🌟 شماره ۸۸۶ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ فاتحه‌ای بر گور کلمه (#سرمقاله/ #صالح_رستمی)
◀️ ترم‌ایناتور: روز واحدخیز/ داستان یک سایت محبوب #پرونده (#زینب_پرویزی/ ص۴)
◀️ تنها، تاریک و سرگردان/ ‌کشف سیاه‌چاله‌ای تنها و سرگردان در کهکشان راه شیری با همکاری استاد و فارغ‌التحصیل دانشکده فیزیک #گزارش (#فاطمه_خسروی/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (ص۲)
◀️ نه اولین میزبانی، نه آخرینش/ ‌‌‌‌قوی‌ترین مردان ایران در شریف (#گزارش/ ص۳)
◀️ تحریم از بیرون، تحریم از درون #ذره‌بین (#سید_ابوالفضل_ابراهیمی/ ص۳)
◀️ ‌تغییر در اقلیم، تغییر در اقتصاد/ تغییر اقلیم برای اقتصاددان‌ها چقدر آب می‌خورد؟ #محیط_زیست (#رضا_جمشیدی/ ص۵)
◀️ نوآوری راه خودش را می‌رود/ ‌روی و گریه می‌آید مرا/ پنل تخصصی پارک علم‌وفناوری شریف با موضوع اکوسیستم نوآوری و چالش‌های منابع انسانی در دهه پیش رو (#اقتصاد_و_کسب‌وکار/ ص۶)
◀️ آدرس غلط فیس‌بوک/ ‌‌افشاگری‌های کارمند سابق فیس‌بوک #گفت‌وگو (ترجمه: #سجاد_بهنام/ ص۷)
◀️ تو خیلی دوری #وصله‌پینه (#مهندس_اثبات/ ص۸)
◀️ هم‌افزایی هزینه دارد #وصله‌پینه (#امیرمحمد_طهماسبی/ ص۸)

t.me/sharifdaily/9335

@sharifdaily

«تحریم از بیرون، تحریم از درون!»

#سید_ابوالفضل_ابراهیمی
#ذره‌بین

❇️ حضور دانشجوها در انجمن‌های علمی همواره با چالش‌های عجیب و غریبی همراه بوده. از روزی‌ که عزم خود را برای حضور در انجمن علمی مهندسی عمران جزم کرده تا روزی که سکان آن را را در دست گرفتم، با توجه به یک دهه تجربه فعالیت در انجمن‌های علمی، با تمام مصائب و مشکلات احتمالی آن آشنا بودم. بنابراین با استفاده از این تجربه، با همراهی سایر اعضای انجمن سعی کردیم عمده انرژی خود را صرف کارهایی کنیم که در عین داشتن کمترین بار مالی برای دانشگاه (با توجه به شرایط اقتصادی کشور)، بیشترین صرفه را به دانشجوها برساند. برگزاری وبینارهای تخصصی و علمی در سطح بالا و با حضور استادان مطرح و شناخته‌شده ایرانی در سطح دنیا و با اولویت فارغ‌التحصیلان شریف، یکی از این اهداف بود؛ چرا که هم ‌می‌توانستیم شاخه‌های مختلف عمران را به دانشجوهای کارشناسی و هم موضوعات روز دنیا برای تحقیق و پژوهش را به دانشجوهای تحصیلات تکمیلی معرفی کنیم.

🔸 سختی دسترسی و ارتباط برقرار کردن با استادان مطرح و زمان‌بر بودن فرآیند مکاتبه با آن‌ها برایمان امری دور از انتظار نبود، اما در این مدت با اتفاقاتی عجیب‌تر از آنچه فکرش را می‌کردیم مواجه شدیم. اولین مورد زمانی بود که بعد از حدود یک ماه مکاتبه و هماهنگی برای برگزاری وبینار تخصصی و زمانی که استاد مدعو پوستر مراسم را در لینکدین خود به اشتراک گذاشت، درست به فاصله چند ساعت آن را حذف کرد و در پیامی به ما گفت به‌خاطر همکاری‌اش با شرکت آمازون و تحریم ایران از سوی ایالت متحده، از حضور در این وبینار منع شده است.

🔸 دومین اتفاق عجیب زمانی رخ داد که در اولین مکاتباتی که با استاد دیگری داشتیم، با توجه به اینکه خودش از فارغ‌التحصیلان شریف بود و با شرایط دانشگاه آشنایی داشت، از همان ابتدا و قبل از اینکه ما چیزی بگوییم، به صراحت گفت که حاضر نیست در این وبینار حجاب مدنظر دانشگاه را رعایت کند و به همین خاطر و با توجه به ضوابط دانشگاه در نهایت مجبور به لغو وبینار شدیم.

🔸 اما در آخرین مورد هنگامی‌که پوستر وبینار دیگری در صفحه لینکدین استاد مدعو منتشر شد، فردی با هویت نامشخص، در بخش نظرات به این استاد در خصوص شرکت در این وبینار با توجه به تحریم‌های آمریکا علیه ایران هشدار داده و او را تهدید می‌کند، هرچند این استاد مجرب و شناخته‌شده، با قاطعیت بر حضور خود در وبینار تأکید و اظهار کرده که در هیچ منبعی از حضور استادان در یک وبینار علمی جلوگیری نشده است.

🔸 شاید تحریم‌های خارجی که اثر خود را تا مغز استخوان بر این کشور گذاشته و یا قوانین نانوشته‌ای همچون رعایت حجاب در وبینارها که می‌توان آن را به نوعی تحریم داخلی نامید، دورترین مواردی باشد که به ذهن یک فرد عادی برای حضور نیافتن یک استاد در یک وبینار علمی خطور کند، اما اگر فردی بنا به دلایل و یا منافع شخصی حاضر به شرکت در یک برنامه مرتبط با دانشگاه نمی‌شود، نمی‌توان به او خرده گرفت و گله‌ای کرد، بلکه خود ما در وهله اول و در شرایطی که تحت تحریم هستیم، باید شرایط استفاده از دانش و تجربه استادان و دانشمندان ایرانی خارج از کشور را تسهیل کنیم و حداقل در حد یک وبینار علمی از ظرفیت‌های آن‌ها بهره‌مند شویم و ثمره این وبینارها و جلسات علمی را در آینده تحصیلی و کاری دانشجوهای دانشگاه مشاهده کنیم.

@sharifdaily