#یادداشت_روز📝

امسال هم مثل هر سال

انتخاب پرحاشیه #سرگروه‌های #راه_روشن

امروز پس از چند هفته بحث و انتظار، بالاخره مهمترین قسمت تصمیم‌گیری اردو رسانه‌ای شد. دقایقی پیش فهرست سرگروه‌های اردوی مشهد از کانال @SUT_96 منتشر شد. شباهت امسال با سال‌های دیگر در حاشیه‌ساز بودن این فرایند بود و اعتراض خیلی از افراد را در بر داشت.
بر اساس صحبت‌های انجام شده با دست‌اندرکاران اردو، متوجه شدیم که تعداد خیلی زیادی از افراد برای کمک در این حوزه اعلام آمادگی کردند و درصد بالایی از آنها هم (حدود 400 نفر) صلاحیت حضور در اردو را بر اساس معیارهایی که مدنظر مسئولین دانشگاه بود احراز کردند اما با توجه به محدودیت ظرفیت، تعداد زیادی از ایشان به فهرست نهایی راه پیدا نکردند که همین موضوع باعث نارضایتی در میان برخی افراد و گروه‌ها شده‌ است.
جالب است که وقتی با افراد معترض صحبت می‌کنیم همه معتقدند که #پارتی_بازی شده است و یا اعمال نظرات غیرمنصفانه در این حوزه صورت گرفته است. بسیاری از افراد معتقدند که #بسیجی‌ها مثل سال‌های پیش سرگروه‌ها را قبضه کردند در حالی که وقتی به فهرست افراد نگاه می‌کنیم کم نیستند افرادی که نه تنها وابستگی به #بسیج ندارند، بلکه از لحاظ سیاسی با آنها زاویه هم دارند. از طرفی در میان بسیجی‌ها هم افرادی هستند که مایل به حضور در این فهرست بودند، ولی از قافله جا ماندند. اما نکته قابل تأمل غلظت بالای #رنک‌های دانشکده‌هاست به طوری که در یکی از رشته‌های اتفاقاً کم جمعیت، دو نفر اول رشته در ورودی 95 برگزیده شدند که شاید نیازی به این موضوع نبود. یا برعکس آن در یکی از دانشکده‌های پر جمعیت، نام نفر دوم معدل ورودی 94 که اتفاقاً از فعالین دانشکده هم هست، در فهرست نهایی نبود.
نیمه پر
امسال بر خلاف سال‌های گذشته برای انتخاب سرگروه‌ها کمیته‌ای سه نفره تشکیل شد که در میان فعالین دانشجویی دانشگاه شناخته شده و از سلیقه‌های مختلف بودند. ضمن آنکه اتفاق خوشایند دیگر این فرایند، اعلام شفاف و عمومی فهرست سرگروه‌ها بود که در نوع خود بی‌سابقه بود. حال باید دید که آیا این فهرست دستخوش تغییرات خواهد شد یا خیر.
سخن آخر
اردو و مراسم ورودی‌های جدید امسال با توجه به تغییرات اساسی در ساختار اجرایی و تنوع و حجم فعالیت‌ها، طیف بسیار وسیع‌تری از گروه‌های دانشگاه را فعال کرده است. از آنجایی که امسال برای حضور جدی‌تر #والدین نیز برنامه‌ریزی شده است، حساسیت و پیچیدگی کار بسیار بالاتر است. با توجه به توضیحات فوق، می‌توان ادعا کرد که این مراسم متعلق به همه نهادهای دانشجویی و اداری دانشگاه است. امید می‌رود که یک بار دیگر با #همدلی و همراهی همه خانواده دانشگاه در کنار هم، روزی باشکوه را برای خود و مهمانان دانشگاه رقم بزنیم.

