🌟 شماره 827 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ نوبل بدون روتوش (#سرمقاله/ #ابوذر_تمسکی)
◀️ آری به اتفاق نوبل می‌توان گرفت/ نوبل ۲۰۱۹ به چه کسانی رسید؟ #پرونده (#سینا_هوشنگی/ ص۴و۵)
◀️ شریفی‌ها ۱.۵٪ درصدی می‌شوند/ #گزارشی از اولین رویداد انجمن علمی تدبیر (#بهار_غلامی/ ص۳)
◀️ دست دوم بخرید و بفروشید/ #گزارشی از باشگاه اشتراک کتاب شریف ( ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#زهرا_طائفی/ ص۲)
◀️ قتل فرهنگی/ #نامه_وارده (#سید_محمدحسین_قاسمی/ ص۳)
◀️ بازیگر حقیقی/ وودی هارلسون، از نقش پسر جوان تبهکار تا کارآگاه پیر #گفت‌وگو (#سحر_بختیاری/ ص۶)
◀️ آخر قصه اینجا نیست (#دورچین/ ص۶)
◀️ هری پاترت را بنوش!/ رمان ژانر و جایگاه آن در ادبیات #هنر_و_ادبیات (#صالح_رستمی/ ص۷)
◀️ بوطیقای بوطیقا/ نگاهی به شماره اخیر بوطیقا #شریفانه (#امیررضا_چرچی/ ص۷)
◀️ آنکه سائل نرود از در او بی‌حاجت/ #یک_وجب_تا_بهشت (#حسین_شاهرخی/ ص۸)
◀️ ما را هم با خودتان ببرید/ #نیش_شتر (#شیخ_بزول/ ص۸)


https://t.me/sharifdaily/4354
@sharifdaily

🌟 شماره 844 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ ما همه قماربازانِ بی‌نامیم (#سرمقاله/#صالح_رستمی)
◀️ هوای آسمان پسادکتری‌ها صافِ صاف است/ نگاهی به وضعیت دانشجوهای پسادکتری در شریف (#پرونده/#زهرا_طائفی)
◀️ یک بازی برد-برد برای دانشگاه و محققان پسادکتری/ گفت‌وگو با راحله محمدپور، مدیر برنامه پسادکتری در شریف (#پرونده/ص۴)
◀️یک تجربه خوب، هم از نظر مالی، هم علمی و هم تجربی/ گفت‌وگو با یکی از محققان پسادکتری دانشگاه (#پرونده/ص۵)
◀️ ای باد شرطه برخیز/ بازدید از مزرعه انرژی‌های تجدیدپذیر مپنا #گزارش (#محمدجواد_هاشمی/ ص۲)
◀️ هوای مرا هم داشته باش/ #سخن_مسئولین (#رضا_علیپور/ ص۲)
◀️ آیا سیمرغ ایران از میان خاکسترهای آبان برمی‌خیزد؟/ سعید زیباکلام، علی صابری تولایی و سید جواد میری در شریف/ #گزارش (#سجاد_معینی‌پور/ ص۳)
◀️ مادران استارت‌آپ می‌زنند/ #نامه_وارده (#مائده_خسروی‌زاده/ ص۳)
◀️ پات رو از رو سیم بردار!/ ضرر و زیان بیش از ۱۲۰ ساعت خاموشی اینترنت در ایران #اف‌یک (#سید_امیررضا_درودیان/ ص۶)
◀️ #هزارقلم/ ص۷
◀️ دوست دارم پیچیدگی رو (#مردمان_شریف/ ص۷)
◀️ از استادان همشهری خود ریکام بگیرید/ #مطب_دکتر_انوچ (#محمدصالح_انصاری/ ص۸)

https://t.me/sharifdaily/4833
@sharifdaily

«مرجی نویسنده»

#صالح_رستمی

❇️ #کلاه‌قرمزی مجموعه‌ای برای نسل اول و دوم انقلاب بود اما با خوش‌سلیقگی نویسندگانش از سال ۸۸ دوباره تبدیل شد به برنامه‌ای برای همه نسل‌ها. آقای مجری یا همان مرجیِ برنامه کلاه‌قرمزی همان مرد خوش‌برخورد و مهربانی‌ست که همیشه از داخل دیوانه‌بازی‌های عروسک‌ها و طنز میان دیالوگ‌ها نکاتی اخلاقی و آموزنده بیرون می‌کشد.

🔸 #ایرج_طهماسب آنقدر خوب در نقش‌اش فرو می‌رود که آدم حس می‌کند شخصیتِ خودش نمی‌تواند چیزی جز آقای مرجی باشد.

