ҳаракат қилиб, тобутни очди ва жасад ёнига кириб жойлашиб олгач, устидан қопқоқни ёпди.
Тез орада қадам товушлари
эшитилди – турма ходилари
келиб, тобут қопқоғини
михлай бошлашди. Гарчи ўлик
билан битта тобут ичида ётиш анча ноқулай бўлса-да, аёл
озодликка эришиш учун ҳар нарсага тайёр эди. Ахир, жазодан қочишни у озмунча вақт кутдими!
Тобут қопқоғига қоқилаётган ҳар бир мих унинг учун гўёки мақсади сари ташланган янги бир қадамдек эди...
Ниҳоят, тобутни махсус машинага юклаб, совуқ қабристон сари йўл олишди.
Аёл овозини чиқармай ётар,
ҳатто тобут устига тупроқ ташланаётганини ҳис қилиб, юрагига сал ваҳима инган бўлса-да, озодлик онлари яқинлашаётганини ўйлаб, ўзини тинчлантирарди.
Овозлар тинди, демак, энди у фақат дўстининг келишини кутиб вақт ўтказиши керак эди. Аммо сукунат ва зулмат ичра ётган аёл тез зерикди, ёлғиз ўзи...
Дарвоқе, тобутдоши ким экан-а? Шу пайтгача қизиқмаганди, зеро, бунинг аҳамияти ҳам йўқ, деб ўйлаганди.
Бироқ ётавериб зериккач,
қизиқувчанликдан унинг
кимлигини шунчаки билиб
қўйгиси келди. Ёнида гугурт олиб келганди, гарчи ёпиқ тобут ичида кислородни эҳтиётлаш кераклигини билса-да, фақатгина марҳумнинг юзини кўриш учун битта гугурт
чақиб кўришга қарор қилди.
Гугуртни жасаднинг юзига
яқинлаштирар экан, даҳшатдан чинқириб юборди.
Чунки ўлган одам бирор маҳбус эмас, балки унинг қочишига ёрдам бермоқчи бўлган ўша дўсти – турмахона
ходими эди!..

Muallifidan Alloh rozi bòlsin ismini bilmayman uzr sòrayman

T.me/sinovlarihayot
Gunoh

- Sizni aslo ranjitmayman, oyijon! Siz orzu qilganingizdek kelin bòlaman. Hamma nasihatlaringizni jon quloģim bilan tinglayman , amal qilaman. Shirin-shirin taomlar pishirib beraman. Qizingizni kiritmaslik uchun eshikni qulflamayman. Iltimos , meni kechiring faqat ! - dedi Saboxat ko‘zidan sizib chiqayotgan yoshini artib, marxum qaynonasining suratiga tikilar ekan . Shu payt qamoqxona xodimi kirib:
"Tushlik vaqti bo‘ldi".- dedi jirkanib .

Bobojonova.


T.me/sinovlarihayot
Assalomu alaykum va rahmatullohi va Barokatuh xayrli kun yaxshilar🙋‍♀🙋‍♀
T.me/sinovlarihayot
​​Овқатдан сўнг тарвуз сўйиб келди. Кейин куёвга аста ёти ғи билан насиҳат қилишга киришди. Аммо отанинг икки ёшнинг турмуши бузилиб кетмаслиги учун қилаётган насиҳатлари куёвга қаттиқ ботди. Унга яхши гапириш билан таъсир кўрсатишнинг иложи йўқлигидан отанинг хуноби ошди. Асаби қўз ғаб, тутоқиб кетди.

- Ҳей, ношукр банда, шундоқ хотиннинг қадрини билмасанг кўр бўласанку ахир.

- Нималар деп валдираяпсиз? Сизнинг сўзингиз билан кўр бўлсам бўлақолай.

- Билиб қўй, Худога соламан.

- Қўлингдан келганини қилмайсанми? - Жамшид энди сенсирашга ўтди. Бу ҳам етмагандек, қайнотасининг кўксидан қаттиқ итариб юборди. Ота чайқалиб бориб боши билан деворга урилди. У пастки лабини тишлаганча, кўзларидан оқаётган алам ёшларини артаркан, қайта-қайта "Худога солдим" дейишдан нарига ўтмади.

Шу куни Ҳилола эри билан бирга кетди. Бироқ қайнота-куёв шундан кейин юз кўрмас бўлишди. Қиз гоҳо-гоҳо бирров келиб отасидан хабар олиб кетарди. Кўнгли қаттиқ ранжиган Сами ғ ота қизидан куёвнинг аҳволини сўраб қўяр, аммо у билан учрашишни хаёлига келтирмасди. Ҳилола эса эрининг барча зу ғумларига дош бериб, иложи борича унинг кўнглини олишга уринарди. Тик боқишга журъат қилолмасди ҳам. Зеро, онаси раҳматлик ўлими олдидан "Турмушга чиққанингда, эрингнинг ҳурматини ўрнига қўй, чунки эр пир бўлади", дея насиҳат қилганди. Гарчи, бундай эр ҳеч қачон пир бўлолмаслигини яхши билса ҳам, унга қарши чиқиб онасининг руҳини чирқиратишдан чўчирди. Жамшид эса индамас хотинни хўрлашни тобора кучайтирди.

Ота қизини кўп со ғинар, лекин бориб кўришга юраги дов бермасди. Ношукр куёви билан бақамти келиш унинг учун жуда азоб эди. Ҳилола ҳам фарзандсизлик азоби, оила ташвиши, эрининг зу ғуми туфайли барвақт қариди. У бора-бора руҳий касалликка чалинди. Қўни-қўшнилар унинг гоҳ ёш болалардек ҳўнграб йи ғлашини, гоҳ қаҳ-қаҳ отиб кулишини эшитиб эзилиб кетишарди. Аммо унга бирор ёрдам беришдан ожиз эдилар. Баъзи кунлари кўчага чиқиб кетаётган эрининг этакларига осилиб олган хотин "Худога солдик... худога солдик" дея қичқириб қоларди. Бундай пайтларда эри унинг қўлидан силтаниб қутулиб кетишга уринар, баъзида тепиб ҳам юборарди. Қизининг аҳволидан хабар топган ота бир неча бор келиб, ташқаридан қулфланган кўча эшик тирқишидан мўралаб, қизини чақириб кўрди. Аммо у отасини таниш даражасида эмас эди. Ҳилола бир неча йил шу йўсин азобланиб, бу дунёни тарк этди. Қизининг вафоти отани янада ўртаб юборди. У ҳар куни намоздан кейин кўзларидан шашқатор ёш тўкиб, қизининг умрига зомин бўлган куёвининг жазоланишини Аллоҳдан ўтиниб сўрарди.

Ёл ғиз қизидан барвақт ажралган отанинг юраги айрилиққа бардош бера олмади. Бир неча ойдан сўнг қишлоқ аҳли Сами ғ отани ҳам сўнгги йўлга кузатди. Орадан кўп ўтмай қўшни қишлоққа борган кишилар "Жамшид ака йиқилиб тушибди, иккала кўзи кўрмай қолганмиш. Кўчада етаклаб юришибди", деган гап топиб келишди.

Бахтиёр МАНСУРОВ.


📡 Do'stlar bilan bo'lishing

T.me/sinovlarihayot