🌟 شماره ۸۶۷ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ حیرت از این همه شور و شعر و اندیشه (#سرمقاله/ #شانت_باغرام)
◀️ داغ آبان داغ/ آبان ۹۸ از نظر دانشجوهای شریف (#پرونده/ ص۶و۷)
◀️ تالار توس، تالار ایران/ گزارشی از نوسازی سالن اجتماعات کتابخانه مرکزی (#گزارش/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#محمدجواد_شاکر/ ص۲)
◀️ اینترنت، ناجی دانشگاه و حتی بیشتر #ذره‌بین (#علی_فهمیده/ ص۲)
◀️ مردم را بازی دهیم/ روایتی از مناظره «مردم کجای کارند؟!» با حضور حجج اسلام مهدیان و شریف‌زاده #گزارش (#سیدمرتضی_محمودی/ ص۳)
◀️ احیای سازمان محتضر جرم او بود/ روایتی از تأسیس، احیا و افول سمپاد #پرونده (#محمد_ملانوری/ ص۴)
◀️ عالم دانشگاهی به جای دکتر حجت‌الاسلام/ به یاد مرحوم دکتر داوود فیرحی #پرونده (#محمد_حسین‌بنا/ ص۵)
◀️ عالم روادار/ رضا کریمی، شاگرد سابق فیرحی از او می‌گوید (ص۵)
◀️ شورش حاشیه/ آبان ۹۷، کمی تحلیل و توجیه (#پرونده/ ص۸)
◀️ خروج از حاشیه #آن‌سوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۸)
◀️ طنین مشت‌های گره‌شده/ شعار می‌دهم، پس هستم؟ #هنر_و_ادبیات (#ساهره_شرهانی/ ص۹)
◀️ با مشت آهنگین خود گوش فلک را پاره کن #شریفانه (#مهدی_مهدیه/ ص۹)
◀️ واقعا به من خوش گذشت؛ متشکرم و خداحافظ #صریر (#سارا_ایرانبخش/ ص۹)
◀️ دوگانه اقتصاد و محیط‌زیست/ چرا فرکینگ سر از مناظرات انتخاباتی آمریکا درآورد؟ #اقتصاد_و_کسب‌وکار (#نیما_رجبی/ ص۱۰)
◀️ #هزارقلم/ ص۱۱
◀️ رستا شد F14 من #مردمان_شریف (#مریم_اشتهاردی/ ص۱۱)
◀️ بیست‌وسوم ماه هشتم #وصله_پینه (#رضا_علیپور/ ص۱۲)
◀️ پیش‌گویی‌های شتری #نیش_شتر (#علیرضا_مختار/ ص۱۲)

https://t.me/sharifdaily/7055

@sharifdaily

«طنین مشت‌های گره‌شده»

❇️ گاه یک شعار قالبی برای طرح مستقیم یک خواسته است. همان‌گونه که در «بهار عربی» ملت‌ها شعار «الشعب یرید اسقاط النظام: ملت سقوط نظام را می‌خواهد» سردادند. نوع دیگری از شعار، به جای مطرح کردن مستقیم خواسته‌ها، سعی بر برانگیختن احساسات و تهییج مردم دارد و تلاش می‌کند آن‌ها را با خود همراه سازد. این شعارها، شعارهای مقاومتی هستند که می‌توانند جنبه حماسی داشته باشند. در این شعارها، هدف دعوت مردم به تظاهرات است یا به معترضان این نوید داده می‌شود که پیروزی نزدیک است و ایستادگی کلید پیروزی است. گاهی شعار مقاومتی جنبه منفی به خود می‌گیرد و به هجو تبدیل می‌شود و به جای اینکه خواهان تغییر رفتار و مواضع گروه مقابل باشد، منحصرا به شخصی که او را مانع اصلی در راه رسیدن به اهداف جمعی می‌داند توهین می‌کند و هدف اصلی آن نفرت پراکنی است. همان‌گونه که در انقلاب سال ۲۰۱۱ مردم مصر، حسنی مبارک، رئیس‌جمهور وقت مصر را مانعی برای رسیدن به آزادی دانستند و شعار «یا حریه وینک وینک، حسنی مبارک بینی و بینک: آزادی کجایی کجایی، حسنی مبارک میان من و توست» را فریاد زدند.

🔸 #ساهره_شرهانی در صفحه #هنر_و_ادبیات با نگاهی به مقاله «بررسی شعارهای قیام»، نوشته محمد مختاری در شماره ۲۰ هفته‌نامه «کتاب جمعه»، درباره شعار و نقش آنها در اعتراض‌ها و جنبش‌ها نوشته است. اگر شعار می‌دهید، پس هستید، این نوشته را در سایت روزنامه بخوانید.

🔸 #سارا_ایرانبخش در #صریر سراغ رومن گاری رفته و مختصر از شرح حال و دنیایش نوشته است. «واقعا به من خوش گذشت؛ متشکرم و خداحافظ.» را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

🔸 #شریفانه هم درباره سیف فرغانی، شاعر اعتراضی معاصر حمله مغول است که خیلی‌ها او را با شعر معروف «هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد» می‌شناسند. #مهدی_مهدیه شعری دیگر از او با مضمون انتقادی سیاسی و اجتماعی را هم در شریفانه آورده است. «با مشت آهنگین خود گوش فلک را پاره کن» از اینجا در دسترس است.