🔸 طهماسب اما این گونه نیست. او که به ندرت مصاحبه می‌کند، به واسطه چاپ کتاب‌اش، «سه قصه» مصاحبه مفصلی با مجله #چلچراغ کرده است. در این مصاحبه او ایرج طهماسب دیگری را به ما نشان می‌دهد. البته منظورمان نیست که ایرجِ طهماسب مثل آقای مرجی مهربان یا پایبند به اصول اخلاقی نیست. طهماسبِ دنیای بیرون شخصیت پیچیده‌تری دارد، کتاب زیاد می‌خواند و به اصول ادبی و نثرهای مختلف هم مسلط است.

🔸 #پیشنهاد می‌کنیم علاوه بر خواندن مجموعه داستان «سه قصه»، مصاحبه مفصل او با چلچراغ را نیز بخوانید.

@sharifdaily

🌟 شماره 851 روزنامه شریف (ویژه‌نامه پایان سال ۹۸) منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ علیه این روزها (#سرمقاله/ #سامان_موحدی)
◀️ ترین‌های ۹۸ شریف/ خاطره‌های پررنگ شریف در سالی که گذشت (#گزارش/ ص۲)
◀️ اگر کرونا بگذارد/ از ۹۹ چه انتظاری داریم؟ (#گزارش/ ص۳)
◀️ ۸۸ درس‌های زیادی برای ما داشت/ #گفت‌وگو با رضا امیرخانی به بهانه انتشار کتاب جدیدش، نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ (#محمدصالح_سلطانی/ ص۴و۵)
◀️ رکورد ۱۱۵۰ کاربر همزمان/ #گفت‌وگو با دکتر امینی، رئیس گروه آموزش‌های الکترونیک دانشگاه (#پرونده/ ص۶)
◀️ استادها راه بیایند بد نیست/ #گزارشی از وضعیت آموزش مجازی در چند هفته پایانی سال ۹۸ (#پرونده/ ص۷)
◀️ به تبی بند است/ کمی درباره ویروس کویید۱۹ و همه‌گیری جهانی آن (#علمی/ #سینا_هوشنگی - #عارف_قدمائی/ ص۸و۹)
◀️ کرونا علیه بودجه/ مروری بر بودجه آخرین سال از اولین قرن (#پرونده/ #علی_پرویزی/ ص۱۰و۱۱)
◀️ چه کسی آقای رئیس‌جمهور می‌شود؟/ نگاهی به انتخابات سوم نوامبر آمریکا (#پرونده/ #محمد_ملانوری/ ص۱۲و۱۳)
◀️ بهار آمد گل نوروز نشکفت .../ #یادداشت (#مرتضی_محمودی/ ص۱۴)
◀️ کتاب‌ها را بسوزانیم؟/ #یادداشت (#مهدی_فخرآبادی/ ص۱۴)
◀️ مدیریت حرفی: کابوس جدی ایران/ #یادداشت (#صالح_رستمی/ ص۱۴)
◀️ روزهای بیرون‌زده از تقویم/ #یادداشت (#محمد_جوانمرد/ ص۱۵)
◀️ فرزند خلف ایمان/ #یادداشت (#محمدصالح_سلطانی/ ص۱۵)
◀️ عادت نمی‌کنیم/ #یادداشت (#ابوذر_تمسکی/ ص۱۵)
◀️ بدون تو جای پارک را می‌خواهم چه کار؟/ #مطب_دکتر_انوچ (#محمدصالح_اتصاری/ ص۱۶)
◀️ #استاد_شریف_ما (ص۱۶)


https://t.me/sharifdaily/5565
@sharifdaily

«مدیریت حرفی: کابوس جدی ایران»

#یادداشت
#صالح_رستمی

❇️ مدیریت و سیاست‌گذاری کلان در ایران دچار بیماری بدخیمی‌است که نگارنده این یادداشت نام «مدیریت حرفی» را روی آن نهاده است. مدیریت حرفی در واقع شاکله انواع شیوه‌های مدیریتی‌ است که در مدیریت و سیاست گذاری سطح کلان کشور اتخاذ می‌شود و اغلب اگر منجر به فاجعه نشود، باعث خسارت‌های زیادی می‌شود.

@sharifdaily

«مدیریت حرفی: کابوس جدی ایران»

#یادداشت
#صالح_رستمی

❇️ مدیریت مُدرن از زمان شکل گیری‌اش یعنی از زمانی که تیلور با نظریه مدیریت علمی‌، فایول با اصول ۱۴گانه و وبر با تدوین روابط بروکراسی در سازمان پایه‌های آن را بنا نهاده‌اند، دستخوش تغییرات زیادی شده است. بحث‌های زیادی هر روز در مجلات مختلف و ژورنال‌های علمی درباره تئوری‌های مدیریت و شیوه مدیریت صورت می‌گیرد. بی‌شک هر شیوه مدیریتی، هر سیاست و هر دیدی نکات مثبت و منفی خودش را دارد اما باید دانست مدیریت مثل هر علم یا مطالعات دیگری بسیاری از نظریه‌ها و متدولوژی‌های خودش را پشت سر می‌گذارد، یعنی مدیریت با نظریه‌ها و شیوه‌های منسوخ شده دیگر کاری ندارد.

