🌟 شماره 820 روزنامه شریف (#آخرین_شماره سال تحصیلی 97-98) منتشر شد.

◀️ لک‌لک مکانیکی (#سرمقاله/#محمدحسین_افشاری‌پور)
◀️ میان‌ترم روحانی/ نظر مخاطبان روزنامه شریف درباره #حسن_روحانی چیست؟ #پرونده (#محمد_ملانوری/ص۴)
◀️ برنامه‌ای برای سنجش اثربخشی اجتماعی/گفت وگو با دکتر #آراستی، رئیس مرکز برنامه ریزی راهبری و توسعه منابع (#گفتگو/ ص۵)
◀️ نفت سلطانی/ #رضا_علیپور (#سخن_مسئولین/ ص۲)
◀️ یادگیری پشت تریبون/ شریف برای اولین بار به صورت جدی به مسابقات مناظره کشوری پیوست (#گزارش/ ص۲)
◀️ جایی برای متأهل‌ها نیست/ گزارشی از وضعیت خوابگاه متأهلین دانشگاه #گزارش (#محمدجواد_شاکر/ ص۳)
◀️ لااقل آزاده باشید!/ #نامه_وارده (#امین_شریفی/ ص۳)
◀️ درکیفیت حرف اول را می‌زنیم / گفت وگو با دکتر #هرمزی‌نژاد پیرامون فدراسیون سرآمدان علمی (#گفت‌وگو / ص۶)
◀️ نجس یا بی‌حیا، یکی را انتخاب کن/ گفت وگو با حاج آقا #سید_جوادی درباره نگاه جامعه و اسلام به عادت ماهانه بانوان #گفتگو (#کیمیا_علیون/ص۷)
◀️ ذکر شیخنا و سردبیرنا #محمدصالح_انصاری/ #وصله_پینه (#عمادالدین_کریمیان/ ص۸)


https://t.me/sharifdaily/3649
@sharifdaily

«برف روی شیروانی داغ جباری»

❇️ از همه تشکل‌های دانشجویی که در پشت این تریبون نقد و انتقاد کردند و نقاط ضعف و بعضا قوت دولت را برشمردند، تشکر می‌کنم. بهترین جایی که باید قدرت نقد شود، دانشگاه است و اگر قدرت در هر کشوری مورد انتقاد و سوال قرار نگیرد به انحراف و استبداد کشیده خواهد شد (تشویق شدید حضار). تمام مسئولین کشور این افتخار را دارند که مستقیم یا غیرمستقیم منتخب ملت بزرگ هستند و از طریق آرای مردم بر مسند قدرت تکیه زدند. هیچ مقامی در جمهوری اسلامی نداریم که مقام انتخابی نباشد. اینکه برخی می‌گویند در ایران مقامات بر دو دسته انتخابی و انتصابی هستند، تهمت است و همه مقامات در ایران یا مستقیم با آرای ملت و یا غیرمستقیم انتخاب می‌شوند. هیچ‌کس نباید خود را مستثنی از سوال ملت بداند و همه باید به استماع سوال مردم و پاسخ‌گویی در برابر آن افتخار کنند. البته نقد برخی قوا و برخی نهادها کمی سخت و مشکل است و فعلا از دولت و رئیس‌جمهور شروع کنیم.

🔸 رئیس‌جمهور پشت تریبون می‌رود. سالن انبار باروت است. با هر حرف رئیس‌جمهور، عده‌ای تشویق می‌کنند و عده‌ای اعتراض. نکته جالب آن است که بخشی از منتقدین، برای رئیس‌جمهور هم دست می‌زنند. سخنان دکتر روحانی آرام و متین و بی‌حاشیه است. از دولتش در برابر نقدها دفاع می‌کند و البته گریزی هم به گذشته می‌زند: «در چند سال گذشته کسی جرئت نداشت حتی نام جنبش دانشجویی را بیاورد.» روحانی معتقد است فضای دانشگاه، بهتر از گذشته است، اما وجود مشکل و آسیب را هم می‌پذیرد. تنش اما در میانه صحبت‌های روحانی هم اوج می‌گیرد؛ جایی که یکی از دانشجویان، به روی صندلی می‌رود و تلاش می‌کند با داد و فریاد چیزی به روحانی بگوید. این دانشجو با حضور نیروهای انتظامات ساکت می‌شود، اما یک دانشجوی دیگر از این‌سو بلند شده و به طرف طیف مخالفش حمله‌ور می‌شود. دعوا شدت می‌گیرد. تعدادی از دانشجویان آشکارا به زد و خورد مشغول‌اند. واکنش رئیس‌جمهور، صرفا بی‌تفاوتی به تنش‌های سالن و ادامه سخنرانی است. روحانی در جایی از صحبتش می‌گوید: «تا این‌ها شعار می‌دهند، من آب بخورم!» این صحبت او با بیشترین استقبال از جانب بدنه حضار همراه می‌شود که فضای درست سالن را به خوبی منتقل می‌کند.

🔸 روایت شماره ۶۷۴ روزنامه از حضور #حسن_روحانی در دانشگاه شریف به مناسب #روز_دانشجو در سال ۹۴ را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily