Forwarded from Sheiss art gallery
آقای ضیاپور چه شد که کوبیسم را مطرح کردید؟
کوبیسم را مطرح کردم و برای آن دلایلی داشتم. طرح کار کوبیسم یا هندسی ساده، شیوه‌ای بود که سال‌ها و بلکه قرن‌ها در وطن ما زمینه داشت. هدف من ارائه یک گونه ارتباط نگاره‌ای بین نگاره‌های سنتی ما و کارهای مدرن غربی بود. کوبیسم به معنی شیوه و قالبی است که با حجم و سطح و خط هندسی انجام بگیرد. عوارض اجتماعی عصر ماشین بر هنرمند تأثیر می‌گذارد. هنرمند هم شکل هندسی را بر می‌گزیند که بهترین و مناسب‌ترین شکلی است که می‌توانست زندگی ماشینی را معرفی کند. شکل‌های هندسی به خاطر شباهت بسیار نزدیک‌شان به ابزار و ادوات ماشین، وسیله‌ی الهام‌گیری هنرمندان عصر ماشین شد.
این شیوه‌ی نقاشی در حدود اوایل قرن بیستم به عرصه رسید و هنرمندانی که امروزه در این مکتب به نام هستند، در آن زمان برای چهره‌پردازی عصر ماشین همه چیز محیط و اطراف و طبیعت را در شکل و قالب ماشین دیدند. البته هدف از این کارشان تغییر شکل دادن به طبیعت نبود، بلکه به ماشین نظر داشتند و می‌خواستند فرم زندگی عصر ماشین را ثبت کنند. هنرمند کوبیست در ابتدا بعد از شکستن شکل‌های طبیعی هر چیز و تبدیل آنها به اشکال هندسی از رنگ‌آمیزی معمول خود استفاده می‌کرد. این مفاهیم رنگی علاوه بر نمایش چهره‌ی محیط، نماینده‌ی روح خود هنرمند هم بود. در نقاشی کوبیسم، هنر تزیینی با تمام ویژگی‌هایش دخالت داشت. نقاشی کوبیسم به خاطر همین خصوصیت تزیینی‌اش، زینت بخش نمای عظیم کارخانجات، فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های بزرگ شد. شاید به جرأت بتوان گفت نقاشی و دیگر هنرهای تجسمی در شیوه‌ی کوبیسم، بهترین، جالب‌ترین و جامع‌ترین شبیه‌سازی را از چهره‌ی عصر ماشین کرده‌اند.
آنچه از نظر من در کار غربی‌ها درست آمد، این است که هنرمندان غربی برای هر انگیزه‌ای سعی کردند شکل و قالب لازم را پیدا کنند و این قالب‌ها به درستی متناسب با زندگی پر تحرک و آشوب‌های زندگی آنها، بین دو جنگ اول و دوم بین‌المللی بوده است. من نمی‌خواستم همه‌ی هنرمندان از من دنباله‌روی کنند.
مصاحبه‌ی هوشنگ آزادی‌ور با جلیل ضیاءپور، تهیه شده در گروه فرهنگ، ادب و هنر شبکه دو صدا و سیما، تابستان ۱۳۶۸
.Jalil Ziapour Iranian, 1920.1999 Zeynab khatoon 1952
The collection of TMoCA
جلیل ضیاءپور ۱۲۹۹
زینب خاتون ۱۳۳۱
از مجموعه موزه ی هنرهای معاصر تهران
#جلیل_ضیاءپور #هنرمعاصرایران #هوشنگ_آزادی_ور #هنرمندان_معاصر_ایران #هنرمندان_ایران #ایران
#پیشگامان #نوگرایان
#jalilziapour #iran #iranian #iranianartist #iraniancontemporaryart #iraniancontemporaryartist
https://www.instagram.com/p/CgGsGm_twAS/?igshid=MDJmNzVkMjY=
آقای ضیاپور چه شد که کوبیسم را مطرح کردید؟
کوبیسم را مطرح کردم و برای آن دلایلی داشتم. طرح کار کوبیسم یا هندسی ساده، شیوه‌ای بود که سال‌ها و بلکه قرن‌ها در وطن ما زمینه داشت. هدف من ارائه یک گونه ارتباط نگاره‌ای بین نگاره‌های سنتی ما و کارهای مدرن غربی بود. کوبیسم به معنی شیوه و قالبی است که با حجم و سطح و خط هندسی انجام بگیرد. عوارض اجتماعی عصر ماشین بر هنرمند تأثیر می‌گذارد. هنرمند هم شکل هندسی را بر می‌گزیند که بهترین و مناسب‌ترین شکلی است که می‌توانست زندگی ماشینی را معرفی کند. شکل‌های هندسی به خاطر شباهت بسیار نزدیک‌شان به ابزار و ادوات ماشین، وسیله‌ی الهام‌گیری هنرمندان عصر ماشین شد.
این شیوه‌ی نقاشی در حدود اوایل قرن بیستم به عرصه رسید و هنرمندانی که امروزه در این مکتب به نام هستند، در آن زمان برای چهره‌پردازی عصر ماشین همه چیز محیط و اطراف و طبیعت را در شکل و قالب ماشین دیدند. البته هدف از این کارشان تغییر شکل دادن به طبیعت نبود، بلکه به ماشین نظر داشتند و می‌خواستند فرم زندگی عصر ماشین را ثبت کنند. هنرمند کوبیست در ابتدا بعد از شکستن شکل‌های طبیعی هر چیز و تبدیل آنها به اشکال هندسی از رنگ‌آمیزی معمول خود استفاده می‌کرد. این مفاهیم رنگی علاوه بر نمایش چهره‌ی محیط، نماینده‌ی روح خود هنرمند هم بود. در نقاشی کوبیسم، هنر تزیینی با تمام ویژگی‌هایش دخالت داشت. نقاشی کوبیسم به خاطر همین خصوصیت تزیینی‌اش، زینت بخش نمای عظیم کارخانجات، فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های بزرگ شد. شاید به جرأت بتوان گفت نقاشی و دیگر هنرهای تجسمی در شیوه‌ی کوبیسم، بهترین، جالب‌ترین و جامع‌ترین شبیه‌سازی را از چهره‌ی عصر ماشین کرده‌اند.
آنچه از نظر من در کار غربی‌ها درست آمد، این است که هنرمندان غربی برای هر انگیزه‌ای سعی کردند شکل و قالب لازم را پیدا کنند و این قالب‌ها به درستی متناسب با زندگی پر تحرک و آشوب‌های زندگی آنها، بین دو جنگ اول و دوم بین‌المللی بوده است. من نمی‌خواستم همه‌ی هنرمندان از من دنباله‌روی کنند.
مصاحبه‌ی هوشنگ آزادی‌ور با جلیل ضیاءپور، تهیه شده در گروه فرهنگ، ادب و هنر شبکه دو صدا و سیما، تابستان ۱۳۶۸
.Jalil Ziapour Iranian, 1920.1999 Zeynab khatoon 1952
The collection of TMoCA
جلیل ضیاءپور ۱۲۹۹
زینب خاتون ۱۳۳۱
از مجموعه موزه ی هنرهای معاصر تهران
#جلیل_ضیاءپور #هنرمعاصرایران #هوشنگ_آزادی_ور #هنرمندان_معاصر_ایران #هنرمندان_ایران #ایران
#پیشگامان #نوگرایان
#jalilziapour #iran #iranian #iranianartist #iraniancontemporaryart #iraniancontemporaryartist
https://www.instagram.com/p/CgGsGm_twAS/?igshid=MDJmNzVkMjY=