🔸 مدیریت و سیاست‌گذاری کلان در ایران دچار بیماری بدخیمی‌است که نگارنده این یادداشت نام «مدیریت حرفی» را روی آن نهاده است. مدیریت حرفی در واقع شاکله انواع شیوه‌های مدیریتی‌ است که در مدیریت و سیاست گذاری سطح کلان کشور اتخاذ می‌شود و اغلب اگر منجر به فاجعه نشود، باعث خسارت‌های زیادی می‌شود.

🔸 اگر نگاهی به مسائل کشور و نوع کنترل مدیران کشور در طول ۱۵ سال گذشته بیندازیم متوجه می‌شویم که در مواجه با مسائل و حل آن نتوانسته‌ایم مشکلات را به درستی تشخیص داده و حل کنیم. در همین سه سال گذشته و در مشکلاتی مانند بحران ارزی، حوادث طبیعی، تعیین قیمت حامل‌های انرژی، سقوط هواپیمای اوکراینی و حادثه اخیر کنترل اپیدمی بیماری کرونا شاهد تصمیماتی از جِنس مدیریت حرفی بودیم. در مدیریت حرفی، مدیر بدون در نظر گرفتن ورودی‌ها، خروجی‌ها و عناصری که در مسئله پیش‌رویش وجود دارد، بر اساس استنباط شخصی به حرف زدن می‌پردازد و حرف مدیر (دقت شود که در این جا منظور از مدیر فردی است که مسئولیت دارد و افرادی زیر دست او مطیع‌اش هستند) به خاطر داشتن قدرت اجرایی به کرسی می‌شیند. در این مواقع مدیرانِ حرفی حتی اگر به اشتباه بودن تصمیم‌شان پی ببرند، به خاطر دلایل روان‌شناختی مانند ترس از اقرار به اشتباه بر تصمیم غلط خود اصرار می‌ورزند و کار بیخ پیدا می‌کند.

🔸 نمونه واضحِ مدیریت حرفی در تعیین دلار تک نرخی ۴۲۰۰ در ابتدای سال ۹۷ بود و مدیران حرفی این تصمیم حدود شش ماه بعد به اشتباه خود در این تصمیم پی بردند؛ شش ماهی که برای ضربه زدن محکم به اقتصاد یک کشور زمانی کافی بود. شاید اگر این مدیران حرفی فقط به نتایج تصمیماتی مشابه در تاریخ ایران رجوع می‌کردند، می‌توانستند تصمیم متفاوتی بگیرند.

🔸 این موضوع در مورد مدیریت اپیدمی کرونا در ایران نیز صادق است. اپیدمی برعکس نتایج حاصل از یک تصمیم اشتباه اقتصادی، برای ضربه زدن به سیستم نظام سلامت یک کشور نیاز به شش ماه ندارد و می‌تواند در عرض یک هفته چنان ضربه‌ای به سیستم سلامت کشور بزند که جبرانش بسیار هزینه بر باشد. در این مورد هم مدیران حرفی صدایشان از سایرین بلند‌تر بود و با تکرار الفاظی مانند «کرونا جدی نیست» و «موردی مشاهده نشده است» و بعدا با تغییر تعابیر حرفی به دسته‌ای دیگر از تعابیر حرفی مانند «کرونا را شکست می‌دهیم» و «مردم باید جدی بگیرند» موجب ضربه و فشار سنگین به نظام سلامت کشور شدند. در صورتی که این مدیران می‌توانستند با دیدن مدل‌های آماری اپیدمی ویروسی و الهام‌گیری از شیوه‌های تست‌شده مدیریتی در کنترل کرونا در کشورهایی مانند چین، تایوان و ویتنام کمی از حرفی بودن خودشان کم کنند تا آسیب‌های کمتری به کشور وارد گردد.

