#داستان_ایران
#برشی_از_یک_کتاب

پُک زدن به سیگار هیچ معنایی ندارد الّا نوعی لجاجت با خود، و حتی لجاجت در تداوم ِ نوعی عادت. عجیب ترین
خوی ِ آدمی این است که می داند فعلی بد و آسیب رسان است، اما آن را انجام می دهد و به کرات هم. هر آدمی، دانسته و ندانسته، به نوعی در لجاجت و تعارض با خود بسر می برد، و هیچ دیگری ویرانگرتر از خود ِ آدمی نسبت به خودش نیست.

عنوان کتاب: #سلوک
نویسنده: #محمود_دولت_آبادی

لینک این کتاب:

https://goo.gl/DBhYM2

@shahreketab

#داستان_ایران
#برشی_از_یک_کتاب

اگر به اين مي‌انديشی كه ديگران چگونه به تو می‌انديشند، يا از ديگران می‌ترسی يا به خودت باور نداری …!
کلمات فقط ساده‌ترین ابزارهای رفع نیاز انسان هستند و در انتقال آنچه در ذهن داریم معصوم‌ترین موجوداتند از ناتوانی.
به این ترتیب دنیا مجموعه پیچیده‌ای است از گره خوردگی سوء تفاهم‌ها. ناتوانی معصومانه کلمات یک سوی این رابطه مجهول است، سوی دیگر رابطه، بد فهمی و سوء درک همان چیزی است که ناقص و الزاما نا تمام بیان شده‌است. اکنون بنگر که از میان دو چیز ناقص چه حاصل می‌شود و آن را با تصاعدی به نسبت تمام گوش و زبان‌های عالم اندازه بگیر و ضرب کن در سوءنیت و بد گمانی سرشتی هر ذهن به سبب ترس فطری انسان از حس احتمالی خطری که از وجوه گوناگون، هستی‌اش را تهدید می‌کند؛ و تصورش را بکن در چه بهشتی به سر می‌بریم…!

عنوان کتاب: #روزگار_سپری_شده_مردم_سالخورده
نویسنده: #محمود_دولت_آبادی

لینک این کتاب:

https://goo.gl/10lbBv

@shahreketab

#نقد_ادبی
#برشی_از_یک_کتاب

من همیشه به این بچه‌هایی که کاری می‌آورند تا بخوانم می‌گویم‌ چیزی توی ذهن من باقی نگذاشت. چه فرقی با خواندن یک مقاله دارد؟ ولی من هنوز یادم هست یک زنی می‌رود زغال بخرد در داستان کافکا. زغال فروش بهش نسیه نمی‌فروشد، بعد آن زن دور کوه‌های بین سویس و آلمان و ایتالیا به پرواز در می‌آید با سطل خالی از زغال! یک صفحه و نیم داستان است. ببینید آموزانیدنی نیست؟ حیرت انگیز است!

عنوان کتاب: #این_گفت_و_سخن‌ها
نویسنده: #محمود_دولت_آبادی

لینک این کتاب:
https://goo.gl/QJgOqp

@shahreketab

#دیالوگ

در اين دنياي بزرگ، جايي هم آخر براي تو هست.
راهي هم آخر براي تو هست.
درِ زندگاني را كه گِل نگرفته‌اند!

#جای_خالی_سلوچ
#محمود_دولت_آبادی

لینک کتاب:
https://goo.gl/HLLqQZ

@shahreketab

#داستان_ایران
#برشی_از_یک_کتاب

آن جا یک قهوه خانه بود.
اما ننشستیم به نوشیدن دو تا استکان چای.
چرا؟
دنیا خراب می‌شد اگر دقایقی آن جا می‌نشستیم
و نفری یک استکان چای می‌خوردیم؟
عجله،
همیشه عجله...
کدام گوری می‌خواستم بروم؟
من به بهانه رسیدن به زندگی،
همیشه زندگی را کشته‌ام...

عنوان کتاب: #روزگار_سپری_شده_مردم_سالخورده
نویسنده: #محمود_دولت_آبادی

لینک این کتاب:
https://goo.gl/Qmy5FD

@shahreketab

#دیالوگ

چه آرام بودم و چه بی‌قرار شدم، چه بی‌قرار!
و دردمندانه‌تر این که نمی‌توانم خود را برای خودم توضیح بدهم.

#سلوک
#محمود_دولت_آبادی

لینک کتاب:
https://goo.gl/tjjiZd

@shahreketab

#هنر_های_تجسمی

سردیس #محمود_دولت_آبادی( پتینه برنز)

ابعاد: cm 15*6*7
وزن: 460 گرم

لینک خرید:
https://goo.gl/zHFU7C

@shahreketab

#داستان_ایران
#برشی_از_یک_کتاب

برای همدل خود، لازم نیست همه چیز را بگویی تا او اندکی از تو را بفهمد؛ بلکه کافی است اندکی بر زبان بیاوری تا او همه‌ی تو را دریابد... .


عنوان کتاب: #نون_نوشتن
نویسنده: #محمود_دولت_آبادی

لینک این کتاب:
https://goo.gl/VsX7qF

@shahreketab

#داستان_ایران
#برشی_از_یک_کتاب

و انسان مگر چند چشم محرم می‌شناسد تا بتواند دل_باطن خود را در پرتو نگاه‌ها وابدارد بی هیچ پرهیز و گریز؟
چه بسیار آدمیانی که می‌آیند و می‌روند بی آن که از خیالشان بگذرد که چنین موهبتی نیز وجود دارد که انسان بخواهد و احساس وجد کند از این که خودی‌ترین و محرم‌ترین چشمان عالم در او می‌نگرند.

عنوان کتاب: #سلوک
نویسنده: #محمود_دولت_آبادی

لینک این کتاب:
https://goo.gl/GRpBE2

@shahreketab

#معرفی_کتاب
#برشی_از_یک_کتاب

گاهی اندیشیده‌ام عجب کائناتی است درون آدمی و کار او، همچنین عجب کم مایه است روزمرگی و چه مایه دشوار است انطباق آن درونِ کائناتی با روزانه زیستن و روزگار گذرانیدن به گونه‌ای که دیگران-حتی نزدیک‌ترین بستگانت-تو را انسانی عادی و قابل قبول بدانند، و چه مایه دشوارتر است که تو اجازه ندهی روزانه زیستنت جهان کائناتیِ درونت را فرو ببلعد…

«مجموعه‌ای به ناشر سپرده می‌شود و انگار باید آن را به دست فراموشی سپرد تا زمانی فرا برسد که به حکم قضا و قَدَر، سنگ مانع از مسیر انتشار کنار زده شود و توفیق عرضه بیابد، مدت‌زمانی که می‌تواند کم یا بیش از ده سال باشد.»
#عبور_از_خود
#محمود_دولت_آبادی

http://bit.ly/2Uz5L8l

@shahreketab