#یادداشت_روز📝

فرعی 9 میلیونی
ثبت نام دوره فرعی کارآفرینی آغاز شد

یکی دو هفته است که پوستری در دانشگاه با عنوان "نخستین دوره فرعی کارآفرینی" خبرساز شده است. هر چند خود موضوع "#کارآفرینی" چند سالی است مورد توجه دانشجویان و حتی جامعه قرار گرفته است، اما آنچه که حساسیت شریفی‌ها را در خصوص این برنامه برانگیخت، پولی بودن این دوره فرعی است در حالی که #دوره_فرعی در دانشگاه برای معدل‌های بالا رایگان بوده است. ضمن آنکه در حوزه کارآفرینی، #مرکز_کارآفرینی دانشگاه یکی از فعال‌ترین نهادهای دانشگاه بوده است که بخش زیادی از کارهای آن نیز متمرکز بر ترویج فرهنگی کارآفرینی در قالب نشست‌ها و کارگاه‌های آموزشی است. البته شاید این قیاس دقیق نباشد اما ما کار خودمان را می‌کنیم و با هشتگ #اگر_9_میلیون_داشتم به استقبال این رویداد می‌رویم.
منتظر پیام‌های شما با موضوع و هشتگ فوق که برای ادمین کانال روزنامه ارسال می‌کنید، هستیم.
@sharifdailyadmin
@sharifdaily

#یادداشت_روز📝

#کارآغازیان به‌گل‌نشسته

به قلم #آرمان_صفایی

موضوع چیست ؟
سمینار آموزشی #استارتاپ‌های به‌گل‌نشسته روز سه‌شنبه ۱۴ شهریورماه به همت #مرکز_کارآفرینی با تدریس بنده با حضور ۴۰ نفر از مخاطبین برگزار شد.
و اما کارآغازیان واژه‌ای است که آن را منسوب به فرهنگستان ادب می‌دانند که معادل واژه بیگانه "استارتاپ" ارائه شده است. لذا سمینار ما مدتی به نام کارآغازیان به‌گل‌نشسته مطرح شد که در ظاهر امر به نظر می‌آید که عنوان یک گونه جانداران باشد تا عنوان یک سمینار آموزشی.
بگذریم.

چه خبر بود در این سمینار ؟
در این سمینار ابتدا بنده عرائضی داشتم از آمارهای مربوط به شکست استارتاپ‌ها. این که چند درصد آنان بسته به صنعت، سال گذشته از تاسیس و کشور آن شکست خورده اند.
سپس مطرح شد که شکست تنها مخصوص استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا نبوده بلکه برندها و غول‌های بزرگ دنیا نیز در محصولات و پروژه‌های مختلف شکست‌هایی را تجربه کرده‌اند. محصولاتی که می‌شناسیم مثل ویندوز ویستا، گوگل‌پلاس، توئیترپیک و ... .
در بخش بعدی سمینار گزارشی را ارائه کردم از ۲۰ علت شکست مهم‌تر در دنیا. ۲۰ علتی که یک موسسه مطالعاتی بزرگ در #آمریکا پس از مصاحبه با ۲۰۴ استارتاپ به‌گل‌نشسته در دنیا ارائه کرده است.
روی هر کدام از این ۲۰ علت توضیحات و مثال‌هایی نیز ارائه کردیم.
در بخش بعدی این سمینار روی ۷ استارتاپ از #دره_سیلیکون و #اروپا عمیق‌تر شدیم. ۷ استارتاپی که بعد از جذب سرمایه‌های چند ده میلیون دلاری شکست خورده‌اند (پس نتیجه این که سرمایه اولیه برای موفقیت لازم است ولی کافی نیست). علت شکست این ۷ استارتاپ را نیز از زبان موسسان آن‌ها بررسی و مطالعه کردیم.

از استارتاپ‌های #ایرانی چه خبر ؟
حال می‌رسیم به بخش اصلی‌تر سمینار. در این بخش، روی ۳ علت مهم‌تر شکست استارتاپ‌ها در کشورمان ارائه‌ای داشتیم.
👈 تیم ‌ و تیم‌سازی
👈 محصول بی‌توجه به مشتری و زمان اشتباه ورود
👈 #توهم دانای کل بودن که بسیاری از موسسان استارتاپ‌ها درگیر آن هستند.
در مرحله بعدی صحبت روی استارتاپ‌های ایرانی روی ۷ استارتاپ به‌گل‌نشسته ایرانی نیز عمیق شدیم و روی علت شکست که از زبان موسسان آن‌ها به شخصه جویا شده‌ بودم، تمرکز کردیم.
استارتاپ‌هایی مثل #پروانه‌آرت، #لندم، #چیتار، #اسپورت‌آپ، #تراست‌زون، #مدرسه و #کافه‌تونز که البته اکثر این استارتاپ‌ها مرحله شتاب‌دهی را پشت سرگذاشته بودند و به گل نشستند.
در پایان نیز موسس استارتاپ مدرسه از شتاب‌دهنده شریف و کافه‌تونز از شتاب‌دهنده #آواتک را دعوت کردم تا از تجربیات و علل شکست خودشان شخصا بگویند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره این سمینار و یا سایر سمینار‌ها و کارگاه‌های گذشته و آینده می‌توانید نام بنده ( آرمان صفایی ) را گوگل کنید.

@sharifdaily

https://t.me/sharifdaily/362

📝 #یادداشت_روز

"بسی رنج بردم در آن سال پنج..."

#محمد_رضا_رجبی/ ورودی 87

به نظرم بخش مهمی از سقوط تدریجی و اضمحلال جامعه ی امروز ما، و شاید نسل به نسلِ شکل دهنده ی تمدن امروز و آینده ی ما (با در نظر گرفتنِ احتمالیِ ادامه یافتنِ همین روال و مسیر)، ریشه در نابجایی و نابجا بودن دارد.
نابجایی یا نابجا بودن یعنی قرارگیری در موقعیتِ زمانی و مکانی نامتناسب با تواناییها یا دارییهایمان و انتخاب نامتناسب بر اساس همین نداشته ها که در نتیجه اثری "ناموثر" و "بی بهره" (برخلاف دو واژه ی کلیدی در مدیریت یعنی effectiveness و efficiency) ایجاد می کند. البته این موضوع به دو زیرعلت تقسیم می شود:

🔹هر یک از ما به دلایل گوناگون و ریشه ای (مانند تربیت های مسابقه ای و رقابتی در خانه و آموزش های درس محور سیستم های آموزشی و ...) گویی به خورد ذاتمان رفته که به خود اجازه می دهیم نابجا باشیم، نابجا قضاوت کنیم و حرف بزنیم، یا نابجا کاری کنیم و رشته انتخاب کنیم و به روش "هرچه پیش آید خوش آید" به پیش رویم!

🔹 دوم اینکه همین ما که حاصل انباشتی از نابجاها هستیم، خالق سیستم های "نابجا تولید کن" می شویم و به این ترتیب ناگزیر افرادی نابجا تولید می شود.

به نظرم همه ی افراد قرار نیست مهندس و دکتر و کارمند دولت و ادارجات و غیره شوند، لطفی کنیم در حق خودمان که کمی بیشتر به مسیرهایمان بیاندیشیم، کمی جسارتِ همراه با خرد را چاشنی کار کنیم تا جایی باشیم که اثر و بهره ای درست خلق کنیم؛ و لطف دوم به آینده ی همه مان و این جامعه این می تواند باشد که بچه هایمان را کمافی السابق به درون همین سیستم بی فکر و روزمره زده شده و غیرپیشران هل ندهیم.

دانش اندوزی و مدرسه و دانشگاه و سپری کردن مقطع لیسانس و درجات عالیه، بسیار هم خوب هستند، اما با کمی تحقیق می توان فهمید که کشورهای متمدن امروز، سالهاست مسیر دیگری را برای خود و نسل های پس از خود خلق و انتخاب کرده اند.