t.me/sharifdaily/5610

@sharifdaily

🌟 شماره 855 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ مرده باد مخالف من (#سرمقاله/ #محمدحسین_هوائی)
◀️ اسم استاد باید اول باشد/ #گفت‌وگو با دانشجوی ارشدی که شکایتش از تخلف‌های پژوهشی استادش به جایی نرسید (#پرونده/ ص۴)
◀️ اینجا چراغی روشن است/ سرکشی به مجتمع خدمات فناوری دانشگاه #گفت‌وگو #پرونده (#رویا_احمدیان/ ص۵)
◀️ داستان فروغ/ #گزارشی از میزگرد آنلاین روزنامه درباره شماره چهاردهم نشریه فروغ (#هزارقلم/ ص۷)
◀️ مجازی با قیمت حضوری/ اعتراض پردیسی‌ها به ثابت‌ماندن شهریه با وجود مجازی‌شدن فعالیت‌های آموزشی (#گزارش/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات/ ص۲
◀️ امتحان محضر استاد است/ امتحان‌ها هم مجازی برگزار می‌شوند؟ (#گزارش/ ص۳)
◀️ هنوز هم لیبرال دموکراسی؟/ بازار آزاد همه‌چیز را درست نمی‌کند #گفت‌وگو (ترجمه: #صالح_رستمی/ ص۶)
◀️ احیای ارزش‌های چپ/ #دورچین (#محمد_ملانوری/ ص۶)
◀️ قوانین ورزشی/ شیوه‌نامه فاصله‌گذاری اجتماعی در دانشگاه صنعتی شریف (#مطب_دکتر_انوچ/ ص۸)
◀️ زندان دنیای مومن است/ #تحفه_نه‌طنز (#فرزاد_فتوحی/ ص۸)

https://t.me/sharifdaily/5918
@sharifdaily

«هنوز هم لیبرال دموکراسی؟»

❇️ زمانی که نخبگان پول‌دار در جوامع دموکراسی حس کردند که وظیفه اجتماعی دارند، آن جوامع مسیر درستی را رفتند. فکر می‌کنم یکی از مشکلاتی که از زمان ریگان و تاچر شروع شد، رواج این عقیده بود که مشکلی ندارد جامعه برای تو مهم نباشد. فقط به فکر زیاد کردن حداقل دارایی خودت باش و به بازار اعتماد کن، چون بازار خودش همه چیز را درست می‌کند. حالا ما تجربه‌های زیادی داریم که این تفکر درست نیست. نخبگان باید در قبال جامعه‌شان مسئول باشند، اگر بخواهیم ازلحاظ سیاسی پایدار باشیم.

🔸 در سال ۱۹۸۹ #فرانسیس_فوکویاما، فیلسوف و دانشمند علوم سیاسی، پیروزی بازار آزاد و لیبرال دموکراسی را اعلام کرد. سی سال بعد اما خیلی چیزها فرق می‌کند. او در کتاب جدیدش، هویت، می‌گوید ظهور هویت سیاسی دارد به جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم شکل می‌دهد. در مصاحبه زیر فوکویاما از ترامپ، جریان‌های چپ و برگزیت صحبت می‌کند، از ظهور پوپولیسم و ملی‌گرایی افراطی در کشورهای مختلف جهان و تهدیدی که برای حیات لیبرال دموکراسی پدید آورده‌اند و از بازارهای آزادی که خوب امتحان‌شان را پس ندادند. این مصاحبه با سایت اسپیرز انجام‌گرفته است.

🔸 ترجمه #صالح_رستمی از این گفت‌وگو را در سایت روزنامه بخوانید.

🔸 یادداشت #محمد_ملانوری درباره فراز و فرود جریان‌های چپ و احیای دوباره تفکرات چپ‌گرا در کشورهای مختلف جهان را هم می‌توانید در دورچین بخوانید.

@sharifdaily

🌟 شماره 859 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ عشق شوری در نهاد ما نهاد/ در مرکز فرهنگ خانواده و ازدواج نهاد چه می‌گذرد؟ #گزارش (#پرونده/ ص۴)
◀️ ناظران اصلی پروژه دانش‌آموزان منطقه بودند/ #گفت‌وگو با دکتر دورعلی درباره مدرسه‌سازی در مناطق حادثه‌دیده کرمانشاه و بلوچستان (#پرونده/ ص۵)
◀️ دردسر مضاعف وسایل جامانده/ مشکلات آخر ترمی دانشجوهای خوابگاهی (#گزارش/ ص۲)
◀️#میز_نشریات (#مهدی_فخرآبادی/ ص۲)
◀️ آرزوها و قمارهای بزرگ/ #گزارشی از جلسه بورس، تهدیدها و فرصت‌ها (#محمدحسین_کریمی/ ص۳)
◀️ کی هستم؟ ضد او/ #حرف_زیادی (#مرتضی_یاری/ ص۳)
◀️ زلزله و دیگر هیچ/ #گفت‌وگو با دکتر مهدی زارع پیرامون زلزله تهران (#صالح_رستمی/ ص۶)
◀️ توهم انتخاب مستقل و آگاهانه/ یک بررسی آماری در توزیع اسامی در یک جامعه/ #علمی (#یزدان_بابازاده/ ص۷)
◀️ وایسا دنیا! من می‌خوام پیاده شم/ #وصله‌پینه (#رضا_علیپور/ ص۸)
◀️ سرقفلی(۲)/ #وصله‌پینه (#انگاره_گودرزی/ ص۸)