@sharifdaily

🌟 شماره ۸۶۹ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ کنش دانشجویی؛ یک تکانه اوتوپیایی (#سرمقاله/ #محمد_جوانمرد)
◀️ عیار دانشگاه/ شش رئیس دانشگاه از مأموریت و کارکرد دیروز و امروز و فردای دانشگاه گفتند (#پرونده/ ص۶و۷)
◀️ یک قدم از بیرون، ده قدم از درون/ میزگرد گفت‌وگوی رؤسای دانشگاه درباره مأموریت امروز شریف #پرونده (#امین‌_بهجتی/ ص۸)
◀️ دوری و سکوت/ ۱۶ آذر در سالی که دانشگاه نیست (#گزارش/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مریم_قیدی/ ص۲)
◀️ جوانان توییتری بهارستان/ «به کجا می‌روی آخر؟!» ۱۶ آذر با طعم مجلس انقلابی #گزارش (#امیرعباس_جعفری/ ص۳)
◀️ در ستایش اقتدار #ذره‌بین (#محمدصالح_سلطانی/ ص۳)
◀️ آنچه خود داشت/ مروری بر دومین دوره «مدرسه ادبیات، انسان، شهر» (#گزارش/ ص۴)
◀️ مدیریت مداری #آن‌سوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۴)
◀️ وقت ندارم/ وقتی فرصت سر خاراندن نداریم، چه کنیم؟ #ترجمه (#محمدامین_رامی/ ص۵)
◀️ از ابن‌سینا تا جکوز/ ادبیات دانشجویی روزبه‌ر‌وز متفاوت‌تر می‌شود #هنر‌_و_ادبیات (#سعید_رحیمی/ ص۹)
◀️ می‌خوانم پس هستم/ گزارشی از جسات خوانش و نقد داستان #شریفانه (#عرفان_خلج/ ص۹)
◀️ تیشه بر ریشه #صریر (#سارا_ایرانبخش/ ص۹)
◀️ هرکه ریسکش بیش، سودش بیشتر/ آیا واقعا بورس بازار بهتری برای سرمایه‌گذاریست؟ #اقتصاد_و_کسب‌وکار (#محمدرضا_حسن‌پور/ ص۱۰)
◀️ سخت هم می‌شود (#از_صفر_تا_ثروت/ ص۱۰)
◀️ اورست پلاستیکی/ کشف آلودگی میکروپلاستیکی در نزدیکی قله اورست #علمی (#فاطمه_خسروی/ ص۱۱)
◀️ چقدر به واکسن نیاز داریم؟ #دانستنی‌ها (#یزدان_بابازاده/ ص۱۱)
◀️ سنگ‌فرش هر چمن از طلاست #هر‌دم‌بیلی (#امیرحسین_پویا/ ص۱۲)
◀️ مهدیار، اون کتاب تست رو بیار #وصله‌پینه (#علیرضا_اسماعیلی/ ص۱۲)

t.me/sharifdaily/7190

@sharifdaily

«از ابن‌سینا تا جکوز»

❇️ صنف‌های گوناگون جامعه نوعی زبان مخصوص به خود دارند (Jargon) که با به کار بردن آن زبان ویژه تعلق خود را به آن صنف نشان می‌دهند و به‌نوعی کسب هویت و ایجاد تمایز می‌کنند؛ مثلا جمله «خیلی دوستت دارم» را در نظر بگیرید. افراد بسته به صنف، قشر، طبقه، سن و دیگر شاخص‌ها، ممکن است به‌جای قید «خیلی»، قیدهای دیگر بیاورند (به فعل «دوست داشتن» نمی‌پردازیم، زیرا تعابیر بسیار دارد و «از هر زبان که می‌شنوم نامکرر است»)؛ مانند: ناجور، بسیار، لیترالی، اساسی، حقیقتا و… . ظریفی از دوستان که دانش‌آموخته یک رشته مهندسی بود، در اشاره به آفریده‌های زیباروی خداوند تعبیر «سیستم» را به کار می‌برد که برای بنده تازگی داشت. یا شوهرخاله چینی‌فروش یک از دوستان، روزی در لحظه تجلی صاحب‌جمالی بر صفحه تلویزیون عنان از کف داده و با فریادی بلند، لفظ «بارفَتَن» (نوعی محصول شیشه‌ای پرنقش‌ونگار) را به کار برده است.

🔸 دکتر #سعید_رحیمی، استاد خوش‌نام ادبیات در یادداشتی که برای صفحه #هنر_و_ادبیات روزنامه نوشته به برخی اصطلاحات پرکاربرد در بین دانشجوها پرداخته؛ اصطلاحاتی مثل «تا حد خوبی»، «این‌طور بودم که» و «ایده‌ای ندارم» که بعضا به اشتباه در زبان فارسی به کار می‌روند و ناشی از ترجمه‌های مستقیم زبان‌های دیگر هستند. این یادداشت را در سایت روزنامه بخوانید.

🔸 #سارا_ایرانبخش هم در #صریر سراغ «خالد حسینی»، نویسنده آمریکایی-افغان رفته که بیشتر او را با رمان «بادباک‌باز» می‌شناسند. «تیشه بر ریشه» در سایت روزنامه در دسترس است.

🔸 گزارش کوتاه #عرفان_خلج از جلسات «نقد و خوانش داستان» #دفتر_مطالعات_فرهنگی را هم از اینجا بخوانید.

@sharifdaily