حال که نمی توانیم خالق راهی نو باشیم، به راستی خوب تقلید کردن، کار پسندیده و خردمندانه ای است...

@sharifdaily
https://t.me/sharifdaily/371

📝هزارهای یک
#یادداشت_روز

#محمد_صالح_سلطانی

حیاط مسجد جای سوزن انداختن ندارد. یکی روی پیشانی دوستش سربند می‌بندد، دیگری اسفند دود می‌کند، یکی از رفقا وسط دسته ایستاده و میان‌داری می‌کند، چند نفری هم پرچم‌های بلند "یاحسین" و "یازهرا" را بالا برده اند و روی سر عزادارها می‌چرخانند. سر می‌گردانم توی دسته، اکثر بچه‌ها را می‌شناسم. صادق، از بسیجی‌های ثابت‌قدم دانشگاه است، از آن‌ها که هیات تراز انقلابی ایده‌آلش است و پای ثابت منبر حاج آقای پناهیان. کنار دستش مهدی را می‌بینم. مهدی از آن‌هایی است که حالا در مختصات فکری امروز کشور نام "بهاری " دارند. همان‌قدر بی‌پروا و البته منتقد صادق و امثال صادق. انتهای دسته اول مصطفی ایستاده، سه چهار باری در گروه‌های تلگرامی با هم بحث کرده‌ایم و چهره‌اش را از پروفایلش به خاطر دارم. از آن‌هایی است که فلسفه را از بیخ قبول ندارد و تا آن‌جا که بتواند به عرفایی مثل مولوی و ابن‌عربی لعن می‌فرستد.سر که بر می‌گردانم علی‌رضا را هم می‌بینم، از آن اصلاح‌طلب‌های تیر است و علاقمند به سخنرانی‌های ناصر مهدوی و ‌ مجالسی شبیه حسینیه ارشاد. کنار دستش محمد ایستاده و سینه می‌زند. او پای ثابت هیات‌هایی از جنس رضا هلالی و جواد مقدم‌ است. قمه‌زنی را مستحب می‌داند و معمولا با صورت زخمی از هیات خارج می‌شود....

فهرست آدم‌های جورواجور دسته دانشگاه، می‌تواند تا ‌هزار کلمه دیگر جلو برود. چون هزار آدم، با هزار دنیا و هزار تفکر، اینجا و در این لحظه کنار هم جمع شده‌اند و فقط به یک چیز فکر می‌کنند.اینجا و در این لحظه یک‌دل شده‌اند، دست‌هایشان را با هم بالا می‌برند و با هم پایین می‌آورند. هزار دهان، با هم و یک صدا نامش را فریاد می‌زنند. بسیجی،انجمنی، مستقلی، چپ، راست، تفکیکی، فلسفی و... همه هستند. در این دسته، همه هزارها، یک شده‌اند.

بچه‌ها جلوی حسینیه امام خمینی، روبروی مداح حلقه‌ زده‌اند و با شور، سینه می‌زنند. علیرضا، صادق، مصطفی، مهدی و محمد؛ همه هستند. یک لحظه یادم به پوستر محرم امسال هیات دانشگاه می‌افتد. قطرات اشکی که دور نام «حسین» جمع شده‌اند و انگار یک گل سرخ ساخته‌اند. با خودم فکر می‌کنم این حلقه‌ی شور بچه‌ها چقدر شبیه آن طرح است‌. هرکدام از این رفقا را انگار کن یک قطره اشک، که عصاره‌ی دنیایی و نگاهی و طرز تفکری است که با هر مختصاتی که دارد، مقابل حسین زانو زده و زلال شده. این حلقه، خلاصه تام و تمام شعار امسال هیات دانشگاه‌های شریف، امیرکبیر و علم‌وصنعت است. مهر حسین، همه را جمع می‌کند، تفکرها را یکی می‌کند و زیر یک پرچم واحد مجتمع می‌کند. شاید دهه محرم که تمام شود، باز اختلافات صادق و مهدی پابرجا باشد، شاید علیرضا هرگز مشتاق شنیدن صدای مداحان هیات مورد علاقه‌ی محمد نشود اما شک ندارم دهه که تمام شود، همه این‌ها با هم مهربان‌تر خواهند بود‌. به حرمت آن چند روز کنار هم سینه‌زدن و گلبرگ ِ اشک ساختن هم که شده، همدیگر را دوست خواهند داشت. معشوقی مثل حسین، خوب می‌داند چطور از گلبرگ‌های جدا جدا، گلی بسازد برای خوشبو کردن این دنیای متعفن. مطمئنم، خوب می‌داند.