https://t.me/sharifdaily/6146
@sharifdaily

🌟 شماره ۸۶۳ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ اقتصاددانان مهندس (#سرمقاله/ #محمدعلی_سرابیان_مقدم)
◀️ پولت را درست خرج کن/ نگاهی به طرح‌های شهید احمدی روشن و شهید بابایی بنیاد ملی نخبگان (#پرونده/ ص۶و۷)
◀️ چهارمین سوگواره شعر عاشورایی «با کاروان نیزه»/ همه قصه مگر سوختن و ساختن است؟ #گزارش (#رعنا_نوری/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مریم_قیدی/ ص۲)
◀️ رعایت دقیق و سختگیرانه پروتکل‌ها/ #گفت‌وگو با دبیر هیئت الزهرا (س) درباره برنامه‌های هیئت در دو ماه محرم و صفر (ص۳)
◀️ بازسازی همه اتاق‌ها تا ۱۴۰۲/ #گفت‌وگو با دکتر آراستی درباره پویش نوسازی خوابگاه‌های دانشگاه (ص۴)
◀️ یکدست‌سازی، دو واقعه و یک عبرت/ #آن‌سوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۴)
◀️ حراج نوبل/ نوبل ۲۰۲۰ اقتصاد مسائل دنیای واقعی را حل می‌کند #گزارش (#مهدی_زین‌الدین/ ص۵)
◀️ بازگشت به عقب؛ دوباره استارتاپ؟/ #اقتصاد_و_کسب‌وکار (#حسین_خلیلی/ ص۵)
◀️ انسانیت، هدف غایی هنر است/ شجریان در آلمان از موسیقی و هنر ایرانی می‌گوید #گفت‌وگو (ترجمه: #صالح_رستمی/ ص۸)
◀️ لوئیز گلیک، شاعری از زندگی خود/ نوشتاری درباره شاعر زن برنده جایزه نوبل ۲۰۲۰ #هنر_و_ادبیات (#صالح_رستمی/ ص۹)
◀️ از دل به دل‌ها #شریفانه (#عرفان_خلج/ ص۹)
◀️ یک بداهه‌نویسی آزاد #صریر (#هاله_دادمهر/ ص۹)
◀️ سرزمین ماسک‌آزاد/ درس‌های اصلی از سیاست‌های سوئد در مقابل کووید-۱۹ #گزارش (ترجمه: #پرنیان_نادری/ ص۱۰)
◀️ با خیال راحت زل بزنید/ آیا کلاس‌های مجازی چشم‌هایمان را نابود می‌کند؟ #گزارش (ترجمه: #شیما_رمدانی/ ص۱۰)
◀️ #هزارقلم/ ص۱۱
◀️ این منم، بعد از من #مردمان_شریف (#مهدی_عرفانیان/ ص۱۱)
◀️ سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز #وصله‌پینه (#رضا_علیپور/ ص۱۲)
◀️ شریف در سال ۲۰۴۰ میلادی! (پیش‌بینی‌های #شیخ_بزول از رویدادهای ۲۰ سال آینده دانشگاه) #نیش_شتر (#علیرضا_مختار/ ص۱۲)

https://t.me/sharifdaily/6815
@sharifdaily

«انسانیت، هدف غایی هنر است»

❇️ موسیقی من همیشه مربوط به وقایع گوناگون در ایران بوده است. انتخاب اشعاری که می‌خوانم، همیشه تاریخ اجتماعی ما را منعکس می‌کند. شعرهایی که می‌خوانم، نه به شکل مستقیم، به مسائل سیاسی اشاره می‌کنند. آهنگ‌هایم با زندگی مردم ارتباط دارد. من باید با مردم باشم و از آن‌ها الهام بگیرم. در غیر این صورت، قادر نخواهم بود که بخوانم.

🔸 ماریان برهمر، روزنامه‌نگار آلمانی در سال ۲۰۱۱ مصاحبه‌ای با #محمدرضا_شجریان انجام داد، در زمانی که شجریان مشغول انجام کنسرت در سرتاسر اروپا بود. گزیده‌ای از این #گفت‌وگو با ترجمه #صالح_رستمی را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

« شاعری از زندگی خود»

❇️ گلیک از زندگی‌اش بسیار در آثار خود الهام گرفته و البته جنس رخدادهایی که لوئیز گلیک از آن‌ها عاریت گرفته و در اشعارش دمیده، دم‌دستی و معمولی‌اند؛ مثلا وقتی گلیک در نوجوانی‌اش دچار اختلال تغذیه‌ای می‌شود و تحت درمان شدید روان‌پزشکی قرار می‌گیرد، این واقعه در ذهنش حک می‌شود و بعدها در ۱۹۹۰ می‌نویسد: «به یاد گرفتم که چون روان‌شناسی بشنوم».

