🌟 شماره ۸۶۸ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ ما منتظریم... (#سرمقاله/ #محمدصالح_سلطانی)
◀️ دایی عادل/ نفیسه، بهادرخان و نودی که تعطیل شد #نبات (#عرفان_فرهادی/ ص۱۰)
◀️ از اول هم چمنی در کار نبود/ خشک‌منظرسازی چند فضای سبز و حواشی توییتری (#گزارش/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مهدی_فخرآبادی/ ص۲)
◀️ این راهش نیست، سرتان را در برف نکنید (#ذره‌بین/ ص۲)
◀️ تقصیر که بود؟/ «به کجا می‌روی آخر؟!» درباره آبان ۹۸ #گزارش (#محمدجواد_نجارزاده/ ص۳)
◀️ آمدیم، نبودند و همچنان نیستند/ دانشجوها از مفقودی وسایل‌شان در خوابگاه گله‌مندند (#گزارش/ ص۴)
◀️ جامه‌های سرخ #آن‌سوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۴)
◀️ داده را بگیر، گزارش را بنویس/ وضعیت آزمایشگاه‌ها در دوران آموزش مجازی (#پرونده/ ص۵)
◀️ فصل چپ شدن/ دهه بیست و سیاستی که جایش را در دانشگاه پیدا می‌کنید #سده‌خوانی (#محمد_ملانوری/ ص۵)
◀️ آگاهی علیه کرونا/ انتشار اطلاعات در جامعه چطور می‌تواند مانع گسترش کرونا شود #علمی (#یزدان_بابازاده/ ص۸)
◀️ مصالحه بی‌مصالحه!/ سفیدپوست‌های آمریکایی باید در آینه نگاه کنند و از نژادپرستی خجالت بکشند #کمی_آنسوتر (#حسین_رجبی/ ص۹)
◀️ ضرب سه‌تایی روی پل (#مرغ_همسایه/ ص۹)
◀️ #هزارقلم/ ص۱۱
◀️ بازنمایی واقعیت یا قلب آن؟ #نامه_وارده (#محمدمحسن_نداف/ ص۱۱)
◀️ فقط یک عکس #یادداشت (#محمدجواد_شاکر/ ص۱۲)
◀️ این همسایه آزارگر #یادداشت (#مرتضی_یاری/ ص۱۲)

t.me/sharifdaily/7118

@sharifdaily

«تقصیر که بود؟»

❇️ سینا کلهر آبان ۹۸ را حاصل چهار روند می‌داند: روند اول نسبت فقر و ثروت در جامعه است. به گزارش مرکز آمار ایران ضریب جینی از سال ۹۲ به بعد دائما افزایش یافته و فقرا فقیرتر شده‌اند و ثروتمندان، ثروتمندتر. در یک جامعه نرمال طبقه متوسط بیشترین جمعیت را دارد و طبقه فرودست و ثروتمند کمترین جمعیت اما از سال ۹۲ به بعد دائما از طبقه متوسط کم شده به طبقه فرودست و ثروتمند اضافه شده. روند دوم افزایش نابرابری فرصت‌هاست؛ ظهور تبعیض‌ها و ژن خوب‌ها و امکانات مختلف آموزشی، درمانی و اقتصادی که همه مردم در استفاده از این امکانات سهم برابری ندارند. روند سوم توسعه‌یافتگی و پیشرفت ظاهری است؛ در این سال‌ها به لحاظ ظاهری زیباتر شدیم و حالت تجمل‌یافته‌تری پیدا کردیم، در صورتی که در عمل جیب مردم خالی بوده و خالی‌تر شده. حاصل چنین اتفاقاتی کالاهای لوکس و رفتارهای لاکچری بود که توده مردم با آنها غریبه بودند. روند چهارم را هم من اسمش را می‌گذارم فشار ناامیدی؛ این یک کنش ذهنی در مردم است. درکی که مردم از تبعیض دارند، درکی که مردم از افزایش فقر دارند، مردم احساس کردند خیانتی رخ داده و تحقیر شدند و در آبان ۹۸ این خشم بیرون ریخت.

🔸 اباصالح تقی‌زاده طبری اما نگاهش بیشتر معطوف به سیاست است: ما در آبان ۹۸ با یک پراکندگی روبه‌رو هستیم، با اعتراضاتی که جهت سیاسی ندارد و گفتاری را دنبال نمی‌کند. اعتراضات سال‌های ۷۸ و ۸۸ اینچنین نیست. این پراکندگی به این جهت مهم است که باید بپرسیم که سیاست ما چه وضعی پیدا کرده که این پراکندگی حاصل شده؟! این پراکندگی نشان‌دهنده این است که گویا سیاست ما دارد مجال مشارکت را از دست می‌دهد. وقتی که قدرت سیاسی تضعیف شود، حاصلش پراکندگی است. رقابت‌هایی که در آن بالا رخ می‌دهد، در واقع نمی‌تواند اتفاقاتی را که دارد در پایین رخ می‌دهد، نمایندگی کند. این وضع سیاست ماست که در آبان ۹۸ پدیدار شده. نکته مهم این است که اساسا جریانات رقیب سیاسی از قدرت تهی شده‌اند. جریان‌های سیاسی گفتاری ندارند که در صحنه موجود باشند. هر جریان سیاسی اگر نتواند خودش را به نیروهای مردمی برساند، از قدرت می‌افتد. ناامیدی بیشتر آن‌جایی‌ست که ما فکر می‌کنیم اگر این آدم‌ها بروند و آدم‌های دیگری بیایند، مشکل حل می‌شود.

🔸 #سینا_کلهر و #اباصالح_تقی‌زاده_طبری، سه‌شنبه، ۲۷ آبان مهمان #جامعه_اسلامی بودند تا درباره #آبان_۹۸ صحبت کنند. گزارش #محمدجواد_نجارزاده از برنامه «به کجا می‌روی آخر؟!» را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید. صوت این جلسه نیز از اینجا در دسترس است.

@sharifdaily