https://t.me/sharifdaily/463
@sharifdaily

⭕️بافت فرسوده یا سهل انگاری؟

#یادداشت_روز بر سانحه فروریختن بخشی از دیوار شمالی #مسجد دانشگاه

صبح امروز، در پنجشنبه‌ای خلوت نزدیک بود بار دیگر به خاطر سهل انگاری در رعایت امور ایمینی، سانحه‌ای جامعه شریف را داغدار کند که از بیخ گوشمان گذشت.
هر سال به مناسبت دهه محرم، روی حیاط مسجد چادری برپا می‌شود تا در ایام عزاداری، حیاط مسجد به ظرفیت مجموعه اضافه شود. این کار هر سال هزینه‌های زیادی را به خاطر اجاره داربست به هیئت و مسجد تحمیل می‌کرد و همچنین داربست‌ها بسیار به کف حیاط مسجد آسیب می‌زدند. امسال با ابتکار دست‌اندرکاران مراسم، اسپیس (Space) هایی خریداری شد که تقریباً معادل یک بار اجاره داربست‌ها بود که خب کاری معقول به نظر می‌رسد. اما متأسفانه باران دیشب باعث شد تا حجم زیادی از آب روی چادرها جمع شده و باری که به دیوارها وارد شده بود، موجب فروریزی قریب به دو کامیون آجر از دیوار شمالی مسجد و همچنین حجم بسیار زیادی آب شد.

چند سؤال اینجا مطرح می‌شود:

1️⃣ مگر سقف را برای مهار مزاحمت باران نمی‌زنند؟ چرا یک راه‌آب برای آن در نظر نگرفتند؟
2️⃣ چه کسی مسئول این طرح و این اتفاق است؟ اداره امور ساختمان؟ هیئت الزهرا؟ مسئولین مسجد؟ یا حتی پیمانکار؟؟؟
3️⃣مگر مراسم عزاداری سیدالشهدا (ع) تمام نشده است؟ چرا این سازه جمع نشد؟
4️⃣آیا کسی هواشناسی را مرور نمی‌کرد؟ اگر نه، از دیشب تمام اخبار تلویزیون و فضای مجازی به موج بارندگی از شمال و شمال غرب کشور پرداخته بود. آیا یک نفر از دست‌اندرکاران این سازه احساس مسئولیت نکرد تا دیشب از این اتفاق جلوگیری شود؟
5️⃣ اگر خدای ناکرده این اتفاق ظهر یک روز شلوغ در مسجد میفتاد چه فاجعه‌ای به بار می‌آمد و از چه نهادی می‌شد آن را پیگیری نمود؟

دیروز، 12 مهرماه، سالروز #سقوط_آسانسور بود که هنوز داغدار آن هستیم. بعد از آن اتفاق شاهد تعمیرات بسیار گسترده در آسانسورهای سطح دانشگاه بودیم. اما اتفاقاتی از این دست نشان می‌دهد که هر چند دانشگاه کمیته HSE دارد، اما حضور یک کارشناس خبره و فعال #HSE برای دانشگاه ضروری است تا متمرکز بر مسائل ایمنی، فعالیت‌های دانشگاه را رصد کرده و نقاط خطرناک را اطلاع رسانی کند.


@sharifdaily