🔸 اشعار گلیک، حقایقی را به ما نشان می‌دهند که اغلب مردمان و بیشتر شعرا انکارشان می‌کنند. او درباره پیری می‌نویسد، زمانی که حس می‌کنیم خوش‌شانسیم، زمانی که قول‌هایی می‌دهیم که نمی‌توانیم جامه عمل به آن‌ها بپوشانیم، زمانی که افسردگی زیباترین اوقات زندگی‌مان را در می‌نوردد. گلیک شاعر لحظاتی‌ست که کمتر به آن‌ها فکر کرده‌ایم. او غزل‌سرایی نیست که وقتی شعرهایش را بخوانیم شاد شویم، بلکه او، شاعر خردورزی‌ست و اعلانات، تصمیمات و نتایجی که او می‌گیرد، همه و همه در زیر لوای شاعرانگی او معنا می‌یابند. کتاب‌های گلیک مخلوطی از خردگرایی و احساس‌گرایی‌اند. گویی که خرده‌سنگ و ماسه را با هم قاطی کرده‌ایم، هم سخت و هم نرم.

🔸 #صالح_رستمی در صفحه #هنر_و_ادبیات به بهانه اعطای جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۰ به لوئیز گلیک، مختصری درباره اشعار و آثار این شاعر زن آمریکایی نوشته است که آن را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

🔸 #هاله_دادمهر نیز در #صریر سراغ هاروکی موراکامی، نویسنده معروف ژاپنی رفته و کمی از جهان ادبی‌اش گفته که در اینجا در دسترس است.

🔸 یادداشت #عرفان_خلج در ستون #شریفانه هم به بهانه فوت محمدرضا شجریان درباره موسیقی و آواز سنتی ایران و جایگاه آن در بین مردم و تأثیرش بر محبوبیت شجریان حرف می‌زند. این یادداشت را از اینجا بخوانید.

@sharifdaily

🌟 شماره ۸۶۶ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ آموزه‌هایی از تفکر و روش کار و زندگی، در محضر دکتر علینقی مشایخی (#سرمقاله/ #محمدعلی_اسماعیل‌زاده_اصل)
◀️ پسرها! دخترها! عاشق بشوید/ #گفت‌وگو با دکتر علینقی مشایخی بعد از چهار دهه فعالیت در آموزش عالی (#پرونده/ ص۶و۷)
◀️ زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌‌آیند!/ گزارشی از تماس با ورودی‌های جدید دانشگاه #گزارش (#سعید_فرهادی/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مهدی_فخرآبادی/ ص۲)
◀️ دوریم و بی‌خبر (#ذره‌بین/ ص۲)
◀️ این یک بازی عادی نیست/ چهارمین دوره گیمین، کاملا مجازی (#گزارش/ ص۳)
◀️ خط پایان، الان نه/ گزارشی از مراسم نکوداشت چهار دهه فعالیت علمی دکتر علینقی مشایخی #گزارش (#بهار_غلامی/ ص۴)
◀️ امنیت و اعتماد #آن‌سوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۴)
◀️ به عشق وطن/ نگاهی به زندگی علمی و اجرایی دکتر مشایخی (#گزارش/ ص۵)
◀️ آنچه از استاد آموختم #یادداشت (#مرضیه_آقایی/ ص۵)
◀️ دغدغه وطن #یادداشت (#مهرداد_پورقاسم/ ص۵)
◀️ زنان شکارچی، در جنگ با کلیشه‌های قدیمی/ زنان پیش از تاریخ شکارچیانی ماهر بودند #علمی (#فاطمه_خسروی/ ص۸)
◀️ برداشت از سیارک، بررسی در زمین (#از_کوارک_تا_کیهان/ ص۸)
◀️ استنفورد علیه ترامپ/ حال‌وهوای انتخابات آمریکا در دانشگاه استنفورد #کمی_آنسوتر (#علیرضا_اسماعیلی/ ص۹)
◀️ تاریخ وسط آجرهاست (#مرغ_همسایه/ ص۹)
◀️ از اسرائیل تا ایران؛ با فیسک خبرنگار/ رابرت فیسک فقید از خاورمیانه می‌گوید #گفت‌وگو (#صالح_رستمی/ ص۱۰)
◀️ #هزارقلم/ ص۱۱
◀️ آلونکی در طرشت #نبات (#عرفان_فرهادی/ ص۱۱)
◀️ کالچر تا نکست‌یِر #وصله_پینه (#علیرضا_اسماعیلی/ ص۱۲)
◀️ نگاهی شتری به انتخابات ۲۰۲۰/ الاغی و فیلی چنین ناتوان، همان به که اشتر درآید میان #نیش_شتر (#علیرضا_مختار/ ص۱۲)

t.me/sharifdaily/6979

@sharifdaily

«از اسرائیل تا ایران؛ با فیسکِ خبرنگار»

❇️ در خاورمیانه، بیشتر مردم مسلمان‌اند و ایمان‌شان را حفظ کرده‌اند یا باور دارند که حفظ کرده‌اند. خاورمیانه‌ای‌ها باور دارند که اسلام در تک‌تک قسمت‌های زندگی‌شان رسوخ کرده است. در خانواده‌شان، در عبادات‌شان، در تفکرات‌شان، در شیوه مرگ و در شیوه زندگی‌شان. حالتی که در مسیحیت ۲۰۰ سال پیش در جوامع غربی ما نیز وجود داشت. امروزه ما ایمان‌مان را به دلایل مختلف از دست داده‌ایم. خدایان (یا بت‌ها)ی ما امروز سازمان دیدبان حقوق بشر، سازمان بین‌الملل، صلیب سرخ، سازمان کمک‌های نروژی و غیره است. و سوال بزرگ برای مسلمانان عرب، البته نه همه مسلمانان (برای مثال مالزیایی‌ها چنین سوالی ندارند) این است: چرا مردمی که ایمان‌شان را حفظ کرده‌اند، به لحاظ اقتصادی، نظامی، اجتماعی و فرهنگی از سوی آدم‌هایی که ایمان‌شان را از دست داده‌اند قبضه شده‌اند؟ این سوال به نظرم سوالی‌ست که در قلب همه شورش‌ها و گروه‌هایی مانند النصره، اخوان المسلمین و داعش وجود دارد.

🔸 رابرت فیسک خبرنگار انگلیسی-ایرلندی که نوامبر۲۰۲۰ را ندید و در ۳۰ اکتبر از دنیا رفت، متخصص جنگ‌های جهانِ بعد جنگ‌های جهانی بود. او در مناطق بالکان، بوسنی هرزگوین و از همه مهم‌تر خاورمیانه گزارش‌های زیادی گرفته. فیسک دو ویژگی منحصر به فرد دارد: نخست تسلط او به زبان عربی که باعث شد بتواند سه بار با اسامه بن لادن مصاحبه کند و دوم دیدگاه او نسبت به خاورمیانه که با جریان اصلی رسانه‌ها بسیار متفاوت است. مصاحبه زیر، مصاحبه‌ای‌ست با فیسکِ فقید که در ۲۰۱۷ انجام گرفته؛ زمانی که فیسک در بیروت اقامت داشت.

🔸 این #گفت‌وگو را با ترجمه #صالح_رستمی در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

«کتاب چرخ است»

❇️ #امبرتو_اکو و #ژان_کلود_کریر فقط نویسندگانی چیره‌دست نیستند. اکو که رمان «نام گل سرخ» او به بیش از سی زبان ترجمه شده است، کتابخانه‌ای به اندازه ده‌ها هزار کتاب دارد؛ کتاب‌هایی که شمار زیادی از آن‌ها نسخ خطی هستند، نسخی که فقط اکو در دنیا آنها را دارد. کریر نیز مانند اکو کتاب‌خوان و مجموعه‌دار بزرگی‌ست و هزینه زیادی برای گردآوری مجموعه کتاب‌هایش می‌کند. علاوه بر این، اکو و کریر به تاریخ کتاب نیز علاقه‌مندند و آن را مورد مطالعه قرار دادند؛ از زمانی که کتاب‌ها در قالب سنگ‌نوشته بود تا اکنون که در گوشی‌ها و تبلت‌های ما قابل خواندن است. کریر و اکو با تمام کتاب‌‌خوانی و معلومات‌شان، از تکنولوژی‌ و مسائل روز دور نیستند. اکو هر روز با کامپیوترش ور می‌رود، بازی کامپیوتری می‌کند و مجلات زرد را می‌خواند. کریر هم دست‌کمی از اکو ندارد، از به‌روزترین تکنولوژی‌ها با خبر است و تازه‌ترین فیلم‌ها را می‌بیند. بنابراین اکو و کریر به خوبی می‌توانند جهان قرن بیست‌ویکمی را از دروازه کتاب ببینند.

🔸 ژان کلود کَریِر، فیلم‌نامه‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس مشهور فرانسوی، دوشنبه، ۲۰ بهمن در ۸۹سالگی درگذشت. #احسان_رضایی در کانال شخصی‌اش درباره او این‌طور نوشت:

کریر متولد ۱۹۳۱، نویسنده و بازیگر و کارگردان بود، برای کارگردانان زیادی فیلم‌نامه نوشت که همکاری طولانی‌اش با لوییس بونوئل، کارگردان اسپانیایی، بسیار شاخص است و به نگارش فیلمنامه‌های آثار مهمی مثل «زیبای روز» (بل دو ژور) و «جذابیت پنهان بورواژی» و «میل مبهم هوس» منجر شد. او در نگارش کتاب معروفِ خاطرات بونوئل، با عنوان «با آخرین نفس‌هایم» هم با بونوئل همکاری داشت. سه بار نامزد اسکار بهترین فیلمنامه شد، یک اسکار برای بهترین فیلم کوتاه (۱۹۶۳) و یک اسکار افتخاری (۱۹۶۳) گرفت. اما شاید از همه اینها مهمتر، این نکته است که او همسر نهال تجدد، نویسنده و و پژوهشگر ایرانی بود و به این واسطه با ایران و فرهنگ ایران، آشنایی فراوانی داشت.

ژان کلود کریر از آنهایی بود که سعی در پل زدن بین فرهنگ‌ها داشت. او یک نمایش‌نامه معروف از روی «منطق‌الطیر» عطار نوشته که آن را پیتر بروک در فستیوال آوینیون ۱۹۷۹ روی صحنه برد (این نمایش با عنوان «مجمع مرغان» به فارسی هم ترجمه شده). خودش نوشته: «نخستین دوست ایرانی من، فریدالدین عطار بود. سه نفر از آخرین دوستانم عباس کیارستمی، داریوش شایگان و عزت‌الله انتظامی بودند.» کریر بارها به ایران سفر کرد، کارگاه‌هایی در ایران داشت، گفت‌وگوهای زیادی با او در ایران انجام شد (کتاب «فیلم کوتاهی درباره دیگران» محسن آزرم یک نمونه از این گفت‌وگوهاست)، آثارش به فارسی ترجمه شد (مثل نمایش‌نامه «ماهاباراتا» یا گفت‌وگویش با امبرتو اِکو با عنوان «از کتاب رهایی نداریم») و آبان ۹۸ بزرگداشتی برای او گرفته شد. کریر نقش کوتاهی هم در فیلم «کپی برابر اصل» کیارستمی بازی کرد.

🔸 به بهانه درگذشت کریر، معرفی #صالح_رستمی از کتاب «از کتاب رهایی نداریم» در شماره ۷۲۷ روزنامه را در سایت روزنامه بازنشر داده‌ایم.

@sharifdaily

🌟 شماره ۸۷۴ روزنامه شریف ( ویژه‌نامه پایان سال ۱۳۹۹ و مرور تاریخ ده سال اخیر دانشگاه) منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ روایت همه چیز است (#سرمقاله/ #صالح_رستمی)
◀️ هرساله در فکر بهارانم/ گزارشی از سیر روند جشن نوروز ۱۴۰۰ شریف به میزبانی آذربایجان #گزارش (#سعید_فرهادی/ ص۲)
◀️ راه شهادت از دانشگاه می‌گذرد/ سال ۱۳۹۰ (#محمدجواد_شاکر/ ص۳)
◀️ یک ۹۱ برای دانشجو شدن/ سال ۱۳۹۱ (#محمدجواد_شاکر/ ص۴)
◀️ روحانی را در جابر شناختم/ سال ۱۳۹۲ (#محمدجواد_شاکر/ ص۵)
◀️ سال تغییر/ سال ۱۳۹۳ (#محمدمحسن_نداف/ ص۶)
◀️ روزی که برف بارید/ سال ۱۳۹۴ (#امیرمحمد_واعظی/ ص۸)
◀️ دانشگاه صاحب‌قران/ سال ۱۳۹۵ (#محمدحسین_اعلمی/ ص۹)
◀️ دوگانه‌های جدید، گسست‌های جدید/ سال ۱۳۹۶ (#علی_بهرامی_ثانی/ ص۱۰)
◀️ غوغاکده غیرصنعتی شریف/ سال ۱۳۹۷ (#سیدمحمدحسین_قاسمی/ ص۱۲)
◀️ امان از چهارشنبه، پنج‌شنبه و جمعه/ سال ۱۳۹۸ (#محمد_ملانوری/ ص۱۴)
◀️ شکری‌ست با شکایت/ سال ۱۳۹۹ (#علی_محدث‌زاده/ ص۱۵)
◀️ ترین‌های ۹۹ شریف/ پرررنگ‌ترهای شریف ۹۹ از دید روزنامه (#ترین‌ها/ ص۱۷)
◀️ کرونا می‌رود؟ چه کسی می‌آید؟/ نگاهی کوتاه به آخرین سال قرن #پرونده (#محمد_ملانوری/ ص۱۸)
◀️ خوش‌بختی یعنی حال من/ #پرونده (#بهار_غلامی/ ص۱۹)
◀️ مرد بارانی #به_دیار_حبیب (#پیمان_ملک‌محمدی/ ص۲۰)
◀️ شریف هزار و پانصد! #وصله‌پینه (#رضا_علیپور/ ص۲۰)

t.me/sharifdaily/7792

@sharifdaily